Hoe ik de slaaf werd van Meesteres Anna

Hoe ik de Slaaf werd van Meesteres Anna 1.tHoe ik als meubelstuk gebruikt word door mijn Meesteres Ik lig op mijn rug en zij zit op mijn borst, met haar dijen langs mijn hoofd. Zij kijkt naar een spannende film op de TV. Ze heeft een leuk roodbont minirokje aan, waarvan de rand regelmatig over mijn nek kriebelt. Daarboven zie ik haar mooie en gespierde buik. Ik zou die graag willen kussen, als ik er bij zou kunnen. Verder naar boven zie ik haar geweldige borstpartij, die nu verborgen zit onder een knalgeel topje. Zij is nu te druk bezig met het kijken naar de film, anders had ze wel een borst buiten het topje geduwd om mij helemaal gek te maken. Boven het topje zie ik haar aangename, maar zelfverzekerde gezicht, omgeven door lange blonde haren. Er zit werkelijk een Godin boven op mij en ik kan geen kant uit. En ik vind het nog fijn ook. De film wordt blijkbaar spannend. Ze trekt haar benen naar elkaar toe, waardoor mijn hoofd beklemt raakt: ik dreig te stikken. De laatste weken heb ik ondervonden, dat deze schoonheid dijen van staal heeft. Ik heb er langzamerhand ontzag voor gekregen. Ze verslapt haar spieren, gelukkig ik kan weer ademhalen. Ik zucht. Nu voel ik haar linkerhand door mijn haren gaan, terwijl ze in haar rechterhand een glas met rode wijn houdt. Ze speelt met mijn haren en zegt daarna: “Erik, ik denk toch dat ik je een ander kapsel ga geven. Ik zal volgende week even met de kapper overleggen. ” Ik kreun en schud voorzichtig mijn hoofd. “Mijn slaafje, je kunt nu wel kreunen, maar je bent mijn eigendom. En ik bepaal zelf hoe mijn eigendommen er uitzien. Als je lief en gehoorzaam bent, dan zal ik rekening met jouw mening houden. Is dat duidelijk? ” “Ja, Meesteres Anna, ik heb het begrepen. Ik zal proberen een goede slaaf te zijn. ” Zij neemt een slok van haar rode wijn. Zij kijkt weer naar de TV. Een lachsalvo dendert door haar lichaam en ik voel haar trillen boven op mijn borst. Was er een leuke scene in de film? Een windvlaag trekt door de kamer en haar rokje waait even op. Ik voel een kriebeling over mijn kin. Ik beweeg lichtjes mijn hoofd, maar het rokje kriebelt nu mijn wangen. Het is duidelijk, ik ben helemaal in de macht van mijn Meesteres Anna. Ik zal de ongemakken ervan moeten aanvaarden. Mijn hoofdbeweging heeft bij haar een glimlach opgewekt. “Wat fijn, slaafje Erik, dat je onder mij ligt. Je weet dan ook je plaats en je kunt nogmaals genieten van mijn goddelijke lichaam en kleren. Hoeveel minirokjes heb ik ook weer? ” “Een-en-twintig, Meesteres Anna, ” antwoord ik. Ik kan het weten, want ik moet elke week haar kleren wassen, strijken en in de kast opbergen. Dit rokje is wel haar mooiste, als ze hier in rondloopt ben ik gelukkig dat ik haar slaaf mag zijn. Maar als het rokrandje steeds over je hoofd kriebelt, dan voelt dat als een vernedering. Ik ken haar pas twee maanden. Hoe kan het gebeuren, dat ik nu al haar gehoorzame, loyale en trouwe slaaf ben? Welke eigenschappen heeft deze godin? Ik probeer terug te gaan naar de eerste avond, toen ik haar ontmoette. Mijn gedachten worden onderbroken door wat ze zegt. “Oh ja, mijn slaafje, volgende week gaan we beginnen aan een speciale serie traingen. Ik ga een echte slet van je maken, die ik kan uitlenen aan mijn dominante vriendinnen of die ik kan verhuren aan andere dominante vrouwen. Je gaat dan als een echte hoer geld voor mij verdienen. ” En weer lacht ze en trilt ze op mijn borst. Ik kreun nogmaals. “Ik vind het prima, als u mij maar niet verkoopt. Ik heb u nodig. ” “Zolang ik nog van je kan genieten, zal dat niet gebeuren. En je kunt er zelf aan mee helpen, door lief, gehoorzaam en loyaal te zijn. ” Tegelijkertijd voel ik weer haar linkerhand door mijn haar gaan. Ik snap het, zo lang ik haar speelgoed kan zijn, ben ik veilig bij haar. “Dank u, Meesteres Anna. ” Mijn gedachten rollen weer verder, hoe was onze Meesteres/ slaaf relatie ook weer ontstaan? Hoofdstuk 2ttHoe het begon Het was een mooie zomeravond in augustus. Ik hoefde nog niet te werken