Een week later belt Peter Kasper op.
“Hoi, Kasper. Ik heb een probleem. Kan je me helpen met iets?”
“Wat is je probleem dan?”
“Kara is er met mijn geld vandoor…”
“Heeft ze een ander?”
“Ja, weet ik niet …”
“Politie?”
“Nee, ze heeft een filmpje. Verkrachtingsscene. Voor de grap opgenomen. Voor haar grap dus. Dat heeft ze gepland! Vuil kreng.”
“Ga die gewoon terughalen. Simpel toch?”
“Ze zegt dat als ik iets doe, dan gaat ze met die video naar de kit.”
“Gewoon terughalen, met wat dwang?”
“Die video ligt in een kluis. Iemand doet iets als ze verdwijnt of zo.”
“Wat wil je van mij? Moet ik iets doen?”
“Een maand pachtsom kwijtschelden.”
“Woont ze nog in dat herenhuis?”
“Ja, hoezo?”
Kasper mompelt iets, zegt ‘ja, betaal maar niet’ en hangt op.
Kasper denkt even na, belt dan Peter weer op.
“Als het lukt je die video te geven, wat geef je mij dan?”
“De maand die je me kwijt gaat schelden en een maand extra. Is dat goed?”
Een week later ontvangt Kara een brief. Ze heeft de winwin kansspelprijs gewonnen en ze kan een week naar Ibiza, gratis. Kara is direct achterdochtig, ze heeft nog nooit van de ‘WinWin’ gehoord. Ze bezoekt de website, bij de winnaars staat haar naam!
Ze belt de klantenservice. Ze krijgt bevestigd dat ze gewonnen heeft. Het geld is afgeschreven van… het rekeningnummer van de bank van Peter! Ze grijnst! Een verrassing!
Drie weken later stopt er een busje voor haar deur. Ze wordt opgehaald. Kasper zit achter het stuur, zwart pak, zwarte chauffeurspet op, zonnebril op. Hij tilt gedienstig haar koffer in het busje, helpt Kara galant in te stappen. Als ze zit en haar riem is vastgemaakt, gaat Kasper achter haar zitten terwijl hij mompelt ‘Ben dat ding altijd kwijt…’ en drukt een dot katoen met chloroform tegen haar neus. Kara spartelt even en zakt in elkaar.
Als Kara wakker wordt heeft ze hoofdpijn. Ze ligt recht onder een kaal peertje dat te veel licht geeft voor haar hoofdpijn. Ze doet haar ogen dicht, draait zich om en merkt dan dat ze geen kleren aanheeft. Ze doet voorzichtig haar ogen open. Ze licht op een kale matras, geen hoofdkussen, geen lakens, geen deken. Ze ziet dat ze in een kale kamer is. Er staan drie plastic kratjes tegen de muur. Eéntje met flessen water, eentje met brood en eentje met fruit. Op het kratje met water ligt een stapeltje oranje textiel.
Dan voelt ze dat er iets om haar hals zit, iets hards. Ze voelt eraan, een metalenband met een grote ring eraan vastgemaakt. Aan die ring zit een soepel koord, met aan het uiteinde een lus. Ze komt moeizaam overeind, drinkt iets. Dan pakt ze het stapeltje oranje textiel. Het is een overall. Ze onderzoekt de kratjes. Geen ander kledingstuk, geen ondergoed, wel een doosje tampons. Ook geen schoenen. Ze trekt de overall aan. Die is erg krap en trekt in het kruis. Dan ziet ze dat er een toiletemmer staat. Ze gaat naar de deur, wil die open maken. De deurknop werkt niet, lijkt niet aan het slot verbonden te zijn en gaat te gemakkelijk op en neer…
Kara breekt.
Ze strompelt naar het bed, gaat erop liggen en schreeuwt: “HELP! HELP! WAT IS DIT? HELP!”
Kasper ziet dit allemaal goedkeurend aan.
