Ron liep om kwart voor vijf de school in. Het was nog donker. Hij wist het kantoor van meneer Verstraten te vinden, maar in het donker met slechts enkele lampen aan was het toch even zoeken. Hij deed de deur open. Meneer Verstraten en Bas zaten aan het bureau. Hallo, Ron, zei meneer Verstraten. Ik ben blij dat je er op tijd bent. Jij mag straks de boetes betalen. Ik ben drie keer geflitst en ik heb een politie moeten afschudden. Hij ging zitten en pakte een beker en de thermosfles koffie die op het bureau stond. Vertel. Meneer Verstraten gaf hem de twee foto’s en de briefjes. Ron las ze en bekeek de foto’s heel even. En je was echt van plan om daarheen te gaan? Veel keus heb ik niet, antwoordde meneer Verstraten. Ze hebben Yolanda en ik wil niet dat haar wat overkomt. Je had haar om te beginnen al nooit daarheen mogen brengen. Wie is dit trouwens? Bas, de schoolarts. Hij brengt me straks. Ron nam een slok koffie. Ik blijf erbij dat het stom van je is als je dat doet. Hoe gingen de zaken in Frankrijk? vroeg meneer Verstraten. Ach, een hoop gepraat en ideeën gewisseld. Al met al geen bal opgeschoten… Hij geeuwde en bromde: Ik had lekker in een hotel kunnen slapen om deze tijd. De rekening kon ik zelfs declareren. Ik had het liever ook anders gehad. Ron keek hem aan. Weet je al wie erachter zit, of heb je een idee? Ik zou het echt niet weten, antwoordde meneer Verstraten. Ik weet alleen dat ze me chanteren. Ik dacht dat ze Yolanda wilden, maar blijkbaar willen ze meer. Ron schudde zijn hoofd. Het gaat ze niet om Yolanda, idioot. Ze willen jou. Ze pakten Cindy omdat het onze zus is, maar ze kwamen er waarschijnlijk achter dat jullie elkaar al lang niet hebben gezien. Dus probeerden ze iemand waar je meer om gaf, namelijk Yolanda. Het is net als het vissen wat je als kind met pap deed. Je werpt je hengenl uit en wacht tot ze naar het aas bijten. Je hebt gebeten, Edwin, en nu halen ze de lijn in. Hij dronk zijn koffie op. Meneer Verstraten keek op zijn horloge. Ik moet zo gaan. Meneer Martens zal de meeste taken van mij overnemen, maar heeft geen bevoegdheid om mij te vervangen. Jij wel, Ron. Kun jij de school open houden zolang ik weg ben? Ron knikte. Als ik eerst even naar het toilet mag… Waar is die? Ik loop wel even mee, antwoordde Bas en hij stond op. Ron volgde hem. Heb je alles al klaarliggen als je Edwin weg brengt? Bas knikte. Alles ligt al in de auto klaar. Hier is de wc. Dat was eigenlijk een excuus om weg te gaan. Ik laat hem niet zomaar daarheen gaan. Hij heeft geen idee wat hij doet. Hij is in het nauw gedreven en denkt niet helder. Bas keek hem aan en fronste zijn wenkbrauwen. Als hij het niet doet is Yolanda de pineut. Ik zal in zijn plaats gaan. Desnoods zeg je dat ik je heb gedwongen, en ik zal dat ook echt doen als je niet meewerkt. Bas keek hem even aan, maar knikte toen. Het is te zien dat jullie breoer zijn, misschien geloven ze je. Kom op. Hij liep met hem mee naar buiten en ze stapten in de auto van meneer Verstraten. Bas startte de auto. Hij moest daar op dezelfde manier zitten als Yolanda. Dus naakt, armen vast op de rug, enkels bij elkaar, blinddoek, gag in… Daar was Edwin heel duidelijk in. Zoiets verwachtte ik al, ja. Bas reed het erf af. Waarom doe je dit eigenlijk? Jullie zijn nooit echt goede vrienden geweest, vertelde hij. Ron knikte. Dat klopt. Heb je hem niet goed bekeken? Dit maakt hem kapot. Als hij daarheen gaat kun je hem opvegen. Iedereen heeft een breekpunt, en hij zit er bijna. Hij deed zijn schoenen en sokken uit en trok zijn jasje uit. Hij gooide zijn stropdas op de achterbank en knoopte zijn overhemd los. Bas reed het park in en reed naar het bankje waar hij Ron moest achterlaten. Je weet het toch wel zeker? vroeg hij terwijl hij een tas van de achterbank trok. Ron knikte en trok zijn kleren uit. Het is nu te laat om me nog te bedenken. Hij pakte de enkelboeien en deed ze bij zichzelf om. Dat deed hij ook met