Moeder en dochter 6

Marie-Claire komt zichzelf tegen

Een waargebeurd maar traag opgebouwd verhaal, alleen de namen van de personages zijn veranderd.

Regelmatig vulden de heren hun champagneglazen. Ze hadden er al vier flessen van haar dure champagne doorgejaagd. Marie-Claire bekeek het met lede ogen. Ook haar glas werd, eens leeg, door één van die venten bijgevuld. Ze had de kracht niet om te protesteren. Ze zat nog steeds helemaal bloot op haar salontafel. Heel haar lijf plakte van het opgedroogde sperma.

Duizenden gedachten schoten door haar hoofd. Wat gebeurde er toch ? Ze begreep er niets van. Die mannen hadden haar meermaals doen klaarkomen. Ze had zichzelf klaar gevingerd, midden tussen hen gelegen. Haar lichaam reageerde op prikkels die ze heel haar leven minutieus vermeden had. Ze was al haar controle kwijt.

Die zes venten in haar appartement, babbelden gewoon vrolijk met mekaar. Ze luisterde met een half oor, maar die kerels noemden mekaar altijd met de kleur van het lintje dat ze rond één van hun bovenarmen hadden geknoopt. Ze hoorde geen enkele naam, ze zaten daar gewoon in hun blootje, met een slappe lul op hun balzak liggende. Ze lachten hartelijk met mekaar. Alles bij mekaar een vrolijke bende, alleen zijzelf, zat stil en ernstig te kijken op haar salontafel.

Die vent met het rode lintje die naast haar zat, had zijn arm rond haar schouders. Dan zei die : “Marie-Claire, wij zijn gevraagd om hier een soort strafexpeditie uit te voeren en jij bent ons slachtoffer”. Ze spitste haar oren. Ze dacht direct aan Rick, schrijver van dit verhaal en diegene die haar dochter opgeraapt had. Maar ze zweeg.

“Onze taak bestaat er in, om van jou een sensuele, mooie vrouw te maken in plaats van de bekakte, arrogante, egocentrische kut, die je tot vandaag was”. “Je hebt niets inspraak, je doet gewoon wat wij zeggen tot we weg gaan”. Alsof hij haar gedachten kon lezen, zei hij : “diegene waarvan jij denkt die de aanstichter van dit gebeuren is, en ik ga niet zeggen wie dat is, zit nu op restaurant met een hele boel getuigen”. “Ons ga je nooit kunnen te pakken krijgen achteraf, want wij gaan geen enkel spoor nalaten, wanneer we weg gaan”.

“We gaan je niet beschadigen, tenzij we niet anders kunnen, maar voor nu zijn we nog niet klaar”. “Jij gaat braafjes doen wat ik zeg, zonder tegenspreken, tenzij je liever murw geslagen wordt door zes broeksriemen”. “Dat kan ook”. Ze liet zijn woorden bezinken. Dan zei hij tegen de vijf anderen : “heren, klaar voor een volgende ronde ?” Enthousiasme alom.

“Wat wil je Marie-Claire ?” “Een volgende ronde of zes broekriemen die je lichaam teisteren?” Schor en aarzelend zei ze : “ronde”. Rood lachte en liet haar schouders los. Dan zei hij zachtjes tegen haar : “meisje, voor jou op je zetels zitten vijf mannen in hun blootje”. Dat wist ze wel, ze zag ze zitten.

Rood zei : “kruip op je handen en voeten, naar de dichtstbijzijnde, zet je op je knieën tussen de zijne, vraag heel beleefd of je zijn piemel en balzak mag likken”. “De heren dienen voor een volgende ronde over een voldoende harde piemel te beschikken”. “Dus kruip op je handen en knieën naar elkeen van hen toe, pijp ze één voor één stijf, tot je ze allemaal zo gehad hebt”. “Begrepen ?” Marie-Claire begreep er niets van, vond de gevraagde actie heel vernederend, maar ze kwam toch van de salontafel af en kroop naar de eerste toe. De angst voor de pijn van die broeksriemen was te groot en zij was nogal kleinzerig.

