Hoe gezellig het ook was met Martin, ik moest nog één ding regelen voor ik haar terug zou brengen naar huis dus stuurde ik Martin na anderhalf uur en enkele biertjes weg. Vanaf nu zou hij onze vaste thuiskapper worden, op dat voorstel had hij gelijk enthousiast en positief gereageerd. Het zal de lezer zijn opgevallen dat ze tot nu toe nog niet één keer bij haar naam genoemd is. Dat was ook een besluit geweest wat ik voordat ik haar opgehaald had uit Meppel al had genomen. Ze zou van mij een naam krijgen die ik bij haar vond passen. De eerste reden was omdat ik vond dat dit het begin was van de rest van haar leven en dus een soort wedergeboorte maar de doorslaggevende was een andere Haar eigen naam was dezelfde als mijn moeder en dat vond ik op zijn minst ontoepasselijk en onprettig. Ik wist dat een naamsverandering nogal wat met zich mee zou brengen (en vast voor veel verrassende en verwarrende situaties zou zorgen) maar dat benadrukte nog meer haar nieuwe positie als mijn eigendom. Ik had er al even over nagedacht wat de mogelijkheden waren maar opeens was het me ingevallen. Ze mocht aan de eetkamertafel gaan zitten. Daar vertelde ik dat haar nieuwe naam Eva zou worden. Ook dit had ik doordacht. Ik legde haar uit dat haar naam door mij gekozen was omdat Eva simpelweg stond voor Eigendom van Alexander, maar ook als de eerste vrouw in mijn leven die nog maakbaar en geschapen’ kon worden. Eva had zwijgend geluisterd en ik vroeg me eigenlijk af wat ze er van vond, maar ze stond op kwam bij me op schoot zitten en zei Ik zal jouw Eva zijn, in alle opzichten en betekenissen . En ze zoende me, een zoen die ik beantwoordde en onze tongen vonden elkaar. Langzaam maakte ik me op een bepaald moment toch van haar los. Ik moest haar onderhand eens naar huis brengen. Ik had daar overigens geen zin in maar ik moest bij haar thuis toch nog even het een en ander voor elkaar maken, al had zij daar nog geen idee van. Eva kreeg haar jurkje en schoenen weer en mocht zich aankleden. Ik had nu al weer zin om alles uit te trekken, deze mooie jonge vrouw maakte enorme lust en begeerte in mij los, maar ik beheerste me. Samen liepen we naar mijn auto en reden naar haar woning toe. Onderweg raakte ik haar nog regelmatig even aan, ik kon gewoonweg niet van haar afblijven. Ze woonde in een leuk ingerichte flat in een nette woonwijk (ik had eigenlijk niets anders verwacht), de vrouwelijkheid straalde van alles in haar huisje af. Eva wilde zich gelijk weer uitkleden maar ik stak daar een stokje voor. Als ik haar nu weer naakt voor me zou krijgen dan wist ik wel zeker dat ik weer met haar aan de slag wilde en met haar en haar lijf wilde gaan spelen. Dus hield zij haar kleren aan terwijl ik haar opdroeg haar laptop op te starten. Ik pakte de creative live webcam die ik had meegenomen van huis uit mijn tas en installeerde de software op haar computer. Daarna installeerde ik het programma sightspeed op haar computer. Ik vertelde haar dat ze vanaf nu als ze thuis kwam als eerste haar computer moest aanzetten (de software had ik zo ingesteld dat camera en sightspeed automatisch zouden opstarten) en dat ze zich daarna moest uitkleden. Ook thuis moest ze altijd naakt zijn. Ik kon met de software thuis inloggen op haar computer en camera en kon zelfs de camera sturen zodat ik haar kon bekijken. Ik wist dat zeker in het begin ze zich heel bewust zou zijn van de camera maar