De stad baad in fel zonlicht. Nicky stapte van de tram en zocht zich een weg op het drukke trottoir. Het geraas van het verkeer en de gejaagdheid van de voetgangers stoorden haar ontzettend. Nog enkele straatjes lopen en ze zou eindelijk uit de drukte zijn. Toch maakte deze gedachte haar nauwelijks rustig. Nicky was na een saaie schooldag op weg naar de praktijk van Dr.Martens. Haar huisarts had haar naar deze gynaecoloog doorverwezen. Het feit dat ze zo dadelijk door een vreemde man zou worden onderzocht,maakte haar toch ietwat nerveus. Het betonnen gebouw had weinig ramen aan de straatkant. Dit maakte dat het er net zo uitzag als een verstevigde bunker. Het vriendelijke ontvangst door de verpleegster stelde het meisje dadelijk meer op haar gemak. Na enkele minuutjes in de wachtkamer ,werd zij reeds bij de vrouwenarts geroepen. ”Goedemiddag juffrouw,….gaat u zitten.” ”Goedemiddag dokter ,…dank u wel.” Nicky ging voor het klassieke bureau zitten en keek de dokter verlegen aan. De man was groot en struis gebouwd. Zijn weinig grijze haar deed Nicky vermoeden dat hij boven de 50 moest zijn. Zijn gelaatsuitdrukking en de intonatie waarmee hij sprak,maakten het meisje steeds rustiger. ”Zo meisje,ik heb hier het medisch verslag van je huisarts gekregen.” ”Je zou dus last hebben van vaginale infecties?” ”Ja dokter,ik heb dikwijls jeuk en witverlies.” ”Dit verslag is nogal vaag.” ”Het is zo dat zulke infecties vele oorzaken kunnen hebben.Om die te achterhalen zal ik je zo dadelijk grondig moeten onderzoeken.” ”Je hoeft echter niet bang of nerveus te zijn,ik ben hier aan gewend.” ”We zullen het onderzoek zo vlot en zo ontspannen mogelijk laten verlopen.” Nicky werd nu helemaal rustig. Ze had geen reden om aan de woorden van deze vriendelijke man te twijfelen en was er van overtuigd dat alles zeer vlug achter de rug zou zijn. Zij kon dan ook spontaan antwoorden op de traditionele vragen die de dokter haar nog stelde over haar algemene gezondheidstoestand. Tijdens het invullen van de formulieren begluurde Martens het jonge patientje dat voor hem ontspannen zat rond te kijken naar de menige boekenkasten die zijn bureau vulde. Hij deed zich zo rustig en vaderlijk voor als hij maar kon. Innerlijk echter jubelde hij. Het was altijd prettig de dag af te sluiten met zo een jong en bloedmooi meisje. Aan haar geboorte datum op het verslag had de arts gezien dat zijn nieuwe patientjenog maar pas 17 was geworden. Hij was altijd al een groot bewonderaar geweest van dergelijke jonge meisjes.
Zonder het te laten merken nam hij haar helemaal in zich op. Ze was niet al te groot,slank en ze had half lang donker blond haar. Vooral de grote heldere kijkers vielen op aan haar gave gezicht. Haar blauwe korte rokje en rood shirtje en witte kniekousen pasten verrrukkelijk bij haar slanke,gespierde benen. ”Zo,dat is gebeurd.” ”Je mag je in dat hokje ontkleden.Ik zal je langs de andere zijde in mijn spreekkamer roepen.” Martens wees naar een deur links van het meisje. Nicky stond op,en volgde de instructies van de dokter. Nog voordat zij het kleedhokje betrad, draaide zij zichzelf half om en keek de man bijna smekend aan. ”Euh,…,dokter,….,moet ik al mijn kleren uittrekken?Mag ik mijn B.-tje niet aanhouden?” Dit was altijd al de gewoonte bij haar huisarts. Ze hoopte dat deze dokter hier eveneens mee zou instemmen. ”Ik heb liever dat je je volledig uitkleedt, meisje.Ik zal ook borst onderzoek moeten doen.Ik stel voor dat jij je kousen aanhoudt. De tegelvloer in de spreekkamer is nogal fris en j e zal een tijdje recht op moeten staan…. vandaar….” Teleurgesteld verdween Nicky in het kleedhokje. Ze had gehoopt niet helemaal naakt te moeten zijn. Toch legde zij zich hier vlug bij neer. De arts was immers een vriendelijke man die echt niet van de situatie zou profiteren. Gehaast