ongewilde opleiding

Hoelang ze op het podium had gestaan wist ze niet, maar uiteindelijk ging de deur aan de andere kant van de kamer open. Twee bewakers leidden een derde persoon naar binnen: haar vriend! Ze riep enthousiast naar hem, blij hem te zien, en hij riep haar naam terug. Een vleugje hoop. Een bekende in dit totaal Anonieme. “Koppen dicht’, bulderde een bewaker. Verschrikt staakte ze haar vreugdekreten. Haar vriend werd naast haar op het podium gezet. Ook zijn handen werden omhoog getakeld. Zwijgend keken ze elkaar liefdevol aan. Ze waren weer bij elkaar, nu konden ze de wereld weer een beetje aan. De hofdames stonden tegen de zijmuur aan haar kant, de mannelijke bewakers aan zijn kant. Allen zwijgend. Toen de deur weer openging kwam breed glimlachend de ambassadeur binnen. Schrik, verrassing en ontzetting, wat moest die man hier? “Ik ben helemaal geen ambassadeur. Ik heb eigenlijk maar een taak: mooie dames voor de sultan selecteren en opleiden. En dat doe ik goed. Vooral het opleiden. Mijn credo is: discipline. Wie luistert en alles direct en zonder morren uitvoert, wordt een eersteklas slavin. Wie dat niet doet vindt uiteindelijk de dood. Zo simpel is dat. Zie mij als het hoofd van de opleiding. Ik volg je op afstand en stuur je leermeesters aan. Zo nu en dan wil ik de vorderingen zien en zal ik een keuring doen. Exact tien keuringen zijn er. Als je voor een keuring niet slaagt, eindigt je opleiding. Afhankelijk van de fouten die je hebt begaan volgt dan of de dood door geseling, of een verkoop op de vrije slavinnenmarkt. Sommige meisjes gaan echter liever dood dan dat ze seksslavin worden. Dat is jammer voor onze investering die we al in je hebben gedaan. Daarom volgt ook altijd een geliefde de training, in jouw geval je vriend. Als jij een misstap doet, zul je hard worden gestraft. Maar het grappige is dat je eerst moet toezien hoe je vriendje ook wordt gestraft. Alleen maar omdat jij iets fout doet. Je hebt dus steeds zijn lot in jouw handen. Onthoud dat. We hebben namelijk niets aan jouw vriend en kunnen dus alles met hem doen. Een vinger minder maakt ons niet uit, en zijn penis zitten we ook niet op te wachten dus die kan hij ook verliezen. Hij wordt echt goed verzorgd, zolang jij je maar goed gedraagt… Andersom geldt dat ook, en daarom zijn we hier. Je lieve vriend dacht sterk te zijn en sloeg zowaar twee bewakers neer. Hij vergat dat er nog zo’n vijftig rondlopen. We hebben hem uiteraard direct aangepakt.’ De bewakers liepen op hem af en trokken zijn schaamdoek omhoog. Ze keek onbewust naar zijn schaamstreek en slaakte een gil. Zijn penis was rood opgezwollen en in het midden van zijn geile staaf was een klein brandmerkje te zien. “Ja, goed gezien, een brandmerk. Als eerste oefening. Hij is wel wat rustiger geworden sinds die tijd… Jou zullen we nooit iets blijvends aandoen, of de sultan moet dat willen. Wel kunnen we je uiteraard straffen. Het leek me eerlijk eenzelfde straf uit te spreken als jij hem hebt aangedaan in Nederland. Tweemaal twee slagen op je schaamstreek en twee slagen vol op je klit’. Ontzet reageerde ze, half in paniek. Dat eh, dat kon toch niet. Voor ze kon spreken hadden haar hofdames de doek omhooggeslagen zodat ze in haar volle naaktheid stond. Beiden haalden tweemaal keihard uit. Welgemikt kwamen de rijzweepjes op haar onderbuik, recht in haar schaamstreek. Gillend, kermend en huilend onderging ze de pijn, hangend in haar boeien. Haar schaamstreek stond in brand. Langzaam kwam ze weer op adem, toen ze voelde dat haar armen iets werden gevierd. Nu konden haar benen worden gespreid. Onbewust hielp ze mee, toen de dames nogmaals uithaalden. Een van voren en een van achteren, twee snoeiharde slagen precies tussen haar benen in haar kut, zodat het uiteinde van het zweepje recht op haar klit terecht kwam. Een hele felle pijnstoot, recht naar haar zenuwcentrum, een langgerekte gil. En toen was ze weg. Terug in haar cel hoorde ze een zacht gekreun. De deur was net achter haar rug dichtgeslagen en ze voelde zich vies en smerig, onder het sperma van haar bewakers. Ze