dat dat op den duur zou verminderen en dat ik haar dan kon bekijken zonder dat ze zich dat besefte. Het was niet alleen een controlemiddel zijn, maar ook een tool om haar zich altijd te laten beseffen dat ze mijn eigendom was, mijn sletje en slavin. Om dat nog eens wat duidelijker te maken stelde ik haar agenda in Outlook zo in dat ik ook haar agenda op afstand kon inzien. Ze kreeg de duidelijke opdracht om al haar plannen (tot en met schoonmaak, sporten, boodschappen doen en natuurlijk afspraken met derden in haar agenda te plaatsen. Ik kon vanuit mijn eigen huis ook tijd van haar claimen door dit in haar agenda te zetten. Mocht zij afspraken maken met vrienden en vriendinnen of familie moest ze de aard van de afspraken en de personen die daar bij betrokken waren uitvoerig te beschrijven zodat ik een duidelijk overzicht had van wie er een rol in haar leven speelden en welke die rol was. Eva vroeg me of ik haar dan altijd in de gaten zou houden en ik maakte haar duidelijk dat ik dat inderdaad zou doen met alle middelen voorhanden. Ik voelde dat ze hier toch wat terughoudend op reageerde (niet dat dit enige invloed zou hebben). Je bent mijn eigendom en je hebt zelf de keuze gemaakt om 100% de mijne te zijn Eva, ik hoop niet dat je nu gaat twijfelen? Ik moet er gewoon nog even een beetje aan wennen, het gaat allemaal zo snel en het is allemaal zo intens. Ik heb het gevoel dat ik in een achtbaan van emotie en ervaring en fantasie en werkelijkheid zit . Haar omschrijving van haar gevoel kon ik wel volgen. Want ook ik had nu geen duidelijk beeld meer voor ogen hoe deze verhouding/relatie zich zou ontwikkelen. Maar ik wist dat het goed zou komen en ik vertelde haar dat ik alle vertrouwen had in ons. Het werd nu echt tijd om te gaan, ook ik had de volgende dag weer het begin van de werkweek voor de boeg en het begon behoorlijk laat te worden. Toch kon ik het niet laten om haar in mijn armen te nemen, haar jurk uit te trekken en haar nog één keer tot de mijne te maken. Een korte en heftige vrijpartij volgde voor ik de deur achter mij dicht trok.
Hoofdstuk 8 Tijdens de rit naar huis liet ik alle ervaringen van het afgelopen weekend nog eens door mijn hoofd gaan. Wat was er veel gebeurt in die paar dagen. Ik had Eva ontmoet en haar tot de mijne gemaakt, ze was een prachtige jonge vrouw van 25 en gewillig, spontaan, lief, trots, intelligent en onderdanig. In mijn wildste dromen of mijn realistische verwachtingen had ik dit niet zien aankomen. Iedereen weet dat het moeilijk is (ook binnen de groep mensen met bdsmgevoelens) om een (spel) partner te vinden waarbij er daadwerkelijk een klik is. Wederzijdse verwachtingen en fantasie, aantrekkingskracht sluiten vaak niet volledig op elkaar aan waardoor er een teleurstellende ervaring overblijft. En nu had ik Eva gevonden, een geschenk uit de hemel. Ondanks dat ik soms op het randje had gebalanceerd (het lange blonde haar van Eva had ik eigenlijk niet moeten afknippen) had Eva zich niet teruggetrokken. In retrospectief zou ik die actie ook niet snel herhalen. Het meisje was hiervoor geschapen, maar misschien waren we ook wel voor elkaar gemaakt want er waren meer gevoelens gaan spelen dan alleen een rollenspel En dat dit wederzijds was dat voelde ik gewoon. Nu moest ik er voor zorgen dat ik niet alleen de spanning op peil hield maar ik moest er ook voor zorgen dat ik een balans kon vinden tussen de