De regeling om de huurschuld te voldoen 2

“Toe Yvonne, het kan best fijn zijn, we zijn volwassen mensen en we hoeven aan niemand verantwoording af te leggen. En we doen het alleen als Henk ons verzekert dat we zo een maand uitstel krijgen. Nee, geen uitstel, gewoon een maand kwijtschelding. Ik weet zeker dat hij hij dat gaat doen”.
Zo bleef hij op haar inpraten. Haar bezwaren, twijfels weg te nemen. “Jij wil ook niet in zijn opknappersflatje komen te wonen. Je weet waar dat is, bij die vage asielzoekers, migranten, waar de geur van pis in de portieken …” Yvonne wilde er niet aan denken. Het was waar, dat was het allerlaatste wat ze wilde.”En een avondje uit, het is daar mooi, lekker cocktails, het is gezellig en – laten we wel wezen – het was de vorige keer supergeil.
Ze gaf toe.
“OK”
“Stel het hem maar voor. Maar misschien wil hij helemaal niet…ik ben meer dan 10 jaar ouder, jij ook. Wij zijn oude taarten voor hun.”
“Zeker weten dat hij toehapt. Ik ken hem goed genoeg en hij heeft vaak tegen me gezegd dat hij graag eens met jou een beschuitje wilde eten”.
Yvonne zuchtte, wist niet goed wat te zeggen. Alles in haar zei: “niet doen”, maar wat moesten ze dan? Ze wist het niet.

“Wáát”??’ Henk schreeuwde het haast uit. “Wat wil jij? Uitgaan? Naar een parenclub? En daar een beetje neuken en dan denken dat je de schulden hebt afgelost?? Besef je wel over welke bedragen we hier praten? O, dan wil jij met mijn Denise van bil en mag ik met oma Yvonne??”
“En jij wilt dat ook?” hij richtte zich naar Yvonne die op van de zenuwen het gesprek en het ‘ideetje’ had aangehoord.
“Wil jij de hoer spelen, mijn hoertje zijn om jullie schulden kwijt te schelden?”
“We dachten…”
Yvonne sprak zacht en corrigeerde zichzelf “
John dacht dat je het wel gezellig zou vinden en …ja, wie weet…wat er van komt… ik zou het best fijn vinden” loog ze.
Ze veegde een onzichtbare lok haar van gezicht, trok voor de zoveelste keer aan haar vestje om het dichte om haar heen te slaan. Een gebaar dat ze vaak maakte als ze zich onzeker voelde.
“Een ideetje van John, kon ook niet anders. Die wil de pooier van zijn eigen vrouw wel zijn. En dan nog met mijn vriendin neuken.
“Nee, nee, ik wilde het ook…we hadden het samen bedacht”
Henk keek haar onderzoekend aan. Ze zag er ontegenzeggelijk goed uit, lang, een frisse en gave huid, fijne rimpeltjes rond de ogen en een veel blond haar dat ze in een moderne knot samengebonden was. Yvonne had de uitstraling van mensen die het altijd goed hebben gehad, als kind al op skivakanties, club med, hockey. Met de zilveren paplepel in de mond geboren.
Toen hij John’s voorstel hoorde was zijn pik twee maten gegroeid. Dat arrogante wijf eens een keer lekker uitwonen. Suf neuken. Daar had hij nauwelijks van durven dromen. En hier viel het hem in de schoot.
Het was goed dat hij zijn benen over elkaar had geslagen, anders hadden ze een dikke knobbel in zijn kruis gezien. Hij had er vaak aan gedacht, het zelfs half serieus voorgesteld. Maar hij was gewiekst genoeg om nu niet meteen toe te happen. Om zoveel mogelijk uit deze situatie te krijgen.