en ik besloot daarom van mijn vrijheid nog te genieten. Ik liep naar cafe Jansen. Daar was het gezellig druk. Er was muziek en op het podium was een vrouw met lange blonde haren aan het dansen. Wat was ze mooi! Zij maakte ook een zelfverzekerde indruk. Wat een godin, dacht Ik. Je zal toch zo’n vrouw bij je ontbijt hebben, er mee op stap gaan of naast je in bed hebben. Dat zou een waar genot zijn. Maar deze vrouw was wel erg jong en ik begon al grijze haren te krijgen. Ik zei tegen mijzelf, maak je geen illusies. Bovendien was ik ook nogal verlegen, dus ik zou haar nooit durven aanspreken. De muziek hield op en de vrouw stopte met dansen. Toen ze van het podium afkwam, werd ze door een aantal mannen benaderd. Die wist ze vakkundig af te schudden. Even later stond ze bij mijn tafeltje. Ze gaf mij een hand en zei: “Ik ben Anna, hoe heet jij? Ik wil graag een cola- whisky. ” ” Ik ben Erik, ik haal het meteen. ” Zij nam plaats op de stoel naast mij. Ik was nog steeds onder de indruk van haar en wist niet zo goed wat ik moest zeggen. Na wat zinnen over het mooie weer, raakten we aan de praat over onze werkzaamheden. Zij was handelaar in kunst en antiek. De laatste jaren danste ze ook twee avonden bij café Jansen. De eigenaar van het café had gemerkt, dat op de avonden dat er muziek met haar dans was, de omzet twee keer zo groot was. Ze werd daarom royaal beloond, ze verdiende op die twee avonden meer dan met haar handel. Ze vond die mannen, die haar na het dansen aansprak, wel lastig. Maar ze had een effectieve methode ontwikkeld om ze af te poeieren. Zij ging liever zelf op jacht. Zij viel op wat oudere, rustige mannen, die een beetje schuchter waren. Ik was haar tijdens het dansen opgevallen. Mijn aandacht voor haar was haar opgevallen, vandaar haar actie. Ik knikte. Ik vertelde wat over mijn werkzaamheden. “Ik wil, dat je met mij meegaat naar mijn huis, ” zei ze. Ze stond op en ik volgde haar. Zo maar? Ja, omdat ik haar fascinerend vond. Toen we bij haar thuis waren, zei ze: “Ik wil even douchen. Wil je na mij douchen? Daarna wil ik even met je worstelen. Je ziet er groot en stevig uit, maar ik vraag mij af of je sterk bent. ” “Mm, ” zei ik, “dat valt best mee. ” Toen ik een kwartier later gedoucht had, stond zij al klaar in haar huiskamer. Ze had een donkergroene bikini aan en ze stond wijdbeens op een mat, die in de huiskamer lag. Ze zag er stoer en trots uit, ze zag er heel indrukwekkend uit. Toen ik die mooie lange benen zag, raakte ik even opgewonden. Ik deed mijn T shirt uit en ging tegenover haar staan. Ze was wel een halve kop kleiner dan ik, maar ze zag er ook gespierd uit. Ik veronderstelde, dat ze haar lichaam door sport goed getraind hield. “Kom op, Erik, laten we een robbertje vechten, ” zei ze. Met mijn rechterarm pakte ik haar linkerschouder en zij pakte met haar rechterarm mijn linkerschouder. We trokken aan elkaar, maar we stonden beiden wijdbeens en stabiel op de grond. Toen draaide ze snel haar lichaam voor mij en ik dacht een arm om haar nek te leggen. Met een nekklem zou ik haar voorzichtig op de grond drukken en dan konden we daarna misschien nog een glaasje wijn drinken. Maar zij was een moment sneller en ze trok mij over haar linkerbeen heen. Ik viel, maar ik sleurde haar mee. We vielen beiden op de mat. Ook nu weer was ze iets sneller dan ik verwacht had. Terwijl ze mijn rug op de grond drukte, kroop ze op mijn buik. Ik wilde tegenspartelen, maar ze greep met haar handen mijn polsen. Oei, wat een kracht had ze in die handen. Terwijl ik bezig was mijn handen te bevrijden, voelde ik haar rechterknie op mijn borst. Zouden die twee biertjes mij te langzaam gemaakt hebben. Ik had inmiddels mijn twee handen uit haar handen bevrijd, maar zij was ondertussen door geschoven. Ik voelde nu haar beide knieën op mijn schouders. Als ik niet op pas, kom ik in een pin terecht, bedacht ik “Erik, ik ga je nu echt laten zien, wie hier de baas is, ” blufte Anna. Woww, wat een zelfverzekerde vrouw was zij. “Pfff, ik geloof er niets van, ” zei ik, maar