Het noodlot sloeg toe.
Het werden een paar weken van een dag hier en een dag daar werken, maar niets lang. Na twee weken kreeg ik een bericht van Paula of ik even bij haar langs wilde komen, bij haar thuis. Ik vroeg Jolene of ze me wilde brengen en eenmaal bij Paula aangekomen was ze volledig in tranen. Ik zei: Jolene, laat mij maar hier, als ik naar huis wil, bel ik wel. Jolene zag dat er iets ernstigs aan de hand was en zei: als ik iets kan doen laat het maar weten. Paula knikte snikkend. Ik nam haar aan de arm mee haar huis in en toen ze eenmaal op de bank zat barste ze in huilen uit. Ik sloeg mijn arm om haar en ze kroop als een bang beestje tegen mij aan. Ik vroeg wat is er gebeurd? Ze zei: mijn mam heeft gisterenavond een hartaanval gehad en is vanmorgen overleden. Ze zei snikkend: hoe moet ik nu verder? Ik zei: laten we alles eens op een rijtje zetten. Waar is haar lichaam nu?
Ze keek me snikkend aan en zei: bij de begrafenisondernemer. Ik vroeg: heb je al beslist of je haar wil laten begraven of wil laten cremeren. Ze keek me aan en vroeg: wat zou jij doen? Ik zei: als ik moest kiezen zou ik me laten cremeren. Begraven brengt veel kosten met zich mee. Je betaald grafrechten, die moet je om de 20 of 25jaar vernieuwen. Doe je dat niet dan wordt het graf geruimd en weet je niet wat er daarna met haar resten gebeurt. Als je haar laat cremeren kan je haar as uitstrooien op de plek waar ze het liefste was. Ook daarvoor moet je een vergunning aanvragen, althans als je het officieel doet. In dat geval zei Paula denk ik dat ik voor een crematie moet gaan. Ik zei het volgende is: wil je iets simpels of wil je het uitgebreid doen. Paula zei: alleen een paar van haar beste vriendinnen, Ingrid en mezelf en ik zou jou ook willen vragen om erbij te zijn.
Ik zei: meisje, ik ben er voor jou, zolang je me nodig hebt. Ik pakte mijn telefoon en belde naar me thuis en zei tegen Emmy: ik kom een aantal dagen niet thuis, de moeder van Paula is overleden en ze heeft op dit moment echt iemand nodig om op te leunen. Zeg voorlopig de boekingen maar af tot nader order en vertel Mieke ook wat er gaande is, dat ik haar voorlopig ook even niet zie. Paula keek me vragend aan en zei: dus jij blijft hier? Ik zei: tenzij je wil dat ik ga. Ze antwoordde: nee, ik was al blij toen je hier naar toe kwam, maar nu, ik kan niet zeggen dat ik blij ben, want dat ben ik niet, maar opgelucht dat ik iemand heb bij wie ik kan uithuilen. Ik tilde haar op mijn schoot en liet haar in mijn armen liggen en hield haar stevig vast. Ze zei: jij geeft mij een veilig gevoel. Ik vroeg heb je papierwerk van het ziekenhuis meegekregen.
Ze zei: ja, een overlijdensakte, en papieren voor donatie maar die heb ik teruggegeven. Ik wil mijn moeder intact zien voor we haar laten cremeren. Ik zei: je zal haar crematiekleding moeten uitzoeken. Ik zei: laat jezelf geen dure kist aanpraten, die wordt toch enkel verbrand. Je kan wel een mooie urn uitkiezen. Je weet dat je de gemeente moet verwittigen dat je moeder overleden is, dus maak maar een aantal kopieen van de overlijdensakte. Heeft je moeder nog verzekeringen? Ze zei: ze heeft een overlijdensrisico verzekering, maar ik weet niet of die nog geldig is. Ze zei:zou jij voor mij door haar papieren willen gaan? Ik zei: ja, ga ze maar even halen, dan lopen we er samen doorheen. Ze bracht een map met alle papieren en gaf die aan mij. Het eerste was de ziektekosten verzekering. Ik pakte mijn telefoon en belde hen op en vertelde dat deze verzekering moest worden stopgezet met ingang van vandaag. De vrouw vroeg of we de overlijdensakte konden opsturen.
