Inmiddels zijn we bijna 3 jaar verder:
Al kort na het eerste artikel over de malversaties bij WAO was Maarten van Westeflier, zogenaamd om gezondheidsreden, teruggetreden als CEO van zijn eigen onderneming. In het kielzog van Maarten rolden ook een aantal andere politieke en bestuurlijke kopstukken, zonder dat deze openlijk aan deze zaak werden gelinked. De FIOD is toen meteen een groot onderzoek gestart waarvan de publicatie van het eindrapport nu al voor de tweede keer is uitgesteld. Glenda en Rob hadden meegewerkt aan het onderzoek tot het moment dat zij het gevoel kregen dat men eigenlijk op zoek was naar een doofpot om te voorkomen dat de Mega onderneming uit elkaar zou vallen.
Op een gegeven moment hadden wij als familiecollectief besloten om ons te distantiëren van alle onrust en ons uitsluitend nog te richten op onze eigen familiezaken.
Nog geen maand geleden zijn John en ik als laatsten in de grote verbouwde vierkanthoeve aan de rand van het heuvelland ingetrokken. De laatste maanden woonden wij in een oude caravan op het erf van de boerderij.
Terwijl ik de bedden verschoon zie ik op de grote binnenplaats een aantal kindjes buiten spelen.
Glenda, Rob Orlando en hun dochtertje, de inmiddels twee jaar jonge Marieke bewonen de vleugel links van de hoofdpoort. Daarachter bevind zich het woongedeelte van Vera Mellie en Flo. Deze verkorte vorm van Florentines naam hadden wij al snel van Orlando overgenomen. In de achterbeuk van de voormalige boerderij bevindt zich de MelFlo. De door Mellie en Flo bestierde crèche en kinderopvang. Dientengevolge is het achterste stuk van het erf getransformeerd in een speelplaats. In onze vleugel bevind zich, naast de gezamenlijke keuken, eetzaal en wasruimte ook het pas verbouwde van alle gemakken voorziene, knusse appartement van John en mij.”
De slaapkamerdeur wordt opengeschoven. “Goeie morgen Ma.” Ik kijk op. “Morgen lieverd. Moet jij niet in de creche zijn?” Ze schudt haar hoofd. We hebben vanmorgen maar een paar kinderen. Het is de vrijdag na hemelvaarstsdag. Veel ouders hebben een lang weekend vrij. Flo doet het even alleen. Vera heeft gebak gehaald. We willen zo iets bespreken.” “Jullie weten toch dat John vanmorgen weg is om nog een aantal financiële dingen af te handelen.” “We willen het eerst met jou bespreken.” Ik kan mijn dochter aanzien dat ze zenuwachtig is.
Als we in de gezamenlijke eetkeuken komen, staan de mokken met koffie en thee al te dampen op tafel. “Ook een lekkere tompouce van de warme bakker, tantetje?” “Doe maar een halve Vera. Ik moet een beetje op mijn lijntje letten. “Als ik zie hoe Pa naar dat lijntje kijkt, heb je niks te vrezen. ”Terwijl ik de eerst slok van de koffie pak prikken de dames gespannen in hun gebak. “Kom op meiden. Voor de dag ermee. Met jullie gedoe maken, maken jullie me bang.” Het is Vera die het woord neemt. “Je weet dat we kinderen willen?” Ik knik. “Jullie waren al op zoek naar een geschikte donor. Een voor Mellie en een voor Flo.” “Precies.. We hebben daar met z’n drietjes veel en vaak over gesproken en zijn ervan overtuigd dat wij twee uitermate geschikte donoren gevonden hebben.”
“Dat is mooi. En die beoogt donoren. Hebben jullie al met hen gesproken?” Mellie legt haar handen op de mijne en kijkt me aan. “Daar beginnen we nu mee Mama.” Ik laat hun woorden voor een moment bezinken. Dan gaat me een lichtje branden. “Jullie..èh jullie menen toch niet John?” Beiden knikken synchroon. “Maar Vera.. Hij is je vader.” “Precies. Mijn vader en een van de liefste mannen die ik ken. Bovendien is er tussen Mellie en hem geen enkele bloedband.” Om mijn gedachten te ordenen nip ik rustig van mijn koffie. Ik besef dat, als ik in hun schoenen zou staan ik er wellicht hetzelfde over zou denken. “Wat denk je mama..? Als jij nee zegt, zal hij het niet eens in overweging nemen.” “Dus jullie verwachten dat ik zijn sperma in een spuitje opvang, zodat Vera dat bij jou kan inspuiten.” Mellie schudt haar hoofd. “Wij hopen dat hij, terwijl ik in jou aanwezigheid in Vera’s armen lig, mij op natuurlijke wijze bevrucht.” “Je wil dat John je neukt!?” “Wij willen dat Tante.” Hoe meer ik de gedachte toelaat hoe opwindender het hele idee me lijkt. “Het kan dus dat het niet bij één keer blijft?” Vera knikt bevestigend. “We kiezen uiteraard haar vruchtbare moment. Maar ja.. Het is zeker mogelijk dat we meer zaadlozingen… Jou meer van zijn zaadlozingen moeten onthouden.” Ik knik. “Als John akkoord gaat dan…” Ik krijg die kans niet eens om mijn zin af te maken of Mellie hangt al om mijn hals en overlaadt me met kusjes.
“Doe jij een goed woord voor ons Tante.. Glenda doet dat ook bij Rob.” “Hoezo Glenda bij Rob? Oh Gosh. Is hij jullie wensdonor voor Flo? En Glenda vindt dat goed?” “Ja en Ja, tante Anita. Zij kan er niet op wachten dat Orlando en Marieke er neefjes en of nichtjes erbij krijgen. Bovendien denkt ze dat het voor Rob en Flo een daad van verzoening kan zijn.. Alhoewel zij beiden hun best doen. Hun verziekte huwelijk staat nog steeds tussen hen in… Dat goede woordje?” Ik schiet in de lach. “Één goed woordje.. Denken jullie nou echt dat John na het oplichten van het tipje, niet gelijk onder de hele sluier wil kijken?” Mellie legt een arm om mij heen. “Dat is eigenlijk waar wij op hopen” Mijn opkomend protest smoort ze met een kus.
Na nog afspraken te hebben gemaakt met betrekking tot het gezamenlijke avondeten vertrekt Vera voor een vergadering naar haar werk en voegt Mellie zich weer bij huisgenote, collega en vriendin Floor.
Als de ouderwetse deurklopper van ons appartement hoor, ga ik er vanuit dat een van de ouders, die zijn of haar kind van de opvang komt halen, zich heeft vergist. Het zou niet de eerste keer zijn dat dit gebeurt.
Als de deur open, moet ik omhoog kijken. De bijna twee meter grote vrouw komt me vaag bekend voor. Ze steekt haar hand uit. “Hallo Anita..” ‘Sorry, maar kennen wij elkaar?” Niet echt goed maar je hebt waarschijnlijk wel eens van me gehoord. Ik ben Gerda van Dongen.. Toen jij bij de B ploeg van de Gulden Molen werkte, was ik teamleidster van de A ploeg. Sinds kort ben ik daar de personeelsconsulent..” Ik schud haar hand en schiet in de lach. “Als je denkt dat ik terugkom heb je op ’t verkeerde paard gewed.” Ze kijkt bewonderend om zich heen. “Je bent er in ieder geval niet op achteruit gegaan sinds de vogelbuurt.” “Hoe weet je?” Ze lacht vriendelijk. “Zou ik mogen binnenkomen? Ik wil je dat graag vertellen, bovendien wil ik je man en jou om een gunst vragen.” “Oh sorry,” ik stap opzij. “..kom binnen. Ik vrees alleen dat John nog even weg is… Rechtdoor is onze woonruimte.” “Dank je.” Terwijl ze langs me heen loopt bekijk ik haar goed. Ze is niet alleen groot van postuur. Nee, alhoewel de proporties aardig kloppen, aan deze vrouw is letterlijk alles groot.
