Voor wie het niet weet, dit is een vervolg op de serie Yolanda de studente’ deel 1 tot en met 6. Haar moeder stuurde haar naar een andere school toen bleek dat ze met haar leraren neukte. Edwin Verstraten, haar nieuwe afdelingshoofd, heeft haar thuis opgehaald om haar naar school te brengen. Yolanda keek somber uit het raam. Meneer Verstraten keek even in de spiegel naar haar. Ze zag er goed uit en haar kleren benadrukten dat nog eens. Hij keek wel uit naar morgen, wanneer ze in de les zou zitten. Ze zou nog eens wat beleven, ze had waarschijnlijk geen idee wat voor school het was. Haar moeder net zomin, anders had ze Yolanda nooit laten gaan. Hij sloeg linksaf en reed de snelweg op. Kijk je al uit naar je nieuwe school? vroeg hij haar. Ze haalde haar schouders op. Het zal wel. Je weet toch wel of je er naar uit kijkt? Een beetje wel, maar ik zal mijn vrienden missen. Je vindt snel nieuwe vrienden. Het begin is altijd lastig. Wat is het voor school? wilde ze weten. Meneer Verstraten haalde een vrachtwagen in. Slome, grote krengen! We zijn lastige leerlingen gewend en daarom leven wij de regels streng na. Na negen uur loopt er niemand meer door de gangen, tenzij er een leraar bij is. Je praat alleen als je je hand op steekt en als je toestemming hebt gekregen. In de eetzaal blijft het rustig. Er wordt niet gerend, gegild, hard gepraat De bekende regels. Maak je huiswerk en lever het na behoren en op tijd in. Onvoldoendes nemen wij geen genoegen mee. Je hebt respect voor je meerderen. Als je een onvoldoende hebt vraag je niet of je dat kunt goedmaken met een neukpartij, zo werkt dat bij ons niet. Zo’n voorstel komt je dan ook duur te staan. Ze trok haar wenkbrauwen op. Waar sloeg dit in vredesnaam op? Na een uur bereikten ze de school. Het was een groot en oud gebouw. Hoeveel leerlingen zitten hier? vroeg ze. Negenhonderd, antwoordde meneer Verstraten en ze stapten uit. Hij haalde de koffers uit de achterbak en pakte zelf de tas. Pak je koffers, dan breng ik je naar je kamer. Yolanda pakte de zware koffers en zeulde ze mee naar de deur. Hij hield hem voor haar open en wachtte tot ze binnen was. Vervolgens sloot hij de deur en ging haar voor de trap op. Kunt u even helpen? vroeg ze. Ze zijn nogal zwaar Dan had je er niet zoveel in moeten doen. Mijn moeder heeft ze ingepakt. Dan moet je het maar controleren. Opschieten. Ze zuchtte en volgde hem. Moe, bezweet en met pijnlijke spieren kwam ze op de derde verdieping. Hij liep de gang door en opende een deur. Ze ging naar binnen. Het was een donkere kamer die werd verlicht door slechts twee lampen die aan de muur hingen. Veel licht was het niet. Er stonden drie banken, wat tafels en wat stoelen erbij. Tegen de muur stond een boekenkast. Op de banken zaten zo’n vijftien meiden. Ze stonden op zodra ze meneer Verstraten zagen. Hij zei kalm: Dit is Yolanda, jullie nieuwe klasgenoot. Ze keken even naar Yolanda, maar zeiden niets. Yolanda vond het maar vreemd. Meneer Verstraten ging Yolanda voor een trap op. Hier is de slaapzaal, zei hij kalm. Er stonden twintig bedden. Hij zette de tas bij een opgemaakt bed. Hier slaap jij. Ik wil hier na tien uur geen licht meer zien branden, tenzij er een leraar is om iets te bespreken. Tien uur al! Wat een kut school! Meneer Verstraten zei kalm: Om zeven uur eten we. Maak kennis met je klasgenoten en zorg dat je altijd op tijd bent. Hij liep naar de deur. Hebben we ook scholboeken nodig? Meneer Verstraten keek haar aan. Je klasgenoten leggen alles wel uit. Hij liep naar beneden. Zodra ze de deur hoorde sluiten hoorde ze beneden de meiden zachtjes met elkaar praten. Ze keek rond. Bij elk bed stond een nachtkastje en een kast voor de kleding. Ze borg haar spullen op. Heb je hulp nodig? vroeg een zachte stem. Yolanda keek om en zag een knap meisje staan van haar leeftijd. Het meisje zei vriendelijk: Ik ben Simone. Heb je hulp nodig? Nee dank je, ik ben al klaar. Waarom ben je hier op school gekomen? Yolanda vertelde dat ze op school wat problemen had met leraren en dat haar moeder haar niet langer thuis wilde hebben. Zomaar, opeens, zonder enkele voorbereiding. Simone knikte begripvol. Ik zit hier omdat ik veel ruzie had. Mijn ouders vonden me onhandelbaar. Je ziet er rustig uit. Nu wel, dat leer je hier snel genoeg. Hoe bedoel je? Simone keek naar de grond. We kunnen maar beter gaan, anders zijn we te laat voor het eten.
