De weken erna wordt er het nodige geregeld. De schade van de mini wordt gemeld bij de verzekeraar in Nederland. De foto’s worden door Jochem gemaild naar het assurantiekantoor. Jochem voelt zich wel plezierig in de X5, het is een heerlijk auto, robuust. Een sterke motor en de 7traps automaat doet zijn werk feilloos.
Ze maken ook nog wat andere afspraken. Linda en Jochem bezoeken een notaris in Lyon. Daar bespreken ze wat ze willen. De notaris beantwoordt hun vragen. Omdat ze de Franse taal niet tot in perfectie beheersen praat hij rustig en gebruikt duidelijke woorden.
Ze laten een testament opmaken waarin wordt vastgelegd dat Jochem bij overlijden van Linda onvoorwaardelijk de beschikking krijgt over haar hele vermogen. De notaris adviseert hun een bepaalde constructie. Ze vraagt hem dat zwart op wit te stellen. Hij zal de concept aktes opmaken en toesturen.
Als ze weer terugrijden vertelt Linda hem dat ze die aktes door Mark wil laten bekijken.
Bij het Franse consulaat in Frankrijk halen ze formulieren op om de Franse nationaliteit te kunnen aanvragen. Op termijn is dat makkelijker met allerhande dingen. Ook voor de nieuwe auto die nu op Frans kenteken komt.
Er verstrijken weer een paar weken en Linda krijgt een seintje van de garage dat haar auto er is. Ze krijgt over de post de rekening, ze betaalt de auto en aan het einde van de week ruilt ze de huurauto om voor haar eigen auto.
Jochem verheugt zich al op het bezoek van Yvette. De dagen tot de kerstvakantie telt hij af. Het is nu donderdag, anderhalve week ervoor. Jochem drinkt zijn laatste slok koffie en zet de beker terug op tafel.
“Zo, nog één dag morgen en dan is het weer weekend. En dan nog een weekje dan kan ik Yvette weer in mijn armen sluiten.”
“Ja schat, gelukkig wel en zaterdag gaat opoe ook weer naar huis dus kunnen wij ook weer lekker vrijen.”
Jochem hoort zijn smartphone. Hij pakt hem en Yvette lacht hem toe.
“Dag Yvette” “Hoi” “Ja” “Oh?” “Ja, ik ga er naar toe.” “Oké” “Ja, doe ik” “Ja schat, tot zo.”
“Yvette” zegt hij tegen Linda terwijl hij opstaat en zijn schoenen aantrekt “of ik haar in Lyon op kan halen, ze komt om iets voor negenen aan met de TGV uit Parijs. Of ik niet met de mini wil komen maar met de grote auto want ze heeft veel spullen bij zich.”
”Wat vreemd, het is pas over een week kerstvakantie.”
“Ze klonk ook niet vrolijk, het leek alsof ze snikte.”
“Nou, ga dan maar gauw. Lyon is een half uurtje en het is nu al bijna half negen.”
Jochem staat op en pakt zijn jas. Linda een kus, “kijk je uit” roept ze hem na en hij gaat naar de garage. Eenmaal in Lyon parkeert hij zijn auto vlakbij het station en kijkt op zijn horloge. 4 voor 9. Hij holt naar het station en rent de trap naar het perron op. De trein staat aangekondigd voor over 1 minuut.
Een goede minuut later komt de TGV met knarsende remmen tot stilstand. Hij kijkt langs de trein en dan ziet hij bijna achteraan Yvette uitstappen. Hij holt naar haar toe. Ze wordt van binnenuit geholpen met twee grote koffers en twee tassen. Dan is Jochem bij haar en ze valt hem om de nek. Een snik en een kus. Hij laat haar weer los en ze trekken eerst haar koffers en tassen weg bij de trein, die twintig seconden later weer vertrekt. Ze lopen naar een bankje.
Jochem moet gaan zitten en Yvette komt wijdbeens bij hem op schoot zitten. Ze begint te huilen. Jochem houdt zijn arm om haar heen en trekt haar tegen zijn lichaam. Hij laat haar even gaan. Dan wil ze een tongzoentje. Als ze die loslaten kijkt ze hem aan, met traantjes in haar ogen.
“Ik ben gevlucht uit Parijs” snikt ze “en er was maar één plek waar ik naar toe wilde en dat was hier naar jou en Linda” en ze legt haar hoofd weer tegen zijn borst en snikt een paar keer.
“Gevlucht, maar lieve schat, wat is er gebeurd?”
