beetje! Hij wordt langzaam wakker.
Karin zit achter hem op haar knieën en ze streelt zijn billen, zijn aars. Kasper laat dit toe en ligt loom te doezelen. Dan gaat ze achter hem liggen en ze drukt zich tegen zijn rug aan. Kasper grijnst, dat is een lekker gevoel! Karin laat haar hand over zijn borst glijden, ze beroert zijn borstkas, zijn tepels, zijn kin. Dan zakt har hand naar beneden en ze laat een vinger over zijn pik glijden, dan over zijn zak. Kasper wordt wakker. Zijn pik ook, die stijft op. Na een poosje is zijn lul half stijf. Hij krijgt een idee.
“Op je buik, geile puber!”
“Ik ben geen puber meer.”
“Je blijft een geil ding. Op je buik.”
Dat doet Karin en Kasper gaat naar de badkamer, plast en neemt een pot vaseline mee.
Die geeft hij aan Karin.
“Een beetje in mijn kont, dan masseer je de binnenkant van mijn aars. Doe ook iets in jouw aarsje.”
Karin doet eerst iets in haar eigen kont, dan in die van Kasper. Dan legt ze een vingertop op zijn kringspier en duwt die in één keer helemaal zijn kont in. Kasper verstijft! Dat is niet helemaal wat hij verwachte. Karin haalt haar vinger weer iets terug en dan laat die vinger langs zijn anus glijden en dat is wel lekker… Dan is Kasper helemaal wakker geworden en hij knort van genoegen. Hij draait zich om, pakt het hoofd van Karin vast, trekt haar naar zich toe en kust haar!
Hij sabbelt aan haar oor, kust zacht haar ogen, dan weer haar mond. Hij duwt haar om, tot ze op haar rug ligt. Hij gaat op haar liggen, zijn benen tussen haar benen, zijn handen naast haar schouders, zijn armen gestrekt, hij raakt met zijn lijf niets aan boven haar kruis. Jij kijkt haar aan en hij laat de eikel van zijn pik tegen haar schaamlippen rusten. Hij tilt zijn kont iets op en laat zijn eikel langs haar lipjes glijden. Hij voelt de kleine stoppeltjes op haar schaamlippen. Lekker…
Dan voelt hij dat haar lipjes gladder aanvoelen, ze is nat geworden. Hij laat zich naast haar op het bed vallen, zijn hand direct op haar vagina. Eén vinger glijdt soepel iets aan de binnenkant van haar vagina op en neer, raakt haar klit, gaat dan weer verder. Op en neer, iets binnen haar kutje. Dan ziet Kasper haar gezicht ontspannen, voor het eerst. Hij gaat aan de andere kant van haar liggen door eerst een been over haar heen te leggen, dan weer zijn handen te steunen naast haar schouders en dan aan haar andere kant weer te gaan liggen. Hij heeft haar nauwelijks aangeraakt. Karin doet haar ogen open, kijkt hem aan.
“Fijn…” zegt ze zacht en ze doet meteen haar ogen meteen weer dicht.
Hij bekijkt haar even, haar sterke benen, haar vlakke maag, haar gezicht, nu ontspannen, met haar haren naast haar wangen. Dan kijkt hij naar haar spitse borsten en streelt er eentje. Karin rilt. Kasper gaat in kleermakerszit naast haar zitten, zijn gezicht naar haar toegekeerd. Met twee handen streelt hij haar. Zijn handen glijden van haar borsten naar haar buik, haar benen en naar de korte haartjes boven haar kutje. Na een poosje krijgt ze kippenvel…
Kasper tikt tegen haar neus.
“Kom, ontbijt.”
“Nee, ga door, ik geniet.”
“Dat zie ik. Kom ontbijt.”
Kasper maakt het klaar, Karin kijkt neer hem.
“Ben je kok?”
“Iedereen is kok.”
Ze ontbijten. Daarna zegt Karin: “Die stalen band om mijn nek kan nu wel weg.”
“Ja, dat kan. Maar dat doe ik niet. Kom, we gaan Suus en Thera bezighouden.”
Ze ontbijten.
Karin zegt: “Kan je hun handjes op de rug vastzetten?”
“Ze moeten eerst eten en zo.”
“Zet gewoon iets op de tafel. Als ze bukken kunnen ze eten.”
“Drinken?”
“Tongetje… Likken. Kan elke vrouw. Zet er een schaaltje met thee of zo bij. Haha!”
“Karin, blijf maar even hier. Doe wat je wilt.”
Kasper gaat naar de cel van Marjolein.
Als het licht aan gaat staat ze direct van haar bed op.
Kasper neemt haar mee naar de koude douche.
“Kasper, je hebt me gisteren…”
KLETS.
Kasper zwijgt. Marjolein wast zich met koud water, ze plast in de bak.
“Ik moet ook naar…”
KLETS.
Kasper laat haar poepen.
“Kom voor me staan, rug naar me toe, handen op je rug.”
Dat doet Marjolein, met een rode kop van kwaadheid. Ze zwijgt wel, de vorige twee kletsende oorvijgen is ze niet vergeten.
Kasper trekt haar naar de tafel, doet haar ketting door een gat in de tafel en ze staat vast. Karin staat aan de andere kant van de tafel, ze grijnst. Hij zet een bordje voor Marjolein neer met een bruine boterham erop. Naast het bord staan twee bakjes, eentje met wat margarine de andere met sinaasappelsap. Naast het bord ligt een plakje kaas op de tafel.
“Eh…” zegt Marjolein “hoe moet ik nu… Is er een mes?”
Karin glimlacht alleen.
Kasper haalt Thera uit haar cel en laat haar douchen en plassen. Dat boeit hij ook haar handen op haar rug en trekt haar naar de tafel, ketting door een gat en ze staat vast. Naast Marjolein. Kasper gaat direct door naar Suus. Hij doet het licht aan in haar cel.
