voor Tamara III

De volgende morgen moest ik weer vroeg op. Ik moest mezelf douchen, opmaken (dat was nieuw!) en aankleden. Ik ging in mijn ochtendjas naar de campingdouche (dat was neutraal) en maakte mij daarna in de caravan op. Ik kleedde mij aan met het rokje en de petticoat die Tamara voor mij had uitgezocht. Ik twijfelde over de jarretelles. Enerzijds wilde ik niet toegeven, anderzijds wilde ik ook geen spanningen. Ik trok daarom toch een gordeltje aan met jarretelles. Na een kort ontbijt reed ik weg van de camping. Ik zag de portier naar mij grijnzen, naar mij voorkwam vals. Omdat ik nog maar krap bij kas was, zette ik mijn auto gratis aan de rand van de stad. Ik ging verder met de tram. het was nog warm, dus ik had geen jas aangetrokken. In de tram was het druk. Ik moest staan. In het gedrang voelde ik allerlei mensen tegen mij aandrukken, maar op zeker moment voelde ik ook duidelijk handen die mijn billen betastten. Ik draaide weg, maar dat hielp niet, ik voelde de handen alleen maar nadrukkelijker drukken op mijn billen en strelen over mijn bilnaad. Ik draaide mij om, maar kon niet zien wie dat deed. Ik stapte daarop bij de volgende halte uit en wachtte op de volgende tram. Daarin kon ik zitten. Ik werd niet meer betast, maar voelde de blikken van andere passagiers op mijn benen. Ik hield ze strak tegen elkaar. Ik moet eerlijk zeggen dat het mij eigenlijk wel opwond. Ik durfde mij dat evenwel nauwelijks te bekennen. Ik meldde mij bij portier. Anders dan gistern wilde hij mij legitimatie zien. Hij liet mij door, maar klopte mij zachtjes op de billen. Ik kreeg het gevoel dat ik als een vrouw in een heel ander bedrijf was komen werken. Mijn collega’s zagen mij komen. Zij leken enthousiaster. Maar dat bleek een reden te hebben. Er moesten een paar camping-proefopstellingen gemaakt worden. “Je bent er nu beter op gekleed ” riepen zij meteen. Daarna lieten zij mij als jongste bediende alle tenten opzetten. Ik zag dat ze telkens gluurden om onder mijn rok te kijken. Op enig moment raakte ik dat zat en spreidde mijn benen opzettelijk als ik weer moest rekken of diep moest buigen. In de tenten kwamen ook de luchtbed opstellingen te liggen.En ja hoor, nadat ik ze had opgepompt, moest ik ze er in leggen en kwamen mijn collega “s uiteraard kijken of ze goed lagen. Zij kwamen naast me liggen en achterlangs tegen mijn billen aan liggen. Ik voelde een voor een hun gezwollen penissen tussen mijn bilnaad glijden. Ik hield mij aanvankelijk neutraal.Ik voelde mij evenwwel na enige minuten opgewonden raken en bewoog mee. Al na een paar minuten voelde ik mijn oudste collega tussen mijn billen spuiten. Kennelijk waren de collega;s wel intiem, want dat spuiten was voor de jongste collega geen belemmering om door te gaan. Ook hij begon tussen mijn billen te rijden en – omdat ik daarvan ook opgewonden raakte – liet ik hem mij anaal penetreren. Hij kwam hijgend klaar en ik voelde zijn zaad in mij spuiten. Daarmee was mijn reputatie binnen de afdeling wel gedaan. Mijn collega’s hadden geconstateerd dat ik te verleiden was en zij hadden mij daadwerkelijk gepenetreerd. Ik moet eerlijk bekennen dat ik objectief gesproken wel misbruikt was, maar dat ik daar in eerste instantie ook wel van genoten had. Wat niet betekent dat ik mij blijvend wilde laten misbruiken. Maar ik wilde blijven werken en vroeg Tamara regels te bepalen voor de afdeling, omdat ik vond dat men te vrij met mij omging. “Onzin “, vond Tamara, “dan houd je te weinig afstand “. De verantwoordlijkheid lag dus alleen bij mij. Dat heb ik geweten: op onze afdeling waren alijd wel schappen te vullen. Ik moest dan altijd de bovenste schappen vullen en er stond altijd wel een collega onder de trap om mij “te ondersteunen “. Enerzijds wond mij dat wel op. Anderzijds voelde ik mij de hoer van de afdeling en dat beviel mij niet. Ik ben toen weer naar Tamara gestapt en heb overplaatsing gevraagd. Wordt vervolgd.”