Met horten en stoten vertelt ze haar verhaal. Van Gerard, haar klasgenootje van het vwo waarmee ze samen een appartement huurde in Parijs. Ze hadden er ieder een eigen slaapkamer. De laatste weken werd hij vervelend en wilde met haar vrijen. Ze wees hem af en zei hem dat ze een vriend had en niet met hem wilde vrijen. Vandaag escaleerde dat. Hij kwam vanmiddag dronken thuis en wilde haar pakken. Ze is hem ontsnapt en heeft zich in haar kamer opgesloten. Hij werd toen heel boos en heeft een paar butsen in de deur geschopt. Ze besloot weg te gaan en is al haar spullen gaan inpakken. Om zes uur hoorde ze hem naar buiten gaan. Door het raam zag ze hem over straat zwalken. Hij ging een andere straat in. Toen is ze snel haar kamer uitgegaan, heeft haar spulletjes uit de badkamer bij elkaar gepakt en toen haar jas aan. Alles de lift in gesleept en buiten een taxi genomen naar het station. Daar kon ze gelukkig nog een kaartje voor de TGV kopen naar Lyon.
“Maar heeft hij je wat gedaan?”
“Nee, hij probeerde me wel te pakken maar kennelijk had hij aardig wat gedronken want hij greep volledig mis. Hij stond te wankelen op zijn benen.”
“En nu?”
“Eerst maar naar jou en Linda dacht ik. Papa en mama wonen nu in Brussel vanwege de andere baan van papa. Maar mama is altijd zo overbezorgd en daar heb ik nu geen zin in en ook papa die soms zo opvliegerig kan reageren wil ik ook liever even niet zien. Dus naar hun toe was geen optie voor mij. Ik wil de komende dagen rustig nadenken en ook met jou en Linda overleggen hoe nu verder. Ik heb in de trein wel zitten nadenken maar kom er nog niet uit.”
Ze is inmiddels gestopt met snikken en droogt haar tranen. Ze kijkt hem aan en glimlacht.
“Ik hou van je” en ze valt weer tegen zijn borst aan.
“Ik hou van jou lieve Yvette en ik had hem vermoord als hij je had aangerand.”
Ze kijken elkaar weer aan en een paar kusjes gaan over en weer. Dan gaat ze van hem af en ze staan op.
Jochem pakt de grote sporttas, gooit die om zijn schouder en vervolgens pakt hij de twee koffers. Yvette gooit de andere sporttas om haar schouder en samen lopen ze naar buiten. Bij de auto laden ze alles in en stappen in. Hij rijdt rustig de stad uit richting Valency.
“De mini heb ik niet meer.”
“Oh” reageert Yvette.
“Daar heb ik een aanrijding mee gehad en die is total loss verklaard”
“Heb jij die aanrijding gehad?”
“Ja” en Jochem vertelt kort wat er is gebeurd. “Ik zal je thuis de foto’s wel laten zien, Linda schrok van de auto toen ze het wrak zag.”
“Maar die auto is er niet meer” gaat hij een paar tellen later verder, “en Linda heeft nu een BMW X3 gekocht, dus net zo iets als deze alleen een maatje kleiner, dat vind zij prettiger. En ik rij tegenwoordig in deze.”
Eenmaal bij huis rijdt Jochem de garage in.
In huis begroet ze eerst Linda. Die omhelst haar en ze kussen elkaar.
“Dag lieve schat.”
“Dag lieve Linda” en ze tongzoenen elkaar kort. Dan omhelst Linda haar verloren dochter en houdt haar een paar tellen stevig vast. Ze begint weer te snikken. Linda helpt haar met het uittrekken van jas en schoenen. Yvette gaat bij haar op schoot in de zithoek zitten. Linda troost haar eerst. Daarna vertelt ze haar relaas aan Linda.
Jochem brengt ondertussen haar bagage naar binnen.
Als ze klaar is omhelst Linda haar en ze kussen elkaar.
“Jij blijft gewoon hier de komende weken” zegt Linda, “nog één week dan beginnen de kerstvakanties dus hebben we nog twee weken extra om alles rustig te bekijken en te bepraten. En je treft het ook lieve schat, het is jouw beurt deze week.”
“Mijn beurt?”
“Ja, ik ben ongesteld.”
“Oh, ik mag met Jochem vrijen. Wil jij dat Jochem?”
Hij tilt haar van Linda haar schoot en pakt haar vast in een stevige omhelzing.
“Natuurlijk heb ik zin in mijn lieve Yvette. Wij gaan vannacht boven liggen.”
“Lekker.”
Linda kijkt glimlachend naar de twee.
“En morgen mag dat ook Yvette, zaterdag stuur ik opoe naar huis en is Jochem weer van mij.”
“En ik, ben ik binnenkort ook weer een keertje van jou?”
“Volgende week als Jochem naar college is gaan wij een keertje vrijen, ik wil mijn lieve meisje ook wel weer voelen.”
Yvette glimlacht.
“Maar lieve schat, heb jij wel avondeten gehad?”
