De volgende morgen wordt Dave wakker, acht uur ziet hij. MaryJane is er al uit. Hij slaat het laken terug en stapt uit bed. Hij loopt naar het toilet, doet zijn ochtendplas en gaat naar het terras. Daar zitten Nadja, Peter en MaryJane.
Hij kust MaryJane en Nadja en Peter krijgt een schouderklop.
“Zo jullie zijn al vroeg hier.”
“We zijn al klaar met inpakken” zegt Nadja.
“We hebben onze ontbijtbox meegenomen dus kunnen we gezellig met zijn vieren ontbijten” zegt Peter.
MaryJane en Nadja maken de boxen open en pakken uit.
“Wat een water gisteravond.”
“Ja, dat was heel kort maar ook heel heftig” zegt Peter “Nadja en ik waren lekker bezig, bijna klaar zelfs.”
“Heb je dat niet afgemaakt?”
“Jawel, het was warm water, dus zijn we nog even doorgegaan.”
“En toen we weer naar binnenliepen was het droog” komt Nadja.
“Ja het duurde maar even, alles was wel gelijk doornat” zegt Peter “maar neuken onder een warme douche is toch ook lekker.”
Ze lachen.
“Maar jullie hebben alles al ingepakt?” vraagt Dave.
“Ja, dat was maar een kwartiertje werk” zegt Nadja, die inmiddels weer is gaan zitten.
“Je gooit gewoon alles in die koffer, uitzoeken doen we thuis wel” zegt Peter.
“En toen belde Nadja mij op mijn Cell Phone en dit is het resultaat, we ontbijten gezellig met zijn vieren” komt MaryJane er achteraan.
“En als we straks klaar zijn gaan we met zijn vieren nog een keertje neuken in de branding, hè Peter” en Nadja aait hem over zijn schouder.
Peter knikt ja.
“Dus jullie nemen gepast afscheid van dit mooie eiland” zegt Dave.
“Ja, helemaal in stijl” antwoordt Peter.
Ze eten hun ontbijt en ruimen alle restanten weer op in de boxen.
Dan lopen ze met hun handdoeken naar het strand en wandelen richting de waterlijn.
Ze spreiden hun handdoeken en gaan zitten.
“Als ik zo om me heen kijk zit er nog veel vocht in de lucht. Het is ook nog heiig” zegt Peter.
“Het kan zo maar omslaan” zegt Dave “het is hier vaak wekenlang mooi weer maar zo ineens heb je een week regen tussendoor.”
“Die week regen van jou wacht nog maar een week, ik heb geen zin om de laatste zeven dagen op de veranda te moeten zitten” zegt MaryJane.
“Als het valt dan valt het schat, je doet er geen snars aan.”
Nadja staat op, ze pakt Peter bij de hand, “kom, je Chinese hoertje is al weer geil, ik wil lekker vrijen in de branding” en ze trekt Peter overeind.
“De plicht roept” zegt Peter glimlachend tegen MaryJane en Dave en hij loopt mee.
Ze gaan liggen en Peter wil Nadja op haar rug, maar die wil dat niet, “nee, op je rug jij, ik wil bovenop” en Peter gaat op zijn rug liggen. Als hij ligt kruipt Nadja over hem heen en laat zich penetreren.
“Ik blijft het een lekker gezicht vinden, dat stel aan het neuken te zien” zegt MaryJane met een glimlach.
“Ik niet” zegt Dave en MaryJane kijkt hem aan. “Nee, ik doe het liever zelf.”
Ze staan op en gaan achter Nadja en Peter liggen. MaryJane draait om en gaat op handen en knieën zitten. Dave begrijpt de bedoeling en hij gaat achter haar zitten en penetreert haar. MaryJane ligt te genieten van het kontje van Nadja dat ze weer over de lul van Peter ziet schuiven. Ze voelt ook hoe Dave haar stevig neukt.
MaryJane concentreert zich op Dave. Met zijn keiharde lul neukt hij haar stevig. Ze voelt hem haar heupen beetpakken en op iedere penetratie haar hard tegen hem in trekken. Ze geniet altijd weer van haar heerlijke vent, vooral ’s ochtends neukt hij lekker hard. Ze voelt dat haar eerste orgasme er al aankomt. Dave neukt in een hoog tempo door en voelt dat MaryJane naar een orgasme gaat.
