Tijdens het eten is de sfeer nog altijd enigszins gespannen. De kleine Orlando voelt dit feilloos aan. “Dat niet lieve meneer hè mam?” Genda kroelt door zijn zwarte krullen “Nee lieverd dat is hij niet. Maar eet nu maar lekker.” “Jij moet dan ook lekkù etè…” “Je hebt gelijk lieverd. Tante Anita heeft heerlijk gekookt.”
John tikt met zijn mes tegen zijn glas en trekt zo ieders aandacht. “Kom op lieve familie. Het kan toch niet zo zijn dat wij van Bulleflier tot Corrupthof de macht toekennen om onze eerste familieavond sinds lang, te bederven.” Hij heft zijn glas. “Laten we drinken op de macht van liefde en familie.”
Pas nadat we alle glazen, ook het limonadeglas van Orlando, hebben aangetikt drinken wij van de heerlijke wijn. Langzaam komen de tongen weer los. Herinneringen worden opgehaald en vermeend losgeraakte banden worden in liefde en vertrouwelijkheid, zonder verwijten, opnieuw gesmeed. Nadat ook het toetje met smaak is verorberd word ik, met het schaamrood op mijn wangen, nogmaals overladen met complimenten betreffende mijn kookkunsten. Vera en Rob werpen zich, zonder hierin ook maar enige tegenspraak te dulden, op om de tafel af te ruimen. Nadat hij iedereen een knuffel heeft gegeven en Rob hem heeft beloofd zo nog een verhaaltje komen voorlezen, neemt Glenda haar zoontje mee naar boven om hem naar bed te brengen. Ik ga naast John op de bank zitten en kruip dicht tegen hem aan. Hij slaat een arm om me heen en drukt een zoen op mijn voorhoofd. Mellie kijkt van ons naar de keuken waar Vera en Rob druk doende zijn om de door ons na het koken achtergelaten chaos te kuisen. “Ik mocht niet helpen van Vera.”
John strekt zijn vrije arm uit. “Deze kant is nog vrij lieverd.” Haar ogen beginnen te glanzen en voordat ik pap kan zeggen koestert zij zich aan aan de andere kant tegen John, die ook een kus op haar voorhoofd drukt.
Ze draait haar hoofd in mijn richting. “Dat deed papa nooit met mij.” “Met mij ook niet Mel.” Ze schudt verbaasd met haar hoofd. “Met jou wel toch.” “Niet zo Mellie. Als je vader mij in zijn armen trok was dat de aankondiging voor een potje fantasieloze seks. “Kon je dan wel èh, ik bedoel. Kwam je wel klaar bij hem?” “In ’t begin, de eerste jaren wel regelmatig. En ùh onbewust, sla je de spijker op z’n kop. Ik kwam klaar bij hem… Niet door hem.” “Wat bedoel je?” “Ja èh.. Wat bedoel ik eigenlijk…?” Ik moet mijn gedachten eerst ordenen. Op de een of andere manier voel ik dat het niet uitsluitend Mellie is die nieuwsgierig is naar mijn antwoord. “Èh ja… In het begin van onze relatie was het waarschijnlijk mijn onvoorwaardelijke liefde voor hem. Gek genoeg voelde, het feit dat hij gek werd van mijn lijfje en binnen no time zijn sperma versproeide, voor mij als een liefdesbewijs. En later toen ik ik met de pil was gestopt. Het idee dat zijn zaad in mijn buikje op zoek ging naar mijn eitje.. Alleen al dat idee was enorm opwindend.” “Dus ik was wel soort van een liefdesbaby?” Ik schrik van haar vraag en haar, waarschijnlijk al jaren daaraan verbonden, twijfels. Ik maak me los uit John’s omarming. Ga naast mijn dochter zitten en trek haar in mijn armen. “Mellie schat… Voor mij ben je altijd mijn wensbaby geweest. Al vanaf het moment van de conceptie… Jou geluk zal voor mij altijd op de eerste plaats staan.” Ze kijkt me kritisch aan. “Altijd?” Ik knik. “Zelfs als je daarvoor John zou moeten verlaten?” Zonder ook maar een moment van twijfel knik ik. “Zelfs dan schatje.” Ze heeft tranen in haar ogen als ze mij kort aankijkt en me vervolgens vast tegen zich aandrukt. “Dat zou ik nooit van jou verlangen Mama.. Jou gelukkig te zien maakt mij namelijk ook blij.”
“Ik help Vera wel verder Rob. Orlando ligt in bed en wacht op zijn verhaaltje.” Rob schiet in de lach. Het verhaaltje van mosterd na de maaltijd waarbij de boze stiefvader, nadat al het huishoudelijk werk is gedaan, ook nog een verhaaltje mag gaan voorlezen.” Glenda grijpt tussen de panden van zijn badjas en knijpt. “Auwà…” Ze kijkt hem indringend aan. Doe mij maar het verhaaltje van de zwarte heks die de ballen van haar blanke lover leegmelkt.” “En wat doet de de heks met zijn melk?” “Die drinkt ze uit zijn mond, nadat hij die van haar ondergespoten zwarte bobbies heeft gelikt.” “Ik ga snel voorlezen!” “Dat is je geraden bleekscheet!”
“Je maakt me nieuwsgierig Glenda. Is huidskleur een issue tussen jullie?”
“Niet tussen ons John, maar nu je mij zo direct vraagt… Niet tussen ons, wel voor mij. Het geeft mij wel soort van een kick de dominante zwarte heks uit te hangen tegen het evenbeeld van de pestkoppen uit mijn verleden.” “Is dat vanaf het begin zo tussen jou en Rob?” “Eigenlijk wel Vera… Hij zat nog in een soort van rouw om het verlies van Florentine en ik was, direct na het ontslag, op zoek naar zelfbevestiging. Ik vrees dat ik je broertje in mijn zwarte ban heb getrokken.” “Kon jij Florentine?” “Die weliswaar geile maar verder inhoudsloze huls?” Vera kijkt vol ongeloof. “Vond jij haar geil? Bij mij werkte ze vooral op mijn weerzin.” Glenda schudt bedachtzaam met haar hoofd. “Ik heb er meer dan eens van gedroomd dat ik haar gevangen hield in een soort van cuckold relatie. Dan verneder ik haar op tal van manieren ten opzichte van haar echtgenoot en enige grote liefde.” Vera kijkt vol ongeloof in de richting van de donkere vrouw. “Rob? Haar grote liefde? Is dat mens überhaupt in staat iemand anders dan zichzelf lief te hebben?” “Vergis je niet in haar Vera. Ook zij is het resultaat van haar opvoeding. Alles wat haar hartje ook maar begeerde kon ze krijgen, zonder hiervoor ooit enige inspanning te leveren. Rob was anders. Anders dan haar over het paard getilde entourage. Anders dan haar vader. Opeens was het niet meer genoeg het subject van haar begeerte te paaien met haar lijfje en haar smekende blik. Ze begreep de wereld niet meer. Haar status en haar schoonheid bleken niet voldoende om haar grote liefde voor zich te behouden. Mijn hypothese is dat dat ook de reden was voor haar botoxparties en siliconen implantaten.”
