Dave loopt rustig door de gang naar zijn kantoor. Bij zijn kamer gekomen pakt hij de deurkruk, opent de deur en loopt naar binnen. Zijn secretaresse kijkt op. Enigszins verbaasd want ze is gewend dat hij altijd snel naar binnen loopt en direct naar zijn kantoor gaat. Dan beseft ze dat dit ook voor haar de laatste keer zal zijn dat hij binnenkomt. Hij blijft in haar kamer en loopt rustig richting het raam. Hij draait zich om en ze kijken elkaar aan. Alles is geregeld MaryJane, het bedrijf is nu definitief verkocht zegt Dave de contracten waren in orde, bedankt nog voor je werk daaraan maar ze zijn nu getekend en ik ben directeur af. Volgende week komt hier een nieuwe directeur. En jij, wat ga jij doen? vraagt MaryJane. Ik ga naar huis, eerst eens een paar weken genieten van mijn vrijheid. Je weet wat dit bedrijf waard is, dan kun je ook op je vingers natellen dat ik niet meer hoef te werken, 36 jaar en binnen. Ik had dat nooit verwacht toen ik acht jaar geleden noodgedwongen deze plek innam. Eigenlijk moet ik mijn vader bedanken, maar ja die is niet meer. Hij staat voor het raam, draait zich om en kijkt uit over de stad. Het uitzicht is hier altijd mooi. Hun kantoor in Sears Tower is gevestigd op de etages 68 tot 72 en het directiekantoor heeft de bovenste daarvan. Hij kijkt naar omlaag. De mensen lijken mieren en de auto’s zijn net veldmuisjes, zo bewegen ze ook. Hollen, stilstaan, hollen, enzovoort. Dan draait hij zich om. Ga je nog een keertje met me uit eten MaryJane, als een soort van afscheid?
MaryJane glimlacht, ik ga heel graag nog een keer met jou uit eten Dave, wat mij betreft vanavond nog, ik heb toch niks te doen. Zal ik je om een uur of zeven oppikken? Ik zorg dat ik klaar sta, je weet nog waar ik woon? Ja zegt Dave dat weet ik nog. Hij loopt zijn kantoor in en komt een paar minuten later met zijn koffertje naar buiten. Nou MaryJane, het zit erop. Ik wens je alvast veel succes voor de toekomst. Dave loopt naar haar toe en geeft haar twee kussen op haar wangen. Ik zie je vanavond nog. Ja, Dave, tot vanavond. Hij wandelt de deur uit en MaryJane kijkt hem na. Ze voelt traantjes opwellen. Acht jaar is een hele tijd. Toen ze negen jaar geleden hier kwam werken, werkte ze voor John, de vader van Dave. Een man die hard werken eiste maar daar dan ook een goed salaris tegenover zette. Groot was de verslagenheid in het bedrijf toen de onheilstijding hun bereikte. Het vliegtuigje waarin hij en zijn vrouw, de moeder van Dave, zaten was gecrasht, geen van de inzittenden had het ongeluk overleeft. Twee weken later kwam Dave. Ze merkte dat hij veel van het karakter van zijn vader had. Ook hij eiste vaak veel van zijn personeel, maar zette daar ook wat tegenover. Zo gaan ze nu één keer per jaar met het voltallige personeel een vrijdag en een zaterdag uit. Er is een kerstbonus ingevoerd. MaryJane is een van de mensen die een auto van de zaak kreeg. Nu is hij weg. Ze ziet hem vanavond nog wel een keer, maar dan ? De relatie tussen haar en Dave was er een van directeur en secretaresse. Elkaar blindelings vertrouwen. Zorgen dat ze er altijd was. Maar verder niets, ja twee kusjes op haar wangen als ze jarig was. Ze pakt een tissue uit haar tas en met een spiegeltje in de andere hand dept ze haar traantjes droog. Ze gaat verder met haar werk maar merkt dat ze zich niet kan concentreren. Ze kijkt op de klok. Nog een half uurtje. Dan zit de werkdag erop.
Die avond wandelen ze om kwart over zeven gearmd naar een restaurant aan de oevers van Lake Michigan. MaryJane herkent de naam, ze heeft hier vaak genoeg gereserveerd voor Dave en zijn bezoek. Zelf is ze er nog nooit geweest. Bij het terras aangekomen krijgen ze een plek met uitzicht op Chicago. Het begint te schemeren en de stad heeft het merendeel van de verlichting al aan. Het blijft een indrukwekkend gezicht al die hoge kantoortorens. Dit restaurant ziet er leuk uit Dave, ik was hier nog nooit geweest. Heb ik jou nog nooit hier mee naar toe genomen? reageert hij verbaasd waarom heb je me dat niet eerder gezegd MaryJane, dan hadden we hier zeker een keer gaan eten. Ach Dave, jij was altijd druk, druk, druk en ik heb buiten mijn werk ook mijn bezigheden. Maar ze zullen me hier best wel kennen van de telefoon want jij hebt hier de afgelopen jaren heel wat keren gegeten. Maar je hebt voor jezelf nog geen toekomstplannen gemaakt? vraagt MaryJane hem even later. Nog niet veel beaamt Dave voor de korte termijn weet ik het wel maar verder heb ik nog niet echt nagedacht. Ik denk ook dat ik een paar weken thuis moet zijn om te beseffen wat vrijheid is. Ze toasten met een glas wijn. Hij kijkt haar aan. Hij heeft haar in de acht jaar dat ze voor hem werkte altijd gewaardeerd. Ze is een aantrekkelijke vrouw, een lief gezicht, ze heeft donkerblond haar, overdag altijd opgestoken of in een knotje, maar nu gewoon lekker losjes. Het omlijst haar gezicht en het maakt ook haar gezichtsuitdrukking een stuk zachter. Ze is ook heel integer, heel gesloten, nooit heeft hij haar kunnen betrappen op het lekken van informatie die haar in haar werk ter ore kwam. Ze is altijd zijn rechterhand geweest, een verlengstuk van zijn lichaam. Eigenlijk ben jij altijd de perfecte secretaresse geweest, MaryJane. Ik heb je ook altijd beschouwd als mijn rechterhand, een verlengstuk van mezelf. Je was er altijd, je wist alles feilloos te vinden, je hield mijn agenda perfect bij, gewoon, teveel om op te noemen. Dat zal ik missen. Daarnaast kon ik je vertrouwen, je was zo gesloten als het Pentagon, als je iets hoorde wat niet naar buiten mocht dan deed je dat ook niet.
