Familieparadijs (6/10)

NIEUWSGIERIGE ZUSJES

NU

Zoals heel vaak eten we met Hugo weer in Brasserie Berthe, maar mijn zusjes zijn duidelijk niet in staat om heel sociaal te doen, ze zijn stil. Als ze al snel na het eten opstaan en zeggen dat ze moe zijn en naar bed gaan vraagt Hugo, als ze weg zijn: ‘wat hebben die?’ Dan vertellen we dat we uit de doeken hebben gedaan hoe het hier zit tussen nichtjes, neefjes, broertjes, zusjes en dat ze daarom nu een beetje van de leg zijn. ‘Ohw, dat, dat went wel’ bromt Hugo goeiig en ijverig schenkt hij nog een keer wat wijn bij. Hugo en gecompliceerd doen, dat gaat duidelijk niet samen, maar eerlijk gezegd ben ik nu ook wel wat van slag, ik maak me zorgen om mijn zusjes. Het is wel een beetje vreemd allemaal voor ze…

Luistervinkjes

Als Zazie en ik nauwelijks een uur later ook de slaapkamer binnenkomen liggen mijn zusjes in bed, de gordijnen er omheen dicht geschoven. Maar als ik tussen een spleet door gluur hebben ze allebei nog de ogen open, fijn, dat geeft me de kans met ze te kletsen. Eerst ga ik naast Sophie op bed zitten, die er zo op haar kussen met haar bruine ogen en korte donkere haar heel aandoenlijk uitziet. Ik geef haar een kusje: ‘gaat het Sophie?’ Ze knikt, is even stil en dan: ‘ga je het nou met Zazie doen?’ Ik haal m’n schouders op: ‘ja, ik zou wel willen maar misschien is dat nu niet zo slim, toch?’ Met een lief lachje reageert ze: ‘mag wel hoor, ik heb ’t nog nooit van dichtbij meegemaakt…’ Whow, wat ’n zusje, en ik geef haar een lange hug.

Daarna schuif ik bij Marie aan, kus haar ook en ook zij ziet er zo cosy uit, bijna twee druppels water met mij, zo met haar groene ogen en lange krullerige roodblonde haar. ‘En hoe is het met jou, Marie?’ Ze grijnst breed: ‘stoer wel hoor, dat je het met Zazie doet. Ik heb ook wel zin in een voorstelling.’

Niet te geloven, deze meiden, liefst gaan ze nog eerste rang zitten ook. Met een brede grijns hug ik Marie, wens ze alle twee een goede nachtrust en demonstratief schuif ik de gordijnen om hun bedden weer potdicht, poppetje gezien kastje dicht. Zazie ligt al in bed en als ze mij vanachter de gordijnen tevoorschijn ziet komen steekt ze met een giecheltje haar duim op. Jaja, die heeft er al wel weer zin in, maar toch eerst even mezelf opfrissen en dit weer laten bezinken, Bovendien ik voel gewoon hoe mijn zusjes met hun oren op steeltjes in hun bedden liggen te luisteren of Zazie en ik ‘het’ gaan doen. Veel animo heb ik in hun nabijheid niet, maar Zazie ziet dat dus duidelijk anders…

Als ik mijn tanden gepoetst en me gedoucht heb kom ik terug de kamer in, voor de nacht gekleed in een boxer en een t-shirt. Normaal loop ik hier bloot rond maar ik wil mijn zusjes niet van de kaart brengen door hier in volle glorie voor hun neus rond te paraderen. Aan de stilte kan ik bijna hóren dat Sophie en Marie achter hun gordijnen in gespannen afwachting zijn, maar dan zal ik ze toch moeten teleurstellen, ik ga het hier rustig houden. Als maman en papá van hen in geuren en kleuren te horen krijgen hoe het hier aan toe gaat mag ik à la minute terug naar huis komen. Nou, mooi niet dus.

Omgaan met teleurstellingen

Zazie woont al een tijdje niet meer bij haar maman, toen ze een jaar terug ging studeren aan de Sorbonne is ze daar ook in de buurt gaan wonen, in Montparnasse. Ik ben al verschillende keren bij haar geweest en heb wel in de gaten dat ik haar met andere jongens moet delen. Daarom ben ik blij dat ze weer eens hier thuis in óns bed ligt, maar jammer genoeg kunnen we juist nu niks met elkaar beginnen. Maar natuurlijk, als ik het dek open is overduidelijk dat Zazie er al helemaal klaar voor is.