“Hij slaapt.” Glenda’s blik verzacht en ze slaat een arm om Rob heen.“Dat is mooi. Hij was erg moe. Hij heeft veel indrukken opgedaan en dat waren vandaag gelukkig bijna uitsluitend positieve.” “En mijn zwarte parel. Kijkt zij ook terug op een positieve dag.” “Is die voorbij dan?”
Rob negeert haar vraag. “Pa… Ik zou Glenda graag wat beelden uit ons verleden laten zien. Mag dat?” “Èh ja natuurlijk. Ik ben een paar maanden geleden begonnen aan een compilatie DVD met willekeurig samengestelde foto’s en korte videofragmenten. Ik ben nog niet helemaal tevreden met het resultaat, maar het geeft in zowat 45 minuten wel een goede indruk van ons gezin door de jaren heen.”
“Kom op Pa.. Zet op… Jij altijd met je ‘ik ben nog niet helemaal tevreden’.”
“Hey google.. Speel video Berns familie compilatie.” … ‘Video Berns familie compilatie wordt gestart.’ Op het moment dat een foto van Marieke en John met Vera en Rob op de TV verschijnt klinkt Vera’s stem. “Hey google: Pauzeer video!” Het beeld bevriest net als Rob zich in een fauteuil laat zakken. “Wat nou zus?” Vera gaat onverstoord verder. “Hey Robbedoes… Schenk je gelieven nog een glas wijn in.” Hij schiet in de lach maar herstelt zich.. “Robbedoes schenkt wijn bij gelieven en brutale zusje.” Bewegend als een robot en met uitgestreken gezicht verdwijnt hij in de richting van de hal. Glenda kijkt verbaasd om zich heen. ” Zo ken ik hem niet.” “Valt ’t tegen?” Ze schudt lachend met haar hoofd. “Zo vindt ik hem nog leuker.”
Op datzelfde moment komt Rob, gewapend met twee flessen wijn weer naar binnen. “Hey Google… Hervat afspelen video.”
De compilatievideo is naast een chronologisch verslag van het opgroeien van Vera en Rob, tevens een eerbetoon aan hun moeder Marieke. Naast bewondering voel ik ook jaloezie. Dat laatste voedt mijn schuldgevoel. Ik ben jaloers op mijn overleden schoonzus, die deze heerlijke familiebijeenkomst niet kan meemaken. Jaloers op de langdurige en liefdevolle relatie die zij bij leven heeft mogen ervaren. Als de aftiteling begint met een dankwoord van John aan zijn Marieke voor de vele gelukkige gezamenlijke jaren breek ik.
John trekt me tegen zich aan. “Wat is er liefje” “Ik verdien jou niet.. Ik ben jaloers op haar.. Op wat jullie samen hadden en zij.. Marieke kan dit niet eens meer meemaken.”
Hij kust me. “Daar had jij toch geen aandeel in liefje. Integendeel zelfs. Ik ben ervan overtuigd dat Marieke jou hetzelfde geluk had toegewenst. Haar kennende, als er toch een hemel mocht zijn, dan kijkt zij vanaf een wolk toe en is blij voor ons beiden. Laten we haar eren door ons leven te vieren.” “Ik hou van je John!” “Insgelijks Anita.”
“Melliemeid, wat denk je, kunnen wij nog tegenwicht bieden tegen die hier aanwezige heteroseksuele passie?” Mijn lieverd kijkt haar kersverse geliefde onzeker aan. “Ùh ik wil wel.. Maar ik kom pas kijken.. Ik bedoel op seksgebied.” “Ik ben jaloers op je Mellie.” Wij allen kijken Glenda verbaasd aan, waarop zij in de lach schiet en haar hand op Robs bovenbeen legt. “”Geen zorgen lekkere vent. Mijn chocolade doosje is verzot op je blanke zuurstok. Wat ik bedoel is dat ik mijn eerste stappen op het liefdespad ook graag met een ervaren liefdevolle gids had willen zetten. Mijn neef, de vader van Orlando, maar ook mijn latere partner.. Zij waren uitsluitend geïnteresseerd in hun eigen genot. “En desondanks blijf je pikgericht?” “Als liefdespartner en voor mijn bevrediging zeker. Maar zoals ik eerder vertelde heb ik ook wraakfantasiën ten opzicht van arrogante hautaine parasitaire blanke dame.s Vrouwen die mij, alleen al op basis van mijn huidskleur, als minderwaardig beschouwen.” “En hoe zien die fantasieën uit schat.” “Ze zijn niet echt concreet Rob. Het komt erop neer dat ik hun arrogantie en gevoel van superioriteit wil verbrijzelen.” “Vrouwen zoals Florentine?”
Glenda knikt vol overtuiging. “Met name vrouwen als Florentine en haar zogenaamde besties. Zij menen dat het feit dat zij met een gouden lepel in hun leugenbekjes zijn geboren, hen het recht geeft neer te kijken en af te geven op werkende vrouwen in het algemeen en vrouwen van kleur in het bijzonder. De vaak nog steeds welgestelde nazaten van de toenmalige slavenhandelaren.. Racisme zit in hun DNA en ze zijn daar nog trots op ook.” “Scheer je nu niet erg veel mensen over een kam Glenda?” “Ik laat me graag van het tegendeel overtuigen John. Op de universiteit heb ik mogen kennismaken met een paar van de vriendinnen van Freule van Westeflier. Beiden hebben zelfs hun Bachelor niet gehaald maar zij waren Master in Sarren en Denigreren van studentes zoals ik.” “Dat maakt me verdrietig Glenda.” “Wat john?” “Het feit dat jij zowel thuis alsook daarbuiten weinig veiligheid en liefde hebt mogen ervaren. Des temeer bewonder ik de manier waarop jij nu in het leven staat.” “Dank je John. Ik dank jullie allemaal voor het warme gevoel dat jullie mij en Orlando geven.”
