Eigendom van… (deel 1)

Ik ben een goed uitziende man, slank, sportief, donker haar en 38 jaar oud. Ik heb al jarenlang een fantasie die ik nu kortelings tot uitvoering heb gebracht : namelijk volledig naakt in de bossen gaan lopen. De voorbijgaande jaren bleef het bij af en toe eens in een bosje, vlug een paar honderd meter naakt te gaan lopen. Onlangs ontdekte ik, geheel toevallig, een plek waar ik eindelijk mijn fantasie tot werkelijkheid kon brengen. Het was een stuk bos waar niemand komt wandelen. Ideaal dus voor mijn fantasie ! Meestal rij ik met de wagen tot op een parking in het bos op zo’n 5 km van mijn stukje bos. Als ik dan bij mijn stukje bos ben aangekomen trek ik mijn sportkledij, sportbroekje en T-shirt, uit en verstop die samen met mijn portefeuille, sleutels en gsm in een struik die zich daarvoor uitstekend leent. Ik ben natuurlijk zoals de meeste moderne mannen, die ofwel hun schaamharen trimmen of volledig scheren, volledig geschoren. Daarna ga ik volledig naakt, met alleen mijn sportschoenen aan, een toertje van een 6-tal km lopen. Heerlijk zo naakt lopen ! Ondertussen was ik al zo’n 12-tal keren zo gaan lopen. Zoals ik ook vandaag van plan was. Toen ik aangekomen was bij de struik trok ik m’n broekje, ik had natuurlijk geen slip aan, en T-shirt uit en verborg ze samen met mijn portefeuille, sleutels en gsm in de struik. Daarna heerlijk naakt lopen gedurende een 40-tal min. Toen ik terugkwam bij de struik en mijn spullen wou nemen bleken die verdwenen te zijn ! Shit ! Ik keek nogmaals rond, misschien had ik mij van struik vergist. Nee, hier onder deze struik had ik alles verstopt. Wie had mijn spullen gepikt ? Op dat moment hoorde ik het bekend geluid van naderende voetstappen. Ik was direct op mijn hoede en verborg mij achter de struik. Hier was nog iemand ! Waarschijnlijk de dief. Je moet je niet wegsteken hoor, we hebben je gezien ! riep een meisjesstem. We ? Dus ze waren met meerderen ! Hallo, hoor je me ! riep dezelfde stem. Ik richtte me gedeeltelijk op, ervoor zorgend dat ze alleen mijn hoofd zagen en riep : Wat zijn dat voor streken iemand anders spullen te jatten ! Op dit moment kwamen er 3 meisjes van ongeveer 17 18 jaar tevoorschijn. De rosharige kwam naar voor en zei : En wat voor streken zijn dat om naakt rond te lopen ? Is dat niet strafbaar en openbare zedenschennis ? Ik zei : Ach voor die ene keer, ik had er gewoon goesting in. Kom geef me nu maar mijn kledij terug en dan zwijgen we erover. De rosse lachte even en herhaalde : Voor die ene keer ? Ze wenkte nu de zwartharige die een laptop uit haar grote tas haalde. De zwartharige opende de laptop, zette die aan, kwam tot bij de struik en draaide die toen om zodat ik kon meekijken. En wat ik zag beviel me totaal niet : het was een diavoorstelling met allemaal foto’s van mij, totaal naakt lopend in het bos ! Verdorie ! Ik die dacht dat ik hier veilig kon naaktlopen, was al praktisch vanaf de eerste keer gefotografeerd door die meiden ! De rosse herhaalde nogmaals : U zei voor die ene keer ? Ik knikte : Oké, ik vind dit leuk, maar dat is nog geen reden om mijn spullen te jatten ! Wat wil je voor die foto’s, ik wil best een mooi bedrag betalen zodat jullie eens lekker de bloemetjes kunt buitenzetten. De rosse lachte eens en zei : Wij hebben het er natuurlijk eens over gehad wat we met jou en je foto’s moesten doen en we hebben echter besloten om wat anders te doen met jou. Ik slikte en zei : Komaan, wat wil dan als je geen geld wilt. De zwartharige lachte nu ook en zei : Plezier maken met u en geile spelletjes doen. Ze zag dat ik verwonderd keek en vervolgde : Kom maar, om te beginnen, te voorschijn met de handen in de nek en stel je hier op met de benen in lichte spreidstand. Wij willen onze collectie