kleed zij zich uit en ging op het krukje zitten in afwachting van… Martens zag het meisje in het hokje stappen,en zodra ze de deur sloot,nam hij de hoorn van de telefoon en drukte enkel toetsen in. ”Ja?”klonk het vragend aan de andere kant. ”Rudy,ik ben het….Heb je zin om je wat op te geilen op pril meisjesvlees?” ”Ja natuurlijk,wat heb je?” ”Pas 17,blond,slank,blauwe ogen,…en wat meer is,…ze is alleen en zeer naief.Ik denk dat we hier aan veel pret kunnen beleven. ”Stel je voor,ze kleedt zich helemaal uit op haar kniekousen na omdat ik haar wijs gemaakt heb dat de vloer koud is.” Algemeen gelach. ”Hou je klaar,en verwittig de anderen ook even.Ik zal je wel binnenroepen,OK?” ”Prima.” De verbinding werd verbroken. Grinnikend stond de arts op en begaf zich door een andere deur naar zijn onderzoeks ruimte. Hij controleerde al het materiaal dat hij dacht nodig te zullen hebben bij het komende onderzoek. In zijn fantasie probeerde hij zich voor te stellen hoe mooi het meisje er zonder kledij zou uitzien. Hij dacht ook aan de manier waarop zij zou kunnen reageren op de dingen die hij bij haar zou gaan doen. Alvorens het meisje bij zich te roepen,haalde hij Tanja,de verpleegster,erbij om hem te assisteren bij het onderzoek. ”Als je klaar bent,mag je binnenkomen, juffrouw!” Het kunststoffen krukje voelde fris aan,aan Nicky’s billen. Zodanig dat zij een koude rilling niet kon onderdrukken. Het duurde wel lang voordat de dokter haar binnenriep. Ze was reeds enige minuten uitgekleed en het wachten in het nauwe hokje gaf haar een beklemmend gevoel. Vaag hoorde ze het kletteren van het medisch materiaal dat weldra op haar gebruikt zou worden. Het was een onbehaaglijke gedachte die zij probeerde te onderdrukken door zich van de goede bedoelingen van de gynneacoloog te overtuigen. Hij was immers zo vriendelijk en rustgevend geweest. Hij had haar zelfs verzekerd dat het gauw voorbij zou zijn. Eindelijk werd zij geroepen. Met licht trillende benen stond zij op en betrad de onderzoekskamer. Ze sloot de deur en bleef verlegen staan,de benen tegen elkaar,de armen nonchalant haar kruis verbergend. Tot haar ontsteltenis merkte het meisje dat de dokter niet meer alleen was. De verpleegster,die haar vooraf had binnen gelaten,stond naast de arts. Beiden keken naar haar verschijning. Nicky ontweek de blikken en keurde de kamer. Deze was rechthoekig,en in twee compartimenten verdeeld. Het eerste waarin zij nu stond,was omringd door lage kasten en een aluminium spoelbak. Onder een grote, felle lamp midden in de kamer,stond vervaarlijk uitziende onderzoekstafel met daar naast een karrertje waarop allerlei medisch materiaal blonk. Het tweede deel daarin kon Nicky enkele grote medische apparaten onderscheiden.
Het jonge meisje stoorde zich eraan dat het tweetal haar zolang bekeek zonder een woord te zeggen. Ze ontweek de blikken nog steeds en liet verlegen het hoofd hangen. Ze had de instructies van de arts gevolgd en haar witte kniekousen aangehouden. Het meisje had deze echter wel afgestroopt tot in de helft van haar gespierde kuiten. Toch vond ze dat ze er belachelijk uitzag met deze sokken. Haar gedachtengang werd plots onderbroken door de stem van de dokter. ”U mag hier op tafel gaan liggen,juffrouw.” Martens zag het meisje binnenkomen en was verrukt. Zij zag er geweldig uit;tengere schouders, kleine maar ronde,volle borsten,een platte buik en een paar slanke doch gespierde benen. Verlegen trachtte ze haar intiemste lichaamsdeel met de armen af te schermen. Dit maakte het voor de arts alleen maar spannender. Weldra zou hij haar grotje toch tot in de kleinste details kunnen aanschouwen. De gyneacoloog merkte tot zijn grote vreugde de afgezakte spierwitte kousen aan Nicky’s voeten. Deze maakten haar alleen maar schattiger. Na een korte knipoog naar