Als ik wakker word is het, naar gelijk daarop blijkt door de gesloten rolluiken, nog steeds donker. Ik open mijn ogen en zie via een projectie op het plafond dat het al na achten is. Johns arm ligt over mijn buik. Door zijn pyjama heen voel ik, tegen mijn bovenbeen, dat zijn zorgen voor wat betreft zijn potentie waarschijnlijk ongegrond zijn. Niet dat het, als dat niet zo was, een beletsel zou vormen voor onze relatie. Tijdens de relatie met mijn ex heb ik, zeker achteraf gezien, ook relatief gezien maar weinig plezier beleeft aan zijn steigerende egoversterker.
John heeft nu al zoveel meer te bieden. Sinds onze hernieuwde kennismaking, nog maar een paar dagen geleden, is hij al meer vader voor Mellie dan dat Mart dat ooit was. Hij doet er alles aan om het ons naar de zin te maken. Niet omdat hij hier zelf beter van wordt, maar gewoon omdat dat zijn aard is.
Ik wil opstaan en probeer zijn arm voorzichtig van mij af te schuiven. “Goeie morgen Anita… Heb je goed geslapen?” “Sorry, heb ik je wakker gemaakt? Ik heb heerlijk geslapen.” “Nee ik lag al even wakker. Ik probeerde me voor te stellen hoe jij lag te slapen. Vind je ’t goed als ik de rolluiken in de kierstand zet, zodat er wat licht naar binnenkomt?” “Wacht maar ik sta op. Ik trek ze wel omhoog.” Hij drukt me terug in de kussens en grijpt over me heen op het nachtkastje. Ik hoor een kort zoemen. Op datzelfde moment dringt vaal licht de kamer in. “Is hier alles elektrisch?” Zijn ondeugende lach laat me smelten. “Niet alles. Er zijn een aantal zaken die ik nog altijd liever manueel doe.” Ik voel plaatsvervangend schaamte. “Wat is het Anita. Heb je liever niet dat ik zo praat?” “Ik ben ’t gewoon niet gewend. Mart en ik. Wij spraken nooit over seks, anders dan tijdens de seks… Eigenlijk spraken wij de laatste jaren helemaal niet meer met elkaar. Hooguit nog tegen elkaar… Ik wil met je praten John.. Over alles.. Houd je dus vooral niet in, maar geef me alsjeblieft wat tijd.”
“We hebben alle tijd lieverd.”
“Vindt je het goed als ik nou opsta?” Hij schiet in de lach. “Daar ga ik toch niet over. Als jij wil opstaan, dan doe je dat gewoon.” Ik kruip uit bed. Als ik naast het bed sta trek ik snel mijn slaapshirt over mijn billen omlaag. “Jammer!” Ik loop lachend naar de slaapkamerdeur “Drooggeiler.”
“Je kunt je ook op de aangrenzende badkamer verzorgen Anita. Als je daar even privacy wil, dan hoef je dat alleen maar te zeggen.” “Morgen John… Mijn toiletspullen staan boven en ik wil kijken of Mellie al wakker is.” “Is prima lieverd. Zie je dan zo.”
Ik kijk stiekem om de hoek van Mellies kamer en en ben opgelucht als ik zie tot dat ze nog in bed ligt. Ik wil net mijn slaapkamer opgaan om kleding uit te zoeken. “Terug van weggeweest mams?” Ik had gehoopt iets meer tijd te krijgen voor dit gesprek, maar besef tegelijkertijd dat ik nu nergens omheen mag draaien. Toch neem ik even de tijd om mijn gevoelens op een rijtje te zetten. “Ogenblik lieverd. Ik kom zo bij je. Ik wil eerst even kleren klaarleggen.” “Ben je naakt?” “Wat denk jij van je moeder?” “Èh.. Dat ze een aantrekkelijke vrouw van vlees en bloed is!?”
