Familiezaken Hoofdstuk 19

‘Wat zou je nu willen Monica?’ ‘Ik èh.. Ik wil erbij zijn als jullie seks hebben..’
Ik kijk John aan en vervolgens naar zijn kruis. ‘Hoe staat het ermee?’ ‘Het is hoe lang staat het ermee… Als ik kleinJohnny niet snel in een warm wasmachientje mag stoppen, moet ik om de druk van de ketel te halen, de natte was op de hand doen.’ ‘Dat wasmachientje. Mag dat ook een achterlader zijn?’ ‘Reik me die fles glijmiddel Monica. De plicht roept.’ Ze kijkt Anita onzeker aan. ‘Zou ik hem voor jou mogen klaarmaken?’ ‘Op je rug John Berns.. Mijn koetje gaat mijn stier voorbereiden.’

Als ze, nadat zij John’s trillende vlaggenmast zorgvuldig van een glijlaag heeft voorzien, de fles weg wil zetten, ga ik op mijn knieën zitten en buig voorover. ‘Je bent nog niet klaar lieverd.. Mijn kontje heeft ook wat smering nodig.’ Als ze mijn bilspleet zorgvuldig insmeert, voel ik haar handen beven. ‘Ùh, moet.. zal ik ook een beetje in het gaatje doen?’ ‘Lijkt je dat niet logisch schat? Daar moet ie naar binnen.’
Haar onzeker trillende glibbervinger in mijn anus voelt bijzonder. Niet het feit op zich, maar meer het idee dat deze schat op leeftijd opnieuw en steeds verder uit haar geloofscocon kruipt.’ ‘Dank je lieverd… Ik ga over mijn vent heen zitten, richt jij hem voor me uit?’
Het is alweer maanden geleden dat ik bezoek in mijn achterdeurtje heb ontvangen. Desondanks opent zij zich moeiteloos. ‘Ó God Anita liefje.. Doe rustig anders..’ Ik zet mijn handen op zijn borst, ga langzaam weer omhoog en kijk hem uitdagend aan.’ ‘Anders wat? Lekkere vent van me’ Ik laat me opnieuw zakken.. ‘Pffff.. Shit.. Anders.. hmm.. anders spuit ik.. … Anniet. alsjeblieft niet zo knij.. pè.’

Ik besef als geen ander, dat de voorstelling van daarstraks en de daaraan verbonden opwinding, zijn uithoudingsvermogen behoorlijk heeft bekort. Ik besluit dan ook om mezelf en zodoende ook hem te helpen. Ik ga achterover zitten en concentreer me voor even op het fijne gevoel van zijn hete lans in mijn buikje. “Kijk me aan John.” We vangen elkaar in onze blikken.. Woorden die de intense liefde die wij voor elkaar voelen bevestigen zijn niet nodig. Met een hand vinger ik mijn klitje en de ander kneedt een van mijn borstjes. Tijd wordt een abstract iets.. Als zijn pupillen samentrekken en hij mijn heupen vastgrijpt smelten wij samen. Ik zak voorover, trek me vast tegen hem aan en krijg maar vaag mee hoe speeksel uit mijn mond in zijn hals druipt.
Het duurt even voordat ik besef dat het niet Johns handen zijn die mijn onderrug en billen strelen. Zijn handen spelen immers al met mijn haar. Ik duw me langzaam omhoog en kijk naar Monica. ‘Dit waarschijnlijk niet wat je bedoelde hè lieverd.’ Ze schudt met haar hoofd. ‘Dat was het niet.. Nee.. Maar dit was misschien nog wel mooier… Ik had Sep zo gegund dat hij dit had mogen meemaken.’ John kijkt verbaasd en maakt een weids gebaar. ‘Precies dit?’ De zeldzame lach op haar gezicht raakt opnieuw mijn hart en ik besef dat ik deze lach veel vaker wil zien.’ Terwijl zij John vertelt dat zij het meer overdrachtelijk bedoelde. Dat zij Sep dezelfde seksuele vrijheid had gegund zoals zij deze nu ervaart, slaat bij mij de schrik toe. Ik hou van deze vrouw zoals ik ook van John hou. Maar aanstaande zaterdag. Dan zit onze vakantie er onherroepelijk op.
‘Je telefoon liefje.’ ‘Èh.. Wat?’ ‘Volgens mij heb je een appje gekregen.’ ‘Dan kijk je toch even.’ Zijn lach is aanstekelijk . ‘Je zit nog op me liefje.’ ‘O ja… sorry.’ ‘Waar ben je met je gedachten?’ ‘Straks John… Monica lieverd. Zou jij mijn gsm even uit de rugzak willen pakken? Uit het linker zijvak… .. Dank je wel.’
Ik open mijn telefoon. “Wat is ’t” “Een appje van Mellie. Ze wil als het schikt om vier uur met ons face-timen… Heb jij de iPad bij je?’ Hij schudt zijn hoofd en kijkt op zijn horloge. “App maar dat het oké is. Dat halen we gemakkelijk.”

Even later ruimen we onze spullen stilzwijgend in de rugzak. Onderhand John de rugzak naar de auto brengt vouwen Monica en ik de laatste plaid op. Opeens zie ik tranen over haar wangen lopen. Ik besef meteen wat er speelt. Mogelijk getriggerd door Mellies berichtje realiseert zij zich dat dit, haar liefdesgeluk, binnenkort al weer eindigt. Ik zou die pijn, die ik met haar deel, heel graag van haar wegnemen maar zit op dit moment zelf ook in een emotionele knoop.
Tijdens de rit naar beneden probeert John een luchtig gesprek op gang te brengen, maar na de tweede tevergeefse, poging doet ook hij er het zwijgen toe.

