Aan alle series komt een eind, en voordat deze teveel wordt uitgemolken komt ook aan deze serie een eind. Wekenlang leek meneer Verstraten Yolanda te negeren. Hij liet haar veel papierwerk doen, maar zei verder weinig en keek haar nauwelijks aan. Hij gaf haar geen eens een kus op haar wang, laat staan op haar mond. Ze voelde zich aan de kant gezet. Hij deed haar vreselijk pijn zonder haar aan te raken. Het negeren was vele malen erger dan wat ze tot nu toe had meegemaakt. Ze moest vaak afreageren bij Damian. Hij wist wat ze had meegemaakt en ze vertrouwde hem volledig. Ze hield zelfs van hem! En door die liefde die ze voor elkaar voelden was het ook niet zo gek dat ze regelmatig na het afreageren van Yolanda naakt en bezweet naast elkaar lagen, een arm om elkaar heen, Yolanda’s been speels over die van Damian heen geslagen. Damian dacht er nooit aan om meneer Verstraten na te doen. Om haar te domineren, vast te binden of zelfs pijn te doen. Gewoonlijk vond hij het wel leuk om leerlingen bang te maken met naalden, of de naalden echt te gebruiken, of de leerlingen vastmaken en wat leuke dingen doen… Maar bij Yolanda niet. Hij hield van haar, met haar had hij liever seks zonder al die toestanden er omheen. Ze leek er echt van te genieten, maar hij kon zich niet voorstellen dat ze het niet miste. Hij vroeg het haar een keer, maar ze reageerde kalm: Dat hoeft niet, ik heb het liever zoals we hte nu doen. Liefdevol, passievol… Dat geeft me zo’n goed gevoel. Waarna ze hem kuste. Yolanda moest wel bekennen, meneer Verstraten kon soms wel 3 keer na elkaar klaarkomen. Damian meestal maar 1 keer. Als hij echt goed opgewonden was wilde het hem wel eens 2 keer lukken, maar daarna hield het echt op. Maar ook dat miste ze niet. Damian was schoolarts en wist alle gevoelige plekjes te vinden. Met zijn vingers en tong wist hij haar ook vaak klaar te laten komen, soms spoot ze zelfs van opwinding. Yolanda typte haar regel af, las het na en printte het verslag uit. Ze schoot er een nietje in zodat de drie velletjes bij elkaar bleven en verliet haar kantoor. Ze liep naar het kantoor van meneer Verstraten en klopte op de deur. Ja? klonk zijn stem. Ze opende de deur en kwam zijn kantoor binnen. Hij was een email aan het typen en nam er de tijd voor. Ze keek naar beneden, nog altijd voelde ze zich klein en onderdanig bij hem. Ze hoorde hem op het toetsenbord de toetsen aanslaan en het even nalezen voor hij weer verder ging. Ze hoorde hem met de muis klikken blijkbaar verstuurde hij het bericht en uiteindelijk hoorde ze hem vragen: Is het klaar? Ja, meneer. Je bent een half uur te laat. Het spijt me, meneer. Het was wat meer werk dan ik dacht. Hij pakte de papieren uit haar handen en bekeek het. Je maakt mij niet wijs dat je hier bijna twee uur mee bezig bent geweest, zei hij. Het is slordig, afgeraffeld en heel kort verwoord. Waar had je het zo druk mee? Hij draaide het beeldscherm zodat ze het niet kon zien en klikte een paar keer met de muis. Ik… Er kwam wat tussen, meneer, bracht ze voorzichtig uit. Er kwam wat tussen? vroeg hij. De klank in zijn stem bezorgde haar een rilling. Ja, meneer. Een van de leraren meneer Dales vroeg of ik iets… Je hebt meneer Dalen niet gezien, Yolanda. Je was ook anderhalf uur lang niet op je kantoor. Er kwam inderdaad wat tussen, ja. Tussen die lippen bij je kut, daar kwam wat tussen! Yolanda sloot haar ogen en durfde hem niet aan te