verliefde en tedere gevoelens die ik voor haar had en onze behoefte om Dominant en een onderdanige rol te vervullen. Ik hoopte dat ik dit waar kon maken voor ons beiden. Toen ik thuis kwam startte ik gelijk mijn computer op. Eva had die van haar nog aanstaan zag ik toen ik inlogde op haar computer. Ze zat naakt op haar bank met een kopje thee en luisterde naar de radio. Het mooie was dat zij niet kon zien dat ik was ingelogd.. ik was nu een voyeur, ik kon mijn eigendom bekijken zonder dat ze het wist. En allemachtig wat was ze mooi zoals ze daar ontspannen zat. Ik opende mijn Outlook en zag dat ze al een emailtje had gestuurd. Ik bekeek haar agenda en werd warm van binnen toen ze bij het afgelopen weekend had gezet dat ze een topweekend had gehad met haar nieuwe vriend, als dat geen duidelijk bericht was naar mij toe dan wist ik het ook niet meer. Ik opende de email. Lieve Alexander, Ik wil je graag laten weten dat ik heb genoten van ons weekend. Ik had niet verwacht dat het zo perfect zou lopen en dat er gelijk zo’n goede klik zou zijn. Jij zult dit ook wel niet hebben verwacht. De afwisseling van heel lief en teder naar intens gemeen (en dat vaak totaal onverwacht) maken me gelukkig, ondanks dat je me ter beschikking stelt van anderen voel ik je liefde en aandacht en maakt het me trots dat ik aan al je uitdagingen tot nu toe kan voldoen; hoe vernederend soms ook. Ik wil je graag bedanken dat je me zo geil hebt gemaakt en gewoon gelukkig.. dit is de vrouw die ik wil zijn. Heel lief vond ik het van je dat je er voor zorgde dat Martin mijn haar weer heeft gerestaureerd (je schrok zelf ook een beetje van jezelf toen je dat deed he?). Maar lieve Alexander, ik ben en wil je eigendom zijn.. en ook je impulsen zal ik moeten ondergaan. Ik vertrouw je en (hoop niet dat je schrikt, ik denk dat ik verliefd aan het worden ben.. De jouwe, Eva’ Ik was blij met haar reactie, heel blij. En het liefst had ik haar nu gelijk opgebeld, een msn berichtje gestuurd; even contact met haar opgenomen.. Oh wat verlangde ik naar haar, ik wilde zo graag met haar spelen Maar ik hield me in. Het waren intense dagen geweest en ik wist dat zij ook graag wilde dat ik contact op zou nemen. Ze zat er op te wachten, dat wist ik gewoon zeker. Maar ook nu moest ik er voor zorgen dat ik even afstand nam. Als ik nu zou bellen zou ik als verliefde puber bezig zijn.. Nee Eva zou de komende dagen niets van me horen. Ik zou haar bekijken maar ze zou op geen enkele manier wat van me horen. Ik zou haar verlangen en onzekerheid laten groeien. Ze zou meer aan me gaan denken dan haar lief was. En ja, de ellende daarvan was dat ik mezelf daar ook mee had, maar tja dit was gewoon de beste methode om haar te laten voelen dat ze van mij was.. en ik wilde haar afhankelijk van me maken.. haar horen smeken om mijn leiding en affectie. Bekaf ging ik naar bed, ondanks mijn extreme vermoeidheid viel ik pas na tijden draaien en woelen in slaap. Hoofdstuk 9 Maandagochtend; ik word wakker van de wekker en sleep me mijn bed uit. Ik heb echt onrustig geslapen en wankel richting de keuken om alvast koffie te zetten zodat die alvast klaar is als ik gedoucht heb. Als ik de koffiepot wil vullen valt mijn oog op een briefje dat onder aan de pot vastgeplakt zit. Dank voor mijn nieuwe coupe xxx’. Een glimlach glijd over mijn gezicht en ik ben gelijk een stuk vrolijker. Uit de douche gekomen pak ik