Bij de woning aangekomen kijkt Monica ons verdrietig aan. Gaan jullie maar vast naar binnen. Ik rij nog even naar de Spar om wat te eten te halen. ‘Doe straks niet te veel moeite lieverd.’ ‘Lusten jullie pizza?’ ‘Lekker.’ ‘Dan neem ik een rol kant en klaar deeg, die kunnen we dan naar smaak zelf beleggen.’ We nemen afscheid en spreken af dat wij ons om circa zes uur in haar keukentje melden.
Nog voordat John de deur van ons appartement achter zich heeft dichtgetrokken barst ik in huilen uit. Hij neemt me meteen in zijn armen. “Ik weet het schatje.. Ik voel hetzelfde..” “We moeten prà..” Nu pas dringt zijn laatste opmerking tot me door.” Ik ontworstel me aan zijn omarming en kijkt hem verbaasd aan. “Jij wat..? Jij voelt hetzelfde?” Ook hij heeft tranen in zijn ogen. “Pak jij vast twee glazen. Ik haal snel een fles wijn bij Monica uit de bijkeuken.”

Even later zitten we tegenover elkaar aan tafel en klinken onze glazen. “Op ons?” Ik knik “Op ons!” Ik neem een flinke teug en zet mijn glas neer. “Beloof je me dat je niet boos wordt John? Ik wil je niet kwijt. Onder geen enkele voorwaarde.” Ik zie hoe een verdrietige glimlach om zijn lippen krult. “Lach je me nou uit?” Hij legt zijn handen over die van mij. Zijn blik brandt door tot in m’n hart. “Beloof je me dat je niet boos wordt Anita? Ik wil je niet kwijt. Onder geen enkele voorwaarde.” Hij herhaalt mijn eigen woorden. Ik begrijp hem niet en dat ziet hij.” Zal ik dan maar de spits afbijten? Cupido, de rotzak, hij heeft twee pijlen tegelijk afgeschoten. Ik heb me ertegen verzet Anita. Wellicht nog harder dan jij dat hebt gedaan maar…” Ik voel blijdschap, verdriet en opluchting tegelijk. “Jij houd ook van haar?!” Hij knikt. “Met heel mijn hart..” “Maar wat, hoe.. Zaterdag gaan we weg.” Hij kijkt me indringend aan. “Doen we dat schatje?” Ik schudt van verwarring met mijn hoofd. “Ik stoei met een aantal ideeën. Die komen er echter allen op neer dat wij een groot deel van het jaar hier gaan wonen of ons hier zelfs vestigen.” “Was je daarom ook zo bovenmatig geïnteresseerd in die jachthut?” “Je kent me te goed Anita.”

Nu voel ook ik een lach opkomen. “Blijkbaar niet goed genoeg. Jou gevoelens voor onze lieve gastvrouw heb ik toch maar mooi gemist.” “Waarschijnlijk omdat ik enorm m’n best heb gedaan om mezelf dat gevoel niet toe te staan.” Ik sta op en ga op zijn schoot zitten. “Ik ben blij dat nu alles op tafel ligt John.” “Ik ook liefje.. Maar nu.. Laten we het liggen of gaan we ermee aan de slag? Kiezen we voor veilig fijn en bekend of springen we in het misschien wel beangstigende ongewisse?” “Wat wil jij John?” Hij schudt beslist zijn hoofd. “Je kent me.. Jij trekt de lijntjes en ik kleur ze in.” “En Monica?” “Schatje toch.. Als jij haar vraagt te springen, zal ze je hooguit vragen: Hoe hoog?” Ik kus hem. “Vertel je mij van je ideeën?” “Vind jij het goed als we dat parkeren totdat we met Monica hebben gesproken.” “Wat wil je precies met haar bespreken?” “Ik wil uit haar mond horen dat met ons verder wil.” “Ik denk dat wij dat antwoord wel kunnen raden.” “Dat kunnen we. Maar willen we raden? Op haar keuze bouwen wij namelijk door.”
Ik neem nog een slok wijn en bedenk me dat de keuze voor Oostenrijk betekend dat Mellie en de rest van de familie letterlijk op afstand komen te staan. Gek genoeg kan ik die gedachte toelaten zonder hier onzeker of enorm verdrietig van te worden. “Je hebt één optie buiten beschouwing gelaten John.” Hij weet gelijk waar ik op doel. “Je bedoelt de Monica trekt bij ons in, optie?” Ik knik. “Die lijn heb ik al getrokken. Mijn voornemen om mijn 3e levensfase met mijn grote liefde in Oostenrijk te slijten was nog nooit zo dichtbij.” “Zeker nu die grote liefde zich ook nog eens heeft verdubbeld.” “Dat Anita liefje.. Dat had ik zelfs in mijn stoutste dromen nooit bedacht.”