Ik besluit niet te antwoorden. Met dat ik mijn kleding voor deze dag klaar leg, orden ik ook mijn gedachten. Toch is het met lood in de schoenen die ik nog niet draag, dat ik even later naast mijn dochter op bed ga zitten. “Hoe was het Mama?” “We hebben samen geslapen.” Ze schudt verbaasd met haar hoofd en kijkt me ongelovig aan. “Alleen maar geslapen?” Ik knik. “Ja lieverd, vannacht wel.” Voordat ze kan reageren leg ik een vinger op haar lippen. “Het was goed zo Mellie. We hebben gezoend en, soort van, onze liefde voor elkaar uitgesproken. John is nog onzeker of hij nu, na zijn infarct, wel in staat is om zijn mannetje te staan.” “Heeft hij dat gezegd?” “Niet met zoveel woorden, maar daar kwam het wel op neer.” “Zou je erg vinden als hij niet meer..?” Ik schudt mijn hoofd. “Nog meer voor hem dan voor mij. Zijn onmiskenbare liefde voor ons, zijn warme interesse, onzelfzuchtigheid en humor is nu al meer dan ik ooit van je vader heb mogen ervaren.” “Veel meer! John.. Hij zit onder je huid hè mama?” “Dieper lieverd.. Veel dieper.”
“Zullen we samen douchen? De cabine is groot genoeg.” “Samen? Wat moet John niet van ons denken?” “Gek wijf.. Hij zal hooguit denken dat wij een fijne moeder-dochter relatie hebben en volgens mij is daar niks verkeerd aan… Kom op kleintje. Gooi de gesel van je opvoeding en je ex eindelijk eens van je af.” Achteraf ben ik blij dat ik over mijn eigen schaduw ben heengestapt. Zij was nog een kind toen we voor ’t laatst samen douchten maar het voelt meteen weer aangenaam en vertrouwd. Als vanzelfsprekend spoelen we elkaars haren uit en soppen elkaars ruggen. “Niet om ’t een of ander Ma.. Maar ik zou mijn oksel- en schaamhaar wel wat verzorgen als ik jou was.” “Dat wil ik ook wel liefje. Maar ik heb alleen scheermesjes. Helemaal kaal, zoals je vader me ’t liefst zag. Dat wil ik niet meer. Ik ben geen kind meer en wil dan ook niet zo uitzien.” “Dat hoeft toch ook niet, je kunt het toch ook trimmen. Hoe denk je dat ik mijn onderbuiktuintje en oksels schoffel?” “Heb jij een..?” Zij grijpt in haar toilettas en houdt het apparaat, dat ik herken als Marts oplaadbare baardtrimmer omhoog.” “Maar hoe?” “Die heb ik per ongeluk in mijn toilettas gepakt toen we zijn vertrokken… Zal ik je helpen?” “Als jij dat niet vreemd vindt, graag.” “Als ik de meiden van mijn studiegroep mag geloven, is het eerder vreemd als moeder en dochter dergelijke dingen niet met elkaar delen.” “De tijden veranderen. Ik kan me niet heugen dat ik mijn moeder, jou oma, ooit naakt heb gezien. Nog maar helemaal te zwijgen dat ze mij ooit bij haar kruis zou toelaten.”
Mellie klapt de toiletdeksel naar beneden en legt er een handdoek overheen. “Zitten oudje.” Ze tilt mijn linker arm omhoog. “Hoe lang?” “Hoe lang heb jij ’t” “ Een cm.” “Twee.. kan dat ook?” “Alles kan.. Korter kan nog altijd als jij dat wil.” Nadat de wilde bosjes onder mijn oksel zijn veranderd in nette zwarte lopertjes vraagt Mellie mij m’n benen te spreiden. “Vind je het niet vreemd om me ook daar..?” “Noem ’t beestje bij z’n naam Mams, en nee. Ik vind het juist vet om je verwilderde kater te veranderen in een aantrekkelijk poesje.” “Vind jij poesjes aantrekkelijk?” “Ik zou liegen als ik zei dat ’t niet zo is… Val jij dan uitsluitend op piemels?” Onderwijl Mellie me, knielend tussen mijn benen, begint te trimmen denk ik over haar vraag na. “Èh.. Niet zozeer het geslacht op zich. Het is eerder zo dat een stijve piemel, die vastzit aan een goed gebouwde aantrekkelijke man, mijn hart sneller laat kloppen.” Ze kijkt lachend naar me op. “Alleen je hart.” Ik stuur haar een luchtzoentje.