“Nee, ik heb een broodje genomen op het station maar dat is wel goed hoor Linda, laat maar. Ik heb ook niet zoveel trek meer.”
Wat later die avond wensen ze elkaar welterusten en Yvette en Jochem lopen naar boven. In de grote logeerkamer kleden ze zich uit en Yvette houdt alleen haar string aan.
“Die mag je nu wel uitdoen schat, ik wil gewoon even met je vrijen, ik moet morgen vroeg op. Morgenavond doen we het weer uitgebreid.”
“Dat is goed schat” en ze tilt haar billen op en schuift het stringetje naar omlaag. Jochem is inmiddels ook klaar en ze schuiven bij elkaar. Hij legt een arm onder haar lichaam en met de andere strijkt hij door haar mooie zwarte haren.
Yvette schuift haar arm onder zijn oksel door en legt hem achterop zijn rug. Dan trekt ze hem naar haar toe en hun monden smelten samen. Ze tongzoenen. Een seconde of tien en dan lossen ze.
“Ik hou van je Yvette, ik ben blij je weer bij me te hebben.”
“Ik hou van jou Jochem, bij jou voel ik me altijd zo geborgen, zo veilig. Jij zal mij nooit kwaad doen.”
Jochem zakt op haar neer en zijn hoofd ligt in haar nek. Hij ruikt haar lucht, de bekende geur van haar lichaam en haar haren. Ze begint te snikken. Hij komt weer voor haar.
“Ik wil niet meer terug naar Parijs” snikt ze, “ik ga niet meer bij die engerd wonen.”
“Dat hoeft niet schat, morgen gaan we kijken hoe we het hier kunnen inpassen. Ik denk dat dit jouw plekje is, bij Linda, bij mij, hier in Valency, waar de zomers altijd lekker warm en lang zijn.”
Ja knikt Yvette, “heel lekker warm en heet in mijn kutje” voegt ze er glimlachend aan toe.
“Zo ken ik mijn geile meisje weer.”
“Ik ben nu ook geil, ga je daar nog wat aan doen?”
“Dat wil ik wel maar dan moet je niet meer huilen.”
Nee schudt ze, “ik huil nu niet meer, ik moet blij zijn, ik ben bij mijn lieve Jochem.”
Ze trekt haar arm terug onder hem vandaan en met twee handen veegt ze de tranen weg.
“Zo goed?” glimlacht ze.
“Ja, zo is het goed.”
Jochem kust haar en begint haar lichaam te verwennen. Eerst nog een tongzoentje en dan daalt hij af. Hij ruikt de geur van haar lichaam. Haar borsten staan parmantig op haar lichaam en hij knuffelt de tepels. Een paar minuten lang speelt hij ermee. Hij bijt een paar keer in een tepel en Yvette kreunt. Zijn lieve schat vindt dat lekker, dat weet hij. Heel langzaam daalt hij nu af, over haar buik, een zuigzoentje op haar navel en dan haar venusheuvel. Ze voelt ruw aan, geen tijd gehad om te scheren. Maar het maakt hem niet uit. Hij ruikt haar kutje, de geile lucht van zijn Franse vriendinnetje.
Hij kruipt over haar benen en gaat ertussen zitten. Likkend over haar schaamlippen proeft hij die bekende smaak, het heerlijke geil van Yvette. Hij zet zijn tong tussen haar schaamlippen en likt nu steviger, een paar keer haalt hij zijn tong tussen haar schaamlippen door tot helemaal boven bij haar klitje. Yvette wil kronkelen maar hij houdt zijn handen om haar dijbenen in haar lies. Hij trekt haar schaamlippen uit elkaar en duwt zijn tong in haar neukgrotje. Een paar keer achter elkaar en dan komt haar orgasme aangestormd. Een heftige en ze stuwt een straaltje vocht naar buiten wat door hem met smaak wordt weggelikt. Hij kruipt omhoog en zijn stijve penis glijdt tussen haar vochtige schaamlippen. Hij penetreert haar en hun gezichten komen bij elkaar. Ze kijkt hem glimlachend aan.
“Daar is mijn vriendje weer” zegt ze zachtjes, “toe lieve Jochem, neuk me, laat me voelen dat ik van jou ben, alleen van jou en van niemand anders.”
Jochem geeft haar een kusje en Yvette slaat haar armen om hem heen. Ze begint een tongzoen, gretig en geil. Dan lost ze. Jochem duwt zich omhoog op zijn armen en begint haar te neuken. Met harde diepe stoten neukte hij zijn lieve Yvette. Hij voelt haar kutje knijpen en ontspannen. Knijpen als hij binnenkomt, ontspannen als hij haar verlaat. Ze begint te kreunen en ze stoot tegen. Minutenlang blijven ze doorgaan. Dan stopt Jochem en duwt haar om. Hij tilt haar billen omhoog en gaat achter haar zitten. Hij penetreert haar weer en ze neuken verder. Nu voelt Yvette hem heel diep. Die heerlijke paal die stoot na stoot haar kutje verwent. Ze voelt haar buikspieren tintelen. Een orgasme is in aantocht. Jochem gaat harder neuken, hij is er ook bijna weet ze.
