Gelukkig is het de daaropvolgende dagen erg druk op het werk en is er weinig tijd geweest om lang bij het gebeurde stil te staan. Zonder onnodig in details te treden heb ik Anja uitgelegd dat ik op basis van een vergissing kort gearresteerd ben geweest. Gezien het feit dat ik weer gewoon thuis ben en we het, ondanks het harde werk, samen gezellig hebben heeft, een en ander gelukkig weinig impact op haar.
Een paar dagen later komt de commissaris ’s avonds bij ons thuis om verslag uit te brengen. Het feit dat zijn voorganger Galjaart nog diezelfde nacht in zijn cel zelfmoord heeft gepleegd voelen wij als een opluchting.
“Als hij nog twee seconden als een diender had gedacht, dan had hij geweten dat ik geen enkele invloed heb, op een EBI plaatsing.” Ans vraag hem gelijk wat dit betekend voor de kwestie rond haar ex. Hij verteld dat de advocaat van haar ex enkele uren na bekendwording van het overlijden van dhr. Galjaart een voorlopig herzieningsverzoek had ingediend. “Je ex man minimaliseert zijn eigen aandeel. Hij heeft volgens hem uitsluitend gehandeld, onder dreiging door mijn voorganger. Nu die dood is wil hij graag schoon schip maken. Althans dat zegt hij.” “Maakt hij kans?” “Op een substantiële strafvermindering voor een paar zaken? Misschien.” Ik zie Ans wit wegtrekken en moet zelf ook iets wegslikken. “Voor een paar zaken, maar niet voor de nieuwe zaak tegen hem. “Bezit van kinderporno?” brengt Simon in. “Niet alleen bezit, ook vervaardiging en erger nog, verkrachting van minderjarigen. Ik schat minstens 12 jaar met aansluitende TBS.” “Verkrachting? Ja Ans. Ik kan het niet leuker maken. In 7 filmpjes hebben we hem kunnen identificeren als dader en of mededader.” “Maar die man in dat filmpje dat wij… Hij droeg zo’n zwarte bivakmuts. Zelfs zijn ogen waren niet te zien.” Hij is geïdentificeerd door de combinatie van zijn micropik met een kromming naar links. Het litteken van de knieoperatie na het skiongeluk en de niervormige moedervlek rechts van zijn stuitje. Zij waren altijd met z’n tweeën als de een filmde pleegde de ander het misbruik.”
“Die tweede man was dat Galjaart?” “Nee.. Onze cyberboys wisten uit de beelden, vraag me niet hoe, te achterhalende dat de meeste video’s op het asielzoekerscentrum zijn gemaakt. Wij vermoeden dat de tweede dader, een als praktijkverpleegkundige op het centrum werkzame partijgenoot van je ex is. Onze rechercheurs hadden de indruk dat de kinderen gedrogeerd waren tijdens het misbruik. Meneer de verpleegkundige is gearresteerd, gefotografeerd en word morgenochtend in aanwezigheid van de hem toegewezen advocaat voor de eerst keer ondervraagd.”
“Hoe gaat het nu verder met die agent Janssen en zijn verloofde.” “Zijn ex bedoel je. Een ding was niet gelogen. Zowel haar vader alsook haar verloofde hebben haar met een web van leugens en halve waarheden dom gehouden. Zij was ervan overtuigd dat haar vader inderdaad geslachtofferd was door links Nederland. Nadat we haar een aantal bewijsstukken had voorgelegd was ze overtuigd. Ze heeft ze uren gehuild en dat was niet langer uit verdriet over haar overleden vader of haar in beperking zittende verloofde. Bij wijze van uitzondering heb ik erin toegestemd. Zij heeft hem onder begeleiding gesproken. Toen Janssen bleef volharden in zijn onschuld door alles buiten hemzelf te leggen en zich als het enige echte slachtoffer te presenten, heeft zij hem de verlovingsring naar zijn hoofd gegooid.”
