Het moet ergens net na middernacht geweest zijn toen Amika huilend onze suite in kwam. Ik wekte Donata en Donattella en vroeg hen naar de andere slaapkamer te gaan voor de rest van de nacht. Ik zei: jullie hebben nog genoeg te praten voor ik morgen Donata met ons meeneem. De twee vrouwen gingen naar de andere slaapkamer en Amika ging op de rand van het bed zitten. Ik pakte mijn camera en zei: blijf even zo zitten, ik wil je gezicht fotograferen met je tranen erop. Ik nam een tiental fotos en ging toen naast haar zitten en vroeg wat eraan scheelde. Ze zei: ik voel me zo alleen, er is momenteel niemand bij wie ik kan komen met mijn problemen. Ik keek haar aan en vroeg: en ik dan? Ze zei: jij hebt al zoveel gedaan voor Ines dat ik niet bij jou durfde aan te komen met mijn problemen. Ik zei: jij mag altijd bij mij komen als je ergens mee zit. Ze zei: ik denk dat het ook komt omdat ik ongesteld ben dat ik me zo beroerd voel. Ik zei: vertel me eens waar je je problemen ziet. Ze zei: nu Ines een vriendin heeft is ze minder afhankelijk van mij en heb ik te veel tijd om na te denken over hoe mijn leven had kunnen zijn.
Ik keek haar aan en zei: maar je bent nog zo jong, waar maak je je druk om. Ze antwoordde: ik weet niet wat ik wil gaan doen met alle vrije tijd. Ik streelde haar haren en zei: wat vind je leuk? Ze zei: dingen die jij doet met je camera en ontwerpen. Ik zei: dan ga je je daarop toeleggen. Ze zei: maar ik heb geen regelmaat in mijn vrije uren. Ik zei: ik praat daar morgen met Ines over zodat jij elke avond vrij hebt om te studeren. Laat Ariana haar in de avond en nacht maar helpen. Ik ga jou helpen om je beter te voelen. Ik trok haar verder het bed op en liet haar op mijn schouder liggen en legde mijn bovenbeen op haar buik. Ik vroeg: voelt dat beter? Ze knikte snikkend en zei: sorry dat ik je geen seks kan geven en ik antwoordde: ben je mal, ik ben blij dat ik eens een rustige nacht kan hebben. Ze kroop dicht tegen me aan en zei: ik dacht dat je alleen maar om Ines gaf. Ik zei zacht: jij verdient net zo veel attentie als haar, na wat jij allemaal voor haar gedaan hebt, ga ik nu wat voor jou doen.
Jij gaat een online cursus fotoshop doen en een cursus in-design. Dat geeft je alle mogelijkheden om zowel grafisch design te doen als digitale fotos te bewerken en die in je ontwerpen te gaan gebruiken. Als jij beide cursussen voltooid hebt nodig ik jou uit om samen met mijn nichtje een boek met fotos te ontwerpen. Amika vroeg: maar hoe moet dat dan zonder camera. Ik zei: ik ga voor jou een camera ter beschikking stellen op basis van leen alsmede een laptop zodat jij je studie kan doen. Mocht je de studie afronden met goede cijfers, dan zijn beide voor jou om te houden, verpruts je je studie, dan komt alles terug naar mij. Ze keek me aan en zei: meen je dat echt? Ik keek haar aan en zei: heb ik ooit iets beloofd en niet waar gemaakt? Ze zei: niet dat ik weet. Ik zei: morgenmiddag gaan we naar Lucca en halen we een laptop voor je, de camera halen we bij de canon winkel in Lucca waar we langsgekomen zijn toen Donata en ik door Lucca wandelden.
Ik werd omhelsd door Amika en ze kuste me wild. Ze zei: hoe kan ik je ooit bedanken? Ik zei: door gewoon je best te doen en jezelf te blijven. Ik zal regelen dat jij je cursus voor je camera mag doen in Lissabon en je cursussen voor de rest zullen in het Engels gedaan worden. Ik zorg voor de internationale garanties en voor de software voor je laptop, de rest is aan jou. Bewijs jezelf maar en dan mag jij meehelpen mijn boek te publiceren. Ze zei: nu heb je mij zo gek gemaakt dat ik de rest van de nacht niet meer kan slapen. Ik zei: mijn camera ligt hier, laten we eens in de andere suite gaan kijken en dan mag jij fotos maken. Ze keek me lachend aan en zei: het zullen niet de beste fotos worden. Ik zei dat zien we naderhand wel. Ik vertelde Donattella dat we even naar de andere kamer zouden gaan en ze zei dat dat ok was.