“Kan ik je iets te drinken aanbieden.” “Koffie zou lekker zijn.” “Mag ik even rondkijken Anita?” Ik knik en begeef me naar de het kleine keukenblok in de hoek van onze woonruimte. Als ze vanuit de erker aan de buitenkant over het glooiende landschap uitkijkt, fluit ze tussen haar tanden. “Jullie wonen hier echt prachtig. Ik zou alleen wel een grotere keuken wensen.” “Die hebben we ook. We hebben een gezamenlijke woonruimte met keuken en eetzaal. Naast John en ik wonen hier ook onze kinderen met partners en onze kleinkinderen.” “Die zes die achter op het erf speelden?” “Nee.. Daar is er maar eentje van ons. Marieke.. Die anderen zijn bij mijn dochter in de opvang.” Ze draait zich om. “Marieke? Zo heette toch ook de overleden zus van Mart.” Mijn mond valt open en ik moet me concentreren om de gevulde mokken zonder morsen op de salontafel te zetten.” “Mart? Jij èh, je kent mijn ex?” Ze gaat tegenover me zitten en kijkt me lachend aan en knikt. “Ja wijfie. Mart is mijn partner.”
Ik val letterlijk van verbazing in mijn fauteuil. Ze neemt rustig een slok van haar koffie en nadat ze me gerustgesteld heeft begint ze te vertellen. Het blijkt dat Mart zich, al de dag nadat hij, nu bijna drie jaar geleden, bij ons was geweest, had gemeld bij de Gulden Molen. Hij was op proef in Gerda’s ploeg geplaatst. Voor haar was het liefde op het eerste gezicht. Dat hij niet meteen op haar aansloeg, had ze als een uitdaging ervaren. Ze had eerder meerdere affaires gehad, maar die vonden hun oorsprong veelal uit de behoefte van die mannen om dat grote wijf aan hun trofeeën collectie toe te voegen. Al tijdens zijn tweede dienst had ze Mart bij zich geroepen en hem een ultimatum gesteld. Wilde hij het einde van de week halen dan moest hij dubbel zo hard werken en zijn betweterige kaken strak op elkaar houden. Ze was dan wel verliefd op zijn uiterlijke verschijning, maar dat maakte haar niet blind voor zijn karakterologische tekortkomingen. Tijdens een evaluatie gesprek na zijn 1e maand had ze hem ook aangesproken op zijn miserabele woonadres. De beerput van beschuldigingen en zelfbeklag die deze vraag had geopend, had ze weggelachen. Op haar vraag wat dan zijn plan was om uit die put te kruipen was het oorverdovend stil geworden. Ze had hem geconfronteerd met zijn gebrek aan visie en zijn, zelfs in zijn werk zichtbare, verslaving aan status en directe behoeftebevrediging. Ze had hem voorgesteld zijn toekomst contractueel, voorlopig voor de duur van 3 maanden in haar handen te leggen. Gedurende de contractduur zou zij zijn financiën beheren. In ruil daarvoor zou hij dan ook een samen vast te stellen deel van het huishouden moeten bestieren. Hij had haar uitgelachen en was weer aan het werk gegaan.
Nog geen maand later had hij om een gesprek gevraagd. Ze had hem nog een dikke week laten sappelen. In dat bewuste gesprek deed hij het in eerste instantie voorkomen dat hij, om haar een dienst te bewijzen, akkoord zou gaan met haar voorstel. Toen zij hem vertelde dat het voorstel was verlopen was hij in huilen uitgebarsten. Zijn schuldeisers hijgden in zijn nek en zijn criminele dealende buren hadden hem bedreigd. Nog diezelfde avond had hij, bij haar aan de keukentafel, zijn eerste overeenkomst getekend en zijn toekomst vooralsnog in haar handen gelegd.
“Zo dat is nog eens een interessant verhaal.” “John, je bent al terug? Ik had je niet horen binnenkomen.” Hij schiet in de lach. Dat was de bedoeling .Ik wilde je verrassen met dit ruikertje.” Op dat moment haalt hij enorme bos bloemen achter zijn rug vandaan. Nadat ik de bos toch wel lichtelijk ontroerd van hem heb aangenomen staat Gerda op en steekt haar hand naar hem uit. “Daar zul je hem hebben. De potentiële moordenaar van mijn mannetje.” John schiet in de lach en schudt haar hand. “Dat bizarre complotdenken zul je hem onderhand toch wel hebben uitgepraat.” Ze schudt haar hoofd. “Zelfs niet geprobeerd.. Laat ik het erop houden dat ik me graag posteer tussen mijn mannetje en de grote boze buitenwereld.. Maar nu hij met de dag banger wordt dat de batterij van zijn kapotte smartwatch, die zogenaamde mito nogwat locator, het begeeft..” Ze kijkt mij lachend aan. “Ik hoef jou waarschijnlijk niet te vertellen dat een doodsbang mannetje tussen de lakens nog maar weinig presteert.” “Mart presteert?” Ontsnapt verwonderd uit mijn mond.
“Nog koffie dames?” “Lekker John.” “Jij Anita?” Ik knik. “Èh, graag.” Gerda gaat weer zitten en kijkt me een tijdlang taxerend aan. “Ik èh.. Ik wil jullie niet shockeren met mijn vrijpostigheid.. Maar ja.. Je ex presteert. Hij presteert op zijn werk, in het huishouden en last but not least ook tussen de lakens.” “Maar hoe?” Ze buigt voorover, neemt mijn handjes in haar grote handen en kijkt me aan. “Voel je niet schuldig wijfie.. Ik kreeg hem op zijn absolute dieptepunt in mijn handen. Hij kon geen kant meer uit. Zijn enige optie was nog de volledige overgave. En die overgave heb ik, laat ik het zo stellen, volledig uitgemolken. Ter meerdere eer en glorie van mezelf, maar uiteindelijk ook die van Mart.”
Nadat hij de koffie voor ons heeft neergezet gaat John op een krukje naast me zitten. “Ik ben positief verrast Gerda. Het doet me deugt te horen dat hij onder jou bezielende leiding toch zijn draai heeft gevonden.” “Dat balletje heb jij afgetrapt John.. Jou strafexercitie was de voorzet. Ik die met liefde ingekopt.”
“Maar in bed.. Sorry Gerda.. Maar hij speelde op mijn kleine lijf niks klaar.” “Het feit dat bij mij alles groter is, maakt niet dat ik van onder minder strak ben.” “Sorry.” Ze wuift mijn excuus weg. “Mart is nog steeds een snelspuiter. In het begin onze seksuele relatie was de voorwaarde dat ik op z’n minst één keer moest zijn klaargekomen voordat zijn pielemuis aandacht kreeg. Circa één jaar geleden..Heb ik zijn aan/uit knopje gevonden ” Ze steekt een wijsvinger in de lucht. “.. Even met deze via zijn anus zijn prostaat masseren en een tweede, soms zelfs derde, langdurige staander is mijn loon.”