“En die Snuff filmpjes, hoe zit het daarmee. Waren die echt?” “Dat is een goeie vraag. Simon, is het toch?” Simon knikt. “Onze cyberboys twijfelen. Ze zien er echt uit maar datzelfde geld voor de moorden in menige tv thriller. De special effects mensen bij de film zijn erg kundig tegenwoordig. Wat wel is zeker is dat een deel van die filmpjes in Bulgarije is opgenomen. Van die bestanden zijn al kopieën naar de Bulgaarse autoriteiten gestuurd. De rest wordt nog verder onderzocht.”
Nadat wij Roel hebben bedankt voor zijn openheid, verlegd hij zijn aandacht naar Anja. Sorry jongedame. Ik hoop dat je een beetje hebt kunnen volgen wat ik heb verteld.“ Een beetje wel maar als ik iets wil weten dan vraag ik dat aan Jeroen. Hij legt me altijd alles uit en dan begrijp ik het ook.” “Dat vind ik erg knap van hem. Wat hoorde ik? Jullie gaan binnenkort trouwen.” Mijn liefje straalt meteen van oor tot oor en knikt enthousiast. “Volgende week zaterdag. Daarna gaan met z’n tweetjes we op huwelijksreis.” “Dat is mooi? Waar gaat de reis heen?” “Dat is nog een geheimpje hè mama?” “Ja lieverd Mama heeft een plekje uitgezocht dat speciaal voor speciale mensen en stelletjes is bedoeld.” Anja wordt meteen ernstig. “Niet alle mensen vinden dat downies mogen trouwen. Hè mama?” “Er zijn nog veel domme mensen op de wereld, lieverd.”
Roel kijkt op zijn horloge. “Zo het wordt tijd dat ik me bij moeder de vrouw meld.” Anja kijkt hem verbaasd aan. “Ben jij met je moeder getrouwd?” Roel schiet in de lach. “Nee jongedame zo noem ik mijn vrouw Rhania soms. Ze lijkt in de verste verte niet op mijn moeder.. Rhania was een Indische Prinses voordat ze in Maastricht kwam studeren en verliefd werd op een Nederlandse politieman. Mijn moeder was een struise boerin uit Holset.” ”Wij hebt een prins op bezoek gehad Ans.” “Zo werkt dat niet Simon. Zeker niet in India. Ze is zonder toestemming, bovendien beneden haar kaste getrouwd en daarom verstoten uit haar familie. Zodoende is ze alles kwijtgeraakt: haar titels, rechten en erfenis, maar ook de liefde van haar familie.” “Je bent een gelukkig man Roel als je vrouw dat alles voor jou over heeft?” “Gelukkig ik met haar. Dat zeker. Maar of ik er goed aan heb gedaan?” Hij geeft zichzelf letterlijk een ruk. “Niet jullie probleem. Jeroen, jongedame.. Ik wens jullie een liefdevolle en fijne huwelijksreis.” We lopen allen mee naar de deur om afscheid van Roel te nemen. Hij zit al half in zijn auto als ik hem uitnodig om samen met zijn vrouw, op kosten van de zaak, bij IQ te komen eten. Hij belooft op korte termijn te reserveren maar uitsluitend op eigen kosten. Hij wil elke schijn van vooronderstelde belangenverstrengeling en of omkoopbaarheid vermijden.
