kousen 7

Ik kwam thuis, kleedde mij uit en douchte mij. Ik wilde gaan slapen, maar ik was geschokt, maar ook opgewonden door de gebeurtenissen. Ik merkte dat mijn opwinding door de spontane ejaculatie niet minder was geworden. Mijns ondanks trok ik dan ook een nachthemd van mijn vrouw aan: satijn met kant. Ik voelde door de aanraking met die gladde erotische stof mijn penis weer hard worden. Ik realiseerde mij eens te meer dat het dragen van vrouwenkleding mij mateloos opwond. Nu ik een paar dagen die kleding op het werk was gaan dragen, nam het verlangen naar travestie eerder toe dan dat die verminderde. Bovendien was er iets onomkeerbaars gebeurd. De buurman had mij gezien in hoerige kleding en ook nog zien klaarkomen. Die zou dat niet voor zich houden. Ik was in een doolhof verzeild. Hoe kwam ik daar uit. En wat het ergste was: ik had er van genoten! Overmorgen kwam mijn vrouw terug. En wat dan? De volgende morgen ging ik vroeg op. Ik wilde nog naar de winkel en kocht een wijde donkerblauwe rock and roll-jurk met petticoat. Ik kocht er zwarte netkouden onder en een nieuwe jarretelle-gordel. Ik moest mijn gardarobe op peil houden. Mijn cheffin was die dag afwezig. Ik zat dus de gehele dag op mij eigen werkplek. Zonder cheffin voelde ik mij kwetsbaarder. Tegelijkertijd voelde ik mij meer vrouw dan ik mij ooit gevoeld had. Ik had de vernedering ervaren als genotmiddel gebruikt te worden, maar was daar toch ook zelf opgewonden van geraakt. Zo opgewonden, dat bij het zien van de buurman een spontane zaadlozing gehad had. Ik was in verwarring. Ik begreep mij zelf eigenlijk niet. Als ik eerlijk was tegen mijzelf, moest ik toegeven dat ik genoot van het leven als vrouw. Maar hoe zat dat dan met mijn huwelijk? In de eerste pauze kwam Rob naar mij toe. Hij vroeg of ik die avond alsnog bij hem wilde komen eten. Ik vertelde daarop hoe het mij met zijn schoonzus was vergaan. Rob verzekerde mij dat dat die avond niet meer zou kunnen gebeuren. Ik vertelde ook dat ik nog bij de buurman op verzoek zou moeten. Rob bleef aanhouden. Hij vertelde mij bovendien dat de cheffin hem die dag als plaatsvervanger had aangewezen. Ik moest hem nog even helpen en hij nam mij mee naar het kantoor van de cheffin waar hij die dag resideerde. Hij dicteerde mij een aantal brieven, kwam toen achter mij staan en begon mijn schouders te masseren. Ik ga toe en beloofde bij hem te komen eten. In de auto op weg naar zijn huis masseerde Rob mijn benen. Ik liet het toe; ik merkte dat ik die fysieke aandacht lekker vond. Ook toen zijn hand over mijn jarretelles naar mijn string gleed, weerde ik niet af. Mijn benen spreidden zich zelfs iets. Er stond deze keer geen afwas. Rob stond er op zelf te koken en kookte een eenvoudige pasta maaltijd. Tijdens het kopen praatten wij wat. Rob raakte mij niet aan en ik voelde – hoe bestaat het – een geringe teleurstelling. Bij het serveren kreeg ik een zoen. Na de maaltijd dronken wij een cognac op de bank. Rob trok mij naar zich toe en begon mij weer te kussen. Zijn hand dwaalde over mijn benen onder mijn jurk. Toen ging weer de bel. Ik schrok. Rob niet. Hij deed direct open. Er kwamen twee vrouwen binnen. Een kende ik: zijn schoonzuster. De ander kende ik niet, maar ze leek op de schoonzuster. Het bleek inderdaag Robs vrouw. Rob was niet verbaasd. Hij wist kennelijk dat ze zouden komen. “Dus dit is het sletje waar ik over gehoord heb ” zei Robs vrouw. “Waarmee je je vermaakt hebt toen ik weg was “. “Uiteraard “, zei Rob. Zijn vrouw: “Je hebt me niet bedrogen met een andere vrouw, dus ik kan niet kwaad op je zijn, maar ik wil dit sletje wel straffen “. Rob pakte mij bet met zijn schoonzuster samen, klikten mij handboeien om en maakten mij vast aan een tafelpoot. Rob nam toen zijn vrouw mee naar de bank en zij begonnen elkaar te kussen en te vrijen. De schoonzuster zat naast mij, schortte mijn jurk op en begon mij stelselmatig op mijn billen te slaan. hard: met een spatel. Ik zag hoe Rob en zijn vrowu na tien minuten klaarkwamen. Ondanks de spatel was mijn lid behoorlijk gezwollen. Tien minuten later werd ik losgemaakt. “Nu gaan we doen wat we met alle hoertjes doen “. Ik werd in Robs auto gezet en naar mijn huis gebracht. Bij de lantaarnpaal voor de deur stopten zij en zetten mij daaraan vast met handboeien. Zie maar hoe je thuiskomt, lachten de dames. Rob lachte zuurzoet mee: hij was te zwak om tegenwicht te bieden. “