Een paar minuten voor acht klopte ze op de deur van het kantoor. Ja? klonk de stem van meneer Verstraten. Ze kwam zijn kantoor binnen. Meneer Verstraten had een beker koffie in zijn hand en las en brief door. Begin maar aan de dagelijkse rapporten, zei hij kalm. De laptop staat op tafel. Ze ging zitten en ging aan het werk. Al snel ging de telefoon en meneer Verstraten nam op. Hij gebaarde dat Yolanda even het kantoor uit moest. Ze bleef op de gang wachten. Na tien minuten riep hij dat ze weer kon komen. Hij pakte de sleutels uit zijn bureaulade. Er is een nieuwe leerling, zei hij. Ze heeft ruzie met haar ouders, daarom wil ze naar een kostschool. Daarnaast heeft ze geen cent te makken, dus zal ze op school werken om haar studie te kunnen betalen. Trek wat kleren aan, dan mag je mee. Ik kan wel wat gezelschap gebruiken, het is drie uur rijden. Ze knikte en kreeg wat kleren van meneer Verstraten. Een korte rok en een strak truitje. Ze kreeg wat teenslippers zodat ze niet op blote voeten hoefde te lopen. Geen zorgen, ik zal de verwarming in de auto aanzetten voor je, zei hij toen ze naar buiten keek. Tja, het immers niet bepaald zomers weer… Eenmaal in de auto voerde meneer Verstraten het adres in de tomtom in. Yolanda keek er verbaasd naar. Daar had ze vlakbij gewoond voordat ze naar deze school kwam! Wie is de nieuwe leerling? vroeg ze nieuwsgierig. Ze heet Sanne. Ken je haar? Yolanda knikte. Ze was mijn beste vriendin op mijn oude school. Daar werd ik geneukt door meneer Dellaert, meneer Martens en meneer Verpoorte. De eerste twee ken je, die werken nu bij u, meneer Verpoorte was gymleraar. Sanne is een beetje steviger gebouwd dan ik en ze was jaloers. Zij maakte foto’s, waardoor meneer Martens en meneer Dellaert werden ontslagen. Meneer Verstraten reed de snelweg op en trok rustig op. Leuke vriendin heb je dan uitgekozen, merkte hij op. Maar daarvoor kan ik haar niet straffen. Dat is niet bij mij op school gebeurd. Daarom vertel ik het u ook niet. Ik wilde alleen vertellen hoe ik haar ken. Meneer Verstraten wisselde van baan en haalde een paar vrachtwagens in. Als meneer Martens en meneer Dellaert haar alsnog willen straffen mogen ze dat doen, maar zelf kan ik dat niet. Ben je nog altijd boos op haar? Zover ik begrijp ben je ook dankzij haar op deze school terecht gekomen. Ze knikte. Dat klopt. Echt boos ben ik niet meer. Dankzij haar ben ik bij u gekomen. Hij legde zijn hand op haar bovenbeen en zwijgend reden ze verder. Yolanda keek even naar het truitje. Je kon duidelijk zien dat ze tepelringetjes had. Ze vond ze eigenlijk wel leuk staan. Alleen die in haar lipjes zou ze niet snel gekozen hebben, maar nu ze ze toch had kon ze die net zo goed laten zitten. Achter je stoel ligt een tas, haal daar eens wat drinken uit, zei meneer Verstraten opeens. Ze stak haar arm achter de stoel en voelde de tas. Ze haalde hem naar voren en haalde er een paje sap uit. Ze prikte het rietje erin en gaf het hem. Hij dronk er wat slokjes uit. Als je ook wat wil pak je het maar. Er zitten ook broodjes in. Na één kilometer, verlaat de snelweg op, gaf de tomtom aan. Meneer Verstraten zuchtte. Dat pokkeding kan nog steeds geen Nederlands. Yolanda grinnikte, maar was zo verstandig niets te zeggen. De telefoon van meneer Verstraten ging. Hij haalde hem uit zijn zak, nam op en zette hem op de luidspreker. Ja? Hij nam de afslag en reed een andere snelweg op. Hoi, met