Nog een tiental seconden gaan ze door en dan komt Jochem klaar. Met vijf harde en hele diepe stoten jaagt hij zijn zaad diep in haar liefdestunneltje. Op de tweede stoot komt ook Yvette klaar. Ze duwt haar kontje hard achteruit tegen Jochem aan en geniet van hem.
Jochem zakt uit haar en draait zich om op zijn rug. Yvette komt half op hem liggen.
“Zullen we gaan slapen, jij moet morgen vroeg op en het is al laat.”
“Dat is goed schat” en ze kussen elkaar. Ze staan op, lopen de badkamer in en doen de laatste dingen. Dan kruipen ze terug in bed en Jochem slaat het dekbed over hun heen. Ze draaien zich in elkaar en twee minuten later slapen ze.
De volgende morgen wordt Jochem vroeg wakker, iets voor zeven uur ziet hij. Yvette slaapt nog. Hij drukt de wekker uit en kruipt heel stilletjes uit bed. Hij loopt de kamer uit en sluit heel zachtjes de deur. Hij loopt door naar beneden. Linda is in de keuken, ze is ontbijt aan het maken.
Hij loopt naar haar toe, “dag schat” en hij kust haar.
“Yvette slaapt nog?”
“Ja, ik heb haar rustig laten liggen en ben stilletjes uit bed gekropen.”
“Lief van jou, ga maar douchen en aankleden, tegen die tijd heb ik het ontbijt klaar. Jouw kleren van gisteren liggen zeker nog boven?”
“Ja, sorry, die vergeet ik.”
“Geeft niet schat trek maar schoon aan, dan haal ik die straks wel van boven.”
Nog een kusje en dan loopt Jochem naar de badkamer, doucht zich en pakt schone kleren uit de kast. Hij kleedt zich aan en gaat naar binnen. Linda komt bij hem zitten en ze ontbijten samen.
“Is er nog wat gezegd over het gebeuren van gisteren?”
“Ja, ze heeft liggen huilen dat ze niet meer terug wil naar Parijs, niet meer naar die engerd zei ze.”
“Dat hoeft ze voor mij ook niet.”
“Dat heb ik ook gezegd en weet je schat, ze staarde zich destijds blind op studeren in Parijs, maar Lyon heeft ook een goede universiteit, als ze nou gewoon hier gaat studeren, dan kan ze waarschijnlijk iedere dag met mij meerijden en hier vindt ze de zomers zo lekker, dat zei ze ook nog.”
“Nou ik zie het wel straks, ik zal het wel ter sprake brengen want er moeten vandaag even spijkers met koppen geslagen worden.”
Ze eten rustig verder.
“Ze komen straks voor het zwembad. Ik heb de plannen telefonisch met ze besproken. Alles is mogelijk dus ik ben benieuwd, voor de rest praten we er vanmiddag wel over.”
“Dat is goed, ik ga nu naar college, vandaag gelukkig een korte dag, dus begin van de middag zie je me wel weer.”
Ze kussen elkaar. Jochem trekt zijn schoenen aan, pakt vervolgens een paar studieboeken en met een tot vanmiddag gaat hij weg.
Als hij die middag thuiskomt zitten Linda en Yvette aan de eetbar. Ze zitten te praten. Als Jochem ze allebei een kus geeft ziet hij een schrijfblok voor Linda liggen met een heleboel krassen, pijlen, strepen en aantekeningen.
“Yvette en ik hebben het een ander besproken schat, kom er bij zitten dan vertellen we je wat er zoal is afgesproken. Wil je koffie?”
“Ja, lekker schat.”
Linda schenkt een beker koffie voor hem in, schenkt haar beker nog een keer vol.
“Jij nog thee?”
“Nee, dank je” zegt Yvette “ik hoef even niks.”
Ze gaat weer zitten.
“Welnu schat, het belangrijkste is dat Yvette hier blijft. Parijs is geen optie meer voor haar, evenmin is Brussel dat. Yvette voelt zich hier lekker en geborgen. Ze houdt van ons alle twee.”
Jochem legt zijn hand op die van Yvette, “fijn Yvette” en ze glimlacht.