Na een poosje drinkt Kara weer wat en ze valt in slaap. Als ze wakker wordt is er niets veranderd en dat blijft zo. Ze ziet niemand, ze hoort niets, het licht blijft aan. Er is geen klok, geen raam, geen indicatie of het dag of nacht is. De overall is echt te klein, trekt heel vervelend in haar kruis. Als de derde keer wakker wordt voelt en plast, ziet ze dat haar plasje rood is. Ze voelt aan haar kruis, ontvelt. Door de overall. Ze doet de overall uit. Haar voorraad in de kratjes wordt tweemaal aangevuld terwijl ze slaapt.
Kasper laat haar 8 dagen met rust. Dan zet hij de intercom aan en zet zijn voice recorder aan. Hij tikt tegen een Tibetaanse koperen kom en wrijft over de rand van de kom en die ‘zingt’.
Dan zegt hij: “Elke keer als je dit geluid hoort ga je voor je rustbank staan met je handen op je hoofd.”
Hij stelt de voice recorder zo in dat deze na 2 minuten het geluid afspeelt. Hij loopt naar haar cel en als het geluid weer klinkt doet hij het licht uit. Kara gilt aan de andere kant van de deur! Kasper doet de deur open, stapt naar binnen. Op de band om haar hals zitten lichtgevende stipjes, hij weet waar ze staat! Hij loopt naar haar toe, pakt het koord dat aan de band vastzit en trekt haar mee naar de deur. Daar kan hij het licht aandoen en Kara ziet haar belager voor het eerst! Ze gilt paniekerig.
Kasper trekt haar mee, de gang in, naar de wasruimte. Hij wijst op de bak met het pijpje erboven waar water uit loopt. Hij laat het koord los en zegt: “Wassen.”
Kara kijkt bang om zich heen. Dan ziet ze in de hoek een hoge kooi staan.
Kasper knikt.
“Wassen of in de kooi! Kies maar niet voor de kooi, je stinkt.”
Kara voelt aan het water in de bak. Koud. Ze stapt in de bak, Kasper geeft haar zeep aan. Ze wast zich, ook haar haren. Ze krijgt een handdoek van Kasper. Als ze zich afgedroogd heeft Kasper trekt haar aan het koord mee, de gang in.
Hij brengt haar naar een andere ruimte. Daar staat een tafel, vastgezet in de vloer. Kasper duwt haar met haar bovenbenen tegen de tafel. Hij loopt om de tafel heen en trekt aan het koord. Kara buigt voorover en Kasper zet het koord ergens aan vast. Hij loopt weer om de tafel, gaat achter haar staan. Hij legt zijn hand op haar rug, laat die zakken, voelt aan haar billen, haar bovenbenen.
“Goed spul. Ik heb een vraag.”
“Oh?”
“Dit is de eerste keer dat ik het je vraag. Waar is die video?”
Kara is stil, zegt dan: “Dat zit er dus achter. Wel, als ik langer dan een paar dagen niets van me laat horen gaat die video automatisch naar de kit. Met een briefje van mij erbij. Automatisch. Nog meer vragen?”
“Nee. Ik ga je nu neuken. Ik maak daar een video van. Ook automatisch. Haha!”
“Moet ik nu bang worden?”
“Nee, die video is het bewijs dat je geniet van mijn behandeling.”
“NEEEE! IDIOOT! Weer een verkrachting! Wat is dit…”
“Dit is een vrouw die niet weg kan lopen en geen kleren aan heeft. En die gaat leren gehoorzaam te zijn.”
Kasper laat zijn broek zakken, dan zijn slipje. Dan trekt hij zijn shirtje uit. Hij gaat tegen haar kont staan en legt zijn handen op haar borsten die door haar gebogen houding wat neerhangen. Hij zegt: “Goede borsten.” Kara wil zijn handen wegduwen, waarop hij haar tepels vastpakt. Kara wil weer zijn handen wegduwen. Kasper knijpt zacht in haar linker tepel. Kara zegt: “Nee, nee…”
Kasper zegt: “Zet je handen op de tafel.”
Kara probeert om te kijken, ze ziet dat hij geen kleren aanheeft. Ze schopt naar achteren en raakt zijn scheenbeen. Hij knijpt nu zacht in haar andere tepel.
“Ik kan ook harder knijpen, hoor.”
