Het levensverhaal van Gerry
Dit ietwat merkwaardige verhaal past in de categorie extreem. Het verhaal is evenwel grotendeels in het echt gebeurd. In sommige delen komt weinig seks voor, maar in andere dan weer veel. De namen en locaties zijn gewijzigd omwille van privacy.
“Klaar voor je volgende ronde schattebout ?” vroeg Magda. Gerry keek vragend. “Ik heb zonet met mijn tong het kontje van Carla wat bewerkt en zij heeft dat bij mij gedaan en wij zouden beiden heel graag hebben dat je ons nu in ons kontje neukt”. “De bedoeling is Gerry dat je jouw lul een aantal keren in het kontje van Carla of van mij steekt, dat je dan wisselt en dat herhaalt zolang je het kan volhouden”. “Je mag evenwel niet in haar of mijn kontje spuiten”. Gerry keek weer vragend. “Je hebt daarstraks over het gelaat van Carla gespoten lieveling, nu zou ik willen dat je over mijn smoeltje spuit”. “Zou je dat willen doen ?” Gerry keek beide dames verwonderd aan. “Weet je het zeker tante ?” vroeg hij nog, maar Carla antwoordde en zei : “Gerry, schat, je hebt dat meer dan verdient en wij willen niet liever”. Magda knikte fel.
De twee dames, draaien zich op hun knieën, legden hun hoofd op het bed, keken mekaar zo aan, terwijl hun dikke borsten vrij naar beneden hingen net voor de rand van het bed. Ze zetten allebei hun knieën lichtjes uit mekaar en Gerry keek naar de twee naakte ruggen en konten, voorwaar een goddelijke aanblik. “Onze kontjes zijn er klaar voor Gerry” zei zijn tante nog.
Gerry zag geen mogelijkheid om aan het verzoek van die twee geile teven te weerstaan. Hij ging, ietwat door de knieën gebogen achter Carla staan en zette zijn eikel tegen het sterretje van Carla. Dat was al nat door de tongbewerkingen van zijn tante. “Ineens doorduwen tot je niet verder kunt Gerry” riep Carla. Gerry gaf gevolg aan haar vraag en schoof zijn lul in één keer, traag in haar aars. Soepel gleed zijn pik tot aan de wortel ik haar kontje. Daar hield hij even stil. Hij genoot van het zalige gevoel dat de anusspier op zijn piemel gaf. Carla deed er nog een schepje bovenop door een paar keer met die spier te nijpen in de dikke lul in haar endeldarm.
Opeens voelde Gerry een hand onder zijn ballen kriebelen. Hij keek naar beneden. Carla kon het niet zijn, want Gerry had gezien dat die één hand onder de buik van Magda doorgestoken had en daar het kutje streelde. Dan zag hij dat Magda hetzelfde gedaan had en dat zij zijn ballen zachtjes kneedde. Het leven kon mooi zijn, dacht Gerry bij zichzelf en hij begon traag zijn pik in en uit de aars van Carla te bewegen. Die gaf tegengas en telkens hij met zijn piemel maximaal in haar darmen zat, kneep ze eventjes met de spieren van haar anus. Dergelijke manier van kontneuken kan nooit lang duren en de genotsgolven begonnen zich bij Gerry op te stapelen. Ergens tussen de twintigste en dertigste keer dat hij zijn lul tot aan de wortel in haar geduwd had, trok hij helemaal zich terug en zette een paar stappen opzij. Het aarsgat van Carla bleef even open staan en sloot zich dan traag en pulserend. Gerry bewonderde dat.
Dan schoof hij zijn piemel in de aars van zijn tante. Heel traag helemaal erin en er bijna helemaal terug uit. Nu was het Carla, die even het kutje van zijn tante losliet om de ballen van Gerry te kneden. Door het wisselen van kont, had Gerry even de genotsgolven kunnen onderdrukken, maar door het streel van Carla en het nijpen van Magda met haar aarsspieren in de lul van Gerry, deden geile opwinding weer stijgen. Gerry besloot dan maar om wat trager te bewegen en zijn tante ongeveer evenveel stoten van zijn pik in haar poepgat te geven als Carla. Dat lukte amper en bij zowat de vijfentwintigste stoot in haar darmen, moest hij zich helemaal terug trekken. Ook het sterretje van zijn tante sloot zich traag en met schokjes.