schrok, het gekreun kwam vanuit haar cel. Snel draaide ze zich om en slaakte een gil. Aan de muur, naast de celdeur, stond haar vriend vastgeketend. De armen wijd omhoog, de benen gespreid. Geheel naakt, zijn mond voorzien van een knevel. Ze stormde op hem af, verrast dat de sultan blijkbaar ook haar vriend had laten oppakken. Zacht sloot ze haar armen om zin borst en gaf hem een tedere knuffel en een zoen. Huilend probeerde ze de knevel los te maken, maar die zat achter zijn hoofd stevig vast met een slotje. “Ik houd van je, god wat heb ik je gemist, blijf bij me, alsjeblieft…’ fluisterde ze constant in zijn oor. Ze zag zijn vermoeide ogen. Liefdevol naar haar, maar ook vol haat en pijn. Ze bekeek zijn lichaam en zag dat zijn penis stijf vooruit stond te pronken. Toen pas ontdekte ze een leren band, strak om zijn ballen. Deze band veroorzaakte zijn constante erectie. Natuurlijk was ook de band met een slot vastgezet en kon ze hem niet losmaken. Huilend viel ze weer om zijn borst en liefkoosde ze haar vriend. Ruw pakten vier handen haar bij de armen. Ze was zo opgegaan in de knuffel met haar vriend dat ze de deur niet had gehoord. Twee bewakers smeten haar naar achteren, zodat ze op de grond viel. De bewakers stelden zich zwijgend op bij haar vriend. Een derde man kwam binnen. Ze had deze ambassadeur van de sultan al ontmoet. Hij was het geweest die haar naakt had betast, zijn pik in haar mond had geduwd en schaamteloos zijn sperma over haar gezicht had gespoten. Daarna had hij twee bewakers aangewezen die zich boven haar borsten hadden afgetrokken en haar lijf overgoten met hun sperma. “Mmm’, sprak de ambassadeur, “daar ben ik dan weer. Met nog steeds hetzelfde contract. Ik wil graag dat je dit ondertekent, dan wordt het wat makkelijker om je uit Nederland te krijgen. Je tekent gewoon even dat je vrijwillig bent meegegaan om de oude sultan te verzorgen. Meer niet’. Sissend schold ze de ambassadeur uit, hoe haalde hij het in zijn hoofd om dat te vragen. Ze had rechten. Ze was in Nederland, daar kon zoiets niet gebeuren, ze… De ambassadeur onderbrak haar ruw met een klap in haar gezicht. “Je begrijpt het niet helemaal. Je bent hier in een zeer ondergeschikte positie. Je hebt niets te willen. Je rechten gelden ineens niet meer. Ik wil iets, en jij doet dat. Zo gaat het vanaf nu, denk je niet?’, eindigde hij met een valse glimlach, terwijl hij een klein knikje gaf naar de bewakers. Die haalden beiden een rijzweepje uit hun laarzen en gaven daarmee elk een harde slag op de stijve penis van de vriend. Die kronkelde aan de muur van pijn. Tranen sprongen in zijn ogen en biggelden over zijn wangen. Zo’n pijn had hij nog nooit gevoeld. “Neeeee! Niet doen!’, sprong ze op. Niet met haar vriend! De ambassadeur hield haar tegen en knikte weer. Nogmaals twee slagen met de rijzweepjes over de nog steeds stijve penis. Ondanks de knevel vulde de pijnkreet de kleine cel. “Bij de volgende slag zullen de bewakers op zijn zaadballen mikken. Heb je enig idee hoe zeer dat doet? De vorige man die dat onderging hebben we drie keer bij moeten brengen, omdat hij flauwviel van de pijn. Dat was niet erg, wij hebben de tijd. Het is aan jou of je vriendje hetzelfde moet ondergaan’. “Maar dat kan niet, nee, alstublieft, neeeeeee’. De bewakers haalden beiden uit. Een slag kwam van onderaf, de andere van voren, net onder de penis. Beiden vol op de zaadballen van de weerloze vriend. Na een ijswekkende gesmoorde gil, met wijd opengesperde ogen, viel hij slap in zijn boeien. “Mmm, ook hij gaat knock-out. We brengen hem zo wel bij voor nog zo’n sessie, of heb je al wat minder twijfels?’