De dagen erna zoekt Jochem wat dingen uit. Hij weet nu tarieven die hij kan rekenen. Hij houdt voorlopig kantoor aan huis. Ook heeft hij de eerste twee afspraken bij bedrijven die zijn rapport hebben gekregen.
Weer een week later heeft hij de betaling van de EC al binnen. Zijn eerste zelf verdiende geld. Het is een stevig bedrag maar de vergoedingen vanuit de EC zijn hoog. Hij besluit een lang gekoesterde wens in vervulling te laten gaan en gaat de stad in. Hij kijkt bij een paar juweliers en bij één van hen vindt hij wat hij zoekt. Hij geeft de maten op en gaat weer naar huis.
Als hij die zaterdagmiddag weer in de winkel staat bekijkt hij het resultaat. Hij rekent af en neemt zijn cadeautje mee. Als hij weer thuis komt zitten Linda en Yvette op de ligbedden en ze begroeten hem. Hij loopt naar binnen en kleedt zich uit. Met een klein doosje ingesloten in zijn hand loopt hij naar buiten en zet het ongemerkt achter zich op het andere ligbed.
“Schatten van me, ik heb van de week mijn eerste zelf verdiende geld ontvangen en ik heb nu iets voor ons drieën gekocht. Iets wat ik al heel lang wil om mijn liefde voor jullie allebei kracht bij te zetten.”
“Maar dat hoef jij toch niet Jochem, ik weet wel dat je van mij en Yvette houdt.”
“Ja, maar ik wilde dit toch doen.”
Hij pakt het doosje achter zijn rug.
“Ik heb voor ons alle drie vriendschapsringen gekocht, daarmee wil ik aangeven hoeveel ik van jullie jou en ook naar de buitenwereld laten zien dat wij een drie-eenheid zijn.”
Linda krijgt vochtige ogen en als hij het doosje open klikt ziet ze de drie ringen.
“Voor jou Linda, is deze gouden ring. Jij bent en blijft voor altijd mijn grote liefde en met goud wil ik dat bevestigen.”
Hij pakt de ring en schuift hem om haar vinger. Linda kust hem terwijl een paar traantjes over haar wangen biggelen en fluistert “dank je wel lieve schat.”
“Voor jou Yvette is deze zilveren ring, ik hou zielsveel van jou en ik weet dat jij graag zilver draagt maar ik beschouw het als goud.”
Ook Yvette krijgt de ring om terwijl ze met vochtige ogen naar hem kijkt. Ze geeft hem een kus, “dank je wel” fluistert ze, zichtbaar ontroerd en ook zij laat een paar traantjes de vrije loop.
“Om te laten zien dat ik bij jullie allebei hoor draag ik vanaf nu deze in elkaar gevlochten ring, goud en zilver samen.”
Hij geeft hem aan Linda en houdt zijn hand voor haar.
“Kom eens schat” zegt ze tegen Yvette, “samen om doen.”
Ze doen hun handen in elkaar en samen duwen ze de ring om Jochem zijn vinger. Ze komen omhoog en gaan ieder op een been van hem zitten. Ze slaan hun armen om hem heen en van twee kanten wordt hij gekust.
Hij trekt zijn beide vrouwen tegen hem aan en ze tongzoenen met zijn drieën.
“Misschien is dit het moment Yvette” zegt Linda.
Yvette glimlacht en ze kijkt naar Jochem.
“Deze ring bevestigt wat ik al heel lang voel, wij houden heel veel van elkaar daarom wil ik jou wat vragen” en ze is twee tellen stil.
“Ik zou heel graag een kindje van jou willen krijgen. Een klein Jochem of Yvette in mijn buik te voelen groeien, dat lijkt mij het einde.”
“En ik vind dat goed schat, Yvette heeft het aan mij al eerder gevraagd.”
Jochem kijkt haar aan. Hij pakt haar hoofd zachtjes vast en kust haar, enkele malen en dan een innige tongzoen, vol liefde. Linda kijkt glimlachend toe.
“Ik vind dat ook leuk een kindje met jou Yvette.”
“Ik ben deze week ongesteld geweest” zegt Yvette, “dat is nu over maar ik neem geen pil meer in, je mag me zwanger maken zoals het uitkomt.”
“Je bent een schat dat je dit wil, ik wil het ook wel” en hij pakt haar vast en ze tongzoenen, liefdevol.
“Ik ga wat te drinken pakken” zegt Linda, “we hebben wat te vieren en vanavond gaan we uit eten met zijn drietjes.”
Een minuut later zitten ze ieder met een wijntje en Jochem met een biertje.