“Lekker geslapen, schatje?”
Suus kijkt hem duister aan.
“Mijn neus doet pijn.”
“Dat kan, maar dat is niet de bedoeling. Laat maar zien.”
Suus gaat staan en Kasper onderzoekt haar neus.
“Ja, ik zal het gaatje ontsmetten en sealen met wonderpleister. Kom, douchen en ontbijt.”
Hij laat Suus douchen en plassen en neemt haar mee naar de tafel.
“Ontbijt. Vanwege je neus geen handjes op je rug.”
Kasper haalt zijn piercing-setje en toen de meiden klaar zijn met hun ontbijt behandeld hij de neus van Suus.
Dan brengt hij de vrouwen een voor een naar de ruimte met de rekstok. Suus zet hij vast aan de korte paal, ze kan staan. Thera en Marjolein moeten onder de rekstok gaan staan en hij haalt een draad door hun boeien en trekt die zo strak dat ze voorovergebogen staan. Hij gaat naar zijn appartement.
“Karin, we gaan wat doen, kom maar.”
“Eh?”
“Die vrouwen… Ik wil wel eens iets anders met ze.”
“Ha! Doe dan wat Kouwe Lee graag doet.”
“Wie is dat?
“Dat is Leonardus Helting. Hij traint meiden tegen betaling. € 100 per dag, minimaal 30 dagen, meestal langer. Doet hij samen met die geile twins, Caro en Lien. Ze zijn naar hun moeder genoemd, die heette Carolina. Lee heeft wel eens iets met Marjolein gedaan.”
“Trainen? Sport?”
“Gehoorzaamheid. Hij breekt hun wil. Dat noemt hij ‘trainen’. Doet hij samen met die geile twins! Ongelooflijk! Na een behandeling van hen, je zal het niet geloven, dan zijn ze vaak, eh… gehoorzaam.”
“Oh? Hoe dat?”
Karin kijkt hem aan.
“Vertel! Nee wacht! Ik zet de meiden even beter neer.”
Kasper loopt naar beneden en zet de drie vrouwen vast op het ronde bed.
Weer boven in zijn appartement zegt Karin: “Mag ik een eitje bakken?”
“Ja, vertel intussen over Kouwe Lee.”
Leonardus, Leo, nu heet hij Lee, is van goede komaf, van adel. En hij heeft nog nooit gewerkt. Zijn moeder heeft hem een landgoed nagelaten. Dat heeft hij in delen verkocht en nu woont hij in de ‘bescheiden’ woonboerderij bij de oude vestingwal die bij dat landgoed hoorde. Hij gebruikt ook de voormalige portierswoning die aan de vestingwal vastzit. Daaronder zaten vroeger gewelven, voor de opslag van wijn, haha. Die zijn ingestort.
Toen zijn vrouw doodging heeft hij een tijd geëxperimenteerd met mengsels van drugs. Hij flipte, keer op keer. Het resultaat was een hersenbeschadiging, hij is een verknipte geest. Na de dood van zijn vrouw ontdekte hij dat hij op jonge meiden geilde. Het begon met zijn buurmeisje van 17 jaar! Die woonde een stukje verderop! Haha! Hij klom naar haar badkamerraampje om foto’s te maken. Later ontdekte hij drones, toen kiekte hij haar ook in haar slaapkamer. Dan volgde zijn bloedeigen tweeling. Toen die een jaar of zestien waren betrapte hij ze per drone toen ze elkaars kut verkenden. Hij werd heel erg boos, stormde hun slaapkamer in en sloeg ze alle kanten op. Ze ondergingen dat, kan ook niet anders. Toen hij klaar was vroeg Lee zijn twins of ze voortaan van elkaar af zouden blijven.
Ze zeiden ‘Nee’. Hij was totaal flabbergasted, met stomheid geslagen, totaal verbaast en vroeg of ze nog een keer een beurt wilden hebben. De langste, Lien zei: “Ik weet wat beters. Als het jou lukt om Agneet, die kale neet, zo ver te krijgen dat ze masturbeert waar jij bij bent EN klaarkomt, dan mag je ons nog een keer ‘doen’. Goed?”
“Hoezo?”
“Ze is wel van de Kerk, net zoals wij, maar ze liegt en bedriegt. Ze heeft ons verlinkt aan Meester Jan.”
“Meester Jan? Wie is dat dan wel? Wat hadden jullie…”
“Meester jan is onze klasse mentor. Droogkloot. Ook van de Kerk, zingt in het koor.”
“Wat was er te verlinken?”
“We pijpten Carl en Felix. Tegelijk.”
Kouwe Lee keek zijn meisjes verbaasd aan. Ze zijn mooi, alle twee. Donker, lang haar, met krullen. Prachtige lichte ogen, hemels figuur. Ze gaan elke zondag naar de kerk, soms twee keer. Ze kleden zich daar ook met zorg voor. Geen ondergoed, altijd korte rokjes en een hoedje op. Laatst hadden ze een blazer aan en een rokje. Die blazer! NIETS eronder aan! Lien, de langste liet haar tasje met het kerkboek erin vallen.
Ze bukte om haar tasje op te pakken, ze bukte met gestrekte benen. De knapen en de mannen, de meiden en de vrouwen achter haar keken naar die lange benen en zagen bijna haar billen. De kerels voor haar keken de blazer in en zagen niets, dat wil zeggen, ze zagen geen ondergoed. Ze zagen wel haar perfecte borsten hangen! Wel, dat gaf wel wat opschudding. Alle mannen gluurden naar de twins en de vrouwen waren pisnijdig. Die twins zijn zo geil als iets. Net zoals hun moeder en nu ook net zoals Lee.
