Down met Jeroen – 13

De week voor ons huwelijk worden geleefd. Om ons af te leiden hebben Anja en ik afgesproken dat we tot en met woensdag gewoon doorwerken.
Op woensdag de zaak zit al goed vol en ik ben net bezig een paar wijnflessen te ontkurken als Anja mij op een schouder tikt. “Commissaris Roel is er ook, met zijn vrouw.” Ik sta met mijn rug naar het restaurant en heb hen daarom niet zien binnenkomen. “Dan begeleid je ze toch naar hun tafel liefje.” “Dat heb ik al gedaan. Maar die prinses mevrouw is héél erg mooi.” Mijn nieuwsgierigheid is gewekt. “Wat willen ze drinken?” “Roel heeft een fles witte huiswijn met twee glazen besteld.” “Vind jij het goed als ik het breng.” Ze knikt. “Ik help Magda dan even met het uitserveren van de groepstafel achterin.”

Ik zet een van de flessen die ik net heb geopend in een wijnkoeler die al op een dienblad klaarstond, zet er twee wijnglazen bij en loop naar het tweepersoons tafeltje. Als Roel me ziet aankomen verschijnt een glimlach op zijn gezicht en ik zie hoe hij iets tegen zijn vrouw zegt. Omdat zij met haar rug naar mij toegekeerd zit, zie ik alleen haar achterkant waarop ik toch al een traditioneel Indisch gewaad meen te herkennen. “Hallo Roel, mevrouw..” “Anja heeft niets te veel gezegd. Ondanks dat zij net als Roel de vijftig ruim gepasseerd zal zijn, is ze een schoonheid. Ze straalt soevereiniteit uit, zonder arrogant over te komen.” Ze steekt haar hand uit. “Aangenaam Jeroen. Mijn man heeft me al veel over jullie verteld.” “Rhania. Je weet..” “Stil maar Roelie.. Ik denk niet deze jonge man jou zal laten vervolgen vanwege privacyschending, toch?” “Zeker niet mevrouw. Hebben jullie al wat uitgezocht?” “Van een collega hoorde ik dat u ook een zogenaamde Love Schotel serveert..” “Dat kan een probleem zijn mevrouw.” “Rhania!” Ik weet niet of we nog alle ingrediënten in huis hebben. De Love schotel gaat eigenlijk alleen op vooruitbestelling. Maar ik zal even in de keuken navragen.”
“Ze is mooi hè Jeroen.” “Dat zeker liefje..Maar ik moet snel even naar de keuken. Ze zou graag een Love schotel…” “Dat kan!” Ik kijk mijn lief verwonderd aan. “Piet heeft afgezegd. Zijn vrouw is nog een beetje ziek. Zij hadden zoals gewoonlijk de Love Schotel IQ besteld.” “Je bent een genie Anja.. Ga jij het hen vertellen en zeg er maar gelijk bij dat…” “.. Dat de Love Schotel iets langer duurt. Dat weet ik toch.” “Sorry dat ik aan je twijfelde liefje.” Ze steekt nog snel even haar tongetje naar me uit, voordat ze zich naar Roels en Rhania’s tafeltje begeeft.

De rest van het restaurant is al leeg en op Boy en ons na, is ook al ons personeel al naar huis, als Roel en Rhania aan het toetje beginnen. Net voordat Anja het toetje serveerde heeft Rhania een van cadeaupapier voorzien plat pakket, uit haar tas gevist en op tafel gelegd. “Ze vroegen of wij zo een glas wijn met hun willen drinken.” Ik kijk Boy die naast me staat aan. “Ga jij maar vast.. Bart heeft je de laatste tijd al veel te vaak moeten missen. Anja en ik lopen zo wel naar huis.” “Weten jullie dat zeker?” “Verdwijn Boy!” Hij tik Anja speels op haar schouder. “Is hij tegen jou ook altijd zo streng liefie?” Anja schiet in de lach.”Tegen mij niet. Ik ben altijd lief.” “Zij wel!” Hij kust ons beiden op een wang.. Tot aan jullie trouwen schatten.”