“Wijntje allemaal?” “Ik niet Mama. We moeten vroeg op. Ik leg een arm om mijn schatje heen. “We hoeven pas om 12 uur te beginnen. Je hebt dat waarschijnlijk niet meegekregen. Maar boy wil de komende dagen proberen om samen met Greet, Amira en Hans op te starten.” Ze schiet in de lach. “Hans is op Amira.. Daarom wil hij ook zo vroeg beginnen.” Ik kijk mijn schatje lachend aan. “En wanneer is dat ontstaan?” “Je moet opletten Jeroen. Op ons openingsfeestje. Amira heeft hem in de koelcel getrokken en gekust.” Ans schenkt de door Simon neerzette glazen in en kijkt me aan. Dat zou wel eens een dingetje kunnen worden Jeroen. Sophia, de moeder van Amira, die is wel oké. Onder haar hijab zit volgens mij een behoorlijk vrijgevochten wijf. Ahmed, haar vader daarentegen. Volgens mij zou hij zijn verstandelijke beperkte dochter het liefst uithuwelijken naar Marokko. Ze is een bijzonder knappe meid. Zolang je niet in haar ogen kijkt of met haar praat, merk je niets van haar verstandelijke beperking. Ze is een makkelijke en lekkere prooi. Vind je het goed als ik met Sophia praat?” “Graag Ans. Ik moet er niet aan denken dat die lieverd in handen valt van verkeerde mensen. Maar wanneer zie jij haar.” “Overmorgen knul. De naaisters van IQ leggen dan, aan de keukentafel hiernaast, de laatste hand aan het nieuwe tafellinnen”. “De vrienden van IQ, de klussers van IQ en nu de naaisters van IQ.. Wat mag ik dan wel zijn? De pennenlikker van IQ?”
Ans gaat bij haar vriend op schoot zitten. “Jij Simon? Bij IQ is iedereen wat hij zelf wil zijn. Zo noemen een aantal werknemers en klussers mij al Mama IQ. Dat is een titel die ik met enorm veel trots draag.” “Maar ik kan niet zoveel. Ik ben een goeie boekhouder, maar verder..” ”Jeroen.. Wat is Simon voor jou? Je overvalt me Ans.”Mag ik het zeggen Jeroen?” “Zeker liefje.” “Simon is er voor Mama en voor mij.. Als Mama blij voelt, doe ik dat ook.” Ik kijk haar verbaasd aan. “Dus je hebt mij niet meer nodig.” Als ik had geweten dat zo zo erg zou schrikken van deze opmerking had ik hem van tevoren ingeslikt. Ze kruipt diep treurig tegen mij aan. “Dat mag je nooit zeggen. Ik kan niet zonder jou zijn.” “Sorry liefje. Ik wilde je niet verdrietig maken. Ik kan ook niet zonder jou.” “ Jij kunt dat wel.. Ik heb beperkingen en door Mama en jou schaam ik me daar niet meer voor. Bij jouw ben ik een echte vrouw.” “Je maakt me trots liefje.” “Jou niet alleen Jeroen.” Vult Ans hoorbaar ontroerd aan. “Liefje van me. Je bent veel meer dan een echte vrouw. Het zijn jouw beperkingen, die mij tot een completer mens maken.” Ik hoor geklap en zie dat Simon zichtbaar aangedaan applaudisseert. “Jongens toch.. Na mijn uitzetting uit de kerk was ik zoekende. Zoekende naar een richtinggevende hogere macht en wat doen jullie? Jullie vinden dat hogere gewoon in jezelf.
Ans brengt haar glas naar haar lippen. Met haar ander hand knijpt ze demonstratief in Simons kruis. “Lekker vent van me.. Vanavond wil ik mijn kennismaking met jou lagere macht voortzetten.” Ik reik Anja haar glas, neem het mijne op en klink met haar. “Opdat wij elkaar altijd blijven verrassen.” Ze neemt een forse teug, brengt haar lippen naar mijn oor en fluistert, “Mama heeft me verklapt dat ze Simon.. Tussen haar tieten wil.”
