Andiane – Enclave van Paria’s en Zonderlingen – Deel 9

AppieA”:
I.v.m met een buitenland oponthoud zal ik de komende weken geen vervolgaflevering ‘posten’…
Je houd echter nog minstens 10 afleveringen van deze ‘Andiane Sage’ tegoed.
Alvast veel ‘lees’plezier met Deel 9.

Dieny verteld:
Voordat we bij het winkelcentrum wegrijden vraag ik John om ons naar een schoonheidssalon te brengen. Ik heb mezelf jarenlang verwaarloosd. Ursula heeft mijn haren geknipt en mijn hand- en voetverzorging heb ik zelf gedaan. Ik wil Livy en mezelf eens lekker laten verwennen. “Zeg maar hoe ik moet rijden.” “Shit John, ik zou het niet weten. ” Hij begint gelijk te tikken op het scherm van zijn navigatiesysteem. Kijk eens aan schoonheidssalon en een Spa in de buurt van Montpellier. “Die Spa, hoever is dat van hier?” “13 kilometer.” “Mogen we John.” “Natuurlijk hoe zou ik twee mooie dames deze wens kunnen ontzeggen.” “Je zult mogelijk wel een tijdje moeten wachten. ” “Geen probleem, mijn E-book ligt in het handschoenenvak.”

Een paar uur later lopen Livy en ik verzorgd en gestyled terug naar de auto. Het duurt even voordat Livy John ziet. Hij zit te lezen op een bankje aan de rand van de parkeerplaats. Gelijk rent ze op hem af. Zo gauw hij haar hoort kijkt hij van haar naar mij. Zijn mond valt open. “Tjeemig Dieny, ik had je haast niet herkend.” “Dank je John.” “Vind je mij ook mooi.” “Mooi Livy? Je kunt zo aan een beauty contest meedoen.” “Breng je ons naar huis John?” “Met alle vormen van genoegen dames.” Hij houdt de autodeuren voor ons open en sluit ze, nadat we zijn ingestapt, achter ons.
Wanneer we thuis aankomen liggen Bas en Lianne gehuld in badjassen te lezen op het terras. “Dieny wat is met jullie gebeurt? Dat wil ik ook?” Op het moment dat Bas mij en zijn zusje ziet springt hij op en beent boos naar binnen. “Wat is dat?” “Laat mij maar even Lianne.” Ik loop achter mijn zoon aan. Blijkbaar is hij meteen doorgelopen naar zijn kamer. “Mag ik binnenkomen jongen.” “nee Mama, dat mag je niet!” “Waarom niet jongen?” “Omdat je niet kunt accepteren dat Livy en ik geen stelletje zijn. Heb je haar zo mooi laten maken om mij te verleiden?” “Maar bas toch.” “Heeft hij gelijk Mama? Wilde je daarom zo graag naar die Spa.” Blijkbaar is Livy achter me aan gelopen. “Meisje, jullie begrijpen mij niet?” “Nee mam, jij begrijpt ons niet. Bas en ik houden van elkaar, zoals broer en zus doen. En ja we vonden het soms fijn om een beetje met elkaar te spelen… Maar we zijn niet verliefd, zoals jij John en Lianne. Jij als geen ander zou moeten weten dat liefde zich niet laat dwingen!” “Bas is nou op Elisa en wil niet meer met zijn zusje spelen. Zelfs niet met haar mooie haartjes en verzorgde handen en voeten.” Ik heb het gevoel dat de grond onder mijn voeten vandaan wordt getrokken, het wordt me zwart voor ogen. Het laatste dat tot mijn brein doordringt is Livy, die John’s naam schreeuwt.