de polsboeien. Hij stapte uit. Het was koud buiten, maar toch ging hij op het koude bankje zitten. Hij klikte xde enkelboeien aan elkaar. Bas was ook uitgestapt en had de blinddoek en gag vast. Wil je die zelf om doen? Dat kun jij beter doen, ik heb geen ogen in mijn achterhoofd. Ik ben niet zo handig met die dingen. Bas ging achter hem staan en maakte de gag en blinddoek vast. Hij klikte zijn polsen aan elkaar op zijn rug en keek op zijn horloge. Vijf voor half zes. Ik ga naar de parkeerplaats. Hij kon het niet laten Ron even te bekijken. Hij zag er best goed uit… Doe wat ze van je willen, dan kom je er het beste van af. Ron knikte. Bas stapte in zijn auto en reed weg. Ron rilde een beetje van de kou. Nu was hij weerloos. Zijn hart leek in zijn keel te bonken. Hij wist dat zijn broer razend op hem zou zijn, maar hij kon meneer Verstraten hier niet achterlaten. Meneer Verstraten stond emotioneel op instorten. Hij had hem nog nooit in pyjama of badjas gezien. Altijd netjes gekleed. En nu zat hij in zijn badjas in zijn kantoor! Meneer Verstraten was al bezig in te storten… Hij hoorde een auto komen en een deur open gaan. Hij werd overeind geduwd en de auto in getrokken. In de auto was het warmer dan buiten, maar toch zat hij liever drie dagen lang in de kou dan de hel waar hij nu heen zou gaan. Yolanda zat ineengedoken in de hoek van de lege kamer. Haar enkels zaten aan elkaar vast, haar handen op haar rug en om haar nek zat een collar. Een ketting ging van de collar naar de muur, waar hij aan een ring vast zat. De blinddoek werd weggehaald. Ze knipperde met haar ogen. Het was geen fel licht, maar ze had een hele tijd niets kunnen zien. Er waren geen ramen, enkel een lamp. Ze zag wat mensen staan, maar kon niemand herkennen. Ze hadden zwarte mutsen over hun gezicht getrokken met enkel een opening voor hun mond en ogen. Er stond een bord voor haar op de grond, waar ze net een paar minuten geleden haar brood van had gegeten. Zoals ze nu zat, dus ze moest het als een hond van het bord pakken. Nou, zie maar eens een hap brood te nemen! Je kunt het niet afbijten, want je kunt het niet vasthouden. Het bord werd weggehaald. Wat wil je van me? vroeg ze voorzichtig aan de man.
Hij gaf geen antwoord en liep de lege kamer uit. Yolanda keek naar een man die aan een tafel zat. Hij zat de krant te lezen en leek zich niets van haar aan te trekken. Voorzichtig zocht ze met haar handen naar de haken die haar enkels bij elkaar hielden. Ze voelde dat ze vastzaken met een klein hangslot. Ze schrok toen opeens de mobiele telefoon van de man ging. Hij nam op. Ja… Oké. Hij hing op en las het artikel uit. Hij stond op en liep naar Yolanda. Open die bek! zei hij tegen haar en hij pakte de gag. Ze keek hem aan. Nee, alstublieft, mijn kaken doen al zo’n zeer… Open! Ze gehoorzaamde en hij maakte de gag weer vast. Hij pakte haar tepels, kneep erin en draaide ze een stukje om. Yolanda piepte en probeerde achteruit te gaan. Voortaan gehoorzaam je gelijk! Hij liet haar los en ze knikte. Ik was van plan die blinddoek af te laten, maar blijkbaar verdien je dat niet. Dus kreeg ze de blinddoek weer voor haar ogen. Ze hoorde de deur open gaan en wat mensen binnen komen. Is het gelukt? vroeg de man die bij Yolanda stond. Zonder problemen, was het antwoord. Yolanda hoorde iemand door de kamer lopen. Idioot. Dat is niet Edwin! Wie dan wel? Weet ik veel, ik heb hem nog nooit gezien! Haal dat ding uit zijn bek… Wie ben je? Yolanda verstrijfde toen ze Rons stem hoorde. Ik ben zijn broer, klootzak! Ik weet niet wie je bent of wat je wilt, maar straks zit je diep in de shit! Bereid die meid voor, ze krijgt straks de straf die ze dankzij Edwin kan verwachten. Hij wist hier niets van, wierp Ron tegen. Maar ik kan niet mijn broer zomaar naar jullie toe laten gaan, niet na alles wat hij heeft gedaan voor ons. Heel ontroerend, bromde de man. Doe die gag terug in zijn mond, ik bel Sebastiaan even. Geen