Ans kijkt haar dochter aan. “Heb je geheimpjes voor je oude moedertje?” Ik zie dat ze worstelt met een antwoord. “Als ik het goed begrijp is het eerder zo dat het oude moedertje een ondeugend geheimpje heeft voor haar vriend.” “Heb je nu al geheimen voor mij Ans?” Ze begint zowaar te blozen. “Geen geheim Simon. Een ideetje.” Ik schiet in de lach. “Als ik aan de beschikbare attributen van beide zijden denk, kun je dat ’tje’ beter weglaten Ma.” “Nu maken jullie me toch echt nieuwsgierig.” “Wil jij het hem vertellen liefje?” Na het goedkeurende knikje van Ans glundert ze over haar hele gezicht. “Mama wil jou piemel, tussen haar tieten laten spuiten.” Simon is verbaasd. “Maar vind je dat niet vernederend?” Ans denkt na en neemt onderhand een flinke teug wijn. “Niet voor het een of ander Simon. Wanneer is iets vernederend?” Nog voordat hij kan antwoorden vult zij het zelf in. “Het zou vernederend zijn als jij iets zou doen waardoor ik me, klein, beschaamd en minderwaardig zou voelen.. Neem van mij aan. Door de vernederingen die ik bij mijn ex heb moeten slikken, ben ik daar allergisch voor geworden. Ik zal mezelf daar nooit en te nimmer nog vrijwillig aan blootstellen.” “Op het gebied van de liefde moet ik nog veel leren.” Ans schudt haar hoofd en kust hem in zijn hals. “Nee Simon. Die liefde, dat zit bij jou wel snor, maar wat betreft wellust en passie kan er nog wel een tandje bij.” “Maar er zijn toch grenzen?” “En die grenzen wil ik samen met jou opzoeken.” Hij trekt haar op zijn schoot en neemt bezit van haar mond.
De opgelopen seksuele spanning van haar moeder slaat al snel over op haar dochter. Ze trekt haar rok omhoog, schuift haar slipje omlaag, schopt het uit en kijkt me verhit aan. “Vinger jij me Jeroen?” Ik schudt mijn hoofd. “Ik wil heel graag naar jou kijken liefje.. Ik wil zien hoe jij jezelf klaar maakt.” Ik kan aan haar zien dat mijn idee haar wel aan staat. “Vind je mij geil.” “Supergeil liefje.” “Ik vind ’t supergeil om naar mama te kijken.” “Simon kan jou ook zien Anja.” Onderhand zij met haar handjes haar venusheuvel en de vlezige binnenkant van haar dijbenen streelt, kijkt ze naar me op.” “Heb jij dat liever niet?” “Integendeel schatje.. Ik ben trots op mijn mooie vrouwtje.. Ik wil alleen niet dat jij je straks schaamt.” Ze denkt even na, schudt haar lieve gezichtje en vind haar klit.” “Hmm, lekker.”
Tijdens een potje vrij worstelen heeft Ans haar borstpartij weten te ontbloten. Ze grijpt Simons hoofd en drukt zijn mond krachtig op een van haar uitstaande tepels. “Zuigen kreng… Harder ze kunnen wat hebben… Auww.. Ja lekker, doe maar zo met je tanden.” Het lijkt wel alsof Anja en Ans hun gekreun synchroon loopt. “Nou haar zusje Siem..” Terwijl hij zich over haar andere borst ontfermt haalt Ans zijn toverstaf tevoorschijn. ‘Bij de hernieuwde kennismaking met zijn bovenmaatse vrouwentrooster likt zij haar lippen.
Plotseling steek Anja haar armpjes in de lucht. “Maak me bloot Jeroen.” Ik sta op en trek in een beweging haar trui en topje tegelijk over haar hoofd. “De geil smekend blik die ze mij vanaf onderen toewerpt maakt dat ik als vanzelf mijn broek en slip naar beneden schuif.” “Ik wil jou zaadjes op mijn tietjes.” Ze koestert zich in de hoek van de bank en verlegd haar blik naar de verrichtingen van haar moeder. Omdat ik naar mijn schatje gekeerd sta, kan ik alleen maar horen wat achter me op bank gebeurt. “Toe maar Siem doe het net als ik.. Laat je spuug tussen mijn memmen lopen.”
Anja spreidt haar benen maximaal en bespeelt, Ans niet uit het oog latend, haar inmiddels soppende spleetje. Dankzij de erotiek van de situatie heeft ook mijn pik geen extra stimulans meer nodig. Ik spuug in mijn hand en maak mijn eikel glad alvorens ik begin te trekken. Het duurt nog hooguit 10 dagen voordat ik mijn sperma in het ongekend lekker kutje van mij lief mag spuiten. Als zij het nu op haar borstjes wil. Dan ben ik de laatste die ons dat plezier zal ontzeggen.