Hij pakt zijn glas en neemt een slokje. Ik zal jou missen Dave. Jij bent eerlijk en recht door zee. Jij was een fijne baas voor mij. Ik heb wel eens de benen uit mijn kont moeten lopen voor je maar dat compenseerde je dan weer op andere manieren. Jij was ook een strenge baas maar je had wel je menselijke kanten. Ik vind het een voorrecht om voor je te hebben mogen werken, ik moet maar afwachten wie er volgende week voor me staat. De avond verloopt verder gezellig, ze praten over dingen die zijn gebeurd, halen oude herinneringen op maar dan wordt het een keer tijd om naar huis te gaan. Dave rijdt haar naar huis en ze nemen afscheid. De gebruikelijk twee kussen op de wang maar dan houdt MaryJane hem even vast. Ze geeft hem een korte kus op zijn mond. Het ga je goed Dave Campbell en ik hoop je nog eens te zien. Ze omhelzen elkaar en dan stapt MaryJane uit. Ze draait zich om en loopt naar de flat. Dave zwaait maar ziet haar niet meer omkijken. Hij blijft even zitten, eigenlijk wat overrompeld door die kus. Dan start hij de auto en hij rijdt weg. Eenmaal thuisgekomen kleedt hij zich uit en stapt onder de douche. Hij laat het warme water over zich stromen. Hij denkt nog even aan MaryJane. Aan het afscheid zonet in de auto. Dit had ze nog nooit gedaan, een kus op zijn mond en toch voelde het vertrouwd aan. Hij snapt niet waarom ze niet omkeek. Vrouwen blijven toch altijd iets mysterieus over zich hebben. Haar gezicht met haar mooie losse haren verschijnt op zijn netvlies. Ze is best een mooie vrouw, 34 jaar en niet getrouwd, ze heeft ook geen vriend of zo. Vreemd eigenlijk, ze heeft volgens hem toch wel een mooi figuur alhoewel haar kleding nooit uitdagend, nooit open was geweest. Altijd hooggesloten blouses die bovendien wat ruim om haar bovenlichaam zaten. Daaronder altijd een rok tot op de knie. Hij heeft geen idee of ze grote of kleine borsten heeft. Zelfs op hele warme zomerse dagen was ze degelijk gekleed. Ook dat hoorde bij haar uitstraling, degelijk, zoals zij vond dat een goede secretaresse behoorde te zijn. Hij zet de douche uit en droogt zich af. Hij pakt een badjas en wandelt naar de huiskamer. Uit gewoonte zet hij de TV aan en pakt een glas rode wijn. Hij zapt wat kanalen af en komt uiteindelijk op een basketbalwedstrijd tussen Chicago Bulls en Houston Rockets.
Hij blijft een poosje kijken. Uiteindelijk ziet hij Chicago Bulls winnen. Hij zapt naar de nieuwskanalen, kijkt nog naar het weerbericht en zet de TV uit. Hij dooft de lichten en gaat naar de slaapkamer. Hij wil de wekker instellen maar bedenkt zich. Dat is niet meer nodig, maar eens zien hoe laat hij wakker wordt. Hij schuift tussen de lakens en valt een paar minuten later in slaap. De weken die volgen heeft hij genoeg te doen. Allerhande dingen regelen die verband houden met de overdracht van het bedrijf. Een oude boom rooien achterin de tuin. Zijn auto eindelijk eens een keertje heel goed wassen. Hij bezoekt weer eens het graf van zijn ouders. Dat blijft altijd een emotioneel moment voor hem. Hij was nog maar 26 en had zijn vader nog zoveel te vertellen. Hij krijgt nog een paar keer telefoon van MaryJane die hem dan doorverbindt met haar nieuwe directeur. Ze klinkt altijd vriendelijk maar wel zakelijk in die korte gesprekjes. Gaandeweg de tijd vragen die zaken minder aandacht en hij merkt dat hij toch wel heel veel vrije tijd heeft. De afgelopen jaren heeft hij in de weekenden heel veel gefietst op zijn mountainbike en hij begint dat nu ook doordeweeks te doen. Omdat het langzamerhand najaar wordt gaat hij warme fietskleding kopen. Hij kan nu tenminste gewoon door blijven trainen. Een lange fietstocht maken blijft gewoon een droom van hem. Een droom die hij nu kan verwezenlijken. Alleen de kern van het idee ÔÇÿwaar naar toe?’ ontbreekt nog. De weken verstrijken en hij merkt dat hij zijn dagritme langzaamaan is gaan aanpassen aan zijn nieuwe levenssituatie. Geen gejakker meer, niet snel van de ene plek naar de andere, gewoon, alles rustig en op zijn tijd. Ook zijn vroegere werk verdwijnt hoe langer hoe meer naar de achtergrond. Alleen MaryJane, daar denkt hij nog wel eens aan. Maar die zal wel verkering hebben, zo’n mooie vrouw blijft niet lang alleen. Gedurende de wintermaanden fietst hij minder. Er zijn nog wel mooie vorstdagen. Dan kleedt hij zich warm en fietst dan toch zijn rondjes. Hij brengt wat meer tijd achter de TV door maar ook op de computer begint hij steeds meer dingen te ontdekken. Hij neemt nu vaak de tijd om internet af te struinen, iets wat hij vroeger nooit deed. Ook bezoekt hij twee keer per week een fitnessclub om zijn lichaam in conditie te houden.
Op een doordeweekse middag kijkt hij wat naar televisie en hij komt bij een documentaire over twee mannen die een bijzondere fietstocht hebben gemaakt. Zij hebben de hele Route 66 van Los Angeles naar Chicago per fiets afgelegd. Hij ziet beelden van de mannen onderweg, kaartjes van de route, het klimmen in de Rocky Mountains. Hij zit geboeid te kijken. Dat lijkt hem wel wat en het is ook een aansprekende prestatie, Route 66 is toch een weg met historie. Het is een weg die bij velen tot de verbeelding spreekt. Aan het einde van de documentaire ziet hij een web adres. Hij loopt naar zijn computer en tikt dat in. Hij komt op een website en herkent de twee mannen op een foto. Op de site staat heel veel informatie. Hij blijft de rest van de middag en ook een groot deel van de avond alles lezen. Hij maakt diverse aantekeningen. Naarmate de weken verstrijken begint het plan zich te ontwikkelen. Eerst nog alleen in zijn gedachten maar later ook concreet, hij koopt kaarten van de route, detailkaarten van verschillende stukken, zoekt op internet naar gegevens van hotels en motels en legt lijstjes daarvan aan. Hij kijkt naar klimaatgegevens, neerslagkaartjes, allerlei informatie die nuttig kan zijn. Hij realiseert zich dat hij eigenlijk een reisgenoot moet hebben. Alleen is niet gezellig. Bovendien is het ook veiliger als je met zijn twee?½n bent. Er kan altijd wat gebeuren. Eerst maar eens informeren op de sportschool. Twee mannen hebben wel trek in het avontuur maar als hij wat verder doorvraagt haken ze toch af. Een vriend van hem, Douglas, heeft een duursport centrum. Ook daar vraagt hij na, maar niemand heeft er zin in. Dan maar een advertentie. Hij plaatst er een in twee dagbladen, een ochtend- en een avondkrant. Op twee internet sites zet hij ook een oproep. De advertenties zijn anoniem, geen naam of adres, alleen reacties onder nummer. Op internet maakt hij een email adres aan waaruit zijn identiteit niet is af te leiden. Na twee weken heeft hij vier reacties die hem eigenlijk alle vier niets lijken. Hij besluit om nog een keer de internet oproep te plaatsen en zet die oproep ook nog op twee andere sites. Een dag of tien later heeft hij weer drie reacties. Een van die drie spreekt hem wel aan. Een sportieve fietser, goede conditie, 35 jaar en veel vrije tijd. Hij besluit erop in te gaan.