Helemaal bloot kroop ze naar Blauw. Ze besefte het niet echt, maar die had zich daarvoor in haar kontje leeggespoten. Op haar knieën, tussen de zijne gezeten vroeg ze : “mag ik jouw piemel likken ?” Blauw zei prompt : “geile kut, je zult je vraag toch beter formuleren, maar omdat ik de eer heb de eerste te zijn, zal ik je wat helpen”. “Je zegt gewoon : “mijnheer Blauw, mag ik alsjeblieft jouw balzak en jouw mooie piemel helemaal likken”. Het hele gezelschap schoot in de lach. Marie-Claire ging bij wijze van spreken door de grond van schaamte en vernedering. Dan prevelde ze toch het zinnetje dat Blauw voorgezegd had.

Die zei : “omdat je het zo mooi vraag trutteke, mag jij dat doen, maar doe het goed, of ik haal mijn broeksriem uit mijn jeans”.

Marie-Claire begon aan haar taak. Ze likte zo goed en kwaad als ze kon de balzak van Blauw. Ze had in heel haar leven nog nooit een balzak gelikt. Achter haar hoorde ze Rood vanop de salontafel zeggen : “heren, zodra ons schattig Marieke haar ronde afgewerkt heeft, zou ik willen dat diegenen die voordien in haar kutje spoten, dat nu in het kontje doen en omgekeerd”. “Diegenen die in haar mond spoten voordien, dienen nu ook een gaatje te kiezen, kut of kont, zoals gewenst”. “In haar mond mag niet meer gespoten worden, enkel nog getongd”. Marie-Claire hoorde bevestigende geluiden.

Ze wou al stoppen met Blauw, want diens piemel richtte zich op nadat ze er een paar likken over gegeven had. Dat liet hij evenwel niet toe want hij zei : “maak hem goed stijf meisje, gewoon ook wat afzuigen, ik zal wel zeggen wanneer je aan de lul van mijn buurman hier mag beginnen”. Dus likte en zoog ze afwisselend verder. De mannen waren blijkbaar niet gehaast, want zeker een dikke tien minuten liet Blauw zijn piemel bewerken, vooraleer ze naar de volgende ging. Dat was Zwart. Ook diens piemel moest ze meer dan tien minuten bewerken. Haar knieën begonnen ferm pijn te doen. Ze zette door uit schrik voor die broeksriemen. Eens de vijf kerels in de salonzetels gezeten, één voor één de ballen grondig gelikt te hebben en de lul in stijve toestand gebracht, werd Marie-Claire gesommeerd om naar de salontafel te kruipen. Daar was die met het rode lintje op de rand gaan zitten en die liet haar ook zijn balzak en piemel grondig likken.

Alle heren, zaten in de zetels en hadden hun piemels met één hand hard gehouden, door er zachtjes aan te trekken.

Dan stond Rood recht en zei : “meisje, kom recht”. Hij hielp haar door één hand uit te steken. Dan zei hij : “in dezelfde volgorde, ga jij nu je door elke vent hier laten neuken”. “Blauw, waar je mee begonnen bent, heeft je daarstraks in je kontje geneukt, nu ga je bovenop hem zitten, steekt zijn piemeltje in jouw kutje en je neukt hem klaar”. “Je mag zelf klaarkomen zoveel je wilt, dat maakt niet uit en is geen ‘must’, maar je moet ze allemaal wel klaar doen komen”. Marie-Claire keek onthutst. Ze treuzelde wat, maar Rood gaf haar een klets op de bips en duwde haar naar Blauw.

Marie-Claire wist niet wat doen. Ze wou niets doen, voelde zich al geradbraakt, maar ging toch naar Blauw. Die zei : “zet je op mijn lulletje meid, maar met je aangezicht naar mij”. Dat deed ze en een paar seconden later zat ze op haar knieën naast zijn heupen, met zijn pik in haar begraven. “Op en neer bewegen meisje, tot ik spuit”. Marie-Claire begon haar heupen op te tillen en terug te laten vallen op zijn lende. Dat was vermoeiend maar die pik voelde zalig in haar. Ze wou het niet, maar ze kon niet langer ontkennen dat die lul van Blauw haar een zalig gevoel binnenin gaf. Ze bewoog dan maar wat sneller. Blauw had haar beide borsten in zijn handen genomen, en begon alternerend op elke tepel te zuigen. Redelijk ruw wisselde hij grove likken af met fel gezuig.