Ze ligt demonstratief spiernaakt in bed, heeft haar knieën opgetrokken, haar benen wat gespreid en wijst daartussen naar haar kutje, zo van ‘hier moet je wezen’. Ik grijns, schud nee en ga naast haar liggen, haar toch wel aanlokkelijke uitnodiging negerend. Dan brengt Zazie haar mond dicht bij mijn oor en fluistert: ‘Antoine, je moest je schamen. Jij ligt hier in je uppie drie meisjes teleur te stellen.’ Huh? ‘Heb ik iets gemist hier?’ Zazie knikt: ‘ja, domoor, om te beginnen kan je mij zo niet laten liggen met mijn lijf dat jou zo hard nodig heeft. En die zusjes van je, die onderschat jij ook al behoorlijk ernstig. Die meiden zijn allebei toe aan seks en waarom zou je ze dat niet geven?’ ‘Uhm, omdat ze misschien mijn zusjes zijn?’ Serieus, die meid is gek. Die kent mijn maman niet, ze waarschuwde me al voor de losse handjes van oom Hugo, als ik hier aan begin vermoordt ze me…

M’n zusjes en ook Zazie moeten maar leren om te gaan met teleurstellingen…
Maar ja, terwijl ik volop in de nee-modus blijf liggen heeft Zazie alweer haar strijdplan opgemaakt. Voor ik het besef sjort ze mijn boxer een stuk omlaag en als mijn pik tevoorschijn floept, half stijf, neemt ze hem meteen in haar mond, nog voor ik ook maar de kans krijg om haar van me af te duwen. Het vervelende hierbij is dat ze hier serieus goed in is, in het omtoveren van mijn pik tot paal. Zoals altijd kiest mijn pik het hazenpad, of misschien beter nog de weg van de minste weerstand en zit hij alweer met zijn hele hebben en houwen in het kamp van Zazie. Naja, daar lig ik dus met mijn goeie gedrag terwijl ik iets verderop die twee luistervinkjes al vol verwachting hoor smiespelen, die hebben natuurlijk ook wel in de gaten dat er hier wat gaande is.

Ondertussen gaat Zazie rustig verder haar gang, ze heeft inmiddels mijn boxer helemaal uit weten te krijgen en nu is het de beurt aan mijn t-shirt, want ze wil het alleen maar doen met blote jongens, zegt ze altijd. Meestal ben ik daar ook helemaal voor in maar nu voelt het toch weer als in het begin, drie jaar terug, dat ze me gewoon aan het némen is, alsof ik een toyboy ben.
Als het haar gelukt is me helemaal bloot te krijgen schuift ze haar mond terug over mijn paal en hoewel die toch echt niet klein is uitgevallen weet ze hem voor het grootste deel naar binnen te krijgen, ondertussen wel wat vreemde geluiden makend, die natuurlijk vanachter de gordijnen met nieuw gesmiespel worden begeleid.

Uit ervaring weet ik dat vluchten niet meer kan, een ander bed zou een optie kunnen zijn maar ik weet dat die bazige Parisiennaise me meteen achterna komt, als een leeuwin die haar weerspannige en te avontuurlijke welpje tot de orde moet roepen. Ik geef me dus over, er moet maar van komen wat er van komt. Zazie voelt mijn overgave, fluistert ‘très bien, mon cher’, werkt zich op me en schuift zich dan langzaam over mijn paal tot die volledig in haar zit, tot ik voel hoe onze schaambotjes elkaar raken. Zwaar ademend begint zich over me op en neer te schuiven, eruit tot alleen mijn eikel nog in haar zit en erin tot ik voel hoe we elkaar weer raken.

Ik neem haar hoofd tussen mijn handen, dwing haar mij aan te kijken en fluister dan ‘vous êtes un petit cochon’. Waarop ze een lieve smile laat zien en ijverig knikt, ze knort nog net niet als het bedoelde varkentje.

Lachbuien

Deze kleine scheldpartij pikt Zazie op als een startsein om nu echt los te gaan en ijverig schuift ze zich over mijn paal op en neer, zachtjes kreunend en het kan natuurlijk niet anders dan dat mijn zusjes nu allebei rechtop in bed zitten. Het is zoals het is, Antoine wikt en Zazie beschikt, zíj vindt dat mijn zusjes hierin meegenomen moeten worden en vanaf nu zal ik wel zien waar dit bootje strandt.