Als ik John aankijk schiet hij in de lach. “Ik weet niet of jou vingertjes lang genoeg zijn liefje. Maar je mag het graag proberen.” “Pfff.. Ik hoor het al. Jullie zijn er ook nog niet vies van.” “Mag ik wat vragen Gerda.” “Natuurlijk wijfie. Je mag me alles vragen. Maar je krijgt hem niet terug.” Ik schiet in de lach. “Je mag hem hebben. Ik ben meer dan tevreden met dit exemplaar… Maar hoe lang ben je eigenlijk en hoe komt dat zo? Waren je ouders ook groot?”
“Nee meid. Ik ben 1 meter 98, mijn ouders waren eerder klein. In mijn puberteit begon mijn lijf, naar pas veel later bleek door een afwijking bij mijn hypofyse, overdadig groeihormoon te produceren. Zoals Cruijf al zei, ‘elk nadeel hep z’n voordeel’. Probeer maar eens een paar modieuze pumps maat 46 te vinden om nog maar te zwijgen over sexy lingerie in maatje festivaltent.” “Maar wat is dan een voordeel. “Wat zou je denken van een clitoris die zo groot is als jou pink of tepels in het formaat van jou duimpjes. Martjes slettenbekje weet daar wel raad mee.” “Zijn Slettenbekje?” “Ja Anita.. In de beslotenheid van mijn huis is hij mijn lustslet. Maar daarover zul je hem niet horen klagen.” “Maar waarover dan wel.” Ze kijkt John glimlachend aan. “Over zijn zakgeld, zijn huishoudelijke taken en weliswaar nog maar zelden, over zijn werk.” John kijkt verbaasd. “Hij werkt nog steeds in de bakkerij?” “Jazeker. Hij heeft het inmiddels zelfs tot waarnemend ploegleider geschopt.” ‘Waarom hebben wij hem dan nog niet terug gezien voor het tegengift. Het drankje om zijn vermeende ricinegrain onschadelijk te maken.” “De eveneens giftige combinatie van schaamte en angst.. Ik zou graag van jou weten hoe je dat toen hebt aangepakt John.” Nadat hij zijn verhaal heeft gedaan kijkt ze John bewonderend aan. “Je bent een vos man. Kunnen wij iets afspreken om de ban te breken?” “Wat jij wil Gerda? Ben je niet bang dat hij in zijn oude gedrag terugvalt?” Ze schudt heftig met haar grote hoofd. “Ik ben ervan overtuigd dat hij ondanks zijn protesten diep in zijn hart blij is met de huidige constructie. Bovendien wil ik eigenlijk dat hij ook zonder dreiging of angst voor mij kiest.” Ze kijkt mij verdrietig aan. “Ik denk dat jij de daarbij wel iets kunt voorstellen.”
“Zeg het maar Gerda.. Hoe kunnen wij je helpen?” Ze haalt een klein druppelflesje met een felgroene vloeistof uit haar handtas en zet die op de salontafel. “Zoals je ziet heb ik al wat voorbereid. Jenever en levensmiddelen kleurstof. Mart wacht buiten in de auto.” Mijn mond val open. “Hij zit al de hele tijd hierbuiten?” Ze knikt als jullie het goed vinden roep ik hem binnen. “Dat is prima Gerda.. Wat jij Anita?” Ik schudt mijn hoofd. “Een extra voorwaarde. Ik roep Mellie erbij en hij verontschuldigd bij haar.” “Mellie zijn onechte dochter.” Tranen schieten in mijn ogen. “Zijn onechte dochter? Beweert hij dat nog steeds? Ik kan je met mijn hand op mijn hart zweren dat John pas de tweede man is waarmee ik ooit het bed heb gedeeld. En dat was pas 18 jaar nadat Mellie geboren was.” John legt een hand op mijn knie. “Stil maar lieverd. We geven hem nou zijn tegengift en daarna hoef je hem nooit meer te zien. Case closed!” “Zou ik met haar, met Mellie kennis mogen maken?” John kijkt mij aan. “Het is jou feestje lieverd.” “Zal ik haar gaan vragen?” Ik knik.
Terwijl John naar achteren loopt kijkt Gerda mij verdrietig aan. “Het was niet mijn bedoeling je pijn te doen Anita.” Ik vertel haar van de pijnlijke ontkenning, dev materiële- en emotionele verwaarlozing van zijn dochter. Het feit dat hij op geen enkele wijze voor zijn dochter is opgekomen, steekt haar.
“Mag ik voorstellen. Mellie mijn geliefde, zij het niet biologische, dochter. Mell dat is mevrouw van Dongen.” Gerda staat op en reikt Mellie haar hand. “Gerda, aangenaam.” Ze bekijkt Mellie kritisch. “Hoe haalt hij het in zijn hoofd, te beweren dat jij niet zijn eigen vlees en bloed zou zijn? Jij bent de jongere uitvoering van je Pa, maar dan met echt vrouwelijk trekken.” “Ik wil niks van hem Gerda..” Ze kijkt mij aan. “Ook geen excuses.” “Vinden jullie het goed als ik hem naar binnen haal?” “Wij knikken collectief.
Als hij met gebogen hoofd achter Gerda binnenkomt ken ik hem bijna niet meer terug. Hij ziet goed verzorgd, zelfs afgetraind uit. Gerda duwt hem naar voren. “Voor die schaamte is het een beetje laat Mart. Ik ben net pas voorgelicht over de schaamteloze manier waarop jij je eigen vlees en bloed..” Als Mart zich opricht en wil protesteren grijpt zij hem met een van haar grote handen in zijn kruis en knijpt toe. “Je mag bidden dat ik die gifcapsule in balzakje niet beschadig slet. Ik heb geen DNA test nodig om te zien dat die knappe meid uit jou zaad is voortgekomen.” “Alsjeblieft Gerda.. Niet zo hard.” “Is dat je enige zorg lulletje?” Ze laat hem los en kijkt hem verdrietig aan. “ Door mijn groeistoornis was ik een erg vreemde eend in de bijt in mijn familie. Mij heeft het echter nooit aan acceptatie en liefde ontbroken. Zelfs als jou zieke stelling dat Mellie niet jou dochter zou zijn, waar had geweest. Zelfs dan nog had zij daar niets aan kunnen doen. Ik weet niet of ik zo nog wel met je door wil Mart.. Met een man die zijn eigen ego en behoeften boven die van een onschuldig kind plaatst.” Mart staat letterlijk te trillen op zijn benen en er verschijnen tranen in zijn ogen. Alsjeblieft Anita, Mellie.. Zeg me hoe ik het goed kan maken.” Mellie stapt op hem af en kijkt hem van dichtbij strak aan. “Toen ik een vader nodig had bestond ik niet voor jou en nou.. Nou besta jij niet meer voor mij. Mijn familie woont hier en eerlijk gezegd ben ik zelfs blij dat jij daar geen deel meer van uitmaakt.. Ik ga nu terug naar mijn kinderen.. Doordat ik besef dat jij in je jacht naar ziekelijke zelfbevestiging zelf ook nooit echt gelukkig bent geweest gun ik jou, maar vooral Gerda, toch alle goeds toe.” Ze draait zich om. “Het ga je goed Gerda.”