Tot haar eigen verbazing, begon ze sneller en sneller op en neer te wippen. Die verdomde lul in haar kutje, deed haar genot als maar stijgen. Verstandelijk wou ze niets van wat ze deed, doen, maar haar lichaam dreef haar weer naar een explosie van genot. Ze begreep het niet, ze was al een paar keer gigantisch fel klaar gekomen die zondag, maar weer schoten er een hele boel geile flitsen doorheen haar lichaam. Ze dacht dat ze gek werd, op het moment dat haar lijf opnieuw ontplofte van genot. Die explosie minderde in kracht op het moment dat Blauw zich in haar kutje leegspoot. Ze voelde zijn lul schokken. Krachteloos, viel ze voorover op het lichaam van Blauw. Die had haar borsten, die vuurrood stonden van zijn ruwe behandeling, losgelaten en streelde nu zachtjes haar rug en de haren op haar achterhoofd.

Wat later, nadat ze wat uit gehijgd was, duwde hij haar recht. Rood nam haar hand en begeleide haar naar de man die naast Blauw zat. Dat was Groen. Die had al in haar kutje gespoten, die moest nu, op bevel van Rood in haar kontje.

Zonder het te beseffen, draaide ze zich om, met haar rug naar zijn gelaat toe en zette zich met haar kont op zijn buik. Iets later voelde ze de dikke pik van Groen in haar aars schuiven. Nu had ze haar voeten plat op de zetel, links en rechts van de heupen van Groen gezet. Zo had ze kracht genoeg om haar onderlijf op te drukken waardoor de piemel van Groen bijna uit haar darmen kwam. Dan liet ze zich terug neervallen op diens lende en voelde ze zijn pik helemaal terug in haar kont schuiven. Ook al snapte ze het weer niet, maar dat gevoel van een vette lul in haar aars, gaf haar ook een zalig gevoel. Ze verafschuwde zichzelf, maar bleef wippen.

Rood was van de salontafel opgestaan, liep op haar toe, boog zich wat voorover en stak prompt twee vingers gekromd in haar kutje. Dat was zeiknat van haar sappen en het sperma van Blauw. Rood zei tegen Groen : “Groen, steek je handen onder haar oksels door en verwen haar borsten.

Geen seconde later voelde ze haar beide borsten in de kolenschoppen van handen, van Groen. Hard en gemeen kneedde hij haar borsten en trok af en toe fel aan haar tepels.

Het gevinger van Rood, maakte haar gek. Marie-Claire dacht dat, door de gekromde bewegingen van twee vingers van Rood in haar kutje, zij dringend moest plassen. Er ontstond een speciale druk. Ze voelde zich erg beschaamd, maar die vingers, verhinderden elke controle op haar lijf. Tot haar eigen verbazing, begon haar kutje, na een minuut of zes, zeven, terwijl ze bleef op en neer wippen uit zichzelf te spuiten. Rood lachte en zei : “Rammen groen, want ze is hier aan het spuiten”. En inderdaad, Marie-Claire zag een straal of vijf, zes helder kutsap van ergens uit haar kut, voor zich uit spuiten. Dat kutvocht belandde deels tegen de onderbenen van Rood en deels zo’n meter voor haar op haar parketvloer. Ze keek er naar met een fanatieke blik van waanzin. Het kon haar allemaal niet meer schelen, ze spoot, ze voelde een waanzinnige geilheid uit zich vliegen. Ze krijste langdurig van geil geweld. Dan voelde ze het sperma van Groen binnenin haar endeldarm naar buiten vliegen. Die vent spoot, terwijl hij hard in haar beide borsten neep, zichzelf leeg in haar gat. Zelfs dat voelde zalig aan. Ze hijgde alsof ze een marathon gelopen had. Rood trok zijn vingers terug en stak die prompt in haar mond. Ze proefde het zilte vocht van haar gespuit, vermengd met het sperma van Blauw.

Hetzelfde procedé herhaalde zich met Paars en Zwart. De éne spoot in haar kut en ze kwam weer hard klaar. De andere spoot daarna in haar kont terwijl Rood haar opnieuw deed spuiten door met gekromde vingers een plekje binnenin haar kut hard te vingeren.