“Dat niet alleen lieverd, maar dat ook… En jij dan?” Ik zie dat ze begint te blozen. “Om eerlijk te zijn. Ik weet het nog niet. Zo op foto’s of in geval van oom John kan ik een man best mooi, zelfs aantrekkelijk vinden. Maar ik voel geen, hoe zal ik het zeggen…? Erotische klik.” “En je vader dan.. Zo op het oog was hij, zeker als hij zich al eens goed verzorgd had, ook een mooie man.” “Niet in mijn ogen Mama.. Zijn egocentrische ruggengraatloze kutkarakter, overschaduwde alles. Ik heb me vaak afgevraagd wat je ooit in hem hebt gezien.” “Nu, achteraf doe ik dat ook lieverd. Het is geen echt excuus, maar ik had ook geen goed rolmodel. Je opa was een brute militaristische bullebak. Toch kuste mijn moeder de grond onder zijn voeten.” “Ik ben blij dat ik in deze tijd opgroei Ma. En voel je nou maar niet schuldig. Je bent een geweldige moeder voor je misvormde dochter.” “Ik heb mijn best gedaan lieverd maar het was je oom die jou handicap, gisteren voor de spiegel, pas echt in perspectief wist te plaatsen.” “Bij mijn leeftijdsgenoten zijn het vooral de meiden die mij zien. De jongens zien die imperfectie en kijken dan niet verder… Zo, nou even stilzitten. De randen doe ik zonder het kammetje erop… … Zo klaar. Kan het uw goedkeuring wegdragen mevrouw?” Ik sta op en bekijk het resultaat in de spiegel. “Gosh lieverd… Ik wist niet dat ik op mijn leeftijd zo sexy uit kon zien. Dit mag je vaker doen.” Ze buigt voorover en zwaait met een arm. “Met alle vormen van genoegen. Je bent nu een echt MILF.” “Wat ben ik?” “Een MILF! A Mother I Like to Fuck.” “Hoe kom je op zoiets?” “Een tegenwoordig nogal populair genre in pornofilms Mama.. Papa en jij keken vroeger toch ook vaker porno?” “Dat wist jij?” “Ik gluurde in het tasje als ik de films van Pa terug naar de videotheek moest brengen?” “Hij liet jou die films terugbrengen?” “Dacht je werkelijk dat de Heer Dokter Ingenieur Geukens zelf op z’n fietsje stapte voor zo’n minderwaardig klusje… Voelde jij je niet een beetje min bij het kijken. De titels van die seksfilms hadden een ding gemeen en dat was het woord Teenager.” “Dat is me echt nooit opgevallen. Die actrices imponeerden zeker niet als onder de twintig.”
Op initiatief van Mellie maken we ons een beetje op, kleden ons aan en gaan daarna gezamenlijk naar beneden. Gelijk als ik de deur open wordt mijn neus geprikkeld door de geur van koffie en versgebakken broodjes. Net als gisteren is de tafel gedekt en ook nu zit John met zijn neus in de krant, die hij echter meteen dichtvouwt als Mellie en ik binnenkomen. “Ik was al bang dat ik alleen moest ontbijten.” “Nergens voor nodig oom.. We hebben samen gedoucht en ons een beetje mooi gemaakt.” “Niet dat jullie dat nodig hebben, maar het staat jullie goed.” Ik begin te blozen onder zijn goedkeurende blik. “En ik ben nog niet eens aangekleed en geschoren.” “Daarvoor is mama geschoren flapt Mellie er spontaan uit.” Hij doet alsof hij niets gehoord heeft. “Mag ik toch zo toch met jullie aan tafel?” Mellie bekijkt John met een keurend oog. “Als Mama zo bij u in bed is gekropen, wie ben ik dan om u aan tafel te weigeren.” “Mellie! Gedraag je.” John schiet in de lach. “Laat haar Anita. We hebben toch niets te verbergen. Kom zitten.. Koffie dames?”
Het loopt al tegen elf uur als we na een lang ontbijt, tijdens welk luchtige gesprekjes afwisselden met zwaardere thema’s uit de actualiteit en ons recente verleden, opstaan. Mellie sommeert John stoeierig om zich toch eindelijk te gaan verzorgen, terwijl de vrouwtjes in het huishouden gaan zwoegen. Na een speelse tik op haar kont verdwijnt hij naar z’n slaapkamer.
“Hoe laat komt Vera?” “Als ik het goed heb begrepen om twee uur vanmiddag.” “Wat wou je maken?” “Wat zou je denken van een paprika-kip ovenschotel met basmati rijst.” “Hmm lekker. Maar dan moet de kip nu toch al langzaam in de marinade, toch?” “Precies lieverd.. Als jij de kipfilet schoon maakt dan maak ik de marinade… Of heb je nog huiswerk?” “Dat doe ik morgen wel. Vandaag wil ik genieten van familiegevoel… Ligt de kip in de ijskast.” Ik knik.
