Hoe een braaf tienermeisje het tienersletje werd (2)

Zaterdag kwam er sneller aan dan gedacht. Karen had niets aan het toeval overgelaten en had samen met haar vriendinnen er voor gezorgd dat de tuin, het zwembad, de partytentjes feestelijk versierd werden met ballonnen, vlaggetjes, serpentines, … Ook het aantal inschrijvingen oversteeg alle verwachtingen. Er werden een 60-tal klasgenoten verwacht. Frigo’s werden op het laatst snel nog gevuld. Het cateringbedrijf was geboekt en kon elk ogenblik arriveren. Het feest kon beginnen. Die ochtend zaten de 4 vriendinnen samen in de keuken. Karen had vrij spel want haar ouders waren gans het weekend er op uit. Karen zat nog in haar badjas en vergulde amper de bijzonder lijnen van haar jong, gebruind en lenig lichaam : een paar slanke benen, een plat buikje, goed ontwikkelde borsten. Als cheerleidster wist ze hoe ze haar troeven kon uitspelen. Beeldschoon en zo uitnodigend. Ook haar vriendinnen Myra, Veerle en Jill oogden opperbest. Ze waren klaar om lol te maken en de jongens op hol te doen slaan.

“Is alles nu al klaar om straks de party voor geopend te verklaren ?” begon Karen want voor haar was niks teveel. Ze beschikte immers over een flink gespijzigde debetkaart.
“Wat dachten jullie om straks mee naar het winkelcentrum te gaan. Ik heb nog enkele leuke ideetjes en dito spulletjes nodig” antwoordde Veerle. Zij was de oudste van het viertal en Karen had haar de opdracht gegeven om die avond enkele spelletjes te organiseren.
“Ok prima idee, kom laten we ons haasten” en het viertal stoof de trappen op naar de badkamer en aangrenzende slaapkamer om zich om te kleden.

De badjassen vlogen in het rond en 4 naakte lichamen maakten zich klaar om op stap te gaan. Myra stond Jill aan te gapen. Och wat heet staat ze daar nu alweer. Myra had echt een boontje voor Jill. Wat had ze zin om zich tegen haar aan te nestelen, hmmmm, die lekkere billen, het quasi naakt kutje, hmmm die borstjes met van die puntige tepeltjes. Myra had niet veel meer nodig. Wat had ze zin om Jill eens lekker te verwennen maar daar was nu geen tijd voor. Ze hoopte dat die kans er vanavond zou komen.

Binnen het kwartier zat iedereen uitgedost in shorts en truitjes in Veerle haar auto. Ze wist precies waar naartoe te rijden : het winkelcentrum vol gezellige winkeltjes waar alles voor het grijpen lag om vanavond een knalfeestje te hebben. Eens geparkeerd namen ze de roltrap en begaven zich naar een winkeltje die allerlei feestartikelen verkocht. Weldra puilden hun boodschappenmandjes uit : enkele oog- en gezichtsmaskers, lippenstiften, mascara, pluimen, oordopjes, markeerstiften, extra waterballonnen, … Karen deed er nog een schepje bovenop op en smeet ook een pak condooms, spiraaltjes, tampons en pampers in haar boodschappenmandje. Niemand stelde zich hierbij vragen maar Karen had een duidelijk plan voor ogen.

Net toen ze terug op de begane grond kwamen, botsten ze op een reclamestandje waar enkele klasgenoten, de nerds, publiciteit stonden te maken voor de getuigen van Jehovah. Karen had meteen Joke opgemerkt.
“Hey, kijk eens wie we daar hebben ?! Dag Joke blij jou hier nu al te zien. Je komt toch ook hé vanavond ? Karel komt jou ophalen liet hij mij weten.” Karen keek Joke met een lief gezichtje aan. Ze kon het niet laten om de andere klasgenoten ook nieuwsgierig te maken. “Het wordt echt een heel tof feestje om onze vakantie mooi in te zetten hé”. Joke keek verlegen en wist niet wat te zeggen. Ze stond er bij in een slonzige jeans met een hemdje en sjaaltje die haar contouren verborg. Wacht maar tot vanavond dacht Karen. Ook de anderen bij het standje nodigde ze nog eens speciaal uit en liet ze weten dat spijs en drank vanavond gratis was.

Om halfzes stroomden de eerste gasten toe. De parking ietsje verderop vulde zich met auto’s, bromfietsen en fietsen. Een bonte allegaartje gekleed volgens dresscode stapte zingend en lachend het domein op. Karen en Veerle stonden aan de poort en keken na of iedereen zijn uitnodiging mee had. Andere pottenkijkers werden niet toegelaten. Het moest echt een onderonsje worden tussen klasgenoten. Myra en Jill stonden eventjes verderop en waren druk in de weer om de eerste drankjes uit te delen. De muziek klonk hard en luid. Her en der vormden zich groepjes en werd er al wat gedanst. Dat beloofde voor straks. De sfeer zat er al goed in. Nu was het voor Karen enkel nog uitkijken naar Joke.