Ze pijpen een knaap als het die jongen lukt de twins binnen een uur alle twee te neuken. Let op: binnen een uur. Haha! Dat lukt niet vaak.
Wel, Lee had dus ontdekt dat zijn Twins elkaars kutje lekker vonden. Hij zei dat hij wel een foto van haar wilde zien.
Agneetje is een blond elfje. Haren tot op haar billen en gek van naveltruitjes. Rank en slank en heel onnozel. Caro vroeg Lee haar op te halen na haar bezoek aan de nagelstudio waar ze samen met Agneet naartoe zou gaan. Lee viel direct op haar! Als een blok! Hij zei de twins dat hij haar wel zou ‘behandelen’, ze moest dan wel een weekje komen ‘logeren’. De twins zeiden dat ze binnenkort een werkweek hadden. Ze wilden wel steeds erbij zijn als Lee bezig was met haar!
Een paar maanden later ging de klas in groepjes werken aan een project in het kader van een samenwerkingsproject met een school in Duitsland.
Agneet zou met de twins meerijden naar Duitsland en ze werd met haar koffertje door haar vader op zondagavond bij de twins afgezet. Lee gaf de vader van het elfje een hand en vroeg hem of hij eigenaar was van de wijnzaak in het dorp. Dat bleek zo te zijn en toen mocht de vader mee naar de wijnkelder.
Agneetje werd door Caro en Lien opgevangen. Ze hadden alle twee een groene halsband om met knipperende paarse ledjes. Caro vroeg of Agneet haar nieuwe collectie chokers wilde zien. Agneet keek naar de nekversiering van Caro en Lien en vroeg: “Is dat een riem? Leer? Waar is dat voor?”
Lien zei: “Dit is een choker, net uit Milaan naar ons land gekomen. Nieuwste van het nieuwste. Wil je er ook eentje? We hebben nog een bruine liggen. Die ligt hier ergens, kom…”
Dat wilde Agneetje wel! Ze gingen naar de zolder van de portierswoning.
Daar had Lee al een tijdje een kooi staan, gemaakt van metalen hekwerkpanelen. Met een deurtje dat op slot kan. Caro liep de kooi in, naar een kist die in het midden van de kooi stond. Ze pakte uit de kist een bruine halsband, met een dunne draad eraan vastgemaakt.
“Even passen, misschien moet ‘ie korter.”
Agneet was meegelopen en Lien deed haar de halsband om. Die paste. Agneet hoorde een scherpe klik, maar ze wist toen nog niet dat daarmee de halsband op slot zat.
“Hij is wel erg stug…”
“Je went er echt heel snel aan. Gaaf, als je in de ‘Gulden Snede’ zit, aan de bar! Je bent heel goed te vinden!”
Ze zag Lien en Caro de kooi uitlopen. Agneet wilde achter de meiden aanlopen, maar toen bleek dat de draad die aan de halsband zat kort was en met een ruk trok die haar terug toen ze bijna bij het deurtje was.
Lien en Caro vertrokken en Agneet kon niet vertrekken.
“He! Ik… dat ding…”
Een uurtje of wat later kwam Lee bij haar op bezoek. Caro en Lien stonden naast hem, ze zeiden alle drie niets.
Agneetje jammer en huilde en zei dat ze weg wilde.
Lee draaide zich om en wilde weglopen.
“Als mijn vader dit hoort…”
Lee draaide zich naar Agneet om.
“Meid, ik heb vandaag met je vader gesproken. Hij heeft ontdekt dat ik de eigenaar ben van het winkelcentrum en ik heb hem verteld dat ik misschien zijn huur ga verhogen. Ik heb hem ook verteld dat ik weet wie hij op donderdagmorgen neukt. Je moeder dacht, voor ze bij hem vertrok, dat hij dan aan het golfen was met zijn vriend Jules. Maar die deed dan iets met de dochter van zijn boekhouder. We zijn overeengekomen dat we je een fijne week in Duitsland gaan bezorgen. Je vader deed niet moeilijk. Gebrek aan testosteron, precies wat zijn donderdag-vrouw, zijn vriendinnetje, me vertelde. Haha!”
Hij liep weg, zonder verder iets te zeggen. Agneet was verbijsterd.
Caro en Lien hebben haar toen ‘besproken’, dat ging ongeveer zo:
‘Mooi haar, zou ze ook haar op haar…’
‘…dat gaan we haar niet vragen hoor! Dat is niet netjes… ‘
‘…of haar tussen haar billen…’
‘Kan daar haar groeien?’
‘Geen idee.’
‘Ik wil ook weten of ze een piercing heeft!’
‘Waar zou ze die moeten hebben? Ik denk…’
‘…tja, ze is blond, dus ik denk…’
‘NEE! Denk je dat echt?’
‘Ik heb gehoord dat blondjes roze tepels hebben.’
‘Nou, niet mijn smaak. Zou ze…’
‘… en een roze ster.’
‘Zou ze al met haar vinger in haar…’
‘… haar poep! Haha!’
‘NEE! Stouterd! Aan de andere kant…’
‘…dat kan je toch vragen? Meiden onder elkaar?’
‘Nou, onder elkaar, haha! Ik denk dat ze niet weet hoe meiden…’
‘…likken? Beffen?’
‘NEE! Scharen! Ja! Nee! Daar is ze geen type voor, denk ik! Haha!’
‘Ze weet niet wat…’
‘…mist. Dat denk ik ook!’
‘Of pijpen? Zou dat…’
‘… oh nee hoor! Reuze keurig meidje… Haha’
‘…zou ze wel een pik gezien hebben? Ooit?’
‘We kunnen haar wel wat bijbrengen, natuurlijk. Tegen betaling…’
‘… lik-betaling! Eindeloze bef-beurt! Haha! GAAF! Ha!’