Hij zette zich weer achter Carla en duwde zijn lul in haar gat. Deze keer voelde hij niet de hand van zijn tante, want die was ondertussen begonnen de dikke, neerhangende borsten van Carla te kneden. Gerry was even opgelucht dat er geen knedende hand zijn ballen koesterde en dus zijn opwinding nog meer deed stijgen, maar die opgeluchtheid duurde niet lang. Carla boog haar hoofd dichter naar Magda, die deed hetzelfde en de twee oude madammen begonnen mekaar grondig en gulzig te tongen. Direct keek Gerry weg naar een punt boven hen. De aanblik van die twee tongende gulzigaards zou voor hem teveel worden. Na weer een vijfentwintigtal keer tot maximale diepte in de aars van Carla geduwd te hebben, wisselde Gerry weer en deed hetzelfde zijn Magda.
Hij probeerde, door geconcentreerd naar één punt op de muur tegenover hem te staren, zijn neiging tot onmiddellijk klaarkomen zo goed en kwaad als hij kon te onderdrukken. Dat lukt hem gedeeltelijk en bij de vijfde of zesde keer dat hij in de aars van Carla aan het rammen was, hij had evenveel keer de aars van Magda geteisterd, voelde hij dat de ontploffing niet meer tegen te houden was. Hij riep : “tante, omdraaien !” Die gaf direct gevolg aan zijn geroep en draaide zich op haar kont, op de grond voor de zijkant van het bed. Gerry rukte zijn pik uit de aars van Carla, nam hem in zijn linker hand, zette een stap opzij tot voor zijn tante Magda, gaf nog een ruk of twee aan zijn piemel en zijn kloten trokken samen. Het sperma baande zich met grote kracht door zijn plasbuis naar buiten en spatte uiteen op het gelaat van Magda. Die hield haar hoofd ietwat achteruit gebogen. De eerste klodder vloog recht tussen haar twee wenkbrauwen, de volgende pal op haar neus, de daaropvolgende precies in haar geopende mond die ze dan direct sloot en de rest vloog dan op haar gesloten lippen en kin. Het werd hem weer even zwart voor de ogen en als hij die dan terug opende zag hij het sperma van de kin van Magda naar beneden druppen in haar hals.
Gerry bleef doodstil staan. Carla had zich ondertussen ook omgedraaid en begon als een gekkin het hele gelaat van Magda af te likken. Ze wou geen enkele druppel sperma laten verloren gaan. Met lange halen verzamelde ze zoveel mogelijk sperma op haar tong, om dat dan slurpend door te slikken. Magda genoot van het gelik met gesloten ogen. Gerry bleef gewoon staan. Zodra Carla het gelaat en de hals van Magda volledig proper had gelikt, keek ze naar Gerry. Die stond gewoon met zijn verslappende piemel in één hand naar de twee dames te kijken. Carla keek naar zijn lul. Rond het pisgaatje hing nog wat sperma. Ze opende haar mond opnieuw, zoog de eikel in haar mond en Gerry voelde haar tong de hele eikel schoonlikken. Na een minuutje of twee trok ze haar hoofd terug, bekeek de piemel en zei : “mooi netjes zo”. Ze glimlachte. Dan zei ze : “voor jou is de avond voorbij Gerry, we wilden je bedanken voor jouw prestaties met de boerderij van mijn overleden broer”. “Ik denk dat ons ‘geschenkje’ jou wel deugd gedaan heeft, neem een douche en ga slapen”. “Deze avond mag je niets meer doen”. “Ik en Magda hebben nog een jobke”. “Ik wil haar vanavond nog zien klaarkomen en zij mij ook denk ik, dus laat ons maar even en rust uit”. “Ik hoop dat je van ons geschenkje genoten hebt”. Gerry knikte en verliet de slaapkamer. Net voor hij buitenging keek hij om en zag Carla en Magda opnieuw in een zijdelinkse negenenzestig positie manoeuvreren en ze begonnen gretig mekaars kut en kont te likken. Gerry ging douchen en daarna slapen.