Dan komen ze binnen een paar seconden alle twee klaar. MaryJane krijgt haar eerste orgasme van die dag en Dave jaagt zijn sperma diep in haar trekkende en knijpende gleufje. Ze liggen een paar tellen op elkaar uit te hijgen.
Ze gaan van elkaar af en ze spoelen de liefdessappen weg met zeewater.
Terug op de handdoek geeft Dave haar een kusje.
“Wat was jij snel” begint MaryJane.
“Ja, ik was gewoon in een geile bui, ik had er echt zin in.”
“Is Peter nog niet klaargekomen?”
“Jawel” antwoordt MaryJane “maar Nadja heeft er kennelijk nu ook handigheid in om met haar spiertjes Peter stijf te houden of weer stijf te maken. Ze zijn nu gewoon met de tweede ronde bezig. Maar joh, laat gaan, laat die twee genieten, als hij om twee uur maar stopt.”
“Twee uur? Het is nu pas negen uur” zegt Dave.
“Ja, maar hij houdt het wel eens lang vol” en ze glimlacht.
Dave zakt achterover en leunt op zijn ellebogen. Hij voelt de warmte van het waterige zonnetje. Het voelt plakkerig. Thuis zouden ze zeggen er is onweer op komst, hier op deze eilanden weet hij het niet.
Peter en Nadja zijn voor de tweede keer klaargekomen en staan op. Ze spoelen de liefdessappen weg en lopen terug.
Ze komen weer bij elkaar zitten en ditmaal zitten Nadja en MaryJane tegenover elkaar. Ze buigen zich voorover en geven elkaar een tongzoentje.
“Peter heeft me lekker geneukt” zegt ze met een glimlach en ze kijkt naar Peter en geeft hem een knipoog.
“Dus jullie hebben op waardige wijze afscheid genomen van dit heerlijke eiland.”
“Wat zeg je dat leuk” zegt Nadja met een glimlach “het is inderdaad een heerlijk eiland. Wij hebben hier de vakantie van ons leven gehad. Echt tien dagen in alle vrijheid van elkaar genieten, neuken, bloot lopen. Echt heerlijk.”
“En weet je wat ik het leukste vind” gaat Nadja verder “Peter mag vanmiddag zijn Chinese hoertje meenemen, kan hij haar thuis ook lekker neuken.”
Ze lachen.
“Ik heb echt een seksbeestje in jou los gemaakt.”
“Zeker weten” zegt Nadja lachend, “ik ga er niet weer over uitweiden maar wat jij met mij hebt gedaan is onbeschrijfelijk. Ik voel me nu echt helemaal vrij, mijn preutse lichaam heb ik afgeworpen, dat ligt al in de vuilnisbak en als een herboren vrouw ga ik met mijn heerlijke mannetje naar huis, geil, vol liefde en nieuwsgierigheid. En thuis gaan we verder waarmee we hier gestopt zijn, hè Peter.”
Peter kijkt glimlachend naar haar.
“Jij weet het ook wel onder woorden te brengen” zegt MaryJane met een glimlach.
Nadja lacht.
“Zullen wij nog een keertje naar de zandbank zwemmen?”
“Ja leuk” antwoordt Nadja. Ze staan op en lopen naar het water.
Dave en Peter kijken ze na.
Een paar minuten later staan ze rechtop op de zandbank. Ze staan maar tot hun enkels in het water. Ze zwaaien en de mannen zwaaien terug.
“Gaan wij straks nog afscheid van elkaar nemen?” vraagt MaryJane.
“Ja, dat wil ik zeker, ik wil niet zo weglopen. Ik hou van je en vind jou een hele lieve vrouw.”
Ze omhelzen elkaar en lopen weer terug naar het water.
Een stukje vóór de waterlijn staan ze weer op. Ze staan nog tot hun navel in het water. Ze lopen hand in hand het water uit richting de mannen.
“Alleen al voor dat beeld, zou je hier blijven” grinnikt Dave.
Peter glimlacht, “inderdaad, zo zul je ze niet vaak meer zien.”
Ze komen weer bij elkaar zitten. Nadja en MaryJane zitten naast elkaar en hebben een arm om elkaar heen.
Ze geven elkaar een kusje.
“Wat zal de toekomst ons gaan brengen” begint MaryJane.
“Ik weet het niet, gelukkig niet” antwoordt Nadja “het wordt weer wennen om te werken en de hele dag met kleding aan te moeten lopen.”
“Maar schat, maar je werkt toch naar ’t zin?”
“Oh ja, zeker, ik vind dat ook niet zo erg. Een dag op werk en het vakantiegevoel is weer weg.”