een bakje koffie en start mijn computer op. Uiteraard log ik eerst in op de laptop van Eva. Ik zie haar door haar huis lopen, eerst nog ongewassen en even later als ze onder de douche vandaan komt. In mijn agenda zie ik dat ik deze ochtend thuis kan werken want mijn eerste afspraak is in het weekend per mail afgezegd, mijn klant is ziek. Zo kan ik (langer dan ik anders zou hebben gekund) Eva blijven volgen tot zij de deur uit gaat. Tevreden merk ik dat ze pas op het allerlaatste moment haar kleding aantrekt. Als adviseuse verzekeringen trekt ze (praktisch voor de camera) een strak mantelpakje aan en minstens net zo belangrijk ze doet dat zonder slip of bh aan te doen. Ik weet dat ze zich vandaag heel bewust is van haar nieuwe situatie en dat ze donders goed weet dat ze (eventueel) door mij bekeken wordt. Het leuke is dat ik haar heel regelmatig even direct voor de laptop zie staan om te kijken of ze email heeft ontvangen.. Nee liefje nog even niet’ denk ik. Dan gaat sluit ze de laptop af (en gaat vermoedelijk naar haar werk). Ik probeer om aan mijn werk te beginnen, maar het valt ook mij niet mee om me te concentreren op mijn bezigheden. Regelmatig betrap ik mezelf er op dat mijn gedachten afdwalen naar Eva. Gelukkig moet ik om 13.00 uur wel bij een klant zijn en dan vliegt de tijd ineens wel voorbij door de afleiding die ik heb.
Als ik om 19.00 uur thuis kom belt Martin, hij wilde me even bedanken voor de speciale ervaring die hij had gehad. Ik moet lachen en vertel hem dat het ook voor mij totaal overweldigend en onverwacht was allemaal. Hij vraagt me op de man af of wij ooit ook zullen vrijen of seksen; ik kan dat wel waarderen en vertel hem dat dit best eens een keer kan gebeuren maar dan voornamelijk om Eva haar plaats te laten weten.. als straf of vernedering of als afwijzing van haar. Eigenlijk gebruik je mij dus ook voor je spelletjes?? Martin is direct en eerlijk en ik geef openlijk toe dat dit inderdaad de situatie is. Alles voor ons geluk Martin, en inderdaad ben jij daar gewoon een tool bij, en het leuke is dat ook jij dat leuk en spannend vind toch?? Martin antwoord bevestigend. Ons open gesprek maakt me weer opgewonden en ik be?½indig het gesprek en ga weer eens kijken hoe het in Meppel is. Eva zit met een bord op schoot te eten en te kijken naar de televisie. Het is niet alleen een geil gezicht hoe zij daar naakt zit maar het is ook gewoon een mooi gezicht. Omdat ik het helaas niet kan fotograferen maak ik een paar screenshots voor mijn dossier. Daarna zet ik mijn msn aan, met mijn status op beschikbaar. In de hoek van mijn computerscherm zie ik dat Eva het geluidje van mijn aanmelding hoort en ik ben benieuwd hoe lang het duurt voordat haar nieuwsgierigheid haar naar haar computer zal leiden. Ik ben nog maar net in gesprek met een maatje uit het westen als ik haar inderdaad zie plaatsnemen achter haar laptop. Oh wat zou ik haar graag aanspreken nu, maar ik besloten haar tot woensdag te negeren (en hoop dat t mij gaat lukken). Ik vraag me af of ze gaat proberen om me aan te spreken, ik zie de twijfel op haar gezicht.. zal ik wel of zal ik niet. Ze besluit om het niet te doen, en ik geniet van de aanblik van haar. Op afstand zie ik haar onrust en dat is overduidelijk; ze blijft maar in haar blootje heen en weer tippelen tussen haar laptop en haar bank. Dit is denk ik nog wel het moeilijkste voor een Dominant, het vereist een enorme zelfbeheersing om je subje te kunnen manipuleren.. maar ik wil haar echt op haar knie?