Wanneer ik mijn ogen weer open kijk ik in vier bezorgde gezichten. Livy en Bas hebben gehuild en worden omarmd door Lianne. John haalt een koel washandje van mijn voorhoofd. Ik kijk om me heen en ik besef dat ik op eigen mijn bed lig.
Langzaam dringt tot me door waarom ik hier lig. Ik kan niet anders en begin te huilen. Al vanaf dat ze klein waren had ik me ingebeeld dat Livy en Bas bij elkaar zouden komen. Ik kan me herinneren dat Jacqueline vaker twijfels had uitgesproken en mij had gevraagd het initiatief toch vooral bij hen te laten. Dat had ik echter ver van me gewuifd. Bas had gelijk! Toen ik hoorde van Elisa was ik min of meer in een kramp geschoten. Jazeker ik wilde zelf mooi zijn voor John en Lianne. Maar waarschijnlijk meer nog wilde ik dat hij zijn zusje met andere ogen zou zien. “Je had gelijk Bas. Wat ben ik voor een moeder? Natuurlijk staat het jullie vrij zelf je relaties te kiezen. Ik had me alleen zo gefocust op…” “John neemt me in zijn armen. Je had je gefocust op hetgeen wij niet konden hebben en wilde dat geluk wel voor je kinderen. Maar ze moeten zelf hun geluk vinden. En in tegenstelling tot bij jou, zal hun daarbij niemand in de weg staan. Dat is toch zo hè Dieny? Ondanks dat ik knik speelt mijn gevoel mij nog steeds parten. Ik spreidt mijn armen. Komen jullie even bij Mama lieverds. Ik wil me verontschuldigen. Even later liggen we te huilen in elkaars armen. Lianne neemt John bij zijn hand en ze lopen samen de kamer uit. “Blijf toch!” “Nee Dieny, je moet nu even alleen zijn met je schatten. Morgen is een nieuwe dag. Wij gaan naar het appartement beneden.”

“Je hebt gelijk. Tot morgen.” Het maakt me rustig dat Livy en Bas tegen me aan liggen en me strelen. “Lieverds, Mama moet nog aan het idee wennen, dat jullie mogelijk geen stelletje worden, maar …” “Niet mogelijk Ma! Ook al zou het niets wordt tussen Elisa en mij dan nog zal dat niet gebeuren. Zoals jij zeker wist dat Jij met John en Lianne wilde, zo weten wij dat wij niet voor elkaar zijn gemaakt. We zijn eigenlijk meer zoals Papa en jij. Is dat wat je echt voor ons wil?” Ik schaam me Livy. Ik schaam me dat jij me duidelijk moet maken, wat ik eigenlijk zelf had moeten zien.” Bas kust me op mijn wang. “Belangrijk is dat je dat nu gaat beseffen Mama.” “Ja lieverds, af en toe ben ik een rare. Ik zal jullie steun nog regelmatig nodig hebben.” “Dat zul je niet Mama. John en Lianne zullen je helpen om een nog betere moeder te worden dan je altijd al was.” Dus jullie vinden het goed als John en Lianne hier zouden blijven.” “Zeker Mama, John is als een vriend en Lianne is net een tweede Mama.” En jij Livy?” Mijn meisje begint te blozen “Bas heeft gelijk, Lianne is net als een tweede moeder.” “En John, is hij als een tweede papa?” Ze schudt met haar mooie koppie. “Niet boos worden Mama, maar ik geloof dat ik een beetje van hem hou.” “Wat is een beetje lieverd.” Bas geeft antwoord voor zijn zusje. “Een beetje is heel veel Mama, dat kun je toch wel zien. Dat begon al toen hij de wet van Archimedes proefjes met ons deed.” Ik spring overeind maar wordt door mijn schatten vast gehouden. “laat me los! Wat heeft die smeerlap met je gedaan Livy?”