We liepen naar de andere kamer in onze badjassen en bij binnenkomst hoorde ik al direct veel herrie uit twee kamers komen. Ik liep naar de kamer van Ines die samen met Jenny lag te vrijen en Amika begon fotos te maken. Ze hadden ons pas in de gaten toen Amika al een kleine 40 fotos had gemaakt. Ines vroeg waar we mee bezig waren en ik zei: ik geef Amika les in fotos maken. Ze keek me vreemd aan en ging daarna verder met Jenny. We sloten de deur en liepen naar de kamer van Lila. Ik deed de deur open en Luz zag me. Ze klom van het bed en sprong me om mijn nek. Ik heb je gemist zei ze terwijl ze mijn badjas los maakte en uittrok. Ze ging om mijn nek hangen en tilde zichzelf omhoog en liet zich op mijn pik zakken. OOOOHHHH WAT HEB IK DIT GEMIST gilde ze.
Lila keek me beteuterd aan en ik zei: laat haar maar even genieten, jij hebt haar de rest van je leven. Amika legde alles vast op foto en toen Luz klaarkwam op mijn pik maakte Amika diverse fotos. Ik legde Luz op het bed en zei: wij vervolgen dit later, ik kwam alleen even hallo zeggen. Lila vroeg wat Amika met mijn camera deed en ik zei: ik leer haar hoe het is om fotos te maken. Vooral natuurfotos. Lila zei: porno bedoel je? Ik zei: nee, mijn fotos zijn natuurfotos. Ze zei: dat weet ik, maar ik maakte alleen maar een grapje. Ik zei: kom dan gaan we de fotos eens bekijken. Ik deed mijn badjas aan en Luz vroeg: mogen wij meekomen kijken? Ik zei: nee, jullie mogen ze morgen zien. Eerst zijn wij aan de beurt.
Terug in onze suite uploadde ik de fotos naar mijn laptop en bekeken we ze. Het waren op zich redelijke fotos en ik zei tegen Amika: volgend keer moet je op de volgende dingen letten en bij elke foto gaf ik aan wat beter kon. De enige spectaculaire goede foto was de foto van Luz die klaarkwam op mijn pik. Je kon haar vertrokken gelaatsuitdrukking en haar open mond goed zien. Ik zei: wacht even, die foto stuur ik direct door naar je zus. Ik mailde de foto naar Ines en kreeg binnen een minuut reactie. Wie heeft die foto gemaakt, Lila? Ik antwoordde en zei: nee, niet Lila, je zus. Ze antwoordde direct: wat een prachtige foto. Wacht, dan kom ik online. Ze zette een zoom meeting op en zei tegen haar zus. Je hebt talent. Lila en Luz hoorden de conversatie en kwamen de slaapkamer van Ines binnen en die liet de foto van Luz en mijzelf aan hen zien. Lila zei: wow, wat mooi en Luz keek met een rood hoofd toe. Ik zei: dat zijn mooie natuurfotos. En nee, je hoeft je er niet voor te schamen, je ziet er geweldig uit!!! Ik zei: dit is een foto die in ons boek zou kunnen komen?
Welk boek vroeg Ines. Ik zei er is ons aangeboden om een fotoboek te maken en te laten publiceren. Wie weet Luz, misschien is dit het begin van een nieuwe carriere. Ze zei: als je dat maar laat. Deze foto is alleen voor jou prive album. Ik antwoordde iedereen met: tijd om te gaan slapen. We hebben morgen een drukke dag. Rond half zeven werd ik wakker en wekte ik Amika ook. Ze zei dat ze lekker geslapen had en dat mijn been op haar buik enorm geholpen had. Ik vroeg of ze mee wilde komen om fotos te maken terwijl ik met Donattella bezig was. Ze vroeg: mag ik dat? Ik zei: natuurlijk, en denk aan de tips die ik je gegeven heb. We liepen de tweede slaapkamer in en Donattella vroeg aan Amika: alles goed met je? Je ziet er een stuk beter uit. Amika zei: je weet hoe het is, als je een probleem hebt, ga naar Gerrit, die lost het op voor je. Hij heeft mij beloofd om ook mijn probleem op te lossen. Donattella keek me aan en vroeg: en nu? Ik zei: tijd om jou een nieuwe vulling te geven. Ik wil jou de beste kans geven om zwanger te worden. Donata keek mij aan en vroeg: en ik dan? Ik zei: jij mag deze ronde alleen maar kijken.