“Toe maar Siem.. Steek die leuter tussen mijn meiden en neuk ze.. Neuken schat niet strijken.. Alsjeblieft Siem, neem het van me over en duw ze om je pik. Hmm.. Ja man.. lekkerrrr.. .. .. .. Als je zover … … Laat ’t maar komèèèè..”
Ans… Oooh God… … ÀÀÀÀÀÀÀNnnnsss.” Du moment mijn schatje schokkend in haar orgasme schiet spuit ik, na een staccato van gerichte ruk bewegingen, mijn genot over en tussen haar tietjes.
Terwijl ik mij nog lichtelijk buiten adem, naast Anja op de bank laat zakken, opent zij haar ogen. Haar handjes kruipen vanuit haar kruis over haar buikje naar boven. Daar aangekomen masseren ze mijn sperma in haar huid.
“Zal ik een stuk keukenrol halen Ans?” “Ben je vies van jezelf jongen?” Ik zie hoe Simon niet begrijpend zijn schouders optrekt. Ans wijst naar het kuiltje onder haar keel. “Probeer het lieverd. Slurp het in je mond en kus me.” Zijn aanvankelijk afkeer verdwijnt als sneeuw voor de zon door de manier waarop Ans zijn levenssap uit zijn mond van hem overneemt.
Ik sta op en verdeel de rest van de wijn over onze glazen. “Op nog vele gezellige familieavonden.” We klinken onze glazen.
“Heb je spijt Simon? Je kijk zo beteuterd.” “Nee dat is ’t niet.. Begrijp me niet verkeerd. Ik heb giga genoten.. Maar voor jou.” “Je begint nou toch niet opnieuw over die vernedering hè schat?” “Nee dat niet.. Jij bent niet klaargekomen!”
“Jongen toch.. Dat ben ik wel. Waarvoor denk jij dat ik je vroeg mijn vriendinnen zelf tegen elkaar te drukken. Ik had deze,” Ans steekt haar handen in de lucht. “..even zelf nodig.” Dan kijkt ze Anja aan. “Schatje.. Vertel eens. Als Jeroen klaarkomt en jij niet. Is dat dan erg.” “Natuurlijk niet Mama, dat weet je ook. Het is toch fijn als je vriend zo verliefd op je is dat hij zijn zaadjes spuit. Als hij me dan later wel klaarmaakt is dat soms zelf nog lekkerder.”
Simon knikt beschaamd. “Ik had dat kunnen weten.. Op ’t laatst.. Als Marieke in mijn armen haar genot vond. Dat voelde eigenlijk nog beter dan..” “Dat is precies wat ik bedoel Simon schat. Tussen het zelfzuchtige genot van een narcist en het in liefde schenken en gunnen, liggen werelden.”
Het is zaterdag.
Ans heeft besloten dat we met z’n allen gaan shoppen. Zoals ik de regie over de activiteiten van het restaurant heb, zo heeft zij die thuis.
Desondanks hebben Simon en ik getracht, onder aanvoering van min of meer serieuze smoezen, onder de geplande winkelsafari uit te komen. Zelfs mijn belofte dat ik wil thuisblijven om mijn familie nadien te vergasten op een uitgebreide lunch naar keuze vindt geen gehoor.
