De dagen daarna was alles normaal. Voor de rest van de wereld dan. Helemaal niets verried wat er zich die woensdag in 1.7 had afgespeeld. N?¡ets! Totaal in de war raakte ik er van. En boos. Waarom liep Chris niet meer naar me te grijnzen in de gang! Waarom kreeg ik geen sms! Waarom leek alles simpelweg hetzelfde als het geweest was! Met moeite kwam ik de de dagen door. Voor mij was niets meer hetzelfde. Mijn hele wereld stond op zijn kop. Waarom had ik me woensdag zo gedragen. En waarom had ik het zo fijn gevonden dat Chris zei dat ik een goed sletje was. Alsof ik een hond was! schoot telkens verontwaardigd door mijn hoofd. Toch wist ik dat ik bij elke vorm van toenadering die Chris zocht gelijk zou proberen zo goed mogelijk uit te voeren wat hij wilde. Vaag dacht ik aan Peter en daar was weer dat knagende schuldgevoel dat ik de laatste tijd zo hard had proberen weg te drukken. Ik had hem niets verteld. Ik was ook niet naar de politie gegaan. Het was chantage toch!? Ik kon niets doen! verdedigde ik mijn gedrag. Als ik naar de politie zou stappen zou Peter de opname krijgen. Er was niets wat ik kon doen, bedacht ik gerustgesteld. Het was niet mijn fout. Het enige wat ik kon doen was afwachten. En wachten deed ik.. Donderdag bleef ik maar rondkijken of ik Chris niet ergens zag. Vrijdag liep ik nonchalant drie rondjes door de school en bleef ik na mijn lessen nog 3 uur op school om te oefenen. Zaterdag was een hél. Steeds als het hoopgevende rode lampje van mijn mobiel knipperde sprong ik op om te kijken of het van Chris was. Helemaal n?¡ets. Aan het einde van het weekeind had Peter me al 17 keer gevraagd of er dan écht niets was en ik had al 17 keer hetzelfde antwoord gegeven: ‘Nee hoor, ik slaap gewoon slecht de laatste tijd’. Feit was dat dit helemaal waar was en dat ik dus niets verkeerds deed. Weer dat schuldgevoel. ‘Je kan nergens anders meer aan denken dan aan Chris.’ Spookte het door mijn hoofd. ‘Daarom ben je zo afwezig’. Maandag stond ik alweer te springen om naar school te gaan. Ik had een lange dag, dus de kans dat ik Chris zou zien was groot. Toen ik op school was zag ik hem meteen. Hij hing tegen een muurtje bij de rookhoek omringd door zijn vrienden. Daan was er ook bij. Ik wilde slikken maar mijn keel was zo droog dat het niet echt veel uithaalde. Ik zou er langs moeten. De rookhoek was naast de ingang. Deze gedachte vervulde me van afschuw maar ook van blijdschap. Er was een kans dat er eindelijk iets gebeurde en ik niet meer langer in spanning zou zitten! Hoe dichter bij ik kwam, hoe harder ik begon te trillen. ‘Niet te veel die spieren spannen, je bent relaxt, je bent Anna, houd je gezicht ontspannen, je hebt Chris helemaal niets te zeggen, loop gewoon langs hem heen alsof er niets aan de hand is’ praatte ik mezelf moed in. Inmiddels was ik zo onbedwingbaar aan het trillen dat ik mijn handen in mijn jaszakken deed. Het moment dat ik langs liep keek ik strak voor me uit. Ik kon niet zien wat er gebeurde, maar ik hoorde niets. Op het laatste moment keek ik even vanuit mijn ooghoeken. Er moest toch iets gebeuren nu! Opeens zag ik Daan’s hoofd draaien! Mijn hart sloeg een tel over en ik schoot weer in de stress. Hij glimlachte, knikte even zijn hoofd naar achter en zei ‘hoi’. Opgelaten zei ik ‘hhallo’. Shit! waarom moest dat er nu weer zo trillend uit komen! De deur was nog nooit zo zwaar geweest en toen ik hem eindelijk weer achter me dicht hoorde vallen slaakte ik een zucht van opluchting. Ik voelde hoe mijn schouders zich ontspanden. De rest van de dag was ik aan het nadenken hoe ik het beste Chris’s aandacht kon trekken als ik hem zag. Hij moest ook niet de hele tijd met die stomme groep koeien omringd zijn. En helemaal niet met Daan. Ik haatte Daan. Ik haatte hem net zoals ik Chris had gehaat. Aan het eind van de dag was ik uitgeput. Constant was ik bezig Chris te zoeken om hem nergens te vinden. Verslagen deed ik mijn jas aan en liep naar buiten. Wéér was er niets gebeurd. Toen zag ik hem plotseling! Gewoon nog op dezelfde plek waar hij vanmorgen ook had gestaan! Het enige verschil was dat hij alleen was. zonder Daan, zonder andere vrienden. Het was uitgestorven. Ik moest mijn best doen niet in de lucht te springen van blijdschap. ?