Eerst maar eens een berichtje terug. Hij antwoordt dat hij nader wil kennismaken en vraagt om een pasfoto en een paar andere dingen. Nog geen uur later heeft hij antwoord en verbaasd staart hij naar het beeldscherm, die pasfoto is van MaryJane. Hij is beduusd, MaryJane, hij staart weer naar haar lieve gezicht. Die fietst toch niet denkt hij. Haar berichtje vermeld ook een telefoonnummer. Hij belt en ze neemt op. Groot is de wederzijdse verbazing. Ze spreken diezelfde avond nog af. Dave gaat naar haar toe en binnengekomen in haar flatje omhelst MaryJane hem. Ik heb nooit het vermoeden gehad dat jij het was Dave, ik wist niet eens dat jij ook fietste. Mij vergaat het net zo MaryJane, ik heb nooit geweten dat jij zo met de fietssport bezig was en ik ben je ook nooit tegengekomen. Waar fiets jij dan? vraagt ze. Vanuit Riverdale naar het oosten en dan het hele gebied tussen Lake Michigan en Lake Huron. Dat verklaart veel zegt MaryJane ik ga altijd de stad uit naar het noorden en fiets daar heel veel. Ik ga ook wel eens een enkele keer bij mijn ouders in de buurt fietsen en die wonen in Augusta en dat ligt een stuk naar het noordwesten, meer richting Minneapolis. Maar, hoe komt het dat jij nu veel vrije tijd hebt, werk je niet meer? Nee Dave, ik ben ontslagen, ik kon totaal niet met die nieuwe directeur samenwerken. Ze hebben me afgekocht met een jaarsalaris. Ik ben nu net vier weken vrij en gisterenavond viel mijn oog op die advertentie en ik dacht, kom, dat lijkt me wel wat. Een nieuwe uitdaging. Maar fiets jij dan zoveel? vraagt Dave. Sowieso altijd op zaterdag en zondag, meestal train ik op een van die dagen een rit van 80 tot 90 mijl, en daarbuiten train ik ook hier thuis, ik heb een home trainer. En ik ga één keer per week naar de sportschool. Al pratend zit Dave naar haar te kijken. Ze blijft gewoon een mooie vrouw. Met haar de route fietsen, ja dat zou wel heel gezellig zijn maar kan ze dat ook? Het wordt nu beter weer de komende dagen, zullen we samen eens gaan fietsen? Gewoon, elkaar aftasten, kijken of we een beetje hetzelfde tempo kunnen rijden. Ja, dat lijkt me leuk antwoordt MaryJane, morgen kan ik niet maar vrijdag zou prima zijn.
Goed dan kom ik vrijdagmorgen vroeg hierheen, ik heb dan een fietsdrager op de auto omdat mijn eigen fiets daarop staat en dan rijden we oostwaarts, een stukje langs het meer naar Michigan City, van daaruit weet ik een leuke fietsroute. Ongeveer 50 mijl, kun je dat aan? MaryJane schiet in de lach. 50, ik heb het dubbele ook al een aantal keren gefietst Dave, maar hoe laat? Ben je acht uur hier? Ja, prima antwoordt Dave. Dus die nieuwe directeur dat werkte niet? begint Dave weer. Nee Dave, wat een bullebak, zo vreselijk arrogant en hij zette mij soms gewoon voor leugenaar. Laatst beweerde hij dat hij een afspraak aan mij had doorgegeven terwijl ik zeker wist dat niet zo was. Nou Dave je kent mij, als jij iets riep dan deed ik dat gelijk of ik noteerde het, jij hebt mij nooit kunnen betichten van iets vergeten. Maar echt, hij was zo onredelijk. En zo gebeurde er wel vaker van dat soort incidentjes. Tot een paar weken geleden op een middag de bom barstte. Ik ben huilend zijn kantoor uitgelopen en achter mijn bureau heb ik een potje zitten janken, echt zo kwetsend zoals hij tegen me tekeer ging. Toen kwam hij naar buiten. Ga maar naar huis, zei hij, je hoort er wel meer van. Nou, drie dagen later had ik een brief van zijn advocaat. Ik heb toen direct mijn advocaat gebeld en die twee hebben de zaak geregeld. Ik kreeg een jaarsalaris en eervol ontslag. En je auto? Die moest ik inleveren, maar Dave, dat is het ergste niet, als ik weer een baan vind koop ik wel weer een nieuwe. Maar het is wel lullig, je bent altijd een betrouwbare kracht voor het bedrijf geweest. Jammer dat het dan zo afloopt. Ja en ze zucht een keer diep ik kom er al overheen en nu ik jou weer zie maakt dat ook een hoop goed. Ze glimlacht. Ze kijkt naar hem. Ze vindt het een heerlijke man maar hij blijft zo op afstand, zo gereserveerd. Weet je Dave, ik heb je altijd bewonderd, enerzijds door je karakter, je stijl van werken en leiding geven aan het bedrijf. Ook de manier waarop je toen die stakingsdreiging afwentelde heeft diepe indruk op mij gemaakt. Maar aan de andere kant bewonder ik je ook door je integriteit en het feit dat je nooit hebt geprobeerd om mij te versieren. Je bent gewoon eerlijk en recht door zee. Jij had jouw hoge positie in de organisatie maar je respecteerde ook de mijne. En dat waardeer ik enorm in jou. Ik vind nog steeds dat een directeur niet vrijt met zijn secretaresse, hoewel er duizenden, misschien wel honderdduizenden zijn die daar anders over denken. Vrijen met je personeel is het begin van het einde. En nu Dave, ben ik nog steeds personeel voor je vraagt MaryJane zachtjes. Je bent nu geen personeel meer maar een lieve sportieve vriendin met wie ik vrijdag eens een stuk ga fietsen. MaryJane is even stil. Ze twijfelt, zal ik wel, zal ik niet. Dave reageert nog wat afstandelijk, ze wil niets forceren. Ze zou zo graag in zijn armen willen liggen.