½n dwingen. Haar laten voelen dat niet haar, maar mijn verlangens en voldoening voor gaan. Ik open haar agenda en bekijk haar plannen maar eens voor de komende weken. Ik zie dat ze onderhand (en vraag me af waarneer ze dat heeft gedaan) haar agenda duidelijk heeft ingevuld. Wel zo trouwens dat er ruimte genoeg overblijft voor mij om tijd van haar op te kunnen eisen. Wat ik dus nog even niet doe. Ik wil haar eigenlijk in het weekend weer bij me hebben; maar tot mijn teleurstelling staat daar dat ze vanaf vrijdag tot zondagavond al plannen heeft: Naar Antwerpen’ Omschrijving: Ik ga met Maria en Theresa een weekend naar Antwerpen. Beiden zijn al vriendinnen van mij vanaf de middelbare school en wij delen altijd alles met elkaar. Maria is getrouwd en huismoeder en Theresa is een lesbische lerares. Dit weekend is al maanden geleden gepland. Zo, de dames delen alles?? Schiet er door mijn gedachten. Dat mag ze me wel eens uitleggen en ze mag me vooral vertellen wat ze de vriendinnen allemaal heeft verteld. Maar goed Eva beschrijft inderdaad haar activiteiten en dat is een goed begin. Te zijner tijd zal ik haar hier wel eens over ondervragen, nu kan dat niet als ik de stilte tussen ons wil behouden. Ik baal er enorm van dat ze dit weekend al heeft vastgezet en twijfel er nog even over of ik haar zal opdragen dit weekend af te zeggen. Maar respect voor eigen leven is van belang als we het op lange duur willen gaan redden. Ik laat de afspraak dan ook staan, al besef ik me dat het nu minstens een week zal duren voordat we elkaar weer zullen zien. Want aan een uurtje Eva heb ik niet genoeg. Het weekend daarna is Eva nog wel vrij, echter onder mijn begrip van stilte valt ook het plannen van een afspraak.. dus ik moet het er maar op gokken.. Ik blijf regelmatig kijken naar de beelden uit Meppel, en omdat ik weet dat ik daarmee het allemaal alleen maar moeilijker maak voor mezelf sluit ik om 22.30 uur mijn computer af (Eva zit met een glas wijn op de bank tv te kijken, met een totaal openhouding zodat haar lichaam goed te bekijken is). Eva blijft in mijn hoofd rondzingen, het lijkt wel of ik alleen aan Eva kan denken. De hele dinsdag en woensdag log ik regelmatig op haar laptop in en bekijk hoe zij zich houd aan haar opdracht om naakt te zijn. Ik bekijk haar onzekerheid, haar twijfels, haar behoefte om kontact op te nemen, ze heeft het zelfde als ik. Op woensdag ben ik zover dat ik echt hoop dat zij durft te erkennen dat ze me mist, al zou ze dan één van mijn regels zou overtreden. Ik weet dat haar trots haar weerhoud en aangezien dat bij mij ook zo is (en omdat ik bepaal wat er zal gebeuren en zij dat moet weten) houd ik me aan mijn negerende houding. Hoofdstuk 10 Als ik woensdagavond thuis kom log ik gelijk in op de agenda van Eva. Ik heb gedurende de dag besloten om haar nog voor het weekend te zien, simpelweg om dat ik aan de grens ben gekomen van mijn eigen geduld en zelfbeheersing. Ik zie in haar agenda dat ze qua werk geen afspraken heeft staan en dat geld ook voor de vrijdag. Ik bekijk haar even via de camera en zie dat zij dezelfde onrust vertoond als ik bij mezelf voel en ik besluit haar een kort emailtje te sturen. Eigenlijk sta ik zelf niet zo achter deze actie die puur in mijn verlangen en behoeftes haar oorsprong vind, maar ik laat haar de mogelijkheid om te beslissen. Al blijft het eigenlijk een verkapte inmenging in haar dagelijks leven. Eva, ik zie dat je nogal onrustig bent. Kan jij eigenlijk wel werken zo in deze staat of meld je jezelf ziek donderdag en vrijdag?’
