Het levensverhaal van Gerry
Dit ietwat merkwaardige verhaal past in de categorie extreem. Het verhaal is evenwel grotendeels in het echt gebeurd. In sommige delen komt weinig seks voor, maar in andere dan weer veel. De namen en locaties zijn gewijzigd omwille van privacy.
Als het gekreun van Helena wat verstild was, zei Gerry : “goeie morgen, liefje”. Helena glimlachte. Dan zei ze : “ik wil eerst douchen en daarna wil ik jou opnieuw zien klaarkomen”. Gerry keek haar lachend aan en zei : “graag, maar dan moet je meedoen”. De ogen van Helena glinsterden.
Na een verkwikkende douche zaten Gerry en Helena naakt elk aan één kant, op het bed. Helena keek hem vragend aan en Gerry zei : “lieverd, geniet van je lichaam, laat me zien hoe jij jezelf naar de hemel vingert”. “Ik heb jou zo al bezig gezien toen je in de vriescel zat, maar dat was anders”. “Toen kon ik daar niet van genieten, nu wel dus, ik doe mee”. En hij begon met één hand over zijn half harde piemel, op en neer te gaan. Helena greep één borst vast en met de andere ging ze naar haar kutje. Ze leunde achterover met haar schouders tegen de muur.
Traag gleden twee van haar vingers over haar kutje. Ze synchroniseerden hun bewegingen toen twee vingers van Helena in en uit haar kutje gingen. Zachtjes aan voerde Gerry zijn tempo op. Helena volgde. Dan beperkte ze zich tot het met de toppen van wijsvinger, middenvinger en ringvinger, rondjes over haar klitje te wrijven.
Gerry ging sneller en sneller en Helena ging aan dezelfde snelheid door. Haar éne borst werd nogal fel geteisterd. Ze trok hard aan haar tepel afgewisseld met serieus knijpen in de borst. Ze begon te hijgen. Gerry werd wilder en wilder in het aftrekken en kreunde. Helena hijgde ook van de inspanning en keek ondertussen, als bezeten naar zijn aftrekkende hand. Bij beiden ging de geile spanning fel de hoogte in. Helena kreunde gelijk met Gerry.
Na enkele minuten kreunde Gerry : “Helena, schat, ik ga komen, ik kan het niet meer tegenhouden, ooooocccccccccccccchhhhhhhhhh” en hij spoot vier, vijf stralen heet sperma bijna verticaal de lucht in. Op datzelfde moment liet Helena een soort doodsreutel en gilde : ‘aaaaaaaaaaaahhhhhhhhh’ en uit haar kut spoten verschillende stralen helder vocht”. Ondanks de waanzinnige geilheid van het gebeuren, zag ze zichzelf met enige verbazing spuitend klaarkomen. Dat was haar nog nooit overkomen. Nu ging dat vanzelf. Als het beddengoed kleurde donker van haar vocht en van het sperma dat Gerry gespoten had. Gerry had met een aan waanzin grenzende blik naar haar gespuit gekeken en zij naar het zijne. Beiden lagen uit te puffen van de inspanning. Zoiets intens had hij ook nog niet meegemaakt.
Ze kropen opnieuw onder de douche, droogden zich af en deden hun kleding aan. Gezamenlijk verversten ze het beddengoed al lachend. Dan zei Gerry : “als wij zo intens verder gaan, ga ik jouw nonkel nog een wasmachine moeten cadeau doen”. Daarna wandelden ze naar het ouderlijke huis van Helena.
Daar aten ze spek en eieren met grote hompen brood en dronken ze zwarte koffie. De mama van Helena was in de wolken en zei : “Helena, je straalt, dat doet me plezier”. Iljana, voegde daar aan toe, dat haar grote zus nog nooit zo mooi geweest was al op dat moment. Helena werd er zowaar verlegen van. De namiddag, ging Gerry met Helena wandelen. Ze liepen hand in hand, doorheen een heel stuk bos, over een slijkerig en glibberig karrenspoor. Gerry vertelde van zijn houthandel in België, van zijn zoektocht naar meubeltjes, van zijn ouders, zijn schooltijd en dergelijke. In de latere namiddag waren ze terug, aten met z’n allen borsjtsj en terwijl Pjotr weer bleef hangen bij Igor, trokken Gerry en Helena naar de slaapkamer in het huisje van Pjotr. Daar vertroetelden ze mekaar met veel gelik en gestreel.