Ik neem net de laatst slok uit mijn glas als ik het deuntje van een facetime oproep hoor. John kijkt op zijn horloge. De dames zijn vroeg. Het is pas kwart over drie.” Ik spring van zijn schoot, pakt de iPad van de salontafel en zet hem opengeklapt voor ons neer.
“Het zijn Glenda Rob en Orlando.” Ik wil het gesprek net aannemen. “Zullen we onze ideeën nog even voor onszelf houden Anita?” Ik knik.
“Hallo jullie hoe is het in Oostenrijk.. Zo te zien wel goed jullie zitten al aan de wijn zie ik.” John kijkt me lachend aan. “We moeten de glazen de volgend keer uit het zicht zetten liefje… Voor onze zoon kun je niets verborgen houden… Hier is alles uitstekend we genieten volop. Orlando lieverd je raadt nooit waar Opa vanmorgen is geweest.” “Was je op een hele hoge berg geklommen opa?” “Gisteren knul. Vanmorgen was ik met Oma naar een sprookjeswei.” “Leuk.. Wij hebben in Disney ook veel sprookjes gezien. Ik ben met papa in hééle hoge achtbanen geweest. Mama en Marieke waren daar te bang voor hè mama.” We zien hoe Glenda knikt. “Maar mama was ook een beetje misselijk. Wil jij Opa en Oma vertellen waardoor dat komt?”

Het knulletje knikt enorm enthousiast.. “Mama heeft een nieuwe baby in de buik.” `John en ik drukken elkaar geëmotioneerd en feliciteren de zichtbaar gelukkige Glenda en Rob. “Dat was niet gepland hè.” “Zeker niet Pa. Waarschijnlijk als gevolg van het buikgriepje twee maanden geleden, heeft de pil verzaakt. Maar we zij er blij mee. Is ’t niet Glen?” “Dolblij.” “Weten de meiden het al?” “Nee.. Ze hebben vanmorgen geappt. Ze komen eerder thuis. We willen het hen, Flo voorop, persoonlijk vertellen.” “Dat snappen we jongen. Mellie heeft geappt. Ze zal straks nog Facetimen. Waarschijnlijk ook over die afgebroken fietstocht. We zullen jullie geheimpje niet verklappen.” Orlando zwaait. “Ik ga met Marieke buiten spelen. Dag Opa en Oma.” De luchtzoentjes die wij hem toesturen bereiken hem waarschijnlijk al niet meer. “Wanneer zijn jullie precies terug Pa?” “Als we op tijd zouden vertrekken zaterdag avond.” Het is Glenda die John’s aarzeling opmerkt. “Wat is eigenlijk Paps?” “Misschien tekenen we bij.” “Als het bevalt moeten jullie dat zeker doen. Laten jullie dat dan wel weten?” “Uiteraard lieverds.”
Nadat we afscheid hebben genomen en het gesprek is afgesloten, kijken we elkaar lachend aan. “Wat er ook gebeurt Over 7 maanden zijn we in Nederland.” “Zonder twijfel Anita.”

Onderhand John de rugzak uitruimt, loop ik snel om. Ik tref Monica die net een paprika schoonmaakt, aan de keukentafel. ‘Mag ik je kussen lieverd?’ Ze schudt verdrietig met haar hoofd. ‘Ik heb nagedacht Anita. Ik ben blij en gelukkig met wat jullie voor me hebben gedaan, maar ik zou het op prijs stellen als jullie accepteren dat ik wat meer afstand neem. Ik wil de pijn niet erger maken dan hij nu al is.” Het liefste had ik haar meteen in mijn armen genomen en haar onze liefde opgebiecht. Ik vind echter dat John en ik dit samen moeten doen. “Ik snap het Monica.. Zou je ons dan wel nog de eer willen bewijzen om, om vijf uur een glas wijn met ons op het balkon te drinken?” Ze knikt ingetogen. ‘Wat willen jullie op de pizza? Ik maak ze dan klaar dan kun je ze na die wijn, in jullie eigen oven schuiven.’ ” Doe maar wat jij lekker vindt Monica. Wij lusten eigenlijk alles wel op onze pizza.’
“Ze was verdrietig?” “Heel erg.. Ik heb haar kunnen overreden om om vijf uur een soort van afscheidswijntje met ons te drinken… … Wat zijn je plannen voor morgen?” Hij trek zijn schouders op. “Ik laat..” “Wacht maar John. Dat zal Mellie zijn.”

“Hallo lieverds.. Hoe is het met de fietskontjes.” ‘Met de kontjes is het goed Mama. Hoezo?” “We hebben net ge-Facetimed met Glenda en Rob. Zij vertelden dat jullie de tocht hebben afgebroken en morgen naar huis gaan.” Nu komen ook Vera en Flo zwaaiend in beeld. Wij zwaaien terug en er vliegen luchtzoentjes over en weer. John is nieuwsgierig. “Kom op meiden.. Vanwaar die vroege stop?” Vera haalt twee staafjes tevoorschijn en houdt deze bij de lens van hun iPad. Het duurt even voordat wij beseffen waarnaar we eigenlijk kijken. John spreekt uit uit wat ik, overmand door emotie niet over mijn lippen krijg. ‘Mellie en Flo.. Jullie zijn zwanger!?” Tranen van geluk biggelen over mijn wangen. Hetgeen ik al zo lang voor had gehoopt komt uit. Mijn meisje wordt moeder. “Wat zit je nou te huilen Mama. Ben je niet blij voor ons?” “Sorry Mellieschat.. Het zijn tranen van puur geluk.”
We praten nog even door. Ook de dames blijken niet echt verrast als John te kennen geeft dat we mogelijk wat langer blijven. Ze drukken ons meermaals op het hart om toch vooral niets te verraden richting Glenda en Rob. Nadat we we voor vrijdagavond hoe dan ook een familie Facetime moment hebben afgesproken, nemen we afscheid.