Dave grinnikt, “ik ben het wel eens na een kwartier al kwijt geweest.”
Ze lachen.
“Ja, van je collega’s moet je het hebben” zegt Peter.
“Zullen we maar eens teruggaan en kijken wat we met de lunch doen?” stelt MaryJane voor.
“Ik vindt het goed” zegt Dave.
“Ja? Gaan we?” zegt MaryJane en ze staan op, pakken hun handdoeken en wandelen terug.
In de bungalow gekomen zien ze dat het bijna elf uur is.”
Ze zitten met elkaar op het terras.
“Wat doen we voor lunch? Daarheen lopen of wat bestellen” vraagt Dave.
“Ik zou bestellen en hier eten” begint MaryJane.
“Ja Dave, ik ook” komt Nadja.
“Dan doe ik mee, hier bestellen, ik bedoel bestellen en hier eten” zegt Peter.
“Wat willen jullie?”
Dave laat het keuzelijstje rondgaan en na een paar minuten belt hij de bestelling door.
“Om twaalf uur brengen ze het.”
Ze gaan bij elkaar zitten en praten over wat dingen. Om twaalf uur wordt er gebeld en de lunch wordt gebracht. Ze eten hun pistoletjes en tegen een uur zijn ze uitgegeten.
MaryJane ruimt de laatste dingen op in de box. Dan loopt ze naar Nadja en pakt haar hand.
“Kom” en Nadja staat ook op.
“Dave en Peter, Nadja en ik willen even afscheid van elkaar nemen. We lopen het strand op.”
“Dat is goed schat, maar let je wel op de tijd?”
“Ik heb jouw horloge bij me en de wekker daarin heb ik op kwart over twee gezet.”
Ze lopen het strand op en vóór de waterlijn legt MaryJane een grote badhanddoek neer. Ze gaan recht tegenover elkaar zitten en MaryJane doet haar benen over die van Nadja heen. Ze trekken elkaar naar zich toe en dan omhelzen elkaar. Dan lossen ze iets en kijken elkaar aan. Allebei met een paar traantjes in de ogen.
“Het zit erop” begint Nadja “we gaan naar huis.”
Ze geven elkaar een tongzoentje en omhelzen elkaar weer.
Een minuut of wat blijven ze elkaar knuffelen en wrijven ondertussen over hun lichamen.
“Ik hou heel veel van je Nadja” fluistert MaryJane.
“En ik heel veel van jou, lieve MaryJane.”
Ze tongzoenen. Een paar minuten lang. Dan komen ze weer los van elkaar.
MaryJane schuift naar achteren en laat zich zijdelings op de handdoek zakken. Nadja komt tegenover haar te liggen en duwt haar zachtjes op haar rug. Ze komt een stukje bovenop haar en ze tongzoenen weer.
“Ik hoop echt, echt vanuit de grond van mijn hart dat wij het contact niet verliezen” zegt MaryJane.
Nadja kijkt haar aan met een klein glimlachje.
“Ik hoop dat ook MaryJane, echt schat ik wil je echt niet meer missen.”
Ze omhelzen elkaar en dan barst Nadja in snikken uit. Een paar tellen later begint ook MaryJane. Ze blijven een paar minuten huilend op elkaar liggen. Ze komen omhoog en kijken elkaar met betraande ogen aan. Ze glimlachen er tussendoor.
“Kom” zegt MaryJane terwijl ze een pakje tissues uit het plastic tasje haalt, “we drogen onze tranen.”
Ze pakken een tissue en vegen de traantjes weg. Dan snuiten ze hun neus en blijven naar elkaar kijken.
“Eigenlijk stom dat wij vrouwen zo makkelijk onze tranen laten lopen” zegt Nadja.
“Ja, terwijl we helemaal geen reden hebben” antwoordt MaryJane.
<p align=”center”><script type=”text/javascript” src=”http://promotools.vpscash.nl/eol/300×250/buitensexfilms.nl/_random/index.js?p=931&pi=gertibaldi_verhaal&tb=1″> </script></p>
Ze tongzoenen weer en omhelzen elkaar. Ze komen weer los van elkaar.
“Ik vond het reuze leuk dat jij hier was, we hebben van elkaar en met elkaar genoten.”
“Ik ben jou dankbaar voor wat je met me hebt gedaan. Zonder jou zouden Peter en ik een heel saai huwelijk tegemoet gegaan zijn. Nu mag hij zijn Chinese hoertje mee naar huis nemen en dan gaan we thuis weer lekker verder met neuken en elkaar liefhebben.”
