Yolanda had net haar bord leeg toen het schoolhoofd de eetzaal binnen kwam. Het werd doodstil. Hij liep naar Yolanda. Meekomen, zei hij toonloos. Yolanda werd nerveus en stond op. Ze wist dat iedereen naar hen keek. Ze volgde hem de zaal uit naar het kantoor van meneer Verstraten. Ze werd met elke stap nerveuzer. Ze zag de agenten aan het bureau zitten. Meneer Verstraten zat rustig aan de andere kant op zijn eigen stoel. Hij zag er ontspannen uit, maar eigenlijk was hij best nerveus. Morgen zou hij waarschijnlijk gearresteerd worden. Agent Bertram zei tegen Yolanda: Ga zitten, we hebben wat vragen voor je. Yolanda ging voorzichtig zitten. Haar billen deden vreselijk veel zeer na alle straffen, maar ze hield zich flink. Agent Bertram vroeg: Weet je zeker dat je dit vrijwillig toestaat? Yolanda knikte. Natuurlijk, ik vroeg er zelf om. Die halsband ook? Nee, die kreeg ik als beloning omdat ik zo goed mijn best doe. Ik mag hem af doen als ik er last van krijg, dan hoef ik het maar te vragen. Ik wil dat je hm af doet, zei de andere agent. Je bent geen hond en ik kan me niet voorstellen dat je dat vrijwillig doet. Wat moeten de anderen wel niet denken? Die vinden je maar een slet als ze weten waar het voor staat. Doe hem af. Nee. Ik ben blij dat ik hem draag, ik ga hem niet af doen. Zeg je dat omdat meneer Verstraten erbij is? Hij zal je niets doen. Zodra we weten wat we willen weten nemen we hem mee en hij zal je in de tussentijd niets doen. Yolanda keek de agent aan. Ik vertel de waarheid! Agent Bertram zuchtte. Zo komen we niet ver. Luister, Yolanda. Als je zit te liegen maak je het jezelf alleen maar moeilijk. Vertel de waarheid, dan kunnen we gaan en zal hij je niets meer doen. Yolanda keek even naar Meneer Verstraten. Hij zat rustig achterover gezakt een brief te lezen en deed alsof hij het gesprek niet volgde. Wat moet ik doen om jullie te overtuigen dat ik dit wil? Moet ik meneer Verstraten vragen of hij het kan demonstreren? Of willen jullie dat zelf proberen? Rustig, Yolanda, we zijn bezig het op te lossen. De agenten gingen even op de gang overleggen. Meneer Verstraten legde de brief weg en keek even naar Yolanda. Zij was de enige die de situatie in de hand had. Hij grinnikte inwendig. Zij was de situatie de baas, niet de agenten. De agenten kwamen terug. Jullie begrijpen dat we zekerheid willen. Meneer Verstraten legde een dvd op tafel. Staat hier nog niet genoeg bewijs op? Daar kan mee gesjoemeld zijn. Een foto kan ik aanpassen, maar een film? Ik zou niet weten hoe. We zien alleen een bestuurslid iemand neuken in een SM ruimte. We willen zeker weten dat Yolanda dit vrijwillig toestaat en niet onder dwang. U heeft een sterk karakter en een strenge blik, zelfs als u vriendelijk kijkt. Dat werkt intimiderend op leerlingen. Het laat ze hun kop houden en hun werk doen. Yolanda zei opeens: Ik wil gerust bewijzen dat ik dit allemaal vrijwillig doe. Ze ging staan en keek naar de agenten. Zeg maar wat ik moet doen. Agent Bertram keek haar aan. Wij doen daar niet aan! Wij zijn agenten, zoiets mogen wij niet. En thuis heb je geen seks met je vrouw? Dat is niet onder werktijd Wat heeft dat er mee te maken? Jullie wilden bewijs en ik kan het jullie geven. Zeg maar wat ik moet doen, dan kom je er snel genoeg achter. Dat konden ze niet ontkennen. Ze hadden bewijs nodig, maar klopte dit wel? Dit konden ze toch niet maken? Yolanda bleef hen vastberaden aankijken. Agent Bertram zei voorzichtig: Doe je truitje maar uit. Meneer Verstraten grinnikte zachtjes. Op zo’n manier doet ze het niet. Ze wil zich klein voelen, daar geniet ze van. Doe alsof het een crimineel is die je net hebt kunnen grijpen en die nu op straf wacht, daar geniet ze van. De agent keek naar Yolanda. Ze had zich niet bewogen. Wachtte ze echt op de hardere aanpak? Doe je trui uit.