Het eten verliep rustig en het was erg stil in de zaal. Opvallend stil, er werd enkel gefluisterd, en ook dat deden ze zo min mogelijk. De leraren zaten aan een aparte tafel en praatten op normale toon met elkaar. Terug in de leerlingenkamer was het erg gezellig. Simone had Yolanda een rooster gegeven en liet in de boekenkast zien welke boeken ze moest hebben. Yolanda bedankte haar en pakte haar tas in. Hebben we ook schriften? Nee, we krijgen alles in de lessen. We gaan naar boven, het is half tien. Waarom gaan jullie zo vroeg naar boven? Zo zijn de regels, antwoordde Simone dromerig en ze ging naar boven. Yolanda volgde haar. Simone begon haar kleren uit te trekken. Yolanda probeerde niet te kijken, maar iedereen begon zich schaamteloos uit te kleden. Yolanda trok haar kleren onder de deken uit en trok een lang T-shirt aan waarin ze altijd sliep. Om vijf voor tien ging het licht uit en was het stil in de school. Yolanda sloot haar ogen en dacht aan thuis. Waarom haatte haar moeder haar zo? Wie had haar verraden? Zou degene die haar verried er spijt van hebben gehad? Ze schrok toen ze een hand op haar wang voelde. Slaap je al? vroeg Simone zacht. Yolanda antwoordde zacht: Nee, ik denk na. Niet doen, zo kwel je jezelf alleen maar. De deken werd omhoog getrokken en ze voelde Simone in bed stappen. Ze had geen nachtgoed aan. Simone legde haar arm om haar heen. Denken aan thuis doet je alleen maar pijn. Laat het los, het ligt achter je. Ik help je wel. Yolanda schrok toen ze Simone’s hand onder haar nachtgoed voelde gaan en over haar rug streelde. Yolanda vroeg zacht: Wat doe je? Sttt, laat het maar gaan. Geef je maar over, er zit niets anders op. Simone trok haar nachtgoed uit. Zo kan ik er beter bij. Laat het mar gewoon over je heen gaan, geniet ervan. Ze drukte zich tegen Yolanda aan, ze voelde haar borsten in haar rug drukken. Yolanda vond het maar vreemd. Wat was Simone aan het doen? Simone gaf een likje in haar nek. Je bent erg mooi, Yolanda. Je huid is zo lekker glad Yolanda schrok toen Simone haar borst pakte en er zachtjes in begon te kneden. Wat doe je? Laat het gebeuren, Yolanda. Geef je over aan het genot, je wilt het. Ze liet haar hand over haar lichaam glijden. Yolanda verzette zich niet langer en genoot ervan. Het was zo teder. Simone liet haar hand over Yolanda’s lichaam glijden. Onderzoekend, liefkozend. Yolanda huiverde toen Simone haar hand tussen haar benen legde en haar klitje begon te strelen. Ze pakte de deken en deed haar best niet te kreunen. Simone liet een vinger een stukje in haar kutje glijden. Yolanda drukte haar kut naar beneden en probeerde verder over de vinger te komen, maar Simone wist dat te voorkomen. Zie je wel dat je het lekker vind? Laat het maar gebeuren, geniet ervan. Hou je niet in, geniet er van, geef je helemaal over aan het genot. Ze liet haar tong langs haar oor glijden. Yolanda kreunde zachtjes toen de vinger wat verder in haar kutje gleed. Simone vond haar gevoelige plekje en begon het te strelen. Yolanda kreunde en kronkelde van genot. Oh ja, heerlijk Mmmm ga door Ohhh Simone bracht een tweede vinger binnen en verhoogde het tempo. Yolanda spreidde haar benen verder en genoot er met volle teugen van. Simone liet haar tong langs haar borsten glijden en knabbelde zachtjes aan haar tepels. Yolanda werd gek van het genot, Simone wist heel goed wat ze moest doen. Zou ze dit vaker doen? Simone ging langzaam verder naar beneden en liet haar tong over Yolanda’s kutje glijden en duwde hem een stukje in haar kut. Yolanda rukte aan de deken en kreunde. Heerlijk, Simone Ohhh Al snel voelde ze een orgasme door haar lichaam razen. Simone gaf Yolanda nog een kort likje en ging toen naar haar eigen bed. Yolanda kwam wat op adem en viel langzaam in slaap. Ze werd vroeg gewekt door Simone. Wakker worden, we gaan zo ontbijten. Kleed je aan, anders ben je te laat. Yolanda trok haar kast open. Geen ondergoed? Dat had ze echt op de plank gelegd! Weet jij war mijn ondergoed is? vroeg ze Simone. Simone glimlachte. We hebben geen ondergoed. Trek je kleren aan. Yolanda trok een rokje aan en een strak truitje. Ze borstelde snel haar haren en ze gingen ontbijten in de eetzaal.