Onderhand ik de laatste ontbijtspullen in de vaatwasser ruim, duikt Mellie in de ijskast. “Zó, scharrelkip. Doe maar duur.” “Dat is hij met zijn inkomen aan het milieu verplicht vindt John.” “Heeft hij de boodschappen betaald?” “Alles en daar was hij erg geraffineerd in.” “Liefvan hem!”
“Kan ik mijn keukensloofjes ergens mee helpen?” “Je zou de wijn kunnen uitzoeken voor straks.” “Een kipschotel met rijst toch?” Ik knik. “Ik heb al een paar flessen pinot noir apart liggen.” “Dan ben je de rest van de ochtend vrij.”
“Mag ik dan een begin maken aan ’t scannen van jullie foto’s?” “Daar zou ik erg graag bij zijn John.” “Dat kan toch Mama. Jij maakt de marinade klaar. De rest van de voorbereiding kun je gerust aan mij overlaten.” “Dank je lieverd. Ga maar vast naar boven John. Ik kom dan zo.” “Leuk schat.. Ik start de boel vast op. Zoek jij maar uit met welke schoenendoos je wil beginnen.”
“Hij zei schat tegen je.” “Ik heb ’t gehoord Mellie.” “Dat weet ik. Maar, wat doet dat met je?” Ik sla een arm om haar schouder. “Veel meer dan ik me laat aanmerken.” “Dan wordt ’t tijd dat je naar boven gaat.” “En jij dan?” “Ik zet de schoongemaakte kipfilets in de marinade. Vul de rijstkoker met rijst, water en een snufje zout en ga daarna verder in de tuin.”
Ik ga mijn slaapkamer op. De drie fotodozen staan op het verder lege boekenrek. Ik kan mij herinneren dat ik lang geleden een poging heb gedaan om de foto’s op chronologische volgorde te leggen. Zodoende heb ik de dozen toen met een cijfer van 1 tot 3 beschreven. Ik pak de doos met het cijfer 1 met als het goed is de oudste foto’s.
“Daar is ze toch?” “Had je me gemist?” “Nee, ik wist immers dat je zou komen.” Voor de PC staan nu twee dezelfde bureaustoelen. Blijkbaar ziet hij het vraagtekend op mijn gezicht. “In die muur achter zit een soort van blinde deur. Daarachter bevindt zich de echte zolder. Die is nog circa twee keer zo groot als deze werkkamer… Ga zitten Anita.” Op het bureau staat nu een soort van grote witte doos die met een kabeltje is verbonden met de computer. “Is dat zo’n scanding?” “Hij knik en tilt de klep van het apparaat op. “Geef me de eerste foto maar.” Ik haal het deksel van de doos, pak zonder verder te kijken de bovenliggende foto en geef hem aan John. Hij legt hem nauwkeurig in de hoek van de glasplaat op het scanding. Bij iedere stap legt hij me uit wat hij doet. “Ik weet echt niet of ik dat ga onthouden.” “Dat hoeft ook niet. De eerste foto’s doe ik voor. Daarna doen we er een paar samen. Ga je het leuk vinden. Prima, dan gaat het uiteindelijk sneller. Zo niet, even goede vrienden.”
Hij tikt op het toetsenbord waardoor de schermfoto wordt vervangen door een witte achtergrond met daaromheen talloze kleurrijke, zo weet ik van Mellie, pictogrammen. John wijst op een pictogram dat op de scanner lijkt en klikt daarop. Lijntje voor lijntje wordt de foto, zij het in een veel groter formaat als het origineel, op het scherm opgebouwd. Het blijkt een foto van Mellie en mij beiden in een zelfde bikini. “Daar moet Mellie ongeveer 5 jaar zijn geweest.”En jij dus..”Ik zie hoe hij nadenkt. “..vijfentwintig?” Op de foto buig ik lachend over Mellie heen. Ik hoop dat John niet ziet wat ik op deze uitvergroting zie. Zijn ogen zijn echter nog prima. “Dat bikinitopje was iets te groot voor jou.” Ik voel dat ik begin te blozen. “Èh ja.. Mijn omvang is die van een vrouw, alleen mijn borstjes zijn te klein.” Hij blijft naar ’t scherm staren. “Klein ja, maar te, is een waardeoordeel dat ik niet kan onderschrijven… Zo even de kleuren bijwerken. Hij klikt een aantal iconen en verschuift iets op de daardoor verschenen balkjes. Stap voor stap komen de door de jaren verschoten kleuren weer tot leven. “Zo nog even de hoge lichten wat afzwakken en de schaduwen ophelderen. Het resultaat laat me om meer dan één reden slikken. Enerzijds brengt ’t Mellie en mij op een natuurlijke wijze mooi in beeld, anderzijds zijn mijn tietjes niet langer verhult door de schaduw van de bikinitop. Hij kijkt me aan.