“Pa, Vera.. Nu we toch serieus in gesprek zijn.. Ik wil me verontschuldigen voor mijn gedrag van de afgelopen jaren.” “Maar jongen je was ook..” “Nee Pa.. Dat is niet wat jij en ma me hebben voorgeleefd. Sinds ik deel uitmaakte van de familie van Westeflier, heb ik me willens en wetens laten mee zuigen in een soort van superioriteitsgevoel.” Glenda drukt een zoen op zijn wang. ”Niet te streng met jezelf Rob. Voor zover ik heb gehoord was jij op de bovenste etage de enige met de menselijke maat.” “No hard feelings Robbedoes.. Voor mij en voor Pa overheerst het gevoel dat wij je terughebben.” Glenda schiet in de lach. ”ik moet je corrigeren Vera.. Hebben doe ik hem.” “En dat lieve schoondochter in spe.. Dat we jou en je kleine man erbij krijgen, maakt zijn thuiskomen nog waardevoller.” Glenda kijkt John aan, ik zie tranen als ze opstaat en zich over hem heenbuigt. “Mag ik je kussen Pa?” Ook John is geëmotioneerd en hij knikt alleen maar. Zij kust hem kort op de mond.
“Mag ik nog eens bijschenken?” Breekt Vera de spanning. Op Mellie na houden wij allen ons glas in de richting van Vera, die de inhoud van de fles verdeeld over de aangereikte glazen. “En jijzelf dan zus?” “Ik ga zo met mijn liefje naar bed. Ze moet op tijd gaan slapen. Morgen ga ik haar verder helpen met haar huiswerkopdracht.” Mellie staat op, buigt over mij heen en kust me. “Welterusten Mama.” Dan kijkt ze weifelend om zich heen. “Jullie ook welterusten.” Vera reikt haar een hand. “Kom schatje.. Mijn ondermondje hunkert erna om dat van jou te kussen.”
Nog terwijl de meiden de trap oplopen kijkt Rob John en mij aan. “Zouden jullie het heel erg vinden als wij de wijnglazen mee naar boven nemen? Naar ik heb begrepen, word ik geacht twee mooie bruine bobbies te besmeuren..” Glenda likt haar lippen. “Geen zorgen lekkere vent van me. Ik zal het eigenhandig uit je ballen trekken. Je hoeft het alleen maar op te slurpen en met mij te delen. En wee je gebeente als je die smaak daarna met wijn probeert weg te spoelen.”
Het is hem aan te zien dat hij geniet van haar gespeelde dominantie. Het duurt dan ook niet lang of we zitten alleen in de woonkamer.
John klinkt zijn glas tegen het mijne en kijkt me geëmotioneerd aan. “Had je dat gehoord? Glenda.. Ze noemde me Pa.” “Dat ben je toch ook John. “Jij bent in je aard een echte vader en dat niet alleen voor je lijfelijke kinderen. Eerst al voor Mellie en nu ook voor Glenda. Jij vult als vanzelfsprekend de gaten die hun biologische vaders hebben laten vallen. En dat voelen zij.” “En wat voel jij Anita?” “Ik? Ik voel dat ik de fijne man die nu naast me zit wil neuken.” Ik twijfel maar zeg het toch. “Ik deed dat vroeger ook wel eens bij Mart. Binnen de kortste keren lag ik dan toch weer op mijn rug.”
“Dat gaat nou niet gebeuren liefje.”
Als hij opstaat wil ik hem volgen naar de slaapkamer. Tot mijn verbazing begint hij zich uit te kleden en zit al snel naakt naast mij op de bank. “Kleedt je uit Anita!” “Hier?’ Hij knikt resoluut. “De kids zijn veel te druk met elkaar om naar beneden te komen.” Ik sta op en terwijl ik hem aankijk laat ik de badjas van mijn schouders naar de grond glijden. Ik zie hem slikken. “Mag ik de rest uitpakken?” Ik knik en stap op hem af. Al snel verhuizen ook mijn beha en slip naar de grond. Mocht ik nog twijfelen aan mijn erotische uitstraling ten opzichte van John, dan bewijst zijn steigerende jongeheer mijn ongelijk. “Ik heb nog nooit zo.. Ik bedoel, zittend op de bank…” Hij trekt me naar zich toe en kijkt me verliefd aan. “Zo meteen liefje. Ik wil eerst even van je tietjes proeven.” Nog voordat ik kan reageren verdwijnt mijn rechter borstje zowat helemaal in zijn mond.
Zonder zijn mond van mijn tietje te nemen zuigt, bijt en likt hij haar. De erotische prikkels die uitstralen naar mijn onderbuik, zijn vele malen sterker dan de warme liefdesgolfjes, die mijn toen wat dikkere tieten, tijdens het zogen van Mellie, naar mijn baarmoeder zonden. Wel smelt net als toen, ook nu mijn afkeer jegens mijn mini tietjes. John houdt van ze en mij schenken ze veel plezier. Het voelt als een kortdurende teleurstelling als zijn mond verhuist naar haar linker zusje. Ik kan niet anders dan zijn hoofd met kracht tegen mijn borst trekken. Als zijn hand het vorige tietje streelt blijkt dit nog steeds hyper gevoelig. Ik ben al op weg naar een orgasme als mij me voorzichtig een beetje wegduwt. “Kom je op me Anita?” Wat voor een vraag. Als hij me op dit moment had gevraagd achter hem aan in een afgrond te springen. Ik had het gedaan.
Terwijl ik op hem kruip richt hij zijn pik op mijn naderende voorportaal. De eerste beroering van zijn eikel met mijn slijmerig openstaande lipjes berooft ons beiden voor een moment van de adem. “Oegh schatje toch. Kijk me alsjeblieft aan terwijl je..” “Ooh wat voel jij heerlijk glad en strak.” Ik verdrink in zijn verliefde ogen. Als zijn eikel mijn moedermondje aantikt ontploft de opgebouwde spanning en beleef ik geheel onverwacht een soort van orgasme.
Hij kijkt me verrast aan. “Was dat?” Ik knik en weet niet wat aan me is. “Ik wil meer John.” Een glimlach speelt om zin lippen. “Dan haal je dat toch..” Diep van binnen begin ik te begrijpen wat Mariekes, maar ook Vera’s zogenaamde dominantie inhoudt.
Eerst nog heel voorzichtig, maar door mijn eigen wellust gedreven steeds onstuimiger, wip op zijn schoot. Vaag voel ik hoe een druppel spuug aan mijn mond ontsnapt. Nog maar één week geleden zou ik me daarvoor hebben geschaamd. Nu is het olie op mijn passievuur. Op het moment dat John stevig in mijn tepels knijpt barst de bom. Een hels vuur van genot schiet vanuit mijn baarmoeder naar mijn brein.