Agneet begon te begrijpen dat dit wel wat meer was dan een grap…
Toen Caro en Lien niets meer zeiden, keek Agneet hen onderzoekend, bang aan.
Caro bekeek weer en mompelde: “Zou haar papa haar wel eens in haar blootje gezien hebben?”
“Tuurlijk! Haar paps!”
“Nee, nu ze tieten heeft, bedoel ik.”
Agneet barste in huilen uit. Caro bekeek haar ineens met meer interesse.
“Agneet! Doet jouw pappie iets wat wij moeten weten? Iets wat de Kerk niet wil?”
Agneet keek de twins aan. Haar betraande wangen veegde ze met haar handen af en zei: “Die halsband, die hondenriem, is dat iets van mijn paps?”
“Hoezo?”
“Hij heeft een keer gezegd dat hij me zou muilkorven en aan een riem zou uitlaten als ik niet…”
“Ja? VERTEL! Wat mocht je niet?”
“Ik ging toen met Wil om, je weet wel. Paps had hem een keer de winkel uitgezet toen hij drank wilde kopen. Toen Wil buiten stond had hij geroepen dat ik wel mocht drinken, maar hij niet!”
“Wel, de zondag daarna ging ik naar de kerk, Wil ook. Toen ben ik weggeslopen en hebben we gekust. Paps heeft ons zien weggaan en liep ons achterna. We gingen de voorraadkast in, we hebben deur op slot gedaan. In de achtermuur zit een raampje en daar keek hij door! Domme pech. Vooral omdat Wil met zijn hand op mijn kont…”
Caro en Lien waren in lachen uitgebarsten. Ze gingen weg bij Agneet en die moest wel in de kooi blijven staan.
Na een hele tijd kwam Lee.
Ze zei: “Kunt U me losmaken? Ik moet naar het toilet.”
Lee had geknikt. “Ik zorg dat je kan plassen.”
“Kunt U ook, dit ding hier, om mijn nek, ik…”
Lee liep weg en was direct weer terug met een emmer. Die zette hij in de kooi en zei: “Je toilet, je kan daarop pissen.”
Agneet keek hem ontdaan aan. Een emmer… Ze jammerde, huilde en gilde. Lee leunde tegen het hekwerk en bekeek het meisje op zijn gemak. Dan zag Lee dat ze haar plasje liet lopen… Wel, Lee ging weg. Na een uur kwam hij terug, met een stoeltje, een mand en een emmer… De stoel zette hij voor het hekwerk, de mand zette hij dicht tegen het hekwerk aan en de emmer zette hij in de kooi.
Agneet keek in de mand en zag water, fruit en een paar boterhammen.
“Meneer, ik best wel dorst…”
Lee knikte en zei: “We gaan het volgende doen. Je hebt net naast de emmer geplast, dat ga je opruimen. Hier is je schoonmaak materiaal” en Lee wees op de emmer die hij net neergezet had.
Agneet ging huilend aan het werk. Toen ze haar plasje opgeruimd had zei Lee: “Je kleding is ook vies geworden, ik ruik het. Trek je schoenen en sokken uit. En je natte slip.”
Agneet keek hem weer verbijsterd aan.
“Eh… Wat? Nee, mijn slipje is weer droog…
Lee lachte naar haar.
“Kijk eens naar boven” dat deed Agneet “zie je dat die draad aan jouw mooie halsband daarboven over die katrol loopt!”
Agneet knikte.
“Kijk, hier heb ik een dingetje… als ik op dit knopje druk… zo… Dan trekt die draad je naar het midden van je nieuwe verblijfplaats.” De draad trok aan de halsband en Agneet verloor bijna haar evenwicht en werd naar het midden van de kooi getrokken.
“Als ik nu weer op het knopje druk, word je opgehesen. Let maar eens op!”
En de draad trok naar boven tot haar tenen nog maar net de vloer raakten.
“Agneet, je hebt in je broek geplast, je stinkt. Ik laat de draad vieren en dan trek je je schoenen en je sokken uit en die vuile slip. Begrijp je wat ik zeg?”
Agneet was druk bezig adem te happen en ze voelde dat haar hoofd rood werd van inspanning. Ze kon nog net uitbrengen: “ik stik zo… ik stik… Jahh”
Lee knikte. “Dat klopt, hierdoor stik je.” Hij vierde de draad en Agneet stond weer op haar voeten. Agneet wreef over haar hals en hijgend zei ze: “Wat is dit… Is dit…”
Lee knikte.
“Soms moet je iemand leren te gehoorzamen.”
Hij liet de draad weer harder aan haar halsband trekken en Agneet gorgelde geschrokken: “Nee… nee. Ik doe… Jah!”
Lee vierde de draad.
“Je hebt drie tellen de tijd om te beginnen. EEN… TWEE…”
Agneet bukte zich en deed haar schoenen en dan haar sokjes uit. Ze keek naar Lee, die zei: “Een goed begin. Zal ik weer?”
Ze tastte onder haar rokje en even later zakte haar slipje naar beneden.
“Nou, dat ging niet heel vlot, Agneet. Wil je al wat drinken?”
“Graag, meneer…”
“Prima, gooi die slip en die sokken en schoenen naar de deur.”
Agneet barste weer in huilen uit. Maar even later gooide ze de spullen naar de deur van de kooi. Lee pakte die en zette meteen de mand in de kooi, net buiten haar bereik. Ze keek hulpeloos naar haar kwelgeest. Die stond op en liep weg, om bijna direct terug te komen met een emmer en een handdoek. Die zette hij in de kooi op een plek waar ze wel bij kon.
“Je gaat je eerst wassen. Je stinkt.”
Agneet draaide zich om en waste onder haar rokje haar kruis, dan haar benen, huilend…
Lee haalde de emmer en de handdoek bij haar weg maar gaf haar wel de mand.