Tanja vroeg hij zijn patientje plaats te nemen op de onderzoekstafel. Nicky kwam ietwat sloom in beweging. Via het trapje klauterde zij op de tafel,daarbij geholpen door Tanja. Martens hield haar draaiende kont hierbij strak in de gaten. ”Ga maar op je rug liggen,met je handen in de nek.Zo kan ik met het borst onderzoek beginnen.” Het meisje gehoorzaamde en Martens kreeg nu zicht op haar licht glooiende venusheuvel, begroeid met een pluk donker blonde haren. Haar welgevormde benen hield zij nog steeds beschermend tegen elkaar. Nicky voelde hoe haar borsten langdurig werden betast en gekneed door de grote handen van de dokter. Door de wrijving gingen haar donkere tepels rechtop staan. Toen de dokter hier speels een opmerking over maakte ,liep ze vuurrood aan van schaamte. Zij vroeg zich af of het wel nodig was dat haar borsten zolang werden betast. Bij haar huisarts ging dat normaal veel vlugger. Uiteindelijk trok de arts zijn handen terug. Nicky dacht dat het eerste deel nu achter de rug was,maar kwam bedrogen uit wanneer zij de dokter aan Tanja hoorde vragen om een tweede diagnose. Ditmaal waren het de koude handen van de verpleegster die over haar boezem wreven. Tanja was echter ruwer dan Martens. zij drukte krachtiger,kneep harder en Nicky kon zich niet van de indruk ontdoen dat Tanja opzettelijk enkele keren een stijf geworden tepel tussen haar vingers liet glijden. Doorheen het hele onderzoek glimlachte Tanja steeds,net of zij haar bezigheden prettig vond. Uiteindelijk liet ook zij de borsten met rust en wisselde enkele onbegrijpbare dokterstermen met Martens. Tanja was opgelucht wanneer haar werkgever haar kwam ophalen om in het onderzoek te assisteren. Martens wist immers hoe graag zij zo’n beeldig jong meisje onder handen nam. Als kind was Tanja niet bepaald moeders mooiste geweest. Het opgroeien tot een volwassen vrouw had hieraan niet veel veranderd. Zij had altijd moeten leven met haar veel mooiere zus. Deze scheen alles te krijgen en zij niets. Dit had haar zo’n trauma bezorgd dat ze jaren geleden gezworen had wraak te nemen op al die mooie meisjes die haar in haar jeugd zo hadden geobsedeerd. Vanaf het eerste moment dat ze het blondje deze middag in haar blauwe korte rokje had zien binnenkomen,had zij ongeduldig zitten wachten op dit moment. Hier lag dat mooie krengetje nu voor haar, poedelnaakt,verlegen vooral….zo machteloos. Tanja’s genot begon al wanneer dit kippetje binnenkwam in de onderzoekskamer. Ze had met de dokter afgesproken om haar tergend lang te bekijken. Het was prachtig hoe zij daar stond. Geen modeshow met al die dure kleren die dit soort meisjes droegen,geen opvallend gedraai met het volmaakte kontje om de jongens te lokken,geen engelen uitdrukking in haar geile smoeltje waarmee dit soort alles gedaan kreeg van iedereen. Nu lag ze hier en Tanja zou haar eens laten voelen hoe zij erover dacht. Op dit sletje zou ze weer haar wraakgevoelens uit haar verleden koelen. Daarom had ze in die heerlijke borsten geknepen ;daarom had ze de tepels”per ongeluk”beroerd. En het had al deugd gedaan. Hoewel dit nog maar het begin was. Ze wist dat dokter Martens haar veel verder zou laten gaan. ”Kom maar van de tafel,juffrouw.” De dokter had gesproken. Hij leidde zijn patiente naar het andere vertrek waar het ingewikkelde toestel was opgesteld. ”Wijn zijn nog niet helemaal zeker naar de gezondheid van jouw borsten,Nicky”. ”Daarom gaan we een mammografie maken,een rontgenfoto van jouw borstweefsel”. Het was net of de arts niet meer dezelfde kalme,gemoedelijke man was van daarnet. Hij leek zenuwachtiger,net of hij ongeduldig en opgewonden was over iets. Het meisje voelde zich niet erg meer op haar gemak,maar deed wat haar was opgedragen. De dokter legde haar rechterborst tussen twee glazen platen die aan de machine