We doen een kleine sprong van zo’n twee jaar in de tijd. Ikzelf was aan mijn laatste jaar economie aan de Universiteit Antwerpen begonnen, Filip aan zijn laatste jaar informatica aan de KU Leuven en Gerry was gewoon zijn dynamische zelf. Hij was overgeschakeld van vier naar zes lange zeecontainers per kwartaal. Twee met tuinmeubeltjes en per leverancier in Thailand ook twee voor binnenhuis meubeltjes. De levering die bijvoorbeeld ongeveer midden januari toekwam, was tegen eind februari verkocht en geleverd bij zijn klanten, voor één maart deed hij dan een nieuwe bestelling in Thailand via Thian. De drie Thaise fabriekjes hadden ongeveer drie maand nodig om de bestelling te maken en dan was die zowat anderhalve maand onderweg van Bangkok tot in Terhagen. Dus midden juli kwam de bestelling van eind februari toe en zo verder voor de leveringen van midden april en midden oktober. Gust en Arnold hadden dan wel veel werk maar dat lukte schitterend. Om ze meer ruimte in Terhagen te geven, had Gerry de tank met bijtend zuur in Terhagen afgebroken en waren alle ‘vintage’ meubeltjes verhuisd naar de boerderij in de Kempen.
Het ophalen van meubeltjes bij de boeren, deed Gerry zelf. Zo reed hij door heel Vlaanderen en de provincies Zeeland, Noord-Brabant, Limburg en soms zelfs tot in Gelderland.
De spullen leveren deed Gerry, met de hulp van Gust en Arnold aan zowat alle meubelzaken en tuincentra in Nederland en België.
Bij zijn twee bezoeken aan Thailand had Gerry vastgesteld dat zijn kennis van de Engelse taal toch zeer beperkt was en dus had hij een Assimil cursus Engels gekocht. Dat bestond uit een aantal CD’s en een boekje. Elke avond als hij ging slapen, zette hij zo’n CD op om zijn Engels bij te schaven.
Dat hij ’s avonds daarvoor tijd had, was te wijten aan het feit dat de seksuele activiteiten met Carla en Magda drastisch verminderd waren. In het begin was het alle dagen en moest hij ze allebei bevredigen. Na een tijdje werd er al eens een avond overgeslagen. En als hij dan al eens, zoals gebruikelijk wild tekeer was gegaan met één van hen, dan liep die de dag erna meestal wat moeilijk. Nu twee jaar na ‘het geschenkje’ neukte hij één van hen op woensdagavond en de ander op zondag voormiddag. Alle twee op één avond of voormiddag lukte niet meer, wel voor Gerry, maar niet meer voor de twee dames. Gerry protesteerde niet, maar had toch wel zo zijn eigen idee over de evolutie. Leeftijd hakt er toch wel sterk op in, vond hij en de gedachte aan een jong ding, stijl Kea, trok hem nu toch meer en meer aan. Dat Carla en Magda mekaars kut en kont nog regelmatig likten als hij er niet bij was, wist hij, maar ook dat aantal keren per week was sterk geminderd. Althans dat hij van hen toch vernomen. Carla en Magda gingen nog wel regelmatig met de Mercedes G, ergens een taartje eten en een koffie of thee drinken, maar daar bleef het bij. De verplaatsing te voet naar de boerderij van Gerry deden ze bijna niet meer, wegens te vermoeiend.
Gerry had zich dan maar, om zichzelf het leven wat gemakkelijker te maken een nieuwe Mercedes Sprinter gekocht, maar nu de extra lange versie en met een volledig afgescheiden bestuurdersruimte waarin een klein venstertje zat. De oude Sprinter van zijn pa, had geen tussenschot en je kon dus zonder de bestelwagen te verlaten, vanuit de chauffeursstoel recht in de laadruimte. Dat had ook weer zijn voor- en nadeel. Met de nieuwe Sprinter kon hij veel meer laden en door gebruik te maken van twee oprijplaten die hij zelf gemaakt had, kon hij gemakkelijk een rolwagen met meubeltjes in en uit rijden. De oude Sprinter zette hij gewoon in de schuur op de boerderij. Enkel om in Antwerpen Stad of in Brussel te rijden, gebruikte hij de oude Sprinter nog omdat de nieuwe daarvoor, wat manoeuvreren betreft, iets te lang was.
