(c) 2024, door P.D. Vile
Verhaalcodes: Mf, bdsm, cons
Dit verhaal is een vervolg op “Een hoge prijs”, dat in vijf delen op Gertibaldi is verschenen, maar je kan dit verhaal onafhankelijk lezen. In dit verhaal worden de rollen omgedraaid. In deel 1 leerde de hoofdpersoon masochisme en onderdanigheid kennen, maar in dit deel experimenteer ik juist met dominantie en sadisme.
NOOT: Voordat ik met het verhaal begin, moet ik eerst “E” bedanken. Net als deel 1 zou dit verhaal niet hebben bestaan zonder jou. Jij hebt, op basis van mijn eerste versie, en samen met “A”, dit verhaal veel beter gemaakt. Ik wil ook mijn dank uitspreken aan andere “A” en aan “D”, voor het proeflezen en feedback geven van een latere versie. Jullie zijn alle vier fantastisch, en ik ben blij dat ik jullie in mijn leven heb!
De vorige nacht
Ik word wakker. Doordat mijn bewustzijn zich een weg terug baant naar mijn brein, word ik me bewust van de gruwelijke pijn in mijn bovenbenen, waardoor ik direct weer moet denken aan gisteravond, en de zeventien harde zweepslagen die ik toen moest verduren.
En toch, ondanks die herinnering, ondanks de pijn, heb ik een tevreden grijns op mijn gezicht. Een grijns die volgens mij nooit meer zal verdwijnen, voor altijd in mijn gelaat gebeiteld.
En met goede reden! Ik doe mijn ogen dicht, en denk terug aan de afgelopen nacht. Niet de pijn, niet de straf, maar wat daarna kwam. Nadat jij zalf op mijn wonden smeerde, nadat Meester Jim … nee, het is nu weer gewoon Jim voor mij … dus nadat Jim me had gezegd mijn beloning te “claimen” … om jou te claimen.
Ik kon nauwelijks lopen. Elke beweging deed pijn. En ik was moe, zo ontzettend moe. Ik wilde alleen maar gaan liggen en slapen. Maar jij had andere plannen. Nadat je me had geholpen om op je bed te gaan liggen, kuste je mijn lippen, en fluisterde toen in mijn oor.
“Blijf wakker, ‘opa’ – dit wil je niet missen!”
Ik knikte, en sloot toen toch mijn ogen. Maar voordat ik in slaap kon vallen voelde ik een fantastisch gevoel. Mijn pik, in een afgesloten ruimte, prettig en warm, nat, aangenaam, een gevoel alsof hij, voor het eerst in mijn leven, was waar hij altijd had moeten zijn. Mijn ogen schoten weer open, ik keek omlaag, en daar was jij, met glinsterende ogen, een glimlach om je mond, die vol zat met mijn pik. En die begon direct te groeien, om alle beschikbare ruimte te vullen.
Je tilde je hoofd een stukje op, toen mijn pik te groot werd om nog in je mond te passen. Maar niet voor lang. Je gaf me een knipoog. En toen bewoog je je hoofd weer omlaag, waarbij je steeds meer van mijn lengte inslikte. Ik huiverde van plezier toen je lippen langs de lengte van mijn lul streelden, tot ik je keelgat raakte.
Maar je stopte niet. Ik voelde de druk van je keelgat, voelde dat hij meegaf, en toen gleed mijn pik in die nauwe ring. Jouw hoofd ging nog verder omlaag, zodat mijn eikel in je keel verdween, en je stopte niet totdat jouw lippen de zachte stoppeltjes van mijn schaamstreek raakten.
Ook al had ik net nog een lading geschoten, mijn lul was toch direct weer stijf. En hij groeide zelfs nog verder, toen jij je hoofd op en neer bewoog, zodat je me met je keeltje neukte, zonder zelfs maar te pauzeren om te ademen. Het gevoel was compleet overweldigend, zoiets had ik nog nooit gevoeld.
Ik raakte zo opgewonden dat ik mijn pijn vergat, eventjes. Maar ik vergat ook op jou te letten. Pas toen ik merkte dat je toch al dieprode gezicht steeds roder aanliep, drong het tot me door dat je bezig was te stikken op mijn pik. Een kort moment van paniek. Ik had het gevoel dat ik iets moest doen. Maar ik had nog niet eens de kracht om mijn handen op te tillen. Of … Was het echt gebrek aan kracht? Of genoot ik hier gewoon té veel van?
Maar toen, toen je al bijna paars zag, toen ik wist dat ik wel iets móest doen, kwam je opeens overeind. Je snakte luidkeels naar adem, gevolgd door heftig hijgen. Snot liep uit je neus, je ogen traanden, maar je grijns leek je gezicht in tweeën te splijten.