“Mag ik het boodschappenlijstje dat jij en Mama gisteren hebben gemaakt zien liefje.” Anja graait in haar handtasje en haalt een opgevouwen aan twee kanten beschreven A4 tevoorschijn. “Wat is dit Ans? Onder al onze namen staat een hele waslijst maar jou naam staat er geeneens bij.” Ze kijkt me via de achteruitkijkspiegel kort aan. “Ik heb niets nodig jongen.” “Simon die voor in de auto naast haar zit draait zich naar haar om. “Ik wel dan?” “Lieve schat. Heb jij je laatste tijd nog wel eens in de spiegel bekeken?” “Elke morgen en altijd voordat ik de deur uit ga.” “En wat zag je dan?” Hij trekt zijn schouders op. “Waar wil je naartoe?” Ze schiet in de lach. “Naar de stad Siem, maar dat bedoel ik niet. “Je loopt erbij als het cliché van een kantoorklerk uit de 70er jaren van de vorige eeuw.” “Mijn pakken bedoel je?” “Je pakken, je effen witte of lichtblauwe overhemden, je stropdassen.. Niet voor het een of ander lieverd..” Ze legt voor een moment een hand op zijn bovenbeen. “Als ik je niet zou kennen en je zou aanbellen.. Ik zou denken dat een van jou voorgangers mij het geloof zou komen brengen.” “Ik ben boekhouder. Ik moet serieus overkomen.” Ik besluit mijn schoonmoeder te helpen. “Serieus, Simon. Niet bejaard en stoffig. Ook in jou vakgebied is casual de norm en dat niet pas de laatste jaren.” “Doe het anders voor mij Siem. Ik wil niet het gevoel hebben dat ik met een kopie van mijn ex CDA psychopaat aan mijn arm loop.” “Goed dan. Voor jou Ans.”
Simon en komen lopend terug van de auto naar het winkelcentrum. Ans en Anja wachten ons volgens afspraak op het terras van een lunchroom. “En paste alles achterin?” “We hebben alle tasjes in de twee rolkoffers gepropt.” “Dat hadden we meteen moet doen Jeroen. Dat had ons heel wat gezeul gescheeld.” “Achteraf weet je altijd beter Siem.”
“Vier cappuccino en vier maal de aardbeienvlaai van het huis.” “Dank u juffrouw.” “Hmm heerlijk die aardbeienvlaai. Ik zou het recept van dat puddinglaagje wel willen hebben.” Ans kijkt me lachend aan. “Alsjeblieft jongen we zijn op stap.” Ik kijk naar mijn schatje, strijk met een vinger wat melkschuim van haar bovenlip en lik hem schoon. “Moeten we nog veel Anja? Om zes uur komen Piet en Stijn om te afspraken te maken over de verbouwing van de werkkamer en de garage. Ik wil van tevoren wat hapjes maken.” “Shit dat is waar ook. Dat was ik jullie helemaal vergeten te vertellen.” “Ze komen niet?” “Èh nee, Piet niet. Zijn vrouw is geveld door een hevige griep, Hij wil haar niet alleen laten. Daarvoor komt Stijn met zijn vrouw. Piet heeft Stijn carte blanche gegeven om afspraken te maken.” “Goed om te horen. “Ans kijkt me verwonderd aan. “Dat Piets vrouw ziek is?” “Nee dat we voor onze huwelijksreis toch nog afspraken kunnen maken. Ik ben best benieuwd naar de voorstellen en de tekeningen die ze gemaakt hebben.” “Dan krijgen Mama en Simon ook een grote slaapkamer en een eigen badkamer. Dat vind ik fijn.” “Dat zou heel fijn zijn liefje vooral omdat Mams altijd zo lang werk heeft op de badkamer.” “Jeroen Jeurissen je solliciteert naar een nacht op de bank.” Ik kijk naar mijn lieverd. “Moet ik vannacht op de bank slapen schat?” Ik overval haar met mijn vraag maar al gauw speelt een glimlach om haar lippen. “Nee Mama moet op de bank slapen dan kan Simon een keer doorslapen.” “Zie jij dat ook Anja.. Je Mama maakt me helemaal kapot.” Ze schudt met haar lieve kopje. “Ik hoor dat.”
“Houden wij jullie uit de slaap?” “Een beetje maar Ma. We gunnen het jou. Je hebt nog heel wat in te halen.” “Zij niet alleen.” Simons verzuchting laat ons in de lacht schieten.