Haar ogen spuwen vuur. “Die smeerlap zoals jij hem noemt heeft niks gedaan. Integendeel zelfs… Hij heeft angstvallig vermeden om me aan te raken. God weet dat ik hem gelegenheid genoeg gaf.” “Gelegenheid zusje? Het is een wonder dat hij je steeds weer wist te ontwijken.” Inmiddels zit Livy te snikken. “Nou doe je het weer Mama. Bij jou is het altijd zwart of wit. Of John is een heilige of hij is een smeerlap. Waar zijn jou vijftig tinten grijs, zoals in dat boek van je?” “Dat boek van mij? Heb je dat gelezen.” “Ja, Mama… Net als die andere boeken die vaak op je nachtkastje lagen. Mocht dat dan niet?” Gelijk beginnen mijn hersens te kraken. “wat voor boeken waren de laatste jaren zoal de revue gepasseerd. Ik kom tot de conclusie dat mijn lievelingsliteratuur een laag kasteelroman gehalte bevatte. Met Histoire d’O en de verzamelde werken van Marquis de Sade als de uitschieters in mijn verzameling perverse literatuur. Niet dat ik zelf van alles opgewonden raakte. Bepaalde passages, met name van de Sade vond ik ronduit walgelijk ,afstotend en verwerpelijk. Maar boeiend vond ik het wel om me te verdiepen in de krochten van de menselijke geest. “Ùh.. En wat vond je van die boeken?” Ik zie dat ze nadenkt, maar dan verschijnt toch een glimlach om haar lippen. “Sommige stukken waren wit, andere zwart. Maar het meest was grijs en wel in allerlei tinten.” “Wat was dan bijvoorbeeld zwart voor jou liefje?” “Alles waar mensen tegen hun wil werden gedwongen en zelfs verminkt. Dat mag in werkelijkheid nooit gebeuren… Maar in de fantasie, in mijn fantasie, mag ik alles zijn en alles doen toch?” “Ik streel mijn meisje door haar haren. “Ja lieverd. In je fantasie mag alles!”
Lianne verteld:

Nog terwijl wij gearmd langs het terras naar beneden lopen vraagt John hoe mijn dag is geweest. Ik doe hem verslag van mijn poetswerkzaamheden samen met Eva, maar ook van haar animale lustbeleving. Ik beken dat ik me best wel schaam omdat ik opgewonden was geraakt bij het bekijken van de masturberende Eva. “Dat is toch niet iets om je voor te schamen!” “Toch wel. Ik kreeg behoefte om zelf ook klaar te komen. Het had niet veel gescheeld of ik had ook…” Hij kijkt me spottend aan. “Lianne toch, je gaat me toch niet vertellen dat je bijna, nota bene waar Eva bij was…” “Hou op John! Ik voel dat zo.” Hij legt een arm om mijn schouder. “En ik vertel je nou dat je wat mij betreft gewoon aan je gevoel gehoor moet gegeven.” “En wat als mijn gevoel zegt dat ik met een andere man…?” Ik merk dat hij hierover moet nadenken. ” “Èh, ik besef dat ik me nu op een glad ijs begeef, rationeel vind ik dat ik niet het recht heb om jou iets te ontzeggen. Zeker niets waar jou verlangen naar uitgaat.” “Rationeel ja John, maar emotioneel dan? Hoe zou jij het vinden als ik een andere man zou toelaten?” Ik voel zijn onzekerheid. “Eerlijk gezegd zou ik het daar erg moeilijk mee hebben. Tegelijkertijd vindt ik dat ook erg egoïstisch van mezelf.” Ik kus hem in zijn nek. “Gekke vent, maak je geen zorgen. Ik voel helemaal geen behoefte naar seks met een andere man. Bovendien wie zegt me dat jij niet naar andere vrouwen verlangd. Zij verlangen onmiskenbaar wel naar jou.” “Ze? Je spreekt in meervoud. Dieny verlangd misschien naar mij. In dat geval moet je mij sowieso al delen. Mieke en Ineke hebben elkaar gevonden dus wie zou er nog naar mij verlangen?”
Inmiddels zijn we in ons appartement. “Hebben we nog wat te drinken John?” “Meekomen jij!” In het kleine keukentje trek hij de ijskast open. Ik zie een paar flessen, wijn, een sixpack bier en een paar flessen fris. Tot mijn verrassing tovert hij uit een van de kastjes een fles anisette. “Johnny heeft boodschappen gedaan en is zijn zus niet vergeten. “Gosh John. Doe mij inderdaad maar zo’n anijsborreltje.” “Goed schat, dan pak ik me voor het feest van de dag een pilsje. Daar heb ik nou echt zin in… Ik ga wel eerst even douchen.” “Ga maar jongen, ik schenk alvast in. Ik heb me vanmiddag bij het zwembad al afgespoeld.”