ondertussen twijfelde ik daar aan. Ik probeerde haar van mij af te gooien door mijn onderlichaam met mijn benen naar boven te duwen. Ze bewoog even, maar ze kon blijven zitten. “Hoi Erik, dit paardje ga ik echt temmen en berijden, zoals ik het wil, ” zei ze en ze lachte mij uit. Ik voelde mij vernederd om onder een vrouw te liggen die een kop kleiner was dan ik. Ik spartelde weer en maakte nu een grote fout. Ik wilde deze sterke vrouw van dichtbij zien en ik tilde daarom mijn hoofd op. Daar maakte Anna gebruik van. Ze schoof meteen haar benen om mijn nek en mijn hoofd zat nu tussen haar dijen geklemd. Even daarna ze liet zich naar links op de mat vallen. Met alle macht probeerde ik mijn nek uit haar pin te halen, maar dat lukte niet zo gauw. Even later richtte ze met haar linkerarm haar bovenlichaam omhoog en spande ze haar spieren in haar benen. De ruimte tussen haar mooie dijen werd verkleind en ik kreeg het benauwd. Eerst wist ik nog te kreunen, maar daarna kon ik geen adem meer halen. Met mijn handen probeerde ik nu haar dijen te masseren. Dat hielp ook niet, het leek haar te prikkelen om de spieren nog meer samen te trekken. Als dat zo door zou gaan, zou ik stikken. Ik spartelde heftig met mijn lichaam, maar ik kon haar niet meer van mij afgooien. Ik probeerde met mijn handen haar machtige dijen uit elkaar te duwen, maar daar was geen beginnen aan. Met een grote krachtsinspanning spande zij haar dijspieren nog eens extra aan. Ik zag ook haar buikspieren samentrekken, waardoor haar buik opzwol. Dit ging ik verliezen, ik zou moeten accepteren dat deze vrouw sterker, slimmer en sneller was dan ik. Ik sloeg met een van mijn armen op de grond om mij over te geven. Zij ontspande haar beenspieren even. Wat een kracht had deze vrouw in haar benen. Deze benen waren vreselijk mooi, maar ook gespierd, sterk en stevig. Zij had echt benen van staal. “Je mag je overgeven, maar alleen onder mijn condities, ” zei ze. “Welke condities zijn dat, ” vroeg ik bedremmeld. Als ik maar niet meer die ijzersterke benen hoefde te voelen. “Ik laat je vrij uit de pin, als je daarna rustig op je buik gaat liggen, met je armen op je rug en je benen bij elkaar. Daarna doe ik je handboeien om en voetboeien. En voortaan spreek je mij aan als Meesteres Anna of als Godin Anna. Ga je daarmee akkoord? ” “Ja, alsjeblieft, Meesteres Anna, ” zei ik. “Ok, maar je moet mij ook altijd met U aanspreken, ik ben je meerdere en vanaf vandaag ben je mijn eigendom. ” Ik kreunde, maar ze haalde haar benen weg. Uitgeput bleef ik liggen, maar ze rolde mij op mijn rug en zei: “Rustig blijven liggen, Erik. ” Ik deed niets liever, ik was te vermoeid. Ze ging de kamer uit en ze kwam vijf minuten later terug met hand – en voetboeien. Vakkundig deed ze beide boeien om, het was duidelijk dat ze dit vaker had gedaan. “Ok, ” zei mijn nieuwe Meesteres, “nu zal ik je laten voelen met welke pijntjes ik je gehoorzaam zal maken. Over enige tijd zal je blij zijn, dat ik je dit heb laten ondergaan. Je zult er mee leren, wat je plaats ten opzichte van vrouwen is. Je zult altijd naar vrouwen moeten luisteren, want zij zijn intelligenter en beschaafder dan mannen. Daarnaast zijn vrouwen emotioneel stabieler en hebben ze vaak hun leven beter georganiseerd dan mannen. En je zult leren, dat mannen er zijn om vrouwen een aangenaam leven te verschaffen. Op het moment, dat je beseft dat je alleen maar het speelgoed van je Meesteres bent, ben je werkelijk bevrijd. Bevrijd van je mannelijke eigendunk. ” Ik gromde wat. Ik wist niet zo goed wat ik moest voelen. Mij vernederd voelen, omdat ik onderworpen was door een vrouw? Of mij blij voelen, dat ik nu regelmatig in de nabijheid van zo ’n bloedmooie vrouw, een echte Godin, mocht zijn? Die avond liet ze mij nog even haar ijzeren benen voelen. Daarnaast liep ze met een paar mooie stiletto Heels over mijn rug. Ik kreunde. Ook sloeg ze met een zweep op mijn billen. Na de negende slag, smeekte ik haar te stoppen. Ze gaf nog een slag en zei toen: “Je blijft nog tien minuten liggen, daarna