Nog steeds bleef Yolanda staan. Meneer Verstraten zei opeens streng: Heb je hem niet gehoord? Doe je trui uit, teef! Yolanda pakte haar truitje en trok hem over haar hoofd. Het spijt me, meneer, maar het klonk niet overtuigend. Iemand die twijfelt wil ik niet dienen. De agenten wisselden een blik. Doe je rok uit, zei agent Bertram. Hou je mooie lange benen recht terwijl je dat doet. Yolanda trok haar rokje naar beneden en hield haar benen mooi gestrekt. Ze legde hem opzij en stond naakt in het kantoor. Waarom heb je geen ondergoed aan? vroeg agent Bertram. Ik wil altijd toegankelijk zijn voor mijn Meester, antwoordde ze. Meneer Verstraten glimlachte. Niet ze moet, maar ze wil. Ze had de situatie volledig in de hand. Yolanda moest zich van de agenten omdraaien. Ze zagen de striemen en blauwe plekken op haar billen. Jezus, brachten ze geschrokken uit. Je maakt mij niet wijs dat die dit allemaal wilt. Dit is pure mishandeling! Yolanda knikte. Ik vind het fijn, ik word er nog geiler van. Daar komen we snel genoeg achter. Ga op je rug op het bureau liggen en spreid je benen. Yolanda ging op het bureau liggen, spreidde haar benen en liet zich op haar rug zakken. Ze keek naar de agent, die bij haar kwam staan. Hij keek even naar meneer Verstraten. Meneer Verstraten zei kalm: Als je verwacht dat ik erbij kom staan heb je het mis, dit is jullie feestje. Jullie wilden bewijs, ze ligt voor je neus, klaar voor gebruik en geheel vrijwillig. Als je een zweepje wilt, die ligt in de kast. Sla er maar mee op haar kutje en kijk maar hoe ze reageert. De kast werd geopend en agent Bertram pakte een zweepje met sliertjes eraan. Hij liet hem wat twijfelachtig op haar kutje neerkomen. Harder, smeekte Yolanda. Sla mijn kutje, sla me, ik wil klaarkomen. Meneer Verstraten grijnsde. Hij was trots op zijn sletje. De agent liet het zweepje wat harder neerkomen. Yolanda schokte even en kreunde. Ja, nog eens. Alsjeblieft, sla mijn kutje Hoe harder de agent sloeg, hoe harder Yolanda kreunde en hoe natter haar kutje werd. Ze gilde het uit van pijn en plezier, wat de agenten niet ontging. Een van hen zag de ketting aan het plafond hangen. Yolanda werd van het bureau getrokken en naar de ketting geduwd. Pak die ketting vast, zeiden ze. Ze pakte de ketting vast en spreidde haar benen. Agent Bertram liet zijn broek zakken en zette zijn pik tegen haar kutje. Hij duwde hem in één keer naar binnen. Hij was niet zo groot als die van meneer Verstraten,maar toch kreunde hij luid toen hij in één keer bij haar binnen drong. Ja, kreunde ze. Neuk me. Neuk me als een beest. Jaa! De agent begon fel op haar in te stoten. De andere agent kwam achter haar staan. Ook hij liet zijn broek zakken, maar hij zette zijn pik tegen haar kontje. Gelukkig voor haar was haar geil van de klappen over haar kont gedropen, waardoor het voor haar minder pijnlijk werd. Ze gilde toen ze haar beide gaatjes vulden. Ze spreidde haar benen wat verder en schreeuwde van genot. Meneer Verstraten maakte zich geen zorgen om het geluid, dat waren ze in de school wel gewend.
Yolanda voelde hun geil in haar kont en kut spuiten. Ze schreeuwde van genot en haar eigen geil spoot langs de lul haar kut uit. Wat was dit geweldig! Jaaaa, schreeuwde ze van genot. Ohhh jaaa De agenten gromden van genot. Ze trokken hun lul terug en fatsoeneerden hun kleren. Ze lieten Yolanda afgeneukt achter bij de ketting en kwamen bij meneer Verstraten zitten. Je had daar inderdaad gelijk over, maar dat zegt nog niets over die andere leerling. Yolanda trok haar kleren aan. Dat denk ik wel. Ze keken haar aan. Dit is bewijs dat jij dit wilt, maar niet of zij het wilt. Ze gebaarde naar de hoek van het kantoor, waar een kleine bewakingscamera hing. Ik denk dat dit voldoende bewijs is, sprak ze kalm. Anders zijn wij genoodzaakt jullie baas deze beelden te laten zien. Het is verboden met bewijsmateriaal te neuken. De agenten keken haar ontzet aan. Je hebt ons erin geluisd! Meneer Verstraten zei kalm: Jullie hadden een keus, en jullie besloten haar te neuken en te slaan. Ze kan jullie aangeven voor verkrachting en mishandeling. We hebben er beelden van. De agenten keken hem razend aan. Ik weet zeker dat er wel wat te regelen valt. Natuurlijk is dat te regelen. Trek de aanklacht in. Ik wil een kopie van het document en dat ik onschuldig ben verklaard. Als ik dat niet over een week heb zal ik de beelden aan jullie baas laten zien. Als