“Ik ben heel blij” zegt Yvette, “met deze mooie ring en dat jij mij een kindje wil geven.”
“Dat ben ik ook Yvette en ik hoop dat wij samen een gezond kindje op de wereld kunnen zetten.”
Linda hoort de twee glimlachend aan.
Die avond eten ze met elkaar in de boerderij, nog steeds hun favoriete restaurant. Daarna komen ze terug thuis en gaan nog een poosje buiten liggen. Het is nog warm en ze praten wat. Tegen half twaalf gaan ze naar bed. Yvette komt bij hun slapen. Eenmaal tussen de lakens vrijen ze met elkaar. Linda en Yvette willen allebei Jochem een keer voelen. Een verzoek waaraan hij graag voldoet en het is al half een als ze eindelijk gaan slapen.
Ruim een week later is Linda ongesteld en Jochem slaapt bij Yvette.
Ze vrijen veel en Yvette vertelt hem dat Linda ongesteld is in dezelfde week als waarin zij haar vruchtbare periode heeft. Ze wil iedere dag minstens twee keer geneukt worden. Ondanks deze moeite wordt ze anderhalve week later ongesteld.
Ze schenkt er niet te veel aandacht aan.
Jochem heeft het ondertussen druk. Hij heeft weer twee bedrijven die om zijn assistentie vragen en hij bezoekt die. Eén ervan is een grote steenbrekerij in Givors, de ander ligt nog vijftig kilometer verder naar het zuiden. Dat laatste bedrijf heeft hij nooit eerder bezocht maar ze belden hem met een verzoek om een gesprek om te bekijken wat hij voor hun kan betekenen. Hij heeft een exemplaar van zijn rapport meegenomen.
Zo beginnen de contacten zich uit te breiden, het is nog wel geen vetpot maar het begin is er. Hij weet dat hij snel moet gaan netwerken en proberen zo bekend te worden in deze sector. Uitbreiden naar andere sectoren komt later wel.
Een paar weken later is Linda weer ongesteld en Jochem slaapt met Yvette. Dinsdagavond tijdens het eten meldt Linda dat ze een paar dagen weggaat met Maria. Ze willen samen een bijzondere tentoonstelling bekijken in Parijs en ook in de stad wat rondkijken. Ze gaan morgenochtend op tijd weg met de TGV en komen zaterdagmorgen weer terug. Het avondeten voor woensdag en donderdag heeft ze voorbereid. Vrijdag kunnen ze uit eten wat haar betreft.
Woensdagmorgen zijn ze alle drie op tijd op. Eerst douchen en aankleden. Linda is het eerste klaar en ze begint een ontbijt klaar te maken. Yvette komt een paar minuten later van boven en helpt haar. Jochem komt in pak beneden.
“Jij gaat ook weg?”
“Ja, ik heb een afspraak in Chânes, een dorpje ten oosten van Lyon. Daar ligt een grote zandwinning en die hebben gevraagd of ik langs wil komen.”
Ze ontbijten met zijn drieën en om acht uur rijden zowel Yvette als Jochem het hek uit. Linda zou om negen uur bij Maria zijn dus die gaat haar tas pakken.
Aan het einde van de ochtend komt Jochem terug. Weer een klant erbij die begeleiding wil hebben bij de export van zijn producten. Als hij er elke maand een paar bij krijgt kan hij over een jaar zelfstandig draaien heeft hij al uitgerekend. Hij leest zijn aantekeningen nog een keer door en maakt een dossier aan. Dan kleedt hij zich om en gaat een paar boterhammen eten. Verder heeft hij geen afspraken die dag.
Einde van de middag komt Yvette thuis. Ze kussen elkaar welkom.
“Druk?”
“Ging wel, een beetje verspreid over de dag en dan vooral ouderen. En één meisje van zeventien jaar die door haar enkel was gegaan bij het tennissen en daarbij ook haar kuit had verrekt. En jij?”
“Ik heb weer een klant erbij. Het gaat niet zo heel erg snel maar wel gestaag door.”
“Lekker toch. Maar schat, ik ga me omkleden. Jammer van die regen anders hadden we nog wel kunnen zwemmen want koud is het niet.”
Yvette loopt naar boven en komt vijf minuten later in een T-shirt en een minirok naar beneden. Ze gaat op zijn schoot zitten en samen kijken ze televisie. Jochem heeft een arm achter haar rug om en Yvette steunt daartegen.
In haar T-shirt ziet Jochem dat ze geen bh aanheeft gedaan. Hij plaagt haar tepel wat en binnen vijf seconden staat die hard in de stof.