Kara sist bang: Kan je wel… Vrouw vastbinden, en dan…”
“Ik heb je niet vastgebonden. Je handen zijn los, je benen ook. Je kan alleen niet weglopen. Staan je handen al op de tafel?”
“Als je niet snel… Wie denk je wel…”
Kasper grinnikt. “Ik ben Kasper en jij ben Kara. Ik ben sterker dan jij bent. Jij staat vast en ik niet. Ik doe wat ik wil met je en jij gaat heel gehoorzaam worden.”
“Denk je echt dat… AAAUUWWWWW!”
Kasper heeft zijn duimnagel tegen haar linker tepel gezet en duwt die niet al te hard tegen zijn wijsvinger.
“Kan best harder. Kan ook twee tegelijk.”
Kara kreunt. “Wat moet je dan…?”
“Handen op de tafel en je benen uit elkaar.”
“STERF ZAK! LAFAARD! KAN JE WEL!”
Kasper zucht. Hij doet een stapje naar achteren en pakt een lijntje met klittenband eraan, doet het klittenband om haar linker enkel, dan een andere om haar rechter enkel. Hij trekt de lijntjes strak en Kara is gedwongen haar benen te spreiden, zo ver dat het bijna pijn doet.
“Zal ik dat ook doen met je armen?”
“AS HE HET VUILE LEF HEBT! IK GA ECHT NIET…”
Kasper loopt om de tafel en pakt haar polsen en doet er een handboei om. Pakt dan een lijntje dat een stuk voor de tafel hangt en hij maakt dat vast aan de handboei. Hij trekt dat lijntje strakker en Kara ‘s handen worden schuin naar boven getrokken. Ze kreunt en roept angstig: “WAT IS… NEEE! WAAROM…”
Kasper loopt op zijn gemak om de tafel en staat dan weer achter haar,
“Eens even de vleeskeuring doen. Wat hebben we hier. Een volwassen vrouw, slank, ja, zeker slank. Geen kleren aan en met een zeer beperkte intelligentie. Ja, en die bollen van voren… ja hoor, lekker stevige borsten met een bobbeltje er op. De knopjes! Ook wel tepels genoemd.”
Hij wrijft over haar borsten en streelt haar tepels.
“En dan hier… de lendenen, waar de mensheid uit voortkomt, uit kruipt, uitgeperst wordt, eigenlijk. En dit? Dat zijn kadetten, billen, kont. Stevig en goed rond. Een lekker kontje… Met hier een sneetje tussen bil links en bil rechts en daar zit…”
“AA NEE!”
“Ah Ja! Je kontgat! Eens even kijken.”
Kasper buigt zich iets voorover en duwt haar billen uit elkaar.
“Licht bruin sterretje. Gaaf hoor. Daar duw ik even mijn vinger in…”
Dat doet hij en Kara roept direct in paniek: “NEEE AAAAHHHH”
“Ja, strak. En wat is dat dan?”
Hij heeft zijn vinger teruggetrokken, buigt zich weer over haar kont en duwt haar billen weer uit elkaar.
“Wat is dat dan… Het lijken wel haartjes! Ah, natuurlijk, dat is je kutmatrasje! Leuk hoor, zelfde kleur als het haar op je hoofd. Mooi! Heel natuurlijk, niet mee gerotzooid! Even voelen… zo droog als de zandbank. Wel strak… nee toch niet, je kleine lipjes komen hier een beetje tevoorschijn. Geen hele kip, maar toch. En dan zakken we verder af, bovenbeen, dijen dus, lekker stevig. Kuiten, wel, de rest geloof ik wel voor dit moment. Weer even aan je kutje… JA! Gevonden! Een klein, zacht bobbeltje aan de bovenkant van je plassertje. Eens kijken of dat dingetje wel werkt.”
Kasper streelt met zijn ene hand haar borst en met de andere streelt hij haar schaamlippen en duwt zacht op en langs haar klitje. Kara ondergaat dit allemaal zwijgend. Tot Kasper wisselt, de hand die haar kitje bespeelde gaat naar haar andere borst, de hand die haar borst aaide zakt naar haar kut. Kasper duwt zijn hoofd in haar hals en zoekt haar oor, ze draait haar hoofd weg. Direct knijpt Kasper zacht in haar tepel.