We kijken elkaar aan. “Nog even douchen?” Als we samen onder de douche staan loopt bij ons beiden de spanning op. Hetgeen maar zelden is gebeurt als ik naakt tegenover mijn vent sta is nu het geval. Zijn pretpookje laat zijn kopje hangen. We kleden ons mooi aan en ik maak me zelfs een beetje op.
Als we het balkon opstappen, zit Monica met haar rug in onze richting. Zo te zien heeft de schat ook nu haar sexy dirndljurk aan. Echter met dien verstande dat zij er nu wel een blouse en een dikke panty onder draagt.
“Wil jij je alsjeblieft je stoel omdraaien Monica?” Het zal niet zo zijn, maar gevoelsmatig lijkt het of ze hier eerst over nadenkt. Als zij is omgedraaid is haar blik gericht op de vloer tussen ons in.
John en ik knikken naar elkaar, stappen op haar af, gaan door onze knieën en pakken elk een van haar handen. Zoals afgesproken neem ik het woord.
‘Lieve Monica.. Al vanaf onze kennismaking hebben wij jou ons hart gesloten. Wij houden van je zoals we ook van elkaar houden. Monica Benziger.. Zou jij je leven en je liefde met ons willen delen?”
Haar mond valt open. Gelijk daarop begint ze geluidloos te huilen. Wij buigen naar voren en kussen de tranen van haar wangen. Deze troostkusje gaan naadloos over in een passionele triokus. Pas minuten later, nadat wij hebben gelost, kijkt ze ons vervuld van geluk aan. “Ja Anita en ook, Ja John.. Ik wil alles wel.. Zolang ik maar bij jullie mag zijn.

‘Zal ik voor het feest van de dag, dan maar een flesje wijn opentrekken?’ Als Monica wil opstaan duwt John haar terug in de stoel. ‘Dat doe ik wel lieverd. Bovendien had ik die fles al uit het rek uit je bijkeuken gehaald, die moet er dus nog bij op de rekening.’ Het woord rekening brengt haar met beide benen op de grond.’ ‘Jullie gaan zaterdag weg!?’ Ik kijk in de ogen van onze opnieuw verdrietig kijkende lieverd. ‘Vertel jij het haar?’ ‘Wat vertel ik… Jij heb allerlei plannen, maar daar heb je mij ook nog niet in ingewijd.’ Hij schiet betrapt in de lach. ‘Dat is waar. Vooropgesteld dat ik mijn middagdutje voor één keer mag overslaan, zal ik het jullie zo meteen vertellen.

‘Geen middagdutje. Wel vroeg naar bed!’ ‘Alleen?’ Ik knijp hem, tot verbazing van Monica in zijn kruis. ‘Dat maak ik wel uit jongetje.’ Wanneer hij is weggelopen stoot Monica mij aan. ‘Ben jij de baas in jullie relatie?’ ‘In liefdeszaken wel. Dat heeft zich langzaam zo ontwikkeld. In zakelijk dingen is hij dat.. Ik vermoed dat dat bij jou en Sep andersom was?’ Over deze constatering moet zij nadenken. ‘Ùh.. De financiën dat was inderdaad min of meer mijn taak..In de liefde echter.. Misschien was het anders gelopen als een van ons duidelijk aan het roer was gaan staan.’
John zet het dienblad met de glazen en de wijn tussen ons in op de tafel. ‘Ik denk het niet lieverd. Ik denk niet dat het anders zou zijn gelopen. Als je aan het roer wil staan heb je een kaart nodig. Je moet wel een idee hebben waar je heen wilt en of kunt gaan.’ Terwijl ze haar glas als automatisch naar haar lippen brengt denkt ze na. ‘Dat gold zeker voor Sep. Zijn ouders waren echt vroom en godsvruchtig.. Maar mijn moeder. Ik had ook het voorbeeld van losbandigheid.’ Ik neem een slok van mijn wijn, denk na en besef opeens. ‘Jouw moeder.. Dat voorbeeld was waarschijnlijk op geen enkele manier aan liefde gekoppeld. En het was wel liefde die jou met Sep verbond.’ ‘Daarin zou je wel eens gelijk kunnen hebben Anita.’

‘Dan nou naar jou John Berns. Wat voor snode plannen heb jij in je brein tot ontkiemen gebracht?’ ‘Èh ja.. Ik moet jullie wel waarschuwen. Een en ander vergt nog verder onderzoek. Wellicht blijkt daaruit uiteindelijk dat hetgeen ik heb bedacht, helemaal niet mogelijk is. Bovendien als een van jullie het niet ziet zitten dan stopt het hier en nu.’ Ik zucht. Daar gaan we weer. Het is circa drie jaar geleden dat John en ik tijdens een wandeling het Te Koop bord bij onze huidige woonboerderij zagen staan. Na dagen van broeden had hij zijn idee onzeker, voorzien van tal van mitsen en maren, in de groep gegooid. Toen iedereen enthousiast raakte, was het John die op de rem ging staan. Het waren Glenda en Vera die de teugels in handen hadden genomen. John en Rob waren gevolgd en hebben ons familie paleis, deels eigenhandig, vorm gegeven.
‘Wat zit je nou voor je uit te staren Anita?’ Ik moet lachen ‘Déjà vu, schat… Vertel jij nou maar. Ik weet wat me te doen staat.’ Hij kijkt me bevreemd aan maar steekt dan toch van wal.