Ze ging tegen het hoofdbord van het bed zitten en ik ging bij Donattella liggen en begon haar te kussen. Ze zei: je weet dat ik dit enorm ga missen. Ik zei: dat mag dan zo zijn, maar je hebt je verplichtingen. Ze antwoordde: dat weet ik, maar toch…. Ik vroeg: hoe wil je het doen en ze zei: mag ik nog een keer lekker schuiven? Ik ging op mijn rug liggen en ze klom direct over me en begon te schuiven. Ik keek naar Donata en zei: nou vooruit dan, kom maar op mijn gezicht zitten, dan zal ik je even lekker likken. Er verscheen direct een grote glimlach op haar gezicht en ze kwam direct overeind en ging boven mijn gezicht zitten. Ik likte haar vol overgave en toen ze klaarkwam op mijn gezicht liet ze expres haar blaas leeglopen. Ze ging expres omhoog zitten zodat het goed zichtbaar was voor zowel Amika die er fotos van maakte als voor haar moeder die ontzet toekeek en zei: Donata, schaam je. Dat is vies. Mijn mond was echter open en ik dronk het allemaal weg. Donata klom van me af en gaf me een lange tongzoen en zei: heb je ervan genoten? Ik zei: het was lekker lieverd. Ze zei tegen haar moeder: zie je wel dat hij het niet erg vond.
Donattella keek me aan en vroeg: was dat niet enorm smerig? Ik zei: nee, het was een beetje scherper van smaak dan de vorige keer, maar toen had ze veel water gedronken. Het is een beetje zoutig, maar het is wel de best gefilterde vloeistof die er bestaat. Donattella zei: dat zal wel, maar ik vind het ongepast. Ze ging door met schuiven tot ze twee keer klaargekomen was en tilde zichzelf toen op en liet zich op mijn pik zakken waar ze als een bezeten vrouw op begon te wippen. Ik begon tegen te stoten en voelde na een paar minuten hoe haar baarmoederhals zich opende en het zaad van de dag ervoor, wat er nog van over was, langzaam langs mijn pik naar buiten lopen. Na nog vijf minuten zei ik: hier komt je volgende lading en ik spoot haar baarmoeder vol met vers zaad. Ze liet zich voorover op me vallen en zei: dank je voor dat, en voor alles wat je voor ons gedaan hebt. Donata had de kussens klaargelegd en ik rolde Donattella erop en begon me langzaam uit haar te trekken.
Toen ik eenmaal uit haar was lag ze met haar benen gespreid en haar kont op kussens te kijken. Donata zei: weet je, mijn moeder heeft je nog niet zien spuiten. Blijf tussen haar benen zitten, dan kom ik achter je zitten en trek ik je af zodat je over mijn moeder kan klaarkomen. Donattella zei: ik weet niet of ik dat wil zien en Donata zei: dit wil je absoluut zien, zoiets heb jij nog nooit gezien. Donata ging achter me zitten en met een hand aan mijn pik en de andere tussen mijn benen door aan mijn ballen begon ze me af te trekken. Amika maakte veel fotos. Een aantal waarop duidelijk zowel moeder als dochter en ik zelf zichtbaar waren. Ik streelde zacht over de tieten van Donattella en die kreunde zacht. Het duurde 12 minuten voor ik zover was en tegen Donattella zei: hier komt het en ik begon te spuiten. De eerste twee stralen over haar tieten en buik. De derde en vierde over haar hals en gezicht en de rest over haar armen en lichaam. Ze veegde haar ogen schoon en zei: dat is niet echt. Ik zei: zoveel heb ik gisteren en vandaag bij elke zaadlozing in je gespoten.