Marts blik is opnieuw gericht op zijn voeten en Gerda laat zich met een zucht terug in de fauteuil zakken. “Ik heb genoeg van deze charade!” Ze pakt het druppelflesje, spuit dit leeg in de resten van haar koffie en drinkt dat leeg. Dat was je zogenaamde tegengif lul. Geef mij die locator van je.” Met trillende handen overhandigt hij haar even later de kapotte sportwatch. Zij gooit het ding op de vloer en vermorzelt het onder de hak van haar schoen op de plavuizenvloer. “Mellie is jou dochter. Dat is de waarheid. Dat horloge was al kapot, dat is de waarheid.. Net zoals het de waarheid is dat er nooit een ander gift in je lijf heeft gezeten dan het gift dat is ontstaan uit jou angst.” Hij kijkt haar ongelovig aan. “Ik ga niet dood?” Ze schudt met haar hoofd. “Nog niet Mart. Ik sluit echter niet uit dat jij zonder Johns ingreep en mijn interventies dat wel al zou zijn.” Haar woorden treffen doel. Mart kijkt me huilend aan. “Hoe kan ik het goed maken Anita.” “Met mij hoef je niks goed te maken Mart. Ik was volwassen, maar ook dom en naïef. Maar Mellie zij..” “Hoe kan ik het met haar goed maken?” Ik schud mijn hoofd. “Niet!”
Plotseling voel ik Gerda’s hand op mijn knie. “Stel nou dat wij een stichting zouden oprichten. ‘Vrienden van MelFlo’ en daar een forse maandelijkse toelage op zouden storten. Ik heb geen kinderen en ons gezamenlijke inkomen is fors meer dan wij voor een fijn leven nodig hebben.” “Zij is te trots Gerda. Zij zal dat geld niet aanraken.” “Zelfs niet om andere verwaarloosde middelloze kinderen te steunen?” John stoot me aan en is meteen enthousiast. “Dat is een gouden idee Gerda. Ik weet zeker dat Glenda en Rob met liefde een percentage van hun bedrijfswinst in zo’n pot willen storten. Wat denk jij liefje?” Ik twijfel nog en trek mijn schouders op. “Dat ligt er helemaal aan door wie en hoe zo’n fonds beheert gaat worden.” “Ik zal wat zaken op papier zetten. Hoe zouden jullie het vinden om binnenkort bij mij te komen eten?” Mart kijkt op. “Bij jou Gerda?” “Ja lulletje, bij mij. Jij zult je stinkende best moeten doen om mijn wankele vertrouwen, opnieuw te stabiliseren. Je woont en slaapt voorlopig weer op zolder.” “Is goed Gerda.. Stuur me alsjeblieft niet weg.” “Ga maar vast in de auto zitten. Ik kom als ik hier kaar ben.” Hij kijkt John en mij aan. “Sorry dat ik het zover heb laten komen. Hopelijk tot ziens.”
Inmiddels is Mart vertrokken en John schenkt drie glazen wijn in. “Dat was voor het eerst.” “Wat bedoel je Anita?’ “Hij heeft veel van jou geleerd Gerda. Wat ik bedoelde was dat Mart voor het eerst zijn eigen aandeel erkende.” “Maar daarmee maakt hij niet goed wat hij jou dochter heeft aangedaan.” John neemt het woord. “Dat kan ook niet Gerda. Daar zou een tijdmachine voor nodig zijn. Proost overigens.” Gerda heeft haar glas. “Proost.. Op een goede samenwerking.”
Als we een half uur later afscheid nemen hebben wij er een vriendin bij.”
Tijdens de gezamenlijke maaltijd is het bezoek van vanmiddag het belangrijkste onderwerp van gesprek. Uiteindelijk is er weinig overredingskracht nodig om Mellie van Gerda’s idee voor een stichting te overtuigen. Ook Johns aanname met betrekking tot deelname door Glenda en Rob komt volledig uit. Zelfs zonder ook maar de geringste zinspeling is Glenda meteen enthousiast en stelt zelfs voor promotionele activiteiten en de boekhouding van de nog op te richten stichting op zich te nemen. Tijdens het afruimen neemt Mellie me even apart. Had je het al bij John in de week gelegd?” “Wanneer lieverd? Nadat Gerda’s was vertrokken ben ik meteen begonnen met koken en zoals je zelf hebt kunnen zien, heeft John die nieuwe veilige wipkip in jullie speeltuintje geïnstalleerd.” `Ze kust me in mijn nek. “Jullie zijn schatten mama.” “Dat zeg je alleen omdat je zijn zaad wil.” Ze kijkt me geschokt aan, maar als ze ziet dat ik een grapje maakte, breekt haar lach weer door. “Zeker oudje . Waar staat geschreven dat jij het alleenrecht op zijn sperma hebt.” “Nergens lieverd. Maar ik prijs me gelukkig dat hij zo in elkaar zit.”
Na het eten gaat al snel ieder weer aan de gang met zijn of haar ding in de eigen woonruimten. xxxxx
Nadat John en ik nog een Britse thriller op tv hebben gekeken belanden we na een gezamenlijke douche naast elkaar op bed. Ik grijp zijn hand en duw die in mijn kruis. “Je vrouwtje is geil, voel je dat?” Hij knikt lachend, dat voel ik en dat hoor ik.” “Hoezo hoor je dat.” Hij draait op zijn zij en kijkt me aan. “Drie jaar geleden werd je hooguit opgewonden. Ik vind het fijn dat je ook verbaal je grenzen hebt verlegd.” Ik trek hem naar me toe en kus hem hartstochtelijk. “Neuk me John.” “Geen voorspel?” Ik schudt mijn hoofd. “Dat voorspel heeft zich vandaag in mijn hoofd afgespeeld.” “Met Mart?” “Nee gekkie, dat verteld je loopse teefje je straks wel.” We zijn goed op elkaar ingespeeld. Nog terwijl hij op me kruipt spreidt ik mijn benen en begeleid zijn piemel. Met een hand in mijn voorportaal. Het prettige gevoel als zijn hete harde geslacht mijn liefdestunnel klieft, went nooit. “Heerlijk John.” “Insgelijks liefje… Hoe wil je het?” “Dat vraag je aan een loops teefje?” Dat heb ik niet tegen dovemansoren gezegd. De kracht en snelheid waarmee hij gelijk daarop op mij inbeukt, maakt mij tot een onmachtig lustobject. Hoe aangenaam ik het ook vind als we samen teder en ingetogen de liefde bedrijven.. Soms wil ik juist dit. Als hij over me heen zakt en mijn billen grijpt om me nog dieper te doorboren weet ik dat hij aan zijn eindsprint bezig is. Ondanks het gebrek aan voorspel en onze relatief kortdurende eenwording sta ook ik op de rand. Zijn pokende eikel stompt gevoelig tegen mijn moedermondje. In het moment dat hij klaarkomt, ga ik over die rand en krijg mijn extatische cadeau.
Als hij zich even later, nog buiten adem, opduwt kijkt hij me schuldbewust aan. “Te?” “Geen excuses jongen. Je kunt me onderhand toch wel. Soms heeft je teefje dit gewoon nodig.” Als hij van me af wil rollen houd ik hem tegen.