Al toen hij de eerste keer in de ruimten en de werkplaats onder de woning was geweest had hij bedacht, dat daar een groot en luxueus familie appartement zou zijn te realiseren. Dat appartement zou gezien de ligging, de directe toegang tot de tuin en het fenomenale uitzicht, de inkomsten van Monica een enorme boost kunnen geven. ‘Vanmorgen bij de jachthut bedacht ik dat dat eigenlijk hetgeen was waar ik jarenlang van heb gedroomd.. Het was nooit mijn wens om mijn pensionering te overwinteren aan een van de costa’s. Mariekes en mijn wens was het altijd om te gaan overzomeren in de Montafon.’ Ik zie Monica’s ogen groot worden en leg een hand op haar onderarm. ‘Marieke was zijn overleden 1e vrouw. Mijn schoonzuster. Dat vertellen we je nog wel… Vertel verder John.’ ‘Dat was het eigenlijk al.. Als we de jachthut kopen, kunnen wij daar ’s zomers wonen en in de winter wonen we dan gewoon weer in Limburg bij onze familie.’ Ik zie Monica denken. ‘Wat wil je vragen Monica, lieverd?’ “Èh.. Ja.. Wat is mijn plaats in jouw plan John?’ ‘Wat jij wil lieverd. Ik denk dat ik niet alleen voor mezelf spreek als ik zeg dat ik jou het liefst aan onze zijde wil zien.’ Monica kijkt hem met open mond aan. ‘Op de jachthut?’ Hij knikt op de jachthut EN bij onze familie in Nederland.’

Er wellen tranen op in haar ogen. ‘Maar dat gaat niet. Wie ontvangt dan hier de gasten? Wie doet de eindreiniging?’ John buigt naar haar toe en kust haar op het voorhoofd. ‘Details lieverd.. Bijvoorbeeld wat die eindreiniging en het ontvangen van de gasten betreft. Gisteren op de Gramai-alm vertelde Resie dat zij dringend op zoek is naar een nevenjob, die zij kan combineren met haar werk op de alm… Als zij dit niet wil, is er beslist iemand anders te vinden die dat wil doen. Hij of zij kan dan samen met ons de bedragen voor de eindreiniging vaststellen.. Als jij vooraf de huur int, kan hij of zij dat servicebedrag helemaal zelf houden. Wat ik eigenlijk wil zeggen. Zo wij het willen zijn er geen problemen, hooguit enkele uitdagingen die we samen aangaan.’ Ik leg een hand op zijn bovenbeen. ‘Jij hebt je plannetje al rond hè ondeugd?’ ‘Het plannetje wel maar er komt nog heel wat geregel bij kijken.’ ‘Als jij je zoon en schoondochter niet wil beledigen, betrek jij hen daarbij.’ Hij lacht. ‘Dat had ik ook al bedacht. Zou het geen geweldig idee zijn als wij aan onze lieve familie in de zomer, bij wijze van hun vakantie, deze woning een paar weken beschikbaar zouden stellen?’ Hij heeft het nog niet uitgesproken of mijn enthousiasme schiet naar de maan en terug. ‘Dat kan alleen als Monica jou plannetje ook ziet zitten.’ Monica kijkt mij opgewonden aan. ‘Wat is lieverd?’ ‘Mag ik hem kussen Anita?’ Ik schiet in de lach. Dat hoef je toch niet te vragen vrouwtje.’
Ze staat op en gaat bij hem schoot zitten. ‘Ik leg me zelf in jullie liefhebbende handen John. Ik vertrouw je.’ Hun monden vinden elkaar en onderhand ik nog een slok wijn neem, prijs ik me gelukkig omringd te zijn door zo veel liefde.
Na een paar minuten tik ik op haar schouder. ‘Kussen lieverd.. Niet gelijk opvreten… Ik weet niet wat jullie, maar ik begin best wel honger te krijgen.’ Ze kijkt me schuldbewust aan. ‘Sorry Anita.’ ‘Je hoeft je niet excuseren voor je liefde schat. Maar zullen wij nu toch die pizza in de oven schuiven?’

Als we even later in haar woonkeukentje aan tafel zitten en ons de pizza laten smaken, verstart Monica plotseling. ‘Er is wel een probleem. De komen de maanden is de Feriënwohnung volgeboekt. Zaterdag om vier uur komen de eerste nieuwe gasten. Ik verwacht niet dat hier in de buurt überhaupt nog iets vrij is.’
‘Wil je ons niet Monica?’ Mijn vraag brengt haar zichtbaar in verwarring. ‘Wil je niet dat we bij jou intrek nemen?’ Ze kijkt alsof ik haar een oneerbaar voorstel doe. ‘Maar mijn woninkje.. Het is klein en èh, sober.’ Als ik haar vertel dat John en ik tijdens de verbouwing van de boerderij, zelfs een paar maanden in een oude caravan op het erf hebben geslapen, slikt zij haar bezwaren opgelucht en blij in.
John vertelt dat wij, als hij een aantal zaken in gang heeft gezet, voor op z’n minst een paar weken terug naar Nederland zullen gaan. Monica zegt dit goed te begrijpen en stelt voor dat zij in die tijd het fort bewaakt. Als ik haar dan vertel dat vind dat zij dan met ons mee moet gaat om kennis te maken met de rest van de familie merk ik op, dat dit haar gespannen stemt. Gevraagd naar de oorzaak van die spanning bekent zij dat zij dit dal nooit eerder heeft verlaten. Daarnaast is ze bang voor het oordeel van onze geslaagde intelligente kinderen als hun ouders met een domme boerendochter op huis aankomen.