Ze keek me aan en zei: onmogelijk, mijn man dacht dat hij het goed deed met anderhalve eetlepel, dit is absurd. Ik liet me voorover op haar vallen in mijn eigen zaad en zei: kom dan gaan we samen douchen en mag jij mij wassen en zal ik jou wassen. Ze sloeg haar armen om mijn nek en zei: vooruit dan liefste, jij mag mij eerst wassen en daarna ga ik jou wassen. En zo gebeurde het. Na het douchen kleedden we ons en gingen we samen naar de kamer van Ines. Daar was ook iedereen bezig zich klaar te maken voor de vergadering. Lila zei: Bianca heeft gisteren gebeld. Ze wilde weten hoe onze namen gespeld werden. Ik vroeg haar waarvoor maar ze zei er verder niets over. Nadat we ons ontbijt genuttigd hadden en alles was klaargezet voor de vergadering gingen we nog even over de dingen die besproken moesten worden. Ines vroeg: is het ok als wij bij deze vergadering bij zijn en het opnemen? Ik zei: natuurlijk moeten jullie erbij zijn. Het is belangrijk dat mensen te horen en te zien krijgen dat het hier om een internationale medische actie gaat. Ik zal van tevoren, voor jullie beginnen te filmen dit duidelijk maken aan iedereen.
Tegen Lila zei ik: bel jij Bianca even zodat die erbij kan zijn voor eventuele vertalingen. Lila belde Bianca en die zei: ik kom nu naar jullie toe. Twintig minuten later was ze bij ons. Net op tijd voor de vergadering. Toen die begon, was het een en al technische praat en medische termen waarna Jose het woord nam en zei: hoe lang nog voor jullie hier zijn, want we willen zo snel mogelijk beginnen met de behandeling. Ik zei: ik verwacht dat we binnen anderhalve week terug in Antwerpen zijn. Jose zei: probeer het binnen een week te maken. Ik zei: ik zal het proberen, maar weet niet of dat lukt. Er moeten nog een aantal dingen aan onze kant geregeld worden. Ze zei: probeer het in elk geval. Hoe eerder hoe beter. De vergadering met de artsen was voorbij en ik vroeg aan JJ: hebben we plaats voor vier extra mensen? JJ zei: dan zullen we er in elk geval een paar in het huis van Lila moeten plaatsen. Lila zei: dan gaan Luz en ik wel in ons huis en mag Pedro bij ons in de andere kamer slapen. Ik zei: in dat geval mag Trudie bij Amika en komt Ines bij ons in bed. Ik denk dat Donata het best wel met Lizzy zou kunnen vinden.
Amika en Trudie kunnen beneden liggen en Lizzy mag met Donata in de loft. Ik vroeg aan JJ: mag ik Lizzy even aan de chat? Lizzy kwam aangehuppeld en vroeg wat wil je lekkere vent? Ik zei: gedraag je, er zitten artsen in deze chat. Ik vroeg haar hoe is het met onze vriezer gesteld. Wat hebben we nog? Niet veel was het antwoord. Ik zei: pak pen en papier. 10 kilo buikspek aan het stuk. 10 kilo kippenbouten, 10 kilo runder riblappen met vet eraan. Zorg dat er genoeg knoflook in huis is alsmede rode en witte uien en zilveruitjes. Verder moet er 2,5 liter zoete dikke soyasaus gehaald worden, 2,5 liter zoete chillysaus, 2 kilo bruine suiker, de normale groente als paprikas, prei, wortels, gemixte groentes (diepvries), een zak aardappelen. Zorg dat dit in huis gehaald is voor woensdag, in het geval dat we eerder kunnen terugkomen. Oh, en jij gaat tijdelijk verhuizen naar de loft en krijgt daar een meisje onder jouw hoede. Ze vroeg: verder nog wat? Ik zei: hebben we nog steranijs? Het antwoord was nee, iedereen is daar fan van geworden. Ik zei dan haal je dat ook nog en 5 kruiden , voor het buikspek.
Ze keek me aan en vroeg: en wie betaalt dat allemaal? Ik zei: dat komt uit jouw loonzakje. Mooi niet zei Lizzy, mijn loonzakje moet eerst nog komen. Ik zei in dat geval mag je het aan JJ vragen. JJ zei: ik regel dat. Ik vroeg aan JJ: hoe staat het et de gofundme pagina? Ze zei: ik heb die stop gezet. Het totaalbedrag is nu meer dan een kwart miljoen. 263428 euro om precies te zijn. Daar verschoot iedereen van. Ik zei: dat betekend dat haar studies volledig betaald zijn, alle onkosten die nog komen ook betaald zijn. Ik wil dat iedereen die een bijdrage geleverd heeft toegang gaat krijgen tot de beelden die we tot nu toe geschoten hebben en de daaropvolgende beelden. De volledige documentaire komt later, maar ik wil dat de mensen kunnen zien dat hun geld niet weggegooid is.