“Blijf liggen en doe je ogen dicht.” “En dan?” “Stel je voor dat niet ik maar Mellie onder je ligt.” Als door een wesp gestoken duwt hij zich omhoog. Ik schiet in de lach en besef dat hij nu niet meer zal gaan liggen. Al had ik het graag.
“Mellie en Vera.. Je weet dat ze een kinderwens hebben.” Hij knikt onzeker en op datzelfde moment valt het kwartje. “Ze, ze willen dat ik.. Dat ik de vader wordt?” Ik knik alleen maar. “Mà, maar dat kan toch ook anders… bijvoorbeeld met een spuitje of zoiets.” “Ze willen het liever zo.. Op de natuurlijke manier.” Hij rolt van me af. “Stel dat.. Jij dan?” Ik rol om en leg mijn hoofd op zijn borst. “Zij hadden bedacht dat jij Mellie zou nemen, terwijl ze in Vera’s armen ligt. Bij nader inzien zou ik het fijn vinden als mijn meisje tegen mij aan zou liggen als..” Het feit dat hij mijn rug en hoofd begint te strelen zegt me dat de gedachte begint te kiemen. “Besef je wel dat de kans bestaat dat..” “Ik vul hem aan. “..dat één keer niet genoeg is, bedoel je? Ja schat dat besef ik.. Net zo goed als ik besef dat dit onze liefde op geen enkele wijze in de weg zal staan.” “Dan moet het maar zo.” Ik kijk lachend naar hem op. “Dat klinkt niet bepaald als een compliment voor mijn dochter.” Hij trekt me naar zich toe en kust me. “Je weet precies hoe ik het bedoel, kleintje van me.”
Nadat wij onze liefde geheel ten overvloede met nog een serie zoentjes hebben bezegeld vertel ik hem ook van het voornemen van onze meiden om Flo door Rob te laten bezwangeren. Hij hoopt, net als Glenda, dat deze daad hetgeen noch tussen de ex-en in staat, inderdaad uit de weg zal ruimen.
De volgende ochtend zit ik in de zon te genieten van de onder begeleiding van Mellie en Flo buiten spelende kinderen. Het is geweldig te zien hoe de arrogante egocentrische Florentine is veranderd in de aimabele kindvriendelijke Flo. Ik zie hoe Mellie Flo op haar wang kust, iets in haar oor fluistert en naar mij toe komt. “Waar is John?” “Dat heeft hij tijdens het ontbijt toch gezegd. Hij is naar de bouwmarkt om extra rubber tegels te halen voor om de wipkip.” “Dat is waar. Ik had alleen niet begrepen dat hij dat meteen vanmorgen zou doen.” “Je kent hem toch.. Hij is een man van daad.” Ze kijkt me samenzweerderig aan en schuift een stoel bij. “Over de daad gesproken. Heb het al met hem over.. Over mijn èh, bevruchting gehad?” Ik knik alleen maar, kantel mijn hoofd achterover en koester me in de zon. “Kom op Mama..” “Je kent hem toch, als hij iets voor zijn kinderen kan doen dan..” “Hij doet het!” roept ze zo hard uit dat het zelfs een lach op het gezicht van de een heel stuk verderop staande Flo tovert. Ze kust me op een wang. “Dank je mama.” “Ik heb er ook nog over nagedacht lieverd.”
Mellie gezicht betrekt. “Nee meid, niet zo.. Ik het fijn vinden als je in mijn armen zou liggen als…” “Heb je met Glenda gesproken?” “Nee. Hoezo?” “Zij vroeg hetzelfde.” “Dat jij in haar..” “Nee gekkie, natuurlijk niet. Ze wil dat Flo in haar armen ligt als Rob de liefde met haar bedrijft.” “De liefde bedrijft!? Hoor je wat je zegt schatje.” “Ik hoor het en ik meen het. Zelfs voor Glenda is zonneklaar dat die twee nog van elkaar houden.” “Maar Flo.. Ze is toch met jullie.. En Rob is met Glenda?” “Sluit het één het ander uit dan? Het siert ze beiden dat zij niet aan hun verlangen hebben toegegeven.” “Maar Glenda dan. Stel.. Ze zou Rob dan moeten delen.” “Ze knikt en Vera en ik zouden Flo moeten delen of mogelijk zelfs kwijtraken. Geil toch.” Ik schudt onbewust met mijn hoofd. “Maar dat kan toch niet. Straks doet iedereen het met iedereen.” Ze legt een hand op mijn bovenbeen. “Zou dat echt zo erg zijn Mama? Ik acht die kans overigens erg klein Vera en ik zien Rob als een weliswaar lieve broer, maar zien in hem zeker geen sekspartner. Net zoals ik John als de liefste vader van de wereld ervaar, maar niet naar hem verlang.” “Maar je wil wel een kindje met hem maken.” “Is dat zo raar mama? Dat ik een kindje wil van een leuke lieve man die mij respecteert.”
“Nu zeg je iets heel belangrijks lieverd. Ik denk dat het daar inderdaad om draait. Dat wij ons in deze bizarre familie inderdaad in alles blijven respecteren.”
“Juf Mell, komt jij ook vestoppetje spelè?” “Ja Robin.. Verstop jullie maar vast. Ik kom zo zoeken.” “Maar jij magt niet kijkè.” “Zal ik haar ogen dichthouden Kim?” “Já Oma Anita.”
Ik ga achter Melle staan en houd mijn handen voor haar ogen. “Voel ik dat goed Mama.. Zijn je speentjes hard?” Ik druk een zoentje in haar hals en geef haar een speelse tik op haar kont. “Ga zoeken geiltje.”
Ik wil net naar de keuken gaan, als Vera’s auto het erf op rijdt. Ik kijk op mijn horloge. Ik weet dat zij vanmorgen om zeven uur is begonnen en het is nu bijna twaalf uur. “Wat ben je vroeg? Haar knappe gezichtje is gesierd met een lach van oor tot oor. “Voor het feest van de dag heb ik verlof genomen.” Mellie die haar blijkbaar ook heeft zien aankomen komt al aangelopen. “Wat voor feest vieren we dan?” Vera neemt Mellie in haar armen. “Ik heb gisteren een beetje gejokt lieverd. Ik had geen vergadering op mijn werk” Mellie duwt haar een stukje van zich af en kijkt haar verbaasd aan. “Geen vergadering?” “Nee schatje. Ik had een sollicitatiegesprek. Voor jou staat het nieuwe afdelingshoofd van de Braincare… Geen onregelmatige diensten meer. Uitsluitend nog van acht tot vijf en… een forse salarisverbetering.” Mellie drukt haar lief zowat fijn en kust haar uitbundig. Op dat moment komt ook Flo erbij. Ook zij is blij met Vera’s promotie. Haar enthousiasme blijft echter achter bij dat van Mellie.