Haar telefoon stond op de zaak en Paula zei: die mag gewoon open blijven, die gaat naar iemand anders. Moeder gebruikte die toch niet. Er waren nog wat abbonementen die we moesten sluiten en ik kwam uiteindelijk uit op haar overlijdensrisico verzekering. Ik keek naar de geboortedatum van haar moeder en de verloopdatum van de verzekering. Dat was pas over zes maanden. Ik keek Paula aan en zei: je moeder was goed verzekerd, ze laat je een mooi nesteitje achter. Haar verzekering is goed voor 5 ton en jij bent degene die alles krijgt, min de erfenisbelasting. Ik zocht het op en zei: er gaat 20 procent naar de belasting, dus jij houdt daar 4 ton aan over.
Ze keek me aan en zei: het geld doet me niets. Ik zou er 4 ton bijgeven als mijn moeder er nog was. Ik zei: ze heeft een mooi leven gehad, heeft jou als dochter gehad waar kan ze nog meer om vragen? Paula zei: ik ben blij dat ik haar laatste wens in vervulling heb kunnen laten gaan en dat jij dat voor haar hebt kunnen en willen doen. Ze sprak er elke avond over. Ik zei: ik ben blij dat ze er van genoten heeft. Dat had ze zeker zei Paula. Ik zei: ik ga even de verzekeringsmaatschappij bellen. Ik deed dat en ik kreeg een hele nare vent aan de telefoon. Hij zei: het komt wel heel goed uit, net voor de verzekering verloopt. Ik had gelukkig zijn naam goed verstaan en zei: ik bel later wel terug.
Vijf minuten later belde ik terug en kreeg ik een hele vriendelijke vrouw aan de telefoon en vertelde hoe mijn ervaring met haar collega was en of ik hun dienstdoende supervisor mocht spreken. Ik kreeg wederom een vrouw aan de telefoon en deed mijn verhaal. Ze zei: dat is de zoveelste klacht die we over hem krijgen. Hij wordt vandaag nog ontslagen. Ik zei: en vertel hem namens mij dat als ik hem ooit tegenkom dat ik hem persoonlijk onder handen neem. Ze zei: ik begrijp je situatie, maar doe dat niet, daar krijg je problemen mee. Als je naar het gesprek geluisterd hebt weet je dat wij deze gesprekken opnemen voor kwaliteits doeleinden, maar ook gebruiken in dit soort gevallen. Deze conversatie gaat hem zijn 15 jarige carrière kosten. Ik zei: daar ben ik blij om, zo iemand zou nooit in zo’n functie mogen werken.
De vrouw vroeg me om de overlijdensakte samen met het polisnummer, dan zorg ik dat het snel afgehandeld wordt zodat je de kosten van het begraven of cremeren snel kan betalen. Ik bedankte haar vriendelijk en zei: het gaat morgen op de post. Paula zat dicht tegen me aan en ik zag dat ze lag te slapen. Ik sloeg mijn arm om haar en liet haar lekker liggen. Toen ze een uur later wakker schrok hield ik haar in mijn armen en zei ik: alles is geregeld, alleen de kleding nog, maar dat doen we morgen. Ze zei zacht: dank je, ik wist me geen raad. Ik tilde haar op en droeg haar naar buiten naar de bank en zei: blijf even zitten, dan ga ik een fles wijn halen en twee glazen, dan slaap je vannacht tenminste goed. Ze keek me aan en vroeg: blijf jij vannacht bij me? Ik vroeg wil je dat ik in de tweede slaapkamer ga liggen? Nee zei ze, ik wil je zo dicht mogelijk bij me hebben.
