Ik kom Yolanda meenemen, herhaalde Damian. Meneer Verstraten bleef rustig zitten. Met een paar minuten is ze weer terug, dan kun je haar zelf vragen of ze mee terug wil. Verwacht alleen niet teveel. Damian leunde voorover op het bureau en keek meneer Verstraten aan. Ze is hier zelf weggegaan, Edwin. Ze is alleen teruggekomen omdat ze geen ander werk kon vinden. Meneer Verstraten stond rustig op en liep naar de kast. Die indruk had ik gek genoeg niet toen ze smekend aan mijn voeten lag. Hij pakte een doosje en deed er iets in. Hij sloot de kast weer en ging weer achter zijn bureau zitten. Hij pakte een klein briefje en schreef er iets op. Hij vouwde het dubbel en deed het briefje in het doosje. Mag ik even? Damian tilde zijn hand op, die hij op wat papieren had laten rusten. Meneer Verstraten pakte de papieren op. Je ziet dat ik bezig ben, wil je er niet zo met je neus op gaan zitten? Damian ging zitten en bleef hem aankijken. Er werd geklopt. Ja, zei meneer Verstraten en hij las de brief verder door. Yolanda kwam binnen en verstijfde toen ze Damian zag zitten. Hallo, Yolanda, zei hij toonloos. Yolanda gaf de map met de rapporten aan meneer Verstraten en ontweek Damians blik. Damian komt vragen of je met hem mee teruggaat, zei meneer Verstraten. Yolanda keek Damian aan, die instemmend knikte. Yolanda keek van de een naar de ander. Nou, eigenlijk blijf ik liever hier, antwoordde ze. Damian wilde wat zeggen, maar zweeg toen meneer Verstraten Yolanda het doosje gaf. Breng die naar meneer van den Berg. Je vindt hem in het technieklokaal. Yolanda knikte en liep snel de gang op. Ze sloot de deur achter zich en hoorde Damian vervolgens tegen meneer Verstraten schreeuwen. Ze liep snel de trap af en naar het technieklokaal. Ze klopte op de deur en ging naar binnen. Meneer van den Berg zat achter zijn bureau in een boek te lezen. Hij keek op toen ze binnen kwam. Ik moest u dit van meneer Verstraten geven, meneer, zei ze en ze gaf hem het doosje. Hij legde het boek neer en keek wat erin zat. Hij pakte het briefje en las het. Wacht hier maar even, het is zo klaar. Hij stond op en liep naar een past. Hij pakte een doosje punaises, wat grof schuurpapier en lijm. Hij ging met zijn rug naar haar toe staan zodat ze niet kon zien wat hij deed. Heeft hij soms een probleem met iemand? vroeg hij zonder om te kijken. Ik weet het niet, antwoordde Yolanda. Damian is bij hem, hij kwam me mee terug naar huis nemen. Meneer van den Berg dacht even na. Ah ja, jij ging er met Damian vandoor. Edwin was daarna goed kwaad. Hij bleef bij leerlingen uit de buurt omdat hij anders zijn woede op hen zou afreageren. Het duurde een maand voor hij weer leerlingen ging straffen, en zover ik weet heeft hij zich nooit door hen laten aanraken. Je hebt hem echt pijn gedaan. Ja, dat weet ik. Dat was niet mijn bedoeling. Dat moet je niet tegen mij zeggen. Hij legde het voorwerp terug in het doosje en liep terug naar zijn bureau. Hij schreef een kort briefje terug en stopte dat in het doosje. Hij gaf het aan Yolanda. Alsjeblieft. Zeg maar dat de lijm met vijf minuten volledig droog is. Dank u, meneer. Ze draaide zich om en verliet het lokaal. Ze klopte op de deur van het kantoor van meneer Verstraten. Ja, zei hij rustig. Ze opende de deur en kwam binnen. Ze schrok toen ze Damian zag. Hij zat vastgemaakt op de stoel met een gag in zijn mond. Meneer