“Volgens mij lul je uit je nek. Of moet je dit van John zeggen. Kijk ik zal eerlijk zijn. Een avondje naar die club daar ben ik niet vies van, en je ziet er goed uit. Maar het zou wel een heel dure wip worden als daar tegenover zou staan om een paar maanden huur kwijt te schelde. En bovendien….ik wil niet met iemand een zogenaamde leuke avond – laten we het zo maar noemen- als die persoon het helemaal niet zo leuk vindt. Als die tegen haar zin dingen moet doen of over zich heen moet laten komen. Die – als ze het al zou willen – een heel ander idee heeft van ‘een gezellige, romantische avond’ dan ik”.

John bemoeide zich weer met het gesprek. Een beetje uit het veld geslagen door deze reactie.
“Maar daar kunnen we het toch eerst over hebben? Wat jouw ideeën zijn, hoe Yvonne er tegenover staat.”
“Niet waar jij bij bent John”. Dan wil ik eerst met Yvonne apart, bij mij thuis praten. Ik zou niks willen doen wat Yvonne niet wil”
Hij loog alsof het gedrukt stond maar bereikte er wel mee dat Yvonne iets minder gespannen raakte. Henk was dan misschien toch wel wat fatsoenlijker dan ze in eerste instantie gedacht had.
Ze spraken nog even verder en besloten dat Yvonne eind van de week bij Henk en Denise op bezoek zou gaan om te praten, “te kijken” wat de verwachtingen waren en of beide partijen “elkaar daarin konden vinden””.
“Maar je moet je wel realiseren dat je die avond in principe aan alles volledig meewerkt en eerlijk bent, heel eerlijk. Volledig meewerken, want alleen wat heen en weer lullen dan weet je nog niets.” Schoorvoetend stemden Yvonne en John in zonder precies te weten wat Henk daarmee bedoelde.

Toen werd het de dag waarop ze naar Henk moest. Ze was met de zenuwen in haar keel al wakker geworden, maar ’s middags moest ze dan wel aanstalten maken. Eerst maar douchen. Nee, ze zou niets van onderen bijwerken, hij moest niet de indruk krijgen dat….maar dat was in tegenspraak wat ze hem had wijsgemaakt. Toch besloot ze er niets aan te doen. John wachtte op haar in de slaapkamer en nam haar in zijn armen.
“Lief, ik vind het zo dapper van je. We hebben geen keus, maar toch… En het valt vast allemaal mee. Eigenlijk is het heel aardig dat hij zeker wil weten dat… Ja, ze hadden al eerder dit gesprek gehad dacht Yvonne. Maar ik weet niet wat me boven het hoofd hangt. “Volledig meewerken” , ze hoorde het Henk nog zeggen. “Volledig”, wat had hij bedoeld. Ze wilde toch niet zonder John…maar Denise was er ook bij. Ze kon nooit hoogte krijgen van die meid, maar een vrouw erbij zou haar toch wat moeten gerust stellen.
Ze zocht mooi ondergoed uit, niet te sexy, geen string maar een lichtblauwe bikinslip die strak om haar billen spande. De BH, ja die was groot maar dat moest ook wel. Die borsten…altijd dat gestaar…
“Staat je mooi, trek maar je nieuwe blouse aan met dat zwarte rokje”. Het was een kort rokje, maar daar hoorde ook eigenlijk een maillot bij.
“Nee, liever dan die zwarte panty, die is ook vrij dicht, maar laat je benen net wat beter overkomen. Niet te… Of nog beter: die zwarte hold-up kousen.”
John voelde een geile opwinding over zich heenkomen. Het idee dat Yvonne straks ‘gekeurd’ zou worden. Henk kennende zou hij zeker haar naakt willen zien. En dan moesten die kousen uit, die witte brede bovenbenen….haar achterste. Of toch een panty? Z’n lul steigerde in zijn broek bij de fantasieen die in zijn brein ontsproten. Maar hij liet er niets van merken. Integendeel, hij deed alsof hij met Yvonne meeleefde, of hij het vreselijk vond dat ze ging doen wat ze moest doen.
“Maak je geen zorgen schat, ik vind het een goed teken dat hij je eerst persoonlijk wil spreken en gaat aftasten wat jouw grenzen zijn voor we in een wild avontuur stappen. En dan ben ik erbij.”
John realiseerde zich dat wat hij zei in volstrekte tegenspraak was met wat hij werkelijk dacht, maar koste wat kost moest worden voorkomen dat Yvonne nu nog zou afhaken.
Enigszins gerustgesteld stapte Yvonne daarna in een taxi, nadat ze met een innige kus afscheid hadden genomen.
“Ik vind het echt vreselijk dapper Von, maar no worries, geniet maar gewoon van de avond”