. Twijfels? Geen enkele aarzeling was er meer bij de mooie jonge vrouw. Wat kon ze anders? Huilend en snikkend reikte ze naar het papier en de pen. Ze las het contract en keek de ambassadeur boos aan toen ze las dat ze ook voor haar vriend tekende. “Een beetje gezelschap is toch best fijn?’, grinnikte de man, “nu je dit ondertekend hebt, heb ik er nog eentje’. Ze pakte het tweede vel en las ook dit contract. Het kwam erop neer dat ze volledige medewerking verleende om zich te laten opleiden tot slavin van de sultan en dat ze zich te allen tijde zou onderwerpen aan de vastgestelde regels. Zwijgend zette ze ook daar haar handtekening onder. De ambassadeur nam de contracten en vertrok, terwijl de bewakers haar vriend losmaakten en slap tussen zich in mee trokken naar buiten. De deur kletterde hard achter hen dicht. De reis naar het kasteel was vlot verlopen. Via een eerste klas vlucht waren ze binnen 9 uur geland en met een grote limousine werd de reis voortgezet naar het buitenverblijf van de sultan. De gedachte dat haar vriend nog in Nederland werd vastgehouden en de herinnering aan de afschuwelijke zweepslagen op zijn geslacht, hielden haar de hele reis koest. Als ze veilig zouden aankomen, gebeurde er niets met haar vriend. Hij zou dan morgen dezelfde reis maken, met dezelfde condities. Ze was erbij geweest dat de ambassadeur haar vriend beloofde dat hij beide borsten kreeg thuisgestuurd als hij zou ontsnappen. Lijkbleek had ze geluisterd hoe deze wrede man dit ijskoud aan haar vriend meedeelde. Zodra ze het kasteel binnenstapte kreeg ze van een bewaker een blinddoek voorgebonden. Ze werd door twee man stevig in de armen genomen en meegevoerd. Enige trappen af, zigzaggend door gangen, af en toe door een deur. Toen ze werd losgelaten, hoorde ze de mannen weglopen en een deur achter zich dichttrekken. Ze had geen idee wat ze moest doen. In een opwelling trok ze de blinddoek van haar hoofd en keek door de ruimte. Het was een hele grote badkamer. Ze telde drie baden, zag verschillende kaptafels, toiletten, grote douchekoppen aan het plafond, enkele slangen aan de muur en heerlijke luie ligstoelen. Alles blonk. De vloeren en baden waren van marmer, het overige was vooral goud. Twee meisjes in witte doorschijnende gewaden kwamen binnen en verwelkomden haar. In goed Engels legden ze uit wat de bedoeling was, ze zou gewassen, opgefrist en klaargemaakt worden. Klaargemaakt voor een eerste keuring. De twee hofdames gingen niet in op haar vragen, wat voor keuring?! Snel trokken ze het mantelpakje dat ze tijdens de reis had gedragen uit. Ze sputterde zwaar tegen toen een van de meisjes haar ondergoed uit wilde trekken. “Alstublieft, werkt u mee. Uw straf zult u anders niet ontlopen, en wij ook niet’. Verbaasd keek ze de hofdame aan. Snel werd haar uitgelegd dat alle fouten genadeloos fysiek werden gestraft. En een weigering van een slavin, werd ook als fout gezien van de hofdames die haar begeleidden. Murw van de reis stemde ze toe, ze had niet de kracht om zich nu druk te maken over lijfstraffen. Dan maar naakt. Haar kleren werden in een afvalbak gedumpt en een van de meisjes bracht deze weg. De ander begeleidde haar naar een warm bad, waar ze werd gewassen en waar ze eindelijk eens rustig ontspande. Ze hoefde niets zelf te doen. Haar haren werden gewassen en uitgespoeld, haar lichaam gedroogd met zachte doeken, het haar gekamd en netjes opgestoken, haar gezicht mooi opgemaakt. Ten slotte werd ze naar een heerlijk brede ligstoel geleid. Toen ze lekker ging liggen, werden haar handen aan de zitting geboeid. “Sorry mevrouw, dit doen we uit voorzorg omdat het nog nieuw voor u is’. Verrassing, wat was nieuw voor haar? Voor ze kon reageren werden ook haar enkels vastgezet aan de stoel. De jongste schoof een sluiting weg, waardoor het uiteinde van de stoel kon scharnieren. Beide voeteneinde klapten naar buiten, zodat ze wijdbeens naakt en open op de stoel lag. Ze protesteerde hevig en kreeg daarom een mondknevel. Onverstoorbaar gingen de dames door. “U bent al heel mooi glad, dat scheelt al heel veel tijd. Maar uw vagina mag vanaf nu nooit meer begroeid zijn’. O god nee, ze had daar wel eens over gelezen en toen leek het haar wel geil. Maar nu, in het echt. Geschoren worden door twee vreemde meisjes?! Zacht en teder werd ze ingezeept en voorzichtig helemaal kaalgeschoren. Ondertussen lag ze gekneveld toe te kijken. Zag het scherpe mes haar schaamhaartjes wegsnijden. Een vreemd gevoel beving haar, ze werd langzaamaan heet… Drie dagen gebeurde er helemaal niets. Ze zat opgesloten