In de resterende dagen dat Gerry in Rusland verbleef, verwenden ze mekaar een hele dag. Ze lieten mekaar telkens weer klaarkomen, zonder ook maar één penetratie. De dag erna ging Gerry werken in de zagerij en de dag daarop verwende hij Helena opnieuw. Zo lasten ze telkens een rustdag tussen twee seksdagen in. Zo’n seksdag bestond uit uitgebreid gelik in de voormiddag, dan eten en een wandeling, weer massaal veel gelik, eten en opnieuw gelik tot ze in slaap vielen. Telkens gingen ze een stapje verder.
Helena was zelfs zo ver gegaan dat ze de piemel van Gerry met kussen overdekt had, zonder werkelijk te pijpen, dat was nog een brug te ver. Gerry van zijn kant had haar gelikt en hij vergrootte telkens de zone die gelikt werd. Zo had hij grondig haar kontje gelikt en Helena had dat bijzonder lekker gevonden. Daarom deed ze dat twee dagen later bij hem ook. Ze babbelden heel wat af in de seksloze momenten, maar op elke dag dat ze de liefde bedreven, lieten ze mekaar toch telkens drie keer op zo’n dag klaarkomen. Gerry was in de wolken en Helena liep gewoon op roze wolkjes.
Tijdens de dagen dat hij in de zagerij werkte, had hij nog twee keer met Peter Krasschenko gebeld en hem een paar vragen gesteld. De vrijdag voor zijn vertrek, verscheen er een militair voertuig in Martisovo, met een dikke enveloppe voor Gerry. Die nam die persoonlijk in ontvangst en vroeg de legerofficier die de enveloppe bracht, om zijn dank aan Krasschenko over te brengen.
In die dagen dat Gerry in de zagerij werkte, werd er verder nog enkel over hout en meubeltjes gebabbeld. Een heel plan ontvouwde zich in het hoofd van Gerry.
De dag van zijn terugkeer naar België kwam er aan. Gerry ging de dag ervoor niet wandelen, maar bleef met Helena heel de dag en de nacht bij Helena. ’s Morgens voor zijn vertrek, zat ze op zijn borstkas, hij streelde haar kontje en zij, wreef zich te pletter op haar klit. Ze wou spuitend klaarkomen vlak voor zijn ogen. Dat lukte wonderwel en verschillende stralen kutvocht spoot ze over zijn gelaat. Zijn haren en heel zijn gelaat lekte van het veelvuldige vocht. Hij had wel zoveel mogelijk proberen op te vangen met zijn mond, maar dat was maar deels gelukt.
Na een verklikkende douchte, op zaterdag, gingen ze bij Igor en de mama van Helena ontbijten. Die gaf Gerry nog een lunchpakket voor onderweg. Dan kreeg Gerry een dikke knuffel van de mama, daarna van Iljana, dan zelfs van Igor en Pjotr en als laatste, vlak voor hij in zijn auto stapte van Helena. Dan zag hij Helena hem nastaren met tranen in de ogen, toen hij zich op weg naar Toropets zette. Daar ging hij tanken op de Ulitsa Musorgskogo, bij de nieuwe uitbater van het tankstation. Dan zette hij zich via Smolensk naar Minsk en zo verder naar België. Hij reed telkens zo’n vier uur aan één stuk, ruste dan een uurtje en reed dan weer vier uur verder. Overnachtingen had hij niet gepland en hij bleef gewoon rijden op die manier tot hij in de Kempen aankwam. Dat was midden in de nacht van zondag op maandag. Hij ging in zijn boerderij bijslapen.
Tegen maandag middag, werd hij wakker en ging bij zijn tante Magda en Carla langs. Hij knuffelde ze langdurig en zei dat hij veel werk had. Beide dames waren verbaasd dat hij terug was, dat hij duidelijk geen seks wou en dat hij duidelijk weinig tijd had. De dames stelden Gerry ook voor aan een jonge Rottweiler pup die ze gekocht hadden. Dat beest gaf hen de nodige veiligheid, vonden ze. De lange afwezigheid van Gerry had hen tot die aankoop doen besluiten. Gerry knuffelde, Max, zoals de dames hun pup gedoopt hadden, langdurig en besloot het dier als zijn ‘partner in crime’. Max leek dat aan te voelen en overlaadde Gerry met likjes.