Ik zie dat de fles op de tafel omgekeerd in de koeler staat. Voorzien van een volle wijnfles schuiven Anja en ik twee extra stoelen aan.
“Heeft het gesmaakt?” Het is Rahnia die het woord neemt. “Die Love schotel van jullie, doet zijn naam alle eer aan. Het inderdaad een erotiserende heerlijk en de mogelijke opmaat voor meer..” Roel is aan te zien dat hij zich schaamt voor de openheid van zijn eega. Zij merkt dit blijkbaar ook. “Je hebt haar zelf uitgezocht Roelieboelie.. een warmbloedige Indische psychologe met een specialisatie in seksuologie.” “Die specialisatie kwam er pas na ons huwelijk.” Ze lacht. “Die hadden mijn ouders ook nooit bekostigd. Wat is mijn vaderland sinds de 15e eeuw toch afgezakt. Dit boek..” Ze schuift het pakket in onze richting.. “… Dat ik jullie wil schenken, was ooit de liefdebijbel van India. De overlevering zegt dat er in die tijd van seksuele verlichting, nauwelijks sprake seksueel gerelateerd geweld. En moet je nu zien. Dankzij de zelfbenoemde Sjamanen, gefrustreerde priesters en bekrompen imams met hun orthodoxe vrouwonvriendelijk interpretatie van de zogenaamde heilige geschriften is destructie seksueel geweld tegen vrouwen en HoLeBie’s aan de orde van de dag.” Anja kijkt mij aan. “Mag ik het uitpakken?”

Rahnia antwoord voor mij. Natuurlijk schoonheid. Ik hoop dat het jullie net zoveel plezier schenkt als het ons heeft gedaan en nog altijd doet.” Mijn liefje scheurt het cadeaupapier open en toont mij de omslag van het boek. ‘De geïllustreerde Kama Soetra’ “Een boek.” Anja slaat het zo maar ergens open.. De linkerbladzijde bestaat voornamelijk uit tekst terwijl de rechterkant is gevuld met een ouderwetse Indische kleurplaat van een paar tijdens de geslachtsdaad. Anja kijkt mij aan en wijst naar de traditioneel exotische prent. “Dat is veel mooier dan in die pornoblaadjes van mijn Pa.” “Je moet de tekst niet vergeten. Voeger las ik Roel regelmatig uit dit boek voor. Ze legt haar hand verliefd op zijn onderarm. “Zo hebben wij deze ruwe liefdesdiamant uit de Limburgse klei getrokken. Hij heeft zich laten slijpen. Nu heeft hij zo veel schitterende facetten dat hij mij na al die jaren soms nog weet te verrassen.” Roel kijkt zijn vrouw vol liefde aan. “Dat is geheel wederzijds Rhania.”
Een klein half uur later sluiten wij samen de deur. “Hoe gaan jullie naar huis?” “Te voet. Eigenlijk zou Boy ons thuis afzetten maar we hebben hem naar huis gestuurd voordat we..” “Voordat jullie bij ons aan tafel kwamen… Wij delen onze taxi. Die kan er elk moment zijn. Toen jullie de tafel afruimden heb ik al een Uber besteld. Nog geen tien minuten later worden wij thuis afgezet.

“Beneden is al alles donker Jeroen. Zouden Mama en Simon al slapen.” Ik kijk naar boven. “Op hun slaapkamer brand nog licht. Misschien hadden ze gewoon zin in elkaar.” Nadat ik haar jas heb aangenomen en opgehangen draait Anja zich naar mij om, slaat haar armen om me heen en trekt zich vast tegen mij aan. “Ik hou heel erg veel van jou Jeroen, echt waar.” Ik begrijp niet waar deze plotselinge liefdesbetuiging vandaan komt, duw haar voorzichtig een beetje van mij af en kijk in haar onzekere gezicht. “Ik ook van jou Anja, maar waarom? Ze schudt verdrietig met haar hoofd. “Niet boos zijn. Ik wel vrijen, maar ik ben ook héééél erg moe.” Ik kus haar op haar neusje. Til mijn liefje op en draag haar naar boven. “Wat doe je?” “Ik breng je naar bed Anja. Het liefste vrouwtje op aarde moet slapen.” Ze ontspant en leg haar hoofd tegen mijn schouder.
Ik zag de hele avond al dat zij moe is. We hebben de laatste tijd hard gewerkt en daar komt nog bij dat de spanningen omtrent ons op handen zijnde huwelijk met name bij Anja ook hun tol eisen.
Op de kamer zet ik haar met haar beide beentjes op de grond naast ons bed.