in haar cel, een mooie schone ruimte. Hij was wel klein, ongeveer 2 bij 2 meter, en kaal. Er stond een luxe bed met een lekkere matras maar zonder deken. Verder stond er een hard houten krukje. Naast de deur was een keurig toilet en een fonteintje weggewerkt achter een klein schotje. Verveeld bracht ze de dagen door. Elke ochtend werd ze opgehaald door de twee toegewezen hofdames en werd ze helemaal opgefrist, steeds weer eindigend met een scheerbeurt. Ze hoefde niet meer te worden vastgeketend, ze opende vanmorgen zelfs vanzelf haar benen om het meisje haar werk te kunnen laten doen. Vreemd hoe snel je bepaalde gene verliest. Haar eten en drinken werd door een luikje in de celdeur aangegeven. Eten was ongeveer de enige afleiding. Naakt lag ze op het bed te staren naar het kleine celraampje dat hoog in de muur zat. Haar enige contact met de buitenwereld, zo wist ze in ieder geval nog of het dag of nacht was. Ineens werd de celdeur geopend en kwamen de hofdames binnen. Verrast vroeg ze wat er aan de hand was, maar een van de meisjes hield haar vinger voor de mond, “niet spreken’. Ze kreeg twee stalen banden strak om haar polsen. Muurvast zaten ze. Ook om haar enkels kreeg ze twee banden. De banden om haar polsen werden achter haar rug vastgemaakt. Een hofdame hing een wit doorschijnende doek voor haar kruis. Met een elastische band om haar middel werd de doek vastgemaakt. Haar schaamstreek licht bedekkend, maar haar achterwerk vrij latend. Haar handen rustten op haar eigen billen. Zo werd ze meegevoerd richting de badkamer. Nu gingen ze echter de kamer ertegenover binnen. Het was een donkere smalle lange kamer, zwak verlicht door kaarsen. Ze werd helemaal door de kamer geleid. Aan het eind stond een podium, waar ze op moest staan. Haar handen werden losgemaakt, maar direct weer vastgezet aan een metalen ketting. Een hofdame draaide aan een lier en trok zo de ketting strak omhoog, zodat haar armen hoog boven haar werden getrokken. Ze stond bijna op haar tenen toen de hofdame stopte. Het andere meisje fluisterde in haar oren “Alstublieft, doe alles wat ze zeggen, doe het voor uw eigen bestwil, en de onze…’ Hoelang ze op het podium had gestaan wist ze niet, maar uiteindelijk ging de deur aan de andere kant van de kamer open. Twee bewakers leidden een derde persoon naar binnen: haar vriend! Ze riep enthousiast naar hem, blij hem te zien, en hij riep haar naam terug. Een vleugje hoop. Een bekende in dit totaal Anonieme. “Koppen dicht’, bulderde een bewaker. Verschrikt staakte ze haar vreugdekreten. Haar vriend werd naast haar op het podium gezet. Ook zijn handen werden omhoog getakeld. Zwijgend keken ze elkaar liefdevol aan. Ze waren weer bij elkaar, nu konden ze de wereld weer een beetje aan. De hofdames stonden tegen de zijmuur aan haar kant, de mannelijke bewakers aan zijn kant. Allen zwijgend. Toen de deur weer openging kwam breed glimlachend de ambassadeur binnen. Schrik, verrassing en ontzetting, wat moest die man hier? “Ik ben helemaal geen ambassadeur. Ik heb eigenlijk maar een taak: mooie dames voor de sultan selecteren en opleiden. En dat doe ik goed. Vooral het opleiden. Mijn credo is: discipline. Wie luistert en alles direct en zonder morren uitvoert, wordt een eersteklas slavin. Wie dat niet doet vindt uiteindelijk de dood. Zo simpel is dat. Zie mij als het hoofd van de opleiding. Ik volg je op afstand en stuur je leermeesters aan. Zo nu en dan wil ik de vorderingen zien en zal ik een keuring doen. Exact tien keuringen zijn er. Als je voor een keuring niet slaagt, eindigt je opleiding. Afhankelijk van de fouten die je hebt begaan volgt dan of de dood door geseling, of een verkoop op de vrije slavinnenmarkt. Sommige meisjes gaan echter liever dood dan dat ze seksslavin worden. Dat is jammer voor onze investering die we al in je hebben gedaan. Daarom volgt ook altijd een geliefde de training, in jouw geval je vriend. Als jij een misstap doet, zul je hard worden gestraft. Maar het grappige is dat je eerst moet toezien hoe je vriendje ook wordt gestraft. Alleen maar omdat jij iets fout doet. Je hebt dus steeds zijn lot in jouw handen. Onthoud dat. We hebben namelijk niets aan jouw vriend en kunnen dus alles met hem doen. Een vinger minder maakt ons niet uit, en zijn penis zitten we ook niet op te wachten dus die kan hij ook verliezen. Hij wordt echt goed verzorgd, zolang jij je maar goed gedraagt… Andersom geldt dat ook, en daarom zijn we hier. Je lieve vriend dacht sterk te zijn en sloeg zowaar twee bewakers neer. Hij vergat dat er nog zo’n vijftig rondlopen. We hebben hem uiteraard direct aangepakt.’ De bewakers liepen op hem af en trokken zijn schaamdoek omhoog. Ze keek onbewust naar zijn schaamstreek en slaakte een gil. Zijn penis was rood opgezwollen en in het midden van zijn geile staaf was een klein brandmerkje te zien. “Ja, goed gezien, een brandmerk. Als eerste oefening. Hij is wel wat rustiger geworden sinds die tijd… Jou zullen we nooit iets blijvends aandoen, of de sultan moet dat willen. Wel kunnen we je uiteraard straffen. Het leek me eerlijk eenzelfde straf uit te spreken als jij hem hebt aangedaan in Nederland. Tweemaal twee slagen op je schaamstreek en twee slagen vol op je klit’. Ontzet reageerde ze, half in paniek. Dat eh, dat kon toch niet. Voor ze kon spreken hadden haar hofdames de doek omhooggeslagen zodat ze in haar volle naaktheid stond. Beiden haalden tweemaal keihard uit. Welgemikt kwamen de rijzweepjes op haar onderbuik, recht in haar schaamstreek. Gillend, kermend en huilend onderging ze de pijn, hangend in haar boeien. Haar schaamstreek stond in brand. Langzaam kwam ze weer op adem, toen ze voelde dat haar armen iets werden gevierd. Nu konden haar benen worden gespreid. Onbewust hielp ze mee, toen de dames nogmaals uithaalden. Een van voren en een van achteren, twee snoeiharde slagen precies tussen haar benen in haar kut, zodat het uiteinde van het zweepje recht op haar klit terecht kwam. Een hele felle pijnstoot, recht naar haar zenuwcentrum, een langgerekte gil. En toen was ze weg. Na de strafzitting begon een ander dagritme. Ze was bijgekomen in haar eigen cel, geboeid aan haar bed, haar vagina ingesmeerd met verkoelende gel. De hofdames liepen rond haar bed en waren druk in de weer allerlei kabels en takels te bevestigen. Toen ze verschrikt opkeek, stelden de dames haar gerust. De straf zat erop. “De directeur heeft u wel meteen stevig onder handen genomen, maar nu bent u weer in uw eigen cel’, sprak de jongste dame, “Toen u flauwviel heeft hij uw lichaam goed geinspecteerd en ons een opleidingsschema gegeven. De komende twee maanden zijn wij verantwoordelijk voor uw training. Daarna volgt de eerste keuring… Morgen beginnen we, vandaag passen we uw cel aan, zodat u ook ’s avonds en ’s nachts behandelingen kunt ondergaan. Rust u vannacht goed uit, vanaf morgen wordt het druk en inspannend’. Inderdaad werd ze de volgende dag vroeg gewekt. Een strak programma werd haar de eerste twee maanden voorgezet. Opstaan, licht ontbijten en baden. Daarna vier uur training. Deze eerste periode stond de training alleen in het teken van presentatie. Een slavin presenteert zich altijd onderdanig en opwindend. Daar hoort een strakke discipline bij: Elk commando wordt direct en zonder vragen opgevolgd. Voor een echte Hollandse meid was dit erg moeilijk en dus was de training hard nodig. Daarbij was ze erg preuts. Haar vriend was haar eerste vriendje. Niemand behalve hij en haar huisarts had ooit een beschamend lichaamsdeel gezien. Nu werd ze getraind door twee hofdames, die ze in opperste onderdanigheid haar complete naaktheid moest tonen. Ook dat ging niet zonder slag of stoot. Letterlijk. Fouten en haperingen werden direct afgestraft. Meestal met een tik van de rijzweep op haar billen, soms een directe slag in haar gezicht en tweemaal na een echte weigering een afstraffing met de strokenzweep over haar rug, billen en benen. Gillend had ze die straffen ondergaan. Vastgeketend aan de muur, armen wijd omhoog gespannen, trillend te wachten op de volgende slag. Ze leerde snel dat de hofdames geen medelijden toonden. Ze wist ook haar hofdames op een later tijdstip zouden worden afgerekend op haar prestaties. En dat ze daarom zo fanatiek trainden. Binnen een maand kende ze standaardposities. Knielend op de grond, handen strak vooruit, voorhoofd op de grond en kont omhoog. “Hoger die kut’, tierden de hofdames meestal bij deze houding, “benen iets wijder zodat van achteren je kutlipjes te zien zijn. Houd je kont gespannen!’ Een andere houding was op haar knieen, iets gespreid, lichaam recht omhoog, handen in de nek, borsten strak vooruit. “Laat die tieten zien, duw ze naar voren, kont blijven spannen!’. Om later de sultan goed te ontvangen waren er nog veel meer houdingen. Op je knieen, voorhoofd op de grond, handen om je billen zelf je kut openhoudend, of juist op je rug, benen opgetrokken, wijd, armen onder je knieen langs en je kut openhoudend. Houdingen om jezelf aan te bieden om te pijpen, waarbij je eigen tieten moet strelen. Ze leerde van alles. En werd daar steeds vrijer in. Na de ochtendtraining was er een lunch op de cel, waarna een conditietraining volgde. Fietsen, lopen en krachttraining. Twee uur per dag om het lijf zo fit mogelijk te houden. Daarna volgde weer een badsessie met een massage en volgde een tweede training van drie uur. Urenlang oefenen op het presenteren. Waarden en normen aanleren die bij een seksslavin passen. Steeds meer bijgeschaafd. Steeds minder waardigheid overlatend. Steeds vaker afgestraft met de rijzweep. Pats: ” “Niet in mijn ogen kijken, neerslaan die ogen!’ Nog een pats: “Ik hoor geen “ja meesteres “?!’. Steeds strenger werden de dames en steeds sneller moest ze de onwaardige commando’s uitvoeren. Soms trok ze het niet en viel ze snikkend op de grond. Dan werd ze over een bok gelegd en kreeg tien slagen met de zweep op haar kont. “Probeer er zelf van te genieten’, fluisterde een hofdame, “zie het als een spel waarin jij de hoofdrol speelt. Jij biedt je mooie lichaam aan, niet om te laten misbruiken, maar om het te gebruiken. Door de sultan en door jezelf. Proef de geilheid. Je hebt het in je, je vloeit namelijk vaak bij de meest onwaardige houdingen. Laat jezelf los, geef het onderdanige een kans en geniet ervan.’ Na deze woorden had ze de hele nacht niet geslapen. Ze voelde zich betrapt. De hofdame had iets opgemerkt dat ze zelf niet eens wilde opmerken. Maar ze wist dat er een grote kern van waarheid in zat. Vroeger had ze hier wel eens van gedroomd, maar de werkelijkheid was te afschuwelijk om van te kunnen genieten. Of niet? Het was een feit dat ze na de woorden van de hofdame met sprongen vooruit ging. Ze kreeg geen spontane huilbuien meer en werkte met meer ijver aan de verschillende posities. De eerste keuring was in dezelfde kamer waar ze de strafsessie had ondergaan. Dezelfde procedure. Zij werd vastgezet, haar vriend werd vastgezet en daarna kwam de directeur pas binnen. De sfeer was beangstigend. Niet alleen zij was zenuwachtig, maar ook de hofdames keken nerveus. Het was afrekentijd… De directeur nam een stoel en ging vlak voor het podium zitten. “Zo, ik ben benieuwd. Ongeveer 10% valt bij de eerste keuring al af. Je bent vast aardig getraind, maar dat was alleen maar bij je eigen hofdames. Straks kijk ik recht in je kut. En wat dacht je van je vriendje, die ziet zijn schattige meisje ineens schunnig haar gore kut showen aan de eerste de beste vent. Da’s andere koek, h ” schatje?! Nog niet aan gedacht zeker?’ Inderdaad. Daar had ze nog niet over nagedacht. De schaamte sloeg direct toe, toen de hofdames de lendendoek voor haar vagina wegsloegen. Ze maakten de boeien los en dirigeerden haar naar het midden van het podium. “Denk erom’, fluisterde een dame, “gebruik je lichaam, geniet ervan. Denk niet aan hem, maar aan jezelf. Hoe jij speelt met je lichaam…’ Het ging perfect. Elke houding die de directeur aangaf, nam ze direct in. Natuurlijk schaamde ze zich, maar de angst voor de strafmaatregelen wonnen het. En… ze moest toegeven dat ze het zelf eigenlijk ook heel erg geil vond. Toen ze uit haar ooghoeken even naar haar vriend spiekte, zag ze dat ook hij erg opgewonden was. Zijn lendendoek stak bij z’n kruis strak recht vooruit, veroorzaakt