ëindelijk zou ik met hem praten. ‘Hee Chris, zei ik zo kalm mogelijk. ‘Hee Anna’ hoorde ik terug met een kalmte die dat van mijn woorden tot op de grond afbrak. ‘ik eh..’ begon ik. Toen sloeg de paniek toe. Wat ging ik zeggen! ik kon toch moeilijk gaan vragen wanneer hij me weer wilde neuken! Chris zag de paniek in mijn ogen en zei alsof er niets aan de hand was ‘Hoe gaat het?’ Ik kromp ineen.. hoe gAatet!? ‘Goed’ ’tof’ .. De spanning was om te snijden. Voor mij dan. Chris stond tegen een muurtje en rookte. Hij staarde voor zich uit, zich niets van de voor mij zo pijnlijke stilte aantrekkend. ‘Met jou?’ ‘Ook goed hoor. Lekker rustig nu zo aan het begin van het schooljaar.’ ‘ja’. bracht ik droog uit. .. Ik hAAtte pijnlijke stiltes. ‘nou,’ zei ik, wetend dat dit nogal dom leek ‘ik moet maar weer eens gaan.’ ‘okee, succes’ riep Chris nog. Ik draaide me om en kon me wel voor mijn kop slaan. Ik had me nog nooit zo opgelaten gevoeld. Het erge was dat ik me er met iedere stap die ik zette bewuster van werd dat ik niet nog langer kon wachten. Ik moest weten wat zijn volgende stap was. Mijn passen werden steeds kleiner en uiteindelijk stopte ik op een paar meter afstand en draaide me om. ‘Chris… toe!’ riep ik terwijl ik hem smekend aankeek. ‘Ik moet…’ Mijn stem stokte. Ik wist niet wat ik verder moest zeggen. Ik keek hem alleen maar aan in de hoop dat hij ?¡ets zei waardoor ik bevestiging zou krijgen dat hij woensdag nog niet vergeten was. Hij keek me even aan, doofde zijn sigaret en liep langzaam met zijn handen in zijn zakken mijn kant op. Ik kon de spanning bijna niet meer aan. Hij stopte vlak voor me waardoor ik weer geconfronteerd werd met het feit dat hij centimeters groter was dan ik. ‘W?ít moet je?’ zei hij zacht en dreigend. Ik zocht naar woorden. ‘Nou! ik… gewoon… ik eh, je weet toch van… eh…. ‘ Ik kwam er niet uit. Chris haalde een hand uit zijn zak, pakte mijn kin beet en liet me hem aankijken. ‘Wil je me zeggen dat het sletje wil vragen wanneer ze geneukt mag worden? siste hij zacht. Ik keek hem smekend aan. De dreiging die hij uitstraalde was niet te beschrijven. Toch moest ik het zeggen. ‘Ja meester’ Zijn hand raakte met zo’n kracht mijn kaak dat ik even wankelde en een pas naar achter moest doen om niet te vallen. Hij pakte me vast bij mijn kraag en trok me met een ruk weer naar zich toe. Hij keek me streng aan en zei ‘Het is niet de bedoeling dat sletjes zelf gaan vragen om straf Anna, dat zou ik maar snel afleren als ik jou was.’ Nog een klap. ‘Ik heb om kort te zijn nog geen zin gehad om dat hoeren lijf van je te gebruiken en ik heb Daan er ook nog niet over gehoord.’ Ik boog zover mogelijk met mijn hoofd naar achter om niet zijn adem in mijn gezicht te hoeven voelen. ‘Tot het zover is blijf jij netjes wachten en val je ons niet lastig, heb je dat begrepen?’ Nog dichter haalde hij mijn hoofd naar dat van hem. Er gingen te veel gedachten door mijn hoofd om zomaar zijn vraag te beantwoorden. ‘Had hij nog geen zin gehad om me te neuken? had ik iets fout gedaan? Was ik niet goed genoeg? Vond hij me niet aantrekkelijk? Ik voelde mijn kraag nog harder in mijn nek snijden. ‘Begrepen Slet!?’ schreeuwde Chris zodat het over het plein schalde. Schichtig keek ik om me heen. ‘Ja meester’ fluisterde ik snel, hopende dat niemand het gehoord had. Chris keek me aan en draaide zijn oor naar me toe. Sorrie, dat heb ik niet verstaan Anna, wat zei je precies?’