“Pestkoppie” zegt Yvette glimlachend.
Jochem geeft haar een kus op haar hoofd. Yvette pakt de afstandbediening en drukt de tv uit. Ze draait zich om en gaat wijdbeens op zijn schoot zitten.
“Ik wil je voelen” en ze pakt haar T-shirt en trekt hem over haar hoofd. Ze duwt haar borst vooruit tegen zijn gezicht en Jochem sabbelt eerst op de ene tepel. Dan verplaatst Yvette haar bovenlichaam en hij sabbelt op de ander. Yvette legt haar armen om zijn schouders en hun monden komen bij elkaar. Jochem wrijft over haar blote rug en gaan over haar minirok naar omlaag. Hij schuift aan de achterkant onder haar rokje en pakt haar blote billen. In het midden voelt hij een touwtje, ze draagt een stringetje. Yvette kennende zal het wel een kleintje zijn.
“Die heb ik de hele dag al aan, bef me eens lekker.”
Jochem glimlacht en maakt de knoop en de rits van het rokje los en trekt hem over haar hoofd omhoog.
Yvette gaat staan en haar kruis komt in zijn gezicht. Jochem ruikt de heerlijke geur van het kutje van Yvette. De lucht is sterk, ze heeft haar kutje de hele dag in het kleine stukje stof gehad. Een minuut later stapt Yvette van de bank af en begint Jochem uit te kleden. Ze doet al zijn kleren uit en als zijn onderbroek uitgaat slaat zijn stijve piemel omhoog tegen zijn buik aan. Ze pakt hem beet en zet haar mond eroverheen. Ze pijpt hem, niet lang wat hij moet in haar kutje klaarkomen. Yvette komt omhoog en rolt om op de bank; ze gaat op haar rug liggen en spreidt haar armen naar Jochem.
“Kom schat, verwen me, laat me voelen dat ik van jou ben en geef me een kindje.”
Jochem zakt glimlachend op haar buik en ze tongzoenen. Yvette is gretig. Dan daalt Jochem af over haar lichaam, haar tepels sabbelt hij op en bijt er zachtjes in, dan al kussend en likkend over haar buik. Haar broekje pakt hij vast en trekt hem van haar billen af. Hij duwt haar benen wijd uit elkaar en zijn mond zakt over haar schaamlippen. Ze smaakt weer heerlijk, haar geil is overvloedig aanwezig en hij likt al haar vocht weg. Hij sabbelt op haar klitje en zuigt het knopje naar binnen. Yvette kreunt op zijn aanrakingen. Ze voelt aan haarzelf dat haar schat haar naar een orgasme helpt en hooguit twee minuten later komt ze klaar. Jochem voelt haar vochtproductie toenemen en dan ejaculeert Yvette haar sappen. Hij laat haar even gaan.
Yvette schuift haar handen onder zijn oksels, “toe schat, kom eens hier, neem me, heb me lief, ik verlang naar je.”
Jochem kruipt omhoog en penetreert haar. Haar kutje lijkt geolied, hij stoot in een keer door diep in haar lichaam. Yvette ligt achterover op de bank, haar benen heeft ze wijd en Jochem begint haar te neuken. Hij zit op zijn knieën vóór de bank en daardoor precies op de goede hoogte. Stoot op stoot jaagt hij zijn stijve paal in haar natte kutje, Yvette kreunt op iedere penetratie.
Voor Jochem is dit de eerste keer van vandaag en hij voelt dat hij sneller gaat komen dan hem lief is. Zijn sperma begint te borrelen en hij voert de kracht en het tempo van zijn stoten op. Yvette kent dat en weet wat er gaat gebeuren. Dan jaagt hij zijn sperma diep in haar vruchtbare neukgrotje, vijf dikke stralen spuit hij bij haar naar binnen. Hij zakt voorover op Yvette en ze kussen elkaar. Ze kijkt hem glimlachend aan.
“Ik hou van je” fluistert ze.
“Ik hou van jou lieve schat” zegt hij zachtjes terug. Hij voelt zijn verslappende penis uit haar zakken en Yvette knijpt haar schaamlippen toe. Dan loopt ze naar het toilet en plast een beetje. Er loopt wat sperma naar buiten. Ze veegt zich droog en gaan weer naar binnen.
Jochem heeft ondertussen haar badjasje uit de slaapkamer gepakt en geeft die, zijn eigen jas heeft hij ook aan.
Ruim een week later, zaterdagmorgen staat Yvette op en de eerste gang is naar het toilet, ze plast en veegt zich droog. Ze kijkt, geen vuil of bloed. Haar gedachten gaan al. Die dag gaat ze nog twee keer en het blijft uit, geen menstruatie. Ook de volgende dag heeft ze niets in haar papiertje. Zou het?