In de weken die volgden, deed hij verschillende dingen. Hij ging zijn rijbewijs voor vrachtwagens halen, bezocht verschillende leveranciers van machines voor houtbewerking en hij ging een koffie drinken met mij, de schrijver van dit verhaal. Hij gaf me drie documenten. Dat waren een nieuw identiteitsbewijs voor Katinka, Raisa en Petra, de drie vriendinnen van Helena die ook samen met haar gekidnapt waren. Peter Krasschenko had voor die documenten gezorgd. Gerry vroeg mij, om mijn contact bij de politie aan te spreken en die drie dames op te sporen.
Via Youri De Neef, een vroegere schoolkameraad van mij, en een vriend van hem die bij de sectie ‘Zeden’ werkte, konden de drie meisjes na enig speurwerk teruggevonden worden. Katinka zat in een bordeel in Antwerpen, Raisa in Brussel en Petra in Luik. Alle drie waren ze in handen van een Marokkaanse pooier. Via een gecoördineerde politieactie werden de drie meisjes en hun pooiers opgepakt. Tijdens die actie werden nog zes andere meisjes van Russische nationaliteit gevonden.
Alle negen, zaten ze onder de drugs en waren ze gedwongen prostituées geworden. De politieactie tegen ‘mensensmokkel’ was een gigantisch succes. Er werd bij de verschillende heren pooiers, een heleboel heroïne gevonden en via een persconferentie werd het succes van de gezamenlijke actie van de secties ‘Zeden’ en ‘Drugs’ mooi in de verf gezet. Wat ze op de persconferentie vergaten te vermelden, was dat de politie in totaal negen meisjes, bevrijdt had en die in een anonieme combi naar de boerderij van Gerry gevoerd had. Die stak ze prompt in zijn vriescel. Hij gaf ze geen drugs, enkel eten en hield ze de ganse tijd, aan een kabeltje vastgebonden.
In die cel, speelde zich regelmatig hysterische toestanden af. Alle dames kotsten zich regelmatig leeg. Soms vielen ze mekaar aan, maar dat hield snel op omdat hij via een luidspreker in de cel riep dat hij de temperatuur tot onder nul kon laten zakken indien ze nog met mekaar in gevecht zouden gaan. Dat riep hij in het Russisch. Af en toe brak er een gevecht uit met het aangevoerde eten en smeten ze dat naar mekaar. Gerry liet daarop prompt de temperatuur zakken tot zo’n vier graden Celsius. Hij opende de deur van de cel, spoot met de hoge drukreiniger de negen dames kleddernat en spoot tegelijk de verspilde voeding uit de cel.
Eens ze serieus van de kou lagen te rillen, liet hij hen weten dat ze geen drugs zouden krijgen, enkel eten en dat ze het dienden op te eten of hij ging de temperatuur onder nul brengen. Hij zette de temperatuur in de cel op achtentwintig graden, waardoor ze voelden dat hij met die temperatuur in de cel kon doen wat hij wou.
Op een bepaalde dag, haalde hij hen één voor één uit de cel. Zette ze onder de aanpalende douche, liet ze zich wassen, nadat ze zich helemaal uitgekleed hadden en hij zette ze nadien terug in de cel. Zo zaten ze aan het einde van de dag alle negen terug in de cel, maar ditmaal volledig naakt. Na zo’n vier weken, kalmeerde de situatie enigszins, maar Gerry besefte dat hij die negen dames, geen jaar lang bij zich kon houden. Dus belde hij naar Peter Krasschenko. Hij vertelde de situatie en Peter bood aan om een vliegtuig naar Deurne te sturen om de meiden op te halen.
Gerry moest enkel de dames op het vliegveld van Deurne afleveren. Zijn neef op het consulaat van Rusland in Antwerpen werd gemobiliseerd en via mij, de schrijver van dit verhaal, werd Youri De Neef ingelicht.
Op een vroege ochtend, zo’n vijf weken na de politieactie, landde een Bombardier zes, vijftig op de luchthaven van Deurne. Dat privévliegtuig had een Canadese registratie. Gerry had zijn negen dames, bedwelmd terwijl ze sliepen door via de verluchting van de vriescel één of ander gas in de cel te spuiten. Met een gasmasker op, was hij de cel in gegaan, had elke dame een joggingbroek aangetrokken, met enige moeite en een hoodie over het hoofd getrokken. Dan had hij elk van hen met een tie wrap, de handen op de rug gebonden en de enkels tegen mekaar. Hij had ze in zijn grote Mercedes Sprinter gesmeten en was naar Deurne vliegveld gereden. Youri had gezorgd dat hij zonder controle kon passeren naar een uithoek van het vliegveld.