“Staan blijven en niets meer zeggen!” Ze kijkt me verbaasd maar ook vol vertrouwen aan. “Ik knoop haar blouse los, doe hem uit en hang die over een stoel. Zo volgen al snel de rest van haar kledingstukken. Als zij naakt is til ik haar opnieuw op en zet haar vervolgens op het toilet.” “Mà Jeroe..” Ik leg een vinger op haar mondje. “Alleen even plassen schatje. De rest, make up verwijderen, wassen en tandenpoetsen, dat doen we morgenvroeg wel.
Als haar stroompje is verstomt pak een een paar blaadjes toiletpapier. Ze opent automatisch haar beentjes en accepteert als vanzelfsprekend dat ik haar spleetje droog dep. Vervolgens til ik haar voor de laatste keer vanavond op en leg haar in ons opengeslagen bed. Terwijl ik mij uitkleed, naar de badkamer ga en even later naast haar in bed kruip, volgt zij mij met haar ogen. Ik buig schrijlings over haar heen en kus haar. Op het moment dat passie in haar kus kruipt los ik. Ze kijkt mij teleurgesteld, maar ook zichtbaar vermoeide, van dichtbij aan. “Ik ben wel een beetje boos schatje. Boos op mezelf. Boos dat ik niet heb gezien, hoe hard jij de afgelopen tijd hebt gewerkt” Ze wil reageren maar ziet aan mijn ogen dat dat niet hoeft. “Er volgen nog een paar drukke dagen. Laten we afspreken dat jij tussendoor rust neemt en dat wij ’s avond op tijd naar bed gaan.. Slapen!
Je moeder kennende zal er tijdens onze huwelijksreis meer dan voldoende gelegenheid zijn om onze liefde te vieren.” De verliefde blik waarmee ze me aankijkt maakt dat het net geuite voornemen, er zeker niet gemakkelijker op wordt. “Ik hou jou Jeroen.” “Ik meer van jou, Anja.” Nog geen twee minuten later is mijn lieverd met een gelukzalige glimlach en een duim in haar mond, vertrokken naar dromenland.

Ons huwelijksfeest is, door alle aandacht en lieve woorden, soms zelfs uit geheel onverwachte hoek, in één woord geweldig. Maar alle die indrukken, hoe lief en mooi ook, zijn ook overweldigend. Anja noch ik zijn eraan gewend om een hele dag in het middelpunt van de belangstelling te staan en alhoewel ik het achteraf voor geen goud had willen missen. ‘Één keer is genoeg.” Het is Ans aan te zien dat zij als gevolg van haar vorige rol, als vrouw van een CDA prominent en wethouder, veel beter toegerust is om de rol van gastvrouw op zich te nemen. Dit doet zijn dan ook met verve en zo sleept zij ons tijdens het feest liefdevol maar beslist, ook langs alle gasten die vanwege hun positie een positieve bijdrage de doelstellingen van IQ kunnen leveren. Het lijkt bizar, maar het is toch echt zo.
Het is pas na het feest, in de intimiteit van onze eigen slaapkamer, dat ik bij mezelf de ruimte vind om mijn mooie bruid, mijn vrouw Anja, bewust en in alle rust in mij op te nemen.

“Draai je nog eens om liefje.” Zelfzeker blozend draait Anja in haar prinsessen jurk om haar eigen as. “Je hebt geoefend hè liefje.” Ze kijkt me vol trots aan en tilt haar jurk een stukje omhoog. “Vind jij me mooi met hoge hakken? Mijn benen lijken zo veel langer hè?” “Mevrouw Jeurissen ik vind je om op te vreten.” Ze begint te stralen. “Zo heet ik nou hè. Mevrouw Jeurissen. “Het voelt alsof haar nieuwe naam met plezier over haar tong laat gaan.
“Zal ik je helpen met uitkleden?” Ze knikt ingetogen. “Jeroen.. Als je wil dan kunnen we best..” Ik leg mijn handen op haar schouders. “Begrijp me niet verkeerd schatje. “Ik wil héééél erg graag en kan bijna niet wachten. Maar ik wil ook dat wij onze eerste keer als man en vrouw bijzonder is. Dat we allebei fit zijn en ons alle tijd kunnen en willen nemen om elkaar lief te hebben. Als jij het wil dan lik ik zo je lekkere poesje totdat je in slaap bent gevallen. Ze schudt haar hoofd. “We wachten.”
Het uitkleden blijkt nog niet zo gemakkelijk als gezegd. Haar bruidsjurk heeft verborgen vetertjes en haakjes, waardoor het voelt als een eeuwigheid, voordat zij in haar crèmewitte lingerie voor me staat. Ik fluit tussen mijn tanden. Dit sensuele sexy plaatje moet de natte droom van elke heteroseksuele man zijn. Haar in witte pumps gehulde voeten en benen, die tot circa tien centimeter onder haar kruis gehuld zijn, in witte satijnglanzende kousen, zijn enorm sexy. Het witte slipje lijkt even als haar behaatje te bestaan uit knap over elkaar genaaide strookjes wit satijn. “Moet je kijken Jeroen.” Met haar handjes trekt zij de stroken van haar linker cupje uit elkaar, waardoor een lief tepeltje vrij komt. “Dat kan ook bij mijn kutje.“ “Schatje Mag ik het uitdoen. Ik wil dat setje meenemen op onze huwelijksreis. Ook de hakkenschoenen?” “Die ook. Vind je dat goed?” Ze knikt vol overtuiging. “Maar Mam heeft onze koffer als gepakt.” “Dan stop ik er zo meteen stiekem nog iets bij.” Ze draait mij haar mooie rug toe. Ik open haar behaatje en doe dit af. Vervolgens stroop ik haar slipje een stukje naar beneden. “Ga maar vast op bed zitten liefje.” Ik doe haar pumps uit en trek vervolgens haar slipje over haar voetjes uit. Daarna rol ik een voor een de kousen van haar benen en leg alles zorgvuldig bij elkaar.
Dan kleed ook ik mij uit. Met alleen een satijnen short aan kruip ik naast mijn vrouw in bed. Het behoeft nog geen vijf minuten van liefdevolle lichte strelingen en vluchtige zoentjes voordat mijn kleine grote schat in slaap valt.