Gelukkig had Karel de buurjongen Joke kunnen overtuigen om toch maar mee te komen al was het maar om alle klasgenoten nog eens een laatste keer te zien. Zo gezegd zo gedaan. Om klokslag halfzeven, Karen wist dit zich nog goed te herinneren, verscheen Karel en Joke ten tonele. Karel in zwarte broek en wit hemd, Joke volledig in het geel : een geel spannend shortje en een geel bloesje voorzien van 3 knoopjes.
“Welkom, welkom jullie” en Karen drukte Karel zich tegen aan en gaf hem 3 zoenen als het ware om hem te bedanken om Joke mee te hebben getroond naar deze party. Ook Joke kreeg vluchtig 3 zoenen en daarbij zei Karen : “Joke kun jij onmiddellijk eens meekomen met mij ?!”

Karel keek bezorgd maar werd meteen gerust gesteld en werd door Veerle meegenomen naar het drankstandje bij Jill en Myra. Karen daarentegen gaf Joke te kennen mee te gaan naar binnen. Joke was zich van geen kwaad bewust en volgde Karen gedwee.

“Joke”, begon Karen “ik weet dat jij bijzonder slim bent en daarom heb ik jouw hulp nodig : zou jij mij wat kunnen bijwerken voor algebra ? Ik zal je er rijkelijk voor vergoeden !”. Joke had zich totaal niet aan deze vraag verwacht en stamelde iets van “euh ja, wanneer dan ?” Intussen waren ze op het eerste verdiep aanbeland en voor Joke het goed en wel besefte stond ze in Karen haar dressroom. “Maarrrr…, er is 1 voorwaarde : niemand hoeft dit te weten, ok ?” Joke knikte voor akkoord.

“Kom laten we klinken” en Karen duwde een glaasje “vruchtensap” in Joke haar handjes “Op de zomer !” Karen zag hoe gretig Joke het sapje ineens in haar mondje goot. Ja het was warm. “Nog wat ?” en een tweede glaasje werd gevuld. Karen had alles tot in de puntjes voorbereid en wist het vertrouwen van Joke voor zich te winnen. Joke die alles en iedereen geloofde. Joke die haar al jaren meed als de pest.

“En nu wil ik wel eens weten waarom jij enkel in het geel bent gekleed. De dresscode was toch geel én groen ?!”
“Euh” probeerde Joke uit te leggen “Karel had mij gezegd dat ik het groen verborgen moest houden”
“Hoe bedoel je verborgen houden ?!” Karen had al lang door wat dit betekende en deed er nog een schepje bovenop.
“Ik begrijp jou niet goed hoor, verborgen houden ? Wat is dit voor onzin ?! Ofwel bewijs je mij dat je vol goede wil bent ofwel ben jij weer het buitenbeentje !”
Ze zag dat Joke het moeilijk had. Ze keek verward en beduusd en huppelde heen en weer en wriemelde haar vingers ineen.
“Kom Joke, onder vriendinnen heb je toch geen geheimen…”
“Waar is jouw groene outfit dat je verborgen moest houden ?!” Karen drong nu echt aan en kwam frontaal voor Joke te staan en keek haar indringend aan.

Wat ze niet had verwacht maar wel had gehoopt, gebeurde. Joke kon de druk niet weerstaan en wriemelde met haar vingertjes aan haar bloesje. Een voor een werden de knoopjes geopend en wat Karen toen zag deed haar watertanden : het bloesje gleed van Joke haar schouders en een groen bh’tje kwam tevoorschijn.
“Bravo ! Knap van jou !” riep Karen en nieuwsgierig als ze was vroeg ze “en heb je nog iets groens aan dat verborgen moest worden ?!” en ze kwam nu ineens heel dicht bij Joke te staan en duwde Joke tegen zich aan. Het bh’tje werd tegen haar aangedrukt. Ze voelde de warmte van het onbeholpen meisje en drong bijna fluisterend aan.
“Kom, het feestje wacht op ons ! Wat heb je nog te verbergen ?” en daarbij zag Karen dat de drankjes hun uitwerking niet misten. Joke keek wazig voor zich uit en had zichzelf blijkbaar niet meer onder controle.
“Komaan Joke, jij moet zo verlegen niet zijn. Toon me nu nog wat groens. Nu !”

De woorden sneden door de kamer en ze zag Joke aarzelen en zich bukken. Langzaam opende Joke haar geel, spannend shortje met de rits. Haar vingertjes bleven eventjes rusten maar onder het commando van Karen werd het shortje helemaal opengemaakt. Een groen slipje kwam tevoorschijn.
“Stap er maar uit ! Draai eens in het rond !”
Daar stond Joke dan, midden in haar kamer, enkel nog gehuld in een groen bh’tje en een groen slipje. Karen had haar eerste doel bereikt. Het drankje deed de rest. Veerle stond in de deuropening en had alles gefilmd.

“Moet dringend plassen !” Joke kon niet meer en smekend keek ze Karen aan.
“Kom maar mee” en Joke begaf zich in het gezelschap van Karen en Veerle naar het toilet. Zich haastend, wat moest ze dringend, stroopte ze haar slipje tot op haar knietjes en zat op de wc-bril. En terwijl haar plas neerplensde zag ze Veerle naderen met het cameraatje. Te laat, ze kon geen kant meer op.
“Open die beentjes van jou ! Open en vlug wat !” De spanning was te snijden.

Wat vinden jullie van dit 2e deel ?
Wie brengt nog wat ideetjes aan ?