Voor Tamara II

Ik stond dus achter de toonbank van de kampeerafdeling. Helemaal alleen. En ik wist niets van het assortiment. Ik had dat aan Tamara gezegd, maar zij vertelde dat ik dat maar aan de andere verkopers moet vragen. Er werkten nog twee verkopers – mannen – op de afdeling. Die stonden evenwel verderop. De eerste klanten kwamen voor haringen en een luchtbed. Dat lukte uiteraard. De volgende kwam voor een tent: ik moest uitleggen en laten zien hoe die opgezet werd. Ik wenkte mijn collega’s, maar die reageerden niet. Ik pakte de tent dus uit en probeerde de stokken in elkaar te zetten. Het was een soort iglo dat ik niet kende. De stokken zaten van buiten, maar er moest ook een stok in. Ik moest dus in de tent kruipen. Mijn rok kroop ook op en ik moest mij met mijn benen afzetten. Ik lag daar dus in de tent met mijn bijna blote billen en opgetrokken rok buiten de tent. Terwijl ik lag te worstelen, hoorde ik de andere verkopers komen. “Ach meneer, dit verkoopstertje is nieuw, ze weet er niet zoveel van. Ik zal u wel helpen. Je moet helemaal niet in de tent komen om hem op te zetten. Maar u hebt wel een mooi uitzicht gehad! ” Met een rood hoofd kroop ik uit de tent. Mijn collega nam het over en verkocht de tent. Na de verkoop kwamen beide andere verkopers wel langs. Zij noemden terloops hun naam en vertelden mij dat ze niet begrepen dat ik daar geplaatst was. Een vrouw snapte toch niets van kamperen en was a-technisch. Maar zij zouden mij wel inleren. Ik kreeg een pets op mijn billen toen ze naar hun toonbanken terugliepen. Even later kwam Tamara langs en informeerde hoe het ging. Ik vertelde dat de verkopers mij als vrouw niet accepteerden: dat doe je maar beter je best, was de enige reactie die ik van Tamara kreeg. “Mij accepteren ze ook “. Tijdens de lunchpauze kwamen de beide collega’s links en rechts naast mij zitten. Ze gebonnen mij te vertellen dat ze hadden genoten van mijn benen en billen, maar dat zij nog liever jarretelles gezien hadden. Ik reageerde boos: ik draag wat ik zelf wil. Toen legden zij allebei een hand op mijn benen, streelden die naar boven onder mijn rok en vertelden: doe nu maar wat wij vragen, dan is het allemaal veel minder onaangenaam. Die middag verliep verder rustig behalve een incident: er moest nog een tent worden opgezet, ik werd geroepen omdat ik dat moest doen. Het was een lastige tent, ik kroop in en uit en ik scheurde mijn rok, tot genoegen van de andere verkopers: een extra split. ’s Avonds stond Tamara weer voor mijn neus. Hoe was het gegaan? Ik vertelde dat mijn rok was uitgescheurd. Zij nam me daarna mee naar de damesconfectie, zocht voor mij een bruine uitstaande korte rok uit en een petticoat: “doe die morgen dan maar aan “. Zo kon ik naar huis. Ik was na die dag diffuus. Ik ging naar huis terug. Ik had geen sleutel meer en belde dus aan. Mijn vrouw deed open: “?â?k wil je in jouw rokjes niet meer zien “. Achter haar doemde een man op. Hij duwde mij naar buiten en sloeg de deur dicht. Ik kon dus niet meer terug. Ik reed terug naar de camping. Ik was daar bekend als man. Met mijn pasje kon ik vanmorgen zonder problemen het terrein afrijden. Toen ik het terrein op wilde rijden, werkte het pasje niet en moest ik mij in mijn gescheurd rokje bij de portier melden. Die herkende mij wel, maar wilde geen onduidelijkheid op zijn camping. Ik mocht er niet in. Ik moest maar bewijzen dat ik een vrouw was. Terwijl de man dat zei, ging hij wijdbeens zitten en trok de rits van zijn broek omlaag. Het was duidelijk: de man wilde gepijpt worden. Ik kon weinig anders dan zijn lid uit zijn broek halen, het met mijn hand tot stijfheid brengen en met mijn mond de climax veroorzaken. Ik wist mijn mond nog net op tijd terug te trekken. De porteur was toen wel bevredigd, maar niet helemaal tevreden: hij moest de zaadvlekken op zijn broek aanmzijn vrouw verklaren. Ik kreeg van hem dan ook enigszins gramstorig de keuze ofwel ik vertrok ofwel ik schreef mij opnieuw in (nieuw stageld) als mevrouw Wisseling. Ik heb dat toen maar gedaan. Ik kreeg tegelijk het consigne dat de kampeerders duidelijkheid wilden: ofwel mannen ofwel vrouwen en geen perversiteiten. Ik moest de volgende dag met een nieuwe duidelijker pasfoto komen. Ik viel uitgeput in slaap. Wordt vervolgd “