Tien minuten later komt hij glimmend en gladgeschoren, in badjas, de woonkamer binnen. “Proost zus, waar drinken wij op?” “Èh wat zou je denken op een spoedige stabilisatie van Dieny en nog heel veel incestueus plezier.” We proosten elkaar toe. “Wat bedoelde je eigenlijk met de vrouwen die zogenaamd naar mij zouden verlangen.” Ik schiet in de lach. “Heeft dat jou de hele tijd bezighouden. Je bent toch geen oude tobber aan het worden broer? Ik hou namelijk niet zo van tobbers.” “Schuldig lieverd.. soms ben ik best wel een tobber.” Ik sta op, buig over hem heen, kus hem op zijn mond en ga op zijn schoot zitten. “Lieverd, vanmiddag had ik het gevoel dat zowel Ursula als Livy, je wel heel erg graag zien.” “Hmmm, Ja die Ursula, daar kan ik me iets bij voorstellen. Ik denk dat ze eigenlijk vaak eenzaam is. Haar hulphond kan tot op bepaalde hoogt wel haar lusten bevredigen een goed gesprek echter, is ook wel eens fijn… … Maar Livy, dat kan toch niet. Ze ziet me gewoon als een lieve oude Oom. Dat is ook wat ik voor haar wil zijn.” “Dan zal het wel aan mij liggen jongen. Maar ik kan me niet heugen dat ik ooit met van die verliefde bakvisogen, naar een van mijn ooms heb gekeken.” “M..m..maar dat kan toch niet.” “Wat kan niet jongen? Kan je nichtje niet verliefd op je zijn… Of kun jij die liefde niet beantwoorden?”
Hij kijkt geschokt “Allebei niet!” “Dat tweede dat kun jij sturen, maar dat eerste, daar heb jij weinig invloed op.” “Als dat zo is, vindt ik dat erg moeilijk Lianne.” “Neem van mij aan dat het zo is en het feit dat je er moeite mee hebt, maakt dat ik nog meer van je hou. Menige man zou zich gevleid voelen en proberen dat bloemetje zo snel mogelijk te plukken.” “Op dit moment is er maar een bloemetje dat ik wil plukken.” “Waar wacht je dan nog op.”

Als vanzelf vinden onze monden en tongen elkaar en vertellen het verhaal van onze liefde. Ik voel hoe een hand onder mijn badjas mijn borsten streelt, verlang echter op dit moment naar iets anders. Door mijn badjas grijp ik zijn hand en duw hem naar beneden.” Hij lost onze zoen en kijkt me ondeugend aan. “Wat nou? Hoe zit het met voorspel? Straks krijg ik klachten.” “John Berns, als jij nou niet meteen een paar vingers in mijn smachtende geslacht propt dan…” “Aaaarghh, Ja jongen… lekker… Steek er nog een bij, alsjeblieft.” Meisjes die vragen worden overgeslagen!” “JOHN BERNS!” “Hmmmm.” Door mijn houding komt hij niet erg diep. Wel wrijven zijn vingertoppen constant over mijn G-spot. Een paar weken geleden nog zou ik de badkamer zijn ingevlucht om mijn sapstroom met een washandje te bestrijden. Inmiddels voel ik me trots met het feit dat mijn kut zichtbare en voelbare sporen achterlaat op zijn badjas. Onwillekeurig stoten mijn heupen tegen zijn hand. Het voelt alsof ik moet plassen, maar ik ben op weg… Op weg naar het orgasme waar ik al sinds vanmiddag naar verlang. Oeooeoeoeg, Ja John ga door, sneller…. Ja Zoóóóóóóóóóóh….” Ik voel nattigheid langs mijn benen lopen. Ik sla mijn ogen op en kijk in zijn lachende gezicht. “Ik geloof niet dat je al eens zo snel bent klaargekomen! Althans niet waar ik bij was.” Ik ben nog buiten adem en schudt mijn hoofd. “Pffff, ook niet waar iemand anders bij was.” Hij kust mijn neus. “Ik denk dat ik voor een bedankje naar Eva moet. Ze heeft me veel werk bespaart met haar zusterbatiesessie van vanmiddag.” Wacht maar jongen, jij bent nog niet klaar met mij.” “Dat klopt, maar als ik de nattigheid in mijn kruis zo voel, dan zou ik bijna denken dat ik ook ben klaargekomen.” “Vind je het erg?” Hij knikt. “Erg lekker liefje.” De zoen die erop volgt is veel meer dan alleen een antwoord op mijn vraag. Hij is mijn vent en ‘omarmt’ elk teken van mijn toewijding aan hem en onze liefde.