Wat niemand wist, was dat Gerry al maanden op een plannetje broedde. Hij gebruikte daarvoor de oude Sprinter of de Landrover en reed regelmatig door de Azalealaan achttien in Brasschaat. Daar waar Margot Tielemans woonde. (Zie deel zes van dit verhaal) Hij wist ondertussen ook waar Steven De Jong woonde en ook waar de vier andere rugbyspelers woonden die hem belaagd hadden. (Zie deel één van dit verhaal)
Van de vijf rugbyspelers, inclusief Steven De Jong, speelden er nog maar twee rugby. Steven zelf, twee andere van zijn kompanen en Margot waren blijkbaar overgeschakeld op tennis in een nogal prestigieuze club in Ekeren. Zowel op de parking van de rugbyclub als op die van de tennisclub, had Gerry al een paar keer zijn bestelwagen geparkeerd en vanuit de laadruimte geobserveerd wanneer de betrokkenen daar toekwamen en weggingen. Hij wist ook dat op beide parkeerterreinen geen camera’s hingen. Daar had hij specifiek op gelet.
Op één of andere boerderij in Zeeland, had hij een schuur mogen leegmaken. De boer was overleden, de boerin verkocht de hele boerderij en Gerry mocht de inhoud van de schuur en alle meubeltjes hebben voor een habbekrats. Daar vond hij een veeprikker. Dat is gewoon een toestelletje, vergelijkbaar met een stroomstootwapen van de politie. Het soms wat onwillige vee, werd daarmee in de goeie richting gedreven. Het toestelletje was simpel in gebruik. Het had een rubberen handvat met daarboven een conisch uitlopende metalen staaf. Binnenin zaten een serie oplaadbare batterijen en je hoefde enkel een knop ingedrukt te houden en tegelijk de staaf tegen de bil van een koe te houden opdat die een serieuze stroomstoot te voelen kreeg. Vier van die dingen, inclusief oplader en reservebatterijen, had hij zo op de kop kunnen tikken.
Je kon die dingen opnieuw opladen zoals de accu van een draadloze boormachine. Gerry had zo’n ding op zijn arm uitgeprobeerd door het ding tegen die arm te houden zoals hij het kon uithouden. Dat was hem maar een paar tientallen seconden gelukt en het had hem een ferme brandwonde bezorgd.
Verder had hij ergens in Nederland nog een paar spuitbussen pepperspray gekocht en een aantal rollen zilvergrijze duck tape. Voor zijn veiligheid had hij nog een baseball knuppel achter zijn chauffeursstoel liggen.
Gewapend met al die dingen reed hij naar de parking van het rugbyterrein. Daar wachtte hij rustig af. De training was gedaan en één voor één kwamen de spelers, nadat ze zich omgekleed hadden, de parking opgewandeld om daarna naar huis te rijden.
Gerry had een hoody aangetrokken voor de gelegenheid, stapte uit de bestelwagen, door vooraan de motorkap op alsof hij een panne had en stond voorovergebogen naar de motor te staren. Er stonden nog maar een paar auto’s op de parking en diegenen die daar naartoe wilden, moesten hem passeren. De eerste twee die voorbijkwamen, liepen recht naar hun auto. De volgende twee, een minuut of zo later, waren de twee kompanen van Steven De Jong kwamen dan aangewandeld. Gerry keek snel even rond, maar buiten hun drieën was er niemand anders te zien op de parking. Hij greep zijn busje pepperspray draaide zich om, spoot een grote lading in hun beider gelaat. Die twee grepen naar hun gelaat, Gerry haalde de baseballknuppel tevoorschijn, gaf ze allebei een fameuze tik tegen hun achterhoofd en drie seconden later lagen ze in de laadruimte van de bestelwagen. Niemand had het gebeuren bemerkt.
Binnenin plakte Gerry een stuk tape over hun mond, hun polsen en enkels tegen mekaar. Hij zette zich op de chauffeursstoel en reed naar zijn boerderij in de Kempen. Daar aangekomen, reed hij rechtstreeks de doorrijruimte in en sloot de grote poort achter zich. Gezwind droeg hij bij gozers de koeienstal in en smeet ze op de grond in het midden. Via een lier liet hij een kabel zakken per persoon. Hij trok die voorlangs over de borst van de kerels, onder de oksels door en met een hangslotje haakte hij die vast tussen de mannen hun schouderbladen op de rug. Hij liet de lier de kabel omhoog trekken tot die venten nog enkel met de tippen van hun tenen de grond raakten. Ze spartelden wel wat, want ze waren al even terug bij hun positieven, maar daar trok Gerry zich niets van aan. Hun benen waren met tape bij mekaar geplakt, hun polsen eveneens op hun rug en er plakte een stuk tape over hun mond. Gerry kon enkel wat kwaad en angstig gemompel horen.