Nu ze hem weer ziet na al die maanden voelt ze toch weer wat kriebels. Ze besluit het toch nog even op zijn beloop te laten. Kennelijk is hij er nog niet aan toe. Ze praten verder over andere onderwerpen en dan staat Dave op. Ze lopen samen naar de voordeur en Dave geeft haar drie kussen op haar wangen. Weer houdt MaryJane hem vast en ze drukt een kus op zijn mond. Dave kijkt haar aan en glimlacht. Tot vrijdag MaryJane. Tot vrijdag Dave. Die nacht kan MaryJane de slaap niet vatten. Ze denkt voortdurend aan Dave. Wat heerlijk dat hij weer terug is in haar leven. Ze heeft het de afgelopen maanden niet aangedurfd om hem te bellen. Bang dat hij het zou opvatten als bedelen om een relatie. Nu ontmoeten ze elkaar op deze manier. Ze heeft er wel vrede mee. Maar wat als ze niet genoeg conditie blijkt te hebben. Hoe hard zou hij fietsen? Al denkend en piekerend valt ze in slaap. Vrijdagmorgen stipt op tijd draait Dave de straat in bij MaryJane en ze staat al te wachten op de stoep. Niet te lang gewacht hoop ik? Nee hoor Dave, misschien net een minuutje. Ze vertelt hem niet dat ze twee nachten slecht heeft geslapen van de zenuwen en dat ze nu al een kwartier op de stoep stond bang als ze was dat hij vroeger zou komen. Ze lopen naar de achterkant van de auto en Dave tilt haar fiets op de drager. Je hebt wel een stevige fietsdrager, beter als die van mij zegt MaryJane. Dave zet de fiets vast en MaryJane gooit haar spulletjes op de achterbank. Ze stappen in en rijden weg. We hebben lekker weer vandaag begint ze, ik zag op TV dat het de hele dag droog blijft, alleen vanmiddag een paar wolkenvelden. Het mocht tijd worden, we leven alweer begin mei. Ik heb wel weer zin om buiten te trainen. Anders ik wel valt MaryJane bij. Hoe vul jij je dagen tegenwoordig? vraagt MaryJane. Gewoon rustig, niet al te vroeg op, meestal rond half 8. Dan eerst op mijn gemak ontbijten, het ochtendnieuws op de TV bekijken en de rest van de dag is het verschillend. Soms de stad in als ik wat nodig heb of werken in de tuin. En natuurlijk drie of vier keer per week een stuk fietsen. Heb je die vriendelijke dame nog steeds? Ik ben haar naam even kwijt. Jazeker, Elisa werkt nog steeds bij mij. Inmiddels al ruim tien jaar. Ze is een prima huishoudster en dienstbode en secretaresse. Eigenlijk is die lieve vrouw een duizendpoot.
Haar man is vorig jaar overleden en sindsdien woont ze bij mij in de gastenwoning. Dus zij is nu je secretaresse? vraagt MaryJane glimlachend. Nou ja, bij wijze van spreke dan. Ze neemt de telefoon op en noteert wie er heeft gebeld met naam en telefoonnummer. Niet meer dan dat zegt Dave met een glimlach. En hoe kom jij je dagen door? Ik moet nog erg wennen aan het feit dat ik tijdelijk niet werk. Ik sta ook op tijd op, tussen half 8 en 8 uur, kijk het nieuws, ga daarna de dagelijkse boodschappen doen. Gelukkig zit de super bij mij om de hoek dus dat kan ik lopend. Alleen de grotere voorraad die ik binnenkort weer nodig heb, dat kan lastig zijn, maar ook daar kom ik wel uit. Ik fiets nu ook meer, meestal op dinsdag en vrijdag en natuurlijk zaterdag of zondag. Verder lees ik veel vacaturebladen en ik heb inmiddels één sollicitatie gedaan. Daar werd ik één van de laatste twee maar uiteindelijk is mijn tegenspeelster het geworden. Jij vindt wel werk. Heb je een positief getuigschrift? Ja, ik heb een goed getuigschrift gekregen. Ik denk dat John Edwards van PZ daar een grote hand in heeft gehad. Die kan dat wel en bovendien, hij kent jou ook heel goed, maar dan moet je toch zo aan de bak kunnen? De goede banen liggen niet voor het opscheppen Dave en ik kijk voorlopig alleen naar banen op mijn niveau. Ze zitten een poosje stil naast elkaar terwijl Dave de auto door het drukke verkeer loodst. Als ze Chicago eenmaal uit zijn wordt het een stuk rustiger en twintig minuten later draait hij een parkeerterrein op. Ze stappen uit en halen de fietsen van de drager. Dave maakt het hangslot open, trekt de drager van de trekhaak af en duwt hem in de kofferbak. Ik zal nog even de banden controleren zegt Dave ik heb een compressor hier in de auto. Hij controleert de vier wielen en bij alle vier kan er lucht bij. Jij bent echt van alle gemakken voorzien. Ik sta altijd te zweten op zo’n hoge druk handpomp Dave glimlacht. Die tijd heb ik gehad MaryJane en weet je, zo’n compressor is niet duur. Dit apparaat kost 90 dollar en voor fietsbanden is het prima, zelfs voor de autobanden kan ik hem gebruiken. Ze trekken hun fietsschoenen aan, doen hun rugzak om, fietshelm op en Dave sluit de auto.
Ze fietsen rustig van het parkeerterrein af. De eerste kilometers gaan gewoon over de autoweg en dus is het uitkijken geblazen. Dan geeft Dave aan dat hij rechtsaf gaat en ze draaien een breed fietspad in. Dit pad gaat tussen het bos en de weilanden door. Af en toe passeren ze een boerderij. Het tempo gaat wat omhoog en Dave merkt dat MaryJane in ieder geval een geoefende fietser is. Ze kan hem makkelijk volgen. Ik kom hier nooit zegt ze een paar mijl verderop, ik fiets altijd naar het noorden. Maar het is hier ook wel mooi. Als je van jouw huis uit naar het noorden gaat dan moet je toch eerst nog een heel stuk door de stad. Ja, dat wel, maar op de fiets gaat dat wel vlot. Jij hebt nu toch ook eerst een stuk moeten rijden. Het valt Dave op dat ze praat zonder iets van hijgen in haar stem. Kennelijk heeft ze dus ook een goede conditie. Afwisselend rijden ze achter of naast elkaar. Als MaryJane voorop rijdt ziet Dave een paar stevige billen en benen. Ze is redelijk gespierd. De rest van haar lichaam laat zich nog even raden. Ze draagt een wijd trainingsjack over haar shirt. Gek eigenlijk, dit is voor het eerst dat hij zo naar haar kijkt. En ook in deze kleding is ze een aantrekkelijke vrouw. Ze trappen stevig door en na zo’n anderhalf uur stoppen ze. Ze zetten de fietsen tegen een picknicktafel aan en Dave pakt een kaart uit zijn rugtas. Hij vouwt hem open op tafel. Kijk MaryJane. Hier staat de auto en hier staan wij nu. Het is nu half elf en we hebben 23 mijl gefietst. We kunnen nu twee routes volgen en Dave wijst ze alle twee aan. De kortste is van hier uit nog iets minder als 28 mijl, die langere is nog 48 mijl. Jij mag het zeggen. Wat mij betreft nemen we die 48 mijl, het gaat lekker vlot en het is vrij vlak terrein. Oké, dat nemen we de langere route. Eerst iets eten en drinken en dan gaan we weer verder. De temperatuur is langzaam geklommen en voordat ze weer opstappen trekken ze hun jacks uit en stoppen die in de rugtas. Ze rijden weer verder en binnen een mijl hebben ze hun tempo weer opgepakt. Nu ziet Dave dat MaryJane toch ook behoorlijke borsten heeft. Ze droeg naar werk nooit strakke kleding dus is het hem ook nooit zo opgevallen. Maar als hij zo kijkt schat hij toch wel een grote cup C of een kleine cup D. We krijgen zo direct een breed stuk fietspad en dat loopt vrij lang rechtdoor. Daar trek ik altijd een paar korte sprintjes. Even de spieren belasten. Dat is goed, ik probeer je te volgen en als het niet gaat merk ik dat wel. Een stukje verder geeft Dave een seintje en hij zet aan voor de eerste sprint. Ongeveer een mijl lang sprint hij goed door en laat dan het tempo weer zakken.