“Anita, liefje.. Wat is.” Ik voel dat ik wordt geschud. “John.. Laat.. pfff, geef me even.”
Wanneer ik me heb herpakt kijk ik in zijn bezorgde gezicht. “Ik was even in de klaarkom hemel.” “Ik was bang dat je een soort toeval had. Je ogen waren weggedraaid, je mond hing open en je zat te schokken op mijn schoot.” “Het was gewoon soort van te lekker denk ik.” “En ik denk dat we morgen even met Vera moeten praten. Als zij een bezoek aan een arts adviseert dan doe je dat!” Zijn bezorgdheid wakkert mijn liefde verder aan. Ik kus hem op zijn mond. “Belooft, John.” Blijkbaar slaat mijn luchtigheid op hem over en verschijnt ook een glimlach om zijn mond. “Ik begrijp Marieke steeds beter. Zij heeft wellicht net zo genoten als ik de controle verloor, als ik, toen dat zojuist bij jou gebeurde.” “Ben jij dan niet klaargekomen?” “Hij knikt. “Ons liefdespapje loopt nu net langs mijn ballen op de bank.” Ik wil opspringen. Hij houdt me tegen en trekt mijn mond op de zijne. “Dank je voor je vertrouwen liefje.” “Jij wordt bedankt John.. Voor je liefde.”
Wanneer we uiteindelijk toch naast elkaar in bed belanden dringen, dankzij de openstaande deur, nog steeds gedempte liefdesgeluidjes tot ons door. “Had je ooit gedacht getuige van zoiets intiems en moois te mogen worden John.” “Gedacht zeker niet. Misschien een beetje gehoopt. Maar de werkelijkheid overtreft mijn stoutste dromen.” ‘Hoe bedoel je?” “Dat Rob ooit nog een echte vrouw, en dan nog wel een zo’n mooie vrouw van kleur zou vinden, is bijzonder. Maar dat mijn Vera een relatie heeft met haar nichtje? Zoiets lijkt al eerder op een sprookje.” “Er was eens een verwaarloosd arm vrouwtje genaamd Anita. Ze had een dochter met een klein gebrek…” “Nee Anita. Ik ben geen prins en ik heb ook geen wit paard.” “Wen er maar aan John.. Je ben mijn prins en je grijze Qashqai, verkies ik boven elk paard.” Onze monden worden als vanzelf naar elkaar toe getrokken. Als ik niet zo moe was geweest was ik opnieuw op mijn vent gekropen.
Ik kan mij niet herinneren hoe ik in slaap ben gevallen. Feit is dat als ik wakker word, ik alleen in bed lig. Ik kijk naast me. Op zijn kussen liggen een bloem en een briefje.
Ik pak het briefje:
‘Goede morgen liefje. Ik ben verse broodjes halen. Blijf gerust liggen. Ik roep wel als de tafel gedekt is. Tot straks; xxx Prins John’
Mijn hart maakt een vreugdesprong. ‘Ik ook van jou John.’ Ik besluit om toch op te staan en nadat ik heb gedoucht begeef ik me naar de keuken.
Nog terwijl ik de tafel dek staan plotseling Vera en Rob bij me. “Goede morgen Tante.” “Goede morgen. Hebben jullie lekker geslapen.” Vera lacht. “Dat ook.. Heb jij onze Pappie zo afgemat dat hij nog in bed ligt?” “Eerder andersom. Maar nee, hij is verse broodjes halen.” Rob trekt zich op een van de krukken bij het kookeiland. “Hij doet ’t nog steeds. Zorgen voor zijn gezin bedoel ik.” “Nee Robbedoes.. Hij zorgt voor zijn gelieven en dat. Dat zal hij niet opgeven zolang hij ademt.”
“Ligt Mellie nog in bed?” “Zij heeft bezoek?” “Bezoek?” Vera en Rob knikken synchroon. Orlando vergiste zich en kroop bij ons in bed. Nu zijn Mellie en Glenda een spelletje met hem aan het doen… Mellie is erg goed met kinderen.” Ik knik. “Kinderen zien haar gebrek niet en als ze het wel zien, accepteren zij de uitleg en gaan ze kritiekloos over tot de orde van de dag.”
Plotseling gaat de deurbel. “Wil jij even opendoen tante. Je bent de enige die al is aangekleed.” “Maar ik èh…” Rob ziet mijn ontreddering en legt een arm om mij heen. “U bent de vrouw des huizes tante.” Nog voordat ik in beweging kan komen klinkt de bel een tweede keer.
Ik open de deur en herken meteen de bruid op een van de foto’s in de woonkamer. ”Ben jij de poetsvrouw? Geef je baas maar door dat Florentine van Westeflier tot Gaerhof zijn zoon wenst te spreken.” Nog voordat zij is uitgesproken voel ik een enorme antipathie voor deze jonge vrouw. “Zou je me niet al binnenlaten?” Ik schudt mijn hoofd. “Ik ken je niet. Vreemden wachten bij mij voor de deur.” Voordat zij kan reageren sla ik de deur dicht en vlucht naar binnen.
Rob schiet in de lach. “Hebt u een spook gezien. Waren de Jehova’s zo opdringerig dat u de deur moest dichtgooien? Had mij anders maar even geroepen.” “Het spook voor de deur is je ex en ze wil, èh eist, je te spreken.”
Zijn mond valt open. “Florentine staat voor de deur? Wat wil ze?” “Met jou praten broertje. Ben je doof? Wil je haar voor de deur laten staan?”
“Èh shit ja… Maar ik ben nog niet aangekleed.” Vera schiet in de lach. “Je wilt toch niet beweren dat je ex je nog nooit naakt onder je badjas heeft gezien?” Hij kijkt zijn zus geïrriteerd aan. “Zeker niet, maar..” Voor de derde keer klinkt de deurbel.
“Ùh ja.. Dan zal ik haar maar even binnen laten.”
“Wat was dat Rob?” “Je Pa’s huishoudster, of wat zij ook mag zijn, gooide deur in mijn gezicht dicht.” “Tante Anita bedoel je. Zij is de vrouw des huizes en bepaalt derhalve zelf wie ze wil binnenlaten.” Haar mond valt open en ze wijst met een van een lange nagel voorziene wijsvinger in mijn richting. “Dat is de nieuwe partner van je Pa?” “Dat? Zij je werkelijk DAT?” Vera staat te briesen. “In welke kapitaalklasse moet iemand passen om een persoonlijk voornaamwoord te verdienen, Trutje.” “Èh oh.. Vera.. Goede morgen. Ik had je nog niet eens gezien.”