naaktfoto’s nog wat uitbreiden. Ik zei : komaan zeg, denk je nu werkelijk dat ik hier naakt ga paraderen voor jullie ? Het derde meisje, dat tot nu toe gezwegen had zei : Reken maar en nog veel meer dan dat ga je doen. Nu begon ik toch wel angst te krijgen want zo te zien hadden die meiden dit zorgvuldig gepland. Mijn angst werd bewaarheid toen de zwartharige vervolgde : Vanaf de eerste keer dat we je naakt zagen lopen, wisten we dat je ergens uw spullen moest achterlaten en toen we die gevonden hadden, hebben we natuurlijk uw gsm onder handen genomen. Dat leverde opmerkelijke resultaten op. Niet alleen telefoonnummers, maar ook de e-mail adressen die erbij stonden waren interessant. Wat denk je wat er zal gebeuren moesten we die foto’s naar iedereen, die op uw gsm staan, opsturen, inclusief naar de site van uw werk ? Bijna het ganse dorp hier in de buurt zou op de hoogte zijn. Ik wist dat ze me in het nauw hadden gedreven. Als die foto’s openbaar werden gemaakt kon ik mijn carriere wel vergeten. Ook om hier dan te blijven wonen, als bijna iedereen mijn foto’s had gezien, zou bijna onmogelijk worden en tevens vernederend zijn. Ze hadden mij klem en ik wist dat het moeilijk ging worden om daar nog onderuit te komen. Daarom zei ik : Oké, voorlopig winnen jullie, wat moet ik doen ? Het derde meisje antwoordde : Zoals ik reeds zei, hier komen, spreidstand en de handen in de nek. Ik wist dat ik geen kant meer uitkon en voerde het bevel uit. Wat een vernedering, zo helemaal naakt, glad geschoren voor een drietal meisjes te staan van nauwelijks 18 jaar oud. De rosse kwam naderbij en nam mijn ballen vast, streek over mijn lid en zei : An, moet je voelen, die kerel is zo glad geschoren, net een baby. De zwartharige kwam naderbij en begon ook over mijn schaamstreek en ballen te wrijven en zei : Je hebt gelijk Elly, dat worden nog leuke momenten. Ondertussen was het derde meisje volop foto’s van mij aan het maken, ook in close-up. An draaide zich om en vroeg aan het derde meisje : Zullen we nu verder gaan zoals afgesproken Nancy ? Nancy knikte, zette het fototoestel op een boomstam en opende haar rugzak. Ze haalde een stel handboeien, een halsband en een gag eruit. Ik huiverde toen ik dit zag. Nancy zei : Omdraaien en handen op de rug, sletje. Ik wist als ik mijn handen zou laten boeien, er geen weg meer terug zou zijn. Dan was ik machteloos en volledig aan dit trio overgeleverd. Dus zei ik : Komaan meiden, dit kun je toch niet maken, want als jullie dit… Ik werd onderbroken door Elly die zei : An ik denk dat het tijd wordt om die foto’s te versturen, want ons sletje heeft het nog altijd niet begrepen dat wij nu alles bepalen. Ik zag dat An naar de laptop lopen en die openen. Ik riep : Oké, oké, jullie winnen, stop. Ik draaide me om en deed mijn handen op de rug. Nancy kwam naderbij en klikte de handboeien om mijn polsen met de woorden : zie je nu wel, dat was toch niet moeilijk. Daarna deed ze de halsband rond mijn nek en toen ze de gag nam zei ze : Wil je nog iets kwijt slaafje, voordat we je de mond snoeren ? Ik zei, diep vernederd : Aub, denk er nog eens over na vooraleer hier mee te… Maar m’n mond werd dichtgesnoerd door de gag die ze hardhandig in mijn mond stak. De riempjes werden stevig aantgetrokken en vastgemaakt. Daar stond ik dan : Naakt, geschoren, vastgebonden, met halsband zoals bij de hondjes en bovenal niet meer in staat om ook maar één woord te zeggen. Nu werden er in verschillende posities tientallen foto’s van mij gemaakt. Om het fotoboek compleet te maken grapte Elly. Ik besefte dat met dit materiaal, ik nog moeilijk aan hun eisen en wensen onderuit kon komen, want als daar ooit één foto van op het werk of ergens anders zou verschijnen, kon ik mijn biezen wel pakken.