Een uur later kwam Ingrid ook aan en we spraken alles door. Ik vertelde haar wat op de post moest met alle details en Ingrid zei: daar zorg ik morgen zelf voor. Is er nog iets wat ik kan doen? Ik zei: bestel maar wat te eten. Paula zei: ik heb geen honger en ik vroeg wanneer ze voor het laatst gegeten had. Ze zei: gisteren net voor ik moeder naar het ziekenhuis bracht. Ik zei: honger of niet, jij gaat zo meteen eten. Al moet ik het zelf in je mond stoppen. Ze keek me aan en zei: je maakt je echt zorgen, of niet dan? Ik zei: ja en daarom blijf ik bij je zolang dat nodig is. In ieder geval tot na de crematie en daarna zal jij toch langzaam weer aan het werk moeten gaan, al is het maar een paar uur per dag.
Ze keek me aan en vroeg: maar jij blijft mij steunen? Ik zei: natuurlijk schat en gaf haar haar eerste kus voor die dag. Ze sloeg haar armen om mijn nek en kuste me terug. Deze keer was het lip op lip en zonder tong. Ze keek me vragend aan en ik zei: ik wil niets forceren. Ze zei: je bent een schat, maar ik heb een echte zoen nodig. Ik keek haar aan en zei: kom die dan maar halen, nogmaals ik forceer niets. Ze kroop op mijn schoot en kuste me hartstochtelijk. Het eten arriveerde en ik zette de tafel voor drie. Ze keek me aan en zei: en een bord voor mijn moeder erbij. Ik deed dat maar er werd geen eten op gedaan. Zo wil ik haar eren. Ik zei: dat mag. We aten alle drie hoewel het bij Paula niet van harte ging. Na het eten ruimde Ingrid op en zei: wil je dat ik blijf? Ik zei nee, ga maar en kom morgen maar terug. Ik zei tegen Paula: laten boven eens gaan kijken wat je moeder gaan dragen?
Ze keek me droevig aan en ik zei: het is het laatste wat we voor haar kunnen doen na het nodige zoekwerk vonden we iets passends. Ik keek om en zag plots hoe Paula weer in tranen uitbarstte en zag ook waarom. Ze stond naar de twee fotos te kijken waarop haar mam en ik bezig waren. Ik vroeg: wil je ze weg hebben? Ze zei: nee, het zijn de mooiste fotos die ik van haar heb met de mooiste herinneringen. Ze zei: het deed me denken aan die avond en hoeveel ze er van genoten had. Ik keek Paula aan en zei: misschien moeten we een van die fotos op het gebedsprentje laten zetten. Ze begon zacht te lachen en zei: zou dat geen shocker zijn. Ik zei: heb je al nagedacht wat je op de brieven wil zetten die naar haar kennissen gaan? Ze vroeg: wat moet ik daar in godsnaam op zetten. Ik zei: iets van je hart en wat je meent. Wat ze voor je betekende en hoe je haar verlies voelt.
Ze keek me aan en zei: wil jij me daarbij helpen? Ik zei: morgenvroeg doen we dat samen. Ik pakte de kleding op en deed die in een tas en zette die in de gang. Ik zei: en dan help ik je morgenmiddag met het opruimen van de rest van de kleding van je moeder. Hoe eerder dat weg is hoe makkelijker het afscheid wordt, maar nu eerst terug aan de wijn. We zaten op de binnenplaats op de bank en ik liet haar zoveel mogelijk herinneringen ophalen van dingen die ze samen gedaan hadden. Ik zei: je hebt je moeder verloren, maar je hebt zo veel mooie herinneringen aan haar, en die blijven voor altijd bij je. Ze zei: maar toch, ik blijf hier helemaal alleen achter in dit grote huis. Ik keek haar aan en zei: ook daar vinden we een oplossing voor. Paula was doodmoe en ik droeg haar naar haar bed en zei: ga maar lekker liggen, ik kom zo bij je liggen. Ik moet nog even een paar telefoontjes plegen. Ik ging naar beneden buiten zitten en belde Dana op en vertelde haar het verhaal.