laat ik je gaan. ” Dat deed ze ook, ik was helemaal murw toen ik opstond. Ze omhelsde mij en knuffelde mij. “Slaaf Erik, je bent nu mijn eigendom. Overmorgen verwacht ik je in de middag om twee uur weer hier. Dan ga ik je verder trainen. Als je lief, gehoorzaam en trouw bent, dan mag je eens seks met mij hebben. Maar je moet het echt verdienen. Overigens zal ik meer seks met jou hebben, over enkele weken ga ik je anaal bewerken met mijn voorbinddildo. Je mag nu gaan, als je mijn lichaam en met name mijn benen, eer aandoet. Kus mijn voeten en benen en realiseer je dat zij jou zullen bevrijden. ” Ik knielde en ik likte haar voeten. Al kussend bewoog ik mijn hoofd naar boven. Toen ik haar mooie dijen bereikt had, ging er een rilling door mij heen: ik had vreselijk ontzag gekregen voor deze benen. Toen ik aan de bovenkant van haar benen was, zei ze: “Voorlopig is het genoeg, je mag gaan. Wees wel op tijd overmorgen. ” “Dank U, Meesteres Anna, ” zei ik. Zij kuste mij op de wangen en ze deed de buitendeur open. Met een whirlpool van gevoelens liep ik naar buiten en naar huis. Hoofdstuk 3ttHoe ik getraind werd als slaaf “Heb ik maar een-en-twintig minirokjes? Dat is voor een Lady, zoals ik, toch veel te weinig. Dus, mijn slaafje, we gaan zaterdagmiddag shoppen. En hoeveel topjes heb ik dan? ” “De laatste keer, dat ik Uw wasgoed gestreken en opgeborgen heb, telde ik er achttien, Meesteres Anna. ” “Mijn slaafje Erik, als jij mij aanstaande zaterdagmiddag goed helpt, dan zal ik je een klein cadeautje geven. Dus, wil je de kleuren van die rokjes en topjes opschrijven. Ik verwacht ook voorstellen van jou voor nieuwe combinaties, per slot van rekening ben je mijn beste vriendin. ” En toen moest ze lachen. Oh, ik hoop toch niet dat zij mij ook als een vriendin gaat kleden. Op mijn verschrikte gezicht reageert ze meteen. “Voorlopig hoef je je op straat nog niet vrouwelijk te kleden, ik geef je daar dispensatie voor. Maar ik ga wel een rokje voor jou kopen, die je draagt als je mijn wasgoed strijkt. ” “Gelukkig, ” zucht ik. “Meesteres, U heeft vijf jurken, waarin U nog steeds als een Godin getoond wordt. Ik zag laatst in een winkel in het centrum een Goddelijke jurk. Mag ik die voor U kopen. ” “Ja hoor, mijn slaafje. Ik houd van slaven, die mij geven wat ik toekom. ” Ik verbaas mij niet zo snel meer over het aantal kledingstukken van mijn Meesteres. Ik weet, dat de gemiddelde vrouw meer kledingstukken en schoenen heeft dan een man. Ik heb slechts drie paar schoenen en ik vind dat voldoende. Meesteres Anna heeft er een-en-zestig paar, waaronder vijf paar high Heels. Zij loopt bij voorkeur met een paar high Heels met stiletto hakken. Mooie schoenen, maar onder de voeten van mijn Meesteres ook een gevaarlijk wapen. Als ze dan een voet optilt, als ik op de grond lig, gaat er een siddering door mij heen. Hopelijk worden mij brandende pijnscheuten bespaard. Waarschijnlijk om bij mij ontzag voor deze high Heels te kweken, eist mijn Meesteres dat ik ze elk week voorzichtig poets. Dan voel ik met mijn handen langs de scherpe hakken, waarmee zij mij regelmatig dresseert Na de eerste ontmoeting met Meesteres Anna heb ik haar regelmatig moeten bezoeken. Zij heeft mij de laatste weken behoorlijk getraind. We hebben nog tien stoeipartijtjes met elkaar gehad, die ik allemaal verloor. Haar benen en armen hebben meer spierkracht dan die van mij, zij is sneller en wendbaarder dan ik en ze is ook veel slimmer en haar lichaam is beter getraind. Zij kent ook geraffineerde beenklemmen, waarmee ze mij kan vastzetten. Als je je daaruit wil bevrijden, word je been gebroken of lijd je vreselijke pijn. Bij de laatste worsteling zat mijn rechterbeen al na vijf minuten in een klem. Door met haar linkerbeen te draaien, bezorgde ze mij pijn. Terwijl ik moeite deed om er uit te komen, glimlachte ze. Zij wist al, dat het voor mij een hopeloze strijd zou worden. Tegen beter weten in streed ik nog tien minuten door. Toen werd de pijn te veel en gaf ik mij over. Bij geen enkele worstelpartij heb ik een kans