Frans. Zeg, ik moet nieuwe dagrapporten hebben. Waar kan ik die vinden? Meneer Verstraten dacht even na en wilde net de mappen opnoemen, maar Yolanda was sneller. De map schoolrapporten, ze staan onder de naam 3-60. Oké, bedankt. Er werd opgehangen. Meneer Verstraten zei kalm: Het is niet jouw taak mijn telefoontjes af te handelen als ik er bij ben. Sorry, meneer, ik wilde u helpen… Ik dacht dat u het niet zeker wist. Hou je voortaan stil als ik telefoon heb. Hij legde hem op het dashboard en nam nog een slokje sap. Yolanda nam ook wat drinken en besloot zich de rest van de heenweg maar netjes te gedragen. Zodra ze het dorpje in reden waar Sanne woonde zat meneer Verstraten flink te mopperen op de tomtom. Sla straks rechtsaf slaan na driehonderd meter, gaf hij aan met een vrouwenstem. Sla rechtsaf slaan? mopperde meneer Verstraten. Leer Nederlands, stomme trut! Yolanda grinnikte. Ze vroeg zich af of hij hem uit zou zetten of het raam uit zou gooien. Sla straks linksaf slaan na vijftig meter. Meneer Verstraten zuchtte. Eenrichtingsverkeer kent ze ook al niet… Achterlijk ding… Hij reed rechtdoor. Na honderd meter, en keer om, gaf de tomtom nu aan. Meneer Verstraten vloekte en trok het snoertje eruit. Klote ding… Hij reed een andere straat in. Sla straks linksaf slaan, na dertig meter. Yolanda kon zich niet meer inhouden en schoot in de lach. Ze werken ook zonder dat snoertje, alleen raken ze dan na een tijdje leeg, bracht ze lachend uit. Meneer Verstraten liet de auto even stilstaan en trok de tomtom met houder en al van het raam. Hij zette hem uit en smeet het ding onder Yolanda’s stoel. Hij haalde een gag tevoorschijn en hield die voor haar gezicht. Nog één opmerking en dat is dan voorlopig gelijk je laatste, zei hij. Yolanda knikte zwijgend en staarde naar de gag. Waarom had hij die in vredesnaam in de auto liggen? Toen ze bij het adres aan kwamen moest Yolanda in de auto blijven wachten. Ze at rustig een broodje en ving de kruimels netjes op. De auto was mooi schoon vanbinnen, ze wilde hem geen reden geven om haar aan te pakken. Meneer Verstraten kwam met Sanne naar buiten. Sanne was wat aangekomen, dacht Yolanda te zien. Meneer Verstraten opende de kofferbak en ze zette haar koffer erin. Ze stapte in op de achterbank. Meneer Verstraten stapte ook in. Sanne merkte Yolanda op. Yolanda? Wat doe jij hier? Ga je ook naar een andere school? Yolanda keek Sanne aan. Nee, ik studeer niet meer. Ik werk voor meneer Verstraten. Wat leuk! Sanne klonk een beetje somber, hoewel ze opgewerkt probeerde te klinken. Meneer Verstraten startte de motor en reed rustig weg. Zou je je gordel niet eens om doen? vroeg hij aan Sanne. Sanne keek naar buiten. Ik heb ruzie met mijn ouders… Om de gekste dingen. Ik kan me niet concentreren, ik haal veel… Ze slaakte een kreet toen meneer Verstraten opeens remde en ze tegen zijn stoel aan viel. Je gordel, zei hij nadrukkelijk. Ze deed haar gordel om en hij reed weer verder. Ik haalde veel onvoldoendes, maakte Sanne haar zin af. Is het goed als ik rook?