Op het moment dat ik haar wil vertellen dat haar zorgen omtrent eventuele vooroordelen van onze kinderen ongegrond zijn, rinkelt haar vaste telefoon. ‘Benziger, Monica hier.’ Als ze hoort wie aan de andere kant van de lijn is schrikt ze. Nadat ze even heeft geluisterd begint ze te stotteren. ‘Morgen om 10 uur? Bij u in het gemeentehuis met mijn gasten? Ik ùh ja.. Ik zal ze vragen.’ … … ‘Èn nee, ze eten nu toevallig hier. Ik zal ze gelijk vragen.. Ogenblik alstublieft..’ Ontdaan verteld ze dat ze de burgemeester persoonlijk aan de lijn heeft. Hij heeft nodigt me uit om morgen, om 10 uur. bij hem op het gemeentehuis, koffie te drinken. De rechercheur die is belast met het onderzoek sluit dan ook aan. John vult haar aan. ‘En hij had graag dat wij meekomen?’ Ze knikt alleen maar. ‘Dan zeg hem maar dat wij de uitnodiging graag aannemen.’ Terwijl Monica de afspraak bevestigd fluistert John me toe, dat dit de gelegenheid bij uitstek is, om met de burgemeester over de koop van de Jachthut te praten.

Terug aan tafel is Monica nog steeds gespannen. ‘Wat is het lieverd.’ ‘De burgemeester.. Ik ben nog nooit bij hem geweest. Sep heeft hem wel een paar gesproken over de verbouwingen in zijn jachthut. Hij vond hem eigenlijk best aardig. Ik heb hem alleen van afstand in de kerk of op de bühne bij een volksfeest gezien. Hannah was zijn secretaresse voordat zij, na het overlijden van zijn 1e vrouw, met hem trouwde. Zij voelde zich altijd al verheven boven de rest en dat is nadat zij Frau Bürgermeister werd, alleen maar toegenomen.’ John slaat arm om haar heen en kijkt haar lachend aan. ‘Lieverd.. Als je bang bent voor zogenaamde gezagsdragers. Stel je hen dan ’s morgens op het toilet voor. Zij zitten dan, net als wij ,ook gewoon met hun broek op hun enkels op de pot. Tijdens dat gesprek morgen heb je niets te verliezen. In feite kun jij, kunnen wij, alleen maar winnen.’
Toch wel gerustgesteld kijkt ze mij aan. ‘Ik hou van jullie Anita.’

Die avond gaan we zoals afgesproken vroeg naar bed. Bij wijze van test besluiten wij om vannacht voor het eerst met z’n drieën in Monica’s kleinere tweepersoons bed te slapen. Nou ja slapen?! Nadat John zich heeft verzorgd en alvast op bed is gaan liggen gaan ook Monica en ik naar haar badkamertje. Met een beetje inschikken lukt het ons zelfs om met z’n tweetjes te douchen. Terwijl we elkaar afdrogen vraag ik haar hoever haar liefde voor John gaat. Ze kijkt me niet begrijpend aan. ‘Wil je met hem neuken?’ Als zegt dat niet te weten, zie ik in haar ogen dat zij dit oprecht meent. ‘Maar als hij.. Dan mag dat uiteraard.’ Ik kijk haar strak aan. ‘Stel nou dat ik wil, dat jij hem neukt.’ ‘Waarom zou jij dat willen? Hij is jou man en jijzelf geniet ervan, als hij je neemt.’ Ik leg mijn handen om haar heupen en trek haar tegen me aan. ‘Kus me Monica. Ze buigt naar me toe en kust me. Eerst nog wat onwennig maar dan met toenemende passie stuurt zij na mij, ook haar tong op verkenning. Als ik in haar kruis voel en blijkt dat ze nat is, duw ik haar van we weg. ‘Jij neukt hem nu!’ Ze schudt haar hoofd. ‘Het is alles of niets Monica.. Als je mijn koe wil zijn dan bepaal ik of en wanneer je wordt gedekt.’
‘Maar hoe?’ ‘Vanavond zal ik je helpen. Je gaat op hem zitten en ik stuur zijn piemel in jouw lustoven.. Denk erom. Vanavond wil ik zijn sperma uit jou schoot drinken.’ ‘Maar ik heb nog nooit. Niet bovenop..”Tot vanmorgen had ik ook nog nooit iemand anaal gefist.’
Ze knikt ingetogen. ‘Je hebt gelijk.. Zeg maar wat ik doen moet. Hoe kan ik het voor John fijn maken?’ Eigenlijk is er maar één gouden tip Monica. Hoe fijner zijn pik in jou voelt, hoe lekkerder het voor hem is.’ Als ik haar voor me uit in de richting van het bed duw moet ik lachen en denk.. Ik hoop dat je gaat genieten schat.