Als voorlaatste ging ze op de lul van Geel zitten. Die stak zijn pik in haar kutje, toen ze op handen en knieën voor de salontafel zat. Hij neukte haar op z’n hondjes vlak voor de ogen van Rood. Die was terug op de korte kant van de salontafel gaan zitten. Die boog zich voorover, stak twee vingers onder haar kin, tilde zo haar hoofd wat op en keek recht in haar ogen. Dan zei hij : “mevrouw Duvivier, voelt u goed de dikke lul van mijnheer Geel in uw kutje ?” Hij vroeg het heel vormelijk maar ietwat spottend. Dan vroeg Rood : “wilt u dat mijnheer Geel uw kutje laat overstromen met zijn sperma ?” Marie-Claire begreep niet wat die vent van haar wilde. Rood ging verder. Hij zei : “wilt u dat mijnheer Geel zich diep in u leegspuit mevrouw ?” Haar ogen waren groot van onbegrip. “Dan zult u toch nog één keer uzelf moeten overtreffen mevrouw en daarom wil ik dat u, terwijl u in mijn ogen kijkt, nog een keer klaar komt”. “Steek uw rechter hand onder uw lichaam en wrijf over die klit van u mevrouw, tot je klaar komt”. “Dat is de laatste keer dat u voor ons dient klaar te komen, mevrouw, u overtreft onze verwachtingen tot nu”. “Ontplof voor ons vriendengroepje voor een laatste keer, daarna heb ik nog een kleine taak voor u en dan verlaten wij uw pand”.

“Wilt u zo vriendelijk zijn om nog een keer klaar te komen, mevrouw ?” Ze knikte lichtjes, maar Rood zei : “ik wil u het horen zeggen mevrouw, hardop !” Marie-Claire schrok van de hardere toon van Rood, maar zei dan toch : “ja, ik wil nog een keer klaarkomen, verdomme !”. “Wat een taalgebruik mevrouw, foei, maar voor één keer bent u geëxcuseerd, laat u gaan en laat ons hier met z’n allen genieten van uw genot” zei Rood nog plechtig.

Ondertussen was die met het gele lintje rustig blijven in en uit haar kutje schuiven met zijn pik. Die ging dan iets sneller bewegen. Rood kwam met zijn gelaat op zo’n tien centimeter voor het hare, keek weer door de gaatjes van het skimasker, recht in haar ogen en zei : “ik wil het ultieme genot in uw ogen zien uiteenspatten mevrouw”. Gewoon die blik van Rood, bovenop het nu veel hardere gebeuk van Geel in haar kutje deed haar ontploffen. Alles in haar lichaam gaf kortsluiting. Rood bleef diep in haar ogen kijken. Zij keek terug, maar zonder iets te zien, het overweldigende genot van de piemel van Geel, het gewrijf over haar klit met de vingers van haar rechter hand en die ogen van Rood, deden haar diep kreunend klaarkomen. Ze ging buiten westen en viel op de grond, met één hand tussen haar dijen geklemd, in een plas kutvocht, sperma en nog een beetje zeik van toen die venten net binnen kwamen en ze zich leeg plaste. Ze begon hartverscheurend te snikken.

Rood zei in het algemeen : “opruimen, mannen”. De vijf mannen, liepen rond, gingen zich één voor één douchen, trokken hun kleding terug aan en gingen dan poetsen. Geel en Rood, tilden Marie-Claire op, zetten haar op de kont in de inloopdouche, draaiden de kraan open, zeepten haar helemaal in en spoelden haar af. Weer compleet willoos onderging ze alles. Eens die twee haar afgedroogd hadden, deden ze haar een badjas aan en zetten haar in een sofa van het salon. Haar tranen waren opgedroogd en al het opgedroogde sperma was van haar afgewassen. Ze was talloze keren klaargekomen. Ze besefte dat, maar ze wist niet hoe dat mogelijk was. Zij die door haar opvoeding zowat alles wat met seks te maken had, als vies en enkel nodig om kinderen mee te maken, had gevonden, had deze zondag, gekrijst van genot. Ze had zich meermaals spuitend zien komen. Ze had haar parket onder gezeken, ze had verschillende lullen in kut, kont en mond gehad en ze had het nog opwindend en aangenaam gevonden. Ze had zelfs met geweld haar klit geteisterd, haar borsten gepijnigd, aan haar eigen tepels getrokken tot de pijn ondragelijk werd en toch had ze daarvan genoten. Verschillende mannen hadden haar borsten ook erg ruw behandeld en ook dat had ze geil gevonden.