Weer keek ik om me heen en kwam opgelucht tot de conclusie dat er niemand was. Als ik op normale toon zou antwoorden zou niemand het horen. ‘Ja meester’ hoorde ik mezelf zeggen. ‘Pffff’ zuchte Chris opeens op luchtige toon ‘Sorrie zeg, dat muzikanten bestaan verwoest m’n oren.. je moet het nog een keer zeggen..’ Hij gaf weer een ruk aan mijn kraag en zei met een grijns ‘hard…’ Het laatste woord had weer die dreigende klank en in mijn maag kwam weer dat zware gevoel. Ik zou het echt moeten gaan schreeuwen als ik wilde dat hij me los zou laten. Ik voelde langzaam mijn mond open gaan . Ik aarzelde. Ik kon toch niet zomaar.. de mensen in school.. de ramen stonden open… Ik keek nog een keer naar Chris maar ik zag dat hij het veel te leuk vond om het nu af te breken. Ik haalde een hap adem en riep met een brok in mijn keel ‘Ja meester!’ Mijn adem trilde. Ik had het echt geschreeuwd. In één keer liet Chris me los. Ik wankelde en probeerde snel nog mijn voeten naar achteren te zetten maar ik kon niet meer voorkomen dat ik viel. Chris bleef nog even staan, genietend van het moment, waarna hij zich omdraaide en wegliep. Achter hoorde ik de klink van de deur naar beneden gaan en ik stond zo snel mogelijk op. Ik trilde als een gek. Om het moment waarop ik de persoon aan zou moeten kijken uit te stellen keek ik naar mijn kleren en begon ik maar zand van me af te kloppen. Ik hoopte vurig dat het niet iemand was die ik kende. Het liefst wilde ik dat wat er net gebeurd was zo snel mogelijk vergeten en het zou niet helpen als ik dingen zou moeten uitleggen. ÔÇÿHee, daar was jeÔÇÖ klonk een voor mij akelig bekende stem. Ik had geen keus meer, bovendien wist ik toch al wie het was. Met tegenzin keek ik op en ik keek recht in het gezicht van mijn altijd vrolijke huisgenootje Suzan. ÔÇÿIk heb je gewoon de hele dag niet gezien!ÔÇÖ riep ze uit. ÔÇÿWat toev?íllig dat we nu net elkaar tegenkomen, Nu kunnen we naar huis fietsen!ÔÇÖ Haar enthousiasme was verbazingwekkend. ÔÇÿJaÔÇÖ bracht ik uit, terwijl ik nog snel achterom keek. Hij liep met zijn handen in zijn zakken en wierp een laatste blik achterom. Het was weer die merkwaardige blik waarmee hij mij in het begin op de gang had aangekeken. Ik haatte het dat ik niet precies kon uitvinden wat die blik precies betekende. Ondertussen was Suzan aan het doorratelen over het toeval dat we elkaar de hele dag niet gezien hadden en dat we nu toch wel even koffie moesten drinken thuis. ÔÇÿJe hebt geen idee wat ik allemaal heb beleefd vandaag! We waren in.. hee!ÔÇÖ opeens keek ze me verstoord aan ÔÇÿ Waarom lag je op de grond! ÔÇÿ Het duurde even voordat ik de volledige betekenis van haar woorden had ontcijferd en het gevoel van paniek zich weer in mijn buik had gemanifesteerd. ÔÇÿEn praatte je met Chris?ÔÇÖ Ze keek me onderzoekend aan. Wat had ze gezien! Ik kon wel een verhaal ophangen over ik struikelde over een losse tegel, kut school ook, maar als ze gezien had hoe Chris me bijna op de grond had gegooid had dat geen zin.. ik nam de gok. ÔÇÿHahaha, Jazeg ssupererg, ik lag gewoon ineenkeer.. struikelde over zoÔÇÖn stoepje.. waarom liggen die dingen er eigenlijk!ÔÇÖ Gespannen wachtte ik haar reactie af. ze sloeg haar handen voor haar mond ÔÇÿoneeeee en dat nog wel terwijl Chr?¡s voorbij liep! Riep ze geschokt. ÔÇÿOooÔÇÖ, speelde ik het spelletje mee ÔÇÿLiep chrIs langs!?ÔÇÖ RampzAlig! Er kwam een ondeugende blik in haar ogen. ÔÇÿWeetjeÔÇÖ zei ze ÔÇÿIk vind hem echt zo lekkerÔÇÖ. Dit kon ik écht niet. ÔÇÿJaaaa?ÔÇØ riep ik toch maar. ÔÇÿJa,ÔÇÖ zei ze. ÔÇÿIk heb echt alweer de hele middag met hem gepraat en hij is zo leuk! Ik voelde zich een klomp in mijn maag vormen en wilde uitroepen ÔÇÿWaar wAs hij dan!ÔÇÖ maar dat kon ik niet.. dan zou ze gelijk doorhebben dat er wat aan de hand was. ÔÇÿoooÔÇÖ riep ik slecht geacteerd ÔÇÿVertel!