“Niet doen, Kara.”
“STERF LUL!”
Hij pakt in allebei zijn handen een tepel en knijpt zachtjes.
”Niet je hoofd wegdraaien.”
Kara draait haar hoofd terug en Kasper kust haar oorlel. Zijn handen zakken naar beneden. Zijn ene hand naar haar haar kut, de andere naar haar ster. Hij streelt haar kutje, haar klitje en hij streelt haar ster.
“Je bent lekker, Kara.”
Kara zucht. Ook omdat ze merkt dat Kaspers handen weten wat ze moeten doen. Eerst haat borsten, nu haar kut en haar kont! Ze zucht weer.
Kasper heeft al lang in de gaten dat haar lichaam reageert op wat hij doet. En zijn pik reageert op wat Kara doet… Hij duwt zijn eikel tegen haar pruim en fluistert: “Daar gaat hij komen…”
Zijn pik glijdt haar doos in en hij legt zijn handen om haar borsten. Langzaam haalt hij zijn pik iets uit haar kutje, laat hem dan langzaam weer in haar zakken. Zijn handen strelen haar tepels, knijpen zacht in haar borsten. Kara zucht.
Kasper voelt dat ze echt nat is geworden en begint haar steviger te neuken. En dan vangt ze elke stoot op! Kasper neukt haar nu, een lange trage haal eruit, een flinke stoot erin! Kara kreunt! Dan voelt Kasper dat haar kutje samentrekt en ze rilt. Ze is klaargekomen. Kasper is zo ver nog niet. Hij neukt haar in een trager tempo door, pakt haar borsten steviger vast. Hij voelt dat hij gaat komen en trekt zijn pik uit haar, net voordat hij zou gaan spuiten. Hij leunt op haar rug, loopt om de tafel, maakt het lijntje los dat haar armen naar boven getrokken heeft. Hij maakt de handboei los. Hij gaat op de tafel zitten, schuift naar haar toe, steekt zijn benen naar voren en haakt ze achter haar rug in elkaar. Hij schuift zo ver naar haar toe dat zijn pik stijf, kloppend tegen haar maag rust.
“Kara, nog een vraagje, dit is de tweede keer. Die video?”
“Stik jij maar, lul!”
“Ik schuif zo een beetje naar achteren, Kara. Dan pijp je me.”
“Nee.”
“Geen probleem. Dan doe ik iets wat ik heel geinig vind. Ik doe een ring achter je tanden en ik neuk je keel tot ik gekomen ben of tot jij gestikt bent.”
“Dat… Ik doe het wel. LUL!”
“Ja, lul. Ophappen maar! Oh, ja. Je kan mijn piemel er afbijten, dan ben ik snel doodgebloed. Je kan je wel losmaken. Geen probleem. Maar je kan mijn keldertje NOOIT uitkomen. Je verhongert. Langzaam. Snap je?”
“JA! Kom maar met dat dingetje.”
Kasper schuift naar achteren en Kara bukt iets, hapt zijn eikel op. Ze likt en sabbelt en met haar handen aait ze zijn ballen. Kasper voelt dat hij gaat komen en zegt: “Alles doorslikken…”
Hij spuit zijn zaad haar keel in en Kara verslikt zich. Hoest, zijn zaad komt op Kaspers kruis.
“Schoonlikken, Kara! Goed spul!”
Dat doet ze.
Daarna klimt Kasper van de tafel af, maakt haar enkels los, pakt het koord dat aan haar metalen halsband vast zit en zegt: “Dat was het bijna voor vandaag.”
Hij neemt haar mee naar haar cel, duwt haar naar binnen.
Even later is hij terug met schoonmaak spullen.
“Schoonmaken.”
Kara heeft niet veel keuze. Bovendien is het wel vuil geworden in haar cel.
“Mag ik daarna wat vragen?”
“Ja.”
Ze maakt alles schoon terwijl Kasper toekijkt.
Dan vraagt ze: “Waarom? Wat heb jij hieraan?”