Ik laat me langzaam van zijn schoot glijden en sla zijn badjas open. Zelfs onder de badjas glimt zijn piemel van mijn vocht. Ik verzamel spuug in mijn mond. Terwijl ik hem in zijn ogen kijk laat ik het uit mijn mond tussen mijn tieten lopen en wrijf het daar uit. Ik neem ze in mijn handen en drapeer mijn melkvlees om zijn kloppende pik. Ik voer de druk op. “Ooh Ja Lianne, hier verlang ik al zo lang naar. Daar droomde ik vroeger al van.” “Waarom heb je dat niet eerder gezegd dan?” “Omdat alles wat we gedaan hebben heerlijk was. “Ik buig me voorover. Telkens wanneer zijn eikel te tevoorschijn komt stulp ik mijn lippen om die glimmende vleesbol.” Ik voel zijn handen in mijn haren grijpen. Ondanks dat hij nauwelijks druk zet, wordt ik geil bij het idee dat hij zijn pik met kracht, in een keer tot achter in mijn keel zou kunnen rammen. Onwillekeurig begint hij met zijn heupen omhoog te stoten. Ik grijp mijn tepels en druk mijn tietvlees nog vaster om zijn luststaaf. Ik proef zijn voorvocht en verlang onmiddellijk naar meer. Mijn lieverd laat me niet te lang wachten. Na nog een serie snellen stoten, duwt hij mijn mond voor de laatste keer vast op zijn spuitkop en vult mijn verlangende mond met zijn vruchtbare room. De liefde en emoties van het moment veroorzaakt ook bij mij een emotioneel mini orgasme. Nog voordat ik zijn donatie heb kunnen wegslikken, trekt hij mij omhoog en drukt zijn mond op de mijne, zo delen wij het zaad van onze liefde.
Na nog een hele serie van liefdesbetuigingen over en weer zitten we naast elkaar op de tweezitter. John heeft mij nog een anijsdrankje ingeschonken en zelf geniet hij van zijn tweede pilsje.

Overigens John… Ik moet je de groeten doen van Mike en Davy. Ik heb ze vanmiddag gebeld. Ze zijn erg blij voor ons en willen ons graag eens komen opzoeken.” “Ons opzoeken?” “Ik denk dat we op korte termijn terug naar Nederland moeten.” Ik voel een steek door mijn hart. “Terug?” Hij knikt en legt zijn arm om me heen. “Wil je hier blijven schat?” “Zeker. Jij niet dan?” “Ik wil op zijn minst zijn waar jij bent. Maar ik zal dan wel mijn baan moeten opzeggen. Ik zal hier op zoek moeten naar inkomsten. Ik heb geen weduwen pensioentje, hoe klein dan ook. We moeten zorgen dat ons Nederlandse bestaan wordt ontmanteld en ons bestaan hier wordt gevestigd. Ik wil niet financieel afhankelijk zijn, noch van Dieny noch van iemand anders. Ik hou van haar en hoop echt dat het goed komt maar…” “Ik begrijp je John. Ga je van Mieke scheiden?” “Ik denk dat dat wel zo eerlijk is en zal haar geen strobreed in de weg leggen voor haar eigen toekomst. Ik ben het die uit de relatie stapt, als dat een financiële aderlating tot gevolg heeft, dan zij het zo.” “Ik ga mijn huis dan ook verkopen. Dat is helemaal afbetaald met de levensverzekering van Bart. Daar blijft best wel wat van over, dus als jij..” Hij legt zijn vinger op mijn lippen. “Je bent lief zus… Maar ik wil echt op eigen benen staan. Op welk moment je me ook aankijkt, je moet er altijd zeker van zijn dat ik bij je ben uit liefde.” “Ik begrijp je John… Maar als ik jou naast me zie lijdt het geen enkele twijfel waarom je daar bent.” Onze monden zijn magneten en vinden elkaar. “Ik praat morgen met Dieny liefje.” “Wij! Praten morgen met ons zusje John.”