Hij liet de kerels hangen en ging in de woonruimte wat eten terwijl hij de camerabeelden controleerde. Niemand was op de boerderij geweest.
Na een uurtje of zo, ging hij gewapend met een schaar terug naar de koeienstal. Aan twee aparte lieren, hingen de twee kerels in het midden van de stal op zo’n meter of twee van mekaar. Hij knipte alle kleding van de heren gewoon van hun lijf. Alleen de polsen liet hij aan mekaar geplakt. Zodra hij de tape rond de enkels van één van die losknipte, probeerde die hem een stamp te verkopen. Gerry ontweek die behendig, greep naar de veeprikker en zette die even tegen de kont van die vent. Dat leek toch niet aangenaam te zijn, want hij probeerde niet meer te stampen. Hij knipte ook de kleding van nummer twee weg. Nam de portefeuilles van de twee en nam daar het cash geld uit. Dan smeet hij de portefeuilles samen met de kapot geknipte kleding, de broeksriem, de schoenen en kousen in een grote plastiek zak. De twee venten hingen nu volledig naakt, op de tape over hun mond en de tape die hun polsen samen hield, na.
Gerry ging even zitten om het tafereel te overschouwen en tegelijk nog een stukje meegebrachte boterham op te eten. Hij nam nog een slok van zijn koffie, stond dan recht en van twee van de lieren die aan de zijwand aan de kant van de grote inox bak bevestigd waren, trok hij een kabeltje tot bij de beide mannen. Bij elk van hen bevestigde hij het kabeltje aan het hangslot op hun rug. Dan ging hij terug zitten aan zijn bedieningspaneel. Duwde op een knop en tilde daardoor één van de twee venten op van de grond. Dan duwde hij op een andere knop en de winch van aan de zijmuur trok hem boven de bak met bijtend zuur. Dan liet hij die in de bak zakken. Die kerel begon hard te spartelen van zodra er contact was met de vloeistof, maar na een paar seconden verslapte het lichaam en verdween dat helemaal in de vloeistof.
De andere kerel, die het geheel ook gezien had en nog steeds in het midden van de ruimte stond omdat hij toch niet weg kon, probeerde veel meer geluid te maken, wat uiteraard niet lukte. Van angst had hij wel zijn sluitspier niet meer onder controle en zijn bovenbenen en kont hingen vol stront. Gerry vloekte. Die vent had blijkbaar zijn behoeften ter plaatste gedaan. Op de grond lag een boel stront en plas.
Gerry duwde op een paar knoppen en de kabeltjes van de hijslieren kwamen omhoog uit de vloeistof. Alleen hing er niets meer in. De eerst kerel was volledig in de vloeistof verdwenen. Heel hard spartelend, hing de andere nu aan zijn twee kabeltjes. Gerry duwde weer op een paar knoppen en een paar seconden later, verdween die ook in de bak. Hij liet de kabels erin hangen gedurende een aantal minuten, pakte de lans van zijn hogedruksysteem en spoot de hele ruimte proper. Harde stralen water waren gemengd met bleekwater en deden de ruimte wel wat stinken naar dat bleekwater, maar na een minuutje of zo was de hele ruimte kraaknet. De laadruimte van de Sprinter onderging dezelfde behandeling. Van die twee kerels was geen spoor meer te vinden, behalve de dingen in de plastiek tas.
De dag erna, verbrande hij de hele tas in een grote olieton die achteraan op het erf stond, eens alles opgebrand, ledigde hij de as uit de ton in een nieuwe plastiek tas, dit keer voor de grof vuil ophaling door de gemeentelijke diensten en spoot de ton dan ook proper met bleekwater.
In gedachten verzonken reed hij met de Landrover naar Terhagen, de oude Sprinter had hij veiligheidshalve in de schuur op de boerderij gelaten. Zijn systeem met kabeltjes was perfect. Alleen hadden die kerels nogal gesparteld en dat gespetter had hem kunnen raken en brandwonden bezorgden, dus de volgende keer, zou hij zijn eventueel toekomstig slachtoffer met het hoofd eerst of op z’n minst met vastgebonden benen in de bak laten zakken. Eens die conclusie gevormd, klaarde zijn humeur op en kwam hij aan in Terhagen met zijn gebruikelijk, vrolijke zelve.