“Alsjeblieft Rob, werk dat schampere excuus voor een mens, zo snel mogelijk de deur uit. Ik ga me aankleden.” Florentine kijkt Rob verbaasd aan. “Wat is met haar Rob? Is dat wat Pa bedoelt met de verongelijkte arbeidersklasse?”
Rob schudt vertwijfeld zijn hoofd. “Ik ben blind geweest… Wat kom je doen Florentine?” “Waar zijn je manieren Rob? Zou je me niet eerst een stoel aanbieden?”
Hij trekt een stoel van tafel en duwt haar er hardhandig in. “Alstublieft mevrouw van Westeflier.. Voor de laatste keer! Wat kom je doen Florentine?”
Blijkbaar dringt het nu zelfs tot haar wereldvreemde brein door dat haar aangeleerde hautaine dominantie hier niet werkt. “ Èh ja…Ik.. Ik wil je terug Rob..” klinkt uiteindelijk wanhopig uit haar mond. Rob trekt een stoel bij en gaat tegenover haar zitten.
“Zoals ik gisteren al aan Je pa heb verteld. Dat gaat dat niet gebeuren.” “Een beetje snap ik dat wel Rob. Als onderdeel van mijn therapie moet ik me eerst bij jou verontschuldigen, voor alles wat de verslaafde Florentine jou heeft aangedaan.” “Èh ja .. De verslaafde Florentine..” Het lijkt als hij elke lettergreep in zijn mond probeert te proeven. “Wat hebben we dan nog meer? De arrogante hautaine Florentine en ó ja.. De geile ontrouwe Florentine.. Die twee zijn onlosmakelijk met jou verbonden.. Echter, ik ben ooit verliefd geworden op de medemenselijke lieve en invoelende Florentine. Later bleek die Florentine te berusten op een leugen. Een zorgvuldig ingestudeerde versie voor de publieke tribune.”
“Jij bent ook veranderd Rob. Vroeger ging je bij altijd mee naar party’s en soirees. De laatste tijd ging je alleen nog naar die saaie bijeenkomsten met klanten en vakgenoten. Je was altijd aan ’t werken.”
Rob schiet in een theatrale lach en tikt haar met een vinger tegen haar voorhoofd. “Wanneer gaat dat nou in dat houten koppie van je freule. “Om jou levensstijl te bekostigen, kon ik niet anders dan werken. Heb je ook maar enig idee wat een weekend vlucht met je entourage naar Ibiza, voor het bijwonen van een concert van Armin van Buuren, kost? Denk je nou echt dat dat geld uit de lucht kwam vallen? Ik ben blij dat je nu weer onder de financiële paraplu van je vader valt. Jij en je entourage zij geen haar beter dan de doorgefokte adellijke inteelt uit de middeleeuwen. Wie van je vrinden en of zogenaamde besties heeft je gesteund tijdens je detox?” Inmiddels zit de jonge vrouw met diepe uithalen te huilen. “Ze.. ze hebben me ontvriend en geblokkeerd op Insta..”
“Troost je dame.. In de kennissenkring van je Pa is gegarandeerd een heer op leeftijd te vinden, die zijn ego wil opvijzelen met een society prinsesje aan zijn arm.”
We kijken met z’n drieën tegelijk om naar Glenda die de kamer binnenkomt. Florentine’s mond val open. “Mevrouw Boeserman?” “Jazeker Jonckvrouwe.. Binnenkort zelfs Berns Boeserman. In tegenstelling tot jou zal ik Robs naam met liefde aannemen.”
Ondanks alles voel ik medelijden als ik het nu oprechte verdriet in haar gezicht zie, als zij Rob aankijkt. “Die anderen Rob.. Dat had niks te betekenen. Ik hou alleen van jou.”
“Misschien ooit freule. Maar nu ben je vooral op zoek naar een sponsor… Toen Vera net bovenkwam en vertelde dat jij hier was heb ik gelijk even ingelogd op een reserve account. Bij mijn ontslag heeft je Pappie weliswaar mijn account per direct laten blokkeren. Maar ik heb nog altijd een achterdeurtje. En wat schetst nu mijn verbazing. Pa van Westeflier tot Bastaardhof heeft de maandelijkse toelage aan zijn halfdochter beperkt tot maximaal 2500 Euro per maand. Wat zeker niet verkeerd is. Daar moeten namelijk hele volksstammen keihard voor werken en dan wonen zij niet gratis op het familiaire landgoed. Ik heb het donkerbruine vermoeden dat Pa ook dat bedrag schrapt als hij beseft dat zijn veelgeliefde prinsesje niet aan zijn eigen adellijke zaad is ontsproten.”
“Mà.. Maar hoe weet jij dat?” Glenda schiet in de lach. “Ik wist niets tutteke! Maar dank je voor het bevestigen van mijn vermoedens.” Rob kijkt Glenda, die inmiddels ook aan de eetkamertafel heeft plaatsgenomen, verwonderd aan. “Open je ogen lieverd. Pa en Ma van Westeflier zijn beiden van het Pyknische type. Dat is een aanduiding voor een kort gedrongen lichaamstype. Mensen met dat lichaamstype hebben doorgaans een stevig en gezet postuur.
Het viel me al op bij het kijken naar de 3 generatie familiefoto op de kleine de vergaderkamer. Zowel de Westefliertjes, alsook moeders kant van de familie, hebben allen diezelfde lichaamsbouw. Behalve dan de hier aanwezige freule. Zij is wat ze noemen leptosoom. Dat wederom is een aanduiding voor een langwerpig lichaamstype met een smal gelaat en lange magere lichaamsbouw.”
“Maar dan moet Maarten dat toch ook zien?”
“Dat ziet hij ook jongen. Maar waarschijnlijk is hij er in zijn narcistische ijdelheid van overtuigd dat zoiets moois haar oorsprong moet vinden in zijn sterke adellijke zaad.” “Pa? Hoe lang sta jij daar?” Hij schiet in de lach. “Toen ik de voordeur opende stormde Glenda net de woonkamer in. Maar jullie waren te druk met Mevrouw van Bastaardflier om op jullie ouwe heer, die nota bene verse broodjes heeft gehaald, te letten… Dus als Florentine klaar is, dan kunnen wij aan tafel.”