Dana voelde mee voor haar en vroeg wat kan ik doen? Ik vroeg: hoe is het met Maria, is ze zwanger? Dana zei: ze is nog niet ongesteld dus het lijkt erop. Ik vroeg: hoe is haar thuissituatie? Dana zei: die is er niet, ze woont op zichzelf met haar zoontje, maar ze is nog hier, wil je haar even spreken? Ik zei: graag. Ik kreeg haar aan de lijn en ze zei: dit is een verrassing. Ik zei: ik wil je wat vragen. Ze vroeg: dat mag? Ik zei: zou je willen verhuizen naar Nederland? WAAATTTT? Ik vertelde wat er gebeurd was en ze zei: wacht even, dan overleg ik met Dana, ze is mijn werkgeefster. Twee minuten later kreeg ik Dana aan de telefoon die vroeg wat ik wilde doen. Ik zei: als de crematie achter de rug is blijft Paula hier alleen achter ik dacht dat het een mooie kans was voor Maria om ruimer te komen leven en tevens een oogje op Paula te houden.
Dana zei: prima idee, spreek het maar door met Maria en dan regel ik het van hier. Ik zei: dank je Dana je hebt wat tegoed van me. Ze zei: ik vind het lief dat je zo aan Paula denkt, je bent me niets schuldig. Ik kreeg Maria aan de telefoon en vroeg: met Dana’s ok, zou je bij Paula in huis willen wonen? Het is een groot huis, genoeg ruimte voor jou, je zoon en onze dochter en dan ben ik altijd dichtbij. Ze vroeg: meen je dat echt? Ik zei: ja zodra de crematie voorbij is wil ik je zo snel mogelijk hier hebben. Dan mag je met haar en mij samen het bed delen. En als ik er niet ben mag je dat doen met Paula. Ze zei: wat ben je toch een bijzondere lieve man, en ja dat wil ik graag. De taal leer ik wel en het geeft mijn zoontje straks zoveel meer mogelijkheden. Dus ja graag, heel graag. Ik zei: hij heeft een eigen kamer en er is ook nog een zolderkamer waar onze dochter of jouw zoon straks kan slapen. Ik zei: zeg maar tegen Dana dat ik haar bel op de dag van de crematie, dan mag jij de dag erna naar Nederland komen.
Ze vroeg: maar mijn spullen? Ik zei die slaan we tijdelijk op in het magazijn bij Dana. Na nog een kleine minuut verbrak ik de verbinding en liep ik zacht terug naar boven waar Paula op me lag te wachten. Ze vroeg wat duurde dat lang. Ik zei: ja niet alles gaat even snel. Ze keek me aan en zei: help mij even uit mijn kleren, ik wil je tegen mij aan voelen. Nadat ik haar uitgekleed had, deed ik ook mijn kleren uit en ging ik dicht tegen haar aan liggen. Ze keek me aan en begon me te kussen, deze keer meer als geliefden dan voorheen. Ze vroeg: wil je in me komen en dan zo met me slapen, zodat ik me innig met jou verbonden voel. Ik vroeg of wil je dat ik je eerst liefheb? Ze keek me aan en vroeg: neuken? Ik zei: nee liefhebben als een verliefd stel. Ze zei: het is toch geen seks omdat ik zielig ben? Ik zei: nee het is omdat ik je als een heel speciaal figuur in mijn leven zie waarvan ik zie dat ze me nu heel hard nodig heeft en omdat ik haar dat graag geef. Ik zei: jij mag de positie kiezen en dan als jij op wil houden, houden we op of als je wil doorgaan tot ook ik klaarkom blijf ik daarna lekker in je.