Ik wacht nog een paar minuten voordat ik mij voorzichtig uit bed laat zakken. Ik doe de pumps in een plastic afvalzakje dat ik in de badkamer heb opgediept.
Nadat ik ook de lingerie heb gepakt daal ik de trap af naar beneden. De ingepakte koffers staan al naast elkaar in de hal. Ans heeft letterlijk niets aan het toeval overgelaten.
Ik leg Anja’s koffer plat en rits hem open. Op datzelfde moment gaat de voordeur open. Ans en Simon, die nog een aantal zaken op de feestlocatie hebben afgehandeld, komen naar binnen. “Wat ben jij van plan Jeroen? Die koffers zijn gepakt met alles wat je op een huwelijksreis nodig hebt. Dit is Anja’s bruidslingerie en die gaat mee!” Simon toont zich nieuwsgierig. “Mag ik het zien Jeroen.” Ans grist setje uit mijn handen. De ingepakte pumps vallen op de grond. “Voordat dat in de koffer gaat was is ik dat nog even.” “Ans als je dat doet, dan krijgen we ruzie.”
Ze kijkt me beduusd aan. “Maar ze heeft dit al de hele dag gedragen.” Simon neemt spulletjes van zijn vriendin, mijn schoonmoeder, over en drukt ze in mijn handen.
Ans lieverd. Wat is dat toch met jou. Vijf minuten voordat je bij mij in bed komt, spring je nog even douchen. Hoe zalig je parfums ook ruiken. De eendagsgeur van een geliefde is veel subtieler en opwindender.
Maar als ik uren in de tuin en dan ook nog in de keuken? “Juist dan lieverd. De wetenschap dat jij je voor mijn in het zweet hebt gewerkt. Onovertroffen.”

Ze grijpt hem bij de een hand. Kom mee Simon Ik heb zo’n zelfde setje aan maar dan in Lila. Ik heb je vandaag schromelijk verwaarloosd dat ga ik vannacht nog goed maken.” “Ik weet niet of dat gaat lukken Ans. Ik heb mijn Eenzaamheid verdronken in een plas witte wijn.””Kom mee jij!” Hij kijkt quasi hulpzoekend om. “Welterusten Jeroen”
Ik stop het setje en de pumps in de koffer, sluit deze weer en kijk op mijn horloge. Het wordt tijd dat ook ik wat probeer te slapen. Over nog geen 8 uur rijdt de taxi die, zoveel weet ik al, ons naar het vliegveld van Luik brengt, voor.
Terwijl ik langs de ander slaapkamer kom krijg ik nog net mee dat Simon van Mama’s natuurlijke geuren en sappen mag gaan genieten. “Niet lullen jongen steek je tong nu maar tussen die plooitjes.. “Ó.. God Siemmm.”
Zoals verwacht is Anja bij mijn terugkomst nog steeds in diepe rust. Haar linker duimpje heeft haar mond weer gevonden en haar licht snurkende ademhaling verraad haar diepe slaap. Ik kruip naast haar en leg een arm om haar heen. Ik doe mijn best om alles los te laten maar desondanks duurt het, gevoelt nog uren, voordat ook ik in slaap val.

Jeroen, Anjaá, wakker worden. Het ontbijt staat klaar. Onderhand ik een verwoede poging doe om wakker te worden, springt mijn lief overeind en duikt boven op me. “Opstaan Jeroen, we gaan op huwelijksreis.” Zoals wel vaker sleept Anja me mee in haar spontane gedrevenheid.
Als wij even later aan tafel schuiven wachten Ans en Simon ons al op.
Anja valt gelijk aan op de door haar moeder al belegde broodjes.
Ans legt een hand op mijn onderarm. “We hebben het er nooit met zoveel woorden over gehad Jeroen. Maar ik ga ervan uit dat je nooit eerder hebt gevlogen?” Met mijn inmiddels volle mond, knik ik bevestigend. “Zie wel Simon. Het is alleen maar goed dat ik een beetje begeleiding geregeld heb.” Simon lacht haar vergoelijkend toe. “Hoe kon ik ook maar een moment aan je twijfelen lieverd.”
Ik wil me net mijn derde kop koffie inschenken als de deurbel gaat. “Ans kijkt op de keukenklok. “Dat zal de taxi wezen. Hij is vroeg.”|
Een klein uur, na een warm en emotioneel afscheid tussen vooral moeder en dochter, stoppen wij voor de vertrekhal van Liège Airport.
Onze chauffeur stapt uit, zet onze koffers op het trottoir, haalt een goudkleurige envelop uit zijn binnenzak en overhandigd mij deze. Rest mij jullie een liefdevolle reis toe te wensen. En als jullie terug zijn, nadat wat jullie mij allemaal verteld hebben, kunnen jullie mij en moeder op korte termijn in jullie restaurant als gasten verwachten.