Zo ineen gekrold zat ze op haar zetel en zag de mannen de afwas doen, het leeggoed wegzetten, de vloer, de salontafel poetsen en alles terug op zijn plaats leggen. Tegelijk schoten talloze tegenstrijdige gedachten door haar hoofd. Ze vertrokken allemaal, maar als laatste die vent met het rode lintje. Hij kwam op haar toe en zei : “Marie-Claire, wij hebben kunnen vaststellen dat je een heel warmbloedige, sensuele en mooie vrouw bent”. “Bedankt daarvoor, maar zorg alsjeblieft dat we niet moeten terug komen, dus blijf zoals je echt bent en dat is zoals we jou vandaag zagen, niets meer, niets minder”. Dan vertrok hij en sloeg de deur van het appartement achter zich dicht. Zijn laatste woorden galmden doorheen haar hoofd.

Iedereen reed naar huis, behalve Gerry, die van het rode lintje, die had een afspraak met mij, op het terras van ‘De Gouden Tulp’. Het was per slot van rekening al tegen zeven uur ’s avonds. Ik had mijn vrouw getrakteerd op een etentje, die namiddag, eveneens in ‘De Gouden Tulp’. Dat etentje was ongeveer gelijktijdig begonnen met de aankomst van mijn bende kameraden bij Marie-Claire. Je kunt natuurlijk niet eeuwig op restaurant blijven zitten, dus tegen een uur of zes had ik mijn vrouw naar huis gebracht. Ik had met het etentje nog eens ‘goede punten’ gescoord.

Gerry deed een gedetailleerd verslag van alle activiteiten die ze met Marie-Claire uitgespookt hadden. Ik zei : “waouw, die zal wel echt geradbraakt zijn”. “Kan zijn” zei Gerry, “maar ik denk dat ze haar lesje wel geleerd heeft”. We namen afscheid van mekaar en Gerry vertrok naar huis met de woorden : “Rick, als je nog ooit zo’n jobke voor me hebt, ik hou me aanbevolen”.

Ik bleef nog even hangen op het terras en wou de boel nog even overdenken. De dochter van Marie-Claire, Elise, zou nog een volle week bij mijn dochter, Julie verblijven. Het zou kunnen, dat Marie-Claire, ondanks haar ervaringen van deze zondag, in die week tijd, terug de chagrijnige, bekakte vrouw zou worden die ze voordien was. Dan zou het leven van Elise niet echt verbeteren, dus besloot ik om maar tot actie over te gaan. Per slot van rekening moet je ‘het ijzer smeden terwijl het heet is’.

Om half acht, stond ik voor de deur van het appartement van Marie-Claire en Elise. De voordeursleutel had ik van Gerry terug gekregen. Elise had me ook de sleutel van het appartement bezorgd. Dus ga ik gewoon naar binnen. Marie-Claire, zat nog steeds in haar badjas in haar sofa. Ik ging in de zetel er tegenover zitten en keek naar haar. Ik had een geschenkje voor haar bij en dat had ik op de salontafel gelegd, waar zij voordien bloot op gelegen had, toen mijn zes kameraden zich boven haar afgetrokken hadden en zij zichzelf naar een hoogtepunt gevingerd had. Ze keek naar het cadeau, dan naar mij, zonder mij echt te zien, blijkbaar.

“Feestje gehad ?” vroeg ik dan maar. Nu keek ze me wel bewust, maar erg boos aan en zei : “ga weg smeerlap”. Ik zweeg en keek naar haar. Ze zei niets meer. Ik ging mezelf een koffie halen uit haar espresso machine. Dan zette ik met terug in de sofa over haar. “Wil jij ook een koffie ?” vroeg ik, maar ze reageerde niet. Ik bleef dan maar stilzwijgend zitten. Zo zaten we zeker meer dan een half uur over mekaar. Ik had die avond toch niets meer te doen, dus ik had alle tijd van de wereld.

Dan zei ze plots : “ik zou ook een koffie willen”. Die haalde ik uit haar keuken en zette die voor haar op de salontafel. Ik ging terug over haar zitten in de andere zetel.