Ines keek me aan en zei: dat gaat flink wat bandbreedte kosten. Ik zei: die kopen we wel als het moet. Desnoods nemen we een website en geven de mensen de link ernaar. Dat kost niet zo veel. Pedro zei: ik ga dat even uitzoeken. Ik heb kennissen die bij een hostingbedrijf werken. Die kunnen mij vast advies hieromtrent geven. Ik zei: perfect. Ik zei: ik denk dat we het hierbij moeten laten. De artsen kunnen eventueel nog verder spreken, maar wij hebben nog een drukke dag. Mag ik de heren en dames bedanken voor hun tijd op hun vrije dag en zouden er nog vragen zijn, dan mogen jullie elkaar onderling mailen. Ik sloot onze sessie af en vroeg: is iedereen klaar om te gaan? Waarnaartoe was de vraag. Ik zei naar het klooster van de school waar Donata haar lessen online gaat volgen. Twintig minuten later stonden we voor de school en werden er eerst buiten opnames gemaakt voor ik bij het klooster aanbelde. De deur werd opengedaan door een bekende. Zuster Fidancia zag me en gaf me een omhelzing en met een hand ging ze direct naar mijn kruis. Ik zei niet doen, er is een camera op ons gericht.
Ze trok snel haar hand terug en vroeg wat we kwamen doen. Ik zei: we komen voor moeder-overste. Zuster Fidancia zei dat we haar moesten volgen. Bij de kamer van moeder-overste aangekomen bleek deze te klein te zijn voor iedereen en dus werden we naar de bibliotheek gebracht. Ik gaf moeder-overste de papieren terug die ze mij gegeven had en vroeg haar deze later zelf aan Donata te geven, nadat we haar geïnterviewd hadden. Ines stelde vragen zoals hoe Donata mee op reis was gegaan, wie haar vriendinnen waren, wat de motivatie was achter Donata mee te laten gaan. En ook hoe ze met ons in contact gekomen waren. Op elke vraag kwam er een mooi antwoord en uiteindelijk zei moeder-overste: we hebben ook nog een cadeau voor je. Wij hebben gehoord dat je voor behandeling naar Belgie gaat en willen jou een online per module scholing geven zodat jij jou scholing kan afmaken in je eigen tijd en naar gelang je gezondheid het toelaat. Ik heb hier voor jou het complete pakket om jou je studie te laten voltooien.
Er zijn praktijkdelen die je niet kan doen, maar die hebben geen invloed op je eindresultaat. Jouw aanspreekpunt blijft Bianca en als je dingen niet snapt of ergens mee vast komt te zitten kan zij jou doorverwijzen naar de juiste leraar of lerares. Ik vroeg aan moeder-overste of ze wist wat er gebeurd was gedurende de trip en ze zei: nee, wat is er gebeurd? Ik vroeg: Bianca, vertel jij het of moet ik het doen? Ze keek me aan en zei: doe jij het maar. Ik had een paar fotos in een aparte map gezet. Het waren fotos waarin ik in het ijsje gedrukt werd, het voorval met de warme chocolademelk en het voorval waarin Bianca in de fontein gegooid werd en de politie die haar erna aansprak.
Moeder-overste keek Bianca streng aan en vroeg: waarom is dit niet gemeld? Bianca zei: ik dacht niet dat het belangrijk was. Moeder-overste schoot in haar lach en zei: dit is een prachtige foto voor ons jaarboek, dat zijn ze overigens allemaal mag ik die gebruiken? Ik zei: ik zal ze naar je toesturen. Ze gaf me haar email adres en zei: ik hoop dat we in contact met elkaar kunnen blijven. Ik zei: dat zullen we zeker doen. We namen afscheid en liepen het klooster uit en Fidacia zei: tot over drie maanden. Ines vroeg: wat is erover drie maanden? Ik zei dan hebben we een gesprek over de voortgang van de studie van Donata. We waren de deur nog niet uit of we werden geconfronteerd met 4 motoragenten en een politieauto met twee agenten erin. Ik zei tegen Bianca: wat gebeurt er nu? Tegen Ines en de rest zei ik: alles filmen wat er gebeurt voor het geval dat het echt serieus is. Er werd gevraagd wie Pedro was en ik wees hem aan. Hij moest mee de politieauto in, met camera en al.