John verteld:
De volgende morgen zijn we al vroeg wakker. Nadat wij ons hebben verzorgd en aangekleed lopen wij naar boven. In de woonkamer en keuken is niemand te zien. “Ga jij even boven kijken John, dan begin ik vast aan het ontbijt. Ik hoor geluid in de badruimte en zie dat Bas staat te douchen. “Morgen John. Mama en Livy slapen nog. Loop maar door.” Ik loop de slaapkamer op en wordt getroffen door hetgeen ik zie. Moeder en dochter liggen in elkaars armen te slapen. Het is nauwelijks voorstelbaar dat Livy een dochter van Dieny is. Ze is langer dan haar moeder, heeft een slank atletisch gebruind lichaam met benen waar geen einde aan lijkt te komen. Maar ze eindigen wel en dat is in een mooi bol kontje. Ze heeft lang zwart sluik haar. Zelf het pruikje tussen haar benen vertoont nauwelijks krullen. Haar borstjes lijken onderontwikkeld voor haar leeftijd. Ik zie Puffy tepeltje op een nauwelijks zicht bare verhoging. Hoe anders is mijn zusje. Klein met relatief korte benen onder een stevige vrouwelijke heup en kont constructie. Ze heeft een roomwitte huid die vanaf de bovenkant van haar B-cup bestrooid is met talloze sproetjes. De grootste ‘sproeten’ worden gevormd door haar grote bruine tepelhoven. Haar rode haardossen lijken op ontplofte krullenbollen en verschillen alleen van maat. “Goeie morgen John.” “Goeie morgen zusje.” zeg ik, en stuur haar een luchtzoentje. “Ze is mooi hè John?” Ik schudt met mijn hoofd. “Jullie zijn mooi lieverd!” Ze kruipt voorzichtig uit bed en komt naar me toe. “Krijg ik ook een echte kus?” Ik neem haar in mijn armen. De tongzoen die volgt doet me duizelen. Ze doet een ochtendjas aan, geeft mij een hand en trekt me naar buiten.

Al op de trap streelt de geur van vers gezette koffie onze reuksensoren. “Morgen Lianne.” “Morgen zus.” Lianne draait zich om van het aanrecht en neemt Dieny in haar armen. Ik weet niet wat fijner is. Zelf te kussen met een van mijn zussen of te zien hoe zij zich verliefd staan te tongen. ” Wachten we op de kids of beginnen we alvast? Waar is Bas overigens? Die stond te douchen toen ik naar boven kwam.” “Bas is de paarden verzorgen. Hij komt zo.” We horen een telefoon overgaan. Na even zoeken vindt Dieny het toestel. “Bonjour Ursula.” … … “Dat is shit!” … … “Is goed lieverd. Ik vraag Bas om even bij je langs te komen.” … … “Oké Ursula, zal ik doen. Tot gauw maar weer.” “De groetjes van Ursula. Einstein, haar hulphond. Toen hij een pak melk van de plank haalde is de hele plank met alles erop uit de muur gekomen. Haar keuken lijkt nu op een slagveld.” “Welke keuken is een slagveld Ma?” Bas komt net binnen. Dieny legt hem uit wat er is gebeurt en vraagt hem of hij niet even bij Ursula langs kan gaan om de helpende hand te bieden. Nadat Dieny hem een baguette voor op de vuist heeft gesmeerd, stormt hij naar buiten en scheurt even later met de landrover weg.” “Heeft hij al zijn rijbewijs?” “Nee Lianne; maar wie gaat dat hier controleren? Hij is handiger met de Landrover dan ikzelf.”