Kasper zegt: “Omdat ik dat geinig vind en omdat het kan. En omdat ik het nog geiniger vind je te temmen. En ik wil die video. Dit is de derde keer dat ik vraag: waar is die video?”
“Je kan mij niet temmen.”
“Let maar op.”
Kasper wijst op de schoonmaakspullen en zegt: “Nu komt les twee. Kom mee.”
“Dat was toch…”
Kasper geeft haar een kletsende oorvijg. Kasper pakt het koord en trekt haar de cel uit, de doucheruimte in en trekt haar naar de kooi in de hoek. Hij doet de deur open en duwt haar naar binnen. Ze past er net in, zo ondiep en smal is het ding. Hij doet de deur dicht. Het koord dat aan haar halsring zit maakt hij een stuk boven haar vast, hij trekt het strak en ze moet op haar tenen staan.
“Gaaf, ja? Een uitvinding van de Viet Cong. Eens kijken hoe lang jij op je tenen kan staan.”
Kasper loopt weg. Na tien minuten gilt Kara dat ze het niet langer kan volhouden. Na 15 minuten worstelt ze zwijgend om adem te krijgen. Ze heeft de tralies vast, trekt zich op, zakt weer naar beneden, trekt zich weer op. Dan geeft ze het op. Na een paar seconden trekt ze zich weer op, huilt, haalt piepend adem. Zakt weer naar beneden, kreunt. Vecht voor een teug lucht, zakt weer terug… Dan zakt ze in elkaar. Ze hangt in de band om haar hals. Ze heeft het opgegeven. Kasper maakt het koord los, doet het deurtje van de kooi open en trekt haar eruit. Hij tilt haar op en brengt haar naar de water bak. Hij laat haar in het water zakken en direct doet ze haar ogen open en hijgt, hoest en kreunt. Kasper tilt haar weer op en brengt haar naar haar cel. Het koord dat aan haar halsring vastzit maakt hij vast aan een lijntje dat aan een oog in de muur vast zit.
“Maak je cel schoon voordat je gaat slapen.”
In zijn controleruimte start hij een langlopende tape met Japanse trommels…
Hij ziet dat ze zich in haar cel moeizaam opricht en de cel gaat schoonmaken.
Als ze daarmee klaar is doet hij het licht in haar cel uit.
Vijf uur later doet Kasper het licht in haar cel weer aan. Hij laat het geklingel van de Tibetaanse kom horen. Ze reageert niet. Hij zet het geluid harder en laat het getinkel weer horen. Ze wordt wakker, gaat zitten. Kasper laat het geluid weer horen, weer harder. Kara schrikt op, gaat voor haar bed staan, de handen op haar hoofd. Kasper grinnikt.
Hij gaat haar cel binnen, maakt het koord los en trekt haar mee naar de waterbak. Hij wijst op de toiletpot, Kara plast. Kasper wijst op de waterbak, Kara wast zich. Kasper trekt haar mee naar de ruimte met de tafel.
“Wacht hier.”
Even later zet hij een kratje met fruit, brood en chocopasta op de tafel.
“Staand eten.”
Dat doet Kara.
Als ze genoeg gegeten heeft zegt ze: “Ik heb dorst.”
“Je hebt je kans bij de waterbak gehad. Ik heb een vraag, de vierde keer: waar is de video?”
Kara kijkt hem even aan, zwijgt dan. Stuurs kijkt ze naar de vloer voor haar voeten.
“Geef me je koord aan.”
“Stik, lul.”
“Vanaf nu noem ik je ‘dwaze Kara’, afgekort is dat DOMME KOE.”
“Afgekort?”
“Zet die krat op de vloer en ga met je bovenbenen tegen de tafel staan.”
Kara kijkt hem boos aan, zegt niets, doet niets.
Kasper loopt naar haar toe, bukt zich om het koord te pakken. Kara springt langs men en wil weglopen. Kasper steekt zijn arm uit, om het middel van Kara. Hij tilt haar op en zet haar onzacht tegen de tafel. Hij pakt het koord, loopt om de tafel en trekt haar zo strak over de tafel dat ze met haar borsten op het tafelblad ligt. Hij knoopt het koord ergens aan vast.