In Terhagen hield hij zich bezig met de nieuw aangekomen containers uit Thailand en met de uitlevering van de inhoud ervan aan zijn klanten. De drie, vier maanden die volgden, hield Gerry zich enkel bezig met zijn zaak, het neuken van Magda en Carla, eens per week, per persoon en het vervolmaken van zijn Engels. De oude Sprinter werd voorlopig niet gebruikt. Van het gebeuren met de twee rugbyjongens, had Gerry geen plezier ondervonden. Dat was gewoon een vereffening van een openstaande schuld van die twee naar hem toe. Hij was die activiteit in werkelijkheid al vergeten. Alleen had hij zich voorgenomen om bij de volgende gelijkaardig ‘vereffening van uitstaande schuld’ er toch wat meer plezier aan te hebben.
De gelegenheid om het vervolg van het plannetje in zijn hoofd uit te voeren, diende zich vanzelf aan. De tennisclub waar Steven De Jong, Margot Tielenmans en de twee andere, voormalige rugbyspelers aangesloten waren, organiseerde een tornooi met aansluitend barbecue voor alle deelnemers. Gerry reed met de Landrover naar de Kempen, wisselde daar de auto om voor de oude Mercedes Sprinter en hij installeerde zich op de parking van de tennisclub. Geen enkele bewakingscamera te bespeuren, dus was hij tevreden. Eén voor één kwamen alle deelnemende tennisspelers toe. Margot en Steven kwamen als één van de laatsten toe. Gerry bleef in de laadruimte zitten en bekeek door de omheining verschillende spelers die hun match afwerkten. Dat vond hij al snel saai en hij deed een dutje op de meegebrachte stapel jutte zakken die in de laadruimte lagen.
Het was al tegen twaalven die avond als de eerste deelnemers huiswaarts keerden. Gerry wachtte geduldig af en zo tussen twee en drie uur in de nacht kwamen Margot en Steven, arm in arm aangewandeld. Ze liepen voorbij zijn bestelwagen en Gerry stapte uit. “Hoi Margot” zei hij. Die keek stomverbaasd naar Gerry in zijn legerparka. Ze wou wat zeggen, maar Gerry spoot direct pepperspray in de ogen van Margot en Steven. Vooraleer ze wisten wat er gebeurde, met hun beide handen aan hun ogen, had hij bij Steven een vod doordrenkt met chloroform onder de neus geduwd en die ging onmiddellijk knock out. Bij Margot deed hij hetzelfde. Nog geen minuut later lagen ze in de laadruimte. Tape over hun mond, ditmaal enkels vastgebonden met spanbandjes en hun polsen op de rug eveneens met een kabelbinder. Hij trok een jutte zak over hun hoofd en bond die niet al te strak aan opdat ze nog zouden kunnen ademen. Een baseball bat had hij nu niet gebruikt om hij beiden niet al te veel wou beschadigen.
Hij diende nog een dik half uur te wachten vooraleer hij de twee andere rugbyjongens kon ‘inladen’. Gezwind reed Gerry naar zijn boerderij in de Kempen.
Daar aangekomen, droeg hij de vier personen, met jutte zak over hun hoofd, over zijn schouder in de voormalige koeienstal. Gerry haalde één voor één de jutte zak van hun hoofd en verving die door een metalen halsband die hij telkens aan een kabeltje van een hijslier vastmaakte met een handslotje. Alle vier stonden ze netjes op een rij met een kabeltje aan hun hals in het midden van de koeienstal. Ze konden niet weg door het kabeltje aan hun hals en ze konden ook nauwelijks bewegen omdat ze elk op zo’n twee meter afstand van mekaar stonden.
De grote rechthoekige ruimte was zowat in drie delen te bewonderen. In het midden over de volledige lengte was een vrij, leeg gedeelte van zo’n drie meter breed, daar stonden de drie kerels en Margot in. Rechts was een ongeveer even groot gedeelte, volgestouwd met reeds behandelde meubeltjes, klaar voor transport naar klanten en in het linker gedeelte stond de inox bak met bijtend zuur.