“Yvette heeft nog spullen in Parijs” gaat Linda verder, “haar computer, nog ongeveer een koffer met kleren en wat studieboeken. Wij hebben bedacht dat jij morgen met Yvette naar Parijs rijdt. Gerard is dan wel thuis, maar volgens Yvette is hij een scharminkel vergeleken bij jou, dus daar hoef je niet bang voor te zijn.”
“Wat mij betreft is dat prima. Die Gerard ken ik nog van het vwo en kennelijk is het nog steeds dat kleine ventje.”
“Hij is inderdaad nog niet veel veranderd, maar ik heb ook nog een bureau, een bed, een bureaustoel en nog wat kleinmeubilair. Die moet papa maar voor mij ophalen.”
“Een bureaustoel kan ik ook wel meenemen.”
“Oké” zegt Linda “kijk morgen gewoon wat je kunt meenemen en de rest is voor Yvette haar vader.
“Dan heeft Yvette besloten om te switchen van opleiding. De studie die ze nu had gekozen beviel niet. Het lijkt me goed dat jij een afspraak maakt met die studie adviseur in Lyon en daar volgende week, als dat tenminste nog lukt voor de kerstvakantie, samen met Yvette mee gaat praten. Zij kan goed onder woorden brengen wat ze wil en dan moet hij haar maar adviseren.”
“Dat is ook goed, ik kan hem straks wel bellen en een afspraak maken, ze hebben gewoon tot vijf uur kantoor vandaag.”
“Verder gaat Yvette voorlopig de grote logeerkamer gebruiken om haar kleding en dergelijk op te bergen. Slapen doet ze daar in principe ook. Alleen als het zo uitkomt komt ze bij ons liggen.”
“Of ik slaap boven bij haar.”
“Ja, dat zal ook sowieso één keer per maand gebeuren, misschien is het voor jullie ook fijn om gewoon een week per maand bij elkaar te slapen. Als ik ongesteld ben vind ik dat geen probleem. Goed, het volgende. Studeren doet Yvette in de werkkamer. Die is groot genoeg dus ik ga daar een bureau bij laten plaatsen. Jullie studeren dan wel op één kamer maar ik verwacht wel een zekere mate van zelfdiscipline en niet dat als ik onverwacht binnenkom dat Yvette naakt over een bureau ligt en door jou geneukt wordt.”
Jochem schiet in de lach, “daar had ik nog niet aan gedacht, het idee klinkt wel lekker. Maar nee hoor schat, ik plaag wat, nee dat is wel duidelijk hè Yvette, studeren is belangrijk en we houden ons aan die regel.”
“Volgens mij heb ik het zo” en ze leest vlug haar eigen aantekeningen, “oh nee, nog een ding. Yvette mag hier wonen zonder iets te betalen voor kost en inwoning. Slapen kan hier makkelijk en of er nou vier of vijf personen eten, dat merk ik niet.”
“Vier?”
“Ja, jij telt voor drie, Holle Bolle Gijsje.”
Ze lachen erom.
“Maar huur en zo hoef ik niet te hebben. Verder heb ik met Yvette besproken dat jullie eerst regelen dat haar laatste spullen hierheen komen en dat ik maandagmiddag contact opneem met haar moeder Maria en het hele voorval uitleg. En haar dan ook vertel wat we zoal hebben afgesproken. Je weet nog wat ze toen zij over Yvette?”
“Ja, iets over eigen leven leiden.”
“Precies, als ze er dus over valt kan ik haar daar aan herinneren.”
“Mooi, het is mij duidelijk en je hebt het goed onder elkaar gezet schat. En ga je me nu vertellen over het zwembad, daar ben ik ook wel nieuwsgierig naar.”
“Dat is goed, blijf jij daar maar bij zitten Yvette, dan weet jij het ook gelijk.”
“Kort door de bocht, alles kan. Het zwembad is een dikwandige betonnen kuip en iets erin aanbrengen gaat gewoon. Alleen een lamp er inzetten is geen probleem, de voeding er naar toe wel. Ook verwarming kan. Die wordt gemonteerd in het zuiveringscircuit. Het voorstel is deze. Ze zagen een halve meter rondom het zwembad uit de tegels. Die worden eruit gehaald en afgevoerd. Dan kunnen ze graven wat ze willen en dus ook leidingwerk en dergelijke doen. Dan wordt het zand weer aangevuld, aangestampt, aanwateren had hij het over en dan gaan er nieuwe tegels in, ook weer in cement als we dat willen. Die man stelde zelf voor de tegels rondom het bad te veranderen. Er zijn tegenwoordig hele goede antislip tegels te koop waarop je met contact tussen water en huid niet kan uitglijden.”
“Dus verlichting en verwarming kan gewoon en is het duur?”
“Dat weet ik nog niet. Ze zouden hun best doen om vóór de kerst een offerte te sturen.”
“Maar” komt Yvette “dan krijg je licht in het zwembad?”