Wanneer wij de taxi nakijken sta ik er in eerste instantie wat onthand bij. “Wat zit in die envelop Jeroen?” Ik maak de envelop open en haal er twee vliegtickets en een handgeschreven briefje uit. “Dat is Mama’s Handschrift, laat eens zien.” Ik overhandig haar het briefje. ‘Ga naar infobalie Oost. Daar zal iemand jullie opwachten. Veel liefs, SchoonMama.’ Wat staat op de papieren van jou Jeroen. “Blijkbaar vliegen wij naar Menorca.” Anja straalt. “Mallorca, daar heb ik wel eens van gehoord. Dat is een eiland bij Spanje.” Ik schudt mijn hoofd. “Hier staat toch echt Menorca, liefje. Maar zullen wij niet eerst die infobalie gaan zoeken.
Nog voor mij heeft Anja het gezien. Daar Jeroen, dat bordje.. We moeten die kant op.”
We staan al zeker 10 minuten te wachten, wanneer ik achter mij een vaag bekende stem meen te horen. “Kom nou Ramon, we zijn al laat., Daar zul je ze hebben een Roze en een lichtblauwe rolkoffer. “Ik draai me om. “Saskia?” “Anja, Jeroen. Jullie?” De jongeman naast haar staart naar de grond terwijl Saskia, de dochter van Stein en Wilma, achtereenvolgens Anja en mij een stevig knuffel geeft. “Dit is mijn broer Ramon. “De man reikt ons zijn hand blijft echter naar de grond staren. “Oogcontact Ramon!” Hij kijkt ons vervolgens wel aan, echter zonder dat er sprake is van echt contact.
“Tjeemig had ik dat geweten, dat jullie.. Petra belde me de vorige week dat er gasten zouden komen die nog nooit gevlogen hebben. En omdat Ramon en ik toch.. Kom mee lieverds.. We gaan inchecken.”
Dankzij de spontane inzet van Saskia zitten wij even later op één rij, naast elkaar in het vliegtuig. “Anja aan het raam, ik in de midden en Saskia naast mij. Ramon zit aan de andere kant van het gangpad.

De start en het opstijgen van het vliegtuig bleek, zeker voor mijn liefje, spannender dan verwacht. Maar eenmaal op vlieghoogte ontspant zij al snel en kijkt geboeid uit het raampje naar het onder ons door glijdende landschap en wolkendek.
“Dus jullie hebben echt geen idee over jullie bestemming.” Ik schudt mijn hoofd. “Eerlijk gezegd, heb ik nog nooit van Menorca gehoord.”
“Menorca is het op een na grootste eiland van de eilandengroep de Balearen en is het meest oostelijk gelegen grondgebied van Spanje. De naam is afkomstig van het Latijn, insula minor, wat “kleiner eiland” betekent, omdat het kleiner is, vergeleken met het nabijgelegen eiland Mallorca. Aantal inwoners: 96.620 Oppervlakte: 695,7 km², Breedte: 22 km.. Hmm, dan is de lengte dus.”Saskia legt haar hand over het gangpad op de onderarm van haar broer. “Dank je Ramon. Voldoende informatie.”
“Jeroen je moet weten. Ramon onthoudt zo’n beetje alles. Daarnaast is hij ook een kei in programmeren en digital interieur ontwerp.” “Ik werk alleen maar uit wat jij en Petra bedenken. Ik ben niet creatief.” “Nee broertje. Niet creatief maar wel heel erg secuur en nauwgezet. Daarom houden we ook zo veel van je.” Na deze opmerking van zijn zus zie ik voor het eerst ontspanning en warmte in de mimiek van de eerder zo in zichzelf gekeerde man.
“Moet je kijken Jeroen. Een hele grote stad.” “Saskia buigt even voor mij door. “We vliegen over Parijs Anja.. De stad van de liefde.” Ze draait zich resoluut naar Saskia om. “Mijn liefde is waar Jeroen is.” Ik ben ontroerd, maar nog voordat ik kan reageren doet, geheel onverwacht Ramon dat. “Mijn liefde is bij Sas, Patrick en Petra.” Blijkbaar ben ik niet de enige die ontroering voelt. “Ik hou van je Ramon.”
‘Hmm dit is niet de manier hoe een zus normaal gesproken haar zusterliefde uit.’