Yvonne bekeek het huis terwijl de taxi langzaam de straat uitreed. Een vrijstaand huis in een duingebied met uitzicht op bos en aan de andere kant de zee. Heel mooi, ze kon niet anders zeggen. Met haar hart bonzend in haar keel belde ze aan en vrijwel onmiddellijk ging de deur open.
“We zagen je al voor de deur staan” verklaarde Denise. Een vrouw, zeker 10 jaar jonger dan Yvonne. Zwaar opgemaakt , een heel kort rokje met daaronder zwarte netkousen. Maar ze sprak beschaafd en vriendelijk.
“Kom binnen, dan drinken we eerst wat.”
Dat ‘eerst’ bleef in Yvonne’s oren hangen.
“Een espresso?”
Henk zat in een lage luie stoel maar kwam onmiddellijk overeind om haar te begroeten. Hij was wat kleiner dan Yvonne, 1.75m schatte ze. Met een klein glimmend oorknopje, een Rolex-achtig horloge en een tattoo op zijn arm en in zijn nek. Duur gekleed in Jacob Cohen jeans en een Armani shirt. Echt een fout type dacht Yvonne.
Ze werd geleid naar een gemakkelijke fauteuil zonder leuningen met een diepe rug waarin je je kon laten wegzinken. Met achter haar een langgerekt, laag raam dat uitzicht op het duingebied gaf waar de avond al intrad. De zitkamer was verdeeld in een wat hoger gelegen zitgedeelte en een trede daaronder was een eet- en tv-kamer waar een bank en twee gemakkelijke stoelen stonden. Hoewel ze door de wat hogere stoel wat boven Henk en Denise uittorende voelde ze zich toch ongemakkelijk. Door de imposante kamer, de rijke inrichting en misschien ook wel doordat ze zich in de zetel zonder armleuningen wat onbeschermd voelde. Ze trok haar rokje naar beneden, trok haar vestje wat dichter om haar lichaam.
De kamer was tijdloos ingericht, strakke wanden met abstracte kunst, glazen deuren, een werkelijk schitterende open haard waarin een behaaglijk vuurtje brandde. Haar blik ging echter gelijk naar de hoek waar een grote hond even zijn kop opstak en zijn oren spitste. Ze had het niet zo op honden, helemaal niet.
Henk nam haar ongerustheid waar en maakte een aantekening in zijn hoofd. “Wodan doet niets hoor, die blijft gewoon in zijn mandje”.
En inderdaad, de hond legde zijn kop weer neer en leek zijn ogen dicht te doen.

Yvonne wist door haar opvoeding en afkomst hoe je je als gast moest gedragen, gaf complimenten over de inrichting, en de uitstekende witte Bourgogne die Denise haar ongevraagd had ingeschonken. Het glas was te vol dacht ze. Geld, maar geen stijl. Ze nam een flinke slok. Denise vulde gelijk het glas aan…
Na wat gekeuvel viel het gesprek stil. Henk schraapte zijn keel, keek even naar Denise.
“Je bent hier niet zonder reden Yvonne. John heeft een wild idee, een voor mij heel duur plan, en daar zou ik in principe wel voor een deel in willen meegaan. Maar dan moet ik wel wat van je weten. Het gaat over –laten we daar geen doekjes omwinden – over seks. Platgezegd, over betaalde seks. John biedt mij aan om met jou intiem te zijn in ruil voor vermindering van de huurschuld. Let op, ik zeg vermindering. Want het kan natuurlijk niet zo zijn dat een paar avondjes plezier voldoende zijn om een de opgebouwde – en voorlopig alleen maar toenemende schuld – te compenseren. Ik weet precies waar hij mee bezig is, ik ken het type zakenmensen waar hij mee omgaat. Die ruiken zijn problemen en weten dat elke maand rekken de prijs naar de bodem drijft. Dus jullie cash problemen zijn voorlopig niet voorbij. Onze seksuele relatie – als het daarvan komt – zal dus langer duren. Je zult je moeten schikken in de situatie waarin ik, en Denise, wanneer het ons uitkomt, met jou gaan spelen.”
Henk liet even een stilte vallen om het bij Yvonne te laten indalen.