Ze weet dat de eerste keer wel vaker wegblijft. De tweede keer, die is belangrijk, als die wegblijft is het zeker, dan is ze in verwachting. Ze denkt glimlachend terug aan vorige week woensdag. Ze hebben toen een heerlijke avond gehad en Jochem is toen vier keer in haar klaargekomen. Zou het die avond zijn?
Twee weken later merkt ze dat ze ’s ochtends wakker wordt met een weeïg gevoel in haar maag. Niet echt misselijk, ze spuugt ook niet maar goed voelt het niet. De dagen erna herhaalt zich dat en zondagmorgen moet ze wel een keer spugen. Maar de dagen erna is het weer dat weeïge gevoel. Het wordt weer weekend, ze zou nu weer ongesteld moeten worden en opnieuw blijft haar menstruatie uit. Ze had een week geleden al een zwangerschapstestje gekocht en ze plast, zet het staafje in de houder en als ze een poosje later gaat kijken ziet ze het resultaat. Ze is zwanger.
Ze trekt haar badjasje aan en loopt vlug naar beneden. Jochem en Linda zitten nog aan de ontbijttafel en ze vliegt Jochem om zijn nek.
“Schat ik ben zwanger, je hebt me een kindje gegeven” en ze kussen elkaar. Ze loopt om naar Linda en ze kust haar ook.
“Ik ben heel blij voor je lieve schat” en trekt haar tegen zich aan.
Twee weken later is ze bij de huisarts. Die onderzoekt haar en constateert ook dat ze zwanger is. Ze luistert op haar buik. Ze luistert lang en goed. Tussen het gerommel van haar darmen door hoort ze heel zwak het kleine hartje, maar …… en weer luisteren …… dat lijken wel twee hartjes. Ze besluit nog even niets te zeggen. Ze maakt een afspraak voor over drie weken en ze praten nog een paar minuten. Ze wil weten of de zwangerschap gewenst is en glimlachend bevestigt Yvette dat.
“Dan is het goed als u de volgende keer uw man of partner meeneemt.”
“Dat is goed” zegt een niets vermoedende Yvette.
Thuis vertelt ze tegen Jochem en Linda dat de huisarts heeft bevestigd dat ze zwanger is. Ze zijn blij voor haar en het is knuffelen en zoenen.
Drie weken later lopen Yvette en Jochem bij de huisarts naar binnen.
Ze stelt eerst een paar algemene vragen en dan mag Yvette gaan liggen. Ze ontbloot haar buik en de huisarts luistert weer. Al binnen een tiental seconden weet ze het zeker. Deze jonge vrouw draagt een tweeling. Ze doet de stethoscoop af en kijkt het tweetal glimlachend aan.
“Yvette, je krijgt een tweeling. Ik hoor heel duidelijk twee kleine hartjes kloppen.”
Ze kijken elkaar aan. Jochem legt zijn handen om haar schouders en kust haar.
“Ik denk dat het goed is Yvette dat je zo snel mogelijk een afspraak maakt met de gynaecoloog op het ziekenhuis. Hij kan dan een echo maken om zekerheid te hebben over een tweeling en bespreken hoe verder.” De huisarts schrijft wat op een briefje.
“Dit is de naam van een goede gynaecoloog. Bel hem maar, telefoonnummer staat erbij.”
“Dat is goed” en ze geven haar een hand.
Buiten omhelzen ze elkaar en zoenen.
“Een tweeling, oh schat, hier had ik nooit van kunnen dromen” zegt Yvette.
“Wordt dat geen zware zwangerschap?” vraagt een bezorgde Jochem.
“Dat weet ik niet. Maar schat, ik kan er moeilijk een terugsturen. Ik ga de gynaecoloog wel bellen en maar eens bij hem horen, ga je dan mee?”
“Ik ga de komende maanden altijd met je mee.”
Weer thuis valt ze Linda om haar nek, “ik draag een tweeling.”
“Wat leuk, twee kindjes, maar je weet nog niet wat, jongens, meisjes of een mengeling.”
“Nee, ik moet nu eerst een afspraak maken op het ziekenhuis voor een echo.”
Een week later ligt Yvette op de onderzoekstafel bij de gynaecoloog. Haar buik is ingesmeerd met gel en hij haalt de opnemer er overheen. Na even zoeken ziet hij haar kindjes en wijst ze aan op het scherm.
“Ze zijn nog veel te klein om te zien wat voor geslacht ze hebben, maar u draagt een tweeling. Dat is zeker.”