En onder toeziend oog van de neef van Krasschenko en Youri, droeg Gerry, samen met twee vrouwelijke, Russische militairen, de negen levenloze lichamen in het privé vliegtuig. Om half zeven die ochtend vertrok dat vliegtuig met zijn lading naar het militaire vliegveld van Tver. Krasschenko zou zich bekommeren om de negen meisjes. Gerry wist dat toen niet, hij zou dat later nog te weten komen, maar Krasschenko sloot de negen meisjes gewoon op in een gevangeniscel in de vrouwengevangenis van Tver. Hij besloot dezelfde methode van ontwenning als Gerry te gebruiken. Die had dat trouwens, wat betreft Helena in detail uit de doeken gedaan.
Een kleine maand later, had Gerry zijn rijbewijs voor vrachtwagens behaald. Hij huurde drie vrachtwagens met oplegger voor containers en voorzien van een Palfingerkraan. Dan kocht hij zich drie veertig voet containers die hij in Terhagen liet leveren. Daar liet hij eveneens de houtbewerkingsmachines leveren die hij besteld had en drie grote dieselgeneratoren . Die werden ineens in de containers gestoken.
In totaal tien weken na zijn terugkeer in België, vertrok de karavaan van drie vrachtwagens, richting Martisovo. Gerry reed met één vrachtwagen voorop, Gust en Anton, zijn twee gepensioneerde medewerkers, volgden elk in een andere vrachtwagen.
Vlak voor zijn vertrek, hadden Magda en Carla gevraagd aan Gerry, waarom hij hen niet geneukt had in de periode tussen zijn terugkomst en zijn nieuw vertrek naar Rusland. Gerry had gezegd : “lieve tante Magda, en lieve Carla, het spijt me ten zeerste dat ik dat niet deed, maar ik heb nu een lief”. “Die zit nog in Rusland, daar ga ik naar toe”. Beide dames, vergaven hem onmiddellijk zijn ‘wangedrag’, ze vonden het zonde, maar vonden dat ze genoeg hadden aan mekaar en dat zijn jonge geil geweld vermoedelijk toch teveel voor hen zou zijn geworden. Ze liepen al naar de tachtig. Tegelijk zeiden ze bijzonder gecharmeerd te zijn, door zijn trouwheid aan zijn lief en ze hoopten die snel te mogen ontmoeten. Gerry had gezegd : “komt in orde, lieverd” en hij had ze allebei, vlak voor zijn vertrek nog een zwoele, langdurige tongkus gegeven.
Vier dagen later, op een dinsdag, reden de drie vrachtwagen Martisovo binnen. Ze parkeerden voor de grote loods van Igor en Pjotr. Blijkbaar had de tamtam goed gewerkt. Geen vijf minuten later, kwamen Iljana, Helena en de mama aangelopen.
Gerry had net met de Palfingerkraan, de drie grote containers, op het terrein voor de loods neergezet. Die stonden zo’n meter of twee uit mekaar met de deuren in de richting van de loods.
Helena vloog Gerry rond de hals. Arnold, Gust, Igor en Pjotr keken ietwat verlegen weg van het koppel dat in innige omhelzing stond. Iljana stond gewoon in haar handjes te klappen.
Dan kwam er een heleboel ander volk uit het dorp aangelopen. Gerry liet Helena los en zei : “straks, liefje”. “Eerst alles uitladen”. “Met vereende krachten van zowat alle inwoners van het dorp, werden alle machines uit de drie containers geladen en in de grote, half open loods van Igor en Pjotr, geïnstalleerd. Rond een uur of zes, was alles klaar. Gerry zei dan tegen Igor en Pjotr. “Heren, ik heb jullie mijn kaften met tekeningen gegeven, alles wat je nu moet doen, is die gegeven invoeren in die machines en zo meubeltjes maken”. “Ik blijf hier nog een week of vier, tegen dan, zouden die drie containers vol meubeltjes moeten zitten”. Hij lachte. Igor en Pjotr keken bezorgd. Dan riep de mama van Helena : “komen eten !!!”
Igor, Pjotr, Anold, Gust, Gerry en Helena zetten zich in beweging naar het huis van Igor. Daar werd door de mama borsjtsj geserveerd. Tot verbazing van Gerry vonden zowel Arnold als Guust, die rode bietensoep, erg lekker.