“Dus vertel: Hoe sta jij tegenover seks? Hebben jij en John een wild leven, hoe vaak hebben jullie seks, wat doen jullie, wat vind jij lekker, wat niet, waar droom je van. Allemaal vragen die wij hebben. Dus vertel.”
Overrompeld door de directheid van de vragen kwam er een blos op Yvonne’s wangen.
“We hebben best een goed leven, een goede..seksuele band samen hoor”.
Ze wist dat ze jokte, door alle geldproblemen was het allemaal niet fijner geworden.
Ze vroeg zich af of dit nou al haar tweede glas wat ze leegdronk.
“Hoe vaak per week?”
“Wel, dat hangt er een beetje van af” aarzelde ze,.
“Soms wel drie keer, maar gemiddeld zo’n twee keer per week vrijen we.”
Ze bloosde opnieuw. Dat deed ze altijd als ze jokte. Maar ook het onderwerp vond ze te intiem. Ze trok voor de zoveelste keer haar vestje dichter en trok aan haar rokje.
“Toch te kort” dacht ze.
“ Jullie zijn natuurlijk wat ouder dan wij, maar erg opwindend klinkt het allemaal niet moet ik zeggen. Twee, hooguit drie keer. Vrijen, klinkt niet als een wild seksleven.”
“En wat doen jullie, op en neer, of andere standjes, spelletjes, oraal, anaal, op welke plekken. Praat maar vrij uit.”
Yvonne trok aan haar vestje, nam een slokje. Ze moest uitkijken dat ze niet licht in haar hoofd werd. Maar die vragen….. de manier waarop ze gesteld werden dwongen haar om te antwoorden, maar het was zo intiem allemaal. En het klonk zo grof.
In een poging zich te verdedigen legde ze uit dat ze ‘allerlei standjes’ hadden.
“ook op zijn hondjes?”
“ja, ook ….van achteren” haast beschaamd kwam het eruit.
“Wat is je favoriete standje bij het neuken?”
“Ja dat, dat laatste…van achteren…”
“Helemaal naakt of heb je geile setjes aan, overdag, ’s avonds, in het donker of met het lichtaan”
“Ik heb ook wel wat pikantere lingerie…en ik geef de voorkeur aan het donker of in ieder geval gedempt licht”
“Waarom?” Henk vuurde zijn vragen op haar af en Yvonne moest wel antwoord geven.
“ik vind het wat gênant…eh…” Ze probeerde een ht een beetje weg te lachen, maar het was waar. “Zo van achteren, alsof…”ze maakte haar zin niet af.
“Ja mijn billen, mijn kont… is vrij…zwaar.” En weer dat lachje.
John noteerde in zijn hoofd haar schaamte, niet alleen voor haar boezem, maar ook voor haar achterste.
“Toen je ongesteld werd, vertel eens hoe je seks ontdekt hebt. Als meisje.”
“Veertien, ik was laat. En seksuele gevoelens…” Ongemakkelijk ging ze verzitten, nam een slokje, haar vestje, haar rokje.
Had je al vroeg “van die grote borsten? Masturbeerde je vaak?”
Henk had een kwetsbaar onderwerp aangeraakt. Ze had zich altijd geschaamd voor die borsten. Jongens maakten er opmerkingen over, haar broertje, zelfs haar vader. En ook de meiden in haar klas.
Zachtjes beaamde ze. “Ik was er niet zo blij mee, ik werd er vaak mee geplaagd. En in bed, ontdekte ik dat het aanraken van mijn… je weet wel , in mijn broekje, dat ik daar fijne gevoelens van kreeg.” Ze herinnerde die nachten dat ze voor het eerst haar vagina aanraakte, haar schaamlippen. Meiden in de klas hadden een langwerpig tijdschrift laten zien. Candy. Met foto’s van vrouwen die met hun benen wijd lagen, waar je zo hun vagina kon zien. Vrouwen die hun onderkant zelfs open trokken. Veel vleeskleurige foto’s met roze. En dan ook mannen….Onwillekeurig, ze had het weggestopt, dacht ze aan die keer dat haar vader…
“Gebruikte je alleen je vingers of had je iets wat je erin stopte?
“Nee, dat niet, ik drukte…ik drukte mijn oude knuffeltje ertegen…en dat gaf een fijn gevoel.:
“Had je daar je eerste orgasme?” Vertel hoe je je orgasme ontdekte.”