Ze boog voorover en pakte haar tas koffie. Haar badjas viel een stuk open en ik keek tegen de bovenkant van haar borsten aan. Dat had ze natuurlijk gemerkt en trok die badjas dicht. Haar gelaat verduisterde. Daarom zei ik : “Marie-Claire, maar je geen zorgen, ik ga je niet aanraken”. Ik zweeg. Ze dronk van haar koffie. Zette de tas terug, weer viel die badjas een stuk open, maar dat trok ze zich blijkbaar niet meer aan. Ze krolde zich terug op haar zetel met haar onderbenen onder haar kont.

Na een hele tijd zei ze : “jij zit achter die overval van deze namiddag op mij hé ?” “Ik weet zeker dat jij die mannen opdracht gegeven hebt om mij te verkrachten”. Ik zweeg. Zij zweeg ook. Ik wou vooral niet bevestigen dat ik inderdaad achter de actie zat. Je weet nooit of ze ons gesprek via de GSM zou opnemen of zo.

Dan koos ik maar voor de directe aanpak. Ik zei : “Marie-Claire, jij hebt een fantastische dochter opgevoed, maar je bent ze helemaal aan het verkloten”. “Ze is in heel goeie handen bij mijn dochter, maak je daar geen zorgen over, maar telkens je contact met haar hebt, is haar levenslust helemaal weg”. “Telkens weer, moet mijn dochter ze terug erbovenop halen”. “Dat ben ik zat”. Marie-Claire wou reageren maar ik zei : “laat me uitspreken, eens ik gezegd heb, wat ik wil, laat ik je alleen”. “Maar nu wil ik dat je naar mij luistert, verdomme”. Ik had het redelijk boos gezegd.

“Ik weet niet hoe jouw ouders jou opgevoed hebben, Marie-Claire” ging ik verder, “maar tot voor vandaag was je een erg arrogante, bekakte trut”. “Jouw huwelijk is naar de kloten gegaan, omdat jij je ex, gewoon behandeld hebt als een spermadonor, meer niet”. “Je hebt hem nooit de passie en echte liefde gegeven, die hij verdient, zoals trouwens elke vent dat verdient”. “Ik begrijp best dat hij jou verliet voor iemand die hem wel passie en liefde wou geven”. Ze wou weer protesteren, maar ik zei gewoon hard : “hou je bek maar even gesloten”.

“Wat jou met je ex overkomen is, is niet mijn probleem, dat kan ik me echt niet aantrekken”. “Dat jij je dochter, emotioneel vermoord, dat jij haar vrouw zijn, gewoon kapot maakt en nog steeds als een klein kind behandeld, kan ik niet accepteren”. “Daarom greep ik in”. “Hopelijk heeft jouw ervaring deze namiddag jou tot inzicht gebracht”. “Ik ga niet toestaan dat jouw dochter wordt zoals jij was tot gisteren”. “Ze is een pracht van een jonge vrouw, intelligent, mooi, allemaal genen die ze van jou heeft”. “Alleen maak jij haar vrouwelijkheid kapot en dat wil ik niet”. “Ik wil niet dat zij wordt zoals jij tot gisteren was”.

“Zij moet alle kansen krijgen om te ontwikkelen tot een mooie vrouw, die ze nu al voor een stuk is”. “Met of zonder mij in haar leven, dat is niet relevant”. “Jij was bezig haar te maken naar jouw evenbeeld van gisteren en daarvoor”. “Dat kan en wil ik niet laten gebeuren”.

“De keuze is nu aan jou Marie-Claire, dankzij het gebeuren van vandaag kan jij een nieuw leven beginnen als een echte vrouw, dat ben je, want dat heb je vandaag ervaren”. “Of je kunt er voor kiezen om te hervallen in je vorig leven, dat zou ik verschrikkelijk vinden, maar het zou kunnen dat je daar voor toch kiest”. “Om dat te verhinderen, althans toch te proberen dat te verhinderen, heb ik dat geschenkje meegebracht”. Ik wees naar het doosje op de tafel.

“Daar zit een bolvormige wandvibrator in die ik op een site voor jou bestelde”. “Dat is met een kabeltje, je steekt het ding in een stopcontact, zet de bol bovenaan de staaf tegen je klit en laat het ding gewoon trillen”. “Binnen de kortste keren ga je door het plafond”. “Doe mij en jezelf een plezier, zet dat ding, minimaal één keer per dag tegen je kutje en hou die bol er tegen tot je klaarkomt”. “Je wordt er de nieuwe Marie-Claire door”.