Ze vroeg: meen je dat, dat ik een heel speciaal persoon voor je ben. Ik zei: dat meen ik en je gaat nog veel belangrijker worden in mijn leven, maar dat is later. Ze drukte me op mijn rug en ging op me zitten en pakte mijn pik en deed die in haar doosje. Ze begon langzaam op me te rijden en stopte na een aantal minuten. Ik vroeg: wat is er aan de hand en zag haar tranen. Ze zei: ik voel mijn moeder naar me kijken en ze knikt dat het goed is. Ik trok haar bovenop me en kuste haar tranen weg. Ze zei: ik weet dat mijn moeder op een goede plek is nu. Ze keek me aan en vroeg: vind je het erg als ik zo een tijdje op je blijf liggen. Ik sloeg mijn armen om haar rug en zei: zolang je maar wil. Vijf minuten later lag ze in mijn armen te slapen. Toen Paula de volgende morgen wakker werd was ze een stuk rustiger en zei ze: ik had niet gedacht zo goed te kunnen slapen.
Ik vroeg: wil je nu verder gaan met elkaar liefhebben of wil je dat later doen. Ze keek me aan en zei: ik heb gedroomd dat mijn moeder zei dat we het zoveel mogelijk moeten doen nu haar geest nog hier is. Ze ging rechtop zitten en begon langzaam te wippen. Ze keek me serieus aan en zei: deze is voor mijn moeder. Na een kleine vijf minuten kwam ze huilend klaar. Ik zei: wil je stoppen? Ze zei: nee mama wil dat ik doorga, ze wil jou zien klaarkomen en dus wipte ze door tot ze de tweede keer klaarkwam en toen ik uiteindelijk mijn zaad in haar schoot zei ze: nu is mama tevreden. Ze liet zich voorover op mij vallen, kuste me en zei: je maakt ons beide gelukkig. Ze klom van me af en ging voor de foto van haar moeder staan met een druipende kut en zei: kijk mama, hij heeft het gedaan. Hierna keerde ze terug naar het bed en zei: laten we de kleren gaan wegbrengen zodat we haar later kunnen bezoeken. We kleedden ons en vertrokken naar het uitvaartcentrum waar haar moeder lag.
We kozen een mooie, niet te dure kist uit en betaalden en kozen een urn uit en de man zei: vanmiddag ligt ze klaar voor bezichtiging. Ik nam Paula bij de hand en zei: kom lieverd, dan komen we vanmiddag terug. De man vroeg of we de tekst voor de kaarten al klaar hadden en ik zei: die brengen we vanmiddag. Hij zei: ik kan de crematie pas over vier dagen doen. Ik keek Paula aan en die zei: dat is ok. Voor we die middag teruggingen had ik een klein briefje gemaakt met daarop de tekst: Katja, ik mis je, maak je geen zorgen o je dochter, Maria en ik zullen goed voor haar zorgen. Ik vouwde het zo klein mogelijk op. Bij het uitvaart centrum werden we in een aparte ruimte genomen waar de kist met Katja stond. Ze zag er mooi uit, we hadden de juiste kleding uitgezocht. Paula ging als eerste naar haar moeder en huilde en gaf haar daarna een kus en zei: ik hou van je mam.
Ik liep naar de kist en pakte het stukje opgevouwen papier en plaatste het onder haar gevouwen handen en gaf Katja een kus op haar lippen. Paula zag dat en pakte mijn hand en zei: je weet niet wat dat voor mij betekent. Paula sprak de man van het uitvaartcentrum aan en zei: de kist mag nu dicht, wij hebben beide afscheid van mijn moeder genomen, verder hoeft niemand haar te zien, ook wil ik geen dienst of receptie voor haar. De man zei: een vreemd verzoek en ik zei: doe nu maar wat Paula vraagt. De man zei: als dit het einde voor haar is kan ik haar morgen reeds laten cremeren en kan je overmorgen de urn komen ophalen. Paula zei: als je voor morgenvroeg 10 uur niets van ons gehoord hebt, wil ik dat je dat doet, zou ik me bedenken, dan bel ik je. Hij zei: je kan ons 24 uur per dag bereiken.