ÔÇÖ. De rest van de weg naar huis fietste ik met een constant doorratelende Suzan die het alleen maar had over hoe leuk Chris was en wat hij allemaal had gezegd en gedaan. Eenmaal thuis wilde ik niets liever dan op de bank ploffen en televisie kijken en dus brak ik het gesprek nogal ruw af. ÔÇÿSorrie Suus maar ik heb echt even geen zin in koffie. mÔÇÖn maag.. Nou, ik moest maar eens gaan. DoeeoeoeiÔÇÖ zei ik terwijl ik zwaaide en snel de deur dicht deed. De dagen daarna deed ik niets meer. Het was te veel. Ik wist dat ik afstand moest nemen van Chris maar tegelijkertijd wilde ik aandacht van hem. Ik wilde een smsje! Dat smsje kwam. Eindelijk. Op vrijdagmiddag. Eigenlijk had ik alle hoop al opgegeven dat ik ooit nog iets van hem zou horen maar toen ik met iets van een laatste sprankje hoop mijn mobiel pakte om het rode lampje te laten stoppen met knipperen zag ik zijn naam in het scherm staan. Een schok trok door mijn borstkas. 14:23 Chris om half drie in 1.7 Snel keek ik naar de tijd. Dat ging ik nooit meer redden! Ik vloog op van de bank en pakte mijn jas. Het was een kwartier fietsen naar school, maar ik wist dat als ik mijn best deed ik er 10 van kon maken. Hijgend kwam ik aan legde mijn hand die trilde van spanning en ongeduld op de deurklink. Toen ik binnenkwam en het beeld dat ik zag tot me doordrong sloeg mijn hart een tel over. Chris stond Suzan te zoenen! Haar blouse hing half open en Chris streelde haar hals. Met een ruk keek Suzan geschrokken in mijn richting. Ik stond aan de grond genageld en wilde iets roepen maar ik kon niet meer denken. Wat was dit!? Ik verplaatste mijn blik van Suzan naar Chris en zag dat er niets was veranderd. Hij was nog steeds helemaal op Suzan gefocust. Hij trok haar dichter tegen zich aan en streelde door haar haar. Met een verwarde blik keek ze weer naar Chris. ‘Niks aan de hand hoor meisje’ zei hij zacht terwijl hij glimlachte. ‘Anna komt gewoon even kijken.’ Hij zoende haar zacht op haar mond en keek haar aan. ‘Dat vind je wel goed toch?’ Het leek alsof ze niet meer op deze wereld was. Wat had Chris met haar gedaan! Verbijsterd keek ik hoe Suzan wazig glimlachend knikte. Had ze iets gebruikt? Glimlachend keek Chris haar aan en vroeg op zachte toon ‘Wil je je blouse voor me uitdoen? Met grote ogen keek ze hem aan. ‘Het hoeft niet als je niet wilt?’ zei hij terwijl hij weer door haar haar streelde. Even leek ze verward maar toen begon ze langzaam haar blouse verder open te knopen. Ik stond nog steeds op dezelfde plek en kon niets uitbrengen. Eindelijk keek Chris me aan. Zijn koele blik raakte me diep. ‘Je was te laat slet’ Suzan wankelde even. ‘wow’ zei Chris terwijl hij grijnzend naar Suzan keek die geconcentreerd met haar knoopjes bezig was. ‘Een iets lagere dosering kan de volgende keer misschien ook wel…’ ‘wat heb je d’r gegeven klootzak’ siste ik. ‘Dat doet helemaal niet ter zake’ zei Chris terwijl hij naar me toe liep. ‘Feit is dat ze er zo suf van wordt dat ze makkelijk te be?»nvloeden is en er morgen niet meer veel van weet.. Geweldig toch?’ Hij legde zijn hand op mijn schouder en keek me aan. ‘Anna, vertel jij me nou eens waarom je zo laat was.’ ‘Daar herinner ?¡k haar dan morgen wel aan!’ Schreeuwde ik, Chris’s vraag compleet negerend. Ik was woedend en het maakte me niets uit wat hij hiervoor met me ging doen. Al sloeg hij me helemaal verrot, liet hij al zijn vrienden overkomen om me te misbruiken, het deed me allemaal niets meer. ‘En de politie ook!’ Zijn blik verkilde. ‘Anna, je moet uitkijken wat je zegt. Voor je het weet zorg ik dat je de straf die je krijgt niet meer leuk vindt..’ Ik kon alleen maar kwaad zijn en ging door. ‘De politie zal het ook niet echt leuk vinden wat je met haar hebt gedaan Chris, Ik hoop dat je je bas mee mag nemen in de gevangenis anders is het ook zo saai voor je. Dan heb je de hele dag niets anders te doen dan een beetje met je pik .. Plotseling duwde hij drie vingers in mijn mond. ‘Zuigen’ was het korte bevel. Ik probeerde nog wat te schreeuwen maar het duurde niet lang voor ik doorhad dat ik geen andere keus had. Ik gehoorzaamde. Na een tijdje kwam Chris tegen me aan staan haalde zijn vingers uit mijn mond. Hij legde een arm om me heen, keek me aan en streelde door mijn haar. Mijn woede smolt weg als sneeuw voor de zon. Ik ontspande en ik voelde mijn hele lichaam warm worden. Wat heerlijk was dit. Ik wilde me tegen hem aandrukken en hem zoenen maar iets weerhield me.