Hij gaat achter haar staan. Met haalt een blikje vaseline uit zijn zak en twee kunststof scharende klemmetjes. Hij legt die net buiten Kara ’s bereik. Dan duwt hij een klodder vaseline haar ster in.
Kara schrikt. “AIII!”
Hij laat zijn broek zakken, zijn boxer volgt. Zijn piemel staat strak omhoog. Hij duwt zijn eikel zwijgend tegen haar ster, pakt haar heupen vast en duwt zachtjes tegen haar kringspier. Kara knijpt haar kont zo krachtig mogelijk dicht.
Kasper buigt zich over haar rug en zegt zacht: “Zie je die twee leuke plastic dingetjes? Daarmee kan je iets vastpakken. Er zitten twee palletjes in, als die over elkaar schuiven zit het ding vast. Wordt gebruikt om aders dicht te klemmen. Sterk spul. Wil je nu je kontje opendoen?”
“Lul…”
Kasper pakt een pincetje en buikt, tast om Kara heen en dan heeft hij haar schaamlip te pakken en zet direct het pincetje erop. Kara gilt nu echt! Kasper zet snel zijn pik tegen haar kont, duwt hard, harder en schiet haar darm in! Hij neukt haar kont en Kara gilt en kermt aan een stuk door. Het duurt niet erg lang en dan spuit Kasper zijn zaad haar darm in.
“Dat was de ochtend wip met veel geschreeuw. Domme koe!”
Kasper maakt haar los, trekt haar naar de ruimte met de waterbak. Onderweg probeert Kara het klemmetje los te maken, die nog steeds aan haar schaamlip hangt.
“Afblijven. Niet vergeten, ik heb er nog eentje. Als je me irriteert zet ik die op je klit. Drink nu.”
Dat doet Kara.
“Ik kan je in die kooi zetten, tuinslang er op, dan heb je net zo veel water als je wilt. Of ik kan dat koord weer straktrekken, de Viet Cong methode. Of ik kan je kut onderzoeken, tweede klemmetje er ook op! Of ik geef je een kop koffie. Zeg het maar.”
“Eh… koffie?”
“OK.”
Kasper trekt haar naar de houten stoel, ze gaat zitten en Kasper maakt een riem vast die over haar buik loopt, zoals een veiligheidsriem in een auto. Dan loopt hij weg en komt even later met een beker en een thermoskan met koffie. Hij zet die voor Kara op de vloer. Dan pakt hij het tweede pincetje en zegt: “Handen op je hoof en GEEN GELUID!”
Dat doet Kasper en zet de tweede pincet op haar andere schaamlipje. Kara kreunt en de tranen lopen over haar wangen.
Kasper zet de koffie en de beker op de armleuningen van haar stoel. Kara wil de thermoskan pakken, maar Kasper is dat voor.
“Heb ik gezegd dat je je armen van je koeienkop kan weghalen? TERUG DIE HANDEN!”
Dat doet Kara. Kasper pakt de thermoskan op, schenkt koffie in de beker en ruikt eraan. Dan zet hij de beker voor Kara neer, op een armleuning en zegt: “Straks gaan we lekker seksen. Jij doet gewoon alles wat ik van je vraag. Denk jij ook niet?”
Kara kijkt hem angstig aan.
“Wat, eh…”
Kasper geeft haar een oorvijg.
“Zeg alleen maar JA!”
Kara barst in snikken uit en zegt: “Jaha…”
Kasper geeft haar de beker met koffie. Versterkt met GHB.
Ze drinkt de koffie. Na een tijdje vraagt Kasper: “Mijn pincetje, lekker wel, toch?”
Kara was door de koffie even afgeleid, maar nu merkt ze dat ze wat aan de pijn gewend is geraakt. Ze stamelt: “Nou… ja…”
Kasper laat haar even met rust. Hij loopt van haar weg en komt dan terug met een soepel touw. Hij maakt de riem los de haar op de stoel vast hielt.
“Kom, naar de tafel, lekker seksen! Naar de tafel!”
Hij pakt het koord niet en Kara tilt dat zelf op en loopt voor hem uit naar de tafel!