MaryJane volgt hem wel maar Dave gaat voor haar iets te hard. Al snel is ze weer bij hem. Je gaat me iets te snel Dave. Maar als je ze zo kort houdt fiets ik het steeds wel bij. Oké, ik doe het meestal drie keer op deze weg, steeds een mijl. MaryJane glimlacht. Ik wou dat je mij drie keer neukte denkt ze. Ze moet inwendig lachen om haarzelf. Dit is de eerste keer dat ze aan seks met Dave denkt. Wat zou dat lekker zijn. Wie weet. Geduld MaryJane, geduld. Rond één uur komen ze weer bij een pleisterplaats. Ze stoppen. Wat mij betreft blijven we hier een poosje zitten en op ons gemak eten. Daarna doen we het laatste stukje. Dat is goed. Waar zitten we nu? Dave pakt de kaart en wijst het punt aan. We rijden nu deze route terug naar de auto. We hebben er nu ruim 50 mijl opzitten. Dus straks nog een kort stukje van 20 mijl. Ja, dan zijn we halverwege de middag weer bij de auto. Ze eten wat en drinken er een slok bij. Hoe vind je het gaan tot nu toe? vraagt Dave. Lekker, het is natuurlijk ook veel gezelliger samen met iemand te fietsen. Je tempo ligt mij goed en een mijl of 70 ?á 80 fiets ik makkelijk op een dag. Nou in het eerste deel vanmorgen merkte ik al dat je een goede conditie hebt. MaryJane glimlacht. Anders reageer ik niet op jouw advertentie Dave. Van hier naar Los Angeles is toch bijna 2500 mijl. Daar heb je echt zin in? Zeker wel, ik vind het een hele uitdaging om daar naar toe te fietsen. En nu ik weet dat het met jou samen zal gebeuren lijkt het me daarnaast ook nog reuze gezellig. Weet jij MaryJane dat in Europa, in Frankrijk, elk jaar een lange etappekoers wordt gereden? begint Dave even later. Ja, de Toer van Frankrijk of zoiets antwoordt Mary Jane. Precies. De Tour de France, of ‘La Grande Boucle’ zoals de Fransen zeggen, is een tocht van zo’n 2300 mijl en dat is dus iets minder als van hier naar Los Angeles. De tocht is wel vergelijkbaar want in Frankrijk gaan ze over de bergen en dat moeten wij ook.
We zullen over de Rocky Mountains moeten. Dat is zwaar. Daar moet je eigenlijk ook een andere fiets voor hebben. Ja, maar je kunt ook een ander verzet meenemen. Mijn achterwiel heeft een snel wisselbaar verzet. Oh, dan zet je er grotere tandwielen op. Precies, dan kun je ook makkelijker omhoog. Jij hebt al het nodige uitgezocht hoor ik wel. Je moest eens weten MaryJane wat ik al aan kaarten, beschrijvingen, lijsten van motels en meer van dat soort dingen heb liggen. Ze praten nog een poosje verder en dan stappen ze weer op. Het laatste stuk gaat iets minder snel. Er zitten veel meer bochten en kruispunten in het traject en tegen half drie zijn ze weer bij de auto. De fietsen gaan weer op de drager en onderweg in de auto praten ze nog wat verder over de plannen. Als ze bij het appartement van MaryJane aankomen stelt ze voor dat hij straks bij haar komt eten en dan zijn spullen meeneemt, dan kunnen ze wat gedetailleerder over de plannen praten. Die avond nemen ze een aantal beslissingen. Wat Dave betreft gaat hij definitief met MaryJane de tocht fietsen. Hij wil de tocht volgend jaar zomer maken en dit jaar gebruiken om te trainen met een rondje om het Lake Michigan. Dat is een tocht van ongeveer 1000 mijl. Daar zou je twee weken over doen. Dan een paar dagen rust en nog een keer die tocht maar dan in de omgekeerde richting. Dat is ook al stevig zegt MaryJane. Ja, maar als we dat al niet halen dan hoeven we ook niet naar Los Angeles te fietsen. Dat is zo. Maar als jij volgend jaar pas naar LA wil dan heb ik een financieel probleem. Nee, want als het definitief doorgaat dan leun je maar een poosje op mij. Ik moet bekennen MaryJane dat ook ik het leuk vind om die tocht met jou te maken en als me dat dan wat geld kost, ach, daar kom ik wel overheen. MaryJane slaat een arm om hem heen. Was jij nog maar mijn baas. Jij zit gewoon heel anders in elkaar en ze geeft hem een kus op zijn wang. Dave draait zijn hoofd en kijkt haar aan. Hij glimlacht. Ik ga gewoon de komende anderhalf jaar jouw baas zijn. Jij bent mijn fietsende secretaresse. MaryJane lacht. Als je maar niet denkt dat ik me dan zo degelijk kleed want dat fietst niet lekker. Dave lacht. Ze bekijken de kaarten en spreken af dat Dave de komende week komt om te bekijken of de fiets van MaryJane ook een snelwissel verzet heeft. Zo niet, dan koop ik te zijner tijd een nieuw achterwiel voor jouw fiets waar dat wisselverzet wel op zit. Verder gaan we kijken voor tassen voor kleding en een dubbelwandige kampeertent voor het geval we niet tijdig een volgende slaapplaats bereiken.