‘Ik moet je wel straffen nu, dat weetje toch? ‘ zei hij zacht in mijn oor. ‘Ja meester’. Ik wist dat ik te ver was gegaan. Ik had hem uitgescholden en was helemaal door het lint gegaan. Een gevoel van schaamte overviel me en ik zei ‘Sorrie Meester’. ‘Goedzo’ Hij keek me aan en glimlachte. ‘Ik zal het nu nog niet doen’ Ik keek hem vragend aan. ‘Waarom niet?’ Hij keek schattend naar me en boog even zijn hoofd schuin. ‘Omdat het een grote straf is. Daarvoor moet ik nog wat dingen regelen.’ Snel keek ik naar de grond. Een grote straf. Ik voelde een mengeling van schaamte en zenuwen. Wat zou het zijn? en wat moest hij regelen? Plotseling hoor de ik een plof en snel keek ik in de richting van waar het geluid vandaan kwam. Een dof gevoel kwam weer in mijn maag. Suzan.. ik was haar helemaal vergeten. Ze was op de pianokruk geploft en keek nu wazig naar ons. Samen met mijn medelijden begon ik iets van afgunst te voelen toen ik naar haar keek. Ze had haar blouse uitgedaan en had een rode bh aan. Chris liep naar haar toe en hielp haar van de kruk af. Hij keek naar haar en ik zag dat hij genoot. Dat was ook wel logisch, ze was prachtig! Ik kon me niet herinneren dat ik me ooit zo jaloers had gevoeld. ‘Meester, ik..’ begon ik, maar Chris draaide zijn hoofd met een ruk om en beet me toe ‘Sletten die te laat komen hebben niets te zeggen hier.’ Geschrokken van zijn reactie boog ik mijn hoofd. ‘Ooh wat heb je een lekker lichaam’ hoorde ik hem kreunen. Mijn maag draaide zich om. Ik kneep mijn ogen stijf dicht, maar het beeld wat ik zag ging niet weg. Ik hoorde hoe hij haar zoende en ik moest even opkijken. Net op dat moment zag ik haar bh afvallen en Chris bewonderend naar haar borsten kijken. ‘Hier komen slet’ blafte Chris me toe. Suzan schrok zichtbaar van de uitval en Chris legde snel een arm om haar heen. ‘Sorrie dat ik je liet schrikken meisje, ik moet af en toe Anna wat zeggen en die luistert niet als het op normale toon gaat, vandaar.’ Suzan keek me verbaasd aan en knikte. Mijn jaloezie had het nu officieel gewonnen van mijn medelijden. ‘Nou, niet zo sloom muts! hier!’ Trillend op mijn benen liep ik naar hem toe. Hij ging ondertussen gewoon verder Suzan te zoenen en knoopte haar broek open. Langzaam deed hij die naar beneden en Suzan stapte er wat onbeholpen uit. Inmiddels stond ik al vlakbij hem en ik probeerde subtiel zijn aandacht te trekken. Hij trok zich er niets van aan en begon haar weer te zoenen terwijl hij haar lichaam aaide en streelde. Duidelijk was te zien hoe Suzan hiervan genoot. Ze kreunde even en alsof Chris hierop had gewacht begon hij steeds verder naar beneden te gaan met zijn hand. Op het moment dat hij door haar onderbroek haar kutje aanraakte slaakte Suzan een zucht van genot. Chris keek me kort aan en zei ‘Maak mijn broek open’. Ik besloot zo goed mogelijk uit te voeren wat hij zei. Ondank de schok was ik me toch onwijs geil gaan voelen -‘Natuurlijk’ bedacht ik verbitterd – en wilde ik niets liever dan aandacht van Chris. Ik ging op mijn knie?