gehad om van haar te winnen. Ik heb bewondering voor haar techniek, waar zou ze dat allemaal geleerd hebben? Daarom accepteer ik haar dominantie. Ik ben blij, dat ik steeds in haar nabijheid mag zijn en daarom doe ik alles wat zij mij opdraagt met plezier. Voor haar ijzersterke benen heb ik ontzag gekregen. Mijn meesteres heeft bepaald, dat ik bij aankomst of vertrek deze benen aanbid. Dat moet ik doen door ze te kussen en te likken, nadat ik naar haar voeten gekropen heb. Doe ik dat te snel en te globaal, dan straft ze mij meteen: dan doet ze haar benen om mijn nek en dan trekt ze haar spieren samen (ik stik dan bijna) of ze zet haar voet met de stiletto heel op mijn rug (heel pijnlijk). 2e zegt dan vaak: “Mijn slaafje Erik, geef deze benen en haar eigenares voldoende respect, zij gaan jou straks bevrijden. ” Ik probeer dan mijn werk goed te doen, totdat ze zegt dat ik op mag staan. Met pijnmaatregelen probeert ze mij gehoorzaam te krijgen. Toen ik vorig week niet openhartig genoeg was over mijn jeugd, heeft ze mij behoorlijk onder handen genomen. Ze heeft mijn handen en voeten vastgebonden aan de poten van de kasten in de huiskamer. Daarna liep ze met haar stiletto Heels over mijn rug. Ik schreeuwde het uit van de pijn en ik smeekte haar mijn verhaal te mogen vertellen. Ik heb haar zo openhartig mogelijk verteld over mijn jeugd. Zij kent nu ook mijn zwakke plekken. Tot dat moment dacht ik dat ze alleen mijn lichaam bezat. Maar nu kan ze ook in mijn lichaam kruipen en mijn ziel gebruiken voor haar doeleinden. Sinds die dag weet ik dat wat ik wil, eigenlijk haar wil is. Ik probeer alles te doen om haar te plezieren en dat maakt mij gelukkig. Toen ik dat tegen haar zei, antwoordde ze: “Prima Erik, ik kan trots op jou als slaaf zijn. Zo langzamerhand word je bevrijd van je eigendunk en word je een onderdeel van mij. Dat heeft jouw Meesteres toch maar mooi voor elkaar gekregen. Wat zeg je daarop? ” “Dank U, Meesteres Anna, ik ben blij dat U mij zo goed traint. ” “Mm, mooi, ik denk dat ik vanavond op jacht ga voor een tweede slaaf. Ik heb in café Jansen op een paar avonden een man gezien, die ik ook wil opleiden tot slaaf in mijn slavenstal. ” “Maar Meesteres Anna, ik kan toch wel Uw slaafje blijven? ” Ik werd bevangen door jaloezie en verlatingsangst. Zou ze mij nu minder aandacht gaan geven, als er een tweede slaaf komt. Ik keek smekend naar haar. “Nou Erik, als je lief, gehoorzaam en loyaal blijft, dan zal ik je zeker genoeg aandacht geven. Overigens is je training nog lang niet af. Ik vind dat je teveel met je ballen en je lul speelt. Het is mijn eigendom en ik wil dat je alleen met mijn toestemming er mee mag spelen. Alleen als het nodig is voor mijn plezier, geef ik je toestemming. Als je je daar niet aan kunt houden, dan sluit ik dat met een apparaat af. Heb je dat begrepen? ” “Ja, Meesteres Anna, maar alstublieft, doe dat niet. ” “Voorlopig zal ik het aanzien, ik heb je hierbij gewaarschuwd. Ik eis respect van je voor mijn eigendommen. ” Hoofdstuk 4ttDe regels die ik van zijn Meesteres kreeg In mijn trainingsperiode leerde ik, hoe ik mij gedragen moest. En ik kreeg regels van mijn Meesteres. Ik werd dan wel “bevrijd ” door mijn Godin, maar per slot van rekening was ik haar eigendom. Voor heel veel zaken moet ik toestemming vragen. De kamer, waar mijn Meesteres zat, binnentreden of verlaten kon pas na haar toestemming. Ook voor het starten of het beëindigen van een conversatie met mijn Meesteres moet ik toestemming vragen. Ik heb ook een weekindeling van mijn Meesteres gekregen. Van mijn werk ben ik vrij op dinsdag en donderdagmiddag. Een van die middagen mag ik vrij besteden, de andere is voor het dienen van mijn Meesteres. Ik moet drie avonden voor mijn Meesteres koken en later ook afwassen. Ik mag dan ook mee-eten, maar ik moet dan altijd op een lagere stoel aan tafel zitten dan zij. Meestal zijn mijn ogen dan op haar borsthoogte en ik moet naar haar opkijken, als ze tegen mij praat. Op donderdagavond moet ik de kleren van mijn Meesteres strijken en