“Goed zo, koeienkop! Je leert het wel!”
Ze gaat met haar buik tegen de tafel staan. Kasper zegt: “Draai je om. Eerst mijn vriendje schoonmaken. Jouw poep zit er nog op.”
“NEEE! VIES! Dat kan je niet…”
Kasper zwijgt, tikt tegen de twee klemmetjes die in haar schaamlippen knijpen.
Kara zwijgt direct. Ze draait zich om.
“Sabbelen, koe!”
Kara knielt, hapt zijn pik op, sabbelt hem schoon. Die behandeling zorgt er wel voor dat Kasper ‘s pik weer stijf is geworden!
“Op de tafel zitten.”
Dat doet Kara, heel voorzichtig, de klemmetjes mogen niets raken! Kasper maakt de klemmetjes los en legt ze op tafel.
“Kom, weer sabbelen, dan PIJPEN!”
Kara komt van de tafel af, knielt en neemt zijn pik in haar mond.
“Hij moet zo ver naar binnen dat mijn ballen je kin raken.”
Kara probeert dat te doen, maar keer op keer, kokt ze en dan schiet zijn piemel haar mond uit. Kasper had makkelijk haar hoofd kunnen vastpakken en haar zo dirigeren, maar dat was niet zijn plan.
“Nog één minuut en dan straf ik je.”
Kara doet fanatieker haar best, tot ze echt moet overgeven en de buik van Kasper onder haar maag zit.
“STOP!”
Hij trekt haar mee naar de waterbak.
“Wassen. Jezelf.”
Kara wast zich, Kasper spoelt haar kots van zijn buik, Zijn pik zakt naar beneden.
Hij trekt de nu schone Kara weer naar de tafel.
“Ga met je buik tegen de tafel staan, armen naar achteren.”
Dat doet Kara. Kasper pakt van onder het tafelblad een klittenbandje en maakt haar polsen aan elkaar vast. Dan pakt hij een lijntjes dat naar boven gaat. Een lijn met een haak eraan. De haak gaat om het klittenbandje om haar polsen en Kasper trekt dat strak. Het lijntje gaat door een katrol die naast de tafel hangt en even later staat Kara voorovergebogen, de armen achter zich naar boven getrokken naast de tafel. Ze kreunt. Haar schoudergewricht staat op spanning, pijnlijk! Inmiddels heeft Kasper een soepel koord vast en legt er geoefend een losse lus in. Die gaat om haar neerhangen borst en Kasper trekt de lus iets aan, de knoop zit tussen haar neerhangen tieten. Het koord gaat nu om haar andere borst, dan weer terug en door de lus die om haar andere borst zit. Dan trekt hij de lussen strakker. Even later zit het koord strak om haar beide borsten, het koord knelt, haar borsten puilen een beetje uit.
“Blijf maar even staan.”
Kara zucht, ze kan immers geen kant op? Na een minuutje of zo voelt ze dat haar borsten opzwellen, pijnlijk opzwellen.
Kasper bukt op dat moment en bekijkt haar borsten.
“Jaja, ze komen op kleur.”
Hij gaat op de tafelrand zitten en duwt zijn blote voet zacht tegen de borst voor hem. Kara schrikt, dat doet pijn! Kasper pakt voorzichtig, met zijn blote tenen, de dichtstbijzijnde tepel vast. Kara kreunt en wil opzij stappen, maar haar armen die achter haar rug omhooggetrokken worden, staan dat niet toe.
“Koe, koe, domme koe, nu is het tijd voor de vraag, de vijfde keer dat ik het vraag! Waar is de video?”
Kara steunt en wil wat zeggen, dan slikt ze en zegt: “Al heel gauw gaat die video naar de politie…”
Kasper zucht. Hij komt van de tafel af en bukt, hij trekt het koord om haar borsten wat strakker aan.
“Straks ga ik iets doen wat ik geinig vind. Ik neuk je en ik knijp in je knoppen. Wat zal je een kabaal maken! Trouwens, ‘kabaal’ is een jiddisch woord, het betekent ‘herrie’. Maar dat had je vast al zelf bedacht. Met die koeikop van je. We gaan beginnen.”