“Hoe vind je hem zo?” “Mooi en èh, beschamend.” “Hoezo beschamend?” “Je ziet alles.” Hij legt een hand op mijn bovenbeen. “Inderdaad ik zie alles en het is hooguit familie die al dat lekkers ooit te zien krijgt. Het enige dat ik hoor is ‘lekkers’.” “Meen je dat? Vind jij dat mijn tietjes er lekker uitzien? … Je bent toch beter gewend.” Zijn hand kruipt iets omhoog en kneedt mijn bovenbeen. “Beter lieverd?” Groter dat zeker maar er is op dit moment weinig anders wat ik in mijn mond zou willen nemen.” Schaamte en lust stoeien in mijn brein om voorrang. Naar de spanning in mijn borstjes en de naar mijn kruis uitstralende hitte van zijn hand te oordelen, wint het laatste.
“Houdt dat gevoel vast schatje… Geef je me de volgende foto?” “Èh, zeker.” Het voelt als een teleurstelling als hij zijn hand wegtrekt en zijn aandacht verplaatst naar de computer. Ik blijk een snelle leerling. Als ik een dik uur en circa twintig foto’s later de eerste foto, zelfstandig en met succes, heb bijgeknipt en gecorrigeerd, draait hij mijn stoel, neemt mijn hoofd tussen zijn handen en zoent me. “Je weet niet half hoe leuk ik het vind om dit samen met jou te doen.” “Dat is wederzijds John. Vond Marieke dit niet leuk?” “Het resultaat wel. Ze zat wel vaak achter mij op de tweezitter te lezen en gaf desgevraagd feedback vanaf de zijlijn. Eigenlijk deed ik hetzelfde bij haar, als zij in de tuin bezig was.”
We werken zo nog een tijdje door, waarbij het alleen aan Johns overredingskunst is te danken dat er ook enkele foto’s waar mijn ex op staat in de bewerking worden meegenomen.
“Hallo.. Iemand thuis?” “Ja hallo lieverd. We zijn boven aan ’t scannen. Maar we komen er aan.” “Zal ik alvast koffie zetten?’ “Lekker.”
Ik kijk op mijn horloge. “Shit… Ik moet de kip aanbakken en de saus nog maken.” John kust me. “Geen stres schatje. We zijn onder ons.” “Maar Vera.” “Vera zal blij zijn met iets anders dan de ping en klaar maaltijd die zij zichzelf gewoonlijk voorschotelt… Ga jij maar vast, dan sluit ik de boel hier nog effè af.”
“Hey Tante Anita. Lekker gescand?” knipoogt ze. “Èh Ja… Je vader en ik.. We hebben een begin gemaakt met de foto’s uit mijn schoendozen.” “Leuk.. Die wil ik zeker eens zien.” Op dat moment komt John de woonkamer in. “Hey ouwe.. Lekker gescand?” “Zeker… Je tante is een natuurtalent.” “Met scannen?” Hij schiet in de lach. “Daarin ook.” Ik schaam me voor de ondergrondse insinuaties tussen vader en dochter.. Alhoewel? In gedachten…
“O.. Jullie zijn weer beneden. Kunt u me even helpen met de groencontainer oom Jò..” Op het moment dat Mellie Vera ziet staan, valt zij stil en haar mond open. Vera die inmiddels is omgedraaid en zodoende oog in oog met haar nicht staat, valt ook stil.
John kijkt me veelbetekenend aan. “Vera lieverd, dat is je nichtje Mellie… Mellie, mag ik je aan mijn lieve dochter Vera voorstellen.” “Pa.. alsjeblieft.” Vera stapt op Mellie af, neemt haar in de armen en kust haar op beide wangen. “Ik ben blij je eindelijk te ontmoeten Mellie… Gosh meid wat ben je groot geworden.” “Èh.. jij ook.” Vera lacht haar witte tanden bloot. “Volgens mij is ergens iets verkeerd gegaan. Jij heb mijn moeders lengte en ik ben maar nauwelijks groter dan jou moeder.” “Onderdrijven is ook een kunst Vera… Maar je hebt gelijk. Ik had echt niet gedacht dat Mellie zoveel groter zou zijn als jou.” “Ik camoufleer mijn gebrek aan lengte gewoon met mijn dominantie en mijn grote mond.” “Dat zal ’t zijn lieverd.”