MaryJane lacht. “En echt blijven doen hè, schuttingtaal met je eigen vent is gewoon leuk en je wordt er zelf ook geil van.”
“Dat heb ik al gemerkt” zegt Nadja met een glimlach.
Nadja duwt MaryJane weer achterover en ze kruipt op haar.
Ze omhelzen elkaar en tongzoenen. Ze genieten nog een keer van elkaar. Dan lossen ze en kijken elkaar aan. Ze zeggen niks, alleen maar kijken, diep in elkaars ogen. Dan een paar kleine kusjes. Een glimlach. Ze omhelzen elkaar en blijven even zo liggen.
“Ik hou echt van je MaryJane.”
“En ik hou van jou lieve Nadja.”
Ze laten elkaar los en komen weer boven elkaar. Nog een kusje en een zoentje. Dan piept het horloge.
“Het klokje van gehoorzaamheid” zegt MaryJane.
Ze komen rechtop, pakken hun spullen en lopen terug naar de bungalow.
Voordat ze de tuin inlopen pakt MaryJane Nadja nog één keer vast. Ze tongzoenen. Ze kijken elkaar aan, nog een kusje en een glimlach, dan ze lopen de tuin in.
In de tuin zit Peter al aangekleed. Nadja loopt naar binnen en komt vijf minuten later ook aangekleed weer buiten.
“Zullen we naar voren lopen” vraagt Peter.
“Ja, dat is goed.”
Nadja loopt naar Dave.
“Dave, prettig verblijf nog en ik hoop je snel weer te zien.”
“Nadja, ik vind het reuze leuk je te hebben ontmoet en hoop je ook snel weer te zien.”
Ze geven elkaar een stevige kus op de mond en Dave trekt haar even tegen zich aan. Dan kijken ze elkaar aan met een glimlach en nog een zoentje.
MaryJane was ondertussen naar Peter gelopen.
“Peter, het was leuk, ik wens je heel veel geluk met Nadja.”
“MaryJane, je was een kanjer, jij hebt ons huwelijk heel leuk gemaakt, ik hoop je over een poosje weer te zien.”
Ze geven elkaar een kus.
Ze lopen met elkaar naar voren. Er staat verder niemand te wachten. Een kwartiertje later komt er een taxi.
De chauffeur stapt uit, hij heeft een blad papier in zijn handen; “Mr en Mrs Collins?”
“Ja” zegt Peter.
De chauffeur opent de kofferbak en legt hun koffer erin.
Peter en Dave schudden handen en MaryJane en Nadja geven elkaar nog een klein tongzoentje.
“Hele goede reis en tot ziens.”
“Ja, tot ziens.”
Ze stappen in en rijden weg.
Ze zwaaien de taxi na totdat ze om de bocht verdwijnen.
Ze wandelen terug naar hun bungalow.
De laatste week van Dave en MaryJane verloopt rustig. Ze vrijen iedere dag, ’s ochtends in de branding en verspreid over de dag en avond op het strand, in de tuin of op het bed. Er komen geen andere stellen, op het terras zitten ze meestal alleen en die donderdag horen ze dat ze nu zelfs nog de enige gasten zijn. Eén stel wat nog een week zou blijven is hals over kop vertrokken vanwege een sterfgeval.
Op zaterdagavond wordt er een lekkere Chinese maaltijd klaargemaakt voor twee personen.
In het restaurant mogen ze vanavond gewoon bloot komen eten. Ze zijn de enige gasten. Dave herkent de kok die bij Nadja en Peter had gekookt.
Het smaakt ze goed en na afloop zitten ze nog een poosje op het terras.
Het wordt maandagmorgen. Ze vrijen nog een keer in de branding en daarna nog een keer op de ligbedden. Begin van de middag pakken ze hun koffers in en lopen op tijd naar voren.
Op het plein omhelst MaryJane Dave.
“Ik heb genoten schat, ook de laatste week. Ik voelde ons echt Adam en Eva in het paradijs. Het was een schitterende vakantie.”
“Daar ben ik blij om, ik heb het ook naar mijn zin gehad. Je was geil, mijn lieve vrouw, mijn geile hoertje en teefje. Ik vond het lekker.”
Ze horen een claxon. De taxi komt voor rijden.
“Mr en Mrs Campbell.”