“Goeie morgen. Hebben jullie al ontbeten?” “Nee liefie, we willen net aan tafel gaan.” “Was dat Bas met de landrover?” Dieny knikt en verteld Livy hetgeen bij Ursula is gebeurt. We gaan aan tafel en laten ons de koffie en baguettes smaken. Het is Lianne die begint te praten over ons voornemen om terug te keren naar Nederland. We zien dat zowel Dieny als Livy schrikken. “Maar, ik dacht dat jullie… Ik had echt gehoopt dat..” Dieny heeft tranen in haar ogen. Ik leg gelijk een arm om haar schouder. “Nee lieverd we gaan hier niet weg. Of jij moet dat willen. Maar om hier te kunnen blijven zullen we wel eerst een aantal dingen in Nederland moeten regelen. Bovendien zal ik moeten bedenken hoe ik de kost kan verdienen. Ik denk niet dat als ik met prepensioen ga, dat ik daar van kan rondkomen.” Het blijkt dat Dieny daar al over heeft nagedacht. Ze vraagt me of ik nog altijd zo handig ben als vroeger. Nog voordat ik dit zelf kan beamen doet Lianne dat. Ze verteld hoe ik mijn huis van een armetierige bouwval, door noeste arbeid, heb verbouwd tot een waar paleisje.” Ik vraag haar waarom ze dat wil weten. Het blijkt dat een aantal leegstaande panden in Andiane op Dieny’s naam staan. Ze speelde al lang met de gedachte om deze te laten opknappen en om te bouwen tot thema appartementen. “Thema appartementen?” “Ze knikt.” “Ik heb het dat idee nooit uitgewerkt maar zo zou er bijvoorbeeld een appartement kunnen worden ingericht voor mensen met een rubber en of latex fetisj en een ander bijvoorbeeld voor mensen met…” “Saliromanie? Wat is dat in godsnaam?” Dieny lacht. “Salir, dat is Frans voor bevuilen of bezoedelen. Dat zijn mensen die houden van seks met braaksel, poep en plas.” “Lianne rilt van walging.

“Plas ja, daar kan ik met wat bij voorstellen, maar stront of kots. Brrr.” “Dieny ik zou ook wel een idee hebben. Zoals je weet is Mieke verpleegkundige in een verpleeghuis. Van haar weet ik dat er nauwelijks aandacht en begrip is voor de seksuele gevoelens en noden van mensen met een handicap. Wat zou je ervan vinden om een sekshuis in te richten voor mensen met handicaps.” “Tjonge John, wat een goed idee. Maar dan zul je mogelijk ook verpleegkundigen nodig hebben voor ondersteuning en begeleiding.” “Die zijn wel te vinden, denk ik.” Ik merk dat Lianne ergens mee zit. ” Wat is schat?” Dat moet ik aan Dieny vragen.” Ons zusje kijkt geïnteresseerd naar Lianne. “Ùh… Als ik het goed begrijp mogen de volgers en gasten al hun seksuele voorkeuren en anomalieën uitleven. Maar hoe zit het met èh …” “Pedofilie zus?” Lianne knikt gespannen. ” Daarvoor hebben we regels. Het leeftijdsverschil maakt namelijk dat er een verschil in macht is op meerdere gebieden. Seks met kinderen onder 16 is principe niet toegestaan.” “Wat bedoel je met? in principe.” Als ze van ongeveer dezelfde leeftijd zijn dan lichten we voor. Vanaf 16 jaar wordt die grens vrijgelaten. Zolang het leeftijdsverschil niet meer dan 5 jaar is. Boven 21 is er geen enkele leeftijdsbeperking meer. Bij twijfel of als we het gevoel hebben dat er toch sprake is van een machtsverschil, dan besluit de raad. Op basis van de meerderheid +1.” Hoe groot is die raad?” “De raad bestaat uit 8 personen. Nog ben ik de voorzitter, maar ik ga me terugtrekken. Ik vindt dat ik na mijn daden van de laatste tijd niet langer houdbaar ben als voorzitter of zelfs lid van de raad.” Ik kijk mijn zusje aan. “Ben je nou niet erg streng met jezelf?” Ze schudt verdrietig met haar hoofd. “Nee John… Het bestuur van Andiane moet boven alle twijfel verheven zijn.” “Ik bewonder je zus.” “Dank je John… En jij Lianne… Heb ik je een beetje gerust kunnen stellen?” Ze staat op en kust Dieny op haar mond. “Dat heb je lieverd.”