kijken. Nee, meneer, het is niet… Was je soms vergeten dat hier camera’s hangen? Viel hij haar in de rede. Hij draaide het scherm. Kijk zelf maar, of liegen deze beelden soms?! Ze keek voorzichtig naar het scherm. Ze zat op het bureau van Damian. Ze zoenden elkaar, terwijl Damian haar neukte. Ze sloeg haar ogen neer en voelde zich rood worden. Nou? drong meneer Verstraten aan. Liegen deze beelden? Geef antwoord, verdomme! Yolanda vocht tegen haar tranen. Nee, meneer, ze liegen niet. Ik heb het er nog steeds moeilijk mee wat er in de kelder gebeurde en ik kan er goed met hem over praten. Waarom, Yolanda? Omdat ik je geen seks geef? Ze schudde haar hoofd. Nee, meneer, ik hou van hem, fluisterde ze. Trek je kleren uit. Ze keek hem voorzichtig aan. Meneer? Ga je nog gehoorzamen, teef?! Ze trok haar kleren uit en hield haar handen op haar rug. Ze durfde hem niet aan te kijken. Hij liep om zijn bureau heen, pakte haar haren en trok haar mee de gang op. Hij negeerde haar gejammer en liep de gang door. Hij duwde haar tegen een pilar en hield haar handen boven haar hoofd. Hij deed twee boeien om haar polsen die aan de pilaar hingen en maakte ook haar enkels gespreid vast. Ze huilde en smeekte hem dit niet te doen. Blijkbaar vind je het maar al te leuk om geneukt te worden. Je blijft hier tot negen uur vanavond staan. Alles wat er uit je kut op de grond lekt mag je daarna zelf oplikken. Hij liep weg zonder om te kijken. Yolanda snikte en liet haar hoofd hangen. Deze paal was de strafpaal. Ongehoorzame leerlingen werden hier soms twee uur lang neergezet om zich door iedereen te laten neuken. Dat zij hier nu stond was de ergste vernedering die meneer Verstraten haar maar kon geven. Na een half uur waren er genoeg mensen langs haar gelopen, maar niemand raakte haar aan. Ze respecteerden haar teveel om haar te neuken terwijl ze daar stond. Meneer van den Bergh gaf haar zelfs wat drinken. Maar niemand haalde het in zijn hoofd haar los te maken. Ze kon op een klok kijken die aan de muur hing. Ze moest hier nog zeker zes uur blijven staan. Ze kreeg nu al spierpijn, ze wilde niet weten hoe erg het vanavond zou zijn. Ze hoorde weer iemand aankomen. Ze keek niet op, ze kon toch niets doen. Yolanda? Ze keek op toen ze Damians stem herkende. Damian! Hij hield wat mappen vast. Hij bleef bij haar staan. Wat is er gebeurd? Hij weet het… Hij zag het door de camera… Ja, daar had Damian niet aan gedacht. Ik ben zo terug, beloofde hij en hij liep verder. Yolanda bleef staan wachten. Tja, wat moest ze anders? Ze kon moeilijk weglopen en zichzelf losmaken kon ze ook niet. Na een best lange tijd kwam Damian terug. Hij had haar kleren bij zich en maakte haar los. Ze kleedde zich aan en omhelsde hem. Dank je, Damian… Ze kon haar tranen niet meer inhouden. Alles kwam eruit. Hij liet haar uithuilen en hield haar in zijn armen. Hij liet zijn hand rustig over haar rug glijden. Kunnen we naar je kantoor gaan? vroeg ze tenslotte. Damian knikte en hield zijn arm om haar middel. Ze liepen zwijgend naar zijn kantoor. Ze ging achter zijn bureau zitten, hij pakte voor hen beiden wat fris en ging op de rand van zijn bureau zitten. Wat zei hij tegen je? vroeg ze tenslotte en ze dronk wat. Niet veel, eigenlijk, antwoordde Damian. Ik heb ontslag genomen. Wat? Waarom? Hij pakte haar hand en keek haar aan. Omdat jij heel bijzonder bent, Yolanda. Ik hou van je, al een lange tijd. Maar je droeg zijn collar, en dat respecteerde ik. Totdat hij je daar als een stuk vee door iedereen liet gebruiken. Dit verdien je niet, Yolanda. Ik ga je niet vragen om ook weg te gaan of om hier te blijven werken. Ik kan zelf in ieder geval niet werken met iemand die een bijzonder meisje vrouw, sorry zo behandelt.