door zijn ongetwijfeld super stijve lul. Na een half uur stond de directeur op en vroeg de hofdames en bewakers mee voor overleg. Ze werd weer vastgezet en bleef alleen met haar vriend achter. Snel praatten ze elkaar bij. Haar vriend werd goed verzorgd, had een hele grote luxe cel en kreeg elke avond bezoek van een andere dame. “Ze ketenen mij dan vast op het bed, naakt, en dan neemt elke avond een dame mijn pik in haar zachte handen en trekt me af. Dan wassen ze mijn kruis en verdwijnen weer. De volgende ochtend maakt een bewaker mij dan weer los. Ze willen niet dat ik erotische spanning opbouw, maar dat ik altijd met een slappe pik rondloop. Dat lukt al aardig, behalve toen ik jou zo enorm uitdagend bezig zag. Jezus, wat een lekkere vrouw ben jij!’ Ze glimlachte vlug, trots dat zij hem nog wel kon opgeilen, en vertelde hem van haar schaamte, haar straffen en het harde, zeer harde trainen. Abrupt zwegen ze toen de directeur en zijn gevolg weer binnenkwamen. “Je hebt het gehaald’, sprak hij,’er waren maar een paar kleine foutjes. Daarom zal je vriend 100 zweepslagen op de rug krijgen en je hofdames krijgen morgenochtend een passende straf omdat zij geen perfect werk hebben afgeleverd.’ Hij knikte naar de bewakers en verliet de kamer. De bewakers namen een zweep en sloegen om beurt op de blanke rug van haar vriend. Ze gilde en schreeuwde om te stoppen, maar de bewakers sloegen onverstoorbaar. Haar vriend hing half bewusteloos in de boeien, maar ze waren pas bij 75 slagen. Een bewaker maakte haar los en sleurde haar aan de haren naar d’r vriend. “Pijpen!’. Verschrikt, maar vol angst, schoof ze de lendendoek opzij en nam de slappe lul in haar mond. Langzaam voelde ze de bekende pik in haar mond groeien. Ze nam hem dieper en gebruikte haar tong om de eikel nog meer te stimuleren. Pats, 76. Pats, 77. Bij elke slag stootte het onderlichaam naar voren en kwam zijn pik nog dieper in haar mond. Bij de 100 slagen kwam hij. Zonder geluid te maken spoot hij zijn sperma in haar mond. Schokkend volgde nog enkele stralen, die over haar lippen en onderkin stroomden. Ze slikte nooit sperma door, verafschuwde het, en vond het ook nu heel erg smerig dat de klodders over haar gezicht zaten. Vol tranen keek ze omhoog, waar haar vriend dodelijk vermoeid in de takels hing. Maar met een tevreden glimlach haar bedankte…Na de eerste keuring werd ze getraind op seksuele technieken. Natuurlijk waren de eerste trainingen de grootste vernederingen die ze ooit had ondergaan. Naakt voor haar hofdames begon ze zichzelf te bevredigen. Ze moest haar borsten zo sensueel mogelijk kneden, haar tepels tussen de vingers draaien en langzaam maar zeker zichzelf zo geil mogelijk krijgen. Dat lukte niet meteen. Ze deed haar best, maar om staand voor twee vrouwen jezelf een beetje op te geilen, dat werkte niet. Ze deed alsof, maar na elke vijf minuten controleerde de jongste hofdame haar vagina. Haar droge vagina. Ze beleefde geen enkele opwinding. De oudere hofdame besloot haar te helpen en ging achter haar staan. De hofdame nam haar handen en begeleidde deze over de naakte borsten. Zo gingen vier handen over haar lichaam. Vanuit haar tenen voelde ze een stukje spanning. “Laat je gaan… “?, fluisterde de hofdame. Langzaam en teder streelde ze haar eigen tieten. De hofdame was al weggestapt en ze merkte dat ze ook zonder de hofdame het sensuele gevoel kon vasthouden. Een vinger gleed langs haar speel en een knikje vertelde dat haar opwinding ook onder voelbaar was. De training werd gestopt en de volgende dag herhaald. Steeds meer verdween de schaamte. Schaamteloos kon ze zichzelf al snel opgeilen en na enige dagen tegenstribbelen, vingerde ze zich voor de hofdames. Eerst bescheiden, maar na enkele weken lag ze zelfs wijdbeens op een bed, haar schaamlippen zelf opentrekkend wild schokkend met haar middelvinger diep in haar kut. De eerste keer dat ze zo klaarkwam huilde ze zeer intens en lang. Van schaamte, omdat ze voor vreemden als een vulgaire hoer een show gaf, maar ook omdat ze ervan genoot. Haar schaamte had plaatsgemaakt voor een wild verlangen. Ze geilde erop om zich en public te bevredigen en dat maakte een heleboel verwarring in haar los. Na deze ervaring kwamen de speeltjes. Eerst werd er wat geoefend met dildo’s en vibrators. Uiterst leuk, vernederend maar leuk en lekker. Ze leerde de vibrators z?