Alle vier vastgemaakt, tape over de mond, enkels aan mekaar gebonden met een strap en handen op de rug, eveneens met een tie wrap aan mekaar gebonden. Natuurlijk hadden die alle vier hun kleding nog aan.
Gerry besloot tot actie over te gaan. Hij liep naar één van de drie mannen, maar had ondertussen wel de veeprikker in zijn hand genomen. Hij trok de tape van de mond van die vent en die begon direct te schelden : “klootzak, maak mij los, wat denk je wel, idioot, je gaat je dit ferm berouwen”. Gerry keek hem ietwat verbaasd aan. De andere drie keken naar Gerry en die éne voormalige rugbyspeler.
Gerry duwde op de knop van de veeprikker en zette dat ding een paar seconden tegen diens kont. Een heel luide gil van pijn weerklonk door de stal.
Ietwat overbodig zei Gerry, nadat die kerel nog licht kreunend na kreunde van de ondergane pijn : “kijk ventje, ik kan dit ding zo lang ik wil tegen je lichaam houden, maar dat ga je niet leuk vinden”. “Na een kleine minuut of zo, heb je een derde graad brandwonde”. “De spelregels hier zijn mijn spelregels, jullie houden de smoel toe en zeggen alleen iets als ik iets vraag, bij het niet respecteren van mijn spelregels, gaan jullie dit ding hier voelen”. “Begrepen ?” “Dus onnozelaar” zei hij tegen diegene die al even de prikker op zijn kont voelde, “als jij je stomme smoel nog opentrekt om mij te beledigen, dan steek ik dit ding in je reet voor een minuut of drie, vier en dat heeft als effect dat je de volgende vijf, zes weken erg veel pijn gaat hebben bij het schijten”. “Gesnopen idioot ?”
Niemand zei iets, gewoon omdat drie van de vier aanwezige gasten van Gerry, tape voor hun mond hadden zitten en de vierde, de prikker al even gevoeld had en met angst in de ogen naar Gerry staarde.
Hij liep één voor één naar elke ‘gast’ en sneed de tie wraps door die de polsen en enkels vasthielden. Dan zei Gerry : “iedereen helemaal strippen en wel NU !” Dat leek nogal moeilijk omdat de vijf ‘gasten’ met de hals aan een kabel vasthingen. Gerry riep : “allemaal kousen, schoenen, broek of rok” en hij keek daarbij naar Margot, “en ondergoed, allemaal uit”. Niemand bewoog. Gerry stak demonstratief de veeprikker in de lucht en liep op de mannen toe. Die begonnen direct hun schoenen en de rest uit te doen. Bij de onderbroek aangekomen, treuzelden ze weer, maar Gerry had dat verwacht en hij hield de prikker een seconde tegen het bovenbeen van Steven De Jong. Die gaf een kreet, maar niemand hoorde dat echt door de tape. De onderbroeken vlogen in het rond. Gerry stopte alle kleding per persoon in de jutte zak die ze over hun hoofd hadden, tijdens de rit.
Margot stond in haar slip. Gerry draaide zich naar haar en zei : “jij ook Margot”. Die dacht wel dat ze haar belager kende, maar ze wist niet meer van waar”. Ze bleef stil staan. De prikker heel even tegen haar knie en hop het slipje verdween. Alle vier de slachtoffers stonden nu met bloot onderlijf in de koeienstal. Alle vier hadden ze een vaag vermoeden hun belager van ergens te kennen, maar ze wisten niet van waar. En tot dan had Gerry zijn identiteit op geen enkele manier bloot gegeven.
Hij zette de drie mannen op een rij. Dan nam hij drie kortere kabeltjes en maakte die vast met een soort handboei aan één enkel van elke man. Hij had ergens in Nederland een stuk of tien handboeien die door de politie gebruikt worden, gekocht, die van mekaar los gemaakt en aan elke handboei een oog gelast. Die handboei klikte hij via een klein hangslotje aan het oog van het kabeltje en de andere kant bevestigde hij met een andere handboei aan een oog in de betonnen vloer. Dat deed hij dus drie keer.