“Vond je dat fijn, P.D.?” vroeg je, toen je weer in staat was om normaal te ademen.
“Fijn? Dat was … ik bedoel … oh, verdomme, shit, ja!”
“Goed zo! Misschien doe ik dat vaker. Later. Maar nu wil ik je stijf hebben. Ik wil je in me, P.D. Ik wil die stijve lul van jou diep in mijn jonge kutje voelen. Ik wil je helemaal suf neuken, totdat je je kleine baby-makers diep in mijn baarmoeder spuit.”
Ik kreun als jij over me heen kruipt. Je zet je knieën aan weerszijden van mijn heupen, zodat je lijf nu boven mij uit torent. Een snelle blik, om te controleren dat je niet per ongeluk op mijn gevoelige benen zit.
“Heb ik je pijn gedaan?”
“Nee. Echt niet. Het was door wat je zei. Het vooruitzicht dat ik je nu ga neuken. Dat wilde ik zo graag. Dus toen ik je dat hoorde zeggen, …”
Je liet me niet uitpraten. Je legde je rechterwijsvinger op mijn lippen. Met je linkerhand greep je mijn staf, en hield hem overeind, precies gericht op jouw strakke ingang, en toen liet je jezelf zakken. Ik keek vol ontzag toe, terwijl jij je perfecte lijf liet zakken. Bij het eerste contact van de punt van mijn pik tegen jouw hete en natte lippen haalde ik scherp adem, terwijl jij tevreden knorde.
Je pauzeerde daar even. Knipoogde naar me, met een plagende glimlach op je lippen. Maar je liet me niet lang wachten. Slechts een korte seconde, en toen ging je alweer verder omlaag. Ik sloot mijn ogen, om te genieten van hoe jouw strakke kut mijn pik omklemde, en opende ze toen weer, omdat ik het wou zien. En dus keek ik, met ingehouden adem, hoe mijn hardheid jouw lippen spreidde, ze open duwde, tot ze meegaven, en de paarse eikel van mijn neukstaaf in jouw liefdesgrot verdween.
Er kwamen ongecontroleerde gromgeluiden uit mijn keel, terwijl jij jezelf steeds verder liet zakken, en centimeter na centimeter van je lengte in je toeliet. Mijn pik voelde beter dan ooit, opgesloten in jouw warme vochtigheid, zalig omhelsd door je strakke kut, terwijl jij doorging tot ik er helemaal in zat. Het was ongelooflijk geil om jouw ranke lijfje op het mijne te zien, jouw kruis tegen het mijne, in de wetenschap dat je me helemaal in je had. En het voelde heerlijk, beter nog dan zelfs mijn wildste fantasie.
Je bleef even stil zitten, en ik wist niet waar ik meer van genoot: het enorme genot in mijn pik, of de blik van intens geluk op jouw gezicht.
Je glimlachte weer, en de wereld werd een stukje mooier. En toen begon je te bewogen. Op, neer, en weer omhoog. Langzame bewegingen, plagend, genietend van het gevoel, gaf je mij de beste ervaring die ik maar kon wensen. Wat sneller, dan weer trager. Je duwde jezelf omlaag en draaide je heupen, zodat mijn lul bewoog in je krappe ruimte. Een paar keer snel op en neer, dan even een pauze, waarin je stil hield en zoete woordjes fluisterde over hoe goed dit voor jou voelde. Ik wilde antwoorden, maar kon geen woorden vinden. En dat was ook niet nodig. De uitdrukking op mijn gezicht sprak boekdelen.
Je boog voorover, sloot je handen in een strakke omhelzing rond mijn nek, terwijl je lippen de mijne ontmoetten en we kusten. Je lijf ging nog steeds op en neer, nu eens snel en urgent, maar meestal rustig, langzaam, genietend van elke seconde.
Ik vond toch nog ergens de kracht om mijn armen op te tillen, en sloot ze achter je rug. Ik aaide je zachte huid, plaagde je billen, streelde je haar. En ik kreunde in je mond toen ik je lijf voelde aanspannen en schokken door je orgasme. Geen groot, overdonderend orgasme, maar een fijne kalme.
Ik weet niet hoe lang je me op die manier bleef neuken. Ik weet niet hoe vaak je klaar kwam. Maar uiteindelijk, na een eeuwigheid van genot, ging je weer rechtop zitten, pakte mijn handen, en drukte ze tegen je borsten. Je ondersteunde jezelf een beetje met je andere hand, en begon me toen als een gek te berijden. Op en neer, op en weer neer. Bij elke beweging naar beneden liet je je gewoon vallen, om jezelf zo diep mogelijk op mijn lul te spiesen. Elke beweging omhoog was snel, gretig voor de volgende val.