De tweede agent stapte uit de politieauto en zei: ik rij de bus wel naar het bureau. Toen iedereen in de bus zat probeerde ik uit te vinden wat er aan de hand was. Ik zag Pedro vanuit de auto voor ons alles filmen. Voor de politieauto reden twee motoragenten en achter onze bus reden de andere twee agenten. We kwamen voorbij het politiebureau maar reden verder. Ik zag Bianca grinniken en vroeg haar wat er aan de hand was. Ze zei: jij mij een poets bakken? Wacht maar. We reden door tot we bij de boerderij van Emilio aankwamen. Daar stond een hele delegatie op ons te wachten. Ik zei: iedereen behalve Donata in de bus blijven. Pedro was inmiddels uit de politieauto en wenkte naar Jenny. Die stapte ook uit en nam haar geluidapparatuur mee. Ik stapte met Donata naar Emilio toe en zei: ik heb je dochter bij. Helaas heeft je vrouw het niet kunnen maken, dus heb ik daarvoor in de plaats een nieuwer model meegebracht.
Hij keek mij stomverbaasd aan en ik liet Donattella uitstappen. Hij zag haar en zijn mond viel open van verbazing. Hij stotterde wwwaat is er meeett jou gebeurd? Donattella vroeg hem: bevalt het wat je ziet? Hij kon alleen maar knikken en vloog zijn vrouw om de nek. Ik vroeg hem: wat is er hier gaande? Hij zei: er zijn wat buren en kennissen bij elkaar gekomen om je te bedanken. Ik liet iedereen uit de bus komen en hielp Ines in haar rolstoel. Er kwamen twee mannen op Lila en mij af. Bianca kwam bij ons staan om een en ander te vertalen. De man zei: ik ben van het stadsbestuur van Napels en wil jullie allebei bedanken voor jullie bijdrage in onze stad en met name voor deze groep mensen. Zijn collega gaf hem twee rollen en gaf er ons ieder een. Ik opende mijn rol en Lila die van haar. Het waren certificaten van ereburgerschap voor de stad Napels.
Mijn mond viel open van verbazing en Lila had ook zoiets van waar heb ik dit aan te danken. De man zei: het is niet alleen voor wat je voor deze groep mensen gedaan hebt, maar ook voor wat jullie aan het doen zijn om Donata een kans op een fatsoenlijk leven te geven. Er kwam een vrouw aan met een fles wijn en iedereen kreeg wijn en er werd getoast. Toen dat gedaan was kwam de hoofdagent met wie wij de dag ervoor zaken mee gedaan hadden en ook hij had een rol bij en gaf die aan Lila. Lila opende de rol en ook daarin zat een certificaat. Het certificaat zei dat ze vanaf deze dag een bijzondere detective was in de politie van Napels voor het helpen oprollen van een criminele bende.
De tranen sprongen in haar ogen en ze bedankte iedereen en zei: het is de taak van iedere burger om misdaad te melden en om te helpen deze op te lossen. Do hoofagent vertelde wat ze tot nu toe uitgevonden hadden. Het bleek dat de bankmanager zelf leningen opnam in zijn naam en het geld daarvan uitleende aan derden. Hij betaalde slechts 1 procent rente en vroeg derden om 14 procent. De 13 procent stak hij in eigen zak. Toen bleek dat de mensen niet meer konden betalen liet hij een deurwaarder komen om beslag te laten leggen op hun onderpand. De deurwaarder is inmiddels ook al opgepakt. Ook hij was familie van de bankmanager. Jullie hebben een gigantisch schandaal opgelost en doordat Lila zo snel was op haar laptop en een en een bij elkaar telde is deze zaak nu opgelost. Deze gasten zullen voorlopig hun tijd doorbrengen in de cel en al hun eigendommen zijn in beslag genomen tot onze onderzoeken zijn afgerond en iedereen hun te veel betaalde rente terug heeft plus de eigendomspapieren van hun onderpand.