Hetgeen Melllie me al eerder heeft verteld wordt pijnlijk duidelijk. De relatie van Vera met Mellie berust vanaf dag één, op diepgewortelde liefde. Hun relatie met Flo echter vindt zijn oorsprong in vriendschap. Een vriendschap die vanuit Flo nog wordt verrijkt met dankbaarheid. En ja ze hebben ook seks met elkaar en de laatste tijd lukt het Flo zelfs om klaar te komen tijdens gewone tedere seks. Echte bevrediging put Flo echter uitsluitend uit de, inmiddels traditionele, kwartaal bdsm sessie. Tijdens zo’n sessie wordt zij in aanwezigheid van de hele familie, beschimpt en vernedert. De leren pollepel, zoals ik hem ben gaan noemen heeft assistentie gekregen van Mellies elektrostimulatie apparaat. Dit toestel dat oorspronkelijk werd ingezet om Mellies aangezichtszenuwen te stimuleren, maakt bij de dames, inmiddels ook onderdeel uit van hun seks repertoire. Toen Vera dit de eerste keer wilde inzetten tijdens zo’n sessie waren met name John en Rob in eerste instantie furieus. Ze vergeleken het met middeleeuwse martelmethodes. Pas nadat Vera een demonstratie op hun beider armen had gegeven waren zij enigszins gerustgesteld. Flo’s reis in subspace in combinatie met een giga orgasme, waarvan zij kort daarop getuigen mochten zijn, nam ook de laatste twijfels weg. Zowel Glenda en Rob alsook John en ik hebben, als paar, het apparaat ook geprobeerd. Het voegde voor ons echter niet echt iets toe. Mellie heeft me eens verteld dat zij het niet zou willen missen. Wanneer een butplug en haar klitring beiden zijn aangesloten op het apparaat, terwijl Vera speelt met de frequentie en kracht van de stoomstootjes, doormaakt zij een soort van serie orgasme. Omdat zij dat orgasme uitsluitend fysiek beleeft zou ze dit niet willen ruilen voor orgasmes die voortvloeien uit een liefdevolle vrijpartij. Echter gezien het feit dat zij niet hoeft te kiezen ervaart zij de prikkelseks zoals zij het zijn gaan noemen, als een niet te versmaden extra uiting van haar seksbeleving.
“Aarde aan Mama..” “èh ja lieverd, ik was even in gedachten.” “Vera heeft wat lekkers meegenomen van de bakker. Ook voor de kleintjes. Zou jij koffie en thee willen zetten alsjeblieft? Flo maakt een kan Ranja voor de kids. We gaan dan zo bij de kinders in het speeltuintje zitten.” “Leuk lieverd. Ik kom dan met de kannen koffie en thee.” Vera, die net twee gebaksdozen uit haar auto heeft gehaald roept me. “Hoe laat is Pa terug Anita?” “Ik verwacht hem ieder moment lieverd.” “Als je hem eerder ziet. Niks zeggen. Ik wil het hem zelf vertellen.” “Is goed lieverd.”
Terwijl ik met de koffie bezig ben zie ik dat John het erf op rijdt. Nog voordat hij is uitgestapt rent Vera op zijn auto af. Hij krijgt niet de kans om echt goed uit te stappen als zijn dochter al aan zijn nek hangt. Pas bij het zien van het emotionele tafereel besef ik dat Vera door haar promotie, nu een zelfde soort functie in het ziekenhuis gaat bekleden als haar moeder Marieke.
Het koffiedrinken in een kring van enthousiaste, muffin smullende, peuters is letterlijk een feestje. Het treft me steeds weer hoe, kruidje roer me niet, Flo zich heeft ontwikkeld. Ze draagt de kindjes op handen en dat is geheel wederzijds. Drie jaar geleden, bij Forentine van Westeflier, zou die gedachte nooit bij mij zijn opgekomen. Maar deze Flo, zij verdient het om moeder te worden.
“Wie helpt mij mee om de rubbertegels voor bij de wipkip uit de auto te halen?” De peuters horen blijkbaar alleen het woord wipkip en steken collectief hun vingertjes in de lucht.” Ik weet niet of het zijn bedoeling was. Even later scheurt John de pakken met rubbertegels in zijn auto open, waarna zij stuk voor stuk door twee kinderen naar de wipkip worden gedragen. “Magde wij straks wippè, Opa?” Hij legt zijn hand op het hoofdje van onze kleindochter Marieke.” “Zeker lieverd.. Opa gaat de tegels zo meteen nog leggen.” Mellie grijpt in. “Jullie moeten tot morgen wachten Marieke… Opa moet zo meteen gaan rusten. Anders mag hij niet meer met Oma wippen.” De kleine Robin kijkt me verbaasd aan. “Doet jij ook wippè? Mijn oma doet niet meer spelè. Mama zeg ze is out.” Toevallig ken ik haar Oma. Af en toe haalt zij haar kleindochtertje op. In tegenstelling tot haar man is zij, wat je noemt, een oud zuur christelijk wijf. Gelukkig voor de kleine meid is de appel, wat betreft haar moeder, mijlenver van Oma’s boom gevallen. “Ja schatje.. Opa John en ik voelen ons nog niet te oud om te spelen. Opa John moet tussendoor allen even rusten.”
Flo staat op en klapt lachend in haar handen. “Alle bekers en bordjes naar de keuken brengen en dan allemaal naar de matrassenkamer. Niet alleen Opa John moet rusten.”
De hilariteit is groot als ook John opstaat, mij een kusje geeft en achter aansluit bij het rijtje peuters. “Welterusten allemaal.” Gelijk daarop zie ik hem via de binnengang naar ons appartement lopen.
“Meidentijd.” Als Flo zo terug is kunnen we afspraken maken met betrekking tot de plaats en tijd van de bevruchtingssessies. Ik kijk Vera verbaasd aan. “Zou je niet op z’n minst wachten tot Glenda erbij kan zijn.” Ik ben nog niet uitgesproken of ik hoor een auto het erf op rollen. “Daar zul je haar hebben. “Ze werkt vanmiddag vanuit thuis.” “Zal ik dan nog wat koffie en thee zetten. “Is prima mama dan gaan we lekker op jullie terras zitten. Ik haal alvast de iPad dan kunnen we slaapruimte, via de camera’s en intercom, in de gaten houden.
Nadat Vera Glenda op de hoogte heeft gebracht van haar aanstaande promotie en ook Flo bij ons is komen zitten, kijkt ze serieus rond. “Ik loop er al een tijdje meer rond en vind dit best moeilijk, maar vind toch dat ik de olifant in de keuken, moet benoemen.” Bij haar laatste woorden kijkt ze Flo nadrukkelijk aan en legt een hand op haar knie. “Toen wij samen aan dit woon en leef project begonnen hebben we afgesproken dat eerlijkheid naar onszelf evenals naar de groep een sleutelwaarde vormt. “Flo, lieverd.. Wat voel je voor Rob?” Het doet me zeer de worsteling op haar gezicht te zien. Er vormen zich tranen in haar ogen en haar onderlip begint te trillen. “Ik èh.. Jullie moeten me geloven.. Ik heb me er tegen verzet.. En ik zal nooit.. Echt nooit proberen hem te verleiden. Hij is van jou Glenda. Daar heb ik mij vanaf het begin bij neergelegd.. Alsjeblieft stuur me niet weg…” “Hier wordt niemand zomaar weggestuurd schat.. Wat zijn jouw gevoelens voor Mellie en mij?”
“Ik hou van jullie, maar meer als hele goede vriendinnen. Hier bij jullie, en dan bedoel ik allemaal, voel ik me voor het eerst in mijn leven geborgen. Ik zal er alles, echt alles, aan doen om dat gevoel niet kwijt te raken.” Vera lacht. “Alles, is wel héél erg veel Flo. Nog één vraag. Hoe ervaar je de seks met Mellie en mij.” “Daar kan ik kort over zijn.. De seks met jullie is een heerlijk verlengde van onze vriendschap. De kwartaal ontsnappingen in subspace zijn explosieve emotionele resets van mijn lichaam en geest.”
