Astrid’s Dilemma 14

*piep* *piep* *piep*…..de wekker…. Weer die verdomde wekker mompelt Astrid als ze wakker word gemaakt.
Ze heeft een slechte nacht gehad, en veel liggen malen.
Ze stapt uit bed, en maakt zich op om naar haar werkt te gaan. Ze zet koffie, maakt ontbijt, en gaat richting haar werk.
Wanneer ze het pand betreed, merkt ze dat het vanouds druk is met veel afspraken. Het valt haar op hoe erg het haar bevalt dat ze eigenlijk weer alleen aan het werk kan.
Geen vragen van Antonio, alhoewel ze zijn aanwezigheid nooit een probleem vond, integendeel zelfs,maar weer even zelfstandig is ook heerlijk.
Alles verloopt soepel, haar eerste meeting is weer voorbij gevlogen, en ze nadert lunchtijd… morgen mag ze weer werken met Antonio, maar nu even genieten van de rust.

Ze stapt de kantine binnen, besteld wat te eten, en zoekt een rustig plekje.
Dan krijgt ze ineens een appje, het is Brian: “vond je het een leuke verrassing, dat ik langskwam”
Astrid moet lachen, diep van binnen vond het het wel prettig, maar ze kon niks laten blijken tegenover haar dochter.
Astrid appt terug: “was een aangename verrassing, alleen heb ik je liever als ik alleen ben”
Astrid verstuurd hem, leest hem nog eens na, en merkt dat pas hoe erg ze Brian mist.
Haar telefoon piept weer, wederom Brian…: “jij bent niet de enige die mij alleen wil hebben”.
Ze leest hem 2 keer, en zucht…en vertwijfeld eet ze haar lunch op, en gaat aan de slag.
Nog enkele uren, en dan mag ze weer naar huis, eindelijk.

Ondertussen is Tamara al bezig met het huis een beetje aan kant te maken.
Zodat haar moeder minder werk heeft straks.
Ze is druk in de weer, als er aan word gebeld.
Ze had niks besteld…. Misschien haar moeder…..
Vol verwachting loopt ze naar de deur, en opent hem. Ze kijkt verrast….Antonio, reageert ze verbaasd, wat kom jij hier doen?
Nou…ik kom hier voor jou… zegt Antonio enthousiast. O zegt Tamara, wat leuk…kom binnen.
Wil je wat drinken, vraagt Tamara. Doe maar hetzelfde als vorige keer, dat was wel lekker.
Terwijl Tamara de drankjes pakt, pakt Antonio zijn telefoon uit zijn zak.
Tamara loopt met 2 volle handen de kamer in, en zet de drankjes op de tafel.
Antonio licht gelijk zijn hart… het zit me niet lekker van gisteren….
Tamara knikt, ik begrijp je Antonio, maar Brian was hier gisteren ook even.
Verbaasd kijkt hij Tamara aan. Brian? Hier gisteren?
Ja zegt Tamara… dus ik weet niet meer wat ik moet geloven.
Je gelooft je moeder, neem ik aan.. vraagt Antonio?
Nou zegt Tamara, ik weet niet of ik haar moet geloven. Kijk…jij hebt geen enkel voordeel om te liegen. Maar mijn moeder zou nooit opzettelijk liegen…lijkt mij.
Antonio pakt zijn telefoon, en laat het gesprek tussen hem en Astrid aan Tamara zien, hier lees maar.
Tamara pakt de telefoon en leest:

Antonio: “Hey Astrid, morgen ben ik een dagje vrij…., graag even de waarheid vertellen tegen je dochter over Brian. Ik word niet graag uitgemaakt voor leugenaar”
Astrid: “de waarheid…. Laat het zo, het is goed zo”
Antonio: “Jij verteld tegen Tamara hetzelfde als wat je tegen mij zei….”
Astrid: “En als ik dat nou niet doen.”
Antonio: “Als je dat niet doet, dan merk je dat zelf… “

Met stijgende verbazing leest Tamara het gesprek. Hierin blijkt toch echt dat Antonio zijn verhaal klopt…. Ze neemt een slok, en moet even bijkomen.
Tamara snikt….mijn eigen moeder….die glashard liegt en haar woorden ontkent tegen mij…
Maar waarom…waarom verdedigd ze Brian?….vraagt ze wanhopig?
Antonio weet het niet, maar is blij dat hij het haar heeft laten zien dat hij in ieder geval niet liegt.
Straks als je moeder thuis is, moet je maar even duidelijk vragen hoe of wat, en niet beginnen over dit gesprek, dat houden we voor onszelf.
Tamara knikt, en geeft Antonio een knuffel.
Maar wat als je moeder blijft liegen? vraagt Antonio.
Dan is er geen weg meer terug, dan ben ik weg….
Maar naar wie, heb je daar al over nagedacht? Je kan toch niet zomaar weggaan, zonder te weten waarheen. Tamara knikt, dat klopt.. maar er is vast wel iemand die mij wilt opvangen. Tamara zucht een diep.