“Eet smakelijk.”
Hij vertrok. Agneet at wat en dronk een flesje water leeg.
Ze voelde zich ineens moe. Ze probeerde te gaan zitten, maar de draad liet dat niet toe. Ze zette de mand op een kant en toen kon ze net zitten, zonder dat de draad haar wurgde. Ze keek moedeloos om zich heen.
Na een hele lange tijd kwam Lee weer de zolder op.
“Alles goed daar?” vroeg hij amicaal.
“Ik ben moe. Ik kan… is er een bed, stoel, iets?”
“Kijk maar om je heen.”
Dat deed Agneet nog een keer. Er was niets te zien, de ruimte was totaal leeg.
“Ik, eh…”
“Ik haat mensen die zonder te denken vragen stellen. Wat wil je eigenlijk? Heb je nagedacht? Wat is het hier? Wel?”
Agneet snikte alleen maar.
“Meid, ik weet het goed gemaakt. Ik geef je een matrasje voor de nacht. OK?”
“Graag, meneer.”
Lee haalde een dunne matras en legde die in de kooi, buiten haar bereik.
“Alsjeblieft.”
Hij draaide zich om en Agneet wist dat ze niet bij de matras kon komen.
“Meneer! Ik kan er niet bij!”
Lee kwam terug, ging voor de kooi staan.
“Ach, ja. Wil je al gaan slapen dan? Dan poets je eerst je tanden en je doet je slaapjurkje aan. Ik zal de draad vieren. OK?”
“NEEEEEEE!”
“Ik kan je dwingen, hoor!”
“NEEEEEE! Ik wil weg!”
“Je zei net dat je wilde liggen, wat wil je eigenlijk?”
Lee vierde de draad zover dat die naast haar op de vloer terecht kwam. Dan liep hij weg en kwam terug met een emmer, een glas water, een tandenborstel en tandpasta en een T-shirt. Hij legde alles vlak bij Agneet neer.
Agneet keek angstig naar hem, maar ze maakte geen aanstalten om iets te gaan doen.
“Nu ga jij dus je tandenpoetsen.”
Agneetje bleef staan. Lee pakte een doosje uit zijn zak.
“Kijk, een doosje met een knop erop. Kijk…” hij drukte de knop in en Agneet verstijfde. Een nare kramp maakte haar knieën slap en ze viel.
“Een shock collar. Leuk, ja? Mooi gemaakt, echt leer. Met een afstandsbediening, die heb ik hier in mijn hand. Gaaf!”
Agneet kwam na een paar minuten wat bij en ze ging op haar kont zitten.
“Agneet, tandenpoetsen!”
Agneet kwam moeilijk overeind en ze waggelde twee stappen naar de spullen die Lee net had neergelegd. Ze poetste haar tanden. Lee bekeek haar met belangstelling.
“Goed, meid. En nu?”
Agneet keek naar Lee.
“Eh…”
“Juist, je nachtkleding” Lee wees op het T-shirt.
Agneet pakte het op en ze wilde het over haar hoofd aantrekken.
“STOP! Eerst je dagelijkse kleren uittrekken! Ben jij helemaal gaar?”
Agneet huilde weer. Ze had dit al zien aankomen… Lee liep weg.
Agneet wist niet wat ze moest doen, Ze zou op de matras kunnen gaan liggen, de draad was ver genoeg gevierd. Maar ze had het gevoel dat Lee dan boos zou worden.
Lee kwam een paar minuten later weer binnen, met Caro en Lien.
“Ze wil haar nacht-ding niet aantrekken. Dat is wel raar.”
“Omdat jij kijkt, paps! Ze is preuts. Hoewel… ik geloof dat haar pappie haar wel bloot gezien heeft. Hij heeft gezien dat haar vriendje zijn hand op haar bil gelegd heeft.”
“Haar bil? Haha! Die knaap, Wil zei je? Wil wil niet, denk ik. Bil!”
Lien ging tegen het hekwerk aanstaan.
“Paps, die knijpertjes… Heb je die al geprobeerd?”
“Dat kan niet als ze alles aan heeft.”
“Paps, geef haar een shockje.” Lee pakte het doosje en wilde net op het knopje drukken toen Agneet wanhopig riep: “NEEEE, NEE…”
Ze gaat met haar rug naar haar kwelgeesten staan en dan knoopt ze haar bloesje open en trok het uit. Haar rokje volgde. Ze had nu alleen nog haar bh aan. Ze liet het T-shirt over haar hoofd glijden.
Lee zei direct: “Bijna helemaal goed. SHOCKJE!” en hij drukte op de knop en Agneet zakte op de vloer.
“Paps! Gaaf! Dat werkt echt goed! Haha!”
Agneet voelde de naweeën van de schok wegtrekken en ze krabbelde overeind.
“T-shirt uit, bh weg en T-shirt weer aan.”
Dat deed ze, bevend. Ze kijkt over haar schouder en ze ziet dat Lee wegliep.
Lien bekeek haar op haar gemak.
“Zeg, Agneet, ben je nog maagd?”
Agneet zei niets.
“Als je niet netjes antwoord geeft, geef ik je straf hoor!”
Agneet zei nog steeds niets.
“Kom, Caro, die zonnige klemmetjes!”
Caro en Lien liepen de kooi in. Agneet liep van ze weg, tot de draad strak stond. Caro zei: “Ach, het is allemaal niet zo fijn voor je. Dat was het voor ons ook niet toen je ons verlinkte! Haha!”
Intussen was Lien half achter Agneet gaan staan en plotseling pakte ze haren van Agneet vast en trok haar hoofd naar achteren. Caro haalde een klemmetje met een zonnetje erop tevoorschijn. Ze voelde onder Agneet ‘s T-shirt naar haar tepel en zette de klem erop. Agneet gilde weer. Caro deed hetzelfde met haar andere borst en nu jammert Agneet aan een stuk door. Inmiddels was Lee weer de zolder opgelopen en hij bekeek grijnzend van zijn dochters deden.