Saskia schudt met haar hoofd. “What the Heck.. Jullie moeten weten. Wij gaan niet zomaar op vakantie. Mijn ouders kennen Petra. Wij hebben samen gestudeerd en zij denken dat wij nu voor de 3e keer haar en haar broer Patrick opzoeken op hun vakantieresort. Dat is echter maar een deel van de waarheid. In werkelijkheid zijn wij op weg zijn naar onze gelieven.” Ik kijk Saskia oprecht verbaasd aan. “Maar daar kunnen jullie toch open over zijn. Stein en je moeder kennende zullen zij dat alleen maar mooi vinden.” “In het geval wij twee koppels zouden vormen. Zeker! Maar wij zij een liefdeskwartet.” Anja hoort op. “Wat is dat Saskia?” “Hoe leg ik dat uit.. Ramon, Patrik, Petra en ik, wij houden alle vier even veel van elkaar.” De nieuwsgierigheid van mijn liefje is gewekt. “Doen jullie dan ook seks met z’n vieren?” “Met met z’n vieren, Ramon met Patrick, Ik met Patrick, Ik met Petra.. Dat kan bij ons allemaal.” Ik denk na. “Maar Spanje.. Dat is over ik weet nogal een katholiek en conservatief land.” “Precies daarvoor is ons Liberty resort dat een eindje van de bewoonde wereld afligt, de uitkomst. Ik denk dat jullie moeder het daarom ook voor jullie geboekt heeft… Ramon heb jij toevallig nog folders en een plattegrond in je Laptoptas.” “Altijd Sas.. Wil je ze hebben?” “Graag lieverd.”
Ramon overhandigd zijn zus een hoogglans brochure die ze gelijk aan mij doorgeeft. “Jullie vakantie bestemming. ‘Liberty Resort Menorca’.” Anja’s maar ook mijn interesse is gewekt en wij bladeren plaatjes kijkend door de folder. “Moet je kijken Jeroen.. Hoe mooi.. En daar die palmbomen op dat strand.” “Ik zie het schatje. Het is prachtig.”
IK voel Saskia’s hand voor een moment op mijn onderarm. “Niet alleen prachtig. Patrick en Petra hebben een oase van vrijheid en tolerantie gecreëerd.” Ik kijk haar verbaasd aan. “Dat alles.. Dat is van jullie gelieven.”

“De naam Crumbach zegt die jullie wat.” “Crumbach.. hmm. Ik heb die naam wel eens gehoord, stond die niet vaak op van die rode reisbussen?”
“Dat klopt. De ouders van Patrick en Petra hadden een keten van goedlopende reisbureaus in het zuiden van Nederland. Toen zij net 18 waren zijn hun ouders omgekomen bij een tragisch auto-ongeluk. Vijf jaar geleden hebben zij Reisbureaus verkocht aan een door het personeel opgerichte coöperatie.
Met het aldus vrijgekomen kapitaal hebben zij een vervallen vakantiepark opgekocht en successievelijk opgeknapt en omgebouwd tot wat het nu al is.. Een Resort met als uitgaanspunt de relationele vrijheid, inclusiviteit en tolerantie voor haar gasten. Nog voordat wij vieren bij elkaar kwamen hadden Petra en Patrick, evenals overigens Ramon en ik, niet getolereerde, zelfs verboden relaties. Zij broer en zus, een tweeling zelfs. Zij zijn in de emotionele maalstroom na het overlijden van hun ouders bij elkaar gekomen, ook seksueel… Mijn lieve broer en ik daarentegen. Ik betrapte hem eens op solo seks. Uit medelijden heb ik hem toen geholpen. Dat medelijden groeide onbedoeld uit tot liefde en meer. Twee jaar geleden, tijdens onze vakantie die voornamelijk bedoelt was als bezoek aan mijn studievriendin Petra, sloeg de vlam, tijdens een alcoholisch avondje, in de pan. De daaropvolgende dagen verdween de kater, de vlam echter, die bleef branden.”