Door jouw wilde rit deden mijn benen weer pijn. Meer pijn. Zo veel dat die pijn, dat ik een tijdje was vergeten, weer mijn aandacht vroeg. Maar tegelijk groeide het heerlijke gevoel van hoe jij mijn harde pik neukte, alsof je leven ervan afhing. En terwijl pijn en genot door elkaar liepen, in een ervaring die mijn brein niet kon verwerken, had jij weer een orgasme, Een heftige deze keer. Je schreeuwde en huiverde, en je vagina trok samen rond mijn pik, greep hem vast, trok hem naar binnen, en duwde mij over de rand. En zo schoot ik, terwijl pijn en genot in gelijke mate door mijn lijf joegen, mijn dikke kleverige zaad diep in je.
De volgende ochtend
En nu lig ik hier. Op mijn rug, in een fijn bed. Mijn benen doen nog pijn. Niet meer de ondraaglijk brandende pijn van gisteren, maar een aanhoudende pijn, die me ongetwijfeld de komende twee weken zal achtervolgen. Ook al zijn de lakens dun en zacht, ik heb ze toch afgegooid, omdat het toch nog pijn deed om ze tegen mijn huid te voelen.
Maar die pijn is niet belangrijk. Want hier, links van me, lig jij. Je slaapt. Je bent zo mooi in je slaap. Je naakte lijf, totaal ontspannen. Je ogen dicht, je borstkas die langzaam op en neer gaat, door je langzame, ontspannen ademhaling. Je mond, je heerlijke lippen, die opeens een kleine glimlach vormen. Heb je een fijne droom?
Ik zou uren kunnen blijven liggen, en alleen maar naar je kijken. Niet omdat je zo mooi bent, al ben je dat wel. Maar omdat je jij bent. Omdat je gelukkig lijkt, helemaal zonder zorgen. Omdat je hier bij mij bent. En omdat je van mij bent. Niet van mij als een bezitting, maar als een geliefde, die tijd met mij wil doorbrengen en met wie ik tijd wil doorbrengen. Ik weet nog niet wat we dit weekend gaan doen. Misschien samen zwemmen? Misschien kunnen we samen naar de bioscoop? Of misschien kruip je straks gewoon lekker tegen me aan op de bank, en kunnen we samen zwijgen?
En ja, er zal vast ook nog wel meer seks volgens. Maar niet nu. Nu, op dit moment, wil ik enkel genieten van je gezelschap, van je nabijheid, van jou.
Je wordt wakker. Ik hoor dat je adem sneller gaat, zie je ogen fladderen. En dan open je ze, draait je hoofd naar me toe, en je glimlacht. Die glimlach waar ik zo van hou, die glimlach waardoor ik direct mijn zere benen vergeet. Nou ja, voor even dan.
Je buigt naar me toe, kust mijn bebaarde wang, en dan vraag je vrolijk:
“Eerst seks of eerst ontbijt?”
“Zijn dat de enige opties?”
“Heb je er meer nodig?”
Ik wacht even, doe alsof ik nadenk, en antwoord dan:
“Nee, ik denk dat deze twee prima zijn.”
“Dus? Welke eerst?”
Door de gedachte aan eten ontstaat er een zacht brommend geluid in mijn maag. Je lacht en wipt het bed uit, met een energie die ik zelf na de afgelopen nacht zeker niet heb.
“Wacht hier maar, oude vent. Jij moet je energie bewaren. Voor … andere dingen. Dus blijf hier maar liggen, en wacht, dan maak ik het ontbijt.”
En dan werp je me een kushandje toe, draait je om, wiebelt nog even extra overdreven met je schattige kontje, en loopt dan de kamer uit.
Ik zucht alleen maar, vouw dan mijn handen in mijn nek, sluit mijn ogen, en ontspan me.
Het leven is heerlijk.
Ik wordt opgeschrikt door een raspend geluid. Het klinkt als Jim die zijn keel schraapt. En inderdaad, als ik mijn ogen open, zie ik hem jouw kamer inlopen.
Even overweeg ik het laken over me heen te trekken. Maar dan herinner ik me weer dat hij het gisteren toch al allemaal heeft gezien. En dus blijf ik gewoon liggen, terwijl Jim een stoel pakt en naast het bed gaat zitten.
“Ik neem aan dat Christine je een goede nacht heeft bezorgd?”
“Oh, zeker,” glimlach ik, “veel beter dan ik ooit had durven hopen.”
“Goed. Ik hoop echt dat het waard was wat je er gisteren voor hebt doorstaan.”
“Haar in het echt ontmoeten, haar en jou leren kennen, ons gesprek gisteren in het restaurant. Dat alleen al was de prijs die ik moest betalen waard. De rest is bonus. Een erg fijne bonus, en ik ben blij dat ze me die wilde geven.”
Hij glimlacht, maar wordt dan weer serieus.