“Kom bij mij zitten Flo!” Zegt Glenda met stemverheffing, terwijl ze naar de grond voor haar stoel wijst. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is staat Flo op, gaat aan Glenda’s voeten zitten en kijkt haar van onderop aan. “Hmm.. Jij houdt van mijn man.. Als ik de macht al zou hebben om je weg te sturen. ik vind dat jij je plaats hier hebt verdient. Hoe moet ik met die concurrentie in eigen huis leven? Rob is niet van mij, hij..” “Hij is VAN jou Glen!” zegt Vera fel. “Hij is van jou, zoals Papa ook van onze moeder was. Zowel in jullie relatie alsook in jullie bedrijf is jou mening leidend.” “Maar ik vind het ook heerlijk als hij de leiding neemt.. Bijvoorbeeld zoals gisteren. Ik stond voorover gebogen bij de wasmachine. Hij heeft mijn rok opgetild en me zonder pardon van achter gepakt.” Vera schiet in de lach. “Inmiddels kan mijn broer zijn tochtige hinde wel redelijk lezen, schat. Stel je had gisteren toch even geen zin gehad. Voordat jij het woordje nee helemaal had uitgesproken, had hij zijn handeltje al weer opgeborgen.” Mellie valt haar lief bij. “Daar is toch niks mee Glen. Ik ben van Vera. Ik zou niet anders willen. Zonder haar had ik nog steeds in het verzorgingshuis gewerkt en moet je nu kijken. Ik heb mijn eigen kinderopvang.”
Glenda kijkt weer naar Flo. “Waar brengt dat ons lieverd?” “Flo trekt haar schouders op. “Waar jij wil.” “Dus als ik jou nou zeg mijn kut te kussen, dan zou jij dat doen?” Ze knikt, maar kijkt dan onzeker om zich heen. “Mellie kijkt op haar iPad en tikt op het scherm. “De kindjes slapen en de poort heb ik net gesloten. Geen pottenkijkers dus.” Ondanks haar donkere huidskleur is Glenda’s blos niet te overzien. “Zo letterlijk bedoelde ik het niet.” Flo draait zich, duwt Glenda’s jurk omhoog en kijkt haar aan. “Mag ik je zien?” Glenda slikt maar laat zich dan toch een beetje zakken en spreidt haar benen. Het is al weer een tijd geleden dat ik het contrast tussen haar bruine schaamlippen en haar vochtig glimmende roze binnenvoering heb gezien. Het aanzien van haar exotische geslacht is ook voor mij opwindend. “Je bent mooi Glenda.” “Dank je Flo.. Ze bijt niet.” Gelijk daarop wordt mijn zicht belemmerd door Flo’s blonde hoofd. Op het moment dat zij haar hoofd genotvol in haar nek legt voltrekt zich een bizarre verandering in Glenda’s gezicht. Plotseling duwt ze Flo hardhandig achteruit. “Dat gaat niet gebeuren!” Flo krabbelt geschrokken op. “Nee Florentine.. Ik heb je door slet. Ik dacht het niet. Je likt je niet via mijn kutje in de armen van mijn vent.” Door deze onverwachte wending zijn we allemaal te verbouwereerd om te reageren. Flo staat te trillen op haar benen en is duidelijk geëmotioneerd. “Ik ùh.. Ik vind het spijtig en het doet me zeer, dat jij nog steeds zo over mij denkt. Ik ben geen concurrente. De afgelopen tijd ben ik jou door Robs ogen gaan zien. Ik worstel er nog steeds mee..” Het volume van haar stem zakt naar een fluistertoon. “Via Rob, maar ook door Orlando en Marieke, ben ik ook van jou gaan houden.” Glenda is aan te zien dat ze dit niet had zien aankomen. “Ùh.. Je ben van mij gaan houden. Als een vriendin bedoel je?” Flo schudt haar hoofd. “Als een geliefde. Meer nog als van Rob zou ik ook van jou willen zijn.” Glenda schudt met haar hoofd.
Flo kijkt verdrietig mijn kant op. “Sorry Ma, maar ik eet vanavond even niet mee.” en dan naar Mellie.“ Ik ga dan alvast naar de kindjes.” “Ik kom ook zo lieverd.”
De opgetogen stemming van het begin van deze middag is verdwenen en er valt een lange stilte. “Sorry Vera. Het was niet mijn bedoeling jou feestje zo te laten eindigen.” “Je hoeft je bij mij niet te verontschuldigen Glen. Er zijn echter een paar dingen die jij behoort te weten. Het was mijn idee om Flo te laten bevruchten door Rob. Zoals het ook mijn idee is om Pa dat bij mijn liefje te laten doen. Ik heb me het schuim om mijn mond moeten praten om Flo te overreden. Had ik geweten dat..” “Dat zij verliefd op op mij is?” “Dat wist ik. Maar waarop ik eigenlijk op doel, is jou onzekerheid met betrekking tot Robs bijna onvoorwaardelijke liefde voor jou. Als ik daar ik maar het minste vermoeden van had gehad, dan had ik liever mijn tong afgebeten dan over die lijfelijke bevruchting te beginnen.” Mellies. “Door je tong af te bijten straf je mij.” breekt de spanning en tovert een glimlach om onze lippen.
“Ik hou ook van haar. Maar het idee dat Rob met haar.. Het maakt me bang. Zoals ze net aan mijn voeten zat en me verliefd aankeek. Dat was hartverwarmend.” “Lieve schoonzus. We kennen Flo nu drie jaar. Ze heeft zich letterlijk uit de naad gewerkt om deze, onze, droom mee te verwezenlijken. Ondanks dat haar liefde voor Rob ongebroken was, heeft zij zich gevoegd in een schamel rolletje aan de zijlijn. Op geen enkel moment heeft zij ook maar de geringste poging gedaan om Rob in haar ban te trekken.” Glenda knikt. “Je hebt gelijk Vera… Rob heeft er meer dan eens bij mij over geklaagd, dat hij het gevoel had dat Flo hem vermeed. Als ik er zo over nadenk. Beiden hebben op geen enkele anleiding gegeven, die mijn angsten rechtvaardigt. In tegendeel zelfs. Ik moet me bij haar verontschuldigen. Ik was een black bitch.” “Vera lacht… Onze Flo houdt er wel van een beetje bitchie behandeld te worden.”
Mellie drukt op het scherm van de iPad. “Flo lieverd.. Zou jij er alsjeblieft weer bij willen komen? Glenda moet je nodig iets zeggen.” … “Èh ja… Hebben jullie even. Ik wil snel iets ophalen uit onze woning.” “Neem de tijd lieverd. Ik hou de kiddies wel in de gaten.”