Ondanks dat ik haar hier een eigen keuze laat, weet ik dat haar verlangens vermoedelijk de doorslag zullen geven voor haar beslissing. Ik zelf wacht tot zij heeft geantwoord voordat ik mijn afspraken cancel. Dit heeft dus wel degelijk een enorme impact op zowel haar als mijn leven. Maar ik mis haar nu zo dat het me even niet uitmaakt. Bovendien heb ik al jaren geen klant afgebeld omdat ik ziek was dus vertel ik mezelf dat het moet kunnen. In mijn scherm zie ik dat Eva hoort dat er een email binnen is gekomen. Ik zie haar naar de laptop komen, zie haar lezen. Zelfs de twijfel is zichtbaar en voelbaar. Ze gaat met haar handen door haar haren en dan neemt ze een besluit. Het is raar en zenuwslopend als je dat wel kunt zien maar niet weet welke kant t op gaat. Eva pakt haar telefoon en ik zie dat ze in gesprek is. Het is een kort telefoontje en direct nadat ze heeft afgebeld komt ze weer naar haar laptop. En vrij snel komt bij mij het verlossende bericht binnen: Lieve Alexander’ Ik ben inderdaad te onrustig en afwezig om mijn werk goed te kunnen doen dus is de inhoud van mijn agenda veranderd . Je Eva. Ik open haar agenda en zie dat ineens zowel de donderdag en vrijdag leeg zijn. Ik vul direct in: Woensdagavond 21.00 uur. Klaarstaan op station Meppel in werkkleding met beperkingen. Tasje met toiletspullen (die ik achterlaat) neem ik mee. Ik claim de tijd in haar agenda tot vrijdagmiddag 15.00 uur. Ik wil haar de tijd geven om zich voor te bereiden op haar weekendje met haar vriendinnen want daarmee heeft ze afgesproken om zes uur. Vervolgens pak ik zelf ook de telefoon (terwijl ik Eva volg tijdens haar voorbereidingen) en bel een collega die de komende dagen voor mij mijn taken over moet nemen. Ik vertel hem (zonder al te veel details) wat er aan de hand is en hij neemt het sportief op en zal me vervangen tot maandag. Dan maak ik me ook klaar om Eva op te gaan halen. Pas in de auto besef ik me dat ik nog totaal geen enkel plan of idee heb gemaakt voor de komende twee dagen. Echter ik ben opgetogen als een klein kind.. ik zal Eva weer tot mijn beschikking hebben.. Ik ben echt veel te vroeg op het station in Meppel en ga in de restauratie een kopje koffie drinken. Eigenlijk vind ik mijn gedrag Dominant onwaardig en heb heel goed door dat ik me niet door mijn geilheid en verliefdheid moet laten leiden wil ik haar eigenaar blijven. Even voor negenen zie ik dat Eva op zelfde plek gaat staan als de eerste keer. Op het eerste gezicht een zelfverzekerde zakenvrouw aan het heen en weer wippen op haar hakschoenen zie ik echter dat ze nerveus is. Ik houd mezelf tegen om niet naar buiten te rennen en haar in mijn armen te nemen. Als ik dat zou doen zou ik zelf verloren zijn, ik moet mezelf in de hand houden. Daarom wacht ik totdat ik (met bonzend hart dat wel) naar buiten loop en haar van achter benader. Loop maar mee , ik hou mijn opmerkingen kort en loop richting mijn auto. Zonder haar aan te raken, zonder haar aan te kijken en zonder haar te zoenen. Zij volgt me. Als ze naast me zit en ik de auto in beweging zet zegt ze me zacht en timide dat ze me enorm heeft gemist. Mijn antwoord is kort dat weet ik . De rit