Ze praten verder en de gynaecoloog wil haar om de twee weken zien voor controle. Later kan dat minder worden maar Yvette is niet zo heel groot en een tweeling kan dan problemen geven. Hij kijk op zijn computer scherm naar de gegevens van Yvette en ziet haar beroep.
“U bent fysiotherapeute zie ik, dan hoef ik u niet te vertellen wat voor probleempjes dit kan geven. U bent niet zo heel groot dus het zal, zeker op het eind, wel een zware zwangerschap worden.”
“Ja, dat weet ik.”
Ze gaat nu ook een verloskundige zoeken en maken een afspraak. Die meet een aantal dingen, zoals gewicht, buik en borstomvang, bloeddruk en controleert haar benen en heupen op spatadertjes. Ze noteert alles en maakt een afspraak voor over vier weken.
Thuis praten ze er nog over als Linda voorstelt dat ze nu ook haar moeder en zus in gaat lichten.
Yvette belt eerst met Maria. Die neemt op.
“Dag oma” zegt Yvette. Het is even stil aan de andere kant.
“Ben jij zwanger, och kind, wat leuk. Van Jochem neem ik aan.”
“Ja, ik heb kindjes van Jochem.”
“Kindjes? Een tweeling?”
“Ja, twee, wat het zijn weet ik nog niet.”
“Reuze leuk Yvette, ik kom gauw naar jullie toe. Komend weekend of zo.”
Ze belt Charlotte. Die neemt op.
“Dag tante Charlotte.”
“Ja, is dat echt zo, ben je in verwachting, oh lieve schat wat leuk.”
“Ik verwacht een tweeling Charlotte, van Jochem.”
“Oh feliciteer die schat ook van mij en natuurlijk ook Linda, ik kom in de kerstvakantie zeker naar jullie toe.”
Als laatste belt Jochem met zijn vader.
“Dag opa”
Heel even stil, “is Linda in verwachting?”
“Nee pa, Yvette en die verwacht een tweeling van mij.”
“Reuze leuk jongen feliciteer haar en we komen in de kerstvakantie naar jullie toe.”
Vier weken later zijn ze weer bij de gynaecoloog. Hij bekijkt haar buik weer met de echoscoop.
“Wilt u weten wat het zijn, jongens of meisjes?”
“Ja, graag” zegt Yvette.
“Meneer ook?”
“Jazeker.”
“Goed, u krijgt twee jongens.”
“Leuk, maar twee meisjes had ik ook leuk gevonden.”
“Hebt u in de familie meer tweelingen?”
“Ja, de twee broers van mijn moeder zijn een tweeling.”
“Ik niet” zegt Jochem.
“Meneer, met alle respect” antwoordt de man glimlachend “u levert uw sperma in bij uw vrouw en haar lichaam bepaalt wat ze ermee doet, één kindje of een meerling. Het geslacht, daar kunt u wel invloed op hebben.”
“Dat wist ik niet” zegt Jochem.
“De medische faculteit hier in Lyon is ook nog steeds bezig met analyseren van onderzoeksgegevens en dit is een voorlopige conclusie die ze recent hebben gepubliceerd.”
Tussen alles door wordt er ook nog gewerkt. Yvette doet haar behandelingen van de patiënten en dat gaat gewoon.
Op een avond zit Jochem alleen met Linda. Yvette is terug naar werk voor werkoverleg.
“Schat, ik wil iets vragen maar weet niet goed hoe te beginnen.”
Linda glimlacht, “ik dacht dat jij daar zo langzamerhand geen last meer van had.”
“Als ik het nou gewoon vraag in de woorden die ik denk en ik zeg iets verkeerd spring je dan niet uit je vel.”
“Dat doe ik toch nooit” zegt een lachende Linda, “kom Jochem, steek van wal.”
“Al een aantal jaren hebben wij de afspraak dat ik met Yvette mag slapen in de week dat jij ongesteld ben, uitzonderingen daargelaten. Wat ik nu zou willen is wat meer nachtjes met Yvette. Begrijp me goed Linda, ik hou geen millimeter minder van jou maar nu Yvette in verwachting is wil ze ook wat meer aandacht van mij en ik merk dat ze het dan lekker vind als ik over haar buik en borsten wrijf en dat soort dingen, niet neuken of zo, dat hoeft niet eens.”
“Jouw lieve schat wil gewoon iets meer aandacht?”
“Ja, dat is het denk ik.”
“Weet ze dat je dit vraagt?”
“Nee schat, het initiatief ligt helemaal bij mij. Ik hou heel veel van jou maar dat doe ik ook van Yvette. En als je dit zou afwijzen, jammer dan.”
