De Slavenmiddag
Met ons vijven waren we, 5 slaven, die naakt naast elkaar waren opgesteld. Onze rechter enkels waren aan elkaar geketend. Onze meester en meesteressen bespraken zachtjes wat ze de komende uren met ons zouden gaan doen. Slaaf 10 had in z'n nakie, met een schortje voor, de tafel al afgeruimd. Hij stond nu tussen slaaf 4 en 3 te wachten op de dingen die komen zouden gaan.
Onze meester en meesteressen hadden eindelijk iets besloten. We moesten door de kamer lopen, dat klinkt niet moeilijk, maar wordt wel lastiger gemaakt door de ketting aan onze enkel. Moeizaam hadden we de kamer 2 maal rondgelopen en we mochten weer in slagorde staan. Meesteres Sabine merkte op dat slaaf 3 en 10 niet goed wisten hoe een slaaf er uit hoort te zien, allebei waren hun geslachtsdelen niet kaalgeschoren. Maar het werd door de vingers gezien omdat ze pas nieuw waren.
Al pratende over ons hadden ze dorst gekregen. Slaaf 16 kreeg opdracht meesteres Carla een cola te brengen, dus daar gingen we met z'n allen een cola in het keukentje halen en we mochten de cola niet doorgeven zoals slaaf 13 probeerde te doen. Omdat 13 ons een beetje de leiding wilde geven werden zijn polsen op de rug gebonden. Meester Frank en meesteres Sabine wilden ook wel wat drinken en na een tijdje hadden ze hun drankjes. Onder het genot van deze drankjes vertelde meester Frank dat we per woord die we durfden te zeggen 2 zweepslagen zouden krijgen. Ten allen tijde moest ons nummer zichtbaar zijn, zo niet 2 zweepslagen. Slaaf 10 was de eerste die ze mond open deed. Zijn “ik niet” kwam hem dus op 4 zweepslagen te staan.
Meesteres Sabine beval ons de ogen dicht te doen en ons om te draaien, gemeen knalde de zweep 2x over onze blote billen. Waarom vroegen wij ons af. Nog een keer kregen we er van langs en geduldig legde de meesteres uit dat onze nummers voor hun niet meer zichtbaar waren. We moesten onze handen in de nek leggen, het was doodstil. De slaven werden met ijsklontjes behandeld, tepels, pik en ballen werden door de meesteres vakkundig bewerkt en bijna alle slaven kregen een stijve lul. Slaaf 10 kon tijdens deze behandeling zijn handen niet van de meesteres afhouden, hij werd uit de rij gehaald en moest op zijn knieën met de handen in de nek wachten op de straf die hij nog te goed had. Allereerst kreeg hij de 4 zweepslagen voor “ik niet” daarna een heleboel voor het molesteren van meesteres Nicole en tot slot nog 20 zweepslagen omdat de sukkel zich zo nodig verbaal moest verdedigen.
Maar hij mocht blijven liggen als zitbankje net als slaaf 16. Slaaf 13 mocht de poten van de salontafel zijn. Dit kostte hem best wel moeite om de zware glazen plaat met daarop een vaas bloemen in evenwicht te houden. Hij moest hiervoor op zijn rug liggen met zijn benen en armen omhoog. Slaaf 13 kreeg het nog zwaarder te verduren. Zijn balzak werd met een zware metalen buis afgebonden. Aan zijn tepels werd een ketting bevestigd en hieraan werden steeds meer gewichten gehangen. Zo moest hij de meester en meesteressen van drankjes voorzien. Meesteres Sabine liet hem met haar glas iedere keer achter haar aanlopen toen ze bezig was slaaf 4 van top tot teen in een stoel te binden. Ook moest hij de meesteres haar met een leren rok beklede billen zoenen wat hem best wel opwond want zijn schortje stond recht vooruit door zijn stijve pik.