ik ze wel heb zal ik de beelden voor jullie ogen vernietigen of aan jullie overhandigen, dan kunnen jullie nog eens nagenieten van de geile slet die jullie erin heeft geluisd. De agenten keken hem woedend aan. We zullen doorgeven dat je wegens gebrek aan bewijs wordt vrijgesproken. Gebrek aan bewijs? Dan krioelt het hier binnenkort van agenten op zoek naar bewijs. Ik wil dat je me onschuldig verklaard omdat de betreffende leerling de waarheid heeft gezegd. Dat ze werd misbruikt door Theo Broekhuis, het bestuurslid, en dat ik haar nog nooit heb aangeraakt. De agenten knikte. Dat is te regelen. Zeven dagen, dan heb ik dat document. Als ik het dan niet heb zal ik de beelden moeten doorgeven. Woedend vertrokken de agenten. Meneer Verstraten wendde zich tot Yolanda. Mijn complimenten. Dit heb je buitengewoon slim aangepakt. Ik zorg ervoor dat je een hele week met rust wordt gelaten. Dank u, meneer, daar ben ik wel aan toe. Yolanda werd wakker toen ze iemand hoorde snikken. Ze deed het licht aan, ook al mocht dat niet, en zag dat Evelien er weer was. Ze lag op haar buik in bed en huilde. Ze kwam naast haar zitten en vroeg zacht: Wat is er, meis? Evelien snikte: Ik ben uitgeleend als hoer Yolanda trok haar overeind en hield haar tegen zich aan. Evelien rilde van top tot teen. Ik heb het gehoord van meneer Verstraten. Vertel, wat is er? Het was vreselijk Hij zou me niets blijvends aandoen, maar hij brak zijn woord. Het was vreselijk! Ze trok zich los en viel huilend terug in bed. Yolanda kwam uit bed. Ik ben zo terug, niet weggaan. Ze trok snel een T-shirt aan en rende de trap af en de leerlingenkamer uit. Ze rende zo snel ze kon naar het kantoor van meneer Verstraten. Het licht brandde nog. Ze klopte op de deur. Ja? Ze kwam buiten adem binnen. Meneer Verstraten stond bij de kast en had vier dikke mappen vast. Hij had zijn kleren nog aan. Aan de tafel zat een man in een pak, maar Yolanda besteedde geen aandacht aan hem. Meneer Verstraten zei beheerst: Ik hoop dat je een goede reden hebt om zo laat nog door de school te lopen, anders breek ik mijn woord net zo makkelijk als jij de regels. Yolanda knikte. Er is iets met Evelien. Meneer Verstraten keek even naar de man, maar liep zijn kantoor toen uit. Hij deed de deur op slot, waardoor hij de man in zijn kantoor opsloot. Wat is er met haar? Yolanda moest joggen om zijn grote stappen bij te kunnen houden. Ze huilde en had het over het niet nakomen van afspraken. Wie was die man? Degene die Evelien leende. Hij opende de deur naar de leerlingenkamer en ging de trap op. Hij zag Simone en Tanja bij Evelien zitten. Evelien huilde nog steeds. Hij stuurde ze terug naar hun bed en kwam bij Evelien zitten. Kom even mee naar de leerlingenkamer, dan zijn we even alleen.
Evelien bewoog zich niet. Meneer Verstraten hielp haar overeind. Yolanda pakte haar vrije hand en hielp haar de trap af. Meneer Verstraten liet Evelien op de bank zitten en deed het licht aan. Wat is er gebeurd? vroeg hij. Ze twijfelde. Wat er ook is gebeurd, ik zal je geen straf geven. Voor de leerlingen en hun veiligheid zorgen valt ook onder mijn werk. Evelien huilde en drukte zich tegen Yolanda aan, die naast haar was komen zitten. Meneer Verstraten zat tegenover haar op de rand van de tafel. Het was vreselijk, snikte ze. Ze hebben mijn klitje eraf gesneden! Meneer Verstraten verstarde. Wil je het laten zien? Ze trok haar rokje omhoog. Wat hij te zien kreeg had hij nog nooit eerder gezien. Ze was bij een slager terecht gekomen. Haar klitje was inderdaad weggesneden. Ze bedekte haar kutje weer en rilde. Ze deden vreselijke dingen met me. Je wordt voorlopig niet meer uitgeleend, stelde hij haar gerust. Ook op school zal ik ervoor zorgen dat niemand je nog aanraakt. Morgen ga je naar de verpleegster en laat je het goed verzorgen, je hoeft niet naar de lessen te gaan. Dank u, meneer. Meneer Verstraten stond op. Gaan jullie mee? Evelien keek met een betraand gezicht op. Waarheen? Meneer Verstraten keek haar aan. Je dacht toch niet dat ik hem dit zomaar met jou laat doen? We gaan hem eens laten voelen wat jij voelde. Ze keek naar de grond en knikte. Hij pakte een pakje zakdoeken uit de lade en gaf die aan haar. Ze veegde haar tranen weg en snoot haar neus. Dank u, meneer. Meneer Verstraten knikte en stond op. Kom, dan gaan we hem uit mijn kantoor halen. Groeten xxx Mailen kan nog altijd: miss-unicorn@live.nl of klik op mijn naam.”