Ze gaan die avond uit elkaar met een goed gevoel. MaryJane geeft hem weer een kus op zijn mond bij het weggaan. De weken erna worden een hoop zaken geregeld. Begin juli staan ze bij Dave op de oprit, bepakt en bezakt. Nou volgens mij hebben we alles bij ons. We gaan. Ze fietsen weg en blijven het eerste stuk rustig achter elkaar rijden. De fietsen met bepakking hadden ze de dag ervoor al uitgeprobeerd en dat ging goed. Niet slingeren of trekken maar gewoon lekker stabiel. Wel zwaarder maar goed, dat wisten ze. Eenmaal buiten de stad komen ze op een lange weg langs het meer. MaryJane rijdt voorop op dat moment en ze verhoogt het tempo. Ze hebben de afgelopen weken veelvuldig getraind op het lang achter elkaar eenzelfde cadans in hun pedaalslag te houden. Ze fietsen nu 15 mijl per uur en in het vlakke land is dat goed vol te houden. Met twee tussenstops komen ze rond een uur of half 3 in Benton Harbor. Ze zoeken een motel. Vooraf hebben ze afgesproken dat ze samen steeds één kamer nemen. De fietsen gaan mee naar binnen. Dat ging lekker Dave. Jazeker, je zette in het begin een lekker tempo in en dat kunnen we goed volhouden. Maar dit was dag 1, nu kijken of we op dag 10 ook nog zo fietsen. Ze gaan een voor een douchen en kleden zich om.
Ze draaien de deur in het slot en wandelen het dorp in. Na twintig meter pakt MaryJane zijn hand. Dave voelt het en geeft er een kneepje in. Hij vindt het toch wel leuk nu, met deze vrouw op stap. MaryJane is al lang zijn rechterhand en ze hebben nog nooit woorden met elkaar gehad. Hij heeft er ook alle vertrouwen in dat dit een leuke tocht wordt.
Na een lekkere maaltijd wandelen ze nog een stukje over de strandweg en komen op tijd weer op hun kamer. Dave stelt voor om te gaan slapen en morgen op tijd weer weg te rijden. De volgende morgen zijn ze weer vroeg weg en fietsen weer een flink stuk.
De vijfde dag komen ze in Cheboygan, een stadje vlak bij de samensmelting van Lake Michigan en Lake Huron. In hun fietsplan had Dave opgenomen dat ze hier een rustdag zouden hebben omdat er hierna een lange etappe van bijna 100 mijl wacht en die moet in één dag, anders wordt het slapen in het tentje en dat proberen ze zoveel mogelijk te vermijden.
Als ze op hun motelkamer komen treffen ze voor het eerst een tweepersoons bed. Ze kijken elkaar aan.
MaryJane slaat een arm om hem heen. “Mag ik met jou in dat ene bed liggen?”
Dave glimlacht.
“Ik wil dolgraag met jou in dat ene bed liggen.”
MaryJane drukt een kus op zijn mond en ze opent haar lippen. Dave beantwoordt die kus en ze staan voor het eerst te tongzoenen. Heel rustig, eigenlijk precies zoals hun karakters, maar niet minder liefdevol. Ze lossen.
“Mag ik jou wat bekennen?”
Dave kijkt haar aan.
“Op de avond van jouw afscheidsdiner was ik al verliefd op jou. Toen ik je gedag kuste in de auto schoot ik vol. Daarom keek ik niet meer om, bang als ik was dat je het zou zien.”
Dave geeft haar weer een kusje.
“Toen jij acht maanden later belde over die fietstocht maakte mijn hart een rondedansje van vreugde. Ik had dit nooit verwacht, Dave. De weken sindsdien heb ik steeds geprobeerd me vooral niet aan je op te dringen. Ik weet hoe je in elkaar zit. Als iets je gaat boeien dan kom je vanzelf wel. En mijn geduld wordt nu beloond, ik ga straks met jou slapen, lekker tegen je aanliggen. Eindelijk mag ik een arm om je heenslaan.”
Ze tongzoenen.
‘Dan wil ik jou ook wat bekennen” begint Dave.
Nu kijkt MaryJane hem aan.
“Sinds een week heb ik last van kriebels om jou, ik denk dat ik verliefd op je ben. Jij zei net dat je jezelf niet wilde opdringen. Weet je MaryJane, daardoor bracht je mij aan het twijfelen. Zou ze nou wel of zou ze me nou niet willen. Maar nu hebben we het doorbroken, eindelijk.”
Ze tongzoenen weer, Dave strijkt over haar haren en houdt haar lichaam tegen hem aan. Dan lossen ze.
“Kom we gaan eerst douchen en eten.”
Na een stevige maaltijd wandelen ze hand in hand langs het meer terug naar hun motel. MaryJane kijkt hem zijdelings aan. Ze hoopt zo dat ze goed heeft gegokt. Ze wil hem zo graag voelen in bed.
“Zullen we nog wat drinken aan de bar” stelt Dave voor. “Morgen kunnen we uitrusten dus kunnen we nu wat later naar bed.”
“Ja, lekker.”
Ze lopen de bar in en Dave bestelt twee biertjes. Ze proosten en nemen een slokje.
“We hebben het de afgelopen dagen wel getroffen met het weer” begint Dave.
“Zeker, maar we moeten morgen maar eens een internet café opzoeken. Kijken of we een lange termijn verwachting kunnen vinden” antwoordt MaryJane.
“De omgeving is hier ook mooi. Gek eigenlijk dat je op vakantie altijd zo ver weggaat terwijl het naast de deur ook prachtig kan zijn.”
“Ja, maar dat is ook een voordeel van de fiets” zegt MaryJane “je kunt alles goed in je opnemen.”
Ze hebben inmiddels hun biertjes op en besluiten naar hun kamer te gaan. Daar aangekomen draait MaryJane zich om en pakt Dave vast. Ze duwt haar mond op de zijne en ze tongzoenen. Ze lossen.
“Ik wil nu echt met je naar bed” fluistert MaryJane “ik heb al zolang op je gewacht, op dit ene moment. Je mag best weten dat ik sta te trillen van de zenuwen.”
Dave glimlacht. Hij pakt haar beet en trekt haar lichaam tegen hem aan. Ze draait haar hoofd tegen zijn borst en ze staan een paar tellen van elkaar te genieten. Dave geeft kusjes op haar voorhoofd. Ze kijkt weer omhoog en glimlacht.
“Je bent lief. Eigenlijk precies zoals ik had verwacht.”
Ze tongzoenen weer. Rustig en liefdevol.
Dan laten ze elkaar los en beginnen zich uit te kleden. MaryJane loopt de badkamer in en doet een plas. Ze neemt ook haar pil in en loopt dan bloot naar het bed. Ze schuift tussen de lakens. Dave ligt er al in.
Ze rolt tegen hem aan. Haar hoofd legt ze op zijn bovenarm die hij vervolgens om haar schouders legt. Een arm over zijn borst en een been over zijn dijbenen.
“Weet je hoe lang ik hier al naar verlang.”