“Mag ik je helpen met de groencontainer Mellie? Dan kunnen onze oudjes de koffie verder verzorgen.” “Èh, ja dat is goed. Ik geloof dat ik hem wat zwaar heb gemaakt. Alleen krijg ik hem niet terug het terras opgeduwd.” “Kan ik jullie dan wel al koffie inschenken?” “Mag ik een kop thee oom John?” “Zeker jonge dame.”
Als de meiden door de schuifpui in de tuin zijn verdwenen begeef ik me naar de keuken. “Had je dat gezien Anita? De bliksem sloeg in. Hier in de woonkamer, op klaarlichte dag.” Ze mag dan niet mijn lengte hebben. Blijkbaar heeft ze wel mijn CrashCupido.” “CrashCupido?” “Zo noemde Marieke mijn aanleg om in een oogopslag hopeloos verliefd te worden… Ik weet zeker dat Vera op haar ex Ruud nooit zo heeft aangeslagen, als net op Mellie. En zo te zien liet Vera, Mellie ook niet onberoerd.” “Begrijp me niet verkeerd John. Vera is een indrukwekkende schoonheid, maar ik weet niet of Mellie.. Op vrouwen.” Hij legt een arm om mijn middel en trekt me tegen zich aan. ‘Dat weet ik ook niet schat. Ik constateer alleen maar.
Ik kijk hem van onderop aan. “Sinds ik hier ben lijkt mijn leven een achtbaan.” “Als in beangstigend, of, spannend leuk.” “Èh Beiden, denk ik.”
Onderhand John met de koffie en de waterkoker aan de slag gaat, haal ik de gemarineerde kipfilets uit de ijskast. Ik zet de ingrediënten voor de saus klaar en haal de paprika’s uit de kelder.
Als ik weer boven kom staan de koffie en thee te dampen op het kookeiland. “Wat moet er met die paprika’s gebeuren?” “Schoongemaakt en in reepjes gesneden.” “Geef maar… Ik ben dan wel geen keukenprins, maar als snijassistent heb ik mijn sporen ruimschoots verdiend. Onderwijl John aan de slag gaat met de paprika’s, bak ik de kip aan. “Waar vind ik een grote ovenschaal John?” “Hij bukt aan zijn kant van het kookeiland en houd gelijk daarop twee vuurvaste schalen van verschillend formaat in de lucht. “Doe die langwerpige maar.” Begeleid door een luchtkusje reikt hij mij de gevraagde schaal. “Alstublieft mevrouw.”
Ik haal de goudbruin gebakken filets uit de pan en leg deze in de schaal. Vervolgens roer ik kipfond, crème frâiche en verse kruiden door het aanbaksel in de pan. “Moeten de paprikastrips daarbij?” “Ja, ik laat ze een paar minuten meekoken, daarna kan de saus over de filets in de schotel… Waar blijven de jonge dames? De koffie wordt koud.”
Ik dek de ovenschotel net af wanneer de pui weer openschuift. Het voelt alsof twee langjarig intieme vriendinnen binnenkomen. “Wij gaan nog even douchen. Voordat we aan tafel gaan.” “Drink eerst jullie koffie en thee meiden.” “Ja Pá.. Je moet zo je tuin maar eens bekijken. Mellie heeft wonderen verricht.” “Nee hoor. Gewoon een beetje doorgewerkt. Ik heb dat best wel gemist, dat tuinwerk. Het is heerlijk om zo je hoofd leeg te maken.” Vera kijkt mijn meisje belust aan. “Als jij je thee ophebt springen we samen onder de douche.” Deze opmerking van Vera voelt voor mij als een opdracht. Mellie echter, knikt enthousiast en drinkt de rest uit haar theeglas in een teug leeg. “Ik ga dan nu douchen Ma.” “Is goed meisje. Doe maar rustig aan. Het is nog wat vroeg om de oven aan te zetten.” Mellie vertrekt op de voet gevolgd door Vera in de richting van de hal.