Ik ga solliciteren als schoolarts op een normale school. Geen rare toestanden meer. Ik dacht dat ik dat altijd wel leuk vond, maar ik weet nu wel beter. Het gaat mij om jou, en ik vind de normale’ manier ook heel prettig. Geen rare toestanden meer. Ze glimlachte en kuste hem. Ik hou van je, Damian. Hij beantwoordde haar kus. Ze drukte haar tong zachtjes zijn mond in en legde haar handen om zijn hals. Damian liet zijn handen langs haar armen glijden. Yolanda liet haar handen zakken en knoopte zijn broek open. Hij liet haar gewoon haar gang gaan, zolang ze het zelf wilde. Hij liet zijn handen over haar truitje glijden, over haar borsten die niet gevangen zaten in een beha. Ze had al haar ondergoed weggedaan, ze moest en wilde altijd toegankelijk zijn voor meneer Verstraten. Damian zou wel eens wat leuke setjes met haar gaan halen. Ze liet haar hand in zijn broek zakken en streelde zijn pik zachtjes. Ze voelde hem reageren en bleef hem zoenen. Damian liet zijn handen onder haar truitje glijden en liet zijn vingers rond haar tepels glijden. Haar tepels stonden hard. Ik wil je in me voelen, fluisterde ze in zijn oor. Neem me voor we hier voorgoed weggaan. Het kan me niet schelen dat Edwin ons ziet. Ik wil jou. Ze stond op. Damian stond ook op en keek haar aan. Als je het zeker weet… Ze knikte en liet zijn broek zakken. Ik weet het heel zeker, Damian. Ze zijn op de rand van zijn bureau zitten en trok haar rokje omhoog. Alsjeblieft, neuk mee. Ik verlang zo naar je. Ik wil je in me voelen. Damian voelde zijn pik met schokjes keihard worden. Die meid wist hoe ze hem botergeil moest maken! Hij kwam bij haar staan en zette zijn pik tegen haar lipjes. Wil je hem, Yolanda? Ja, kreunde ze. Ik wil hem. Zeker weten? Ja, antwoordde ze weer. Hij duwde zijn pik in ?®?®n keer naar binnen, zo diep mogelijk. Yolanda schreeuwde het uit van genot. Even vond Damian het jammer dat de camera’s geen geluid kon opnemen. Hij begon zijn pik driftig in haar kut te stoten. Het vocht droop op het bureau en op de grond. Damian bleef doorstoten. Yolanda kreunde luid en greep het bureaublad vast. Ze gooide een stapel papieren om, maar dan kon hen niets schelen. Ze hadden alleen oog voor elkaar en het genot dat ze elkaar bezorgden. Yolanda gilde het uit. Ik kom bijna, kreunde ze. Damian wilde het eigenlijk nog even inhouden, maar wilde hier ook graag weg. Hij besloot dat ze vanavond nog wel een keertje konden, dan zou hij zijn lading weer hebben bijgevuld. Ik kom ook, kreunde hij. Hij pakte haar schouders en stootte zijn pik zo diep mogelijk in haar kut. Ze gilde het uit van genot en kronkelde over het bureau heen, nog meer papieren en het bakje met pennen op de grond gooiend. Damian stootte nog een paar keer en spoot toen zijn zaad bij haar binnen. Nagenietend bleven ze elkaar zachtjes strelen. Damian ging met zijn vingers over haar buik en liet zijn vinger rond haar navel glijden. Damian, begon ze zacht. Ja, Yolanda? Yolanda keek hem aan. Weet je nog, in de kelder, dat je me toen nam? Toen je ons van meer problemen redde? Hij knikte. Natuurlijk. Hoezo, zit het je dwars? Nee, integendeel. Dankzij jou kon ik