Meneer Verstraten antwoordde: Als je wil roken geef je het maar aan, dan stop ik wel ergens, maar in mijn auto wordt niet gerookt. De telefoon van meneer Verstraten ging weer. Hij pakte hem van het dashboard en zette hem op de luidspraak. Ja? Hallo, Edwin, met Frans nogmaals. Er is een keukenhulp ziek. Yolanda zei voor meneer Verstraten kon antwoorden: Er zijn vast wel leerlingen met straf die kunnen bijspringen. Nog niet, antwoordde Frans. Kies er maar twee uit die kunnen helpen, antwoordde meneer Verstraten en hij hing op. Hij sloeg af bij een benzinepomp. Hij reed echter voorbij de pomp en reed naar het parkeerterrein. Hij stapte uit en liep om de auto heen. Hij trok de deur aan Yolanda’s kant open en bukte zich. Haal je benen opzij. Ze deed wat hij vroeg en hij haalde metalen handboeien tevoorschijn en de gag. Doe je truitje en rokje uit. Yolanda werd een beetje rood. Sanne zat immers op de achterbank. Moet ik het herhalen? vroeg meneer Verstraten. Yolanda trok onzeker haar truitje uit en knoopte het rokje los. Zittend gaat dat niet goed, zei meneer Verstraten. Kom naar buiten en doe hem dan uit. Hou je knieën gestrekt. Yolanda twijfelde. Er reden veel auto’s langs het terrein. Ze stapte uit en liet snel haar rokje vallen. Meneer Verstraten fronste zijn wenkbrauwen. Trek maar weer omhoog, en laat hem dan langzaam langs je benen glijden. We hebben geen haast, en hoe meer je treuzelt, hoe meer mensen je zullen zien. Yolanda trok haar rokje weer omhoog en liet hem toen weer langzaam langs haar benen zakken. Ze bukte zich voorover en hield haar knieën gestrekt. Ze stapte eruit en hield het rokje vast. Stap in, zei meneer Verstraten. Ze ging weer zitten. Hij gooide het rokje en truitje op de achterbank en deed de handboeien om haar pols. Hij haalde ze tussen het handvat van de deur en maakte haar andere pols vast. Toen deed hij de gag in haar mond en maakte de riempjes achter haar hoofd vast. Zo, dat zal je wel leren dat ik mijn eigen telefoontjes wel kan afhandelen, zei hij en hij ging weer achter het stuur zitten. Door zijn spiegel zag hij Sanne met een verbijsterd gezicht zitten. Als je nog wil roken moet je het nu doen. Sanne knikte en stapte uit. Ze haalde een pakje sigaretten uit haar jaszak en stak er een op. Ze verbaasde zich over Yolanda. Ze kleedde zich gewoon uit naast de snelweg en zat nu naakt in de auto. Ze was een nog grotere hoer dan Sanne zich herinnerde! Ze rookte rustig haar sigaret op en gooide de filter in een put. Ze stapte weer in en deed haar gordel om. Ze keek even naar Yolanda en zag dat meneer Verstraten haar kutje streelde. Uitgerookt? vroeg meneer Verstraten opeens. Sanne knikte. Ja, antwoordde ze. Meneer Verstraten startte de motor weer en reed de snelweg weer op. Hij legde zijn hand op Yolanda’s been en keek even door de spiegel naar Sanne. Ben je zenuwachtig voor je nieuwe school? Nee, niet echt, antwoordde ze terwijl ze naar Yolanda keek. Meneer Verstraten keek even naar Yolanda. Kun je je vanaf nu gedragen? Ze knikte en hij trok de gag uit haar mond. Vervolgens stak hij het sleuteltje van de handboeien in haar hand. Zie maar of je jezelf los kunt krijgen. Schiet ewl op, ik lust wel wat sap. Yolanda prutste even met het sleuteltj. Ze vloekte bij zichzelf toen ze hem liet vallen. Ze voelde met haar tenen en slaagde er met moeite in hem tussen haar tenen weer op te rapen. Ze bracht haar voet naar haar hand en pakte het sleuteltje. Ze probeerde het nog eens. Ze kreeg zichzelf los en pakte snel een pakje sap voor meneer Verstraten. Ze prikte het rietje erin en gaf het hem. Wil je ook wat drinken? vroeg meneer Verstraten aan Sanne. Sanne knikte. Graag. Yolanda gaf haar ook een pakje drinken. Zelf hoefde ze nog niets. Eenmaal op school gingen ze naar het kantoor van meneer Verstraten. Yolanda ging achter