Toen dit tot mij doordrong werd ik bang en wist dat ik alles zou moeten doen wat die meiden mij vroegen of dat het anders wel verkeerd kon aflopen. Toen ze na een halfuur mij in verschillende compromitterende houdingen hadden gefotografeerd zei Nancy : Ik denk dat het voor nu wel goed is, we hebben er een paar tientallen mooie foto’s bij. Ik mocht rechtkomen in de gehurkte houding waarin ik mij juist bevond. Ik was al blij dat dit voorbij was, maar wat ging er nu komen ? Elly zei : Oké sletje, nu mag je van ons nog eens uw rondje lopen en daarna kom je maar naar uw auto op de parking. Wij zullen daar ook zijn, tot straks. Wacht eens even. zei An en ze begon mijn lid te strelen. Alhoewel ik niet in the mood was, stond hij even later stijf rechtop. Daarop nam ze een stevige elastiek en deed die rond mijn stijve penis en ballen. Zo, die zal wel lekker stijf blijven tijdens het lopen. Ik denk dat je nog nooit gaan lopen bent met zo’n stijve. zei An. Ik kon mijn oren niet geloven, moest ik dan geboeid, met een stijve lul en een gag in de mond, nog gaan lopen ? Blijkbaar wel want Elly zei : Ik zou maar maken dat ik vertrek, want we geven je een uur en dan zijn we weg en dan zie je maar hoe je in die toestand thuiskomt. Ik liet het me geen twee keer zeggen en vertrok in looppas. Het was moeilijk lopen met die knevel in de mond, je kreeg bijna geen lucht. Met die handen gebonden op de rug was het ook moeilijk je evenwicht te houden tijdens het springen over boomstronkjes en zo. Maar die stijve lul waarvan de voorhuid naar achter was getrokken voelde wel heerlijk aan in de wind. Na mijn toertje van 6 km, moest ik nu nog de 2 km naar mijn wagen afleggen, maar dit was gevaarlijker want op dit pad waren wel geregeld wandelaars en fietsers. Het was een hele opgave om halvelings verdoken langs het pad op te letten of er iemand afkwam. Wat zouden die niet denken al ze me zo zagen ? Gelukkig kwam ik niemand tegen, een meevaller. Maar ik besefte dat, als ik dit nog zou moeten doen, ik niet altijd zo veel geluk zou hebben. Op de parking stonden drie auto’s. Voorzichtig naderde ik m’n auto en zag dat de meiden erin zaten. Toen ze me zagen stapte An uit, streelde over mijn lul en zei : Hopelijk vond je het heerlijk want dit zul je in de toekomst nog mogen doen. Daarop verwijderde ze de elastiek en de knevel met de woorden : Zwijgen of je krijgt hem er terug in. Daarop werden de handboeien afgedaan en kreeg ik mijn t-shirt terug. Geen sportbroekje en ook de halsband bleef aan. Stap achter het stuur en rij naar huis. commandeerde An. Ik woonde in het enige flatgebouw dat het dorp rijk was. Vier hoog, te midden in de groene zone, net buiten het centrum. Toen we ongeveer op een 500 m van het flatgebouw waren zei Nancy : Stop hier maar, we nemen hier de auto over. Jij naar buiten en zie maar dat je thuis geraakt. Wij zullen op je wachten bij u thuis, doei. An opende de deur en deed teken met haar hoofd dat ik naar buiten moest. Totaal overstuurd stapte ik uit, mij niet direct realiserend dat ik, op mijn T-shirt na, volledig naakt was. Ik dacht : wat doen ze nu, mij hier naakt achter te laten, maar het was al te laat, de auto reed