â?? te gebruiken dat niet alleen zij, maar ook een toeschouwer er een groot genot aan overhield. Sensueel gleden de trillende apparaten over haar lichaam, via haar borsten en buik, langzaam naar haar natte kloppende grot. Goedkeurend stelden de hofdames vast dat de zelfbevredigingcursus goed was voltooid. Maar er volgde nog meer. Ze werd over een bok gelegd, haar benen gespreid aan de poten, haar buik over de brede bok en haar handen aan de andere kant vastgezet. Zo hing ze over het leren apparaat, vastgebonden niet in staat zich te verzetten. De hofdames pakten haar bij de bovenbenen en schoven haar verder over de bok. Ze schrok, want ze leek eroverheen te vallen, maar de boeien aan haar enkels hielden haar op d’r plek. Ze lag nu op haar schaamstreek, haar kont recht omhoog. Gespreid, zodat haar billen in de lucht uiteen weken. Een hofdame greep onder haar langs in haar kut en bewerkte zacht en teder haar schaamstreek. Mmmm. Dat was niet slecht. De andere dame kneedde haar billen. Haar vingers masseerde haar bilspleet. Ze voelde iets vochtigs en merkte dat deze hofdame haar billen met een glijmiddel insmeerde. Ze zouden toch niet… nee dat mocht niet… niet bij haar, niet in haar kont, zoiets mocht toch niet, kon toch niet!? De hofdame drukte voorzichtig een vinger in haar kont, terwijl ze luid gilde en protesteerde. Het hielp niet. De andere dame zorgde ervoor dat de lust bleef. Haar kut vroeg om meer, haar hersens verlangden een orgasme, maar ze werd slechts licht gestreeld. Voldoende om heet te blijven, te weinig om klaar te komen. En ondertussen werd ze in haar kont gevingerd. De protesten gingen over in een die zuchten. Op dat moment trok de hofdame haar vinger terug en voelde ze iets kouds tegen haar anus. Een lichte druk. Steeds heftiger. Langzaam voelde ze een gladde dildo naar binnen drukken. Ze schreeuwde moord en brand, maar de hofdame ging onverstoorbaar verder. Centimeter voor centimeter gleed de dildo naar binnen. Totdat een vernauwing haar sluitspieren de kans gaf om te ontspannen. Met een zacht plofje zat de anusplug op zijn plek. Het dikke gedeelte in haar kont, Ze voelde zich gevuld, opgerekt en verkracht. Huilend smeekte ze om de plug er weer uit te halen, maar in plaats daarvan kreeg ze voordat ze weer naar haar cel ging een kuisheidsgordel om. Elke nacht kreeg ze een anusplug in, steeds een iets bredere, zodat haar achteringang langzaam maar zeker werd opgerekt. Ze kon hier niet aan wennen. Elke training werd ze door een hofdame met dildo’s en vibrators in haar kont geneukt, en elke training gilde ze het uit van pijn en vernedering. Ze haatte dit anale gedoe en vervloekte elke avond de anusplug. Na een paar maanden was ze volgens de hofdames voldoende opgerekt. De training werd weer aangepast. Ze hoefde nu niet ’s nachts maar juist overdag een anusplug in. Dat gaf haar ’s nachts veel meer rust. Elke ochtend brachten de hofdames de plug in, soms een dubbele zodat ook haar vagina gevuld was. Ze leerde nu technieken om een man te bevredigen. Op bijna niet van echt te onderscheiden kunstpikken oefende ze hoe ze een man kon aftrekken. Natuurlijk had ze haar vriend ook wel eens zo verwend, maar hier leerde ze de fijne kneepjes. Wanner je welk ritme moet hanteren, hoe je met je andere hand de balzak en de anus kunt stimuleren, wanneer je even stevig trekt en wanneer juist ritmisch zachtjes. Ze vond het leuke oefeningen en merkte dat ook de hofdames dit onderdeel veel leuker vonden. ’s Avonds werd ze meegenomen naar haar cel. Nee, naar een andere cel. Een luxe ingerichte cel, waar in het midden een mooi bed stond. Op het bed lag een Anonieme man, vastgebonden, volkomen naakt. “Oefenen’, sprak de oudste hofdame. Ze schrok, maar vond het toch wel heel opwindend. Geil liep ze direct op de naakte man af. “Denk aan je houding, ogen neerslaan,