opbergen. Op zaterdagmiddag moet ik beschikbaar zijn, als zij wil gaan winkelen. Ik moet dan haar volgen en haar tassen met aankopen sjouwen. Maar er zijn ook zaterdagmiddagen dat ik vrij ben. En soms moet ik een zondagmiddag beschikbaar zijn, maar meestal kan ik met mijn vrienden een afspraak maken. Mijn huis heeft ze ingelijfd als haar tweede huis. In mijn huis, het is nu ook haar huis, gelden dezelfde regels als in haar eerste huis. Vorige week zei mijn Meesteres: “Ik heb mijn tweede huis eens goed bekeken, maar het is niet praktisch ingericht. Ik ga binnenkort een nieuwe indeling maken. Ik neem de grote kamer en jij mag het kleine zolderkamertje gebruiken, als ik jou niet nodig heb. ” Ik slikte, ik wilde wat zeggen, maar ik wist dat protesteren niet zou helpen. Haar mening was altijd belangrijker dan de mijne. Zij was bereid mijn advies aan te horen, als ik daar vriendelijk om vroeg. Op straat mag ik gelijk met haar of achter haar lopen. Voor haar uit lopen, mag ik alleen als ik daar voor toestemming heb. In de publieke ruimte behandelt ze mij als een vriend, maar als ik mij misdraag dan geef ze mij een code van de straf die ik later thuis krijg. Ze zegt dan K30, dat betekent dat mijn nek thuis dertig seconden tussen haar benen gekneld worden. Voor S10 heb ik nog meer ontzag: dan moet ik bloot op mijn buik liggen op de grond en dan maakt mijn Meesteres Anna tien stappen met haar high Heels over mijn rug. En Z15 betekent vijftien zweepslagen op mijn blote billen. In de publieke ruimte had Meesteres Anna maar een straf: een klap om mijn oren. Ik moet dan daarna mijn hoofd naar beneden buigen en excuses vragen. Mensen om ons heen kijken van deze straf nooit op, ze denken altijd dat ik een onzedelijk of onbetamelijk voorstel heb gedaan en dat mijn begeleidende vrouw mij terecht een klap heeft gegeven. Een enkele keer, bijvoorbeeld in een restaurant, komt het personeel dan naar haar toe om te vragen of die man zich wel goed gedragen had. Dat voel ik altijd als een vernedering, daarom probeer ik oorvijgen bij voorkeur te vermijden. Mijn Meesteres houd er van, dat ik op tijd ben. Liever te vroeg dan te laat. Meestal is op tijd zijn voor mij ook geen probleem. Maar laatst zat ik met mijn auto in een file en toen kwam ik een uur te laat. Zij was erg kwaad en ze dreigde een kooi te gaan kopen, zodat ze mij ook regelmatig kan opsluiten als straf. Ik heb haar gesmeekt, dat niet te doen. Ik ben bang dat ik dat niet goed verdraag. Ze heeft besloten het nog even aan te zien. Mijn Meesteres Anna neemt mij regelmatig mee om uit eten te gaan of om te gaan winkelen. Zij verdient, onder andere door haar dansen, meer dan ik. Daarom hoef ik niet al haar kosten te betalen: We delen de kosten of we betalen elk voor wat we gebruiken. Daar ben ik heel blij om. In een restaurant of een café doet mijn Meesteres alle bestellingen. Soms mag ik de menukaart even zien, maar zij bepaalt wat ik eet en drink. Zij weet beter dan ik, wat goed voor mij is, zegt zij. Als ik jouw buik zie en ik kijk in de spiegel, zegt mijn Meesteres, dan weet ik wie goed voor zichzelf kan zorgen. Ik weet, dat zij haar leven beter op orde heeft dan ik. Voor ik haar leerde kennen, dronk ik teveel. Nu wordt mijn alcoholgebruik gecontroleerd: ik moest alle flessen alcoholhoudende drank bij mij thuis registreren en elke wijziging de dag er op aan haar doorgeven. Toen ik op een avond een keer te veel gedronken had (ik kwam er niet onder uit om te melden dat ik vijf flessen bier had gedronken) heeft zij mij drie dagen verboden om alcoholische drank te drinken. Mocht ik ooit een goed figuur krijgen (een mooi mannenlichaam, waarmee ze bij haar dominante vriendinnen kon pronken) dan wilde ze overwegen mij wat meer vrijheid te geven. Tijdens het eten mag ik maximaal twee biertjes drinken. En elke bestelling voor een drankje gaat via haar. En als ze geen toestemming geeft, krijg ik het drankje dus niet. Dat was afgelopen zaterdagavond her geval. “Ja Erik, ” zei ze toen, “je zult het wel moeten verdienen. Ik vond het