Pjotr zei al lachend dat Helena en Gerry maar in zijn huisje moesten gaan slapen, hij zou wel voor Arnold en Gust zorgen. Met z’n drieën gingen ze bij een neef van de mama van Helena slapen, die vent was alleen en had een huis met voldoende ruimte.
Die avond, zaten Helena en Gerry tegenover mekaar op het bed. Bijna synchroon en met nogal wat hevigheid, dreven ze zichzelf op een halve meter afstand van mekaar naar een hoogtepunt. Helena kwam heel hevig en weer spuitend klaar op het moment dat Gerry al zijn beschikbaar sperma uit zijn ballen gesleurd had. Neuken met mekaar wilden geen van beide, dat was voor later. Nu deden ze aan gelijktijdige zelfbevrediging en daarna knuffelden ze mekaar langdurig tijdens zwoel en zachtaardig getong.
Dan vielen ze in slaap.
In week die volgde, werden met vereende krachten van Igor, Pjotr, Arnold, Gust en Gerry de nieuwe houtbewerkingsmachines geïnstalleerd en in werking gesteld. Tegen het einde van die week rolden de eerste tafelpoten, kastdeurtjes of armleuningen van stoelen uit die machines. Tijdens de afwezigheid van Gerry, hadden Igor en Pjotr in werkelijkheid niets anders gedaan dan boomstammen verzamelen aan de loods. Planken werden voorlopig niet meer gezaagd. De vier mannen en Gerry produceerden alle onderdelen die Gerry in Vlaanderen getekend had en staken ze dan in mekaar. Eens een meubelstuk af, werd dat in luchtbelletjesplastik gewikkeld en in één van de drie containers gestoken. De machines draaien op volle toeren en werkten perfect.
De maandag van de week daarna reden Helena en Gerry naar Tver. Tegen de middag werden ze immers verwacht bij Krasschenko. Die ging met hen lunchen in het centrum van Tver. Daar gaf Gerry verslag van zijn activiteiten in Martisovo en dat zijn plan was om terug te keren naar België met drie volle containers meubeltjes. Peter Krasschenko vertelde dat hij de negen teruggevonden meisjes opgesloten had in de vrouwengevangenis van Tver. Dat hij dat nog een tijdje wou laten duren, tot hij zeker was dat ze alle negen voldoende afgekickt waren van heroïne. Dat was in de wijde omgeving van Tver toch nergens te vinden. Zijn secretaresse had van hem de opdracht om wekelijks te gaan kijken in de gevangenis naar hun toestand. Wel vond Krasschenko, dat hij persoonlijk de negen meisjes, eens volledig clean, wou terugbrengen naar hun familie en dat hij daarbij zeker het gezelschap van Gerry en Helena zou waarderen. Die beloofden dat. Peter zou aangeven, wanneer zijn secretaresse dacht dat de meisjes daarvoor klaar zouden zijn.
Op voorspraak van Krasschenko, werd die namiddag nog een bedrijfje opgericht in Tver. De naam werd gewoon Helger Drevesina, de samentrekking van Helena en Gerry en het Russisch voor hout. Als kapitaal stortte Gerry honderd duizend euro in Helger Drevesina plus de waarde van de machines, nog zo’n honderd duizend euro. Die tweehonderd duizend euro waren in Roebel meer dan voldoende kapitaal voor een ZAO. Dat is een vennootschap met beperkte aansprakelijkheid naar Russische rechtspraak. Gerry gaf zo tweehonderd aandelen uit ter waarde van duizend euro per aandeel. Igor, Pjotr en Iljana kregen elk tien aandelen, Helena negenzestig en Gerry hield de rest, zijnde honderd en één aandelen in zijn bezit. Zo was de Russische firma van hem. Hij benoemde Helena wel tot bestuurder van het bedrijf. Iedereen ging mee in de gedachtengang van Gerry.
Na vier weken van dagelijks hard werken in de loods, waren de drie containers vol met meubeltjes.
Elke dag na het werk, deden Helena en Gerry aan afstandsseks. Ze bevredigden zichzelf simultaan maar op een meter afstand van mekaar. Vooraf en nadien, knuffelden ze zich half dood. Dan vielen ze in slaap.