vliegensvlug verder. Hier stond ik dan. Vlug de struiken in en dan via andere struikjes en bomen tot bij het flatgebouw. In de hal was er gelukkig niemand. Ik drukte op de bel van mijn flat, maar niemand antwoordde. De krengen, dan maar op verschillende knoppen drukken tot er iemand toch opendeed. Toen de zoemer klonk deed ik vlug de deur open en glipte naar binnen. Het gevaarlijkste gedeelte om gezien te worden was voorbij. Ik nam de trap omdat bijna niemand die nam en dus minder kans had om gezien te worden. Op de vierde verdieping slaakte ik een zucht van verlichting en belde bij mij aan. Elly deed open en maakte een gebaar dat ik binnen mocht. Zo sletje, je bent er. Van nu af aan zullen er een paar zaken veranderen zoals je waarschijnlijk al zult vermoeden. Ten eerste, je zult ons onvoorwaardelijk gehoorzamen. Als je dit niet doet zullen we je, als het de eerste maal is gewoon straffen. Als je dan nog eens een ongehoorzaam bent, zullen de foto’s naar één persoon worden gestuurd. Gebeurd het dan nog eens, sturen we de foto’s naar een tweede persoon en zo verder tot iedereen ze heeft. Ten tweede, euhÔǪ je zult ons gehoorzamen, eigenlijk is dit het enigste wat je moet doen. Eigenlijk heel eenvoudig, niet ? Geef nu maar, om te beginnen, al je kredietkaarten en de bijbehorende PIN nummers. Dan kunnen wij jou voorzien van alles wat wij nodig achten ÔǪ Ik ontstak in een woede en onderbrak haar luidkeels : Wat denken jullie wel, snotneuzen ! Dat ik mij door jullie laat chanteren ! Dit is geen spelletje meer. Als ik dit doe ben ik definitief jullie eigendom. Dat nooit ! Dus hoepel op of … Of wat slaafje… riep An terug en vervolgde : Je beseft nog altijd niet dat je geen kant meer uitkan, hé. Misschien is het tijd om u te laten zien wat er gebeurd als je niet gehoorzaam bent. An liep naar de laptop, activeerde die en surfte naar de namen van mijn gsm. Even later draaide ze de laptop naar mij en zei : Naar deze persoon zullen we nu de foto’s sturen die we van u gemaakt hebben. Ik keek naar de naam en de angst sloeg me om het hart : Cindy ! Dat was mijn ex liefje en we waren in een nogal vijandelijke sfeer uit elkaar gegaan. Ik herinner mij nog heel goed haar laatste woorden : Achterbakse lul, dat vergeef ik je nooit, eens zal ik het u terug betaald zetten, omhoog gevallen zeikerd. Ik zei : An ! Niet die, iedereen maar zij niet aub. An stond op en zei : ten eerste, het is vanaf nu Meesteres An en ten tweede, waarom niet ? Ik vertelde toen maar hoe het zat. An knikte en ging voor de laptop zitten en begon te typen. Ze zei : Jammer, als je nu Meesteres had gezegd zou ik je misschien gevold hebben, maar nu niet. Ze draaide terug de laptop zodanig dat ik kon lezen wat er op stond : tHoi Cindy, tWaarschijnlijk had je gelijk toen je me een omhoog gevallen zeikerd noemde. Ik weet dat ik je pijn heb gedaan en wil je daarom om vergeving vragen. Daarom stuur ik enkele pikante foto’s. Wat je ermee doet is uw zaak. Wetende dat je me hiermee kunt chanteren stel ik mij volledig ter beschikking aan jou bevelen en wensen. Je mag met mij doen wat je wilt. Ik hoop zo uw verdriet wat te kunnen milderen. Uw Ex en misschien toekomstig slaafje.