Ik stond recht en zei : “Marie-Claire, ik vind dat jij, van zodra Elise terug hier is, je heel gemeend een eerlijk moet excuseren bij je dochter voor jouw gedrag naar haar toe tot vandaag”. Dan verliet ik haar appartement. Ze keek me stomverbaasd na.

Wat ik toen niet wist, maar later vernam, was Marie-Claire in haar zetel blijven zitten en overliep in gedachten wat ik haar gezegd had. Na zo’n kwartier was ze erg schrijnend beginnen huilen. De tranen liepen in beekjes van haar gelaat. Dat heeft een hele tijd geduurd tot ze geen tranen meer over had. Iets voor middernacht, stond ze recht en wou gaan slapen. Heel haar lichaam voelde geradbraakt aan. Ze wou naar haar slaapkamer strompelen, maar keek dan naar het geschenkje op de salontafel. Ze riste dat mee, legde dat op haar nachtkastje en ging dan op haar bed liggen in haar badjas. Die schoof een beetje open. Ze staarde naar het plafond met lege ogen. Ze wou slapen, ze was kapot van vermoeidheid, maar kon de slaap niet vatten.

Na een dik uur, liep ze met openhangende badjas naar de keuken voor een glaasje water. Ze komt terug naar de slaapkamer en wil dat glas op haar nachtkastje zetten. Die bolvormige vibrator lag daar nog verpakt in het doosje. Ze zette zich op haar kont op de rand van het bed, opende het doosje, trok het ding er uit en bekeek het witte ding. Dat was een Le Wand vibrator, die oplaadbaar was via een usb-kabeltje. Ze bekeek de uitgebreide handleiding. Dat ding had me veel geld gekost, maar leek me zowat het beste wat, Baldishop.nl te bieden had. Marie-Claire las : twintig vibratiestanden en tien intensiteitsniveaus. Rick had haar gezegd die bol tegen haar kutje te drukken.

Marie-Claire, stak de oplader in het stopcontact en duwde op een knopje. Dat ding begon te trillen. Ze duwde het snel af.

Ze ging in bed liggen, trok het dekbed over zich en wou slapen. Meer dan een kwartier later, ze was nog klaarwakker ondanks haar vermoeidheid, ze schoof haar hand naar die Le Wand-vibrator op haar nachtkastje. Ze greep die vast, trok die onder het dekbed en zette de bol tegen haar kutje. Ze drukte op een toets, dat ding begon direct te trillen. Ze liet een kreetje.

Die trillingen tegen haar kutje waren zalig, ze voelde die doorheen heel haar lichaam. Ze manoeuvreerde de bol iets hoger, zo kwam die ter hoogte van haar klitje. Ze gilde. Ze begon te wenen en tegelijk schoten duizenden scheuten van geilheid, via haar klitje doorheen haar lichaam. Al wenend kwam ze geen vijf minuten later, snikkend en kreunend klaar. Al tastend vond ze de toets om dat ding af te zetten, maar ze bleef de vibrator, nu zonder dat die trilde, tegen haar klit gedrukt houden, ze krolde zich in een soort foetushouding onder het dekbed en ze viel zo, al wenend in slaap.

De dag erna, werd ze slechts tegen een uur of tien wakker. Dat ding stak nog tussen haar dijen. Ze keek verdwaasd rond. Wat was er toch allemaal gebeurd de dag er voor ? Langzaam werd ze helder van geest. Ze zag zich op de salontafel liggen met zes sperma spuitende mannen rond haar, ze zag zich op de piemel van die mannen zitten. Ze zag zichzelf al spuitend klaarkomen. Verwarring alom in haar geest.

Dan merkte ze dat die vibrator nog tussen haar dijen stak. Ze pakte het ding vast om het weg te leggen, maar doordoor, ongewild, schakelde ze hem aan. Felle trillingen schoten via haar kut doorheen haar lichaam. Ze wou dat stoppen, maar het genot van die trillingen was sterker dan haar wil en ze besloot onder de gedacht : ‘ach, waarom niet’ de vibrator nog even tegen haar kutje te houden. Nu weende ze niet, maar ze kwam weer op geen vijf minuten tijd, klaar. Ze zette het ding af, ging douchen en wou zich aankleden. Via de slaapkamer moest ze naar de dressing. Ze zag die vibrator liggen, nam hem in één hand en vloekte. Ze wou geen lustverslaafde vrouw zijn.