Tijdens het verhaal van Saskia is Anja in slaap gevallen. Op het moment dat zij haar duimpje in haar mond steekt vormt zich een glimlach om Saskia’s lippen. “Wat lief… Ook jullie relatie kan niet op algemene instemming rekenen. Velen zullen in jou op z’n minst een ‘pervert’ zien. Mensen zoals Anja zijn vertederend zielig en bij voorkeur seksloos.” Ik knik en lach. “Je kunt veel van mijn liefje zeggen, maar zeker niet dat zij seksloos is. Althans niet binnen de veiligheid van onze relatie.”
“Daar voor is het Liberty Resort. Op het resort faciliteren zij alle vanille relaties tussen volwassenen waar in de BBB Brave”Boze”Buitenwereld taboes op rusten. Ik kijk haar aan. “Vanille relaties?” Ze knikt. “Wij definiëren dat eigenlijk als niet BDSM. Wat niet wil zeggen dat het niet toch een beetje kinky mag.” “Waarom sluiten jullie mensen met BDSM voorkeur uit?” “Heel opportunistisch Jeroen. Wij hebben er niets mee. Laat anderen deze doelgroepen maar bedienen.”
“Moet je de plattegrond nog Sas. Ik wil eigenlijk nog iets op mijn laptop uitwerken.” “Sorry Ramon. Geef maar lieverd.”
Ze vouwt het blad op de tafeltjes voor ons open.
Eigenlijk is dit een plattegrond en instructie ineen. Deze hangt ingelijst in alle woonunits op het resort.
Ze wijst op het papier. Dat Grote bruine blok bij ingang. Dat is het hoofdgebouw met de gedeelde faciliteiten zoals , restaurant, zwembad, Sauna en Fitnessruimte en groepsruimten enzovoort.
Dat okerkleurige blokje, dat aan het hoofdgebouw vast zit dat, is het woon en leefgedeelte Patrick en Petra, de eigenaren.
Daar linksboven dat grijs gearceerde blok wordt hun nieuwe residentie.
Ramon draai zijn laptop in onze richting. Zo gaat het worden. Daar gaan wij samen wonen.” “En bedankt broer.”Saskia legt een hand liefdevol op zijn onderarm. “Dat heeft Ramon wel vaker. Als hij ergens emotioneel mee bezig is, dan loopt zijn mond over. Het mag een wonder heten dat hij zijn beste kameraad en vriend, onze vader, nog niet alles heeft verraden.”

“Hoezo verraden?” Saskia kijkt me verdrietig aan. “Toen ik er voorzichtig over wou beginnen gebeurde dat met mijn moeder. Je weet wel..” Ik knik. “En nu zij Goddank weer blij elkaar zijn.. Het leek wel of er nooit een geschikt moment was om.. Zoals je wel gemerkt zult hebben is Pa, Stein, nogal conservatief. Homo- en biseksualiteit zijn voor hem een ver van zijn bed gebeuren. Mama stond altijd al meer open voor ander vormen van liefde.”
“Ik denk dat jij je in je vader vergist Saskia.” “Binnen ons bedrijfje IQ, zijn Boy en hij 4 handen op één buik.. En boy, de man van onze kok Bart, die heeft de nichterigheid en alles wat bekrompen mensen aan homo’s verfoeien, tot een kunst verheven.” Ik denk dat je gelijk hebt Jeroen. “De buitenechtelijke escapade van Ma heeft hem, zo bizar het misschien ook klinkt, goed gedaan. Het heeft zijn eertijds vertroebeld blik op de wereld en andersdenkenden opgehelderd.” “Anders zou hij zich toch nooit als vriend en vrijwilliger van IQ hebben gemeld.” “Je hebt gelijk Jeroen.. We moeten het hen vertellen En snel ook. Tijdens de eindejaarsluiting van het resort komen Patrick en Petra naar Nederland. Zij willen ons, tijdens de kerstviering, ten overstaan van onze ouders, officieel ten huwelijk vragen.”
“Mag ik U namens Transavia een drankje aanbieden?”
Nadat de stewardess ons van een paar blikjes heeft voorzien wijst Saskia opnieuw naar de kaart.
Die grotere blauwe blokken dat zijn groepsaccommodaties van verschillend formaat en inrichting. De groene blokjes zijn allen vierpersoons-chalets en de gele dat zijn de tweepersoons bungalows waarvan er, naar ik aanneem, één voor jullie gereserveerd is.”
“Wat is dat grote paarse vlak, links van de baai?” “Dat worden Kampeerfaciliteiten. Dat deel is nog volop in ontwikkeling.
Ik kijk naar de legenda, rechtsonder op de plattegrond., en lees onder het kopje Liberty Rules:
Regels bij en in contact met andere bezoekers:
Nee = altijd nee
Ik/wij weten niet = Nee
Ik/wij zijn een beetje bang = Nee
Alleen een volmondig Ja = Ja
Liberty Colors
Rood – Voor anderen dood
Geel – Van kijken wordt je niet scheel
Groen – Kom gerust meedoen
Bij de aankomst wordt aan elke gast een arm/enkelband in de gewenste kleur overhandigd.
Alle vakantieverblijven zijn bij de ingang voorzien een zogenaamd stoplicht.
De gast zelf bepaald de kleur.
Strandtenten, luifels, ligbedden en windschermen worden eveneens in de Liberty Colors ter beschikking gesteld.