verstraten zei kalm: Ik laat me niet graag uitschelden of bedreigen. Is het gelukt? Yolanda gaf hem het doosje. Ik moest zeggen dat de lijm binnen vijf minuten droog is. Dank je. Hij opende het doosje en haalde het briefje eruit. Hij glimlachte en legde het op zijn bureau. Yolanda wierp er een blik op. Ik ben blij dat het niet voor mij is. Ze keek naar meneer Verstraten. Hij keek even in het doosje. Dat ziet er netjes uit. Hij zette het doosje neer en keek Yolanda aan. Ik wil dat je me eerlijk antwoord. Wil je hier blijven werken, of wil je met Damian mee terug? Ze keek hem even aan, maar sloeg toen haar ogen neer. Ik wil graag hier blijven, meneer. Goed dan, dan zijn we daar uit. Hij keek Damian aan. Of wilde je haar nog wat vragen? Damian keek hem woedend aan. Je hoeft niets te zeggen, je kunt ook gewoon knikken of je hoofd schudden. Damian bleef hem woedend aankijken. Meneer Verstraten zei kalm: Je hebt geen enkele reden om boos te zijn op mij. Als jij me geen dreun probeerde te geven had ik je niet vast hoeven maken. Damian probeerde wat te zeggen, maar het enige geluid dat eruit kwam was een onduidelijk mm mmmm m. Meneer Verstraten schoof het doosje naar Yolanda. Doe die maar bij hem om, je ziet vanzelf wel waar het moet. Yolanda keek in het doosje. Er zat een soort kuisheidsgordel in voor Damian. Hij was van plastic, wat om zijn pik heen moest. Aan de binnenkant was er aan de zijkanten grof schuurpapier geplakt en aan de voorkant, bij de eikel, een maar punaises. Nu begreep Yolanda waarom meneer van den Berg blij was dat het niet voor hem was. Ze liet hem in het doosje zitten en hurkte voor Damian neer. Ze maakte de knoop van zijn broek los en trok de rits naar beneden. Hij protesteerde, maar ze deed wat meneer Verstraten haar vroeg. Ze trok zijn broek en onderbroek een stuk naar beneden Meneer Verstraten zei kalm: Bind eerst zijn benen vast, anders krijg je straks misschien een schop van hem. Damian schudde zijn hoofd, maar Yolanda ging al naar de kast om touw te pakken. Ze hurkte weer voor Damian neer en bond zijn benen vast. Hij schudde zijn hoofd. Ze pakte het doosje van het bureau en haalde het ding eruit. Damian kreunde toen hij het zag en verzette zich, maar hij kon geen kant op. Ze maakte hem open en hield hem boven zijn pik. Ze tilde zijn ballen op en maakte de ring vast die er omheen hoorde. Ze legde zijn pik erin en deed hem dicht. Het ding hield zijn pik omlaag en was niet wendpaar. Zodra hij opgewonden zou raken, zou zijn pik bijzonder pijnlijk aanvoelen. Aan de voorkant zat een kleine opening zodat hij naar de wc kon. Ze kreeg een slotje van meneer Verstraten en deed dat door de ringetjes aan de bovenkant, die hem gesloten hielden. Ze klikte het slot dicht. Ze maakte zijn benen weer los en zette het doosje op het bureau terug. Geen zorgen, zei meneer Verstraten tegen Damian. Zolang je je broek aanhoudt ziet niemand dat je hem hebt. Damian werd losgemaakt. Hij ging staan en trok zijn broek weer omhoog. Hij voelde zijn pik langs het schuurpapier glijden en een punaise zachtjes in zijn eikel prikken. Hij vloekte. Haal dat er onmiddellijk af!