Ze leunt achterover, tegen Antonio, en voelt zijn stevige borstkas.
Ze ligt zo een poosje tegen zijn sterkte lichaam, en het ondeugende in haar komt naar boven.
Ze gaat met haar hand onder zijn shirt, en voelt zijn stevige gespierde lichaam.
Antonio geniet ervan, en sluit zijn ogen…deze meid lust er wel pap van.
Hij voelt hoe haar hand over zijn zijn borstkas en buik gaat. Tamara kijkt ondertussen naar zijn kruis, waarin lichte activiteit te bewonderen is. Ze ziet hoe Antonio zijn benen nu iets uit elkaar doen. Tamara vraagt zachtjes: vind je het lekker?
Antonio kreunt… ga door. Tamara had ook niet anders verwacht.
Ze wrijft steeds langzamer vanaf zijn borstkas naar zijn buik, en ze gaat steeds lager. Elke keer stopt ze bij zijn broekrand, en gaat dan weer naar boven.

Ze ziet nu zijn pik steeds meer overeind komen. Ze geniet ervan als ze mannen kan verleiden.
Ze hoort Antonio kreunen, en zijn trainingsbroek staat steeds meer gespannen.
Dan pakt ze zijn kruis beet, en kneed zijn pik door het stof heen.
Antonio kreunt goedkeurend, en dan besluit Tamara zijn touwtje van zijn broek los te maken, eindelijk denkt Antonio…
Tamara gaat met haar hand in de broek, en wrijft over zijn benen.
Antonio kreunt… en zeg lachend: wat ben je gemeen.
Tamara lacht, en gaat nu steeds langzamer naar zijn pik, en raakt met de bovenkant van haar hand zijn pik aan. Een siddering gaat door Antonio zijn lichaam.
Antonio spreid nog meer zijn benen, en Tamara heeft nu alle ruimte.
Ze pakt zijn ballen, en begint die langzaam te strelen. Antonio heeft het niet meer. Zijn pik staat op springen, en schokt continu.
Tamara gaat even verzitten, trekt zijn broek van zijn kont, en ziet dat zijn pik nu fier overeind springt.
Tamara lacht, ze laat zijn ballen even met rust, en pakt zijn pik beet. Met voorzichtige halen trekt ze aan zijn pik. Antonio kreunt, eindelijk denkt hij.
Terwijl Tamara op zijn schoot ligt, trekt ze hem zachtjes af.
Te kijkt gefascineerd naar de grootte van zijn pik, en steekt haar tong uit.

Ze begint ze met haar tong lange halen langs zijn pik te maken. Vanaf de stam tot de eikel voelt Antonio haar tong langs zijn pik gaan. Hij kan alleen maar kreunen en genieten.
Na enkele halen pakt Tamara zijn lul steviger beet, en neemt zijn pik in haar mond. Ze gaat hem afzuigen. Antonio hoort haar smakken, en likken….pakt haar hoofd, en gromt.
Oh Tamara, zuig me , neem mijn pik lekker diep in je mond….
Antonio pakte nu het hoofd van Tamara, en kan zo beter het tempo bepalen.
Bevalt dit, vraagt hij?, Tamara knikt. Ze geniet er altijd van als een man haar domineert, en haar dwingt tot seksuele handelingen.
Met zijn linkerhand pakt hij haar billen beet, en kneed ze.
Tamara beweegt met haar kont, terwijl ze hem blijft pijpen.
Antonio pakt haar broek, en trekt die naar beneden.
Hij gaat met zijn hand naar haar kont, en voelt dat ze nat is geworden.