‘Ik heb Monica gevraagd jou te neuken John.’ Vanachter haar rug knipoog ik naar hem. ‘Het zou fijn zijn als jij stil blijft liggen, dan kan zij zich beter concentreren op haar taak.’ Hij slaat het dekbed terug. Ik ga naast Monica staan en sla een arm om haar middel. ‘Bekijk hem maar goed lieverd. Zie je hoe hij steigert. Hij salueert voor jou en wil zijn zaad in mijn tochtige koe spuiten. ‘Ze kijkt me opgewonden aan. Ik ben je tochtige koe Anita.’
Terwijl zij over hem heen kruipt richt ik Johns stijve tussen haar gezwollen natte schaamlippen. ‘Laat je zakken lieverd.. Ja goed zo… Nou streel jezelf… Ik ga met mijn sapmossel op zijn mond tegenover je zitten. Het duurt even voordat ik de ideale houding, waarbij John mijn klit en kut kan likken zonder dat ik hem daarbij smoor, heb gevonden. ‘Hmm.. Dat voelt goed John. Ga door… .. Kijk me aan koetje. Het is aan jou. Je blijft mij aankijken en maakt het zo lekker voor hem, dat hij dat met zijn mond aan mij doorgeeft. Zijn orgasme zal het mijne worden.’
Als ze met haar heupen begint te bewegen, steunt ze met haar beide handen op zijn buik. ‘Een hand aan je kut!’

De eerste minuten twijfel ik. Heb ik er goed aan gedaan. Is onze lieverd überhaupt in staat om te genieten van een stijve mannenpik in haar kut? Ze doet ontegenzeglijk haar best om John te plezieren. Op enig moment ontstaan zelfs kleine zweetpareltjes op haar bovenlip. Doordat ik vooral ben gericht op het bestuderen van mijn tegenover, krijg ik het toenemend enthousiasme waarmee John mijn kutje likt maar ten dele mee.
Als Monica voor het eerst haar wenkbrauwen fronst, begint te zuchten en een druppeltje spuug uit haar mondhoek druipt, ben ik opgelucht. Dan gaat alles heel snel. Haar eerst nog langzaam draaiende heupbewegingen gaan over in ongecontroleerd stoten. Inmiddels graait ze met twee handen in haar eigen geslacht en hangt haar mond open. Mijn bijna geschreeuwd. “Blijf me aankijken geile koe!’ duwt onze love-triangle over de top. Haar orgasme kreet in combinatie met haar krampende kut, geeft ook John het laatste zetje. Hetgeen zijn klaarkombek in mijn kruis losmaakt, duwt mij over de rand. Monica en ik vallen in elkaars armen.

Als ik haar na een tijdje overeind duw kijkt ze me met een blik van opgewonden schaamte aan. ‘Hij voelde erg lekker van binnen, maar ik kwam pas klaar op het moment dat ik mijn vingers erbij probeerde te duwen. Sorry maar dat gevoel was sterker dan mezelf. Ik kon daar geen weerstand aan bieden.’ John duwt me voorzichtig van zich af. ‘Nu mag je mij even aanlijken Monica. Als Anita of jij mij jullie orgasme schenken, dan is dat van mij als een dessert na een heerlijk hoofdgerecht. Er is bijna geen groter onrecht in het fysieke liefdesland, dan als dat de ene partner de ander voor 100% verantwoordelijk maakt voor het eigen orgasme.’ ‘Help jij jezelf dan ook weleens?’ John kijk mij aan. Ik op mijn beurt streel Monica’s borsten. ‘Soms als ik ben klaargekomen, dan is mijn kutje heel erg gevoelig Ik vind het dan heerlijk als hij zich aftrekt op bij voorbeeld mijn borstjes.” Ze knikt opgewonden en kijkt dan verschrikt naar me. Ik geloof dat het naar buiten komt. Ik draai haar en duik op mijn rug met mijn mond onder haar kruis. Ik ben net op tijd om de uit haar geslacht druipende liefdescocktail in mijn mond te vangen. Als ik onder haar uit kruip slik ik alles door en lik mijn lippen. “Ich liebe dich Anita.” ‘Alleen haar?’ ‘Ze kijkt John bedeesd aan en schudt haar hoofd. ‘Van jou ook.. Maar mijn seks leg ik toch liever in haar handen.’ ‘Dan doen wij dat toch allebei lieverd. En weet je wat.. Ik vind het prima zo.’ ‘Ik wist niet dat ik het in me had.’ John schiet in de lach. ‘Voor mijn gevoel zat hij er toch helemaal in Monica.’ ‘John Berns, Gedraag je! Wat wilde je eigenlijk zeggen lieverd.’ Johns opmerking heeft ook een lach op haar gezicht getoverd. ‘Wat ik eigenlijk bedoelde is dat ik nooit van ze leven had verwacht, dat ik zo onbeschaamd zou kunnen genieten van een harde piemel in mijn lijf.’ ‘Als het aan ons ligt ga jij de komende tijd nog veel meer genieten, hè John.’ … … ‘John, waarom zeg jij nou niks?’ ‘Ùh ik.. Ik probeer me te gedragen.’
Zo er op dit moment nog ijs was, dan is dit nu gebroken en gesmolten tegelijk.