“Ja, dat is voor als jij ’s avonds gaat zwemmen en ik je blote kutje wil zien, dan doe ik die lampen aan” zegt Jochem lachend.
“Pestkop, is dat zo Linda?”
“Het kan wel wat hij zegt maar hij plaagt je. Nee lieve schat, ik vind het ’s avonds een donker gat. Zeker de zomeravonden is het dan gezellig als je onder water verlichting hebt. En weet je, als hij gaat zwemmen kunnen wij dat blote kruimeltje zien.”
Yvette lacht heel hard, “ja, lekker naar zijn blote kruimeltje kijken.”
“Wacht jij maar, als je vanavond dat kruimeltje jouw neukgrotje voelt uitwonen piep je wel anders.”
Die middag doen ze verder hun eigen dingen. Linda en Yvette gaan samen boodschappen doen. Halverwege de Intermarché trekt Linda het lichaam van Yvette heel kort tegen haar aan.
“Lekker, boodschappen doen met mijn bijna dochter” zegt ze en Yvette glimlacht.
“Ik vind het met mijn tweede mama ook gezellig.”
“Je bent een schat.”
Jochem rijdt ondertussen naar de computerzaak om een paar pakken papier en inkt voor de printer te kopen en daarna gaat hij tanken. Eenmaal weer thuis is de auto van Linda er nog niet. Hij belt met de studieadviseur op school. Hij legt uit dat hij samen met zijn vriendin wil komen praten. Hij vertelt hem ook in een paar woorden van de situatie, niet over Gerard natuurlijk maar wel dat ze in Parijs studeerde en daar er achter kwam dat ze een verkeerde richting had gekozen en tegelijkertijd ook heimwee kreeg.
De man geeft hem een paar tips en ze maken een afspraak voor komende woensdag.
Daarna gaat hij in de werkkamer zitten en pakt zijn boeken. Hij neemt wat dingen door en na een uur hoort hij de kamerdeur. Linda komt binnen.
“Oh, zit jij hier.”
“Ja, ik ben wat dingen aan het doornemen.”
“Heb je nog lang werk?”
“Nee, ik kan dit zo neerleggen.”
“Kom dan over een kwartiertje naar binnen, dan hebben wij de boodschappen opgeruimd.”
Zoals gebruikelijk voor de vrijdag eten ze buiten de deur. Ze rijden naar een bekend restaurant en tegen half 10 komen ze weer thuis. Die avond slaapt Jochem met Yvette. Opnieuw vrijen ze lekker, ditmaal wel langer.
Zaterdagmorgen op tijd rijden ze naar Parijs. In het appartement is het stil. Gerard is kennelijk weg. Yvette begint één koffer in te pakken. De tweede koffer, die ze hadden meegenomen, heeft ze niet nodig. Jochem haalt twee boekenplankjes van de muur en de plafondlamp gaat eraf. De eerste keer loopt hij alleen naar beneden, vervolgens gaan ze samen een keer. Dan nog één keer terug naar boven. De stoel, het computerscherm, een bureaulamp en nog een paar studieboeken. Yvette kijkt de kamer rond en ook in de kasten. De badkamer controleert ze en in de keuken pakt ze alleen haar eigen bestek. Dan loopt ze terug naar Jochem.
“Dit is het wel schat.”
Ze lopen weer naar beneden en als ze inladen hoort Yvette Gerard.
“Kom jij nog boven, ik wil praten” commandeert hij.
“Ik wil niet praten met jou.”
“Ga jij weg?” zegt hij met stemverheffing.
“Ja, wat denk je, ik wil geen seconde meer met jou in die flat wonen.”
“En wie is dat, is hij jouw vriendje?” en nu schreeuwt hij “hij mag jou zeker wel neuken.”
Jochem staat zich op te vreten. Op die laatste zin van hem reageert hij.
“Wegwezen jij, Yvette wil hier niet meer wonen en je hoort er nog wel meer van.”
“En de huur, die krijg ik nog wel.”
“Yvette betaalt niks meer.”
“Nou hoepel dan maar op” schreeuwt hij, “loop maar weg met je vriendje met zijn dikke BMW.”
Het gesprek ontaardt nu in een vervelende woordenwisseling. Jochem kookt van woede. Hij gooit de kofferbak dicht en wil naar hem toelopen.
Yvette houdt hem tegen. “Schat stap in, alsjeblieft, hij is het niet waard, toe Jochem.”
“Stap jij eerst maar in.”
Yvette stapt in en als ze het portier dicht heeft ziet ze Jochem omlopen. Hij rukt zijn portier open en stapt ook in. Het portier sluit hij met een harde klap.
Hij start de auto. Ze doen hun riemen om en Jochem rijdt vrij snel weg. Om de hoek van de straat stopt hij en schuift een parkeerplek in.