Meneer Verstraten zei kalm: Dat komt ervan als jij mij een klap probeert te geven. Na de lunch mag je de eetzaal dweilen, daarna zien we wel verder. Hij trok Yolanda naar zich toe en legde zijn hand tussen haar benen. Hij bewoog rustig zijn vingers langs haar klitje. Ze kreunde zachtjes en spreidde haar benen een stukje. Ik moet nog wat dingen regelen voor die man van het schoolbestuur, zei hij tegen haar. Maar zo te voelen wil je er niet op wachten. Hij hield zijn vingers voor haar mond. Ze glommen van haar vocht. Ze likte haar geil van zijn vingers en voelde wat geil langs haar bovenbeen glijden. Ga toch lekker zitten, Damian, zei meneer Verstraten. Straks komt er iemand met de koffie, misschien wil je zelf ook wat koffie. Damian ging met tegenzin zitten. Meneer Verstraten stond op en liep om zijn bureau heen. Hij liet Yolanda tegenover Damian staan en voorover leunen. Ze leunde op de armleuningen van zijn stoel. Meneer Verstraten opende zijn broek en zette zijn pik tegen haar kutje. Ze kreunde toen hij bij haar binnen kwam en rustig begon te stoten. Ze kneep in de armleuningen en maakte haar rug hol, zodat hij nog dieper kon komen. Hij pakte haar heupen en begon opeens flink door te stoten. Ze kreunde luid. Ze hoorde Damian ook kreunen. Blijkbaar raakte hij opgewonden en begon zijn pik tegen de punaises en langs het schuurpapier te gaan. Ze wilde meneer Verstraten vragen te stoppen, maar ze was te opgewonden. Ze schreeuwde het uit van genot toen meneer Verstraten zo diep en hard mogelijk in haar kut stootte. Ze hoorde hem ook kreunen en wist dat hij elk moment kon klaarkomen. Ze voelde zijn vingers langs haar klitje strelen. Ze schreeuwde het uit en kwam klaar. Meneer Verstraten voelde haar kut om zijn pik samentrekken, wat hem ook liet klaarkomen. Hij spoot zijn zaad diep in haar kut. Yolanda voelde het geil en zaad langs haar been lopen toen hij zijn pik terugtrok. Ze draaide zich om. Dank u, meneer, zei ze zacht, haar stem nog nabevend van haar orgasme. Ze hurkte neer en likte het geil en zaad van zijn pik. Meneer Verstraten kreunde en voelde zijn pik weer wat harder worden. Hij liet haar stoppen, anders was hij nog niet klaar als de man van het schoolbestuur kwam. Yolanda keek hem ondeugend aan. Meneer Verstraten keek even op zijn horloge terwijl hij zijn broek omhoog trok. Ik wil dat je straks meneer Martens gaat helpen. Hij heeft nu les, maar ondertussen kun je best wel wat papierwerk voor hem bijhouden. En ik raad je aan geen spelfouten te maken, hij laat nogal vaak iemand als straf voor de klas neuken, soms door de hele klas. Kan dat akelige ding er af? vroeg Damian. Meneer Verstraten trok zijn wenkbrauwen op. Nee, laat dit maar een les voor je zijn. Je wilt Yolanda zo graag ÔÇÿhebbenÔÇÖ… Maar toen je haar eenmaal had liet je haar links liggen. Nu is ze gelukkig. Misschien leer je nu iets minder achter je lul aan te lopen. Wanneer je dat doet, zal je lul je dat ook snel weer afleren. Ik werk hier niet eens meer! antwoordde Damian kwaad. Wat geeft jou het recht dit te doen? Haal het er onmiddellijk af, anders zal ik je eens wat geven! Meneer Verstraten keek hem kalm aan. In al die jaren dat ik deze school al run heb ik vele mensen ontmoet die meisjes wilden gebruiken. Tientallen waren een stuk intimiderender dan jij. In al die jaren ben ik ?®?