verloopt vervolgens zwijgzaam. Voor het eerst bespeur ik bij haar onzekerheid en is er van haar trots weinig meer te merken. Het negeren van haar de afgelopen dagen heeft gewerkt. Het dringt nu bij me door dat ik weliswaar haar heb kunnen volgen en mijn eigen gevoelens ook. Zij heeft niets gehoord, zij is tussen allerlei gevoelens heen en weer geslingerd. Mijn opzet heeft dus gewerkt. Hoe moeilijk het mezelf ook valt besluit ik dat ik haar nog even op afstand houd. Voor het eerst kan ze zich geen houding geven, onder mijn norse uiterlijk (ik heb moeite om het in de plooi te houden) lach ik. Hoofdstuk 11 Ik zet mijn auto op mijn parkeerplaats en loop zonder ook maar wat te zeggen voor Eva uit naar binnen. Ik negeer haar nog steeds, open mijn brievenbus en pak de lift naar mijn appartement. Devoot, stil en onzeker volgt ze me, ik denk dat ik begrijp dat ze wat anders heeft verwacht maar dan moet ze nog even wachten. Ik hang mijn jas op en plof op mijn bank. Eva blijft onzeker, zelfs bedremmeld in het midden van de kamer staan. Een schitterend gezicht; een beauty van een vrouw in mantelpak die zich totaal geen houding durft te geven. Ik neem er gelijk een foto van.. een contradictio in termini is bijna nooit in een plaatje te vatten; en hier staat het gewoon voor me. Een grotere tegenstelling bestaat er niet.. mantelpak en timide.. Volgens mij hebben wij een afspraak? zeg ik kort en zo bars als ik maar kan. Ze zet haar tas neer op een stoel en trekt daadwerkelijk haar mantelpakje, schoenen en blouse uit die ze netjes over de stoel heen legt. Voor de zoveelste keer zie ik haar naakt voor me staan, de trotse zelfverzekerde houding is echter volledig verdwenen. En dat wil ik nog even zo houden. Dus jij deelt alles met Maria en Theresa? . Zacht antwoordt ze instemmend, maar vergeet de houding die ik van haar verwacht. Ik sta op en vanachter pak ik haar armen en plaats ze in haar nek. Ik pak de polsboeien en zet haar handen vast. Vervolgens pak ik de rijzweep en geef haar een harde (echt harde) tik op haar billen. Ze slaakt een gilletje en ik vertel haar geen geluid te maken. Jij vraagt er om h?¿? Wil je nou echt zo graag een foto op het internet?? Nee Alexander als het u belieft niet.. Gedraag je dan zoals ik het wil en geef antwoord op mijn vragen Eva weet (zichtbaar) niet wat ze met deze situatie aan moet. Ze is onzeker maar wil het zo graag goed doen. Ze verlangt naar me maar weet niet waar ze nu aan toe is, uit mijn houding kan ze niets afleiden. Wat heb je die meiden vertelt? vraag ik haar Dat ik een nieuwe vriend heb, Alexander Is dat alles?? Eh nog voor dat ze de rest kan formuleren geef ik haar een tik op haar borsten Is dat alles?? De rest wilde ik dit weekend vertellen Alexander Jullie deelden alles, ga je mij ook delen?? Mijn vragen stelde kort en in staccato.. ze kreeg nauwelijks de ruimte om te denken of antwoord te geven. Eh, nee nu gaf ik een tik over haar vagina. Ze kronkelde met haar lichaam en probeerde zo de klappen te vermijden. Bepaal jij dat Ik wist dat ze nooit een goed antwoord kon geven omdat ik bepaalde wat goed was. Oh wat werd ze klein toen ik haar een zweepslag over haar onderbuik gaf. De striemen waren snel en duidelijk.