Hij stopt er 2 vingers in, en nu begin Tamara te kreunen, en tilde haar linkerbeen omhoog. Antonio heeft nu volledige toegang tot haar kutje.
Hij steekt er met gemak 2 vingers in, haalt zijn vingers eruit, en trekt haar hoofd omhoog, “lik mijn vingers, proef jezelf”. Een siddering gaat er door Tamara heen, dit wilt ze zo graag.
Dan vraagt ze om haar los te laten, en gaat rechtop zitten. Ze staat op, en loodst Antonio mee naar de slaapkamer…. Zo mannetje, jij gaat mij nu even heerlijk verwennen.
Ze gaat op bed liggen, en doet haar benen uit elkaar. Antonio gaat op zijn knieën zitten, maar Tamara heeft andere plannen.
Hup, sta op. Ik wil je in me voelen, Antonio begrijpt haar, en laat zijn broek zakken.
Hij gaat aan de rand van het bed staan, en plaatst zijn pik voor haar kutje…ben je er klaar voor?
Tamara knikt, kom maar, vul me.
Antonio pakt haar bij haar zij, en steekt zijn pik stapje voor stapje in haar kutje.
Ze geniet, en kreunt goedkeurend. Wat hij hij groot, kreunt ze.
Tamara sluit haar ogen… langzaam word ze gevuld door Antonio.
Ze spreidt haar benen nog wat wijder, zodat hij makkelijker past.
Antonio ziet het, en pakt haar benen vast, en duwt ze omhoog.

Iets harder duwt hij, en hij hoort Tamara kermen. “Ohhhh neukkkk meeehhh”
Hij trekt zich nu iets terug, en stoot hem zonder pardon weer in haar.
Tamara is nu zeiknat, en merkt dat zijn pik er nu makkelijker ingaat.
Steeds wat sneller gaat de pik van Antonio in haar kutje.
Tamara kan alleen maar kreunen en genieten.
Pure lust is het die ze nu voelt. Antonio ziet hoe zijn pik langzaam naar binnen glijd, en hoe ze kronkelt.
Hij kan hier alleen maar van genieten hoe haar kutje opgerekt word… hoe ze haar ogen sluit en zich overgeeft aan de grillen van hem.
Hij verlaagd zijn tempo, en het gesmeek van Tamara word harder.
Na elke harde stoot volg een tergend langzame stoot.
Tamara word wild. Ze word er gek van, ze wilt hard geneukt worden.

Harder Antonio, harder…. ram hem erin… ik wil je heerlijke pik hard en diep in me voelen.
Antonio geeft gehoor, en begint direct zijn tempo te verhogen. Tamara schreeuwt het uit….JAAAHHHHH GA DOOORRRRR!!!!!
Na 5 minuten hard stoten houd Tamara het niet meer, ze voelt haar orgasme opkomen, en met een harde schreeuw komt ze klaar.
Antonio ziet haar schokken, en na enkele ferme stoten komt Antonio ook klaar.
Antonio rolt van haar af, en ligt naast haar.
Zo liggen ze beide nog na te genieten van de heerlijk sex.
Tamara keek Antonio in zijn ogen… zou ik, als het kan voorlopig bij jou kunnen overnachten?
Antonio had zich al op de vraag voorbereid, en knikte… ja dat is geen probleem.
Maar…Ik wil wel eerlijk zijn naar ja Tamara… een relatie of iets dergelijks zie ik niet zitten…en jij moet het eerst nog zien op te lossen met Brian. Tamara knikte, en gaf hem een knuffel.

Ondertussen is Astrid bezig om alles af te ronden.
Tot er op de deur werd geklopt. Ze schrikt, en loopt vol verwachting naar de deur, en ziet haar manager met 2 kopjes koffie.
Hoi Ton, alles goed? Vraagt Astrid beleefd. Ton knikte…. mag ik even binnen komen?
Tuurlijk zei Astrid, kom binnen, en neem plaats.
Ton gaat zitten… hoe is het met je Astrid?
Astrid zucht…. druk, maar verder prima reageerde Astrid… en kijkt Ton aan.
Ton knikt, waarom zucht je zo, is er iets?
Astrid slikt even… en zegt dat het stroef loopt op het moment. Zeker nu haar dochter net weet dat ze zwanger is, is alles een beetje gespannen.
Ton knikt begripvol. Logisch voor iemand van haar leeftijd. Als ik iets kan betekenen voor je? Thuiswerk, of ontspanning… laat het me gerust weten.
Astrid knikt. Dank je wel… Ton lacht, geen dank…daar ben ik voor.
En hoe is het met Antonio, doet hij het een beetje goed?
Astrid knikt. Antonio pikt alles erg goed op. Ik ben erg blij met hem.
Mooi, dat hoor ik graag zegt Ton.
Astrid knikt, er zit potentie in, alleen gun hem de tijd.
Ton en Astrid spreken nog even verder onder het genot van de koffie, en geven elkaar na een lang gesprek een hand,
Astrid besluit om haar spullen te pakken, en richting huis te gaan.

