Na vierentwintig jaar hadden twee klasgenoten de moeite genomen om een reünie te organiseren van ons eindexamen jaar. Via onder andere Linkedin, facebook en andere sites waren er van de ruim driehonderd geslaagden een ruim twee honderd gevonden en tachtig hadden zich ingeschreven voor de BBQ bij het restaurant van één van mijn klasgenoten. Omdat ik naar Antwerpen was verhuist had ik een kamer bij de lokale Vd Valk gereserveerd. Bob, toen al een computernerd had een site gemaakt waar we konden zien wie zich aangemeld hadden en was er een vracht een oude foto’s geüpload. Foto’s van het zeilkamp, de buitenlandse reis en de diploma uitreiking. Een feest der herkenning.
Nu vijfentwintig jaar later was het een spel om je oude jaar en klasgenoten te herkennen. Onze VWO had drie examengroepen en ruim tachtig leerlingen waarvan er twintig zich aangemeld hadden. Op de lijst doken steeds meer bekende namen op. Joyce, Dave, mijn maatjes, Marcel en Bob maar ook de klasgenoten Martina Steef en Karin waar ik direct een beeld bij had. Marcel was piloot geworden, eerst bij de luchtmacht en vloog nu privéjets voor rijke gasten. Bob was een wat stille, nu, volgens LinkedIn een ICT leidinggevende bij een gemeente, Martina deed iets in de dienstverlening, op haar manier deed ze dat toe ook al. Ze was makkelijk te scoren en volgens de verhalen spreidde ze voor iedere lul haar benen. Karin was een muzikant en tekende en schilderde toen ook al. Nu gaf ze les op de dwarsfluit en speelde in een professioneel orkest. Ze had mij ooit eens laten poseren voor een tekening. Die had ik bewaard want ze was wel een bijzondere meid. Dave was militair geworden en had in meerdere internationale acties gezeten.
Vanaf vier uur druppelden de eersten binnen, het was een feest der herkenning en er werd veel en luid gelachen. Je hoorde van alles, die is overleden, die gescheiden, zij woont met haar man in Spanje. De stemming zat er al snel in. Tegen vijf uur kwamen er ook wat oud leraren en werd het nog leuker. Er werd gegeten en gedronken en ik ging op in de massa. De avond werd geopend met een presentatie door de oud directeur en er werd gegeten en gedronken. Later startte er een coverband en het feest was compleet. Er werd gedanst en geflirt als of we weer in ons laatste middelbare school jaar zaten. Ik zag Joyce, geheel volgens de verhalen met een man verdwijnen en een half uurtje later blozend en met haar haar een stuk wilder weer verschijnen. Ik danste met meerdere vrouwen en als vrijgezel liet ik me vereren. Blijkbaar was ik een vorm van groot wild. Okay, ik heb een aantal sportscholen en sport veel en heb het goed. Al snel merkte ik dat ik daarom populair was. Sommigen van de aanwezigen waren daar om de vlam uit hun verleden te heroveren, sommigen voor de lol, en sommigen om daadwerkelijk bij te praten. De meesten woonden nog steeds in de buurt maar een paar, zoals ik, waren vanuit het hele land ingevlogen.
Dave en ik hadden nog steeds een hechte band, maar waren in de loop der jaren het contact kwijtgeraakt. Zijn verblijf in Afghanistan maakte contact moeilijk. Ik had even de tijd om wat rond te kijken en trok de revers van m’n Hugo Boss jasje netjes. Een blondine met golvend haar, beet wat nerveus op haar lip, kwam mijn kant op. Ik knikte naar haar en ze kwam bij me staan. “Hoi Steef.” Klonk haar stem zacht. KUT! Ik herkende haar niet meer. Ze glimlachte, “Karin, Karin de Puiter.” Het licht ging aan. “Karin! O, het spijt me. Ik had je moeten herkennen.” Ik glimlachte verontschuldigend en ik keek haar weer aan. Op het eerste gezicht was ze onopvallend, maar toch had ze iets magisch. Stijlvol gekapt, haar jurkje accentueert zorgvuldig een mooi figuur en grote borsten. “Weet je dat ik die tekening die je van mij gemaakt hebt bewaard heb?” Ze begon te blozen. Ik zag dat haar ogen over mijn lichaam gleden. Ik zag dat haar blik bij mijn kruis bleef hangen. Ze stak me haar hand uit. ”Ik kwam alleen vanavond in de hoop dat jij hier ook zou zijn.” “Echt waar? Ik? Waarom?” vroeg ik, terwijl ik haar hand in de mijne nam.