Nee Alexander, dat bepaal jij . Ik legde de zweep aan de kant, voelde aan haar kutje (droog) en reikte haar een buttplug aan. likken en inbrengen en ze deed wat ik van haar verlangde. Dit was zeker niet prettig voor haar. Doordat ze zo heen en weer werd geslingerd in haar hoofd qua gedachten en gevoelens was ze nu (nog niet) geil. Ik reikte haar tepelklemmen aan en zonder morren plaatste ze op haar tepels. Zo liet ik haar even staan om wat foto’s te maken. Daarna plaatste ik enkelboeien met een heel klein kettinkje verbonden en bond haar handen voor haar buik. Breng me maar een biertje, ben je in ieder geval nog ergens goed voor.. Ze waggelde richting de keuken en maakte met moeite de koelkast open, pakte er op haar knie?½n een blikje bier uit en bracht het (geopend dat wel) naar me toe en zette het op tafel voor me. Zie ik eruit als een boer of zo? Ik drink uit een glas . En daar waggelde ze weer naar de keuken om nu met een glas terug te komen. Weet jij niets? Een bierglas spoel je met koud water En voor de derde keer stuntelde ze naar de keuken om het glas om te spoelen. En toen ze terugkwam schonk ze het glas vol met bier. Op haar knie?½n bood ze het aan. Ze was weer waar ik haar wilde hebben.. Maar ik miste haar trotse houding. Voor het eerst nadat ik haar had opgehaald gaf ik een positief teken en streelde en kroelde door haar haren. Ze hief haar hoofd op naar me (met de houding van een trouwe hond die straf heeft gehad). Ik bleef strelen je bent braaf . En ze legde haar hoofd op mijn been. Ik knipte met mijn vingers en wees op het midden van de kamer. Ik wilde haar proberen haar trotse houding weer te laten aannemen zonder dat ik dat zou zeggen. Maar ondanks dat ze de aanwijzing netjes opvolgde bleven haar schouders enigszins gebogen en was haar hoofd iets gebogen. Dit was dus niet wat ik wilde! Ik stond op en verwijderde alle boeien en de tepelklemmen. Ik pakte de rijzweep weer en zag een korte huivering door haar lijf gaan. Ik ging voor haar staan en gaf haar nu voor het eerst een oppervlakkige zoen op haar lippen. Haar ogen lichtten even op. Daarna duwde ik met het zweepje haar hoofd omhoog. Een korte tik tegen haar handen en ze deed ze uit haarzelf in haar nek en nog een klein tikje op haar billen en ze stond rechtop in de houding die ze de vorige keer vanuit zichzelf telkens aannam. Waarom ben je zo anders? vroeg ik.. nu met een zachte stem.. Ze begon ineens te ratelen.. Ze hoorde niets van me, ze was zo bang geweest dat ik haar niet meer wilde, en ze wist toch dat ik dat wel wilde en toen was ik zo afstandelijk en ze brak.. Eva, de trotse vrouw van de week ervoor was doordat ik haar had genegeerd totaal onzeker en bijna overspannen geworden. Tranen liepen over haar wangen toen ze vertelde dat ze gelijk verliefd op me was geworden na onze ontmoeting en dat ze t allemaal zo graag goed wilde doen. Ze had zo gerekend op snel weer contact, een telefoontje of sms’je of een opdracht. De dagen dat ze niets van me had gehoord waren haar zo zwaar gevallen. Ze zou alles voor me doen, als ik haar maar niet weer zolang alleen liet worstelen. Ik deed haar armen naar beneden en nam het huilende meisje in mijn armen en trok haar op de bank. Ik zoende haar en streelde haar. Ik troostte haar. De trotse vrouw van een nog geen week geleden, probeerde nu als een klein bloot meisje zo dicht mogelijk tegen me aan te kruipen. Toen ze een beetje gekalmeerd was zette ik haar weer in het midden van de kamer met haar handen in haar nek. Zelf ging ik weer zitten om even na te denken over de volgende stap. Ik besloot eerlijk te zijn…”