“Ik begrijp je wel schat en ik kan me ook voorstellen dat Yvette dit zou willen. Ik vind het wel goed, als je mij maar niet verwaarloost, ik heb ook nog steeds mijn gevoelens ondanks mijn leeftijd.”
“Dat snap ik, zo oud ben je toch nog niet, je bent gewoon een heerlijke rijpe vrouw, een vrouw die weet wat ze kan en wil, ook in bed. Maar jij vindt het goed dat ik wat meer met Yvette ben.”
“Ja, dat is goed, we maken geen vaste afspraken. We handelen gewoon naar bevind van zaken. Als ik vind dat ik te weinig aandacht krijg meld ik me wel, maak je geen zorgen.”
“Fijn dank je wel” en hij buigt zich naar haar toe en ze kussen elkaar.
“Jij bent altijd zo’n verstandige en begripvolle vrouw.”
Linda glimlacht, “ik weet dat ik nog een jonge stier in huis heb en die probeer ik af en toe wat af te remmen en andere keren weer de teugels te laten vieren.”
Jochem heeft regelmatig afspraken. Op een morgen heeft hij een afspraak bij de grote zand en grindhandel in Givors, het bedrijf waar hij vaker komt en tegenwoordig vaste adviseur is. Zo één keer per vier weken heeft hij een bespreking bij hen waar dan een rapportje met een advies van hem uitrolt.
Zo ook vanmorgen. Hij parkeert zijn auto, pakt zijn koffertje en loopt naar binnen.
“Meneer Steenman” zegt de receptioniste die hem al kent, “ik zal de secretaresse bellen, gaat u maar even zitten.”
Een paar minuten later komt een secretaresse binnengelopen. Ook Jeannette kent hem en dat is wederzijds.
“Bonjour Jochem” begroet ze hem glimlachend met een uitgestoken hand. Hij loopt met haar mee en ze doet een kantoor open.
“Uw bezoek meneer Clermondt.”
Jochem schrikt onopvallend van die naam, is dit de vader ……
De man in de stoel heeft zich al omgedraaid en loopt op Jochem toe.
Patrick geeft hem een hand. “Dag Jochem, hoe is het met jou?”
“Ja goed, en met u?”
“Je mag wel jij zeggen. Ga zitten.”
“Koffie?”
“Ja, lekker.”
“Twee koffie graag Jeannette.”
“Verrast?” vraagt Patrick.
“Ja, jij bent wel de laatste die ik hier zou verwachten.”
Patrick glimlacht. “Ik heb dit gelezen” zegt hij terwijl hij het rapport van Jochem omhoog houdt.
“Een knap stuk werk, goed doordacht en onderbouwd en verrassende conclusies.”
“Dank je.”
“Maar vertel eens hoe is het met jou en Linda en wat weet jij van de andere leden van mijn vroegere gezin? Ik moet bekennen dat ik ze uit het oog verloren ben.”
“Linda en ik wonen nog steeds bij elkaar in de villa. We zijn ook heel gelukkig met elkaar. Yvette is bij ons gekomen na dat incident met die Gerard in Parijs en ze is nooit meer weggegaan. Ze heeft haar studie afgerond, is fysiotherapeute en heeft een aantekening sportmasseuse. Ze werkt in Lyon. Inmiddels is Yvette in verwachting. Ze krijgt een tweeling en ik ben de vader. Je andere dochter Charlotte woont en werkt nog steeds in Straatsburg bij de EC, ze is daar beleidsmedewerkster, zij heeft mij geholpen met het onderzoek voor dit rapport. Antoine woont nog steeds bij Maria, die studeert en is nu bezig aan zijn afrondende jaar, hij heeft wel omgang met een meisje of jonge vrouw maar daar weet ik niet het fijne van. En Maria woont in Lyon en gaat regelmatig met Linda weg. Vakanties vooral.”
Jeannette komt binnen met de koffie en ze zwijgen even.
“Dank je wel” zegt Patrick en ze loopt weer weg en sluit de deur.
“Je vertelt dat jij en Linda gelukkig zijn, maar Yvette is van jou in verwachting, is dat een ongelukje of zo? Of ben je een keer vreemd gegaan met haar?”