Rob kijkt zijn ex aan. “Je hoort mijn vader Floortje. Kunnen wij nog iets voor jou betekenen?”
“Ho nou.. Rob en John!” “Ik ben nog niet klaar met deze dame! Ik ben niet klaar met alle denigrerende en racistisch gekleurde pesterijen die ik, tijdens haar bezoekjes aan jou, van jou ex en haar besties heb moeten slikken.” “Hoe bedoel je lieverd?” Het is duidelijk dat Glenda kookt van woede. “Wat dacht je van een gepelde banaan tegen me aan gooien onder het slaken van apengeluiden, ‘per ongeluk’ een bekertje koffie laten vallen in mijn geopende handtas. De stekker uit mijn PC trekken waardoor ik een deel van mijn werk opnieuw kon doen.. Ik kan zo nog wel even doorgaan. Ik wil ze graag voor je opschrijven.” “Sorry Glenda.. Ik..” “Ze zwaait zijn excuus weg. “Ich habe es nicht gewusst.. Waar hebben we dat eerder gehoord?”
Met dat ze het verdriet in zijn ogen ziet smelt ze, kruipt bij hem op schoot en kust hem. “Sorry lieverd. Wrong person, wrong time. Het is John die het woord neemt. Ook hem is aan te zien dat Glenda’s verhaal hem niet onberoerd heeft gelaten.
“Ik begrijp je schat. Maar dit is niet het geëigende moment om…” “Mama, mama.. Ik heb gewint met mensje erge niet.. Tante Vera en Mellie hebt verliest!” Op het moment dat haar zoontje tegen haar aanspringt is de verdrietige verbeten trek om haar mond als bij toverslag verdwenen. Ze aait door zijn krullen. “Goed zo knul.. Dan kunnen wij zo samen eten. Opa Rob heeft broodjes gehaald.” “Lekkè..” Op dat moment valt zijn oog op Florentine. “Wie bent je?” De jonge vrouw is duidelijk uit het veld geslagen door de verschijning en de vraag van het kind. Je ziet haar denken, waarbij ze Rob vragend aankijkt? “Ben je werkelijk zo dom? Niet dat ik je een verklaring schuldig ben. In feite moet ik je Pa zelfs dankbaar zijn. Doordat hij mij op staande voet heeft ontslagen, op dezelfde dag dat hij ook Glenda op straat liet zetten, hebben wij elkaar getroffen en sindsdien niet meer losgelaten.” Hij verlegt zijn aandacht naar Orlando. “Die mevrouw heet Florentine en zij is erg stout geweest tegen Mama en tegen Rob.” “Moet ze dan ook in de stouthoekje staan?” Glenda antwoord. “Dat moet ze zeker schat. Maar niet nu. Nu gaan we eerst met z’n allen ontbijten.” “Floortien ook?” “Nee schat Florentine moet naar haar eigen Papa. Als jij Oma Anita nog even helpt met tafeldekken dan laten Papa Rob en ik haar even uit. Vindt je dat goed?” Het knulletje knikt enthousiast. “Ik kent heel goet helpuh.”
Rob duwt Glenda voorzichtig van zijn schoot en staat op. “Je hebt het gehoord Floortje. De familie Berns gaat ontbijten. Aan die tafel is geen plaats voor jou. Ik moet de advocaten van je Pa dankbaar zijn dat ze de scheiding er zo snel doorheen hebben gejast.” De vrouw staat verslagen op en kijkt naar de grond. “Ik wilde dat niet.” “Jij wilde dat niet? Oh shit.. Dan was het zeker jou cokesnuivende zusje dat niet langer getrouwd wilde zijn met dat.. hoe zij ze het ook weer? Saaie burgerlijke en impotente stuk verdriet.”
Glenda strekt haar arm theatraal uit in de richting van de deur. “Mogen wij u naar buiten begeleiden mevrouw?” Vervolgens kijkt ze Rob gespeeld verwonderd aan. “Saai en burgerlijk.. Oké.. Maar impotent?” Hij knikt serieus. “Dat laatste was inderdaad niet gelogen. De gedachte te worden gekust met opgespoten vislippen, te happen in plastic tieten en te kijken naar een kaal gelaserd, schaamlip gecorrigeerd klein kutje, was funest voor mijn potentie. De daarbij opkomende vraag of haar geilheid mij gold of uitsluitend het gevolg was van een paar gesnoven lijntjes, was een absolute Lustkiller.
Het is een geslagen vrouw die op de voet gevolgd door Glenda en Rob de woonkamer verlaat. “Doe wij nou brootje etè?” John kroelt de kleine man door zijn haar. “Zeker knul.. Wil jij Vera en Mellie even halen?” “Nee, ikkè moet oma helpù.”
Tien minuten later zitten we met z’n allen aan tafel. Op het moment dat Vera vraagt naar de wraakplannen van Glenda grijpt John in. Hij wijst erop dat we het breintje van Orlando niet nu al mogen belasten met volwassen problemen en pleit ervoor om onze ‘werkbespreking’ te verplaatsen naar een tijdstip waarop Orlando in bed ligt. “Orlando nog niet moe Mama.. Niet in bed.” “Nee schatje. Wat opa bedoeld is dat Mama en Rob nou niet mogen werken.” Rob kijkt zijn lief vragend aan. “Dat kon dan wel eens nachtwerk worden liefje. We moeten nog verschillende dingen uitwerken voor morgen.” Glenda legt haar handen op die van Rob. “Dat moet dan maar lievè…” “Ho nou.. Stop!” Vera slaat een arm om Mellies schouder. “Schat.. Wat zou jij ervan vinden als wij vanmorgen met die kleine man naar de kinderboerderij gaan.” Mellie kijkt weifelend terug. “Ik moet wel nog aan mijn scriptie werken. Die moet ik voor vrijdag inleveren.. Ik twijfel nog over..” Vera drukt een zoen in haar nek. “Dat doen we dan gelijk als we terug zijn. Ik zal je helpen lekker befbekje van me.” “Wat is bevbekje Mama?” Glenda schiet in de lach. “Dat is Vera’s knuffelnaampje voor Mellie?” Het knulletje knikt begripvol en kijkt Vera aan. “Ik zeg mijn beer, Nuffie’.” Glenda corrigeert haar zoon Knuffie, met een Ka.” Het knulletje schudt zijn hoofd. “Mij beer is Nuffie.” John schiet in de lach. “Die jongen komt er wel!”