waren bevestigd. Hij zei dat de platen lichtjes zouden klemmen. Het toestel zoemde en Nicky voelde de spanning in haar borst opkomen. Tanja stond achter haar en duwde tegen haar schouders,zodat e niet achteruit zou kunnen. De platen bleven drukken,en Nicky voelde de pijn in haar borst opkomen. De dokter scheen te weten tot hoever hij kon gaan,want net wanneer Nicky dacht dat ze door de knieen zou gaan van de pijn,stopte de machine met persen. Het meisje dacht dat haar borst weldra uiteen zou spatten van de spanning. Ze draaide met de ogen en hoorde nauwelijks de stem van de vrouwenarts die zei dat ze een tijdje zo moest blijven staan zonder te bewegen. Deze behandeling leek een eeuwigheid te duren. Tot overmaat van ramp moest ook haar linker borst eraan geloven. Ze beet op haar tanden om niet in tranen uit te barsten. Dit zou pas al te vernederend zijn geweest. Eindelijk werd ze losgamaakt van het toestel. Met knikkende knieen strompelde ze vooruit. Voordat zij naar de onderzoekstafel terug werd geleid,kwam Tanja voor haar staan met een potje creme in de hand. ”Kom,meisje,het is nodig voor je borstweefsel dat ik deze zalf aanbreng na een dergelijke behandeling”.
Voordat Nicky besefte wat er gebeurde wreef Tanja grijnzend de creme uit over haar pijnlijke borsten. Dit had zij nog nooit meegemaakt,maar had het wel zin om tegen te stribbelen? Zou zij zich dan nog niet belachelijker maken dan daat ze er nu al stond. Ze wist immers niets af van deze behandelingen en alles zou wel noodzakelijk zijn geweest. Het patientje werd terug naar de tafel geleid. Martens hield haar tegen wanneer zij aanstalte maakte om er op te klauteren. ”Wacht nog even om te gaan liggen,juffrouw. Ik ga nu een rectaal onderzoek bij u uitvoeren”. Nicky wist niet waarover hij het had,maar de term klonk haar niet prettig in de oren. Samen met Tanja zette Martens haar in de juiste houding voor het volgend onderzoek. Ze moest ongeveer een meterje van de zijde van de tafel blijven staan en zich voorover buigen,tot ze met de ellebogen en de kin op tafel leunde. Verder moest zij met haar benen zo ver mogelijk uit elkaar gaan staan. Tanja kwam voor haar staan aan de andere zijde van de tafel. Ze keek neer op het naakte sletje en vond het heerlijk. Ze deed geen enkele moeite om haar spottende blik te verbergen. Neen, dit sletje moest door en door vernederd worden,zij moest weten wie hier de touwtjes in handen heeft. Tijdens dit onderzoek zou zij haar op de knieen krijgen. ”Je houding is prima zo,probeer zo te blijven staan. ”Ik roep even mijn assistent dat alles klaar is voor het rectaal onderzoek”. ”Je vind het toch helemaal niet erg dat er nog een student-dokter bij komt om mij hiermee te helpen?” De dokter wachtte geamuseerd het antwoord af van haar. Hij had een brede grijns op zijn gezicht en genoot van haar achteruit stekende kont. Hij plaatste zich recht achter het voorover gebogen sletje en had nu voor het eerst een prima zicht op haar intiemste deel. Door de spanning in de liesstreek stonden haar schaamlippen iets open. Hij wist dat ze hem niet kon gadeslaan en daarom knipoogde hij naar Tanja en likte zijn lippen af. Nicky wist niet wat er gebeurde. Ze had iets opgevangen over een nieuw onderzoek en voor ze het wist werd ze door 2 paar handen in een zeer onconfortabele houding gebracht. Had ze nu een spottende blik van Tanja opgemerkt? Ze dacht van wel,doch keek verder gewoon naar de grond. Ze kon de verpleegster nu geenzins recht in de ogen kijken. Ze voelde bijna de ogen op haar naakte huid branden. Plotseling realiseerde zij zich de positie van de dokter en hoe deze haar nu moest kunnen zien. Nicky sloot haar ogen en beet op haar onderlip. Vanaf dit moment begon zij er flink aan te twijfelen of dit wel allemaal gebruikelijk was. Moesten andere vrouwen dit ook