“Ik wilde je bedanken.” Ze glimlachte verlegen. “Jij was de enige die aardig tegen me was op school.” Ik was verbaasd en wist even niet wat ik moest zeggen. “Op de middelbare school was ik onzichtbaar. Jij was de enige die mij zag.” De zachte, stille Karin in de tekenles en hoe toen niemand anders zich aanmeldde ik haar tekenmodel werd. “Eh, bedankt. Je hebt me blij gemaakt dat ik vanavond kwam. Vertel me over jou, over de Eriks van nu.” Ik vertelde over mij sporten en de sportscholen, mijn leven in Antwerpen. “Moet je straks nog terug?” vroeg ze bezorgt. Ik vertelde dat ik een hotelkamer had geboekt. Karin vertelde dat ze de halve wereld overvloog om muziek te maken maar ook om les te geven op de dwarsfluit. “Geloof je mij als ik zeg dat ik verliefd op je was.” Zei ze plots. Ik glimlachte en pakte mijn telefoon. “Kijk, hier is de foto van die tekening.” Ze verschoot meerdere kleuren en begon te stotteren. “Loop eens mee naar buiten…” klonk het samenzweerderig. Ze nam mijn arm en we wandelden de tuin in.
“Ik heb van die tekening meerdere versie’s gemaakt…” zei ze terwijl ze langs mij heen keek. “Zonder kleding…” Ik begon zachtjes te lachen. “Ik was zo verliefd op jou! Je moet eens weten wat een zeventien jarige doet bij de gedachte aan een mooie jongen die voor haar poseert…” Ze keek omlaag naar mijn kruis en liet haar hand van haar flank naar haar heup gaan. Was dit alleen maar een flirt of wilde ze meer? Ik wist het even niet meer. De altijd vlot gebekte Eriks viel stil. “Zal ik wat te drinken halen?” verbrak ze de stilte. Zei dat ik eerst even naar het toilet moest en dat ik dan graag met haar het glas wilde heffen. Op het toilet heb ik eerst een paar seconde in de spiegel gekeken. *was dit echt?* dacht ik. *was dit een flirt?* Ik loosde de eerder gedronken koffie en Spa rood en toen er niemand was spoelde ik mijn pik schoon. *Je weet immers maar nooit.* Dacht ik.
Terug in de tuin kwam Karin aangewandeld met twee flutes met bubbels. “Op een mooie avond en nieuwe herinneringen.” Klonk haar toast. Ze vertelde over haar studie aan het conservatorium en het toetreden tot het London Filharmonische orkest, de vele reizen en het gemis van een vaste partner. Ik vroeg of ze nog tekende. Ze bloosde. “Beloof je niet te lachen als ik je de twee schetsen van afgelopen week laat zien?” Ze dook in haar tasje en haalde haar iPhone tevoorschijn. Ze tikte wat heen en weer en liet mij eerst een foto van haar eerste tekening van mij zien. Vrijwel gelijk aan die ik bewaard had. Ik glimlachte, “Wow, die is vrijwel gelijk aan de tekening die te toen maakte.” Ze bekende blozend, “Ik heb zo vaak aan dat moment terug gedacht.” Ze zuchtte diep alsof ze zich afvroeg of ze het wel kon of mocht zeggen. “Ik heb me heel lang afgevraagd wat er gebeurt zou zijn als ik je daar, toen gekust had.” Ik trok Karin tegen mij aan. “Wat let je? Probeer het…” en ik plantte mijn lippen op de hare. Daar in de tuin vol met jaar genoten. Ze beantwoorde de zoen, de zoen werd een kus lippen gingen open en tongen vonden elkaar. Haar handen gingen van mijn rug naar mijn kont. Ik duwde voorzichtig mijn bekken tegen haar kruis. “Get a room!” werd er geroepen. We verbraken de kus en stonden elkaar wezenloos aan te kijken. “Zoiets had kunnen gebeuren.” Zei ik zacht. Ze pakte de flutes en liep weg mij verbouwereerd achterlatend. Was ik te snel geweest? Ze kwam terug met een grote glimlach en twee volle glazen. We proosten opnieuw op nieuwe herinneringen. “Mag ik die andere tekening zien?” Ze bloosde. “Misschien…” zei ze plagend.