wasgoed de afgelopen week slordig in de kast opgeborgen. Dat doe je je Lady toch niet aan. ” “Sorry, Meesteres Anna, ” zei ik, “ik zal het de volgende keer beter doen. ” Tegelijkertijd masseerde ik haar Goddelijke voeten, die ze na haar afwijzing onder de tafel op mijn schoot had gelegd. Ik hoopte, dat als ik lief voor haar zou zijn, ze misschien alsnog dat biertje zou bestellen. Zij glimlachte. Ze wist, dat ze mij helemaal onder controle had. Hoofdstuk 5ttZo maar een avond bij mijn meesteres Vanavond heb ik een driegangenmaaltijd voor mijn meesteres Anna gemaakt. Ik ben aan het einde van de middag naar haar toe gegaan. Toen ze de buitendeur open had gedaan, was ik weer onder de indruk van haar. Ik was opgewonden geraakt van haar mooie lichaam, maar ik wist dat ik geen erectie mocht krijgen. Dat mag ik alleen met haar toestemming, want mijn seksuele activiteit is alleen voor haar bestemd. Ze had een zilvergrijs rokje aan, dat in fraaie plooien vanaf haar middel omlaag viel. Daarboven droeg ze een felblauw bloesje. Haar lange blonde haren fonkelden in de lamp van het halletje. Ze had ook prachtige zwartleren laarsjes aan, waardoor ze er ook stoer en zelfbewust uit zag. Wat was ik blij, dat ik haar slaaf mocht zijn. “Fijn, dat je er bent, mijn slaafje. We hebben een heel programma vanavond, maar eerst mag je mij wel op de juiste wijze groeten. ” Ik had voor haar geknield en over de plavuizen van het halletje naar haar voeten gekropen. Ik had vergeten de buitendeur te sluiten, waardoor ik een windvlaag had gevoeld. Haar zilvergrijs rokje was toen even op gewaaid en ik had gezien, dat ze een goudkleurig slipje aan had. Heel chic en sexy. Ze had gemerkt, dat ik haar slipje gezien had en daarop zei ze: “Nu mag je alleen tot het zilver komen, misschien mag je na het eten wel tot het goud of er voorbij komen. ” Weer was ik opgewonden geraakt, maar ik wist het gevoel te onderdrukken. Ik was begonnen haar laarzen te likken en daarna de benen er boven. Ik had haar benen gekust tot aan de rand van haar rokje en ik heb toen voorzichtig naar haar op gekeken. “Je bent een goede slaaf, Erik, ” had ze gezegd, “stop nu maar. Ik ga op een stoel in de huiskamer zitten en wil je dan mijn laarzen uitdoen? Daarna mag je een drankje voor mij inschenken. ” “Dat zal ik heel graag voor U doen, Meesteres Anna. Mag ik dan ook wat drinken? ” ” Nadat je mij hebt bediend, mag je een glas sinaasappelsap nemen. Maar vanavond mag je alleen water drinken, want vanmiddag heb ik jouw drankstaat bekeken. De afgelopen week heb je teveel bier en wijn gedronken. Ik wil niet, dat je mijn eigendommen beschadigt. Is dat duidelijk, slaaf Erik! ” “Ja meesteres, ik zal oppassen. ” Zij was in de luie stoel in de huiskamer gaan zitten en ik had voor haar geknield. Voorzichtig heb ik de ritsen van haar laarzen open gemaakt en van haar voeten verwijderd. Daarna heb ik haar voeten gekust en heb ik in de keuken een Capinrinho voor haar klaar gemaakt. Nadat ik die aan haar gegeven had, heb ik mijzelf een glas sap ingeschonken. Daarna ben ik op mijn knieën bij haar voeten gaan zitten. “Ik wil om 7 uur eten, want er moet nog veel gebeuren, ” had ze gezegd. Rond zes uur heb ik mijn meesteres toestemming gevraagd om de kamer te verlaten en naar de keuken te gaan. Ze knikte. Het eerste gerecht dat ik had gemaakt, was een soep. Het tweede was rijst met kip in kerriesaus geweest. Voor het toetje had ik een Dame Blanche bedacht. Bij elk gerecht had ik eerst toestemming gevraagd aan mijn meesteres om het op te dienen. Als dat in orde was, Zette ik haar bord neer. Daarna had ik toestemming gevraagd om mee te eten. Gelukkig heeft ze mij steeds toestemming gegeven om mee te eten. Tijdens de maaltijd had ik steeds op een laag krukje aan de tafel gezeten. Als ik voor mij uitkeek, zag ik de mooie borsten van mijn meesteres door haar blauwe bloesje steken. Na het hoofdgerecht had ze gezegd: “Mijn slaafje, je hebt fantastisch gekookt. Ik wil dat je dit recept bij mijn favorieten zet. Hoeveel favoriete maaltijden heb ik al in mijn