Als Flo zo’n vijf minuten later uit hun woning stapt en met gebogen hoofd in onze richting loopt heeft zij een cadeautje in haar handen. Als ze dichterbij komt is duidelijk te zien dat het cadeaupapier al enigszins verkleurd is. Ze knielt voor Glenda neer en houdt het cadeautje met gestrekte armen in haar richting.” “Alsjeblieft sta op Flo. Ik moet me bij jou..” Flo tilt haar hoofd op en kijkt Glenda met betraande ogen aan. “Ik heb dit meer dan een jaar geleden al voor u gekocht. Had echter nooit de moed om het aan U te overhandigen… Glenda Boeserman, zou u mijn zwarte meesteres willen zijn?” De verwondering op Glenda’s gezicht spreekt boekdelen, toch neemt ze het pakje aan en begint met trillende handen los te scheuren. Even later liggen een zwarte en een witte leren halsband en een hartvormige slotje met sleutels in haar schoot. Glenda houdt het slotje omhoog en toont het aan ons. Met enige moeite kan ik de gravure lezen. ‘Glenda’s!’ “Wat is hier de bedoeling van Flo?” “Ik zou een van deze collars dag en nacht willen dragen. Het zou me een eer zijn mijn wezen en mijn liefde in uw dienst te mogen stellen.” “Besef je wel wat jij me aanbiedt Flo!” Ze knikt resoluut. “Ik heb daar lang en veel over nagedacht. In tegenstelling tot bij de oude Florentine is uw respect aangeboren. U zult nooit over de mijn grenzen heengaan. De nieuwe Flo wil, onder uw aanvoering, haar grenzen exploreren en waar mogelijk verleggen.” Glenda recht haar rug en lijkt te groeien in haar rol. “En wat zou volgens die nieuwe Flo, in deze, de rol van mijn echtgenoot zijn.” “Naar waar ik de afgelopen drie jaar getuigen van ben geweest, ga ik ervan uit dat hij zich zal schikken naar hetgeen u van hem verlangt.” “Nog een laatst vraag Flootje… Ik speel met de gedachte om mijn aanvankelijke instemming voor je lijfelijke bevruchting in te trekken. Wat zegt jou dat?” “Indien u dat zou doen zou me dat verdriet doen. Ik hoop echter dat dan geen invloed zal hebben op het vervullen van mijn kinderwens. Zoals het hebben van een eigen kind ook geen invloed zal hebben op mijn onvoorwaardelijke liefde voor Orlando en Marieke.”
Het is Glenda aan te zien dat Flo’s antwoorden haar ontroeren. Ze staat op legt de witte halsband om Flo’s hals en verbind deze door het titanium slotje dicht te klikken. “Dank u wel.” Glenda neemt haar gezicht in haar handen, kijkt haar voor een moment van dichtbij aan en kust haar met toenemende passie. Flo ondergaat de kus en slikt genotvol hun gemengde speeksel. We zien hoe een van Glenda’s handen onder haar rok in haar kruis verdwijnt. Flo zet haar benen net uit elkaar als Glenda de kus afbreekt. “Wat is dit? Je draagt een slip?”
Mellie schiet in de lach. “Ze is aan het werk Glen… We willen toch niet dat een van de kids per ongeluk onder haar rokje kijkt en thuis vertelt over de kale voorbips van juf Flo.” “Je hebt gelijk Mel.” “Flosletje.. Laten we afspreken dat je buiten de werktijden, als niet anders afgesproken, uitsluitend kortgerokt maar verder bottomless bent.” “Jawel Meesteres.” “En die meesteres en dat ge-u laten voor onze privé sessies. In het zicht van de buitenwereld en onze kinderen is onze relatie gelijkwaardig.” “Jawel Glenda.”
“Kom je mee Flo? De kids worden langzaam wakker?” “Wat kijk je mij nou vragend aan Flosletje. Onze nieuw gedefinieerde relatie heeft geen invloed op jou taken en plichten bij jullie kinderopvang.” “Ik hou van jou Glenda.” “Dat is je geraden sletje.”
Als zij samen met Mellie naar de opvang loopt is het is bizar om te zien wat voor positieve invloed haar onderdanigheid heeft op de zelfbewustheid in haar lichaamshouding.
“Ik denk dat ik jullie E-stim apparaatje moet overkopen Vera.” “De flapzweep en de flogger doe ik je cadeau Glen. Maar met de E-stim kan ik ook mijn liefste in de hemel laten kijken. Die doe ik echt niet weg.” “In dat geval had ik graag je advies als ik een voor mezelf ga bestellen.” “Voor jezelf of voor Flosletje.” Glenda lacht mysterieus. “Misschien wel voor ons alle drie.”
“Ik ga mijn mannetje even wekken.” “Ben je een beetje zuinig op mijn Pappie. Mellie is over vijf dagen op haar vruchtbaarst.” “Wat wil je daarmee zeggen.” “Het zou fijn zijn als hij de drie dagen tevoren geen zaadlozing heeft.” “Daar gaan we dan voor zorgen Vera. Die toestand tussen Glenda en Flo heeft me opgewonden. Ik denk dat ik nu mijn eigen portie zaad ga halen.” “Het is jullie gegund. Ik had me geen fijnere bonus moeder als jou kunnen wensen Anita.” Ik sta op en druk een zoentje op haar voorhoofd. “Ondanks mijn aanvankelijke ongegronde angsten, kan ik me ook geen lievere bonus dochter voorstellen schat.”
In de slaapkamer ligt John licht snurkend op zijn rug. Naar de erectie in zijn boxer te oordelen heeft hij een fijne droom. Ik kleedt me snel uit en kruip voorzichtig bij hem op bed. Als ik zijn piemel door de gulpspleet tevoorschijn haal speelt in glimlach om zijn lippen. Zijn licht snurkende ademhaling verraadt echter dat hij zich nog steeds in dromenland bevind. Ik voel even in mijn kruis. ‘Hmm, lekker.. Glad genoeg.’ Zo behoedzaam als mogelijk kruip ik over hem heen. Met een hand stuur ik zijn eikel in mijn hunkerende natte voorportaal. Terwijl ik me over hem heen laat zakken kijk ik hem aan. Blijkbaar druppelt het langzaam in zijn brein binnen dat de sensatie om zijn geslacht wel erg echt voelt. Hij slaat zijn ogen langzaam op en kijkt me verliefd aan. “Dit is dubbelop liefje.. In mijn droom was je mij aan het pijpen.” “Heb je liever dat ik je.. “Hij drukt een vinger op mijn lippen..” “Ik zou je niet anders willen zien Anita.” Het kloppen van zijn piemel in mijn schede bekrachtigt zijn woorden. “Kneedt mijn tietjes John… … Hmm Ja, doe gerust wat steviger… … Ja zo..” Zoals meestal als ik geil ben lijken mijn tietjes rechtstreeks in verbinding met mijn geslacht te staan.
“Mede dankzij instructies en een voorlichtingsboek van Vera heb ik de, eerst wat verslapte spieren van mijn bekkenbodem, tegenwoordig volledig onder controle. Synchroon met het gekneed van mijn borstjes kneed ik zijn piemel. Als hij zijn ogen sluit doe ik hetzelfde. We weten beiden dat het ons zo beter lukt om in ons gevoel op te gaan. Ik geef hem de regie. Knijpt hij kort en hard en dan doe ik dit ook. Kneedt hij langzaam en bedachtzaam dan kopieer ik dit met mijn kut. Zodoende bouwen we de spanning langzaam op. Zonder dat we het hebben afgesproken onthouden wij ons beiden van het maken van draaiende en of stotende bewegingen. Pas op het moment de John klaarkomt stoot hij instinctief omhoog. De gevoelige stomp van zijn eikel tegen mijn moedermondje duwt ook mij over de top. Met dat zijn zaad in me stroomt, vloeit mijn kracht uit mijn lijfje en ik zak over hem heen. Als hij me met zijn armen dicht tegen zich aandrukt voelt dit als een hartverwarmend toetje.