Eens de vrachtwagens volgeladen, kwam weer een moment van afscheid. Arnold en Gust reden elk met één vrachtwagen en Gerry met Helena in de derde vrachtwagen. De mama van Helena, knuffelde Gerry en fluisterde hem in het oor : “Gerry, hou mijn dochter niet te lang bij jou in België, maar breng ze terug, we hebben ze al zolang moeten missen”. Gerry fluisterde terug : “beloofd dorogaya svekrov’”, wat zoveel wil zeggen als ‘beloofd lieve schoonmoeder’. Toen hij ze los liet, zag hij tranen in haar ogen. Zelfs Igor en Pjotr, keken vanop afstand met tranen in de ogen naar de drie vertrekkende vrachtwagens.
Een paar dagen later, kwamen ze in Terhagen toe. Gerry liet Arnold en Gust daar achter. Die hadden hun bezigheid met het uitladen en alles te prijzen en in de website te steken. Filip kwam hen daarbij trouwens helpen. Een gedeelte van de Russische meubeltjes ging op de webpagina’s ‘Gerry’s natural wood’ en een nieuwe sectie met ‘Gerry’s Design wood’ werd geboren. Die pagina’s werden gevuld met de rest van de Russische spullen.
Gerry liet Helena Terhagen zien, die was daar immers nog nooit geweest. Ze maakte ook kennis met Filip, die toch een aantal dagen zoet was met het aanvullen van de website. Dan reed hij met haar naar de Kempen.
Magda en Carla, knuffelden Gerry half dood, toen hij met de oude landrover en Helena daar toekwam. Hij stelde hen aan Helena voor als zijn toekomstige vrouw. Zowel Magda als Carla dansten van plezier. Helena bekeek het tafereel met enige verbazing vanop afstand. Carla kon geen woord Engels en Magda slechts een beetje. Bij zichzelf dacht Gerry : ‘verdomme, ik moet Helena naast Engels ook Nederlands leren, dus ga ik een cursus Assimil Nederlands moeten aanschaffen. Magda keerde zich naar Helena en zei in koeterwaals Engels : “girl, all we want from you, is to make Gerry happy, you promise to do that ?” Helena, ietwat verlegen knikte. Daarop trokken Magda en Carla haar in een trio-knuffel. Helena werd bijna versmacht tussen de toch nogal volumineuze boezem van Carla en die van Magda. Gerry stond er lachend naar te kijken.
Na een maaltijd van brood, spek en eieren, trokken Gerry en Helena naar de boerderij van Gerry. Eens uitgestapt, trok Helena, Gerry aan één hand naar de vriescel in de voormalige paardenstal.
Daar toegekomen, draaide ze zich naar Gerry en zei : “Gerry, lieverd, jij hebt mijn leven helemaal overhoop gehaald”. “In het begin, haatte ik je daarvoor, nadien besefte ik, dat zonder jou, ik nu een hopeloos verslaafde hoer zou zijn”. “Ik ben je daarvoor ontzettend dankbaar”. “Tot vandaag, hebben wij met mekaar niet veel uitgespookt, enkel wat gekust en met onszelf gespeeld”. “Ik snap wel, dat ik door mijn houding omwille van de vele boomstronken op mijn pad, jouw geduld gigantisch op de proef gesteld heb”. “In Rusland zei ik je al, dat ik door jou ontmaagd wou worden, maar dan wel hier, in deze cel waar ik meer dan een jaar in verbleef”. “Het is misschien stom van mij en het heeft jouw geduld nog extra op de proef gesteld, maar symbolisch moest en zou ik hier op deze plek ontmaagd worden”. “Dus liefje, kleed je uit, want ik wil niet langer wachten”. “Ik wil je tonen hoe ontzettend graag ik je zie en hoe dankbaar ik ben, voor wat je allemaal voor me deed”.
Helena was al zelf begonnen met zich uit te kleden, maar Gerry wou iets zeggen als reactie. “Ssstttt !” zei Helena, “nu niet meer praten, maar mij ontmaagden, zodat ik de allerbeste vrouw kan worden, die jij je maar kunt wensen”.
Gerry’s neiging tot het formuleren van opwerpingen ‘dat ze niet dankbaar moest zijn’ of dat ‘het allemaal vanzelfsprekend was’, verdwenen als sneeuw voor de zon, want Helena stond ineens helemaal naakt voor hem. Hij staarde naar haar lichaam, keek dan ik haar ogen en tot zijn eigen verbazing werd hij zelf emotioneel. Hij kreeg waterige ogen en kreunde. Als verlamd keek hij naar Helena. Hij die door ‘professionals’ in Thailand had leren neuken, hij die talloze malen, die twee oude knarren, Carla, Magda en Thian in Bangkok geneukt had, hij die elk kwartaal die enorme vleesberg van een Jenny plat neukte, stond nu totaal verlamd naar de blote Helena te staren.