Dan zei Gerry : “heren, jullie hangen vast aan een kabeltje van de hijslier met jullie hals, nu zit één voet vast aan de vloer”. “Zo kunnen jullie een beetje bewegen, maar probeer niet onnozels, want zo’n hijslier kan tot drie ton heffen en ik heb hier maar op een knopje duwen en aan jullie hals worden jullie tot in het nok getrokken, maar het been waar een kabeltje aan zit, blijft hier aan de vloer zitten, dus als jullie dat omhooggetrokken worden al overleven, dan nog blijft jullie been hier op de vloer en zul je het met één been minder moeten doen”.
Dan loopt Gerry met een schaar naar de drie heren en knipt op hun rug tot aan hun hals de bovenkleding open, zo kon hij die langs voren van hun armen aftrekken en daarna in de jutte zak steken. Dat deed hij bij elk van hen. Zo stonden ze alle drie volledig in hun blootje. Dan liep hij naar Margot en deed bij haar hetzelfde. Ze stond dan enkel in haar bh. Die maakte hij gewoon los en deed die bij de rest in haar jutte zak. Dan bewonderde hij haar en zei : “Margot, je ziet er fantastisch uit, je mag trots op jezelf zijn”. Hij keek naar haar prachtig zandloper figuur, magnifieke borsten, zeker vijfentachtig C, grote roze tepels erop, lang blond haar in een paardenstaart, lange benen, welgevormd, hier stond een buitengewoon mooie vrouw voor hem. Lang niet meer het mooie meisje waar hij verliefd op was, zo’n tien jaar geleden, maar een volwassen, schitterende vrouw. Gerry glimlachte.
Hij zette twee stoelen naast mekaar op zo’n meter of drie van de drie kerels verwijderd. Hij vroeg Margot om haar handen achter haar rug te brengen, dan deed hij haar handboeien om en met een andere, enkele handboei bevestigde hij de handboeien aan een kabeltje van een andere hijslier, die hij liet zakken. Dan verwijderde hij de halsboei en het kabeltje waar die aan vasthing. Margot kon zo met haar handen op de rug vastgemaakt wel ietwat vrijer bewegen. Gerry wees naar één stoel en zei : “zet je Margot”. Weer dacht Margot : ‘van waar ken ik die vent toch’, maar ze kon het zich niet herinneren.
Gerry liep met de veeprikker in zijn hand naar de drie mannen en trok de tape van hun mond. “Heren, gewoon doen wat ik zeg of deze prikker gaat in jullie aars”. Gerry lachte. “Jullie gaan alle drie een showtje geven voor Margot, hier aanwezig, dus laat het een goed showtje worden”. Gerry ging op de stoel tussen die van Margot en zijn bedieningspaneel van de lieren zitten. Hij liet de hijslieren waarmee de drie met hun hals vasthingen, wat vieren. Zo konden ze ook wat beter bewegen, maar door het kabeltje aan één van hun enkels konden ze toch niet tot bij Gerry of Margot geraken.
Ze stonden alle drie op een rij, achter mekaar met Steven in het midden. “Bukken” riep Gerry “en snel een beetje”. Aan Margot naast hem vroeg hij : “hadden jij en Steven al trouwplannen ?” Margot schrok, hoe kon die vent dat toch weten. Ze knikte en zei : “ja, volgend jaar in mei”. “Goed” zei Gerry, “dan moeten we toch eerst even zeker zijn, dat Steven geen homo is, nietwaar ?” En hij lachte weer.
“Jij daar” riep hij naar de man die achter Steven stond, “gebruik je handen, trek zijn billen uit mekaar en begin de kont van Steven te likken en doe dat heel grondig of die prikker hier gaat in je aars !” De man keek onthutst. “Nu !” zei Gerry en hij zwaaide wat met de prikker. Tegen Steven zei hij : “Steven, man, het is nu niet het moment om winden te laten of te schijten, dus hou je wat in of je kakt gewoon op de smoel van je vriendje achter je !” Weer lachte hij.
Voor commentaar op dit waargebeurde verhaal, enkel namen en locaties zijn aangepast ; stuur een berichtje naar rickdanvers@yahoo.com of hier op de site. Alle eventueel crimineel interpreteerbare feiten zijn vanzelfsprekend compleet verzonnen. Elke gelijkenis met personen of gebeurtenissen in dit verhaal, berusten louter op toeval. Tevens is dit verhaal enkel bedoeld voor de Gertibaldi site, enkel te kopiëren of te vertalen, mits voorafgaande, schriftelijke toestemming van de auteur.
Sensuele groeten,
Rick
Vervolg in deel 11