Caro stapte naar achteren en zei: “Je ziet ze wel zitten, die zonnetjes. Lien, laat haar maar los. Agneetje, je kan beter niet aan MIJN profi-strippers-klemmetjes zitten. Ik heb er nog meer, voor andere plekjes op jouw mooie lijf.”
Lien liet Agneet los en samen met haar zus liepen ze de kooi uit.
Agneet zei nog: “Profi?” Maar niemand reageerde, behalve Lee, die zei: “Tot later! Kom meiden, glaasje wijn? Agneet, die emmer daar is om te plassen. Doei!”
Ze liepen weg. Agneet tilde haar T-shirt op en bekeek wat er op haar tepels zat.
Een geel plastic zonnetje, geklemd op haar tepel, deed niet heel veel pijn. Uit haar linker tepel was iets bloed te zien. Ze durfde de klemmen er niet af te halen en ze ging heel voorzichtig liggen, op het matrasje.
De volgende dag was Lee al vroeg bij Agneet.
“Goede morgen. Alles goed met je? Kom, ga even staan. Ik bekijk je tepeltjes even. Die zonnen mogen er nu wel af.”
Agneet kwam verdwaasd overeind. Ze had heel slecht geslapen en ze voelde zich een wrak.
“Eh, meneer, ik…”
“Hou je mond stijf dicht. Ik heb nog geen koffie gehad. Ga staan.”
Agneet ging staan.
Lee wees op haar T-shirt en zei: “Uit met dat ding.”
Agneet beefde.
“Meneer. Ik…”
PETS! PETS! Lee had haar snel twee keet in haar gezicht geslagen en Agneet barste weer eens in tranen uit.
“Ja, en nog wat, dat gejank ben ik zat. Dit is de laatste keer voor vandaag, anders vraag ik Caro haar andere knijpertjes ook te gebruiken. En nu: UIT MET DAT DING!”
Agneet trok snikkend het T-shirt uit. Daar stond ze dan. Naakt. Tegenover een oudere man die haar afblafte. Lee bekijkt haar op zijn gemak. Hij knikt en zegt: “Keurig landingsbaantje. Mooi hoor.” Hij haalde de knijpertjes van haar tepels, pakte een potje zalf uit zijn broekzak en smeerde iets op haar tepels. Agneet kreunde.
“Ik pak je ontbijt, ga eerst pissen.”
Lee liep weg en was bijna direct terug met een mandje. Agneet zweefde boven de emmer en plaste. Toen ze daarmee klaar was wilde ze haar kruis afvegen. Lee wees in de mand, daar stond een rol wc-papier. Agneet gebruikte dat, terwijl ze mistroostig naar Lee keek. Lee pakte haar T-shirt van de vloer en liep ermee weg. Agneet ontbeet, uit het mandje. Toen wist ze niets beters te doen dan op het matrasje te gaan zitten.
Na een hele tijd kwamen Caro en Lien haar kooi binnen.
“Wel, Agneetje, uitgerust voor een nieuwe dag? Begin maar eens met te gaan staan. Dat doe je voortaan altijd als er iemand hier binnenloopt. Snappie?”
Agneet keek mistroostig naar Caro en Lien.
Lien stak haar hand in haar broekzak en Agneet kreeg een shock, ze zakte door haar knieën.
“Caro, dit elfje is wel heel hardleers. Wat zullen we nu eens…”
“Ik weet wel wat. Als ze straks weer op haar elegante beentjes staat heb ik wel wat vragen voor haar.”
Dat was na een paar minuten het geval. Agneet ging met bevende benen staan.
Caro stootte Lien aan.
“Zou ze echt een roze ster hebben? Haar nippels zijn wel licht van kleur. Agneet, ga met je rug naar mij toe staan en buk, pak je enkels beet, benen uit elkaar. KUTTEN SHOW!”
Lien haalde het doosje uit haar broekzak en wees ernaar.
“Weet je nog?”
Agneet draaide zich om en bukte.
“Ja hoor! Ook roze en ik zie een bruin vlekje. Windje gelaten. En ja hoor, haren tussen haar kadetten! Goor! Ga maar weer recht opstaan, meid.”
Dat deed Agneet. Toen had Lien een vraag.
“Ben je nog maagd? Die Wil? Iemand ander?”
Agneet keek benauwd naar Lien. Toen ze haar mond opendeed drukte Lien op de knop en Agneet zakte weer in elkaar.
“Duurde te lang. Ik heb weinig geduld.”
Het duurde weer even en toen stond Agneet weer op haar benen. Ze was wel wat witter in haar gezicht geworden.
“Ja?”
“Een ander, Pietje Burg.”
“Wel, oh. Kom je dan ook klaar?”
Agneet zei zacht: “Nee, nooit.”
Caro lachte naar haar en zei: “Je moet wel trainen hoor! Doe je dat wel?”
“Trainen?” Agneet keek haar niet begrijpend aan.
“Dat doe je door met je vingertje in je plassertje op en neer te gaan. Daarom heet het ook ‘vingeren’.”
“Nee, nee…”
“Ik kan Lien vragen je te leren hoe dat moet. Wil je dat?”
Agneet keek onzeker naar haar twee ‘vriendinnen’.
“Nee, dat hoeft niet…”
“Lien, ze wijst ons aanbod af. Ondankbaar hoor! Wat zullen we …” en gaf Agneet weer een shockje. Agneet zakte in elkaar en Lien zei: “Het enige goede antwoord op een aanbod van ons is ‘ja’. Dus, meidje, zal ik je leren hoe je moet klaarkomen als je met een man bent?”