Slaaf 3 werd in een net gebonden zodat hij zich nog nauwelijks kon bewegen. Meester Frank behandelde hem met elektro schokjes. Ook slaaf 16 werd hierna in dat net gestopt maar die had eerst nog een tijd in de kooi doorgebracht en daar hadden ze hem met heet kaarsvet behandeld. Slaaf 10 werd door meesteres Carla naar een aparte ruimte meegenomen. Daar kreeg hij polsboeien om, waaraan hij aan zijn armen omhoog werden getrokken. Geraffineerd begon de meesteres zijn tepels te bewerken, ook zijn pik en zijn ballen werden bewerkt. Met haar scherpe nagels kraste ze in zijn rug en waar hij helemaal wild van werd, was toen ze haar nagels in zijn tere geslachtsdelen zette. Maar na deze behandeling mocht de slaaf even genieten, langzaam trok ze zijn pik af tot hij mooi stijf werd. Pijn en genot werden snel afgewisseld, zeker toen meester Frank de slaaf met elektro schokjes nieuwe pijn sensaties in zijn pik en ballen toebracht. De meesteres zag wel dat de slaaf niet ver meer van zijn hoogtepunt afwas en ze waarschuwde dringend dat klaarkomen alleen op haar bevel mocht. Gemeen begon ze vervolgens de slaaf verder op te winden, steeds hield ze op het juiste moment op. Ze maakte de linkerhand van de slaaf los en hij mocht zich zelf gaan aftrekken want dat vond ze wel een mooi gezicht. Ze wist waarschijnlijk dat de slaaf rechts was en dat hij zich alleen maar net tegen klaarkomen kon aftrekken. De slaaf smeekte of hij met zijn rechterhand mocht aftrekken. Het werd welwillend toegestaan en grijnzend keek de meesteres toe hoe hij zich verder begon af te trekken. Zachtjes herinnerde ze de slaaf eraan dat klaarkomen alleen op haar bevel mocht zodat de slaaf effectief uit zijn extase gehaald werd. Maar het duurde niet lang meer, de slaaf stond op het punt klaar te komen, met een kort stop bevel moest hij ophouden. De teleurstelling droop van zijn gezicht. Hij moest zijn handen in de nek leggen en gedwee wachten. Na verloop van tijd werd hij weer naar de grote ruimte gebracht.
Daar moest hij op een laag krukje gaan zitten. Zodra hij zat voelde de hij een bijtende pijn, het krukje was met een zeer ruwe harde stof bekleed, vlug wilde hij weer opstaan maar meesteres Sabine verhinderde dat door lekker op zijn schoot te gaan zitten. Kreunend en steunend verbeet de slaaf de pijn in zijn kont maar moest uiteindelijk toch om genade roepen.
Een handdoek werd over het krukje gegooid en de slaaf mocht weer op zijn nu gloeiende kont gaan zitten. Meesteres Carla beet hem toe dat ze nog niet met hem klaar was. Angstig kon de slaaf niets anders doen dan afwachten.
Met een klap zette ze haar lege glas op de tafel. Ze nam nummer 10 weer mee naar de andere ruimte. Daar moest hij op de onderzoek tafel liggen. Met een spreidstang werden zijn benen uit elkaar gehouden. De meesteres nam de slaaf zijn lul eens goed onderhanden tot hij weer mooi stijf werd. De slaaf verkeerde in de hoogste staat van opwinding en toen de meesteres zei dat hij het zelf mocht afmaken duurde het niet lang of de slaaf spoot zijn zaad over zijn blote lijf. Ze wierp de slaaf een handdoek toe om zich schoon te maken en hij mocht even later naast de meesteres gaan zitten.
Naast hem stond nog steeds het lage martel krukje. Hierop moest nu slaaf 13 gaan zitten, hij had nog steeds een stijve pik en zijn ballen waren nog steeds afgebonden en die kwamen op de ruwe zitting van het krukje. Hij kermde van pijn en begon nog meer te kermen toen meesteres Sabine net zo'n ruwe zitting op zijn, uiteraard met de ruwe kant naar beneden, schoot legde. Hij begon helemaal te brullen toen de meesteres op zijn schoot ging zitten. Gezellig babbelend met meesteres Carla bleef ze lekker op zijn schoot zitten. De slaaf had het niet meer maar hield vol en riep niet om genade. Toen meesteres Sabine eindelijk opstond gloeide zijn onderlijf zo dat hij bijna niet meer rechtop kon lopen.
De middag naderde zijn einde. De slaven werden weer vrijgegeven, ze mochten hun nummers weer inleveren, behalve slaaf 13. Voor hem hadden ze nog wat in petto.”