Hoofdstuk 23 Ik kreeg geen reactie en was bang dat ik een beetje te ver was gegaan met Eva. Ik zou dit moeten rechtzetten. Op zijn minst bespreken. Ik had al wel besloten dat ik de foto zou laten staan, ten eerste stond ze er niet herkenbaar op en ten tweede was de site in Nederland bijna niet te vinden, en dan nog.. Ik had haar hierover gelijk aan het begin van onze relatie gewaarschuwd en de straf was verdiend. Ergens begreep ik haar fout wel, onze liefde en de niet altijd even keiharde grenzen maakten het niet altijd even duidelijk wat mijn verwachtingen van haar waren. Maar de naaktregel’ stond aan de basis van de rest en dat had ze wel moeten weten. Tegen het einde van de middag kreeg ik een email van Eva. Hoi lieve Alexander, Ja hoor ik hou ook nog steeds van jou al was ik vanochtend best pissig (letterlijk en figuurlijk) toen ik mij naar huis moest haasten om me te douchen en om te kleden voordat ik naar mijn werk kon. Gelukkig was ik niet de enige die te laat was omdat er ongelofelijk veel files stonden. Het drong in de loop van de dag tot me door dat je gelijk had al vond ik zelf de straf een beetje zwaar, het leert me wel dat ik me aan jouw opdrachten moet houden. Doordat ik ook verliefd op je ben was ik een beetje vergeten dat ik ook je eigendom was. Ik ga vandaag gelijk na mijn werk naar huis en vroeg naar bed want ik ben erg moe(raar he?) Ik zag in mijn agenda verder dat je nog geen nieuwe ontmoeting hebt gepland, ben je nog steeds op me? Ik ben het hele weekend vrij en hoop je dan te zien. Veel kusjes en ik hou van je Eva’ Ik was enorm blij met dit mailtje echter voordat ik daar verder over nadacht opende ik haar agenda en claimde haar hele weekend op. Wat ik met haar zou gaan doen daar had ik nog genoeg tijd voor over om er over na te denken. De telefoon rinkelde en al snel nam mijn werk me weer in beslag. Doordat er in de laatste minuten nog een klant van me met een probleem belde liep mijn werkdag flink uit. Af en toe keek ik wel even in huize Eva waar ik haar in haar blootje zag rondlopen en later (in de kleermakerszit) op de bank naar tv zag kijken. Heerlijk dat voyeurisme bij je eigen meisje. Om half acht vond ik het allemaal wel mooi, morgen was er weer en dag en ik ging naar huis. Het eerste wat ik daar deed was nog een keer gluren bij Eva, maar blijkbaar was ze naar bed gegaan, het beeld bleef op zwart. Om half negen, ik had net een pizza uit de oven verorberd ging de bel en stond Astrid onverwacht voor de deur. Ik liet haar binnen en zette koffie. Astrid kwam wel netjes naakt de kamer binnen en gaf me een zoen op mijn wang. Daarna nam ze op de bank plaats met haar mooie benen licht gespreid. Ik had nu echter geen zin in spelletjes ondanks de supergeile aanblik. We praten wat en keken met een half blik naar de tv. Het leuke was dat het overduidelijk was dat Astrid zo geil als boter was en hoopte dat ik met haar aan de gang zou gaan, juist door hier niet op in te gaan was de avond op zich al een spel. Het was gezellig maar om een uur of 23.00 wilde ik wel naar bed. Om Astrid een beetje te gemoed te komen gaf ik haar een vibrator en liet haar een masturbatieshowtje geven. Toen ze klaar gekomen was liet ik haar gaan. Met een stijve pik (dat dan weer wel) sloot ik de computer af, deed de lichten uit en ging naar bed.. Voordat ik de slaap ging proberen vatten masturbeerde ik mijzelf ook even met wisselend beelden van Eva en dan weer van Astrid voor me, mijn eigen geile meiskes Midden in de nacht werd ik wakker gebeld, in eerste instantie liet ik de telefoon gaan maar toen deze voor de tweede keer begon besloot ik toch maar op te nemen. Omdat ik als één van de leidinggevenden het dichtst bij de zaak woonde stond ik ook op het lijstje wat door de beveiliging en de politie kon worden gebeld als er zich iets voordeed op de zaak. En die politie had ik nu aan de telefoon, de zaak stond in brand en of ik kon komen. Ik schoot snel wat kleren aan, zette een baseball pet op mijn hoofd en rende het huis uit. Bij kantoor aangekomen zag ik dat ze de sleutel in principe niet meer nodig hadden, Wij ook niet meer trouwens want de brandweer stond wel liters water en schuim op het pand te spuiten maar de vlammen waren zowel op de benedenverdieping te zien maar sloegen ook uit het dak.