John heeft niets heeft gezegd sinds de meiden zijn binnengekomen: “Vera. Een momentje!” “Ga maar vast voor Mel, ik kom zo.” Ze wacht totdat we Mellie op de trap horen voordat zij omdraait. “Pa?” John kijkt kort naar mij en dan weer terug in de richting van zijn dochter. “Ben je wel voorzichtig met je nichtje. Ze is nog jong, laat ’t initiatief aan haar.” Ze komt een paar stappen dichterbij, verlaagt haar stemvolume en terwijl ze haar vader antwoord, kijkt ze mij aan. “Dat zal moeilijk gaan.. Het zal je niet zijn ontgaan dat cupido’s pijl mij in mijn diepste wezen heeft geraakt. Maar net als voor mama is het voor mij onbestaanbaar om mij in de liefde echt afhankelijk op te stellen… Maar tante Anita,” Ze kijkt mij intensief aan. “.. ik beloof u met de hand op mijn hart dat er nooit iets zal gebeuren dat Mellie diep van binnen niet zelf wil.” Ze kust John op een wang. “Ik weet van Mama dat zij het was die de lijntjes trok waarbinnen jij jullie seksleven inkleurde. En van dat schilderij hebben jullie tot op het laatst genoten.” Hij knikt, kijkt mij aan en fluistert. “Samen met jou wil ik een nieuw liefdeschilderij inkleuren.”
Nog voordat Vera is vertrokken strekt hij zijn hand naar mij uit. “Ga je mee Anita? Ik voel een enorme behoeft om jou mosseltje te proeven.
Mijn mond voelt droog en mijn hand trilt als ik hem in de zijne leg. “Ben je wel voorzichtig met haar Papa. Ze is een stuk jonger dan jou.” “Je hebt al lang je eigen gillen niet meer gehoord jonge dame.” “Dat klopt ouwe, maar ik ben ervan overtuigd dat Mellie het in zich heeft om mij te laten gillen.”
Het vage idee van wat er zo meteen met Mellie en met mij staat te gebeuren ontsteekt mijn begeerte.
“Kleedt je uit Anita.” Mijn handen beven als ik mijn bloes los knoop. Ik ben blij dat ik vanmorgen, op aandringen van Mellie, mijn enige, nog enigszins toonbare, kanten behaatje heb om gedaan. “Maak jij het van achteren los John. Mijn handen trillen te veel.” Ik draai mijn rug naar hem toe. Hij legt zijn handen eerst op mijn schouders en laat ze vervolgens naar de sluiting afzakken. Vervolgens schuift hij de bandjes van mijn schouders en gooit het niemendalletje over een stoel. Opnieuw legt hij zijn handen op mijn schouders. Nu laat hij ze masserend langs mijn rugspieren zakken tot op mijn rok. Hij trekt de rits open waardoor de rok op mijn enkels valt. Nadat ik eruit ben gestapt raapt hij het rokje op en gooit het eveneens over de stoel waarop eerder mijn behaatje is geland.” Draai je om lieverd.” Zijn stem trilt en hij slikt.
“Tjeemig schat wat heb jij een lekker lijfje.” Zijn warme woorden strelen mijn gevoel van eigenwaarde. “Doe je slipje uit.” Hij geeft me opdrachten zoals ook mijn ex dat deed als hij seks wou. Toch bevind ik me bij John in een heel ander universum. Een universum dat om mij draait. “Anita! Doe je slipje uit alsjeblieft.” “Èh ja, sorry.” Hij gaat op de rand van het bed zitten. “Gooi maar bij de rest. “Goed zo liefje.. Handen op je hoofd en langzaam om je eigen as draaien.” Waar ik ervan uitga dat als ik hem weer aankijk een keurende blik te ontwaren, is het vooral bewondering en aanbidding hetgeen ik zie. “Kom maar op bed liggen.”
Ik kruip langs hem heen en ga op mijn rug liggen. “Spreid je benen lieverd.” Hij gaat schrijlings naast me liggen en kijkt me van dichtbij aan. “Wat denk je dat gaat gebeuren Anita?” Ik slik. “Je èh… Je gaat me neuken?” “Dat gaan we zeker doen, maar nu nog niet. “Babysteps liefje.” Ik begrijp niet echt wat hij bedoelt maar voel dat ik knik. “Gisteren heb ik je speeksel uit je heerlijke mond mogen proeven.. Vandaag wil ik het sap uit je vagina drinken. Ik neem aan dat zelfs je zelfzuchtige ex van je vrouwennectar heeft genoten.”