“Ik moet eerst naar het toilet.” Zei ik, Karin keek om zich heen. “Kom mee!” We liepen het restaurant in langs de dansvloer. Ze sloeg ergens linksaf, stapte om een rood-witte afzetting heen en liep de trap op. Ik volgde gespannen en genoot van de blik op haar benen en billen die zachtjes heen en weer dansten in haar jurkje. Bovenaan de trap, net om de hoek bleef ze staan. “Ogen dicht en handen ophouden!” zei ze streng. Ik sloot mijn ogen. Ik hoor de geritsel en stond stokstijf te wachten. Ze legde iets in mijn handen. “Voel eens wat je daar hebt.” Ik liet het dingetje door mijn handen gaan. ”Mooi satijn.” Zei ik zacht. “Owww je stringetje?” “Ogen dicht houden!” ze pakte mijn handen en kwam tegen mij aan staan. Ze duwde mijn hand tegen haar heup. “Allemaal van jouw vanavond en vannacht…” Mijn hand ging onder de stof omhoog. Ik trof haar blote billen en ze draaide zich om. Mijn hand gleed over haar bekken naar haar buik. Daar liet ik mijn hand omlaag gaan. Ze spreidde haar benen en duwde haar billen naar achteren. Ik streelde haar kale schaamheuvel terwijl Karins billen over mijn keiharde pik heen en weer bewogen.
Ze nam mijn hand. “Nu hier en snel en later hebben we de rust. Ik wil deze vijfentwintig jaar wachten NU afsluiten!” Ze leidde mij een toilet ruimte in en we stapten een toilethokje in. Het was er tade loos schoon en rook er fris. Ze deed de deur achter ons op slot en duwde mij tegen de muur. “Houd je mond en luister naar me. Ik zei toch dat ik hier kwam om je te bedanken.” Ze ritste mijn gulp open en viste behendig mijn keiharde geslacht uit mijn Bjorn Borg boxer. “Ik kwam hier om je te neuken. Ik heb vijftwintig jaar gewacht, en vanavond is het eindelijk zover.” Ze knielde tussen mijn benen. “Oh, je pik is zo groot als hij toen leek!” Karin streelde mijn pik en begon zachtjes aan mijn ballen te zuigen terwijl haar hand traag over de schacht van mijn geslacht heen en weer ging.
Ik hoorde iemand het toilet binnenkomen. Karin stond op en tilde haar jurkje op. Over haar heupen en haar pronte borsten. Ze zette haar linkervoet op de toiletbril en trok mij aan mijn lul naar haar toe. “Toe dan… doe het! Naai me zoals in mijn droom. Laat me trillen en…” fluisterde ze. Ik dreef mijn pik in één stoot helemaal in haar. Ik hield me stil terwijl naast ons het toilet werd doorgetrokken. Toen het gestommel was afgelopen en we de deur hadden horen dichtvallen keek Karin mij aan. “Oh Jezus! Je pik is enorm!” Ik begon haar te neuken terwijl ze met haar tong de mijne zocht. Ik bereed haar hard en fel. We hadden hier weinig tijd en straks de hele nacht.
Karins ademhaling versnelde. Ze kwam snel tot een orgasme. “Ik ga klaarkomen!” kreunde ik zacht. Ze hijgde: “Doe het. Kom in mij klaar. Ik wil het! Geef me je zaad!” Ik explodeerde, terwijl ik mijn zaad diep in haar schede schoot. Ze leek door haar benen te zakken en ik hield haar strak vast. Karins schede trok samen en ze kreunde terwijl ze klaarkwam. Ik duwde mijn mond op de haren om onze geluiden te dempen. We stonden in een heerlijke omhelzing van onze rush te genieten. Langzaam maar zeker slonk mijn pik en begon ik kramp te krijgen. Karin giechelde als een tiener. “Dank je. Dank je. Hier droom ik al zo lang van, als jong schoolmeisje gepakt worden door de hunk van de klas!” We hielden elkaar vast en onze hartslag daalde terwijl ik me langzaam terugtrok. “Wauw. Bedankt.” Ze pakte een handje toiletpapier en veegde het lekkende zaad tussen haar benen weg. Daarna pakte ze haar jurkje en trok het weer aan. Na een laatste kus voor dat moment liep ze het hokje uit.
Ik hoorde haar hakjes over de tegelvloer gaan. De deur sloot met een klap. Ik veegde mijn pik schoon en riste mijn pantalon dicht. Ik had nog zoveel vragen… Straks beneden of later in het hotel wilde ik die andere tekening zien en daar in alle rust van en met haar genieten. Terwijl ik de trap afliep vroeg ik me af welke verrassingen deze reünie nog meer in petto had.
Wat een explosie na 24j
Leuke reunie … laat die avond en nacht maar komen.