Mellie kijkt mij aan. “Heb jij straks geen hulp nodig met koken, Mams?” “Nee liefje. School gaat voor. Ik red me wel.” “Jij redt je zeker Anita. Johnnie is tot nader order je huishoudelijk assistent.” Glenda kijkt vertedert de tafel rond. “Ik maak het goed. Jullie zijn echt schatten. Allemaal.” John kijkt haar oprecht verbaasd aan. “Er valt niets goed te maken lieverd. We zijn familie.” De vrouw pinkt een traantje weg. “Geef me de tijd John. Ik moet mijn cultuur bepaalde idee van met name het masculine deel van het begrip familie bijstellen.” “Niks cultuur bepaald, Glenda. Althans zeker niet zo zwart wilt als jij het stelt. Het feit dat er mannen zijn die hun luiheid en egocentriciteit maskeren door hun zogenaamde machismo is van alle tijden en alle culturen.”
Mellie steekt haar hand naar Orlando uit. “Ga je mee aankleden knul? Jij gaat met tante Vera en mij naar de dieren.” Het jongetje springt letterlijk in haar armen. “Jippié.”
“Hoe gaan wij het aanpakken Glen?” We halen onze laptops naar hier. Jij gaat de presentatie voor morgen aanpassen met de tips van je Pa en zus. Ik ga eerst nog even inloggen op het account van Pa van Westeflier. Ik wil bewijs van zijn fraude- en omkooppraktijken verzamelen. Inmiddels zal hij zijn hoofdaccountant, mijn voormalige chef, opdracht hebben gegeven om te onderzoeken wat ik tegen hem in de hand kan hebben. Ze zullen al snel ontdekken dat ik weliswaar veel concrete aanwijzingen heb, maar dat het me ontbreekt aan hard en onomstotelijk bewijs. Dat laatste wil ik nu gaan verzamelen. Vind ik niets dan sta ik gelijk na de eerste openlijke beschuldiging, zelf voor de rechter voor laster en smaad.” “Ben je wel voorzichtig Glenda.. Laat je geen sporen achter? De IT-ers van Maarten zullen ontdekken dat vanaf een onbekend IP-adres is ingelogd en daarnaar op zoek gaan.” “Geen zorgen John.. Ik zit achter een dubbele VPN tunnel. Daarnaast maskeer ik het IP-adres als zijnde dat van de van Westefliers mansion.” Dan mengt ook Rob zich in het gesprek. “Die IT afdeling is zwak Pa. Het zijn welwillende jongens, daar niet van. Maarten weigert pertinent om voor een kundig en ervaren IT-er een daarbij passend salaris neer te tellen. De IT afdeling is voor hem niets anders dan noodzakelijke bedrijfsfranje van de 21e eeuw.” “Die franje kan hem dan nu dus aardig opstoten… Maar zouden jullie niet liever boven op de werkkamer werken? Daar zijn jullie ongestoord.”
“Maak je geen zorgen ouwe. Zoals je weet kon ik me altijd al goed afsluiten voor hetgeen om me heen gebeurt. Glenda heeft thuis überhaupt nooit de luxe van een studeerkamer of zelfs maar een eigen kamer gekend.” Glenda lacht. “Ik functioneer het beste met een beetje roering om me heen.”
Nadat Mellie en Vera met Orlando zijn vertrokken en Glenda en Rob tegenover elkaar aan de grote eettafel aan de slag zijn wordt het rustig in huis. John legt een arm om mijn schouder en kijkt me liefdevol aan. “Wat gaan wij doen liefje. Het is naar ik aanneem nog een beetje vroeg om aan het avondeten te beginnen.” “Je kunt me jou wasmachine uitleggen. Ik moet nodig een paar werkschorten wassen.” Hij kijkt me verstoord aan. “Èh ja.. werkschorten… Wanneer moet je weer opdraven?” “In de bakkerij bedoel je? Dinsdagnacht. Ik moet dan vier nachtendiensten achter elkaar.” Hij schudt verdrietig met zijn hoofd. “Dat gaat niet gebeuren!”
“Maar John, ik..” Hij tilt me op het aanrecht, kust me en kijkt me van dichtbij aan.” “Vindt je dat werk leuk Anita?” “Hoe bedoel je? Ik moet..” Hij schudt opnieuw met zijn hoofd. “Vindt je dat werk leuk Anita? Levert het je buiten de centen nog iets op?” Nu is het aan mij om mijn hoofd ontkennend te schudden.
“Dan is dat afgelopen. Meteen morgenvroeg regelen we jou ontslag.” “Maar ik, en èh Mellie, we kunnen toch niet..” “Niet op mijn beurs teren, bedoel je dat?” Ik knik. “Zoiets…” “Ben je bang dat ik op enige manier misbruik van mijn positie zal maken Anita?” “Nooit!” “Wat dan? Wil je zakgeld voor jou en Mellie, huishoudgeld, geld op je rekening? Zeg het maar. Daar komen we wel uit.” “Maar ik kan toch niet.. Marieke, zij heeft toch ook altijd gewerkt?” “Met plezier, Anita.. Marieke had een goeie baan en werkte met plezier. Zij kan de vruchten van haar arbeid niet meer plukken, maar zou er maar wat blij mee zijn, als ik dat wel doe. En ik wil iets liever dan de tweede liefde in mijn leven een net zo mooi leven schenken als dat ik dat heb. Jou gelukkig te zien, maakt mij gelukkig liefje.” “Ik ben al gelukkig John.. Sinds we bij jou zijn..” “Oké , dat is dan afgesproken… Hey Jullie.. Harde werkers daar aan tafel.. Koffie, cappuccino?”
Terwijl Rob onverstoord doorwerkt kijkt Glenda ons met betraande ogen aan. “Toen het mijn vader eindelijk was gelukt, zich te laten afkeuren moest Ma er een paar poetsadressen bijnemen om inkomstenderving ten gevolge van zijn uitkering, aan te vullen.” “John wuift haar verdekte compliment weg.” “Maar daarvoor koop ik ook een engeltje tussen mijn lakens.” “Die engeltjes zocht mijn Pa liever buitenshuis… Als het niet te veel moeite is, twee cappuccino’s.. Toch Rob?” “Èh wat ..” Ze schiet in de lach en kijkt hem verliefd aan. “Cappuccino?” “Ja, lekker.”