Toen ik het gelezen had drukte An op de verzendknop en verzonden was het berichtje met mijn foto’s. Toen brak ik, ik wist dat ze dit iedere keer opnieuw zouden doen tot iedereen in mijn omgeving in bezit waren van de verdomde foto’s. Ik gaf stilzwijgend al mijn kredietkaarten met de pin nummers. Ik moest mijn T-shirt uittrekken en kreeg weer de handboeien om en de gagbal in de mond. Elly nam nu mijn lid in haar handen en begon die te strelen en te kneden tot hij weer fier rechtop stond. Daarna ging de elastiek er weer rond zodat hij lekker stijf bleef. Elly opende het schuifraam en wenkte me. Ze zei : Ga maar op het terras op uw hurken zitten, en niet bewegen of we moeten u weer straffen. Ik ging naar buiten en ging gehurkt zitten. Hopelijk kwam niemand van de buren naar buiten, want wat zou die denken als hij mij hier zo zag. Ik begon pijn te krijgen aan spieren waarvan ik het bestaan niet vermoedde, maar lette wel op om niet te bewegen, want extra straf, wat zou dat dan weer zijn ? Na wat leek een eeuwigheid, ondertussen deed mijn keiharde paal pijn van gewoon zolang stijf te zijn, mocht ik overeind komen en naar binnen gaan. Binnen zag ik verschillende vuilniszakken staan die tot aan de rand gevuld waren. Nancy zag mij kijken, opende de schuifdeur en zei : Dit is allemaal kledij die je niet meer zult dragen, zoals al uw ondergoed. We zullen dit maar naar het containerpark dragen. De eerstvolgende dagen zul je wel niet veel kledij meer hebben, maar wees gerust, wij zullen wel nieuwe inkopen gaan doen. Natuurlijk kledij die wij graag zien dat een slaafje draagt. Ik dacht : Dat zal wel wat zijn van kledij. Op dit moment piepte de laptop, een teken dat er een berichtje was binnengekomen. An ging kijken. Een berichtje van Cindy. Ze schrijft dat ze blij is met de foto’s, kan ze die nog aan enkele oude vrienden laten zien. Verder schrijft ze dat wat betreft ter beschikking staan voor haar wensen, dit zeker zal gebeuren. Ze vindt u toch nog altijd een omhoog gevallen zeikerd die dringend eens vernederd moet worden. Nou ik denk dat we met die meid wel een overeenkomst kunnen sluiten. Ik hoop dat je ons nu verder gaat gehoorzamen, want als we nog een paar van die meiden moeten inlichten, zullen dit zware tijden voor u worden. De moed zakte in mijn schoenen : An sprak over zware tijden, hopelijk ging dat niet door want dat zag ik echt niet zitten. Nu nam Elly een extra riem uit haar rugzak en bevestigde die aan mijn halsband. Dan moest ik mij voorover bukken. Ik zag dat ze en opblaasbare butplug uit haar rugzak nam. Ik dacht : O nee toch niet in mijn kont. An smeerde een soort glijmiddel in mijn kont. Daarna werd de butplug in mijn aars geschoven. Elly nam een stoel en wenkte dat ik moest plaatsnemen. Ik nam plaats en Elly bond eerst mijn benen aan elke kant vast aan de achterste poten van de stoel. Zo kwam ik met wijd uitgespreide benen te zitten. Mijn genitali?½n waren zo, open en bloot, gemakkelijk te bereiken. Mijn armen gingen over de lage rugleuning en de handen werden vastgemaakt, aan elke kant ook, aan dezelfde poten als mijn benen waren vastgemaakt. Ik zat dus in een zeer ongemakkelijke houding. Tenslotte zette Elly mijn hoofd vast door de riem, die aan de halsband was vastgemaakt, vast te binden aan de bovenste rugleuning van de stoel. Ik kon mij geen vin meer verroeren, terwijl zij gemakkelijk overal aan konden komen. Tenslotte werd de butplug opgeblazen. Ik schreeuwde het geluidloos uit van de pijn toen die butplug groter en groter werd in mijn aars. De pijn was bijna niet meer te harden toen ze stopten met opblazen. De gagbal belette dat ik luid kon schreeuwen. We gaan nu slapen want het is al laat, ondertussen kun je een verhaaltje verzinnen waarom je hier zit. Want als ik het goed heb, komt morgenvroeg uw poetsvrouw en als die u hier in deze positie ziet zitten, zal ze wel wat vragen hebben. Tot morgen. Toen sloeg de deur dicht en was ik alleen. Nu wist ik met zekerheid dat die meiden konden doen wat ze wilden, en dit voor heel lange tijd. Ik was definitief hun eigendom geworden. Wordt vervolgd. “