Het kwam weer boven. Die keer dat ze met een spiegeltje op bed haar onderkant bekeek. De onbekende opwinding in haar kruis. Ze was alleen thuis die avond, vader en moeder zouden die avond laat thuis komen. Ze had besloten te genieten, net als waar die meiden in de klas het over hadden. Klaarkomen. Ze had dat niet gedurfd, telkens als de opwinding te groot werd stopte ze met wrijven. Stapte ze uit bed. Een koud washandje ertegen. Ze voelde zich dan beschaamd, vies. En toch die drang, dat verlangen. Maar die avond besloot ze ‘all the way” te gaan. Ze kleedde zich langzaam uit voor de spiegel. Bekeek haar lichaam van alle kanten, haar borsten, haar billen. Haar kamertje was warm, ze trok alles uit. Ze betastte haar borstjes, haar tepeltjes. Ze voelde als ze in haar tepeltjes kneep een tinteling in haar kruis. Speciaal op dat plekje waar ze haar knuffel zo vaak tegen aan had gedrukt. Met een linkerhand naar haar rechterborst, knijpen, haar andere hand rondjes wrijven over haar….haar kutje…ze durfde het woord nauwelijks te denken. Maar nu…Ze herinnerde zich dat ze natter werd, ze voelde zich warm en ze voelde die tinteling…en doorgaan.
“Aaah, aaaah” ze durfde hardop te kreunen. Ze was toch helemaal alleen. Hoe oud was ze toen? Zestien jaar en voor het eerst echt geil. Even het tempo vertragen en weer door. Ze kon zichzelf zien liggen in de passpiegel. Haar naakte meisjeslichaam. Haar kontje, haar naakte billen, haar grote borsten…de harde tepeltjes…haar hand in haar kruis. Ze woelde en kreunde, aaaah, aaaaaHH. Ze was nu dichtbij, ze was nu echt nat…Het geil droop uit haar kutje…Harder nog, harder, een vinger penetreerde een stukje. …..
En toen…
In haar ooghoek zag ze iets bewegen. In de deur stond haar vader!! Hoe lang stond hij daar al? In een ogenblik waren alle gevoelens gedoofd. Haastig wilde ze een laken over haar heen trekken.
“Nee, laat dat!” “Ga door…sloerie, ga nu maar door en kijk me aan.”
Verward deed ze wat haar gevraagd werd. Hoewel de opwinding in haar hoofd verdwenen was, reageerde haar kutje weer onmiddellijk. Geobsedeerd bleef haar vader kijken en zij naar haar vader. Nu voelde ze opnieuw de opwinding. Bekeken worden. De schaamte, de opwinding. AAAAHHHH! Schokkend kwam ze wijdbeens klaar terwijl ze haar vader met grote ogen bleef aankijken.
Papa draaide zich om. “We waren het cadeau vergeten mee te nemen” hoorde hij haar zeggen. Ma wacht buiten in de auto. We spreken elkaar morgen nog.”