Ik besluit er vol voor te gaan, neem die drammerige Franse meid in een houdgreep, draai me met haar om, vouw haar dubbel en dwars open tot haar knieën zowat langs haar schouders liggen, waardoor haar kutje strak en open naar mij toe gebogen beschikbaar is, zoals altijd kersvers geschoren en daardoor met al het moois vol in ‘t zicht. Ik zet mijn eikel voor haar opening en jaag meteen daarna mijn paal in haar, hard en diep tot hij niet verder kan, tot mijn ballen met een geluidje tegen haar billen tikken. En zo naai ik haar door, hard, diep, keer na keer, ik vind dat ze deze kleine strafexpeditie wel verdiend heeft. Hoewel, straf, ik vraag me af of het zo wel uitpakt want al gauw zie ik hoe Zazie in een roes komt en me genietend aanspoort om haar nog harder te naaien.

Zo ongeveer op het moment dat onze lichamen de regie overnemen waardoor we in een niet meer te stoppen cadans komen, hoor ik wat en als ik kijk zie ik vanuit mijn ooghoeken nog net hoe Marie zo zachtjes mogelijk langs ons op richting badkamer trippelt. Ze ziet dat ik het zie en zegt dan ‘ja, sorry hoor, maar jullie maken ook zoveel lawaai…’ en weg is ze. Ik dacht dus dat we niet meer te stoppen waren maar ik stop dus toch acuut, ook omdat ik onder me voel hoe Zazie bijna ligt te hikken van het lachen. ‘Hier konden we dus op wachten’ fluistert ze giechelend. ‘Ja, en dat heb jij natuurlijk helemaal niet zo gepland’, mopper ik, stil gevallen en zwaar op haar liggend. Maar als Zazie’s buik en kutje steeds maar de vibraties van haar hikkende lachen blijven doorgeven steekt ze mij er mee aan en op een gegeven moment liggen we elkaar onze lachbui door te geven, nog steeds zo weinig mogelijk geluid makend, wat niet echt meevalt…

Als Marie even later in haar slip en shirtje op blote voeten weer langs trippelt, haar nek zowat verdraaiend om ons zo lang mogelijk te spotten zegt ze nog een keer ‘sorry hoor, ga maar gauw verder, stoor je niet aan mij’ en verdwijnt ze weer achter haar gordijn. Niet te geloven zeg, maar Zazie trekt zich er niks van aan: ‘alors Antoine, je hoort het, we mogen verder’ giechelt ze en voorzichtig begin ik me weer in haar te bewegen, min of meer in afwachting van Sophie. En ja hoor, amper zijn we weer goed op stoom en begin ik net in het vuur van de strijd mijn zusjes weer te vergeten of daar komt Sophie langs getrippeld, net als haar zus met alleen een slipje en shirt aan. ‘Ja, sorry hoor, ik moet ook heel nodig.’ We zijn weer terug bij af, want meteen voel ik Zazies lachbuikje weer. Ook dit keer ontkom ik er niet aan, voordat we het beseffen is er geen houden meer aan en liggen we luidkeels te schateren, mijn pik nog steeds in haar die in zijn nauwe warme behuizing wel mee lijkt te doen door alle schokjes en krampjes die ze ook daar aan me doorgeeft.

Complot theorie

Sophie is nog maar net naar de wc of Marie komt weer van achter het gordijn tevoorschijn en gaat op de rand van ons bed liggen. ‘Ja, lach ons maar uit, weten jullie hoe erg dit is, dat jullie hier bezig zijn en wij daar in bed liggen? Wij zijn ook maar mensen en hebben ook onze behoeften hoor.’ En dan is het hek helemáál van de dam, Zazie giert het onder me uit en dan rol ik me maar van haar af, dit wordt niks meer. Uiteindelijk schuift Sophie als ze van de wc komt ook aan en zit ik ineens met drie meisjes in bed. Het lijkt of mijn zusjes op dit moment hebben gewacht want al snel is het een heel gebabbel. Al met al maken ze ons duidelijk dat zowel Marie als Sophie nog nooit seks hebben gehad en dat ze hoopten dat het er in deze vakantie van zou komen. Ik kijk Zazie aan en mime: ‘wist jij dit?’ En ze mimet terug ‘ja’.

Het Franse loedertje, een complotje dus, ik voelde het toen ze me de kleren van mijn lijf rukte. Maar zo snel laat ik me niet inpakken. Ik stuur mijn zusjes terug naar bed en het lukt zowaar, onder luid gemopper vertrekken ze uit ons bed. Dan presenteer ik mijn ingestorte pik aan Zazie en commandeer: ‘paal maken’. Mooi, alle Franse bravour is voor even verdwenen, ze zuigt me netjes stijf en als het zo ver is gaan we door met waar we waren gebleven, namelijk Zazie als straf stevig neuken. En wat m’n zusjes achter hun gordijntje verder uitspoken, ze bekijken het maar even…

X. Zara