“Moeten we nog veel?” Moeten en dochter nemen de lijst ter hand en vinken alle al gedane aankopen af. “Alleen nog badkleding voor jullie beiden.” “Wat vind jij mooier Jeroen. “Een zwempak of bikini?” “Ik geloof dat ik je graag in een bikini ga zien schatje.” Anja glundert van oor tot oor. “Ik wil ook zo een met van die strikjes. Dan kan je ‘m snel uitdoen als we..” Omdat de mensen aan het tafeltje achter haar ‘grote oren’ maken, kus ik haar laatste woorden weg.”
Nadat Simon op zijn uitdrukkelijke verzoek heeft afgerekend vertrekken wij naar een lingeriewinkel waar wij tot mijn verbazing zelfs slagen voor twee zwembroeken voor mij.
Terwijl ik in de keuken aan de slag ga en Simon zijn laptop op de keukentafel openklapt, om nog wat werk te doen, verdwijnen de dames naar boven.
Door de geopende deur naar de gang dringt het geluid van hun gebabbel, regelmatig aangevuld met uitbundige lachsalvo’s de keuken in.
Heb je dat nou ook Jeroen.. Hij kijkt in de richting van de gang. Alleen al die gezelligheid, het plezier dat ze met ons delen.. Ik wil dat voor geen goud meer missen.” “Ik zal het haar zeggen Simon.” “Wat man?” “Dat zij haar oude flamoes met pensioen kan sturen. Haar vriendje heeft immers genoeg aan haar gezelschap en haar lach.” Hij lacht maar wordt gelijk daarop serieus. “Niet voor het een of ander Jeroen. Als ik zou moeten kiezen?” Ik stap met een pollepel op hem af. “Gelukkig hoeven we niet te kiezen… Hier proef eens, Kan die ragout er zo mee door?” … “Hmm… Zo mee door.. Hoe doe je dat in zo korte tijd. “Het hertenstoofvlees en de Procureur van wild zwijn hebben gisteren in de keuken van IQ al acht uur in de slow cooker gestaan. Ik heb alleen nog een roux gemaakt om de boel te binden. De pasteibakjes voor erbij hadden we in IQ nog over.” “Hij schiet in de lach en ik heb uitsluitend de grootboekrekening afgezet tegen de vigerende onkosten.. Ieder zijn vak zullen we maar zeggen.”
“Wat ruikt het hier lekker.. .. Mag ik zo mee op huwelijksreis Jeroen?” Onderhand Anja en Ans haar badkleding pasten was ik in de herenhoek bezig. Het is daarom dat ik haar nu voor het eerst in een van de twee bikini’s zie. Het is niet die met de vetersluiting maar toch. Bij het zien van mijn liefje in het geplooide oranjerode setje, klopt mijn jongeheer tegen zijn gevang. Simon fluit tussen zijn tanden. “Wanneer gaan wij naar het strand Siem?” Nu stapt ook Ans in precies dezelfde bikini, uiteraard in een grotere maat, de keuken in. “Godverdomme.. èh sorry, maar tjeemig Ans.. Heb je eerst 20 jaar uitgetrokken, voordat je dat aandeed?” Ans bloost bij dit compliment van haar vriend en ik moet bekennen dat hij nauwelijks 5 jaar heeft overdreven. “Wanneer gaan wij op vakantie Siem?” Hij neemt Ans in zijn armen. “Met mij betreft al snel lieverd. Ik vrees alleen dat dat ook iets is wat ik nog moet leren. Op vakantie gaan bedoel ik. Maar ik volg je, al is het naar het einde van de wereld.” In de kus die volgt zit alles. Liefde passie en belofte van wellust.
Ze lossen zelfs niet als de bel gaat. “Naar boven liefjes. Het lijkt erop dat onze gasten er zijn.” Terwijl Simon naar de deur gaat om Stein en Wilma te begroeten zet ik de laatste dingen in de keken klaar.