Agneet kwam trillend overeind en toen ze stond knikte ze. Direct daarna zakte ze weer door benen, Lien had weer gedrukt. Ze lag op de vloer, bij het matrasje en Caro zag dat ze haar plasje had laten lopen.
“GARVER! LIEN! Ze heeft weer gepist! Wat moet dat toch? Gatver, ik haal de emmer.”
Die bracht Caro even later binnen bij Agneet en het arme wicht maakte de vloer schoon.
“Wel, wel…” klonk het ineens. Lee was de zolder opgekomen.
“Meiden jullie kunnen nu weggaan, ik heb plannen met dit elfje. Kom Agneet, werk!”
Caro en Lien liepen giechelend de zolder af. Ze hadden een goed idee wat hun paps met ‘werk’ bedoelde en dat gingen ze nu beneden bekijken, voor de tv-monitor!
Lee ging op zijn stoel zitten, buiten de kooi.
“Wel, ik zal even zeggen wat ik onder ‘werk’ versta. Dat gaat als volgt. Als start de juiste houding voor als ik de zolder op kom. Dan ga je in ‘de houding’ staan. Dat is als volgt: lichte spreidstand, handen tegen je achterhoofd, hoofd naar achteren, borstkas naar voren en kont naar achteren. Dat is de juiste houding. Dus, laat maar eens zien.”
Agneet kijkt naar boven, legt haar handen op haar hoofd.
“Bijna goed. Borstkas naar voren, kont naar achteren handen tegen je achterhoofd en spreidstand. NU!”
Agneet doet haar benen iets uit elkaar en ze legt haar handen tegen haar achterhoofd. Even later doet ze haar hoofd naar achteren. Lee laat haar even zo staan en gaat dan de kooi in. Hij gaat naast haar staan, tikt tegen haar rug.
“Borstkas naar voren.” Dat doet Agneet, nadat ze verschrikt opzij gekeken heeft.
“Altijd hoofd naar achteren, ogen omhoog, NIET omkijken.”
Agneet kijkt omhoog.
Lee tik tegen haar buik. Agneet schrikt en trekt haar buik in.
“Billen naar achteren.” Agneet doet dat en Lee loopt weer de kooi uit en gaat op zijn stoel zitten.
“Prima zo. Nu gewoon rechtop staan, benen tegen elkaar en langzaam ronddraaien.”
Agneet draait langzaam om haar as. Ze weet niet hoe ze moet kijken, dus kijkt ze naar beneden. Lee bekijkt haar goedkeurend. Als ze weer naar hem toestaat zegt Lee: “HOUDING! NU!”
Agneet schrikt en springt in spreidstand, haar handen op haar hoofd.
Lee roept: “Borsten en billen! Kijk omhoog!”
Agneet duwt haar kont naar achteren en haar borsten naar voren en ze kijkt omhoog.
“Ga gewoon staan, benen tegen elkaar” dat doet Agneet, waarop Lee sist: “en nu in de houding.”
Agneet springt in de houding. En dan begint haar eerste gehoorzaamheidstraining! Lee roept om de beurt ‘houding’ en ‘stand’. Dat is best intensief! Agneet doet steeds wat hij zegt en na een poosje is ze nat van het zweet! Lee ziet dat, grijnst en zegt dan: “DOWN DOG!” Dat is nieuw voor Agneet. Ze aarzelt en Lee zegt: “Bukken, benen uit elkaar handen op de grond, 60 cm voor je voeten, kont naar mij toe.”
Agneet bukt, zet haar handen voor zich.
“KONT NAAR MIJ TOE!”
Agneet draait haar kont naar hem toe.
“Benen uit elkaar! Je bent niet snel van begrip!”
Agneet staat te trillen, haar benen trillen en haar armen ook. Ze is vermoeid, ze heeft shocks gekregen en nu dit, de vernedering! Ze valt half op de vloer, huilt.
“Ik had iets gezegd over huilen, snikken en jammeren. Ga even zitten, borst naar mij toe, benen uit elkaar. Pauze.” Agneet doet dat, snikkend. Lee staat op, loopt de kooi in en gaat achter haar staan. Hij haalt zijn handen door haar haren.
“Mooi, je haar.” Hij haalt een draadje uit zijn zak. “Leg je handen op je hoofd.” Dat doet Agneet en Lee maakt haar polsen aan elkaar vast. “Handen onder je kin”.
Dat doet Agneet en Lee maakt haar handen vast aan haar mooie halsband, die, ‘toevallig’, een ring heeft aan de voorkant.
“Sta maar op. We gaan door.”
Agneet gaat moeizaam staan.
“HOUDING!”
“STAAN.”
Lee wacht even en dan gaat hij verder.
“HOUDING”
“STAAN”
“HOUDING”
“STAAN”
Lee wacht weer even en zegt dan: “Spreiden en bukken, dat is de halve ‘down dog’.”
Agneet bukt, ze hijgt, ze is warm en ze zweet. Het zweet loopt in straaltjes van haar af.
“Langzaam zo omdraaien tot ik je kont zie.”
Dat doet Agneet, steunend…
“Goed. Lekker kontje, gave kut. Blijf maar zo staan. Ik ga even iets doen.”
Lee loopt de zolder uit. Agneet staat voorovergebogen, haar handen tegen haar borst, vastgezet aan haar halsband. Na een paar minuten is ze bijkans uitgeput. Ze probeert een betere houding te vinden en dat lukt een beetje. Lee loopt de zolder op.
“Rechtop nu. Houding.”
Agneet heeft wat moeite om helemaal overeind te komen. Houding? Haar handen zitten vast aan haar halsband! Ze zet haar benen iets uit elkaar, borst naar voren, billen naar achteren…
Lee zegt: “Goed.” Hij loopt de kooi in en even later is de draad die vastzat aan haar halsband en haar belette de kooi uit te lopen losgemaakt! Agneet zucht.