systeem. ” “Acht, Meesteres Anna. De laatste favoriet van u was de pasta met vissaus. ” “Ja, dat is zo. Dan wordt dit favoriet negen. Volgende weekend komt Meesteres Anita met haar slaaf Johan eten. Ik wil, dat je het dan weer klaarmaakt. ” “Dank u Meesteres Anna voor het compliment. Ik wil het graag nog eens maken. ” “Hoe zit het met het toetje, mijn slaafje? ” “Ik wilde graag een Dame Blanche maken, er is voldoende vanille roomijs, maar er is niet zo veel chocoladesaus en slagroom meer. ” “Ok, ” had mijn meesteres gezegd, de oplossing is simpel. Voor mij maak je een Dame Blanche en ik geef je toestemming om een Dame Erica te maken, dat is alleen vanille roomijs. Dat is voor een slaaf genoeg. ” “Dank u Meesteres Anna, dat u mij ook ijs gunt. ” “Oh ja, en voortaan heet een Dame Blanche in dit huis een Lady Anna. En jouw ijsje een dame Erica. ” De maaltijd is nu afgesloten. Ik ruim nu de tafel af en doe de spullen in de afwasmachine. Ondertussen heeft mijn meesteres gezegd, dat ze spel C wil spelen. Ik ken dat spel. Zij gaat met haar benen wijdbeens op de kamerstoel zitten. Met haar rechter wijsvinger wijst ze tussen haar benen. Dat betekent, dat ik geknield tussen haar benen moet gaan zitten en dan langzaam van benden naar boven haar benen mag likken en kussen. Ik kniel tussen haar benen. “Nu mag je van het zilver naar het goud werken, ” zegt ze, terwijl ze met haar rechterhand de rand van haar rokje optilt. Ik kijk naar haar prachtige vrouwenbenen, die mij onderworpen hebben aan mijn Meesteres. Als je die mooie benen ziet, kan je je niet voorstellen dat ze een man naar adem kunnen doen snakken. Ik begin haar benen te kussen en ga afwisselend steeds hoger. “Je mag voorzichtig mijn slipje uitdoen en het dan aan mij geven, ” zegt ze. Ze beweegt haar heupen naar boven ik haal voorzichtig het slipje naar beneden. Ze beweegt haar voeten naar elkaar toe en ik kan het slipje van haar voeten halen. Ik geef het aan mijn Meesteres. Ze pakt het aan en drukt het daarna in mijn neus. Een mengsel van zweet, urine en parfum prikkelt mijn neusslijmvlies: ik moet meteen niezen. Zij glimlacht en ik begrijp haar signaal aan mij: Je bent mijn slaaf en eigendom en ik kan doen met je wat ik wil. Maar dat had ik al aanvaard, ik ben trots haar slaaf te mogen zijn. “Slaaf maak je werk af. Ga met je tong de tempel van je Godin binnen en laat haar genieten. ” Ik beweeg mijn tong naar haar schaamlippen en streel die langzaam en voorzichtig. Ik hoor haar kreunen en even later gaat ze trillen. Ondertussen heeft ze haar dijen om mijn nek gelegd, zodat ik ook niet meer kan ontsnappen. “Ga verder, mijn schat, ” zegt ze. Ik ga verder en even later stromen de sappen van mijn godin naar buiten. Zij zucht, haalt haar handen door mijn haar. “Mmm, dat was lekker. ” Zij zet haar voeten weer op de grond en staat op. “Wil je koffie voor mij zetten en daarna mijn bad vol laten lopen? En tijdens en na het bad verwacht ik jouw activiteiten als persoonlijke assistent van mij. ” Ik weet wat dat betekent. Tijdens haar bad moet ik haar rug wassen, de koffie voor haar inschenken en daar iets lekkers bij presenteren. Na het bad verwacht ze, dat ik met de haardroger haar mooie lange haren droog en haar opmaak. Dat heeft ze mij de afgelopen maanden allemaal geleerd. Ik heb haar ook laatst op een werkreis van haar vergezeld als personele assistent: tijdens de zakelijke besprekingen haar secretaris, tijdens de etentjes de charmante maar onderdanige vriend en in de hotelkamer haar slaaf en assistent. “Ik ga vanavond uit, wil je kleren voor mij klaarleggen, mijn slaafje? ” “Mag ik met u mee, Meesteres Anna? ” vraag ik. “Nee, vanavond kan je niet mee, ik ga met mijn vriendin, meesteres Carla, op jacht naar een slaaf. ” ” Gaat u dan een tweede slaaf zoeken, ” vraag ik onthutst. “Nee, dat is niet de bedoeling, we gaan een nieuwe slaaf voor mijn vriendin zoeken. De slaaf, die ze had, dronk te veel. En toen hij vorige week bij haar kwam, was hij stomdronken. Ze heeft hem meteen de deur uitgegooid, ” vertelt mijn Meest