De man sloot de kist en we liepen nog even terug en met Paula’s hand in de mijne die ik op de kist legde zei ik rust zacht lieverd. We vertrokken terug naar huis en Paula vroeg: zou je het gek vinden als ik de urn in mijn slaapkamer zou zetten? Ik zei: nee hoor, ik denk dat een hoekje in jouw kamer, met de urn en een paar mooie fotos van haar en een bloemstukje een mooi gedenkstukje kan worden. Ze keek me aan en vroeg: wil jij me helpen om dat te creeeren? Ik zei: natuurlijk schat. Thuis aangekomen vroeg Paula of ze het erg zou vinden om nog een paar uur met mij op bed te willen liggen. Ik zei: natuurlijk niet schat. Ik nam haar handen in de slaapkamer aangekomen hielp ik haar uit haar kleding en zij mij.
We gingen dicht tegen elkaar liggen en ze vroeg: mag het nog een keer zoals vannacht: ik keek haar aan en zei: dat wilde ik je juist ook vragen. Ze kuste me, drukte me op mijn rug en liet zich over me zakken. Toen ik in haar zat ging ze op mij liggen en draaiden we ons op onze zij. We sliepen beide een kleine 3 uur. We werden beide met een schok wakker en Paula zei: moeder was zojuist hier. Ik keek haar aan en zei: dat is niet mogelijk, maar ikzelf had ook een heel vreemd gevoel toen ik wakker werd. Paula klom van me af en ging tegen het hoofdbord van het bed zitten. Ze zei: ik zweer het je, ze was hier en gaf me een boodschap. Ik vroeg: en wat was die? Ze zei: moeder zei dat ze ook van ons hield en dat ze je boodschap had gekregen en dat ze blij was dat jullie dit zouden doen.
Mijn mond viel open en Paula vroeg: wie zijn jullie en wat gaan jullie doen. Gelukkig hoorde ik op dat moment de deur opengaan en riep Ingrid: ik heb Chinees bij, kom maar naar beneden en kom maar eten. Paula stapte van het bed en liep naakt naar de trap: ik zei: je hebt geen kleren aan. Ze keek me aan en zei: Ingrid heeft mij, en jou al eerder naakt gezien en ik schaam me niet voor mijn lichaam. Ik liep achter Paula aan naakt naar beneden. Ingrid zag ons binnenkomen. Ze keek naar het kutje van Paula en vroeg: was ik te vroeg? Paula zei: nee we hebben niet liggen neuken, hij zat wel in me, maar geneukt hebben we niet. Het voelt gewoon lekker intiem zo. Ingrid keek ons aan en zei: zo voel ik me een buitenstaander en ze trok haar kleding ook uit. We aten ons eten en gingen daarna op de bank zitten. Ik vroeg aan Paula: Paula, lieverd, mag ik zo meteen gebruik maken van je Jacuzzi?
Ze keek mij kwaad aan en zei: hoe durf jij dit nu nog te vragen, na alles wat jij voor mij gedaan hebt, hoef jij hier in huis nergens meer om te vragen, alles wat je wil hebben of wil gebruiken mag jij doen zonder te vragen. Ik keek Ingrid en Paula aan en vroeg: gaan jullie mee? Vijf minuten later zaten we alle drie in de jacuzzi. Paula zei: we waren voorheen onderbroken toen ik vertelde dat mijn moeder me eerder bezocht had. Ik zag jou met open mond kijken, je leek in shock. Vertel me nu maar eens wat jij gedaan hebt. Ik keek haar aan en zei: ik heb een briefje bij je moeder in haar handen gelegd. Ze keek me aan en zei: dat heb ik gemist, maar ga door. Ik zei: in dat briefje heb ik gezegd dat ik van haar hield en dat ze zich geen zorgen om jou hoefde te maken omdat wij jou zouden helpen in alles en in alles zouden ondersteunen.