Van de commandant vernam ik het trieste nieuws dat ze de boel gecontroleerd lieten afbranden. Voor mijn ogen verbrandde niet alleen het pand maar ook jaren energie en hard werken. Hoewel alle computerbestanden veilig waren, alle schetsen, tekeningen en drukproeven die er voor klanten klaar lagen gingen in rook op. Omdat er op nog geen 500 meter afstand sporen waren van een poging tot brandstichting ging de politie, zo vertelden ze mij dat het om brandstichting ging. Ik probeerde op mij in te laten werken wat de gevolgen waren van het drama wat zich voor mijn ogen afspeelde. De directeur van het bedrijf naast ons die tegenover onze zaak woonde stelde zijn kantoor aan mij ter beschikking. Ik reed snel heen en weer naar huis waar ik me douchte en mijn laptop op haalde en probeerde me te bedenken wat ik nu allemaal moest gaan doen. Waar lagen de prioriteiten en wat konden we nu doen. Alles was verzekerd maar voor dat we nieuwe (specialistische) computers en software zouden hebben geinstalleerd, dat zou wel even duren. In het kantoor (met uitzicht op de smeulende resten van wat gisteren nog mijn werkplek was) belde ik de directeur en de rest van het management team het bed uit. Ze zouden allemaal direct komen. De rest van de dag bestond uit vergaderen, plannen en noodplannen. Omdat ik over de sales ging betekende het dat ik alleen mijn team contact kon laten opnemen met bestaande klanten om hen de situatie uit te leggen en met de secretaresses om hen alle afspraken af te laten bellen. We waren de hele dag bezig om te kijken wat we konden doen, hoe nu verder te gaan. Maar een nieuw (tijdelijk) kantoor, nieuwe apparatuur en dergelijke regelen, hoe we het ook wenden of keerden, het zou minimaal weken duren voor we weer echt aan de slag konden gaan met wat we eigenlijk hoorden te doen; de in en externe communicatie van bedrijven, huisstijlen en websites. Mijn team kon niet meer dan klanten proberen te behouden en noodplannen opzetten zodat de klant zo weinig mogelijk last zou hebben van deze brand. Omdat ik als salesmanager slechts enkele keyaccounts had kon ik weinig meer doen dan deze gelijk in de komende week bezoeken. Ik plande die afspraken samen met de klanten. Maakte met mijn team een plan de campagne (zij zouden drie maal per week bij mij thuis komen voor overleg) en samen met de directeur besprak ik de situatie, mijn hoofdtaak (zorgen voor nieuwe klanten) was op dit moment overbodig en dat hield in principe in dat ik in de komende weken, zeer waarschijnlijk maanden, als vliegende keep zou fungeren. Verder betekende de situatie vooral dat ik minder werk zou hebben dan normaal. Al gold dat niet voor deze bizarre dag, ik kwam laat in de avond thuis en ging gelijk naar bed. De rest van de komende werkdagen zou ik voornamelijk vanuit huis werken op ontmoetingen met het management team na dan.. we zouden wel zien. Zo kwam het dus dat ik pas in de namiddag weer contact had (op een kort mailtje en telefoontje na dan) met mijn geliefde Eva die me belde dat ze op weg was naar me toe. Door alle commotie had ik geen tijd gehad om haar mail te lezen (waar onderhand echt wel commentaar zou staan over haar foto op de site) of om plannen te maken voor het weekend. Ik was helemaal vergeten dat Eva een koffer met kleding mee moest nemen dus ik keek een beetje verbaasd toen ze aan kwam lopen met een enorme koffer die aan haar manier van lopen te zien behoorlijk zwaar was. Ik heb van alles maar wat meegenomen schat zei ze waarna we elkaar zoenend begroeten. Na de kus trok ze ter plekke haar kleren uit (dat had ze inderdaad heel goed begrepen) waarna zij de slaapkamer in ging om haar kleding en andere dingen in mijn kast te leggen en hangen. Ik schonk onderhand een drankje in en daarna nestelden we ons knuffelend (we konden niet van elkaar afblijven als pril geliefden) op de bank. We bespraken wat er die week allemaal gebeurt was en dat terwijl ik niet van haar lijf kon afblijven. Al snel vroeg Eva, die mij ook wilde voelen of ik me ook wilde uitkleden. Met een lachje vroeg ik of zij nu de Dominant wilde spelen, maar ik voldeed aan haar verzoek. En lief en rustig met elkaar spelend gingen we op in ons gesprek maar nog meer in onze lichamen en gevoelens van liefde voor elkaar. Door alle stress had ik geen zin in spelletjes en ook zij vond het wel goed zo.. op de bank met mijn piemel in haar handen..Ik viel op een gegeven moment veilig in haar armen in slaap.. en Eva nam het initiatief om mij mee naar bed te nemen.. En terwijl zij me streelde en kuste en knuffelde viel ik in een diepe slaap.