Ze gingen snel naar de eerste les. Aardrijkskunde Bah! Ze zuchtte en ze gingen het lokaal in. Voor de klas stond een man van een jaar of 30, misschien 35. Hij had een spijkerbroek aan en droeg er een eenvoudig overhemd boven. Op zijn bureau lang een beetje gebogen aanwijsstok en voor het bord hing een poster van Zuid-Amerika. Hij wachtte rustig tot iedereen zat. Voor Yolanda stelde hij zich even voor als meneer Hennen. Het was doodstil in de klas. Hij begon een saaie preek en wees vervolgens wat landen aan en noemde vervolgens een naam. Tot Yolanda’s verbazing had iedereen ze goed. Hij wees met de stok op een land. Yolanda? Yolanda keek naar het land. Colombia? Fout. Colombia ligt er recht boven. Yolanda keek nog eens en dacht na. Wat was dit al lang geleden! Eh Suriname? Alweer fout. Omdat je nieuw bent zal ik het er hier bij laten, maar morgen ken je ze. Meneer Hennen keek naar Simone. Welk land is dit? Ecuador, meneer. Goed zo. Hij wees een ander land aan. En deze, Tessa? Uruguay, meneer. Fout. Kom maar even naar voren. Sorry meneer, ik bedoel Paraguay. Te laat. Als het een toets was zou je het niet kunnen verbeteren. Kom hier. Tessa keek naar de grond en kwam voorin staan. Meneer Hennen wees op een tafeltje dat tegen de muur stond. Ze ging er voor staan met haar rug naar de klas en boog voorover. Meneer Hennen trok haar rokje omhoog zodat haar blote billen zichtbaar waren. Yolanda werd nerveus. Wat was hier aan de hand? Meneer Hennen ging schuin achter haar staan zodat iedereen het kon zien. Hij hield de gekromde stok bij haar billen en gaf haar een tik op haar billen. Tessa schoot een stukje omhoog, maar leunde al snel weer voorover over de tafel. E?®n, bracht Tessa uit. Meneer Hennen gaf nog een klap. Twee Zo kreeg Tessa tien klappen, die steeds wat harder werden. Na de tiende slag mocht Tessa weer gaan zitten. Haar billen waren rood en toen ze ging zitten moest dat best pijnlijk zijn. Yolanda keek naar haar tafelblad. Wat was dit voor een school?! Meneer Hennen legde de stok op zijn bureau. Volgende keer kennen jullie de landen goed. Jullie krijgen een overhoring waar je een half uur over mag doen. Daarna controleer ik ze en krijg je vijftien slagen per fout land. Zorg ervoor dat je ze weet. Na wat opdrachten uit het boek te hebben gemaakt gingen ze naar d volgende les. Yolanda keek Simone aan. Wat is dit voor school? Simone keek haar aan. Zo brengen ze ons wat discipline bij. Geloof me, na tien slagen durf je geen fouten meer te maken. Dit viel nog mee, meneer Hennen is redelijk terughoudend. Terughoudend? Dit is mishandeling! Zeg er maar niets over, anders mag je naar het afdelingshoofd of het schoolhoofd, en die zijn niet genadig. Doe wat ze van je vragen, dan kom je er goed va af. De tweede les was biologie. Yolanda ging zwijgend zitten en verstijfde toen ze de leraar zag. Meneer Martens? Meneer Martens zei zonder op te kijken: Hier wordt enkel gesproken als je dat gevraagd wordt, Yolanda. Pak je boek, pagina 54. Yolanda bladerde het boek door. Ze had veel gemist Ze stak haar hand op. Meneer Martens keek haar aan. Ja, Yolanda? Ik ben nog niet zover, meneer. Dan kun je maar beter doorwerken voor de volgende keer. Maar dat is morgen al! Dan zou ik maar doorwerken als ik jou was. Hij ging op de rand van zijn bureau zitten. Ik dacht dat u op een andere school werkte Praat nog ?®?®n keer voordat ik het zeg en je durft een week niets meer te zeggen. Ga aan het werk. Yolanda keek hem boos aan, maar begon de vragen ten beantwoorden. Ze stak al snel haar hand op. Ik hoop voor jou dat je vraag over de lesstof gaat, waarschuwde hij. Ze knikte. Kunt u dit even uitleggen? Ik heb veel gemist Meneer Martens fronste zijn wenkbrauwen. Het lijkt mij vrij duidelijk wat er staat. Hij vatte het kort samen voor haar. Ze ging snel verder met haar werk zodra hij klaar was. Dank u, meneer. Ze wist nu wel waarom meneer Martens gisteren zo raar deed op school, zo streng. Hij werkte ook op deze school! Ze keek voorzichtig op. Hij stond naast zijn bureau en keek door de klas. Zodra hij naar haar keek ging ze snel verder met haar werk. Dit was een nachtmerrie, dat kon niet anders! Zulke praktijken waren verboden, dit was pure mishandeling! Groeten Mailen kan naar miss-unicorn@live.nl”