me er sneller overheen zetten. Hoe lang is het geleden? Zo’n anderhalve maand, schat ik. Hij begreep niet goed wat ze nu wilde zeggen. Wel, ik ben daarna niet meer ongesteld geweest. Ze had hem een soort vreemd, wit stokje dat in een zak van haar rokje had gezeten. Een zwangerschapstest die positief was. Yolanda glimlachte. Ik durf alleen niet te zeggen wie de vader is… Ik hoop dat jij het bent… Maar, stel, het is niet jouw kind… Zul je dan toch… Zul je proberen… Hij legde zijn vinger tegen haar lippen. Ik zal het dan als mijn eigen kind behandelen, Yolanda. Dat beloof ik. Yolanda glimlachte en zoende hem weer. Netjes aangekleed liepen ze naar het kantoor van meneer Verstraten. Damian bleef buiten de deur wachten, Yolanda ging na een korte ja’ naar binnen. Meneer Verstraten las wat papieren door. Ik wil dat je die collar van mijn nek haalt. Ik neem ontslag. Meneer Verstraten las rustig zijn regel af voor hij opstond. Hij pakte een sleuteltje uit zijn bureaulade en maakte het slotje los zonder wat te zeggen. Yolanda legde de collar op het bureau. Ik kan niet langer voor je werken, zei ze zacht. Ik hield van je, en nog steeds… Maar je negeerde me de afgelopen tijd volkomen. Meneer Verstraten keek haar kalm aan. Tja, als iemand je lul afbindt en er met een zweep op slaat heb je gek genoeg even geen zin meer. Ze keek naar het bureau. Ik ben erachter gekomen dat ik van Damian hou. Meer dan van jou. Meneer Verstraten knikte. Dat dacht ik al. Hij past ook beter bij je, alleen al qua leeftijd. Waarom deed je me dit aan? Me zo vernederen? Meneer Verstraten keek naar haar haren, die over haar schouders vielen. Ik wist niet hoe ik met je moest omgaan na die gebeurtenis in de kelder. Ik kon je niet goed onder ogen komen. Ik wil mijn ontslag graag indienen. Dat dacht ik al. Ik heb hem al klaargelegd toen Damian kwam. Hij wees op een papier dat op het bureau lag. Yolanda las het door, vulde het in en tekende het. Bedankt voor de samenwerking, zei meneer Verstraten. Jij ook bedankt, antwoordde ze. Ze pakte de collar op en gaf hem aan meneer Verstraten. Die heb ik niet meer nodig. Hij knikte en legde hem opzij. Hij keek haar na toen ze het kantoor verliet. Yolanda legde haar arm om Damian heen. Waar gaan we nu heen? We gaan nu nar huis. Onze spullen haal ik nog wel eens op, ik wil hier nu vandaan. Heb je thuis van die toestellen zoals hier? Ik heb een massagetafel, daar kun je leuke dingen mee doen, grapte hij. Yolanda gaf hem een kus. Je zei dat je geen rare toestanden meer wilde. Ik ken jou langer dan vandaag. Als we een maand samen zijn verlang je alweer naar wat aanpak. Yolanda glimlachte en volgde Damian naar zijn auto. Eindelijk, het laatste deel van de serie is af. Van wie is het kind, wat gaan Yolanda en Damian verder doen, eindigd haar SM avontuur hier, of gaat ze er inderdaad weer naar verlangen? En hoort ze ooit nog wat van meneer Verstraten? Dat mag je helemaal zelf weten. Echt extreem is dit verhaal uiteraard niet, maar gezien de rest ook onder extreem staat probeer ik het toch onder extreem te laten posten. Mochten de medewerkers van de site anders besluiten, heb ik mijn best gedaan. Ik zal proberen er een mars bij te voegen om te slijmen, misschien komt het dan onder extreem, waar de rest van de serie ook staat… Wie weet? Deze serie is nu definitief afgerond. Wil je toch meer lezen, stuur dan gerust een verzoekje door op mijn naam te klikken. Xxx SabjeB”