½n zitten en probeerde zijn broek open te krijgen maar hij stond te dicht bij Suzan zodat het nogal een klungelige situatie werd. Chris maakte een ongeduldig gebaar. Hij zuchtte en ging naar me toe staan zodat ik er beter bij kon. ‘Kun je al niet eens een broek open maken!? Jezus, waar héb ik je in vredesnaam voor’. Zo snel als ik kon maakte ik zijn riem los waarna al snel zijn broek naar beneden zakte. Even viel er een stilte en ik keek vragend naar hem op. Zijn blik was een mengeling van ergernis en minachting en met een schok bedacht ik me dat ik ook zijn boxer naar beneden moest doen. Snel begon ik zijn boxer uit te trekken. ‘Zooo goed hoor,’ klonk het honend, ‘Als het nog even langer had geduurd had ik je naar Daan gestuurd om die je pijpbek aan te bieden. Ww?ít een waardeloze slet ben je ook.’ Ondertussen probeerde ik me zo veel mogelijk af te sluiten voor wat hij zei. Ik keek naar zijn keiharde paal en wilde niets liever dan hem in mijn mond nemen. Ik keek nog een keer omhoog en begon langzaam met mijn lippen richting zijn lul te gaan. Mijn mond zakte open en en mijn ogen vielen dicht. Ik zou hem eindelijk weer verwennen en hij zou me een goed sletje vinden! Een keiharde slag kwam neer op mijn hoofd. ‘Hoer die je bent! hoorde ik terwijl ik verward opkeek. ‘?ìk bepaal wel of ik hem in die vieze bek van je wil steken of niet!’ Hij hief zijn hand weer op en ik dook weg. Er kwam niets en vertwijfeld keek ik weer omhoog. Ik zag hoe Chris zich omdraaide en zich weer op Suzan focuste. Hij zoende haar weer en pakte zacht haar hand die hij op zijn borst legde, en langzaam naar zijn lul leidde. Terwijl ik toekeek voelde ik hoe geil ik werd en ik kon me niet langer inhouden. Ik kon me niet voorstellen dat Chris het goed zou vinden als ik mijn broek uit zou doen dus begon ik langs mijn spijkerbroek te wrijven. Chris was nog steeds Suzan aan het zoenen dus als ik zacht deed zou hij er niets van merken. Vanaf het moment dat ik de wrijving lans mijn kutje voelde ontspande mijn lichaam zich. Ik voelde hoe mijn lipjes zich helemaal openden en ik kon bijna voelen hoe het geil er uit droop. Steeds sneller begon ik te wrijven tot ik me bijna niet meer in kon houden en voelde dat ik bijna ging komen. ‘Jaa, hallo Daan, zeg, ik heb een vraag’ Een verlammende schok vloog door mijn borstkas en in paniek opende ik mijn ogen. Ik zag Chris voor me staan met een telefoon in zijn hand. Hij keek minachtend op me neer. ‘Zou jij me even uit de brand kunnen helpen?’ Zijn mond vormde zich tot een wrede grijns toen hij mijn paniek zag. Jaa ik heb het ook druk maar die slet wil weer niet luisteren. .. Wie ookweer? ja wat denk je wie. Anna natuurlijk. …. Ja dat kan ik me voorstellen maar ik heb je echt even nodig. Ik zeg wel even dat ze die bek van d’r moet wassen. Ja? oke dank je man, tozzoooo.’ Mijn mond viel open en ik staarde hem glazig aan, nog niet helemaal beseffend wat ik net had gehoord. Hij boog zich naar me toe en greep me bij mijn haar. ‘Zo, kan ik nu weer verder?’ vroeg hij met opgetrokken wenkbrauwen, ‘kan ik nu weer even gewoon doen wat ik wil zonder steeds te hoeven voorkomen dat mijn slet iets doet wat niet mag? Ik kromp ineen. ‘Meester.. ‘ probeerde ik, maar Chris ging al verder. Hij liet mijn haar los en zei ‘Nou, Daan komt eraan en hij is niet in een goede bui. Zet je maar schrap. Oja en ik wil dat je nu naar de wc gaat en die gore bek van je gaat uitspoelen met zeep. Dat is nog het minste wat ik kan doen voor hem.’ In een reflex boog ik mijn hoofd weer en zei ‘Ja meester’. Ik stond op en liep naar de deur. Toen ik mijn hand op de klink legde hoorde ik hem zuchten. Ik keek om. ‘Anna’ zei hij vermoeid. ‘Wat denk je nou. Denk je echt dat ik je met kleren aan uit dit lokaal laat lopen?’ Ik verstijfde. ‘Denk je nou echt dat ik dat riskeer?’ ‘Maar meester!’ riep ik in paniek, ‘Ik zal écht weer terug komen!’ ‘Kijk, begon hij op kinderlijke toon uit te leggen, ‘Als je nou een goede slet was geweest.. Als je nou ?íltijd deed wat ik je vroeg, d?