Dave knikt ja. De chauffeur zet hun koffers in de auto en ze stappen in. Anderhalf uur later zijn ze in de haven. De boot vertrekt op tijd. Eenmaal op Honolulu airport moeten ze anderhalf uur wachten. Daarna gaat het vlot en om half 3 ’s nachts vertrekt het vliegtuig.
Ze slapen een paar uur en eten een uitgebreid ontbijt. Die middag om half 4 plaatselijke tijd landt het toestel op Chicago O’Hare.
Dave belt naar huis.
“Met het huis van Campbell, met Elisa.”
“Dag Elisa met Dave.”
“Dag Dave, fijn je weer te horen.”
“Elisa we staan nu in Chicago en ons vliegtuig naar Chippewa vertrekt over een half uur. Als het goed gaat zijn we om ongeveer half zeven weer thuis.”
“Willen jullie dan nog eten?”
“Heel graag, maar maak het je niet te moeilijk, gewoon een bord op schoot of iets voor in de tuin.”
“Ik maak wel iets lekkers.”
Om half 5 vertrekt hun vliegtuig naar Chippewa Valley Airport. Daar aangekomen laten ze zich met een taxi naar huis rijden. Een paar minuten voor half zeven rijden ze de straat in. Bij het huis aangekomen komen de honden blaffend naar de auto.
“Blijft u heel even zitten” zegt Dave tegen de chauffeur nadat hij heeft afgerekend en stapt uit. De honden zijn door het dolle heen. De chauffeur krijgt een seintje van Dave en stapt ook uit. Hij zet de koffers op de stoep. MaryJane is inmiddels ook uitgestapt en de twee honden blijven een paar minuten om hun heen draaien en springen. Ze zijn zichtbaar blij dat ze weer terug zijn.
Elisa is inmiddels ook aan komen lopen. Ze begroeten elkaar hartelijk. Vijf minuten later komen ook Mike en Clarice aangereden.
Ze gaan buiten op het terras zitten en Dave en MaryJane beginnen te vertellen.
“Ma, Dave heeft me echt verrast, we zijn ruim drie weken in Hawaï geweest.”
“Dat is een eind weg, maar je hebt er wel een lekker kleur opgedaan.”
“Ja, en weet je wat zo lekker is” en MaryJane staat op. Ze trekt haar rok omhoog en doet haar string opzij.
“Oh, je bent helemaal streeploos bruin, heb je drie weken in je blote kont gelopen?”
“Ja” lacht MaryJane, “we hebben drie en een halve week geen kleren aangehad. En ma, het was heerlijk, zo vrij als een vogeltje.”
Elisa komt met twee borden eten naar buiten en zet ze voor hun neer.
Tijdens het eten vertelt MaryJane verder, over de prachtige bungalow met het zwembadje, het terras, het strand er pal achter. Dave pakt het fototoestel erbij en hij laat een paar foto’s zien.
Ook Patricia en Tom passeren de revue en Nadja en Peter.
“Ik hoor het al, jullie hebben het reuze naar het zin gehad” zegt Mike.
“Nou dat hebben we zeker, Mike” antwoordt Dave.
Ze vertellen nog wat verhalen en dan gaan Mike en Clarice weer naar huis.
Dave loopt door de post en als Elisa binnenkomt vraagt hij naar andere bijzonderheden.
“Er heeft vorige week een meneer van Campbell Electronics gebeld, ik heb het opgeschreven, hier meneer Edwards. Hij zou morgen zelf weer bellen.”
“Oké, dank je, verder nog bijzonderheden.”
“Nee, verder geen bijzonderheden. Met de honden is alles goed gegaan. Ze zijn één keer niet zo leuk geweest. Mijn zusje was er en die is wat bangig voor honden en Dave, het lijkt wel of ze dat merken. Maar uiteindelijk heb ik ze vóór bij het hok gezet en daar gelaten.”
Voor hun gevoel is het pas half zeven ’s avonds maar hier tikt het klokje op half twaalf. Ze gaan naar bed, toch wel moe.
“Zo snel mogelijk het normale ritme oppakken, schat, dat is de beste oplossing.”
Ze rollen tegen elkaar aan en tongzoenen.
“Ik heb een hele fijne huwelijksreis gehad, dank je wel” zegt MaryJane.
“Wij hebben alle twee genoten, nieuwe ervaringen opgedaan, het was heerlijk.”
“Het was zeker heerlijk en ik weet nu dat het bestaat, Molokai is echt een paradijs op aarde.”
E I N D E