Ze keek me aan en vroeg: wie is wij? Ik zei: dat is nog iets wat ik met jou wilde bespreken, maar dit kwam als een donderslag uit heldere hemel. Ik zei: je vertelde me dat je niet wist wat je alleen in dit grote huis moest doen, dus ik dacht dat een beetje jong leven je misschien wel goed zou doen. Ik heb aan Maria gevraagd of ze dit zou willen, mits je het goed zou vinden. Ze keek me aan en zei: maar ik heb helemaal niets met Maria. Ik zei: Maria is hoogstwaarschijnlijk op dit moment zwanger van mijn kind. Ik heb een heleboel zitten nadenken over de situatie waar ik me nu in bevind en ben tot de conclusie gekomen dat dit misschien toch niet de ideale situatie is en dus mijn volgende voorstel zou zijn: wat zou je ervan denken als buiten Maria en haar zoontje ik ook hier zou komen wonen.
Ze keek me aan met tranen in haar ogen en zei: en dan zou jij en Maria bij mij op zolder willen slapen en haar kind in de reserve slaapkamer? Ik zei: nee dat is te moeilijk voor mij. Ik zat meer te denken om jouw bed met Maria en jou te delen. Ze keek me geschokt aan en zei: dus dan willen jullie beide bij mij in bed komen? Ik zei: alleen als jij dit ook zou willen, anders zeg ik alles af. Ze stond op in de jacuzzi en gooide zich naar mij toe met uitgestrekte armen en zei: jij blaast niets af. Dit is mijn droom die werkelijkheid wordt. Wanneer kan ze komen? Ik zei: met een beetje geluk overmorgen al. Ik zal zo meteen Dana bellen en vragen of Iva Maria kan helpen haar persoonlijke dingen tijdelijk op te slaan in de opslag van Dana, als dat gedaan is, mag ze haar koffer pakken en hier naar toe komen. Ik zei: maar alleen als jij je hier goed bij voelt.
Paula zei: jij hebt het allemaal uitgepland voor mij, of niet dan? Ik zei: ik probeer vooruit te denken. Paula zag Ingrid met haar benen spelen en ze zei: wil jij soms even met hem alleen zijn? Ik zei: nee, dat gebeurt niet, alles wat ik van nu af aan ga doen gebeurt met jou erbij, ik wil geen achteraf gepraat hebben. Als jij zegt dat ze met mij mag spelen, dan doet ze dit terwijl mijn geliefde erbij is en toekijkt of meedoet. Paula kuste me vol passie en zei: en je meende dat, mijn geliefde, ook? Ik zei: jij betekent meer voor mij dan je ooit zal weten. Ze keek Ingrid aan en ging weer tegenover mij zitten en zei toen: waarom zit jij nog niet op zijn schoot Ingrid?
Ingrid keek Paula aan en vroeg: mag het echt? Paula vroeg: moet ik je er soms optillen om het geloofwaardig te maken? En ik heb er ook geen bezwaar tegen als je hem kust of als hij met je speelt. Hij is nu voorgoed van mij. Ingrid klom op mijn schoot en liet zich op mijn pik zakken. Ze kreunde hard en begon heel rustig te wippen. Paula keek mij aan en zei: je zit op de verkeerde plaats, schuif eens een zitting op. Ik deed dat en Paula zette de luchtstroom en de waterstroom aan. Die spoot midden onder mijn zak en luchtbelletjes gingen erlangs omhoog naar het kutje van Ingrid. Tegen de tijd dat we twintig minuten verder waren was ze vier keer spetterend klaargekomen en was Paula achter haar gaan staan en speelde ze met de tieten van Ingrid.