“Wat een LUL!” en hij slaat bovenop het stuur, “sorry schat, maar zo kan ik niet rijden, ik moet even afkoelen” en hij zet de motor uit.
“Neem je tijd maar lieve schat” en ze legt haar hand op zijn hand. Ze voelt hem trillen, hij is echt kwaad.
Ze blijven een paar minuten zitten. Dan kijkt Jochem haar aan en buigt zich naar haar toe. Hij kust haar.
“Gaat het?”
“Ja, nu weer wel” en hij glimlacht naar haar. Dan start hij weer, kijkt in zijn spiegels en rijdt rustig weg.
Onderweg terug gaan ze langs de snelweg wat eten in een wegrestaurant. Tegen vijf uur zijn ze weer in Valency.
Als ze uitstappen zegt Jochem dat hij later vandaag of morgen wel uit gaat laden en ze lopen naar binnen. Yvette doet binnen verslag aan Linda.
“Verstandig schat dat je eerst stil bent gaan staan” en Linda kust hem.
“Hij peuterde echt het bloed onder mijn nagels vandaan. Het is dat Yvette me tegenhield.”
“Maar hij is het niet waard Jochem en ik denk dat hij er ook nog niet mee klaar is. Als mijn papa en die van hem hiervan horen denk ik dat hij weg moet uit Parijs en ach, het interesseert me eigenlijk niks.”
Ze drinken wat met elkaar. Linda heeft het eten al voorbereid en daarna kijken ze nog een poosje televisie. Die avond gaan ze niet te laat naar bed. Yvette slaapt alleen boven, Linda en Jochem weer bij elkaar.
“Het is niks voor mij schat maar ik ben moe van die rit naar Parijs, ik wil wel slapen.”
“Dat mag schat, morgen weer een dag.”
Maandagmiddag belt Linda met Maria. Ze vertelt het verhaal. Maria is eerst stil.
“Wat een gluiperd dat hij dat probeert. Weet je Linda, ik heb hem nooit gemogen, ik ben het er ook nooit mee eens geweest dat die schat met die gozer een appartement deelde. Maar Yvette heeft niks, hij heeft haar niet aangeraakt?”
“Nee, en zaterdag is Jochem met Yvette met de auto naar Parijs geweest en heeft de laatste spullen weggehaald. Er staat nu alleen nog een kast, een bureau en haar bed. De rest is leeg.”
“Goed, ik zal wel met Patrick overleggen want dit pikken wij natuurlijk ook niet. Maar Yvette blijft bij jou.”
“Ja, voorlopig wel, ze gaat woensdag praten hier op de universiteit in Lyon en kijken hoe ze het beste haar studie weer kan oppakken.”
“Goed, nou je weet het Linda, ik moet haar loslaten en dit is een mooie gelegenheid om haar zelf te laten kiezen.”
“Dat is goed Maria. Achter die mooie kijkers van haar gaat een zelfbewuste jonge vrouw schuil, ze weet wat ze wil.”
“Dat denk ik ook, ze lijkt op mij.”
Ze sluiten het gesprek af.
“Nou dat viel wel mee.”
“Ja, gelukkig wel” zegt Yvette, die al die tijd op de luidspreker had meegeluisterd.
Woensdag rijdt Yvette ’s ochtends mee naar Lyon. Ze loopt met Jochem mee de collegezaal in. Ze ziet hem voorin eerst praten met de docent, hij wijst ook een keer naar haar. Als hij terug naast haar zit zegt Jochem dat hij de docent heeft verteld dat zij toehoorder is. Hij zal haar geen vragen stellen.
Yvette volgt het college met aandacht. Soms kan ze er geen touw aan vastknopen. Ze kijkt naar Jochem een vraag van de docent beantwoordt en later ook zelf ook vragen stelt. Dan is het college afgelopen en lopen ze de zaal uit.
“Ik vond het maar moeilijk, af en toe snapte ik er niks van” zegt Yvette.
Jochem glimlacht, “dat zou ik ook niet doen als ik bij jou kom zitten als jij in je tweede jaar zit.”
“Dat is zo” glimlacht ze.
Bij de studie adviseur hebben ze een goed gesprek. Hij maakt Yvette een complimentje want studeren aan de Paris-Sorbonne universiteit betekent dat ze een goede cijferlijst op het vwo moet hebben gehad. Ze laat de lijst zien en hij knikt goedkeurend.
Yvette begint hem uit te leggen wat ze wil.
“Als ik jou zo hoor zit hier een fysiotherapeute in spe. Je hebt gewoon de verkeerde studie gekozen.”
“En kan ik dan ook een specialisatie in sportmassage doen.”