Eenmaal thuis aangekomen, ziet ze haar dochter op de bank, ze kijkt om haar heen…
Zo, zegt ze vol verbazing, dat heb je netjes gedaan.
Tamara reageert enthousiast, dank je wel.
Tamara maakt zich klaar om weer te gaan werken, en samen met Astrid nemen ze nog even de dag door.
Ma, je raad nooit wie het is geweest…
Astrid denkt na…ja vader? Nee zegt Tamara resoluut.
Mirthe? Ook Nee….Tamara kijkt naar moeder, en zegt dan Antonio….
Astrid slikt….Antonio….wat moest hij hier?
Nou, zegt Tamara….Hij wilde even praten over ons gesprek, over Brian….
Hij vond het niet leuk dat hij niet geloofd werd.
Astrid kijkt haar dochter aan… oké, en?
Nou ma, bij deze nogmaals de vraag…. Klopt het wat Antonio zei… over wat jij hem verteld hebt…

Astrid zucht, dat heb ik niet zo gezegd…Tamara hoort vol ongeloof haar moeder weer liegen…weet je het zeker ma? Astrid weet dat ze fout zit, maar kan niet anders…. Ja schat. Dat weet ik zeker.
Tamara pakt haar telefoon, en laat haar moeder een screenshot zien van het gesprek tussen haar en Antonio…..
En wat is dit dan…. En kijkt haar moeder diep ik de ogen aan.
Astrid weet even niet wat ze moet zeggen… ze slikt.
Nou, wat is dit dan? Astrid hakkelt.. ze schud haar hoofd….
S-S-Sorry….Tamara is verbijsterd. Sorry? Na leugen op leugen gestapeld te hebben kom je aan met “sorry”? Onvoorstelbaar.
Juist nu moet ik je vol kunnen vertrouwen. Zeker jou… en in plaats van mij te steunen, lieg je keihard in mijn gezicht.
Tamara staat op, en loopt boos naar haar kamer en pakt haar spullen.

Als Astrid in totale wanhoop op de bank zit, hoort ze haar dochter “doei” schreeuwen en met een klap valt de deur dicht.
Daar zit ze dan op de bank, moederziel alleen in haar woonkamer. Ze kan wel janken. Ze weet dat ze heeft gelogen, maar ze kon niks anders, anders zou ze problemen krijgen met Brian. Ze worstelt er al dagen mee. Ze kan niet eerlijk zijn, althans, niet tegen iedereen. En Brian heeft haar schaakmat gezet, ze moest wel liegen, haar dochter moest blijven geloven dat Brian terug kwam. Hopelijk blijft het hierbij, en komt ze niet te weten dat haar moeder ook nog eens sex heeft gehad met hem. Dan breekt de hel los…Met haar handen zit Astrid in haar haar. Letterlijk en figuurlijk.
Allerlei scenario’s passeren de revue.
Ze loopt naar de kast, en pakt een fles Rosé. Ze vult haar glas, gaat op de bank zitten en komt tot rust. Heerlijk denk ze…
De Rosé smaakt haar goed, dit heeft ze al die jaren moeten missen…

Ze drinkt haar glas leeg, en vult hem bij…..zo kan ze even alles loslaten er vergeten.
Ze sluit haar ogen, en verlangt naar de pik van Brian. Was die klootzak nu maar hier, om haar te vullen. Ze had het zo nodig. De ontlading die haar altijd gaf.
Haar gedachtes vliegen heen en weer, en weer schenkt ze haar glas bij.
Dat heerlijke gevoel van de drank mistte ze zo…
Plots voelde ze haar telefoon trillen, ze keek, en ziet een appje van Antonio.
Veel zin om te lezen had ze niet, komt wel.
Ze pakt haar glas, en drinkt hem leeg.
Astrid is er wel even klaar mee, ze installeert zichzelf liggend op de bank, en kijkt wat tv. Langzaam voelt ze haar ogen dichtvallen…