“Mart? Hij spuugde hooguit een paar keer op mijn kut, als ’t voor zijn gevoel daar niet nat genoeg was om..” De gedachte aan een aantal schrijnende penetraties drijft nu alsnog tranen in mijn ogen. John buigt over me heen, kust mijn ogen, mijn mond en vederlicht de onderkant van mijn tietjes. “Jullie bewaar ik voor later.” Wanneer hij mijn navel zoent voel ik hoe zijn tong daar kort op verkenning gaat.
Hij kruipt verder naar beneden. Als hij met zijn handen mijn schaamte opentrekt moet ik me dwingen m’n benen niet te sluiten. “Gosh lieverd… Je lipjes, je miniklit en je roze binnenvoering.. Het is een liefdesgedicht.” Het gevoel dat me bekruipt als hij zachtjes over mijn liefdesvlees blaast, maakt dat mijn handen als door touwtjes geleid naar mijn borstjes gaan. Hij heeft zijn ogen overal. “Vandaag niet liefje. Leg je handen op je hoofd, sluit je ogen en concentreer je op je liefdesbloem. Zonder ook maar de geringste twijfel volg ik zijn opdracht. Ik weet niet hoe vaak hij nog blaast. Zelfs niet of hij uiteindelijk harder blaast. Het gevoel echter wordt bij elk luchtstroompje intensiever. “Mooi liefje ik zie de eerste druppeltje van je mosselsap ontspringen.
Op het moment dat zijn lippen voor het eerst mijn onderlipjes raken, kan ik dat ontspringen zelfs voelen. Nadat hij elk plooitje heeft gekust, is het zijn tong die zijn weg naar mijn binnenste zoekt. Het eigenlijk weinig erotisch klinkende geslurp is als olie op ’t vuur van mijn geilheid. “Hmmm.. Wat doe je.. Pfff… Je maakt me gek.” Hij cirkelt om het centrum van mijn genot. Zelfs met mijn instinctieve heupbewegingen lukt het niet om mijn brandende verlangen te vervullen. Precies op het moment dat mijn heupen stilvallen drukt hij zijn tong met kracht op het centrum van mijn genot… “Óóó Gòòòòttt..” Als hij gelijk daarna mijn klit in zijn mond zuigt wordt ik willoos doorkliefd door een tweede, nog krachtiger, orgasme.
“Gaat het een beetje?” Ik open mijn ogen en kijk in zijn lachende gezicht. Nog niet in staat om te antwoorden, knik ik alleen maar. Zijn glinsterend natte mond komt steeds dichterbij. Ik ontvang hem met liefde en proef, voor ’t eerst in mijn leven, mezelf.
“Je kunt je handen weer van je hoofd halen… Heb je genoten liefje?” “Meer dan ik ooit voor mogelijk had gehouden… maar jij dan? Jij hebt er niks aan gehad.” Zijn ogen worden groot. “Niks aan gehad? Je hebt je laten vallen en me twee orgasmen geschonken. Als dat niks is dan wil ik dat niks de rest van mijn leven.” “Ik heb nog nooit.. Ik bedoel met mijn mond.. Zal ik bij jou?” “Liefje toch.. Heb je echt nog nooit gepijpt?” “Nee. Ik heb dat vaker gezien op de films die Mart huurde.. Maar Mart.. Hij vond dat niks voor een echte man.” “Dan vrees ik dat ik geen echte man ben. In Mariekes mond klaarkomen, dat was hemels.” Het idee van sperma in mijn mond, laat rillingen over mijn rug lopen. Hij schiet in de lach. Babysteps liefje. Ook Marieke heeft het een tijd gekost voordat zij de smaak van mijn zaad kon appreciëren. De laatste jaren wilde ze minstens eenmaal per week een zelf geoogste eiwitshake.” Ik draai op m’n zij en grijp naar de band van zijn jeans.
“Later schatje.. Ik hoorde zojuist onze dochters van de trap afkomen. Misschien dat we ons nu beter bij hen in de woonkamer kunnen vervoegen. “Zouden ze me gehoord hebben.” Hij trekt zijn schouders op. “Mogelijk, maar daar kunnen we nu toch niks meer aan veranderen.”
Er wordt op onze deur geklopt. “We komen eraan.” “Is prima. Mellie laat vragen of ze de oven al moet voorverwarmen.” Ik knik en fluister.. “200 graden.” “Ja doe maar op 200 graden.” “Oké”