Ik wordt wakker, doordat Monica voorzichtig tussen ons uit te kruipt. Ik buig naar beneden en druk een kus op haar kruin. ‘Goede morgen lieverd. Heb je goed geslapen.’ ‘Heb ik je wakker gemaakt? Dat wilde ik niet.’ ‘Ook goede morgen dames.’ Inmiddels staat Monica aan het voeteneinde van het bed en kijkt ons schuldbewust aan. ‘Blijf maar liggen. Hoe laat willen jullie ontbijten?’ Ik besluit op dit moment niet in discussie te gaan met onze lieverd. ‘Wij komen zo schat. We springen eerst even onder de douche.’
Als Monica in badjas de slaapkamer heeft verlaten sta ik op en steek mijn hand uit naar John. ‘Kom je mee?’ Hij reikt mij zijn hand, trekt me met een ruk terug op bed en kust me hartstochtelijk. Ik ben buiten adem als hij uiteindelijk lost. “Waar kwam die vandaan?” Naast ondeugd zie ik ook onzekerheid in zijn blik. “Je moet weten dat ik van je hou Anita. Hoe mooi en opwindend het met Monica erbij ook is. Je moet weten dat ik dit nooit gezocht heb.. Ik..” Ik leg een vinger op zijn lippen. “Er is niets waarvoor jij je zou moeten verdedigen John. Integendeel ik ben blij en gelukkig deze liefde ons is overkomen. We zijn het aan ons, maar ook aan haar verplicht, ervoor te gaan en in Godsnaam ga je liefde niet kapot analyseren. Er bestaat geen goudschaaltje waarmee liefde is te wegen. Onze liefde voor Monica is net zo waardvol die voor elkaar.’ Hij knikt en kust me opnieuw. “Waar is de naïeve bange Anita van weleer gebleven?” “Wil je haar terug dan? Deze Anita is het product van jou liefde en steun. Net zoals de huidige zelfstandige en assertieve Mellie het product van Vera’s liefde voor haar. Zonder dat was zij nog steeds dat onzeker angstige vogeltje van weleer. Ik zou er zelfs geen seconde over hebben gedacht om me deels hier te vestigen.” Nu steekt hij zijn hand uit en trek me mee naar de kleine badkamer. Als we samen onder de douche staan tikt zijn erectie regelmatig tegen mijn buik en rug. Met een beetje douchegel in mijn handen was ik zijn liefdeslans en kijk die aan. “Ik was jaloers gisteravond. Jaloers op het gevoel van haar lusthof aan jou zachte hardheid.” John pakt mijn pols, haalt mijn hand omhoog en kijkt lachend naar mijn hand: “Ik was jaloers gistermorgen. Jaloers op het gevoel van haar diepte binnenste aan jou sensuele zachtheid.” Ik kijk hem verliefd aan, ga op mijn tenen staan en kus hem. “Ze is een opwindende vrouw hè lieverd.” Ik zie dat hij iets wil terugzeggen en schud met mijn hoofd. “Ik hengelde niet naar een tegen compliment jongen. Alles is gezegd.”

Wanneer we gehuld in onze badjassen de keuken binnenkomen zet Monica net een thermoskan met koffie op de tafel. Zoals we hebben afgesproken nemen we haar tussen ons in en kussen haar eerst op haar wangen, alvorens dat wij onze monden verenigen met de hare.
‘Dank je voor dat geweldige ontbijt lieverd. Maar zo uitgebreid hoeft dat niet iedere morgen en bovendien, samenwonen betekend samenwerken. Het kan niet de bedoeling zijn dat jij ons huissloof wordt’ ‘Maar het huishouden. Dat is wat ik ken.’ Onderwijl hij koffie inschenkt kijkt hij haar kritisch aan. ‘Doe jij jezelf nu niet tekort lieverd. “Ik hoorde van Resie op de Gramai alm, dat je vroeger vaak met Sep meekwam als er iets te vertimmeren viel en dat jij het gereedschap bijna net zo vaardig wist te hanteren als hij dat deed.” “Ik heb het altijd al fijn gevonden iets met mijn handen te maken. Voor naaien en breien had ik nooit het geduld. Daarom heb ik Seps werkplaats beneden ook niet weggedaan.’ “Maar stel nou dat we mijn plannetje doorzetten en beneden een appartement realiseren, dan zal de werkplaats op z’n minst een stuk kleiner worden.” “Dat moet dan maar. Eigenlijk heb ik niets meer gedaan sinds Seps overlijden.’ John neemt een slok koffie en kijkt haar van over zijn mok aan. “Hoe zou je het vinden als wij die verbouwing samen doen. Het duurt dan wel wat langer, maar bespaart anderzijds ook klauwen met geld.” Monica is meteen enthousiast maar kijkt dan naar mij. ‘Ik wil jou niet voor de voeten lopen Anita.’ ‘Dat doe je niet schat. Ik voel me heerlijk in het huishouden en in de keuken. Als het nodig is zal ik met plezier ook nog naald en draad hanteren… .. Ik heb echter een voorwaarde Monica?’ Ze kijkt me weifelend aan. ‘Èh.. Niet vrijen als we samenwerken?’ Ik schiet in de lach. “Daar had ik nog niet eens aan gedacht. Nee lieverd.. ’s middags moet John minstens een uur rusten. En dan bedoel ik zonder polonaise.’ ‘Shit daar gaat mijn escape route.’ Als ik hem streng aankijk steekt hij zijn handen in de lucht. ‘Zoals altijd, heb je gelijk liefje… Liggen en geen polonaise, dat beloof ik.’