doorstaan? De kousen,de helse pijnen aan de ”borstmachine”,het insmeren van haar borsten,en dan nu deze machteloze houding,… haar moeder,met wie zij toch een vrij losse relatie heeft,had haar hiervan nooit iets gezegd. Plots werd haar gedachtenstroom onderbroken door de woorden van de arts. Had hij daar gesproken over een assistent? Kwam er nog iemand in de kamer? Voordat zij eraan dacht te reageren was het reeds te laat. De dokter had blijkbaar niet op haar antwoord gewacht en had de deur reeds geopend. Een blonde kerel van midden in de twintig en gekleed in witte doktersjas stapte vrolijk de ruimte binnen. De goedemiddag die hij toewenste raakte Nicky als een zweepslag. Dit kon niet waar zijn! Drie wildvreemden keken nu neer op haar naaktheid. Het meisje liep rood aan van schaamte. Het liefst had ze gillend de kamer uit gerend,doch ze kon geen voet bewegen. Dokter Martens had zulke machtspositie tegenover haar dat zij alles deed wat hij vroeg zonder dat zij durfde tegen spreken. Plots ging er een schok door haar heen. Haar adem stokte en even dacht zezelf een licht gilletje te hebben gelaten. Zonder dat er wat gezegd werd ,werd haar bilspleet opengetrokken en iets kouds in haar aarsopening naar binnen geschoven. Nicky kon niet zien wat er achter haar gebeurde. Ze had haar hoofd iets omhoog en zag dat Tanja een schrijfplank ter hand had genomen. Ze zei iets van diagnose en vragen stellen, maar Nicky kon zich alleen maar concentreren op de bewegingen die het vreemde ding in haar lichaam maakte. Rudy was lachend de kamer komen binnen lopen. Eindelijk was het moment daar,waarop hij met spanning had gewacht sinds het veelbelovende telefoontje van de dokter. Hij kon zijn ogen niet van het naakte ding afhouden. Zij was inderdaad bloedmooi. Innerlijk moest hij grinneken;hij vroeg zich af hoe Martens dergelijke sletjes telkens weer zo kon manipuleren dat ze zich zo maar in deze schaamtelose houding lieten neer zetten. Sinds hij aangenomen was om de boekhouding van de dokter te verzorgen,had hij dit al menigmaal meegemaakt. De dokter kickte er blijkbaar op om sletjes te vernederen en er kon maar niet genoeg volk bij aanwezig zijn. Voor Rudy was dit een aangename gelegenheid want hij hield enorm van mooie jonge meisjes lichamen. Hij droomde ervan deze geile sletjes lichamen aan te raken en schaamteloos met hun intieme delen om te gaan. Buiten de praktijk zou hij daar nooit de gelegenheid voor krijgen,maar hier was dat anders. Op het teken van de dokter legde hij zonder aarzelen zijn handen op de billen van het sletje en trok deze vrij bruusk uitelkaar. Haar huid voelde zeer zacht aan. De aanblik op het half openstaande kutje en de kleine nauwe aarsopening die bijna gelijktijdig werden gepenetreerd door een lang,smal metalen buisje,deed zijn lid zwellen. Het verlegen gilletje klonk hem als muziek in de oren. Op het gelaat van de dokter was duidelijk af te lezen dat hij hiervan grenzeloos genoot. Hoe dieper hij het buisje inbracht en hoe ruwer hij het bewoog,hoe groter zijn grijns werd. Na een tijdje poken werd het buisje vervangen door een breder,….en nog een breder,…. en nog een. Rudy dacht dat de aars weldra zou gaan scheuren. Hij voelde hoe het sletje bibberde van pijn en vernedering. Hij had zich lang kunnen inhouden ,maar nu werd het hem ook te heet. Rudy liet zijn handen zakken en terwijl hij nog steeds de bilnaad open hield liet hij zijn wijsvingers rusten op het onderste deel van de verrukkekijke schaamlippen. Ze reageerde nauwelijks ,zij voelde enkel nog de pijn van haar open staande aars. Tanja proefde haast hoe zoet haar wraak was. Ze genoot zichtbaar van de vernedering van het sletje;van de twijfel die ze uitstraalde over het hoe en waarom van hun handelingen, over vluchten of ondergaan. Uit ervaring wist de verpleegster dat ook