namen noemen, eikel! riep iemand anders. Yolanda hoorde een worsteling en een ketting rammelen. Blijkbaar hadden ze Ron vastgemaakt. Yolanda schrok toen ze opeens werd vastgepakt en ze haar losmaakten van de ketting die aan de collar zat. Ze maakten haar los en maakten haar armen boven haar hoofd vast aan een ketting. Een man zei: Van hem moeten we even wachten, hij komt eraan. Dat kan nog wel een kwartier duren, of langer. Bezwaar als ik me even vermaak? Daar is niets over gezegd, dus ga je gang. Yolanda voelde een hand tussen haar benen. Ze wilde wegdraaien, maar ze werd tegengehouden. Haar been werd omhoog getrokken en er werd een pik in haar kut geduwd. Ze kreunde en beet in de gag. Er werd gelijk flink in haar gestoten. Ze kreunde luid en leunde wat voorover. Ze voelde dat hij haar borst pakte en erin kneep. Ze kneep haar ogen dicht en voelde zijn ballen tegen haar benen slaan. De man begon flink door te stoten en kneep in haar been en borst. Ze slaakte een kreet, maar dat geluid werd vooral gesmoord door de gag. Ze voelde zijn pik schokkende bewegingen maken. Ze voelde hoe zijn warme geil en zaad in haar kut werd gespoten. De pik werd uit haar kut getrokken en hij liet haar zo staan. Ze had wat spierpijn in haar been gekregen van het omhoog houden. Ze hoorde de deur dichtvallen. Het was even stil in de kamer. Ze hoorde iemand door de kamer lopen. Wat moeten we hier nu mee? vroeg iemand. Het duurde even voor hij antwoord kreeg. We zullen voor Edwin filmen dat we zijn ongehoorzaamheid niet waarderen. Yolanda schrok toen ze de stem hoorde. Hij kwam haar zo bekend voor! Wat wil je dat we doen? vroeg een ander. De man met de bekende stem antwoordde: Laat Ron maar toekijken wat zijn daad als gevolgen heeft. En haal die blinddoek van Yolanda weg. Edwin moet de angst en pijn in haar ogen zien. De blinddoek werd weggehaald. Ze knipperde even met haar ogen en zag dat ook de blinddoek van Ron werd weggehaald. Ze keek naar de mannen. Bij de tafel stond Bas! Hoe was dat mogelijk? Bas glimlachte. Verbaast me te zien? Ze keek hem boos aan. Bas glimlachte weer en boog zich over de laptop heen, die op tafel stond. Hij richtte een webcam op haar. Wanneer Edwin dit ziet zal zijn laatste weerstand breken. Hij bukte zich en pakte een tas op, die naast de tafel stond. Hij haalde er een houten kistje uit. Yolanda schrok. Dat was hetzelfde kistje als meneer Verstraten gebruikte om bij Kim de tepels door te prikken! Bas opende hem en zei tegen de vier aanwezige mannen: Jullie mogen haar tepels en buitenste lipjes doorprikken en voorzien van een ringetje. Zonder haar te strelen. Als ze geniet voelt ze niet alles wat jullie gaan doen. Er klonk gegrinnik. Ik zet de webcam aan. Succes, heren. Yolanda schudde haar hoofd toen iemand het kistje oppakte en naar haar toe kwam. Ze kreeg een spreidstok bij haar enkels en haar enkels werden ook nog eens vastgemaakt aan twee ringen die in de grond onder het matras verborgen hadden gezeten. Ze probeerde wanhopig aan ze te ontkomen. Een man pakte een naald uit het kistje en pakte haar tepel vast. Je kunt maar beter stil blijven staan, anders prik ik hem misschien verkeerd. Ze maakte de meest bizarre geluiden en schudde haar hoofd. De man negeerde het en zette de naald tegen haar tepel. Hij drukte hem in één keer door haar tepel heen. Ze gilde het uit. Hij trok de naald terug en een ander schoof een ringetje door het gaatje heen. Ze begon te tranen en haar weerstand brak. Ze liet zich aan de ketting aan haar polsen hangen. Ze gilde toen ze ook haar andere tepel doorprikten met de naald en er een ringetje doorheen deden. Ze probeerde weg te gaan, maar kwam niet verder dan een beetje achterover leunen. Ze voelde iemand haar lipjes pakken. Ze gilde en trok wanhopig aan de polsboeien, maar die gaven niet mee. Ze zag de man de naald naar heer lipje brengen. Ze gilde het uit en probeerde te smeken om het niet te doen, maar er kwam niets verstaanbaars uit haar mond. De naald werd er doorheen gestoken. De pijn was ondraaglijk. Ze merkte niet eens meer of ze het aanraakten of niet, het deed gewoon constant pijn. Ook haar tweede lipje werd voorzien vaan een ringetje.