Jullie hebben ons een heleboel ellende weten te voorkomen. De glazen werden weer gevuld en geleegd. De leden van het stadsbestuur hadden ook volop eten laten komen en nadat we ons tonnetje rond gegeten en gedronken hadden kwam het moeilijke deel. Ik zei tegen Emilio en Donattella: het wordt tijd om afscheid te nemen van jullie dochter. Ik keek Donata aan en vroeg haar of ze alles gepakt had. Ze knikte ja en liep huilend naar haar ouders. Ik zei: Donata heeft haar laptop, die behoud ze ook in het ziekenhuis dus jullie kunnen elke dag met haar chatten. Bianca zorgt daarvoor. Emilio zei: maar hoe gaat dat dan? Ik zei: dat legt Bianca jullie allemaal uit. Er zullen dagen zijn dat Donata in behandeling is, maar dat horen jullie ook en ze zal ook een tijdje heel slecht te bereiken zijn als ze aan de chemo gaat. Maar ook dat laat ik jullie weten. Ik keek Donata aan en zei: hoe langer we wachten, hoe moeilijker het afscheid wordt. Ze knikte en zei: dat weet ik. Ik zei: je vader of moeder mogen elke maand naar Antwerpen komen om je te bezoeken, maar eerst ga jij je best doen om beter te worden.
Donata kuste haar vader en moeder en zei: tot over een paar dagen op de computer. Ze liep weg zonder om te kijken maar ik hoorde haar snikken. Ik liep naar haar toe en zei: kom jij zo meteen maar bij mij zitten, dan gaan wij eens verder praten. Iedereen die in de bus mee was gekomen , behalve Bianca en Donattella gingen terug de bus in. Ik hielp Ines de bus in en nam plaats naast Donata en liet haar op mijn arm uithuilen. Ik zei tegen Ines: laten we onze spullen ophalen en meteen doorrijden naar Rome. Hoe groter de afstand, hoe makkelijker het wordt. Onderweg liet ik Lila een hotel boeken in Rome in het Centrum van de stad. We hadden twee familiekamers en een gewone eenpersoonskamer voor Pedro. Pedro wist ons er met behulp van Waze perfect naar toe te brengen en om negen uur waren we ingechecked en verdeeld over de kamers.
Lila en Luz, samen met Jenny en Ines in de ene kamer, Pedro in zijn kamer en in de derde kamer waren Amika, Donata en ik. Amika zei: ik zat echt even in mijn rats met al die politie. Ik zei: ik ook tot ik Bianca zag grinniken. Maar daarover later meer. Ik wil eerst even met Pedro praten. Ik liep naar zijn kamer en sprak hem aan. Ik zei: ik weet dat je getrouwd bent en kinderen hebt en ik denk dat je heel gelukkig met hen bent. Pedro zei: zover klopt alles wat je zegt. Ik zei: je bent oud en wijs genoeg om te weten wat er in de andere kamers gebeurt. Dit is slechts een voorproefje van wat ons te wachten staat als we in Antwerpen aankomen. Bij ons in huis is het 95 procent van de tijd zonder kleding.
Hij zei: in dat geval zal ik moeten afhaken. Ik wil mijn huwelijk niet op het spel zetten. Ik zou in eerste instantie ook niet op deze opdracht gezet zijn was het niet voor het feit dat de eigenlijke cameravrouw nog niet terug was van haar opdracht. Ik zal per direct een aanvraag indienen om met haar te mogen wisselen. Ze, Liana, is ongehuwd en heeft geen vaste vriend dus ik denk dat dit beter past. Ik zei: weet je hoeveel ik je waardeer en hoe blij ik ben dat je er eerlijk over bent. Hij zei: geen probleem en graag gedaan, maar mag ik nog wel mee blijven werken vanuit Lissabon, ik ben ook goed in videomontage en editing. Ik zei: dat zou ik echt op prijs stellen. Ik heb je camerawerk gezien en als je editing net zo goed is, dan denk ik dat jij de juiste persoon voor ons bent. Ik zei: loop even mee dan bespreken we dit even met Ines. Ines zat nog in haar rolstoel met Jenny naast haar. Pedro vertelde wat we besproken hadden en Ines zei: ik wist dat dit eraan zat te komen, maar ben toch blij dat we dit even kunnen bespreken. Na een klein half uur waren we het eens over de voortgang. Ines zou de volgende dag contact opnemen met de studio en zou vragen om Liana en zodra die in hier in Rome zou aankomen, Pedro terug naar Lissabon zou gaan.
Nog voor we weggingen zei ik tegen Ines: wij gaan zo een videocall maken naar Antwerpen. Lila en Luz mogen daarbij zijn en als jullie willen mogen jullie vanuit deze kamer meedoen. Ines zei: ik kijk wel, ik had andere plannen. Ik zei: ok en zei tegen Lila: komen jullie zo meteen naar onze kamer? Dat zouden ze doen. Voor ik vertrok bedankte ik Pedro nogmaals voor alles wat hij gedaan had en schudde ik zijn hand.