Nadat ik de cappuccino’s heb verzorgd, ga ik John achterna die op mijn verzoek zijn vuile was naar de bijkeuken brengt. Als ik de nog niet half gevulde grote wastrommel zie vraag ik hem om de mand met witte was van de bovenste badkamer te halen. Bij het inruimen herken ik de slipjes van mijn dochter. Wat ik minder herken is de geile geur die van de ‘vuile’ was afkomt. “Die zijn waarschijnlijk van Vera. Zal ik die maar gelijk mee wassen?” John schiet in de lach. “Dat zou ik wel doen. Met die lucht om haar heen bereikte ze het einde van de straat niet, voordat..” “Je hoeft het niet voor me uit te tekenen John.” Ik klap de deur van de machine dicht en kijk hem aan. “Leer het me maar. Hoe moet die aan?” Hij drukt op een knop, er klinken een paar piepjes. Op het eerst nog zwarte schermpje verschijnen programma’s en symbolen. “Tik maar.” Ik druk op lijfwas en op delicaat. Het 30 graden symbool en 600 omwentelingen pictogram lichten op. “Als je dat goed vindt, kun je op start drukken, anders kun je de gekozen instellingen aanpassen. “Nee dat is prima.. Met deze machine kan letterlijk, een kind de was doen.”
“Marieke was niet zo blij met hem?” “Niet?” “De vorige wasmachine trilde veel lekkerder tijdens het centrifugeren.” Ik kijk hem verbaasd aan. “Hebben jullie dan wel eens?” Hij lacht. “Meer dan eens… Maar wat kijk je nou?”
“Ik èh, ik geloof dat ik opgewonden ben.” “Geloof je dat?” “Ik ben opgewonden!” “Van de wasmachine?” Ik stomp hem in zijn zij.” “Auwà.” “Van de geur van onze meiden. Ik kon hun geilheid nog bijna proeven.” “Mijn schatje gaat toch niet voor de vrouwenliefde, naar ik mag hopen.” Ik druk me tegen hem aan. “Maak je geen zorgen. Hoe opwindend de gedachte dat Vera en Mellie met elkaar vrijen ook voor me is.. Ik hou van jou met heel mijn hart en heel mijn lijf.” Hij buigt naar me toe en kust me hartstochtelijk. “Daar doe ik het voor Anita… Ik heb zin in jou mosselsap liefje.” Ik ken mezelf niet terug. We zijn niet alleen thuis maar toch komt het zonder terughouding over mijn lippen. “Ik heb zin in jou mannenpapje John. Ik wil je proeven en slikken.” Ik pakt zijn hand en trek hem door de woonkamer, langs de verbaasd kijkende Glenda naar onze slaapkamer. Terwijl we ons uitkleden kijk ik hem aan. “Het is mijn eerste keer 69, John. Ik ken het alleen uit de films die Mart vroeger huurde.” Dan doe we het op onze zij liefje. Dat geeft ons beiden de maximale controle. Ik wil je niet, uit hartstocht, per ongeluk, in je keeltje stoten.”
“Diep Troot bedoel je dat?” Hij knikt. “Deap Throat.” “Ik zou dat best wel eens willen proberen? Die collega van mijn werk. Zij kan ervan genieten. Ze voelt zich sterk als haar vent zich niet meer kan houden en in haar keel klaarkomt.” John trekt me naast zich op bed. “Heb jij dat nodig… Je sterk voelen, bedoel ik?” Hierover moet ik even nadenken. “Nodig is een groot woord. Maar ik denk dat het me wel een goed gevoel zou geven, als ik jou dat zou kunnen schenken.” Dat komt toch niet door ons gesprek in de keuken?” “Nee John… Hoe dankbaar ik je ook ben. Dat staat daar los van.” Hij kust me en kijkt me verliefd aan. “In dat geval gaan we dat zeker eens proberen.. Maar nu wil ik van je kutjehoning slobberen.” Hij draait me om alsof ik niks weeg. Voordat ik goed en wel besef hoe ik lig, voel ik zijn tong al tussen mijn schaamlippen. Omdat ik te klein ben moet ik zijn pik naar mij toebuigen alvorens ik mijn lippen om zijn eikel kan stulpen. Gezien ons lengteverschil is het op deze maner zelfs onmogelijk om zijn hele staaf in mijn mond te schuiven. Blijkbaar ben ik niet de enige die al een tijde geil is. Ik proef al meteen de onmiskenbare smaak van zijn voorvocht.
John neem de tijd, dus doe ik dat ook. In tegenstelling tot zijn aankondiging geen onstuimig geslobber. Hij likt genotvol elk plooitje van mijn schaamte. Ik op mijn beurt lik zijn eikel en zuig er soms even op. Desondanks neemt mijn geilheid hand over hand toe. Plotseling voel ik een vinger in het voorportaal van mijn schede. Reflexmatig kantel ik mijn heupen om hem verder in mij op te nemen. John heeft echter andere plannen. Het is een vreemd maar al snel ook lekker gevoel, als het topje van zijn vinger in mijn anus roert. Ik hoor een teleurgesteld kreuntje als ik zijn eikel uit mijn mond glijdt. Ik maak een wijsvinger nat met mijn speeksel. Nog terwijl die wijsvinger op zoek gaat naar zijn achterpoortje hap ik zijn eikel weer in mijn mond.
Ik had niet verwacht dat mijn vingertop in zijn anus ook voor mij een bron van plezier zou zijn. Onze vingers in onze wederzijdse anusopeningen maken iets los. De rustige bedachtzame spanningsopbouw is passé. Ik hoor en voel zijn geslobber. Op mijn beurt doe ik mijn best de top van zijn piemel, met mijn mondje, te neuken. Als hij zijn vinger plotseling en met kracht tot aan de aanslag in mijn kont duwt, doe ik bij hem hetzelfde.. Blijkbaar raakt hij mijn orgasmeknop en ik kom explosief klaar. Wanneer ik even later weer een beetje tot mezelf kom, proef ik dat ook John in hetzelfde moment de engeltjes heeft horen zingen.
Hij draait me opnieuw om en kust zonder ook maar de geringste terughoudendheid mijn volgespoten spermabekje.
“Gosh Anita lieverd… Er kwam zelfs een golfje kutsap vrij toen je klaarkwam. Heerlijk gewoon.” Ik ben nog na aan het hijgen maar moet ’t toch kwijt. “Jou vinger in m’n kontje.. Ik denk dat ik daar meer wil.” Hij kijkt me lachend aan. “Nu meteen?” Ik schudt mijn hoofd. “Niet meteen.. Maar met jou wil ik alle mij nog onbekende liefdes-en sekspaden bewandelen.” “Alle Anita?” Ik knik.. “Ik weet dat jij nooit over mijn grenzen zult gaan.. Maar met jou wil ik onderzoeken waar die liggen.”