Ze werd losgemaakt en ze liet zich op de grond neer zakken. Ze snikte en hield haar benen open. Alles brandde en deed zeer. Het liefst zou ze er een ijsblokje tegenaan houden. Dat brandt lekker hé, sletje? vroeg de man terwijl hij de naald terug in het kistje deed en hem sloot. Ik kan je wel wat geven om af te koelen. Hij liet zijn broek zakken en haalde zijn pik tevoorschijn. Ze gilde toen ze zijn pis over haar heen voelde vallen, maar ze had de kracht niet om weg te rollen. Meneer Verstraten was woedend op Ron. Hoe haalde hij het in zijn hoofd om zomaar zijn plaats in te nemen? Besefte hij dan niet hoe gevaarlijk dat was, vooral voor Yolanda? Hij zat achter zijn bureau en had de dagelijkse rapporten voor zich liggen. Hij had geprobeerd een rapport door te nemen en in de computer te zetten, maar het lukte niet. Zijn gedachten waren ergens anders. Zijn kantoordeur ging open en Bas kwam binnen. Heb je iets nodig, Edwin? Koffie, of wat eten? Meneer Verstraten schudde zijn hoofd. Ik heb nog een thermosfles emt koffie staan. Is er al nieuws? Bas haalde zijn schouders op en ging zitten. Ik ging de brievenbus legen. Ik heb ze al naar de postkamer gebracht. Er lag één opvallende envelop in met alleen je naam erop. Geen adres, geen postzegel. Hij gaf hem de envelop. Meneer Verstraten trok hem open en haalde er een dvd uit. Op de schijf was geschreven: een klein voorafje voor verdere overtredingen. Wij maken de regels, niet jij. Meneer Verstraten had de neiging hem te breken, maar wist zich te beheersen. Snappen ze dan niet dat ik echt van plan was om te gaan? vroeg hij, meer aan zichzelf dan aan Bas. Als Ron niet zo stom was geweest… Bas keek hem aan met een blik vol medelijden. Zij denken niet als wij. Meneer Verstraten stak de dvd in zijn computer en startte het filmpje. Hij had geen plat scherm, maar oud bakbeest van een beeldscherm. Zijn computer was wel redelijk nieuw. Hij keek naar het scherm en verstijfde. Hij kon niet geloven wat hij zat. Twee mannen doorboorden haar tepels en lipjes en staken er ringetjes door. En dat was nog niet alles, een van hen vond het ook nog nodig over haar heen te pissen. Er verscheen een briefje voor de camera: Deze middag krijg je de volgende instructies. Wanneer je die niet naar tevredenheid uitvoert gaan we nog verder dan dit. Hij balde zijn vuisten en sloeg het beeldscherm van zijn bureau. Hij viel op de grond en hij hoorde het scherm barsten. Het interesseerde hem geen bal. Bas schrok van zijn reactie en vroeg: Alles in orde? Alles in orde? herhaalde meneer verstraten. Natuurlijk is het niet in orde! Ze hebben Yolanda voorzien van ringetjes in haar tepels en schaamlippen en vervolgens is ze onder gepist! Zodra ik weet wie erachter zit wurg ik ze! Bas keek hem met een bezorgde blik aan. Kan ik iets voor je doen? Meneer Verstraten schudde zijn hoofd. Het is weer even afwachten. Bedankt, Bas. Ik zou niet weten wie ik anders in vertrouwen moet nemen. Bas lachte inwendig, maar liet niets merken. Hij wist zijn rol tot nu toe goed te spelen. Dat is toch logisch, Edwin? Je bent er ook altijd voor mij. Meneer Verstraten haalde de dvd uit zijn computer en smeet hem naar de andere kant van zijn kantoor. Ik heb me nog nooit zo gevoeld… Laat me alsjeblieft even alleen. Bas knikte en stond op. Ik ben in mijn kantoor als je me zoekt. Meneer Verstraten knikte en gebaarde dat hij kon gaan. Bas verliet het kantoor en sloot de deur achter zich. Hij grijnsde. Meneer Verstraten stond letterlijk op instorten. Vanmiddag zou het zover zijn. Dan zou hij het einde van zijn plan bereiken. Dank jullie wel voor jullie tips en ideeën, meer blijft welkom! … Jullie zijn trouwens wel erg ‘lief’ voor haar, zeg! 😉 Kus, Sabje”