Hoofdstuk 23 Op zaterdagochtend werd ik op een heerlijke manier wakker, terwijl de geur van verse koffie en verse broodjes in de oven het huis zo’n gezellige ochtendsfeer gaf deed ik mijn ogen open omdat mijn ochtenderectie door een pijpende Eva harder dan hard gemaakt werd. Ik beloonde haar al snel door kreunend en zuchtend in haar mond en over haar gezicht klaar te komen. Dit was nog eens wakker worden en aan het korte haar trok ik Eva naar mijn gezicht toe om haar te zoenen. Mijn eigen sperma werd daarbij over ook over mijn eigen gezicht gesmeerd en ik proefde het in haar mond. Na een korte vrijpartij gingen we lekker bloot de woonkamer in en genoten van de koffie en broodjes. Ik was uitgerust en vergat alle zorgen van de afgelopen week. De wereld bestond alleen maar uit Eva en mij.. heerlijk. Eva wilde graag zien hoe mijn kantoor er nu bij lag, ik zelf ook wel want de laatste keer had het pand nog liggen smeulen en moest de brandweer haar werk nog afronden. We namen gezamenlijk een douche (waarbij ik Eva mijn intieme delen liet scheren wat ze teder en voorzichtig deed) en liepen de slaapkamer in. Ik bekeek de kleding die ze had mee gebracht om iets uit te kiezen wat ze moest dragen. Ze had van alles meegenomen van sexy lingerie tot jeans, van t-shirts tot spannende topjes. Ik koos uit de diverse mogelijkheden een regenjas die tot net boven haar knie?½n kwam en die met een riem leuk getailleerd kon worden. Schoenen mocht ze zelf uit kiezen. Ze keek me verbaasd aan. Is dat alles? vroeg ze me. Ja, dat is alles, niemand die wat van je kan zien en het is tenslotte wat regenachtig. Antwoordde ik lachend. Ze trok de jas aan (ik zag aan haar dat ze spijt had dat ze niet langer had nagedacht over de kleding die ze had meegenomen) en bekeek zichzelf in de spiegel. Terwijl ik me ook aankleedde wist ik dat Eva, ondanks de jas (en ondanks dat niemand kon zien dat ze daaronder naakt was) zich heel erg bloot zou voelen. We verlieten mijn woning (waarbij ik Eva nog even voorstelde aan een buurvrouw waar ik extra lang mee bleef babbelen) en stapten ten slotte in mijn auto. Dat deed je expres he? vroeg ze me toen we in de auto zaten. Ja lief, dat deed ik expres gaf ik toe. Ik plaagde haar nog verder door haar zodra wij het dorp hadden verlaten de opdracht te geven haar jas los te knopen en halfopen te doen. Zwijgend voldeed ze aan mijn wens maar keek me wel even aan met een blik van moet dit nou’. Ik streelde even haar blote poesje en zij dat ze een braaf sletje was. Er was weinig verkeer en behalve een heel gelukkige jongen van een jaar of zestien (die bij een kruizing waar ik moest stoppen om ander verkeer voorrang te geven) een blik in de auto wierp en dus op haar zichtbare borsten en kutje kon zien. Eva keek strak voor zich uit met het schaamrood op haar wangen. Ik genoot van de situatie. Vlak voor dat we bij mijn kantoor aankwamen liet ik haar de jas weer dichtknopen. Bij de trieste restanten van ons bedrijf parkeerde ik mijn auto op de parkeerplaats van de buren. Ons pand was neergehaald en met de resten lag ook de parkeerplaats vol. Er stonden hekken om de ruine waar we met 30 man nog geen paar dagen geleden zo hard hadden zitten werken. Ik was er stil van en stapte uit de wagen. Eva kwam naast me staan en nam mijn hand in de hare. Zwijgend bekeken we de puinhoop waar een aantal mannen in rondliepen. Eén ervan kwam op me af en ik stelde me voor als salesmanager van het eh.. bedrijf. Hij was van de inspectie en was hier met zijn collega’s om te kijken of ze de oorzaak van de brand konden vaststellen. Tijdens ons gesprek wierp hij meerdere malen een blik op Eva die voornamelijk reageerde door zijn blikken te negeren. De man ging op een gegeven moment weer verder met zijn werk toen er nog een auto aankwam die voor de puinhopen parkeerde. In eerste instantie herkende ik Kany, een secretaresse en receptioniste niet. In haar vrije tijdskleding en haar losse witblonde lokken (die anders opgestoken waren) zag ze er oogverblindend uit. Haar felblauwe ogen, mooie gezicht en zo bleek onweerstaanbaar mooie lijf vielen me nu pas op. Hoe vaak was ik haar niet snel en in gedachten voorbij gelopen en nooit had ik gezien dat deze meid zo verschrikkelijk ongelofelijk knap was. Misschien maar beter ook want haar vriend of man (dat wist ik dus ook niet) stapte uit de auto. We stelden onze wederzijdse partners voor en ik merkte aan Eva dat ze aan de ene kant wel door de grond kon gaan, maar dat ze ook de (duidelijk bewonderende blikken) van mij aan het adres van Kany niet echt kon waarderen. We bespraken de situatie die voor Kany eigenlijk nog erger was dan alleen de brand. Ze was aangenomen op tijdelijke basis (niet mijn afdeling dus geen idee) en dat tijdelijke contract was door personeelszaken stop gezet. Ze vertelde dat ze daar behoorlijk van baalde want ze had het zo naar haar zin gehad. Omdat ik haar niet alleen heel mooi maar ook heel sympathiek vond, beloofde ik haar mijn best te doen om iets voor haar te regelen. Ik zei er wel bij dat ik niets kon garanderen omdat ik zelf ook nauwelijks wist hoe de komende tijd er voor het bedrijf zou uitzien.