“Wij leven heel ruimdenkend. Linda is natuurlijk vijftien jaar ouder als ik en ze heeft altijd gezegd dat ze het niet goed vind als ik op mijn vijftigste erachter kom dat ik mijn hele leven maar één vrouw heb gehad. Linda was voor mij de eerste vrouw. Ik heb jouw beide dochters ontmaagd. Dat vond ze goed, later toen jij al gescheiden was heb ik ook met Maria de lakens gedeeld. Wel veel minder maar toch. Charlotte vrij ik nog redelijk regelmatig mee, vooral bij haar in Straatsburg als ik voor onderzoek daar moet zijn. Yvette en ik hebben welbewust voor een kindje gekozen en ja, dat het een tweeling zou worden dat konden we ook niet weten. Linda vindt het allemaal reuze leuk.”
“Jij hebt dus vier vrouwen en die vrouwen weten dat van elkaar?”
“Ja, is dat erg? Ik ben met geen van vieren getrouwd dus er is geen wet die me tegenhoudt.”
“Nee dat begrijp ik wel, maar het overdondert me een beetje, ik moet het even allemaal een plek geven.”
Ze drinken hun koffie.
“Ik heb mijn verhaal gedaan” zegt Jochem, “nu zou ik de jouwe ook wel willen weten. Je woonde en werkte in Brussel toen je Maria afdankte. Sorry voor dat woord maar zo heeft ze het aan ons verteld en toen?”
“Ik heb heel veel fouten gemaakt Jochem. De grootste fout was om Maria weg te sturen. Diep in mijn hart hou ik nog steeds van die vrouw, maar goed, gedane zaken. Die relatie die ik had bekoelde vrij snel, een jaar later kregen we de eerste ruzies. Uiteindelijk is ze bij me weggegaan. In eerste instantie bleef ik werken bij dat bedrijf maar merkte dat die vrouw mij zwart begon te maken. Zij werkte er al veel langer als ik en door handige, misschien wel manipulatieve gedrag kreeg ik de zwarte piet.
Ik heb het bij nader inzien nog lang vol gehouden maar een kleine acht maanden geleden ben ik er weggegaan. Heb mijn persoonlijke bezittingen achterin de auto gegooid en ben zuidwaarts gereden. Ik heb eerst een paar maanden in een voorstadje ten noorden van Lyon gewoond, gewoon een simpele kamer met een douche en toilet. Ik kwam een oude vriend tegen en die introduceerde mij weer in ons vroegere clubje. Dat balletje ging rollen en vier maanden geleden ben ik hier aan de slag gegaan. Ik heb inmiddels een aardige flat in Givors. Ik heb jou wel gezien de eerste paar keren maar ik vond het op dat moment beter om nog even niet te laten merken dat ik hier werk.”
Patrick drinkt zijn laatste slok koffie op.
“Nogmaals Jochem, als Maria morgen vraagt of ze terug mag ontvang ik haar met open armen, alleen ik heb geen idee wat zij wil en mijn idee was om jou uit te nodigen en dit openhartige gesprek aan te gaan. Een gesprek overigens wat je mag declareren als advieskosten.”
“Dus ik moet de rol van bemiddelaar spelen?”
“Ja, in wezen wel.”
Jochem staat op en loopt naar het raam. Hij kijkt naar buiten. Zijn blik dwaalt over de installaties die voortdurend grind staan te vermalen.
“Daar wil ik nog wel eens excursie naar toe krijgen van jou, van dichtbij die machines bekijken” zegt hij.
“Dat regel ik een keer. Volgend jaar als het weer beter weer is.”
Hij draait zich om. “Ik weet niet goed wat ik met dit aanmoet, bemiddelen oké, misschien, maar hoe …… Ik denk dat ik er met Linda over moet praten. Zij is een vrouw met ervaring en gevoel. Bovendien kent zij Maria goed.”
“Dat begrijp ik en daar heb ik ook niks op tegen.”
Ze praten nog een poosje verder over allerhande dingen en dan neemt Jochem afscheid. Hij loopt naar zijn auto en rijdt terug naar huis. In zijn werkkamer schrijft hij in ieder geval zijn uren en kilometers op. Of ik ze declareer zie ik wel denkt hij.
Hij loopt de slaapkamer in en kleedt zich om. Een half uurtje later komt Linda binnen en hij helpt haar de boodschappen uit te laden. Ze ruimt de koelkast en de vriezer in en drukt het koffiezetapparaat aan. Een paar minuten later zitten ze met een beker koffie op de bank.
“Ik heb vanochtend een hele bijzondere ontmoeting gehad” begint Jochem.
Linda kijkt hem vragend aan.
“Bij dat bedrijf in Givors waar ik wel vaker ben geweest heb ik een nieuwe directeur ontmoet, Patrick Clermondt.”
“Heb jij dé Patrick gesproken en hier in Givors?”