Helena zag dat en kwam op hem toe, greep naar zijn lenden en trok zijn T-shirt over zijn hoofd. Dan begon ze aan zijn broeksriem te prutsen. Dat lukte niet zo goed en automatisch hielp Gerry haar. Hij ontdeed zich van zijn bottines, liet zijn jeans en boxer zakken en stond ook bloot, voor haar.
Gewoon door de aanwezigheid van de naakte Helena werd zijn pik, stijver en stijver. Helena kwam dicht voor hem staan, zijn pik raakte haar blote buik, ze legde haar beide handpalmen op zijn borstkas, ze boog wat voorover en gaf hem een zachte kus op de lippen, zonder gebruik van haar tong. Gerry onderging dat gewoon.
Dan duwde Helena, Gerry, met haar beide handen naar de zitbank, waarop zij meer dan een jaar gezeten of gelegen had. Ze duwde hem neerwaarts. Hij kwam met zijn rug tegen de wand, hing wat onderuit en Helena ging met een been aan elke kant van de zijne staan. Ze keek naar hem, ze bukte zich weer en fluisterde : “lieve Gerry, ik ga zo, met mijn kutje jouw piemel opslokken, je moet niets doen, enkel voor de rest van jouw en mijn leven, mijn partner zijn in alles wat het leven nog brengt”. Gerry keek door zijn betraande ogen opwaarts naar Helena. Die had haar uitspraak heel ernstig geformuleerd.
Dan stamelde hij : “ik wil niets liever en voor altijd, Helena”. Op dat moment zakte ze door haar knieën, greep met één hand zijn lul vast en liet haar kutje over zijn pik schuiven. Dat was al nat en hij voelde wel even weerstand, maar Helena drukte door. Ze kreeg even een grimas van pijn op haar gelaat, maar dan zuchtte ze, op het moment dat de hele piemel van Gerry tot aan de wortel in haar zat. Ze boog zich voorover en kuste zijn voorhoofd. “Voor altijd en alleen jij” fluisterde ze. Bij Gerry liepen de tranen over zijn wangen en hij fluisterde terug : “voor altijd en alleen jij”. Dan begon Helena heel traag en beetje bij beetje op en neer te gaan met haar prachtig lichaam. Ze liet de pik van Gerry een centimeter of vier uit haar kutje komen, om dan traag die helemaal terug in haar te begraven.
Gerry, die ooit met gemak en zonder emotie een paar Marokkanen, een paar rugbyspelers, een paar tennisspelers en Margot in een bak met zuur had doen verdwijnen, of nog die een viertal Russische jongeren de ballen en de piemel afgesneden had, zonder enige scrupule, zat hier als een vat vol emotie te wenen van geluk.
Helena van haar kant, keek neer op het gelaat van Gerry, zag zijn tranen en tegelijk voelde ze zijn harde lul in haar. Ook bij haar welden de tranen op, maar toch ging ze geleidelijk aan sneller bewegen. Na een hele tijd toverde ze zich om in een dansende, wilde furie, bovenop een machteloze Gerry. De kutsappen van Helena stroomden over de lies van Gerry. Hij voelde dat en zijn tranen werden heviger. Hij legde zijn handen op haar heupen, keek naar haar dansende borsten voor hem en kreunde heel diep. Hij begeleidde gewoon haar bewegingen. Helena werd als maar feller. Ze danste zich naar een gigantisch orgasme toe. Ze voelde miljarden elektrische vonken doorheen heel haar lichaam. Ze belandde in een soort van geil delirium op het waanzinnige af. Ze had zulke dingen nog nooit in haar lichaam gevoeld. Ze begon hard te kreunen.
Gerry van zijn kant wist ook niet wat er precies gebeurde, hij had al talloze keren een orgasme beleefd in zijn jonge leven, maar wat zich nu in zijn lichaam afspeelde had, ook hij, nog nooit gevoeld.
Voor beiden was de combinatie van opperst genot en diepe emotie een soort van innerlijke vulkaan geworden, die elk moment kon uitbarsten. De hitte van het gloeiende lava binnenin hun lichaam, deed beide zwegen, hijgen en heel diep kreunen.