Plots schrikt Astrid schrikt wakker van harte pieptonen. Ze kijkt versuft om zich heen, die piep komt uit haar kamer…. Ze kijkt op haar telefoon. 06.00…de wekker… ze is in slaap op de bank gevallen….ook dat nog.
Dan popt ineens het appje van Antonio tevoorschijn, ze besluit hem te openen.
Ze schrikt… hij is er de komende dagen niet ivm gezondheidsproblemen van zijn vader…Ook dat nog denkt ze, en ze text hem terug: “sterkte”
Ze voelt zich brak, en kijkt om haar heen, er is niks veranderd. De tv staat nog aan, de drank staat er nog…Ze staat op, en loopt naar de kamer van Tamara… ze zucht, haar bed is leeg…. haar hart begint te kloppen. Waar kan ze zijn… is ze echt weg?
Het is nog vroeg, ze moet even rustig worden.
Ze besluit een douche te nemen, frist zichzelf op, en maakt koffie, en ontbijt even vlug, en maakt zich dan klaar om te gaan werken. De rest komt vanmiddag wel.
Ze loopt op haar gemak naar de bus. En overdenkt onderweg wat te doen… waar zou Tamara uithangen. Ze appt haar, en wacht op reactie. Ze zou anders straks even rond bellen.
Eenmaal aangekomen op de zaak, pakt ze een bakje koffie en gaat ze richting haar kantoor.
Ze pakt alle spullen, en bekijkt de planning.
Ze zit net lekker aan de koffie, als ze besluit om Ben te bellen.

Ben: Goede morgen As, zeg het eens
Astrid: Goede morgen Ben, even een vraagje…. Tamara is gisterenavond niet thuis gekomen…. is ze toevallig bij jullie?
Ben: Niet thuisgekomen?….dat klinkt niet best….ik moet eerlijk zijn, ik weet het niet, ik ben sinds gisteren middag van huis ivm werk….je kan beter even Mirthe bellen…
Astrid: is goed, maar ik heb haar nummer niet Ben.
Ben: Ik stuur je haar nummer even via de app. Laat het me weten als ik wat kan doen ja..?
Astrid: Is goed Ben, dank je wel.

Na enkele minuten krijgt Astrid het nummer van Mirthe, en besluit haar te bellen.
Mirthe neemt niet op….Verdomme denk ze… net nu je haar nodig hebt..
Ze besluit zich te focussen op het werk, maar het lukt niet, ze merkt dat ze tijdens de vergadering veel last heeft om haar concentratie erbij te houden.
Plots word ze opgeschrikt door de ringtone van haar telefoon, ze kijkt, en ziet Mirte staan…. Gelukkig.

Mirthe: Met Mirthe, met wie spreek ik?
Astrid: Hoi Mirthe, met Astrid….
Mirthe: O, hoi Astrid….wat is er.
Astrid: Tamara is gisterenavond niet thuis gekomen en… ze slikt, ze hoort iemand op de achtergrond….
Mirthe: Astrid, wat is er, gaat het wel goed?
Astrid: ik vroeg me af, of Tamara toevallig bij jullie is….. en terwijl ze die woorden uitspreekt hoort ze Mirthe zachtjes kreunen.
Astrid: ben je alleen?
Mirthe: Nee, een collega is hier…
Astrid: o oké, ik hoorde een mannenstem….vandaar.
Mirthe lacht, ja klopt… maar ze is er niet, en ik ben even druk bezig.
Astrid hoort het aan, en bedankt Mirthe, en hangt de telefoon op.

Met veel meer vragen blijft ze nu achter, Mirthe had weinig zin om te praten, en had weinig interesse in haar verhaal…
Ze neemt even een pauze, en loopt naar de lunchcorner.
Ze appt Tamara weer, en gaat ondertussen eten.
Geen afleiding van Antonio helaas…Zonder er bij na te denken eet ze haar lunch op, en vertrekt weer naar de volgende vergadering.
Nog steeds lukt het haar niet om rustig te blijven.
Ze kijkt op de klok, het is inmiddels 14.15…
Astrid staat op, en loopt naar Ton zijn kantoor, ze moet naar huis…
Hoi Astrid, wat kijk je bezorgd?
Hoi Ton, mijn dochter is gisterenavond niet thuis gekomen… vind je het een probleem als….hoho onderbreekt Ton haar…
Je dochter is niet thuis gekomen? Astrid knikt.
Wat doe je hier dan Astrid, ga naar huis…. Astrid kijkt Ton aan, en knuffelt hem, dank je wel.

Astrid pakt haar spullen, en gaat met spoed richting huis.
Ze is bijna thuis, en gedachtes dwalen af….
Ze loopt naar huis, en doet de sleutel in het slot. Ze loopt naar binnen, en voelt een kilte over haar heen komen.
Ze maakt maakt wat te eten klaar, en probeert het zo goed als mogelijk op te eten, maar erg veel trek heeft ze niet.
Ze gaat op de bank zitten, en probeert haar gedachtes te verzetten als ze plots haar telefoon hoort afgaan. Een appje…..van Brian….wat moet die nou?
Ze opent hem: “Jij hebt je mond voorbij gepraat Astrid…daar ga je spijt van krijgen….”