Ze zei: ik weet dat ik je de laatste weken verwaarloosd heb, maar als ik straks weer op werk ben zullen wij onze activiteiten daar gaan hervatten. Ingrid zei: ik heb je zooo gemist. Paula zei: ik weet het en zag het in je doen en laten, maar laten we het over een ding duidelijk maken, vannacht is de laatste keer dat jij hier bij mij in mijn bed ligt. Op het werk spelen we zoveel je wil, maar dit bed wordt exclusief voor Stef en Maria. Ingrid zei: dat begrijp ik, dat is heilig en ik zal daar niet tussen komen. Toen Ingrid uiteindelijk van me af klom en het zaad door de jacuzzi verspreid werd zei ik: kom laten we een fles wijn open trekken.
We bleven buiten zitten en Paula begon dingen over mijn studie te vragen en ik vertelde dat ik economie gestudeerd had. Ik vroeg haar waarom en ze zei: ik ga jou een interne opleiding geven in mijn bedrijf en wil dat je alle facetten hierover leert. Verder wil ik dat jij een avondcursus gaat doen in business administratie en ga jou op hetzelfde niveau tillen als waar Ingrid nu zit. Je moet tenslotte je gezin gaan onderhouden. Ik zal je af en toe om gunsten vragen, maar als jij je er niet gelukkig mee voelt hoef je ze niet te doen. Ik zei: als het zakenreizen zijn heb ik nergens problemen mee. Paula vroeg: ook niet als ik je alleen met Ingrid op pad stuur?
Ingrid keek Paula geschokt aan en die zei: het wordt tijd dat ik mezelf wat ga ontstressen zodat ik meer tijd en zin krijg in de normale dingen in het leven. Ik heb te lang te hard gewerkt. Ik had die tijd ook met mijn moeder kunnen doorbrengen. Ik keek haar aan en zei: als jij wil dat ik met Ingrid op reis ga, dan doe ik dat, maar wel met jou en Maria in mijn achterhoofd. Paula zei: dat geeft mij de kans om haar ook beter te leren kennen en om oma te spelen voor haar zoontje en haar toekomstige kindje. Ik zei: excuseer mij even, zodat ik Dana kan bellen. Ik belde haar en vroeg of ik Iva een dag mocht lenen.
Ze zei: natuurlijk, waarvoor? Ik zei om alle persoonlijke dingen van Maria uit te zoeken en deze tijdelijk op te slaan. Daarna mag ze haar koffers pakken en over twee dagen naar Nederland komen met haar zoontje. Dana vroeg: weet Paula het al en ik zei: ja we hebben het zojuist doorgesproken. Wat Maria nog niet weet en dat wil ik geheimhouden tot ze hier is, is dat ik hier ook kom wonen, zodat we samen zijn.
Maria, Paula en ik zullen het bed van Paula delen. Ik hoorde Dana in haar handen klappen en zei: ik ben zo blij voor jullie allemaal. Ze zei: ik zal Iva de opdracht geven. Hier is het telefoonnummer van Maria, dan mag jij het haar zelf vertellen. Ik kreeg het nummer en belde haar. Ze nam op met hello boyfriend. Ik vertelde haar het nieuws en ik kon haar emoties over de telefoon horen. Ik zei: morgen helpt Iva je om je persoonlijke spullen uit te zoeken en op te slaan bij Dana en overmorgen zitten jullie twee in het vliegtuig. Het zal in het begin wel wennen zijn, maar ik denk dat Paula een prima oma zou kunnen worden voor je zoontje. Ze zei: ik ben zoooo blij….. en nog steeds niet ongesteld. Ik zei: dan haal ik een zwangerschapstest en kunnen we overmorgen zien of je werkelijk zwanger bent. Ze zei: ik ga de perfecte vrouw voor je worden en zal heel goed zijn voor Paula. Ik zei: dat weet ik. Ik zie je overmorgen dan, ok? Ze zei: ik kan niet wachten, tot overmorgen.
Ik verbrak de verbinding en liep naar buiten en ging bij Paula zitten en zei: alles is geregeld. Ze keek me aan en zei: ik denk dat mijn moeder heel tevreden zal zijn. Ik keek haar aan en zei: nu mijn ouders nog. Maar daar denk ik morgen pas over na.