ín had ik je vertrouwd. nu, helaas voor jou, moet je toch even je kleren uit doen. Dit kon ik niet. Ik zou naakt door school moeten lopen? De wc was dan wel maar een paar deuren verderop maar ik wilde voor geen goud dat iemand me zou zien. ‘Ach, als je een beetje sneller beweegt dan je tot nu toe gedaan hebt ben je er zo.’ zei hij geruststellend. Er zat niets anders op. Ik zou inderdaad maar moeten rennen. Twijfelend begon ik mijn broek open te knopen. ‘Kijk dit bedoel ik nou! Schiet op hoer! straks is Daan er en ik wil niet dat hij moet wachten!’ Iets sneller begon ik nu ook de rest van mijn kleren uit te doen. Toen ik helemaal naakt was keek ik snel even naar Chris. Hij stond nog steeds te wachten. Jezus, kon hij niet weer met Suzan bezig gaan? ik had tijd nodig moed bij elkaar te rapen… Ik draaide me weer om naar de deur en legde mijn hand op de klink. In gedachten zag ik de gang voor me. Ik zou zo hard mogelijk rennen en als iemand me zag dan.. ja.. wat dan eigenlijk?.. Achter hoorde ik geluid en snel keek ik om. Ik zag hoe Chris nijdig op me af kwam lopen en ik kromp in elkaar. Toen hij bij me was legde hij zonder iets te zeggen een hand in mijn nek. Ik gooide mijn hoofd naar achter en mijn kaak viel naar beneden terwijl ik me los probeerde te worstelen. Chris hield me stevig vast, deed met zijn andere hand de deur open en gooide me naar buiten. Ik kon nog net overeind blijven en keek in paniek om me heen. Niemand! Snel begon ik te rennen. Toen ik de deur van de wc bereikt had keek ik nog een laatste keer om me heen en stelde vast dat niemand me gezien kon hebben. Opgelucht trok ik de deur open en rende een hokje in. Toen de deur op slot was liet ik me met een zucht op de wc zakken. Ik trilde van top tot teen. Mijn ademhaling was snel. Deels van het rennen maar ik gokte voor het grootste gedeelte van spanning. Ik probeerde mijn adem onder controle te krijgen maar ik voelde hoe ik steeds sneller begon te ademen. De eerste snik klonk door de stille wc en ik schrok van mijn eigen geluid. Het werd me even te veel. Ik zakte in elkaar en liet mijn tranen de vrije loop. Ik kon me niet herinneren dat ik me ooit zo verward had gevoeld. Ik werd duizelig. Als het nu maar even ophield. Maar de gedachten bleven maar door mijn hoofd schieten, en met elke gedachte kwam een emotie als een zware deken in mijn hoofd. Ik voelde me misselijk. Had het koud maar zweette als een gek. Uiteindelijk kon ik niets anders dan daar gewoon maar te blijven liggen met mijn hoofd op mijn armen, wetend dat dit vast en zeker consequenties met zich mee bracht. Ik had geen enkele kracht meer om iets te doen.
Ik hoorde de deur van de wc opengaan en verstijfde. Wie was het? Hoe lang had ik hier gezeten? Kwam iemand me halen, of was het gewoon iemand die naar de wc moest? Gespannen wachtte ik af. ‘Ooooo, Aaaannaaaaa’ hoorde ik, terwijl ik het laatste beetje hoop dat ik had verloor. Daan. Ik keek radeloos om me heen. Wat een muts was ik ook, deze hokjes waren alles behalve stevig. Waarom moest ik me nu weer h?¡er in opsluiten! Een ongelofelijk harde klap schalde door de wc heen waardoor ik in een keer doodstil en verkrampt op de wc zat. De deur van het eerste wc hokje klapte nog na. ‘Chris zei me dat je nogal ongehoorzaam was geweest en dat ik je even aan moest pakken’ klonk weer die zachte stem. Daan. Waarom Daan! Ik haatte hem en wilde dat hij uit mijn buurt bleef. Weer een knal. Dit keer was het het wc hokje naast me en ik kromp ineen terwijl de scharnier van de deur het begaf en de deur scheef in de opening heen en weer bleef schommelen. ‘Zo, dat is ook niet zo stevig meer allemaal… Je kunt er niet eens tegen aan trappen! Ik hoop dat jij wat steviger bent Anna, als jij net zo makkelijk wat breekt komt het niet goed. Ik stond op. De spanning was echt niet te doen. Het volgende hokje was dat van mij. De eerste schop die Daan gaf haalde niet zo veel uit en even kreeg ik weer een klein sprankje hoop. Daarna volgden echter nog een paar knallen en stukje bij beetje werd dat sprankje met de grond gelijk gemaakt toen de deur het langzaam maar zeker begon te begeven. Plotseling liet in plaats van de scharnier het haakje los waarmee de deur op slot had gezeten, en vloog hij met een knal tegen de zijkant van het hokje aan. Daan stond voor me en langzaam kwam er een grijns om zijn mond. ‘Hee’ zei hij zacht ‘kijk eens wat ik hier vind.’ Hij liep naar me toe en pakte ruw mijn haar vast zodat mijn hoofd naar achteren klapte. ‘Een ongehoorzame hoer..’ Hij sleurde me uit het hokje. ‘En heeft deze hoer haar bek al uitgewassen zoals Chris me beloofd had?’ Ik keek hem in paniek aan en dacht iets te lang na. ‘Ja!’ schreeuwde ik toen. ‘Ja, ik heb mijn mond gespoeld!’ Daan barstte in lachen uit terwijl hij me aan mijn haar op de grond drukte. ‘D’r mond!’ lachte hij alsof ik er niet was. Toen boog hij weer naar me toe en zei dreigend ‘In jouw geval heet dat nog steeds ‘bek’ schatje. Een hond heeft toch ook geen mond? En je moet bovendien beter liegen de volgende keer. Hij sleurde me over de grond mee naar de wastafels en deed de kraan aan. Hij drukte drie keer op de zeeppomp en trok me aan mijn haar half overeind. ‘Dan moet ik het maar doen’ zei hij terwijl hij zijn vingers zo ver mogelijk in mijn mond schoof zodat ik moest kokhalzen. Het was walgelijk. De bittere smaak van het zeep drong langzaam tot me door terwijl ik voelde hoe de eerste bellen zich begonnen te vormen. Daan bewoog zijn hand in snel tempo heen en weer zodat mijn mond in no time vol zat met schuim. Ik hoestte en voelde me benauwd worden. Als ik inademde kreeg ik schuim mee, dus ik probeerde nog een keer te hoesten. Toen dat niet hielp moest ik toch inademen. Door mijn neus probeerde ik wat zuurstof te krijgen maar ik kon niet voorkomen dat er bellen mee kwamen. Daan haalde net op tijd zijn hand uit mijn mond en liet mijn haar los. Ik viel hoestend op de grond en probeerde zo snel mogelijk het zeep uit mijn mond te spugen. Happend naar adem zag ik vanuit mijn ooghoeken dat Daan de kraan aan had gedaan. Na een tijdje had ik eindelijk weer het gevoel niet meer in ademnood te zitten. Ik kon er niet lang van genieten want ik voelde hoe Daan me overeind haalde. ‘Zo, nu nog even uitspoelen, dan ben je klaar voor gebruik’. Zonder verder iets te zeggen drukte hij mijn hoofd onder de kraan en hield hem zo dat de harde koude straal van de kraan in mijn gezicht spoot. ‘Bek open!’ schreeuwde hij ‘Ik wil geen schuim aan mijn pik straks dus ik zou maar even goed spoelen als ik jou was!’ Ik deed mijn mond open en voelde het water naar binnen stromen. Na een tijdje was er geen schuim meer te zien. Daan haalde zijn hand uit mijn kletsnatte haar en ik liet me op de grond zakken. Ik hijgde en keek vermoeid naar Daan die zijn lul uit zijn broek haalde. Even sloot ik mijn ogen en probeerde een beetje energie te vinden. Ik hoorde Daan zeggen ‘Zo, nu ga je me maar eens verwennen, slet.’ Ik deed mijn ogen weer open en zag dat Daan zijn lul voor mijn gezicht hield. Vermoeid opende ik mijn mond en nam ik zijn paal tussen mijn lippen. ‘Chris heeft me verteld dat je heel goed kunt pijpen als je je best doet.’ zei hij half kreunend. ‘Dat wil ik dus wel eens even uittesten. Ik denk dat je kan raden wat er gebeurd als je niet je best doet?.. ik keek even omhoog en knikte met zijn lul in mijn mond van ja. ‘Goedzo’ hoorde ik hem tevreden kreunen terwijl hij zijn handen op mijn achterhoofd legde. Ik was al lang blij dat ik normaal kon ademhalen en begon echt mijn best te doen. Mijn lippen spanden zich en mijn tong begon rondjes te draaien om zijn eikel. In een keer schoof ik mijn lippen tot aan zijn ballen over zijn lul en ik hoorde hem kreunen. ‘ooooo sllEt’ Tergend langzaam schoof ik mijn lippen weer terug terwijl