Toch zette ze het ding tegen haar klitje en weer, in nog geen tien minuten tijd, kwam ze rechtstaande voor haar bed, klaar. Ze zakte bijna door haar benen omwille van de intensiteit. Ze liep terug naar de badkamer, droogde haar kutje en kleedde zich daarna aan. Daar ging ze lusteloos in de zetel zitten en dacht na. Ze bladerde een paar minuten door een tijdschrift, maar smeet het dan op de salontafel. Ze miste haar dochter. Ze begon te wenen.

Het was maandag. Elise zou de volgende zondagavond terug naar huis komen. Ze wou haar bellen, maar Rick had haar gezegd dat elk gesprek met haar dochter haar naar beneden haalde. Ze wou babbelen met haar dochter, maar niet via telefoon. Ze weende weer.

Tot zondagavond deed Marie-Claire niets anders dan wenen, kwaad op zichzelf en heel de wereld zijn, dan weer wenen en het geheel werd afgewisseld met zalige momenten met die vibrator. De maandag slechts drie keer, de dinsdag vier keer en elke dag kwam ze op dat ding een keertje meer klaar dan de dag ervoor. Zo zat ze de zondag al aan negen keer, vooraleer haar dochter terug thuis zou komen.

Ik was de zondag, tegen een uur of vijf naar mijn dochter, Julie gereden. Daar kreeg ik de verrassing van mijn leven. Elise, liep over het erf, op twee krukken. Julie liep naast haar. Elise kon maar één been op de grond zetten, dat van de kant waar haar heup gebroken was, hield ze gekromd van de grond. Magda en de kinderen stonden naar Elise en Julie te kijken.

Ik stapte uit de auto en begon spontaan in mijn handen te klappen. Elise schrok en viel bijna, maar Julie hield haar recht. Julie keek fier. Elise keek naar mij en begon te wenen.

We aten allemaal die avond samen. Daarna zou ik Elise naar huis voeren. Berreke smeet de rolstoel in mijn auto. Dan omarmde hij Elise en zei ernstig : “bedankt om hier veertien dagen geweest te zijn, mijn Julie heeft zich daar heel gelukkig bij gevoeld, dus jij bent vanaf nu altijd welkom”. Magda stond naast hen en die knikte fel. Ik stond naast mijn dochter aan de chauffeurskant van de auto en Julie fluisterde : “iets kunnen doen ?” Ik zei : “volgens mij, met wat geluk, is het probleem van de baan”.

Dan liep Julie naar de passagierskant waar Elise in de auto zat. Ze gaf haar een dikke knuffel en zei : “morgenvroeg, ben ik om zeven bij jou”. Elise zei al wenend : “bedankt Julie”. Ik stapte in en we reden door.

Eens op de baan zei Elise, wiens tranen gestopt waren : “ik kijk er erg tegenop om naar huis te gaan”. “Ik ben zo gelukkig geweest bij jouw dochter en haar man”. “Nog nooit in mijn hele leven was ik zo intens gelukkig”. “Mijn mama terug zien, jaagt me angst aan”. Ik zei : “die angst is niet nodig Elise, ik denk dat jouw mama, de voorbije week een hele verandering doorgemaakt heeft”. “Dat zal je wel merken, maar doe me een plezier, laat mij even doen en laat mij haar aanpakken, zonder dat je tegenspreekt”. “Jouw mama ziet je graag en dat ga ik haar aan jou doen tonen”. “Naar mijn bescheiden mening, krijg jij vanaf nu een heel andere mama, dan voordien”. Elise keek me onbegrijpend aan.

Vervolg in deel 7
Voor commentaar op dit waargebeurde verhaal, enkel namen en locaties zijn aangepast ; stuur een berichtje naar rickdanvers@yahoo.com of hier op de site. Alle eventueel crimineel interpreteerbare feiten zijn vanzelfsprekend compleet verzonnen. Elke gelijkenis met personen of gebeurtenissen in dit verhaal, berusten louter op toeval. Tevens is dit verhaal enkel bedoeld voor de Gertibaldi site, enkel te kopiëren of te vertalen, mits voorafgaande, schriftelijke toestemming van de auteur.

Sensuele groeten,
Rick