“Goed zo. Maar dat is niet waarover ik wil praten.”
Ik kijk naar hem op.
“Je houdt duidelijk van Christine.”
Een vaststelling. Geen vraag. Maar toch wil ik antwoorden.
“Ja, Jim. Heel veel. Maar dat wist je al. Ik zou alles voor haar doen.”
“Echt waar?”
“Ik … ik denk dat ik dat gisteren wel bewezen heb?”
“Ja, dat heb je. Je bewees het heel duidelijk. Aan mij.”
Hij wachtte even, zijn blik op mij gericht.
“Maar hoe zit het met haar?”
“Jim?”
Hij blijft stil. Kijkt me aan, alsof hij verwacht dat ik hem begrijp. Maar dat doe ik niet. Hoe kan hij dit nog zeggen, na wat ik gisteren heb doorstaan, de pijn die ik heb doorstaan, zodat zij dat niet hoefde? Natuurlijk weet ze hoe veel ik van haar hou. Ik bedoel, dat wist ze al, maar na gisteren kan er echt geen twijfel meer zijn.
En toch kijkt Jim me aan. Afwachtend. Alsof er iets is dat enorm voor de hand ligt, maar dat ik toch over het hoofd zie. Maar wat is er nog meer, behalve mijn overduidelijke liefde voor Christine?
Na een lange, ongemakkelijke stilte, opent hij eindelijk weer zijn mond.
“Meneer Vile, hoe zou u liefde definiëren?”
“Oh, makkelijk. Als je echt van iemand houdt, dan is diens geluk belangrijker dan je eigen.”
“Ja, precies. En denk nu nog eens terug aan gisteren.”
Ik begin me nu echt op te winden.
“Maar dat is toch precies wat ik deed!”
Ik wijs naar de paarse littekens op mijn benen.
“Als dit nog niet genoeg bewijs is, wat moet ik dan verdomme nog meer doen om duidelijk te maken dat haar geluk en welzijn boven het mijne gaan, Jim?”
Hij grinnikt.
“Het bewijst je toewijding. Dat heb ik al toegegeven. Het is een zeer duidelijk bewijs, voor jou en voor mij. Maar wat zegt het haar?”
“Dat ik …”
Maar dan onderbreek ik mezelf. Want het begint me eindelijk te dagen.
“Dus wat je bedoelt is …”
Mijn stem sterft weg. Jim maakt mijn gedachte voor me af.
“Zij houdt van pijn. Geniet ervan. Heeft het nodig. En jij hebt het haar ontzegd. Omdat jij het niet kan verdragen om haar te zien lijden. Zelfs al wil ze dat zelf.”
“Dat … dat is waar.”
“Dus in feite heb je haar laten zien dat jouw gevoelens zwaarder wegen dan de jouwe.”
Lange tijd blijf ik stil liggen. Jim zit rustig op de stoel en wacht, totdat ik eindelijk mijn gedachten voldoende heb geordend om weer iets te kunnen zeggen.
“Dan heb ik het dus echt verkloot. En nu weet ik niet hoe ik dat goed kan maken.”
Tot mijn verbazing reageert Jim met een lachje.
“Wat?”
“Zo erg is het niet. Ze is niet dom. Ze weet waarom jij vrijwillig haar zweepslagen hebt overgenomen. Ze weet dat je het uit liefde deed, omdat genieten van pijn jou vreemd is.”
“Hmm, oké. Dat klinkt logisch. Goed om dat te weten. Maar wat is dan het doel van dit gesprek?”
“Ik hoop jou te kunnen overhalen om iets te doen dat zij nooit zal verwachten, maar wat ze heerlijk zal vinden. En als je echt van haar houdt, dan zet je je eigen gevoelens aan de kant en doe je dit. Voor haar.”
Ik hoor gerammel van borden en bestek op een dienblad. Jim houdt op met praten en gebaart mij om ook stil te zijn. En dus zijn we beide stil als jij de kamer weer binnen komt, met een dienblad dat is volgeladen met brood, spek, eieren, jam, koffie, sinaasappelsap, fruit, en nog veel meer hapjes, dat er allemaal heerlijk uitziet, en nog beter ruikt.
“Hey P.D., ik heb ontbijt voor ons twee gemaakt. Wil je …”
Je stopt met praten als je Jim ziet. Je staat daar maar, kijkt naar hem, onzeker wat je moet doen nu hij hier is.
“Bedankt, schat. Heel attent van je, om ontbijt voor meneer Vile en mij te maken. Zet het maar hier op de tafel en ga dan terug naar de keuken. Meneer Vile en ik moeten dingen bespreken.
“Ja, Meester,” antwoordt je onderdanig. Dan zet je het dienblad neer, knikt in Jim’s richting, en trekt de deur achter je dicht als je de kamer verlaat.