Lee duwt haar de kooi uit, naar de zolder uitgang, de trap af.
Daar is de badkamer en Lee duwt haar de douche in. Hij zet de kraan aan. Eerst koud water dan warm. Hij knipt het draadje door dat haar handen tegen de halsband gedrukt hielden en hij wast haar. Haar haren met shampoo, haar lijf met douchegel. Heerlijk! Hij spoelt alles goed af en geeft haar een handdoek. Ze droogt zich af, zo goed als dat kan met haar gebonden handen. Lee duwt haar dan weer de trap naar de zolder op, de kooi in. Daar maakt hij de hijsdraad aan haar halsband weer vast. Hij knipt de draad door die haar polsen tegen elkaar gehouden had en ook strak tegen de halsband, Ze kan haar handen weer gebruiken. Lee zegt: “We gaan aan de slag. Werk! Ga maar op je knieën.”
Dat doet Agneet. Lee gaat voor haar staan en laat zijn broek zakken. Agneet krijgt het benauwd. Ze heeft al de hele tijd hier het idee gehad dat ze misbruikt zou worden en nu kijkt ze tegen de onderbroek van Lee aan Een onderbroek die als een tent is! Hij heeft een erectie!
“Gebruik je handen, slip naar beneden trekken.”
Agneet kijkt naar boven, naar ge gezicht van Lee. Lee kijkt even onbewogen naar haar en zegt dan: “Weet je nog? Dat doosje in mijn broekzak? Kijk, dat heb ik nu in mijn hand.”
Agneet ziet het doosje.
“Slip!” Ze trekt aan zijn slip en dan komt een hele dikke pik tevoorschijn. Niet erg lang, maar dik!
“Mond open, eikel half in je mondje en likken en heel zacht zuigen. Met een hand mijn ballen strelen, ook mijn poepert strelen.”
Agneet heeft vaker een pik in de hand gehad, maar NOOIT in haar mond! Het idee alleen al doet haar kokhalzen. Dat ziet Lee. “Mijn edele pik is redelijk schoon. Hij smaakt naar man. En hij is comfortabel dik en niet zo enorm lang. Mijn hele ding past in jouw mondje. Jouw tong gaat wonderen verrichten en als je succes hebt spuit ik mijn zaadjes je mond in. Daar zal je niet zeer zwanger van worden en dat maakt mij heel blij. Je kan beginnen, denk aan mijn knop! Haha! Niet de knop die je nu recht voor je hebt, maar de knop in mijn hand.”
Agneet doet haar mond halfopen en ze steekt haar tong uit, duwt die tegen de eikel van Lee. Ze ziet een wit drupje uit zijn plasgaatje komen. Ze likt dat op. Lekker wel, iets zout. Dan laat ze een hand langs zijn harige zak glijden en ze voelt in haar mond dat zijn pik opspringt. Haar tong glijdt om zijn eikel, haar hand gaat langs zijn ballen.
“Poepert ook!”
Ze laat haar hand tussen zijn benen doorglijden tot ze zijn anus voelt. Weer voelt ze de reactie in haar mond, zijn piemel springt naar boven. Ze is wel verbaast over zichzelf, dat ze dit nu doet, dat ze reactie van Lee voelt in haarmond! Ze neemt de hele eikel in haar mond, haar lippen tegen de achterkant van zijn bolle knop en ze streelt zijn zak…
Lee doet een stap naar achteren, zijn pik glijdt uit haar mond en Agneet valt om.
Ze ligt op de vloer en kijkt naar de man die lachend voor haar staat.
“Weer op je knietjes” dat doet ze en Leen doet een stap naar voren.
“Pak mijn pik met een hand vast, de andere hand is er om mijn ballen te aaien! Haha! Ik ga zo spuiten en je zorgt ervoor dat alles in jouw mond komt, dan slik je het door. Als ik ontevreden ben mogen de twins met je spelen.”
Agneet pakt zijn piemel en streelt zijn ballen.
“Als je voelt dat mijn pik dikker en stijver wordt ga ik spuiten. Denk eraan: alles in de mond!” Agneet merkt dat zijn piemel iets slapper geworden is toen hij dat zei. Maar nu voelt ze al snel dat zijn piemel weer strak staat. Dan stijft de worst in haar hand verder op en snel houdt ze haar open mond voor zijn eikel en dan spuit het zoute spul tegen haar tanden! Lee trilt en dan spuit het laatste sperma zijn pik uit.
Lee kreunt en zegt: “Schoon sabbelen.”
Dat doet Agneet en Lee bukt zich, trekt slip en broek weer op en loopt de kooi uit.
“Dat ging best goed. Beloning.”
Hij loopt weg en is dan terug met een hoge kruk in zijn hand. Hij zet die voor Agneet neer en gaat dan, buiten de kooi, op zijn stoel zitten. Hij pakt zijn mobiel en doet daar wat mee en dan ziet Agneet voor zich dat een stuk muur verlicht wordt, een bewegend beeld, een film! Een film met haar in de hoofdrol. Alles wat er gebeurd is deze ochtend is gefilmd en dat ziet ze nu voor zich. Lee loopt weg.
Agneet kijkt met afschuw naar wat er op de muur te zien is. Ze ziet hoe ze oefeningen moet doen van Lee en ze ziet hoe ze meerdere malen op de vloer zakt als ze een shock krijgt.
En ze ziet hoe ze de pik van Lee in haar mond heeft, hoe ze daarna zijn zaad moet opvangen in haar mond en dat ze dat nog doet ook…
De film van haar ‘werk’ wordt in een lus afgespeeld, aan het einde is het beeld even weg om dan weer vooraan te beginnen. Agneet zit op de hoge kruk en beleefd keer op keer wat er gebeurd is.