®n keer overmeesterd, toen werd Yolanda misbruikt. Als jij mij wil overmeesteren kun je beter naar de sportschool in plaats van naar mijn school. Damian haalde woedend uit naar meneer Verstraten. Meneer Verstraten greep zijn pols en duwde hem voorover over het bureau. Hij drukte hem bij zijn nek tegen het blad. Geef eens wat polsboeien, zei hij tegen Yolanda. Yolanda pakte de polsboeien en moest ze bij Damian om doen. Meneer Verstraten maakte ze aan elkaar vast en deed Damian de gag weer in zijn mond. Meneer Verstraten ging achter zijn bureau zitten en pakte de telefoon. Hij drukte op de zes en wachtte even. Hallo, met Edwin. Kun je even naar mijn kantoor komen? Hij wachtte het antwoord af en hing toen op. Yolanda bleef gewoon staan en keek naar Damian. Ergens had ze medelijden met hem, maar aan de andere kant had hij haar links laten liggen. Ze zag de woede in zijn ogen toen hij naar meneer Verstraten keek. Er werd geklopt en voor meneer Verstraten wat kon zeggen kwam Bas binnen. Je wilde me spreken? Meneer Verstraten knikte en wees naar Damian. Dat is je voorganger, Damian. Bas keek even naar Damian. Behandel je altijd vorige werknemers zo? Alleen als ze mij proberen te slaan. Kun jij hem wat manieren bijbrengen? Bas bekeek Damian even. Dat moet lukken. Damian keek Bas nijdig aan. Maak je je nog geen zorgen, Damian? vroeg meneer Verstraten kalm. Damian keek hem even aan, niet in staat wat te antwoorden. Meneer Verstraten glimlachte. Als ik jou was zzou ik bloednerveus worden. Hij is namelijk bi. De woede maakte plaats voor een geschrokken uitdrukking op Damians gezicht. Bas keek naar Yolanda. Had je al plannen voor haar? Eigenlijk zou ze naar meneer Martens gaan, antwoordde meneer Verstraten terwijl hij Bas het sleuteltje gaf van het martentuig om Damians pik. Misschien kun je iemand anders vinden die je wel wil helpen. Bas knikte en trok Damian aan zijn bovenarm mee het kantoor uit. Yolanda keek ze na. Is Bas echt bi? Dat had ik niet verwacht… Meneer Verstraten knikte. Hij weet dat hij mij maar beter met rust kan laten. Ga naar meneer Martens, straks komt die man van het schoolbestuur. Ja, meneer, antwoordde ze en ze verliet zijn kantoor. Ze kwam bij het lokaal waar meneer Martens les gaf. De deur was gesloten. Yolanda was nog altijd naakt en ze voelde zich wat onzeker. Ze klopte op de deur. Ja? klonk de stem van meneer Martens. Ze opende de deur en ging naar binnen. Meneer Verstraten stuurde me, meneer, zei ze. Meneer Martens knikte. Hij stond achter zijn bureau en wees naar een tafeltje in de hoek. Ga daar maar zitten. Er liggen wat dunne makjes, die mag je even in orde maken. Hij ging verder met zijn verhaal.
Yolanda zag wat leerlingen naar haar kijken en ging zonder wat te zeggen aan het tafeltje zitten. Ze begon braaf de papieren door te lezen. Heeft u hier een paar formulieren van, meneer? vroeg ze. Meneer Martens keek haar aan. Onderbreek je me nu? Het spijt me, meneer. Meneer Martens trok een bureaulade open en gaf haar de formulieren. Laat het niet nog eens gebeuren. Hij ging weer verder met zijn verhaal. Yolanda begon de formulieren in te vullen. Alleen zijn handtekening eronder en ze waren klaar. Ze las een verslag door en vulde een nieuw formulier in. Zodra ze de formulieren niet meer nodig had begon ze aan de andere verslagen. Ze legde ze op datum en las ze door. Meneer Martens was uitgepraat en de leerlingen waren zwijgend aan het schrijven. Meneer? vroeg ze. Meneer Martens keek haar aan. Heeft u ook de andere formulieren voor me? Die je nu voor je hebt hoef je niet over te nemen op een formulier, alleen uitwerken. Maar u moet echt… Pardon? Meneer Martens