Kasper gaat achter haar staan, hij duwt haar enkels opzij, gaat tegen haar kont aan staan. Haar kut is nu lager dan zijn pik.
“Je bent te laag. Ik zal je maar iets meer ophijsen!”
“NEE, KASPER! NEE!”
Kasper laat het touw vieren dat haar armen naar boven trok en maakt het klittenband om haar polsen los.
“Kom voor me staan, kont tegen me aan, handen op de tafel. Ik steek hem er zo in. Lekker meewerken hoor!”
Kara gaat tegen hem aan staan en Kasper duwt haar iets voorover, duwt zijn eikel tegen haar kut aan en duwt hem naar binnen, een klein stukje.
“Kara, koetje, nu rustig mij neuken. Je weet wel, je gaat net zo lang heen en weer tot ik gekomen ben en jij mag ook, als je dat lukt. Begin maar!”
Kara gaat voorzichtig naar achteren en naar voren met haar heupen en Kasper ‘s stijve jongen wordt gemasseerd door haar warme vlees. Na een poosje merkt Kasper dat ze nat wordt.
“Je kut wordt vochtig, Kara! Jij houdt wel van iets dwang geloof ik!”
“Iets… Klootzak!”
Kasper gromt geïrriteerd en tast om haar heen, totdat hij haar strakgespannen borst voelt. Hij laat zijn nagel over haar tepel glijden en Kara springt gillend van hem weg. Zijn pik glijdt uit haar doos.
“Kara, koeienkop, het is het beste als je heel snel weer voor mij komt staan.”
Kara snikt.
“Doe je dat dan niet meer?”
“Kom hier en ga voor me staan.”
Dat doet ze. Kasper tast weer om haar heen. Hij legt zijn handen tegen de zijkanten van haar borsten en zegt: “Doe je best. Als ik denk dat je niet goed gefocust bent doe ik dit…”
Hij duwt een vinger tegen haar strakgespannen borst. Kara gilt en roept: “NEEEEE! IK DOE HET… DOE HET…”
Kasper houdt zijn handen tegen haar borsten gedrukt.
“Begin maar.”
Kara neukt zijn pik weer. Tot Kasper merkt dat hij bijna gaat spuiten.
“Sta nu stil, even…”
Kara beweegt niet meer.
Kasper laat zijn handen zakken, naar haar kut. Hij voelt haar schaamlippen op zijn piemel. Hij voelt aan de bovenkant van haar snee en daar is wat hij zoekt: haar klitje. Hij wrijft over haar klit en Kara weet niet of ze blij moet zijn of niet. Kasper voelt het klitje steviger worden en wrijft zacht over het bobbeltje en dan voelt Kara dat ze natter aan het worden is, het begin van een orgasme. Als ze bijna komt knijpt Kasper hard in haar klit en Kara maakt een schrikbeweging.
“Blijf HEEL stil staan, Koe!”
Kara blijft stil staan en Kasper wrijft weer over haar klit. Hij zorgt er zelf voor dat zijn pik star en stijf blijft door af en toe iets meer in haar te gaan… Intussen voelt Kara dat er weer een orgasme aan zit te komen. Dan voelt ze dat de andere hand van Kasper naar haar stijf en opgezwollen borst gaat. Hij legt zijn hand zonder te drukken op haar borst, zijn vingers gespreid, tussen zijn wijsvinger en duim haar tepel, die hij niet aanraakt. Zijn andere hand speelt met haar klitje, zijn pik beweegt zacht in haar. Kara steunt en zweet, ze kreunt en trilt.
En dan komt ze onverwacht klaar!
Ze siddert, beeft, valt bijna om! En dan knijpt Kasper hard in haar borst, zijn hand op haar tepel en ze jankt.
“AAAIIII AUAUAUWWWW… KASPERRRRRR…”
Ze wil van Kasper weg, ze richt zich op en ze wil opzij stappen, weg van haar kwelgeest!
Kasper pakt direct haar borsten stevig vast en ze gilt nu harder!
“NEEEEE NEEEEE. OOOHHHH!”