Daarna namen we handenschuddend afscheid, waarbij ik me niet kon inhouden om de vriend van Kany nog even te zeggen dat hij maar enorm bofte met zo’n vriendin. In de auto maakte ik vervolgens vol verbazing mee dat Eva woedend was. Hoe ik het toch in mijn hoofd haalde om een secretaresse zo te bekijken, zo mooi was ze ook weer niet en ze ratelde maar door. Mijn lieve Eva was jaloers! Onbegrijpelijk, een naakte Astrid, een Martin en bekeken worden door anderen maakte haar niets uit maar nu was ze jaloers, en niet zo’n beetje ook. Ze dreigde met het be?½indigen van onze relatie, als ik dacht dat ik beter kon vinden moest ik het maar doen en zo ging ze maar door met irrationele opmerkingen. Ik liet haar lekker uitrazen, reageerde nauwelijks op haar woorden. Maar ze bleef doorgaan. Ik reed een bospad in en diep in het bos zette ik de auto in de berm en liet haar uitstappen. Ik liet haar (met korte barse opdrachten) jas uittrekken en ze moest met haar handen op de motorkap en kontje achteruit gestoken voor me plaatsnemen. Ik opende mijn broek en neukte haar ruw en hard. Toen ik mijn kwakje in haar lijf had gespoten (en zij was klaargekomen) knoopte ik mijn jeans dicht. Jij bent mijn lief, jij bent mijn hoer en jij bent van mij. En als dat niet genoeg voor je is dan loop je maar naar huis . Ik stapte in en stak een sigaret op. Eigenlijk begreep ik dit gebeurde echt niet, maar daar zouden we het vast nog over hebben. Ook was ik benieuwd wat Eva nu zou doen. Het trotste en dwarse meisje pakte bruusk haar jas van de grond, trok m aan en knoopte en bond m met zekere trots vast, rechte haar rug en begon voor mijn auto (totaal de verkeerde kant op) bij me weg te lopen. Ik startte mij auto en reed langzaam achter haar aan terwijl ik ook nog wel moest lachen omdat ze daar alleen in regenjasje en op hoge hakken trots over een nat en vochtig bospad probeerde te lopen. Tot overmaat van ramp (voor Eva) brak op een gegeven moment ook nog een hak van haar schoen af. In eerste instantie liep ze door, in een soort mank, eendachtig loopje, toen werd ze blijkbaar nog kwader en gooide haar schoenen in een slootje. En nog steeds liep ze door, nu op blote voeten. Hoofdschuddend bekeek ik haar, genoot ook wel van haar trots en ik vroeg me af hoe lang ze dit zou volhouden. Dit bos was groot, een van de grootste bossen in Drenthe en het pad wat zij afliep was kilometers lang. Bovendien was het lopen op die mooie blote voeten van haar vast geen pretje op de ruwe zandgrond. Eva deed haar best, eerlijk is eerlijk, ze liep zo minimaal een 3 kilometer voor mijn auto uit. Ik wist dat ik het langer zou volhouden in de droge en warme auto. Op een gegeven moment gaf ze het dan ook maar op. Ze stopte, wachtte tot ik naast haar stond en stapte in, sloeg de deur hard dicht en met haar armen over elkaar ging ze boos naast me zitten. Ik reed weer rustig verder en liet haar verder haar gang gaan. Thuis gekomen (nu gelukkig geen buren in de buurt) stapte ze uit, sloeg wederom de deur hard achter zich dicht en ging ongeduldig staan wachten tot ik de huisdeur voor haar opende. Ze stapte binnen, trok haar jas uit (die ze woest van zich af gooide) en ging aan de eetkamer tafel zitten. Ik negeerde haar totaal en ging op de bank zitten. Met een sigaret bekeek ik haar. En ook nu genoot ik van mijn lieve, leuke maar nu even boze Eva.”