“Lang denk ik” zegt Dave.
“Ja, heel lang. Eigenlijk al toen je nog werkte. Toen had ik nog wel eens het gevoel dat ik je zou winnen. Maar Dave, het heeft lang geduurd. Ik hoop echt dat mijn wachten niet tevergeefs is.”
“Tijd zal het leren meisje, je bent een leuke vrouw, je bent sportief, we delen eenzelfde passie, dus wie weet” en Dave draait zich naar haar toe. Hij geeft haar een kusje en die gaat al snel weer over in een tongzoentje. Dan lossen ze. MaryJane glimlacht. Hier geniet ze van, Dave die eindelijk ook initiatief toont, initiatief naar haar toe. Ze draait zich op haar rug en trekt hem bovenop zich. Dave strijkt door haar haren en over haar wang. Ze geven elkaar een klein tongzoentje. Dave omhelst haar en begraaft zijn gezicht in haar haren. Ze slaat haar armen om hem heen en houdt hem vast. Ze geniet, ze geniet van zijn lichaam, hij heeft een heerlijk lichaam.
Dave komt weer terug omhoog en begint weer een tongzoen. Zijn hand wrijft over haar schouder en daalt af naar haar borst. Hij voelt haar stevige borst met korte maar wel dikke tepels en mooie ronde tepelhoven eromheen. Hij laat een tepel tussen zijn vingers doorrollen. Ze verbreken de tongzoen en hij legt zijn gezicht tussen haar borsten. Hij geniet van haar lichaam, van de warme borsten die lijken te gloeien. Misschien wel gloeien van opwinding. Hij kust een tepel, sabbelt erop en gaat van de ene naar de andere borst.
Hij voelt haar hartslag. Die is snel, ze is opgewonden denkt Dave.
Hij kust haar lichaam; ze heeft een heerlijk lichaam. Ze ruikt lekker en hij wrijft zijn gezicht langs haar borsten en over haar tepels. Hij blijft met haar tepels bezig en gaat dan terug naar haar gezicht.
Ze tongzoenen opnieuw. “Mag ik …”.
“Ja, Dave” valt ze hem in de rede, “ik slik de pil, dus je mag zo hebben, ik wil je zo, ik verlang naar je.”
Dave glimlacht.
Hij slaat het laken terug en voor het eerst aanschouwt hij haar naakte lichaam in volle glorie. Dave wrijft over haar buik en billen en duwt haar terug op haar rug. Dan buigt hij zich naar haar toe en al kussend gaat hij verder over haar lichaam naar beneden. Hij geniet van haar prachtige lichaam. Kussend langs haar navel komt hij op haar bijna kale venusheuvel. Kleine stoppeltjes verraden dat ze zich vandaag niet heeft geschoren. Het maakt hem niet uit. Hij kust haar schaamlippen, hij ruikt haar geur, de vrouwelijke geur van een geil grotje. Hij geniet daarvan. Ze heeft prachtige volle schaamlippen. Als ze ligt zijn ze mooi gesloten en er komt niets naar buiten.
Hij duwt haar benen uit elkaar en gaat ertussen liggen. MaryJane trekt haar benen op en doet ze wijd. Ze geeft hem toegang. Hij mag doen wat hij wil. Ze heeft al zolang op dit moment gewacht en nu is het zover. Ze voelt zijn tong over haar schaamlippen.
Hij duwt ze uit elkaar en proeft haar vocht. Ze voelt zijn tong haar vocht oplikken. Dan zet hij zijn mond over haar schaamlippen en begint met zijn tong haar te verwennen. Afwisselend beft hij haar in haar grotje en verwent hij haar klitje. MaryJane kreunt. Ze geniet. Dit is de eerste man die haar kutje echt beft en er niet alleen kusjes op geeft, nee, hij likt haar echt tussen haar schaamlippen.
Ze voelt zijn tong diep in haar grotje, het lijkt alsof hij haar neukt met zijn tong. Dan weer omhoog over haar plasgaatje en langs haar klitje. Hij likt eromheen, zet zijn lippen er overheen en zuigt. Met zijn tong gaat hij snel over haar liefdesknobbeltje. Ze kreunt zachtjes, ze ligt te genieten van die heerlijke tong in haar kutje. Ze voelt haar buikspieren aanspannen.
“Ja, Dave ….. oh wat lekker ….. oh, wat doe je ….. ik kom al klaar ….. ik kom, ja ik kom ….. ik kom” kreunt ze en ze kromt haar rug. Ze rijdt haar kutje hard tegen zijn mond aan. Ze geniet. Dave voelt haar ejaculeren. Haar vocht likt hij op als ware het nectar. De nectar van zijn lieve MaryJane.
Ze blijft haar billen omhoog duwen tegen zijn mond. Hij krijgt het gevoel dat hij een beest in haar wakker heeft geschud.
Heel langzaam wordt ze weer rustig. Hij likt nog wat vocht op en kruipt dan terug naar boven. Hij sabbelt op haar tepels en komt bij haar mond.
Ze tongzoenen. De gretigheid van MaryJane doet hem versteld staan. Zo kent hij haar niet. Ze likt zijn hele mond af. Ze wil haar eigen geil proeven, geil dat ze anders bijna nooit proeft. Ze geniet ervan.
Ze kijken elkaar aan.
“Dave jij bent de eerste man bij wie ik op zijn mond klaar ben gekomen. Het was heerlijk. Ga je me nu neuken?”
Dave glimlacht en kruipt tussen haar benen. Ze trekt ze heel wijd en hij zet zijn eikel tussen haar schaamlippen. Heel langzaam duwt hij naar binnen.
“Oh, wat ben je groot en dik, duw maar door, duw die lekkere lul in me.”
Dave voelt haar vagina zich spannen om zijn eikel. Ze is heel strak, nog niet veel gewend lijkt het. Langzaam laat hij haar wennen en na een paar stootjes komen zijn ballen tegen haar billen. Ze blijven even stil liggen. Een erotisch moment, zo diep in haar natte gleufje.
Dave begint te bewegen en hij voelt MaryJane tegenstoten.
“Wat heb jij een heerlijke grote paal. Oh, doe maar harder ik kan je wel hebben, kom maar, neuk me.”
Dave buigt voorover en kust haar. Ze tongzoenen terwijl hij rustig op en neer gaat. Dan lossen ze en Dave verhoogt het tempo. Iedere centimeter in haar vagina voelt hij. Ze maakt vocht aan, ze begint nu ook tegen te stoten. Ze geniet van hem, ze voelt zijn harde lul iedere keer weer in haar stoten.
“Ja ….. oh wat lekker, neuk me, ….. kom Dave neuk me hard. Ik wil je voelen …… oh wat lekker is dit …… ik had veel eerder moeten weten dat je zo’n lekkere lul hebt, dan had ik je al veel eerder lekker verkracht.”