“Wanneer gaan jullie terug?” Ik vertel haar dat ik me over uiterlijk 14 dagen op mijn werk moet melden. Ik zie hoe Dieny zit te piekeren en vraag haar wat haar bezig houdt. Met een blos bekent ze dat ze eigenlijk graag met ons mee zou gaan. Lianne is gelijk enthousiast en dat enthousiasme groeit nog als Livy vraagt of zij ook mee zou mogen. Ze wil heel graag zien waar haar moeders en onze roots liggen. Ze heeft al veel over Nederland gelezen en gehoord maar is er nog nooit geweest.
“Livy, schat, moet jij John niets vertellen.” Meteen begint het meisje te blozen. “Moet dat nu Dieny?” “Ja Lianne, ik wil dat we geen geheimen hebben voor elkaar. Ik ben ervan overtuigd dat Livy opgelucht is als de waarheid op tafel ligt… Toe maar meisje, het is niks om je voor te schamen.” “Èh ì… ik denk dat ik van John hou.” Ik leg mijn handen op de hare. “Dat weet ik lieverd. Lianne had dat al gemerkt en heeft het mij verteld.” “Ik hou ook van jou lieverd; maar tegelijkertijd vind ik het ook erg moeilijk.” Ze knikt “Je houdt van Mama en Lianne… en ùh, je bent te oud.” Ze heeft het nog niet uitgesproken of kijkt verschrikt op. Ik moet lachen. “Ik begrijp wat je bedoelt lieverd. Hier in Andiane wordt erg veel geaccepteerd. Het is echt niet voor niets dat de raad…” “Dat weet ik toch… Maar ik wil geen andere jongen. Ik wacht gewoon totdat ik… Mag dat Mama?” ‘Alsjeblieft Dieny vindt nu de goede woorden.’ schiet door me heen.’ “Zeker liefje… Als jij wil wachten is dat prima en als je lijfje schreeuwt om liefde dan kom je gewoon naar mij.” De opluchting, ook bij Lianne, is voelbaar. “Ik hou van je Mama.” “Ik ook oneindig veel van jou liefje.” “Mag ik er wel een keer bij zijn als jij met John…” “Oegh schatje, geef me even de tijd. Er gebeurt de laatste tijd zoveel in mijn persoonlijke leven. Dat moet allemaal nog een plekje krijgen. Begrijp je dat?” “Zeker Mama; ’t moet niet.”

Plotseling gaat de telefoon. Ik neem op. “Met residentie In Cestia.” Het blijkt Bas te zijn. Hij verteld dat hij weliswaar alles heeft opgeruimd echter niet in staat is de plank in zijn eentje weer vast te krijgen op de muur. “Ik wil je wel komen helpen jongen. Heb je fatsoenlijk materiaal daar? En overigens , waar is daar?” Ik voel een hand op mijn schouder en kijk in het lachende gezicht van Dieny. “Wacht even Bas.” Ze neemt de telefoon van mij over. “Hallo Jongen. Kom jij John halen. Ik zet de gereedschapskoffer klaar.” … … “Oké jongen, dan zien we je zo.”
“Zeg maar waar die gereedschapskoffer staat zusje.” “Moet je niet eerst af eten?” “Af eten. Ik heb al twee baguettes op. Als ik zo door eet, kunnen je jullie me binnenkort rollen.” “In de bijkeuken door de achterste deur. Daar is een klein werkplaatsje, daar moet ergens zo’n zwarte hoge kist op wielen staan.

“Dat had je me eerder moet zeggen Dieny. Dat is echt een mooie werkplaats, maar zo te zien nog nauwelijks gebruikt.” “Ja ik dacht dat ik zelf dingen zou gaan doen. Maar ik heb eigenlijk niks met klussen. Bas heeft dat wel, maar er was nooit iemand in de buurt die hem dat kon leren.” “Nou wel zusje… John heeft gouden handjes?” Ik lach, “alleen maar gouden handjes?” Lianne grijpt in mijn kruis. “Nee jongen ook een gouden deuropener en daarmee ga jij je vanavond het poortje van je kleine zusje openen.” “Heeft dat kleine zusje, zelf ook nog een stem in deze.” Het zijn drie hoofden die nee schudden. “Zoals ik het zie is dat is de meerderheid plus één lieverd.” “Is al goed Lianne, jij wint.” “Nee zusje, jij gaat winnen en daar gaan wij voor zorgen.” Bij het volgende gefluisterde zinnetje uit Livy’s mond schieten wij allemaal in de lach. “Ik wil die wedstrijd zien!”