Een explosie kon niet uitblijven. Beide lichamen gingen in een soort van staccato van spasmische krampen. Helena begon te gillen. Gerry kreunde als maar van dieper uit. Dan plots, als uit het niets, krijste Helena dat ze ontplofte. Gerry begon spontaan diep in haar, tegen haar baarmoeder te spuiten. Verschillende stralen heet sperma spoten omhoog in die dansende furie boven hem. Helena, ontplofte in een gigantisch vuurwerk van geil genot. Ontelbare krampen van hete lust schoten doorheen heel haar lichaam. Het werd haar zwart voor de ogen en ze bleef zo diep mogelijk, met zijn piemel maximaal in haar zitten. Gerry van zijn kant, had zijn sperma vanuit zijn tenen in een rotvaart naar boven voelen knallen. Ook hem werd het zwart voor de ogen. Ze bewogen niet meer. Helena hing bovenop Gerry en beiden hijgden uit.
Na een tijdje, schoof Helena haar beide handen, achter het hoofd van Gerry en trok dat tussen haar puntige borsten. Ze zuchtte. Dan zei ze : “ik denk dat wij heel gelukkig met mekaar gaan worden, Gerry”. Ietwat gesmoord door haar borsten, kwam als antwoord van Gerry : “als je dat maar weet, ik laat dit nooit meer uit mijn handen glippen”. Er verscheen een glimlach van gelukzaligheid op het gelaat van Helena.
Een paar minuten later, lagen ze in het grote bed van Gerry, innig verstrengeld en sliepen ze in. Ze hadden zelfs niet de tijd genomen om even te douchen. Heel de streek rond het kutje van Helena en de hele liesstreek van Gerry, waren bezoedeld met kutsappen, sperma en een beetje bloed.
De dag erna, zoals ondertussen naar gewoonte, stonden ze om half zeven onder de douche. Helena herinnerde zich dat ze tijdens haar gedwongen verblijf op de boerderij, Gerry haar regelmatig onder de douche zette en haar dan wisseldouches van warm naar koud en omgekeerd gaf. Dus deed ze dat nu bij hem. Ze giechelde. Helena dacht dat ze hem zo kon plagen, maar Gerry lachte en zei : “stout meisje, ik neem elke morgen wisseldouches, zeker telkens vier keer minutenlang op koud, dat is goed voor de bloedsomloop”. Onder de ijskoude stralen van de regendouche, begon Helena, Gerry dan maar te strelen en iets later te tongen. Ze had hem willen plagen, maar dat was mislukt, dus schakelde ze maar over op kussen en liefkozen.
Eens afgedroogd, zei ze : “en nu wil ik je piemel van heel dichtbij bestuderen, hop, naar bed, gaan liggen en niks doen”. Ze lachte.
Gerry gehoorzaamde. Een minuut later lag hij languit midden op het bed en zij zat op haar knieën naast zijn heup. Ze boog voorover en als een konijntje dat een vers worteltje kreeg, begon ze te snuffelen aan zijn piemel. Ze had dat in Rusland ook al wel gedaan, maar nu wou ze hem hecht pijpen. Als ze dat kon, zouden voor haar alle obstakels verdwenen zijn en kon ze vrijuit met Gerry, eender wat doen, op seksueel vlak.
Ze vroeg aan Gerry, haar precies te zeggen, wat ze diende te doen. “Weet je het zeker ?” vroeg hij, enigszins bezorgd. Ze knikte en hij zuchtte. In geen vijf minuten tijd, had ze alle sperma uit zijn ballen gezogen. Ze drukte haar kontje op haar hielen, rechtte haar rug en keek Gerry glimlachend aan. Die hijgde en zei : “schat, je hebt geen idee hoe gerustgesteld ik me nu voel”. “Je bent volgens mij, nu helemaal vrij van alle belemmeringen”. Helena knikte.
Voor commentaar op dit waargebeurde verhaal, enkel namen en locaties zijn aangepast ; stuur een berichtje naar rickdanvers@yahoo.com of hier op de site. Alle eventueel crimineel interpreteerbare feiten zijn vanzelfsprekend compleet verzonnen. Elke gelijkenis met personen of gebeurtenissen in dit verhaal, berusten louter op toeval. Tevens is dit verhaal enkel bedoeld voor de Gertibaldi site, enkel te kopiëren of te vertalen, mits voorafgaande, schriftelijke toestemming van de auteur.
Sensuele groeten,
Rick
Vervolg in deel 23