“Ja, dat kan denk ik wel. Ik zal vanmiddag even overleggen met de hoofddocent van die opleiding, hem vragen hoe hij er tegenaan kijkt. Maar ik denk dat iemand met jouw intelligentie en inzet na de vakantie gewoon kan instromen in die opleiding. Je zal dan in het begin wel aan moeten poten want op sommige vakken heb je een achterstand in te lopen.”
Yvette knikt.
“Ik zal je een inschrijfformulier geven, als ik dat deze week nog terugkrijg maak ik alles verder in orde voor je.”
Ze bedanken de man voor zijn tijd en lopen naar buiten. Yvette huppelt met Jochem mee.
“Ik ben heel blij, blij dat ik hier verder kan en dat ik ook mijn specialisatie kan doen. Echt schat, ik ben weer helemaal gelukkig.”
Jochem kijkt glimlachend naar haar.
Eenmaal terug in Valency vertelt Yvette het aan Linda.
“Dat is toch mooi schat. Jij bent dus voorlopig onder de pannen.”
“Ik besef nu ook” zegt Yvette “dat ik dit gelijk had moeten doen, maar ja, ik dacht Parijs dat is het. Nou ik heb het geweten.”
Het wordt vrijdag en die middag komt Jochem thuis.
“Eindelijk vakantie” zegt hij opgelucht, “lekker twee weekjes met mijn mooie vrouwen om me heen” en hij kust ze allebei.
Yvette en Linda, die aan de keukenbar zitten lachen erom.
“Kom er eens bij zitten schat.”
“Is er weer wat?”
“Nee,” antwoordt Linda en ze geeft Yvette een knikje.
“Zondag komen papa en mama hierheen” zegt Yvette. “Ze komen om half elf aan op het station, ze reizen met de trein. Dus ik heb met ze afgesproken dat jij en ik daar zondagochtend staan.”
“En blijven ze dan hier of wat anders.”
“Nee, einde van de middag om tien voor zes moeten ze weer op het station zijn. Dan reizen ze door naar Marseille. Daar woont een zus van papa en daar gaan ze naar toe.”
“Goed, wij pikken ze hier op zondagochtend.”
“Verder heb ik met Patricia gebeld” gaat Linda verder, “komende dinsdag gaan wij naar Nederland. Yvette gaat mee. We slapen in Bastion bij Heerlen, ik heb al een driepersoonskamer gereserveerd voor twee nachten. Woensdag is eerste kerstdag, dan zijn wij bij jouw vader en Patricia. Donderdagmorgen rijden we naar Mark. Daar heb ik ’s middags een gesprek mee waar jij ook bij moet zitten Jochem. Mark heeft een kantoor aan huis dus we hoeven daarvoor niet weg en Yvette blijft dan bij Mariëtte zitten, de vrouw van Mark. Die nacht slapen we in Ibis Schiphol, is ook al besteld. Vrijdag morgen gaan we naar Ron en Jolanda, ’s avonds weer terug naar Ibis en dan zaterdagmorgen weer terug naar hier.”
“Dat is een heel programma. Ben jij wel eens in Nederland geweest Yvette?”
“Nee, ik ben buiten Frankrijk alleen in Italië geweest, drie jaar geleden met papa mee naar Rome.”
“Dus eerste kerstdag bij pa en Patricia en dat gesprek?”
“Dat gaat over financiële zaken. Ook vanwege het testament wil ik dat jij inzicht krijgt in mijn financiën en daar ook met Mark over kan praten.”
“Oké, dat is goed.”
De rest van de vrijdag verloopt een beetje zoals ze gewend zijn. Linda en Yvette gaan boodschappen doen, Jochem gaat wat dingen uitzoeken op internet. De tijd gaat snel en anderhalf uur later komen de dames weer thuis. Hij helpt ze met uitladen en laat ze weer even alleen.
Linda gaat de boodschappen inruimen en Yvette helpt haar daarbij. Als ze klaar zijn schenkt Linda voor zichzelf een glaasje wijn in. Yvette wil ook wel een glaasje. Dan gaat ze tegen het aanrecht aanstaan. Yvette komt tussen haar benen staan en ze omhelzen elkaar, geven kleine kusjes.
“Zullen wij vanavond ons lekker laten verwennen door ons vriendje?”
“Ja, dat wil ik wel, heb je wat speciaals in gedachten?” vraagt Yvette met een glimlach.
“Nee, niet zozeer speciaal maar wel iets wat we nog niet eerder hebben gedaan” en Linda vertelt haar zachtjes wat ze wil.
“Oh, dat lijkt me lekker, ik wordt al nat in mijn kutje als ik daaraan denk” zegt Yvette.
“We gaan zo eerst lekker uit eten en daarna zien we wel, oké.”
“Ja” besluit Yvette glimlachend.
Wordt vervolgd.