Het overtreden van Liberty Rules evenals het niet opvolgen van de Liberty Colors resulteert in onmiddellijke verwijdering van het resort en indien van toepassing ook op aangifte bij de politie.
Ik voel dat Saskia me van opzij nieuwsgierig aankijkt. “Wat vind jij ervan?” “Ik begrijp het toch goed. Jullie faciliteren niet alleen relaties waarop taboes rusten, maar ook relaties tussen mensen die mogelijk geen relatie met elkaar hebben.” Ze schiet in de lach. “Wat zeg je dat mooi Jeroen. Maar ja.. Wie zijn wij, als relatief monogame mensen, om hen die een meer gevarieerd liefdesleven ambiëren, dat te ontzeggen. Ik moet er niet aan denken het bed te delen met iemand buiten ons kwartet, maar een uurtje meekijken bij een groepssekssessie van een 3 generatie familie, die al voor de derde keer hun vakantie en liefde op het resort viert, laat mijn bloed echt wel sneller stromen.”

“Zijn we er bijna?” Ik kijk naar mijn lieverd die zich naast mij uitrekt. Saskia geeft antwoord. “Als het goed is landen we over een klein half uur.” “Dat is snel. Moeten we dan nog ver voordat bij de vakantie zijn?”
Ongeveer vijftig minuten in een busje. Patrick en Petra halen ons bij het vliegveld op… Jullie vakantie: Liberty Resort ligt, heel toepasselijk, in de Bahía de diversidad. De Baai van verscheidenheid. De baai heeft een beschermde status en is dientengevolge omheind. Omdat de baai door enkele riffen en zandbanken van de zee wordt afgesloten, hoeven we zelfs niet bang zijn voor ongewenst bezoek vanuit zee, ” Anja schurkt zich tegen mij aan en kust me in mijn hals. Ik verheug me Jeroen. We gaan daar ons kindje maken hè?” Ik druk een zoen op haar voorhoofd. “Ik kan bijna niet wachten liefje.”
Zoals verwacht is de landing nog even een spannend moment voor Anja, maar een maal buiten het vliegtuig is ze gelijk weer haar enthousiaste zelf.
Als we met gevieren, de koffers achter ons aantrekkende de luchthaven oplopen komen twee knappe zwartharige mensen lachen op ons afgerend. Anja, die van het gesprek tussen mij en Saskia maar weinig heeft meegekregen duwt zich in eerste instantie bevreemd tegen mij aan.
Op het moment dat de vier elkaar in verschillende samenstellingen kussen en speeksel uitwisselen wordt het ook haar duidelijk. “Die houwen net zo veel van elkaar als wij hè Jeroen?” “Dat denk ik ook schatje.”
Het duurt even voordat ook Patrick en Petra zich aan ons voorstellen. “Ik heb een paar telefonisch contact gehad met je moeder Anja.. Wat een schat van een mens.” Anja knikt. “En mama;s nieuwe vriend Simon is ook heel erg lief.”
“Zullen we dan maar. Geef die koffers maar aan ons.”
Onderweg naar het resort worden Anja en ik helemaal in de ban getrokken van het aan ons voorbijtrekkende mediterrane landschap en de mooie witte stranden.

De vier gelieven hebben om begrijpelijke redenen bijna uitsluitend oog en oor voor elkaar.
“Sorry Schatten.. We verwaarlozen jullie.. Ik zal jullie onderweg al een beetje uitleg geven over ons..”’Dat kun jij je sparen Petra schatje. Jeroen en Anja zijn geen onbekenden voor mij..” Vervolgens legt Saskia uit van onze kennismaking en mijn bescheiden rol in de verzoening van Stein en Wilma.”Pa gaat nu samen met zijn vriend Piet, zelfs de verbouwing doen van het stulpje hun beiden.”
“Patrick die de bus bestuurt kijkt even naar achter om. “Zo’n handige Harry zouden we hier ook goed kunnen gebruiken. Afspraken maken met het plaatselijke klusgilde laat op z’n zacht gezegd nogal wat te wensen over. “Dat zouden we toch echt Pa moeten vragen. Hij heeft gouden handen, wat zijn ogen zien, kan hij met zijn handen maken.” Ik tik Saskia die voor mij zit lachend op haar schouder. ”Wel pas als onze verbouwing naar tevredenheid is opgeleverd. Buiten de keuken missen mijn handen ook handigheid.” Anja kijkt me verwonderd aan. “Maar bij mij en in bed kunnen jou handen ook alles.” Een gedeelde schaterlach galmt door de bus. “Lachen jullie me uit?” Het is Petra die de situatie redt. “Nee Anja.. We lachen je niet. We lachen om jou. Om je eerlijkheid, je openheid en je onschuld. Menigeen, ook wij kunnen wat dat betreft veel van jou leren.” “Ik ben gewoon zoals ik ben!” Ik leg mijn arm om haar heen. “En daarom houd ik zo enorm veel van jou mevrouw Jeurissen.”