Dave voelt dat ze nog natter wordt Zijn lul glijdt in en uit haar geoliede kutje. Hij voelt zijn ballen samentrekken. MaryJane voelt zijn eikel zwellen.
“Ja, kom maar ….. spuit me vol ….. vul mijn kutje ….. ik wil je zaad voelen ….. kom maar diep in me.”
Dan komt MaryJane voor de tweede keer klaar. Haar buikspieren lijken een bankschroef. Dave pompt nog twee keer en spuit voor het eerst zijn zaad diep in haar geile kutje. Ze liggen even uit te hijgen.
“Oh, wat lekker was dat Dave, echt lekker. Jij beft niet alleen lekker, je hebt ook nog eens een grote paal, heerlijk gewoon.”
Dave zakt weer naar haar gezicht en ze tongzoenen. Hij voelt hoe ze haar buikspieren voortdurend ontspant en weer aanspant. Dan draait hij om en neemt haar mee bovenop zich. Ze leunt op haar armen en hij pakt haar borsten. Hij kneedt en knijpt in haar tepels. Ze kreunt zachtjes.
Hij voelt zijn half verslapte lul weer groeien in haar natte kutje. Ook MaryJane voelt het.
“Oh wat lekker, ik voel je zo groeien, ga je me dan nog een keertje neuken. Oh, Dave, jij bent echt een heerlijke man in bed. Ik laat je nooit meer gaan, hoor je me, nooit meer.”
Zijn lul is al bijna weer op volle sterkte als MaryJane begint te rijden. Eerst rustig maar al snel gaat haar tempo omhoog. Hij voelt zijn sperma en haar geil uit haar kutje lopen, over zijn buik en ballen. Ze voelt zijn harde paal keer op keer naar binnen komen. Hij is zo groot, zo dik. Dit heeft ze nog nooit in haar kutje gevoeld. Ook de ingeslapen spiertjes diep in haar kutje moeten nu weer aan het werk en ze masseren zijn lul. Hij voelt haar kneden en knijpen. Hij geniet van haar drijfnatte kutje.
Langzaam aan neuken ze elkaar weer naar een volgend hoogtepunt. Wanneer Dave zijn ballen voelt trekken pakt hij haar bovenlichaam en trekt het naar omlaag. Dan neemt hij haar heupen vast en houdt ze stil. Hard en met krachtige slagen penetreert hij haar. In een bijna gekmakend tempo neukt hij haar naar een orgasme. Ze kreunt doorlopend, zo hard is ze nog nooit geneukt. Oh, wat een heerlijke vent is dit. Ze voelt haar orgasme opkomen en dan komt ze klaar. Als een lawine komt het over haar heen, hard, intens en volledig bezit nemend van haar lichaam. Het wordt heel even zwart voor haar ogen.
Ze voelt hoe zijn lul zwelt en weer een lading zaad in haar kutje spuit. Ze kreunt en krijgt er nog een orgasme overheen. Dit heeft ze echt nog nooit meegemaakt.
Ze liggen hijgend op elkaar. Dan komt MaryJane iets omhoog en ze beginnen een tongzoen.
“Wat kan jij neuken, echt waar Dave, dit heb ik nog nooit meegemaakt en ik heb best wel wat vriendjes versleten. Maar zo lekker, zo stevig als jij neukt.”
Dave glimlacht.
Ze tongzoenen weer en ondertussen blijft ze zachtjes knijpen en kneden en Dave voelt dat er weer vers bloed in zijn penis stroomt.
“Kom, ga eens op handen en voeten zitten” en ze gaat van hem af. Ze gaat andersom zitten en toont hem haar heerlijke kont. Hij gaat achter haar zitten en penetreert haar.
Heel rustig begint hij haar geoliede kutje te neuken. Zijn zaad en haar vocht maken dat de kamer al snel gevuld wordt met soppende geluidjes. Eerst steunt MaryJane nog op handen en knieën maar al snel voert Dave het tempo op. Ze zakt omlaag op haar ellebogen. Hij pakt haar heupen en stoot ze tegen zijn bewegingen in.
Ze voelt zijn harde paal stoot na stoot binnendringen. Haar zenuwen worden tot het uiterste getergd. Ze geniet, ze geniet van deze heerlijke vent. Voor het eerst in haar leven heeft ze een man die haar meerdere keren achter elkaar laat klaarkomen en gewoon stevig doorneukt. Ze zakt nu helemaal door haar armen en komt met haar gezicht op het kussen te liggen. Ze kreunt doorlopend. Haar borsten worden geplet door zijn stoten.
“Oh Dave ….. ja lekker ….. neuk me hard ….. ik ga weer klaarkomen ….. oh wat heb je een lekkere lul ….. ja, oh, lekker zo, kom maar klaar ….. kom, spuit je zaad in me …..”
Dave wordt zelf ook al geiler en hij voelt zijn ballen weer trekken. Dan komen ze bijna tegelijkertijd aan de eindstreep. Op het moment dat MaryJane klaarkomt spuit hij zijn zaad diep in haar hete kutje. Ze kreunt doorlopend. Dave zakt voorover op haar billen en blijft even zo liggen.
MaryJane komt omhoog en kijkt om zich heen.
“Nou heb ik niks om me af te vegen. Nou ja, dan zal ik mijn hand er maar onder houden.”
Dave trekt zich terug en ziet gelijk een golfje sperma naar buiten komen. Haar hand ligt in een keer vol.
Ze staat op en loopt vlug naar de badkamer. Dave loopt er achteraan.
MaryJane zit op het toilet en perst alles naar buiten.
“Zullen we even afspoelen onder de douche?” vraagt ze.
“Ja, dat is goed” en hij draait de kraan open. Hij haalt de douchekop van de steun af en wanneer het water op temperatuur komt spoelt hij het tussen zijn benen af. Even vegen met zijn handen en het voelt weer schoon aan.
Hij stapt de douche uit en geeft de sproeier aan MaryJane. Zij spoelt ook alles weg en ze drogen zich af. Ze lopen terug naar binnen en kruipen onder de lakens. MaryJane slaat een arm om hem heen en geeft een kusje op zijn borst.
“Dit was super, Dave. Ik ben nog nooit in mijn leven zo lekker geneukt als vanavond.”
“Ik heb ook nog nooit zo’n geile vrouw onder me gehad, je hebt me echt verbaasd, ik had dit nooit achter mijn lieftallige secretaresse gezocht.”
“Stille wateren” zegt ze glimlachend.
Ze tongzoenen. Rustig en liefdevol. Dave merkt dat hij van haar geniet. Dan lossen ze.
“Gaan we slapen?”
“Ja lekker, mag ik zo blijven liggen?” zegt MaryJane
“Van mij wel” antwoordt Dave.
Ze geven elkaar nog een kusje en Dave doet het licht uit.
Wordt vervolgd