“Ja schat, en ik heb een heel openhartig gesprek met hem gehad” en Jochem vertelt haar de inhoud van dat gesprek.
Linda is daarna een tiental seconden stil. Jochem ziet aan haar ogen dat ze nadenkt.
“Weet je schat toen wij een paar maanden geleden naar Parijs gingen zat Maria ’s avonds op de hotelkamer te mijmeren. Ze wilde wel doorrijden naar Brussel en daar kijken hoe het Patrick verging. Zij is hem dus ook nog niet vergeten. Dat stemt hoopvol denk ik. Alleen moet ik nog eens nadenken hoe we dit gaan aanpakken. Tussen voorzichtig lijmen en ze domweg met elkaar confronteren zit een hele wereld met heel veel mogelijkheden.”
“Dat besef had ik vanochtend al bij Patrick.”
“Heb je iets afgesproken?”
“Nee, hij wacht even af, hij weet zelf niet goed hoe hij Maria moet benaderen. Ik heb een mobiel nummer van hem dus ik kan hem altijd bellen.”
“Goed, ik slaap er een nachtje over. We zien wel.”
Einde van die week komt Maria zaterdagmiddag op visite. Ze hebben het gezellig met elkaar en tegen vijf uur gaat Linda een maaltijd bereiden. Maria staat op en gaat haar helpen.
“Mag ik vannacht met Jochem slapen” vraagt ze midden in een gesprekje.
“Dat mag jij wel, als hij ook wil want hij en Yvette slapen wat meer bij elkaar tegenwoordig.”
“Zal ik dat zelf vragen?”
“Ja, doe gerust.”
Wat later zijn ze uitgegeten en Linda en Yvette zetten het vaatwerk in de keuken. Jochem en Maria gaan bij de open haard zitten.
“Wil jij met mij slapen vannacht?”
“Alleen slapen?” vraagt hij glimlachend.
“Nou ja, nee, natuurlijk wil ik een poosje lekker vrijen met jou.”
“Dat is wel goed, Yvette moet dan voor een nachtje bij Linda maar dat vinden die twee ook niet erg.”
Als later die avond Maria een keer naar het toilet loopt kijkt Linda hem vragend aan terwijl ze wenkt naar Maria.
“Ja, dat is goed schat.”
“Vraag je er dan naar.”
“Oh ja, dat doe ik dan wel.
“En schat, ik zou het gewoon zeggen zoals het is, geen moeilijke dingen bedenken.”
Yvette komt de keuken uit met de drankjes en even later zitten ze weer met zijn vieren. Tegen half twaalf is het vuur praktisch uit, de glaasjes zijn voor de tweede keer leeg en ze staan op. Maria loopt alvast naar boven. Yvette en Linda kussen Jochem goedenacht en verdwijnen de grote slaapkamer in. Jochem loopt alles na en gaat ook naar boven.
Als Yvette en Linda tussen de lakens liggen draait Linda zich op haar zij en legt een hand op Yvette haar blote buik.
“Wonderlijk hè, de natuur, dat er nu zo maar twee kindjes in jouw buik groeien. Ik hoop echt dat alles goed blijft gaan.”
“Dat hoop ik ook maar meer als afwachten kunnen we niet doen.”
“Ik wil ook nog wat anders aan je vertellen.”
Yvette is een en al aandacht.
“Van de week is Jochem naar een relatie van hem geweest, een bedrijf in Givors. Daar is hij ontvangen door een nieuwe directeur, ene Patrick Clermondt.”
“Papa?” vraagt Yvette met grote ogen.
“Ja schat, jouw papa” en Linda vertelt het verhaal van die ontmoeting.
“Patrick, jouw papa, is gewoon nog gek op jouw mama.”
“Maar dat is mama ook volgens mij, die wil papa wel terughebben heeft ze wel eens gezegd.”
“Dat vraagt Jochem vanavond aan haar. Patrick heeft hem in dat gesprek gevraagd of hij wil bemiddelen tussen hem en Maria want hij durft niet zo naar haar toe te stappen.”
“Dat wordt spannend dus, afwachten tot morgenochtend.”
“We zien het wel Yvette” en Linda zakt voorover en ze geven elkaar een kusje. Al snel is het weer een tongzoentje. Ze lossen en kijken elkaar aan.
“We gaan slapen lieve schat, ik ben een beetje moe.”
“Ja, dat is goed, welterusten Linda.”
“Welterusten Yvette, schat van me.”
Ze omhelzen elkaar een paar tellen en gaan dan liggen. Linda doet de lampjes uit en hun lichamen verstrengelen zich. Twee minuten later slapen ze.
Wordt vervolgd.