dit kippetje alles zou ondergaan. De onderbuik van de vrouw gloeide. Het wond haar kennelijk op hoe dit sletje werd aangepakt. En zij was vast besloten om door te gaan,en nog enkele scheppen er boven op te doen. Zij had zich voorzien van een vragenlijst, waarvan zij de vragen zonder scrupules een voor een afvuurde op het meisje. Dit zogezegd om een nog betere diagnose te kunnen stellen aan het eind van het onderzoek. ”Heb jij een vast vriendje,Nicky?” ”Neen”. ”Al vriendjes,gehad?” ”Ja.” ”Hoeveel precies?” ”Twee.” ”Ging je met deze vriendjes naar bed?” Tanja had deze vraag verwachtings vol uitgesproken. Zij wist dat de vragen steeds intiemer en lastiger te beantwoorden vielen voor haar. Daarom dwong ze het sletje bij het antwoorden haar aan te kijken. De vernedering stond in de ogen en van het gelaat af te lezen. Als er niet direct reactie op de vraag kwam, stelde de vrouw deze nogmaals,ditmaal strenger en ongeduldiger. ”Wel Nicky,….ben je met deze vriendjes naar bed geweest?” ”Ja ik ben ermee naar bed geweest.” ”Wanneer was het laatst dat je met een jongen hebt gevreeen?” ”Ik weet het niet meer.” ”Denk na meisje,deze vragen zijn belangrijk.Was het een week,een maand of meer geleden?” ”Ik denk een maand.”
Nicky dacht dat het einde van de wereld was aangebroken. Haar aars werd gepijnigd en deze trut vond het nodig haar lekker uit te vragen,waar iedereen bijstond. Het sletje was op. Het was haar teveel ,de pijn ,de vernederingen. Ze wou huilen maar gunde dat haar beulen niet. Nee,daarvan zouden ze teveel genieten. Ze moest zich sterk houden. Dit kon toch niet waar zijn! Een vluchtige blik op de simpele wandklok vertelde haar dat het onderzoek bijna 3 uur aan de gang was,en nog steeds had de dokter haar vagina niet onderzocht. Daar kwam ze toch uiteindelijk voor. Hoe langer hoe meer kreeg ze het vermoeden dat ze op een smerige manier werd misbruikt, maar ze durfde niet in opstand te komen. Daarvoor hadden de personen teveel macht over haar. Hoewel er geen touw of riem aan te pas kwam voelde Nicky zich totaal weerloos,helemaal overgeleverd aan die drie vreemden. Tanja’s vragen bleven in snel tempo op haar afkomen;Of zij aan zelfbevredeging deed,of zij een vibrator of andere voorwerpen in haar onderlichaam inbracht,zelfs of zij reeds experrimenteerde met sexuele handelingen met andere meisjes. Nicky kon niet anders dan gedwee te antwoorden en zo haar intiemste geheimen op tafel te gooien. Even voor het sletje dacht het te begeven,hield het onderzoek plots op. Haar aars tintelde nog na van de foltering die ze had moeten doorstaan,haar geile lichaam beefde van emotie. Helder denken kon ze op dit moment niet meer. Het was haar teveel geworden. zij kon de massa’s tegenstrijdigheden die er in haar omgingen niet meer verwerken. Stel dat dit toch allemaal nodig was,stel dat dit onderzoek een gebruikelijke procedure was die reeds duizenden vrouwen hebben moeten ondergaan. Maar wat als deze vreemden toch niet handelden ten goede trouw. Wat als ze er was ingeluisd en op dit moment zonder het zelf goed te beseffen werd misbruikt en gemarteld. Wat stond er haar dan nog allemaal te wachten? Martens veegde met zijn mouw het parelende zweet van zijn voorhoofd. Zijn hart bonsde in zijn gezwollen penis van pure opwinding. Zijn slachtoffer was zo gedwee en gehoorzaam. Hij wist dat het meisje nog steeds aannam dat zijn handelingen puur medisch waren. Hijzelf en zijn 2 medewerkers wisten wel beter. Dit had niets meer met gyneacologisch onderzoek te maken. De arts was zich er ten dege van bewust dat hij dit sletje op een perverse manier misbruikte. Dat hierop zware gerechtelijke straffen stonden interreseerde hem niet. Neen,nu kon niemand hem stoppen. Hij zou nog zolang mogelijk doorgaan zijn perversiteiten op het weerloze sletje uit te voeren. Einde Deel 1″