Verkracht

Het begon al te schemeren toen Carla de deur van haar winkeltje (kaas en delicatessen) achter zich sloot. Weer een verspilde koopavond; welgeteld twee klanten! Een beetje nijdig zette ze er flink de pas in. Alleen nog langs het park en ze zou thuis zijn, waar Ab, haar vriend, op haar zou wachten… “Weet u misschien, hoe laat het is? ” Ze schrok op van de basstem vlak naast haar. De man moest op het bankje tussen de struiken gezeten hebben. Carla hield haar pas in om op haar horloge te kijken, maar terwijl ze dat deed greep de man haar bij de pols en sleurde haar de struiken in. “Laat me los! ” gilde Carla, maar de man was beresterk. Zonder veel moeite trok hij haar mee naar het achter de struiken gelegen recreatieveldje, waar nog een man stond te wachten… “Als jullie geld willen hebben… ” begon Carla, half huilend. “Laat die poet maar zitten “, gromde de eerste man, “JOU willen we! ” De tweede man greep haar jurk met twee handen beet en een scheurend geluid weerklonk. Ze voelde een kille bries langs haar plots ontblote borsten waaien en gilde nogmaals. “Bek dicht! ” siste de een, “anders kom je helemaal niet meer thuis! ” Carla zweeg angstig, maar gaf haar verzet nog niet op. Maar het was twee tegen “?í “?ín, en de sterke mannenhanden trokken haar kleren in no time aan flarden. “Hou ‘r vast, Fred “, zei de tweede man. “We zullen haar even een lesje leren. ” Met kalme gebaren trok hij zijn kleren uit. Zijn stevige pik wees dreigend in Carla’s richting. Ze werd op haar knieen gedwongen. “Zuigen! ” beval Frits, maar Carla schudde heftig haar hoofd. Daarop kneep Frits haar neus dicht en wrong haar kaken van elkaar. Ze kokhalsde haast toen het kloppende vlees tot achter in haar keel werd geschoven. Nu ze eenmaal besefte dat er geen ontsnappen meer aan was, besloot ze maar mee te werken. Ze zoog, zij het met tegenzin, tot de man diep kreunde en het sperma haar keel ingefaagd werd… “Mijn beurt! ” gromde Frits. Carla werd ruw op haar rug gesmeten. Frits dook op haar en plantte zijn orgaan zonder veel poespas in haar buikje. Carla protesteerde gepijnigd, maar daar werd geen acht op geslagen. Frits neukte haar op een manier die Carla het gevoel gaf alsof ze in tweeen gescheurd werd. Om haar steeds luider wordende gekreun te dempen stak de tweede man zijn alweer stijve pik opnieuw in haar mond… Nog nooit had ze zich zo vernederd gevoeld. Waarom kwam er nou ook niemand voorbij? Altijd liepen er hier wel mensen te wandelen, maar uitgerekend nu was er geen levende ziel te bekennen – behalve deze twee beesten van kerels dan. “Volgens mij vindt ze het best lekker! ” grinnikte Frits nadat hij zijn lading in haar schrijnende pruim geschoten had. Ze kan er maar geen genoeg van krijgen! ” “Dan geven we haar toch wat meer? ” stelde de ander voor. “N… nee… ” kreunde Carla, maar ze werd alweer op handen en knieen gedwongen zodat de een haar achterlangs kon neuken, terwijl Frits zijn pik, die nog glom van haar eigen kutvocht, tussen haar lippen kon duwen. Hielden die kerels dan nooit op? Die met de baard, die was al twee keer klaargekomen en nog altijd stond zijn pik fier overeind! Meedogenloos ramde hij in haar buikje rond, terwijl ze haast stikte door Frits’ neukvlees dat tegen haar huig stootte. Onvermoeibaar ging het tweetal door, af en toe van positie veranderend, en Carla langzamerhand volledig uitputtend. Het was al zo goed als donker toen ze (eindelijk) ophielden en zonder verder een woord te te zeggen wegwandelden. Met knikkende knieen verzamelde Carla de restanten van haar kleding, schikte ze zo goed en zo kwaad als mogelijk was om haar beursgeknepen lichaam en strompelde haar huis. Binnen beklom ze moeizaam de trap en bleef in de deuropening van de badkamer staan. Ab lag in de kuip, en het schuim zat in zijn baard… “Laat geworden in de winkel? ” vroeg hij grinnikend. Carla lachte vermoeid terug en liet haar gescheurde jurk op de vloer vallen. Ze spreidde haar benen wat zodat Ab kon zien hoe een golf sperma van tussen haar opgezwollen schaamlippen omlaagdroop. “Jezus, Ab, wat was ik geil! ” zei ze. “Maar wat hadden we nu gedaan, als er wel iemand voorbijgekomen was? ” “Gewoon, doorgaan natuurlijk! Ik denk niet dat ik Frits nog had kunnen tegenhouden! “”