kwam naar haar toe. Ik m??et helemaal niets! Ga staan! Ze ging staan en wachtte af. Hij pakte twee polsboeien uit zijn bureau. Tom, kom hier. Een jongen kwam naar voren en moest Yolanda de polsboeien om doen. Ontertussen pakte meneer Martens een touw. Hij schoof de papieren opzij en duwde haar voorover over het tafeltje. Hij maakte haar handen aan de poten vast en vervolgens haar enkels. Hij gaf Tom een zweep. Leer haar maar dat ze het recht niet heeft om mij te zeggen wat ik m??et doen, zei hij tegen Tom. Tom sloeg haar met de zweep. Ze klemde haar kaken op elkaar. Dat kan beter, hoorde ze meneer Martens zeggen. Weer sloeg Tom, nu wat harder. Meneer Martens pakte de zweep uit zijn hand en sloeg. Met een harde pets kwam de leren zweep op haar bil neer. Ze slaakte een kreet en trok aan het touw, maar kon niet overeind komen. Meneer Martens sloeg nog eens, net zo hard, en zei tegen Tom: Dit is een straf, wat jij deed is een liefkozend tikje. Doe je best! Hij gaf de zweep aan Tom terug. Tom liet hem weer op YolandaÔÇÖs bil neerkomen. Ze kreunde, al was het niet zo hard als meneer Martens het deed. Nu doe je het weer zo zacht. Het is een straf, geef liefkozing! hoorde ze meneer Martens zeggen. Ze kreeg opeens een harde klap. Ze kreunde luid en probeerde weg te draaien. Tom haalde nog eens uit. Yolanda ging van het kreunen over naar zacht schreeuwen. Het spijt me, bracht ze uit. Alstublieft, laat hem stoppen, meneer. Tom keek even naar meneer martens. Die stak vijf vingers op. Tom knikte en gaf nog vijf harde klappen met de zweep op haar billen. Yolanda gilde en probeerde tevergeefs weg te draaien. Na de vijf slagen liet Tom de zweep zakken. Meneer Martens bekeek de striemen op haar billen. Hij gaf er een klap met zijn hand op. Voor je vertrek kon je veel meer hebben. Het spijt me, meneer, antwoordde ze zacht. Hij stuurde Tom terug naar zijn plaats en liet Yolanda zo even staan. Hij bekeek de formulieren even die ze had ingevuld. Dat had ze goed gedaan. Daarvoor mocht ze best beloond worden. Hij trok het kastje van zijn bureau open en pakte er een trilei uit. Hij drukte het tegen haar clitje en maakte het met tape vast. Hij zette hem aan. Yolanda kreunde toen ze het getril tegen haar clitje voelde. Ze draaide haar heupen en voelde wat geil langs haar lipjes glijden. Haar clitje liet het heerlijke gevoel door haar hele lichaam gaan. Er was geen ontkomen aan, hoe ze zich ook draaide, het had geen zin, het getril bleef maar doorgaan. Ze kreunde luid en maakte haar rug hol alsof ze hoopte flink genomen te worden. Al snel schreeuwde ze het uit van genot en gleed het geil langzaam langs haar benen. Ze voelde haar lichaam schokken toen ze klaarkwam. Het getril bleef maar doorgaan. Ze verloor de controle over haar lichaam, dat schokkend over de tafel hing. Uiteindelijk droop haar geil op de grond. Zelfs toen het getril ophield bleef ze nog even nakreunen. Hij trok de tape los en haalde het trilei weg. Dank u, meneer, zei ze, haar stem nog wat hees van haar orgasme. Meneer Martens gaf geen antwoord en ging weer verder met de les zonder haar los te maken. Dank je wel, A, voor je leuke idee?½n! Wie nog meer tips of idee?½n heeft, laat je horen. Deze 5 delen heb ik kunnen schrijven met jullie idee?½n, en er zelf een geheel van gemaakt. Heel erg bedankt! Klik op mijn naam om een bericht te sturen. Kus, SabjeB”