zijn computer zitten om zijn mails door te nemen ÔÇô 30 stuks! ÔÇô en meneer Verstraten pakte wat formulieren die Sanne in moest vullen. Lees ze goed door, eenmaal getekend kun je niet meer zo makkelijk terug. Ondanks zijn waarschuwing las Sanne het maar half. Alles was beter dan terug naar huis gaan. Ze vulde zo snel mogelijk alles in en las de teksten heel vluchtig door. Daardoor miste ze de nodige informatie. Ze keek even op toen ze wat gekreun hoorde. Meneer Verstraten had een hand op de borst van Yolanda gelegd en met de andere streelde hij zachtjes haar kutje. Yolanda was bezig een email te typen en probeerde ondanks het genot toch door te typen. Dat veroorzaakte een aantal foutjes. Ze wiste de foutjes en kreunde toen meneer Verstraten twee vingers in haar natte spleetje stak. Ze leunde naar achteren, zodat hij er nog beter bij kon. Sanne wist niet goed wat ze moest doen. Doorgaan alsof er niets was? Vragen of ze wilden stoppen? Die vent was nog geiler dan Yolanda! En zo schaamteloos… Blijkbaar had ze haar vriendin overschat: Yolanda zou altijd de hoer van de school blijven! Meneer Verstraten liet Yolanda los en pakte de ingevulde formulieren aan. Heb je alles doorgelezen? Heb je nog vragen? Sanne schudde haar hoofd.
Goed. Dan heb je hier de schoolregels. Lees ze even rustig door. Hij gaf haar een boekje met de regels erin. Sanne las ze rustig door. Om negen uur niemand op de gangen, om half elf alle lichten uit, personeel met twee woorden aanspreken… Ze vond het allemaal wel best. Meneer Verstraten stond op. Ik zal je naar je kamer brengen. Als er iets is kun je altijd bij mij of een andere leraar terecht. We eten om zes uur. Hij liep zijn kantoor uit en Sanne volgde hem. Yolanda bleef in het kantoor en ging verder emt de emails. Er werd op de deur geklopt. Kom maar verder, zei ze en ze typte haar regel af. Meneer Dellaert kwam binnen. Ik zie dat jullie weer terug zijn, zei hij kalm. Goede rit gehad? Ja, meneer, antwoordde ze en ze keek hem aan. Leuke nieuwe leerling? Ik weet het niet… Herinnert u zich Sanne nog? Het meisje dat die foto’s maakte? Meneer Dellaert dacht even na. Ah ja. Dankzij haar werd ik daar ontslagen… Dat is de nieuwe leerling. Meneer Dellaert deed de deur achter zich dicht. Mooi, ik heb nog een appeltje met haar te schillen. De eerste week moet ze nog even wennen, dan mag u nog niet teveel doen met haar, wierp Yolanda tegen. Meneer Dellaert knikte. Dat weet ik, maar jij kan vast wel laten zien wat haar te wachten staat. Hij kwam naar haar toe en liet zijn broek zakken. Nu ik hier toch ben wil je me vast wel klaar pijpen. Eigenlijk had Yolanda wel wat anders aan haar hoofd, maar toch nam ze zijn pik in haar mond. Ze begon hem te pijpen. Met haar vingers kneedde ze zachtjes in zijn ballen, haar tong liet ze langs zijn pik glijden, haar lippen klemde ze om zijn pik heen. Hij kreunde zachtjes van genot. Hij pakte haar haren en trok haar mond verder over zijn pik heen. Zijn ballen sloegen tegen haar kin en hij hoorde haar zachtjes kokhalzen. Hij begon in haar mond te stoten. Hij voelde haar tong langs zijn eikel en pik glijden en genoot ervan. Hij voelde zijn lading opkomen. Hij trok zijn pik terug en spoot zijn geil en zaad in haar openstaande mond. Het gleed over haar kin. Met haar vinger veegde ze het zaad van haar kin en likte het op. Ideeën blijven welkom. Heb het even wat rustiger gehouden voor Yolanda. Groetjes Sabrina”