Stein stap op me af. Op het moment dat ik mijn hand uitsteek om hem te begroeten duwt hij deze weg en drukt mij tegen zijn borst. “Bedankt kameraad.. Zonder jou..” Ik duw hem een beetje van me af. “Zonder je dochter Stein.” “Haar heb ik al bedankt. Maar als jij niet had goed gevonden, wie weet.” “Geen dank Man. Maar zonder jou en Piet.. We waren met z’n zessen Jeroen.” “Dat klopt maar Piet en jij. Jullie hadden de regie.”
Maak even plaats Stein. Of wil je Jeroen voor jezelf houden?” Een goedlachse en met haar 58 jaar, verbazingwekkend goed uitziende Wilma stapt naar voren. Ook zij neem mij in haar armen. “Bedankt je hebt enorm veel voor ons betekend.” “Jullie maken me verlegen… Simon begeleidt jij onze gasten al naar de eetkamer dan..” Wilma legt een hand op mijn schouder. “Moet jij hier nog wat doen?” “Èh.. een paar dingen.” “Kunnen we niet gewoon gezellig hier eten. Die keukentafel heeft toch genoeg plaats voor zes personen. Als we en beetje inschikken lukt dat best… Sinds.. Stein is nu ook bijna altijd in de keuken als ik bezig ben.” Stein lacht. “Ik heb ontdekt dat het gerokte achterwerk van mij vrouw eigenlijk veel spannender is dan Voetbal Inside.” “Ik vrees dat ik je moet teleurstellen Stein.” “Wat, hoezo? Niet in de keuken eten?” Ik schudt lachend mijn hoofd. “Nee, maar ik ga zeker geen rokje voor jou dragen.” “Als het zo moet.” Hij reikt zijn eega demonstratief zijn arm. “Kom Wilma.. We gaan!”
“Moeten jullie alweer weg?” “Nee hoor.” Wilma stapt op mijn schoonmoeder af. “U moet Ans zijn. Ik heb al veel over U gehoord.” “Niks U.. Gewoon jij. Ik hoop vooral goede dingen. “Alleen maar.”
Ik zie Anja weifelend in de deuropening staan. In het restaurant is zij de gastvrouw. Heeft zij de touwtjes in handen. Nu we gasten thuis ontvangen weet zij zich geen houding te geven. Ik leg mijn arm om haar schouder. Op dat moment merkt ook Stein haar op. Hij buigt voorover en drukt twee luchtige kusje op haar wangen. “Wat fijn dat we bij jullie op bezoek mogen komen Anja.” “Maar jij doet voor ons toch de verbouwing?” “Natuurlijk doe ik dat vrouwke. Maar het is echt niet gewoon dat ik tevoren bij mijn opdrachtgever thuis, voor een etentje wordt uitgenodigd.” Nadat ook Wilma het voorbeeld van haar man heeft gevolgd, ontdooid mijn liefje.” “Dit is veel anders hè Mama?” “Wat is anders lieverd?” “De gasten van Papa, waren anders. Ze deden wel lief tegen mij, maar dat was net echt.” “Je hebt gelijk schatje. Hij noemde dat ‘ons soort mensen’. Het was zijn soort mensen en ik ben blij dat we daar niet meer bij horen.. .. Als jij de drankjes verzorgd dan dek ik de tafel.”
“Doe mij maar een Spa-tje jonge dame, dan kan mijn vrouw een wijntje nemen. Immers als de wijn is in de vrouw dan neemt ze het niet zo nauw.” “Gedraag je Stein. Geef hem maar een biertje meid. Onze dochter Saskia is om tien uur klaar op het hotel. Ze komt ons daarna ophalen.” “En onze auto dan?” “Je gaat morgenvroeg toch Joggen met Ramon. Dan lopen jullie gewoon naar hier en pikken de auto op.” “Dat komt uit de koker van Sas hè.” “Je kent je meisje Stein.” Hij kijkt Anja aan. “Een biertje dus.. Gewoon pils of een Blonde Non. Jeroen heeft voor deze gelegenheid een kratje abdijbier uit het restaurant meegenomen.” “Doe mij dan maar zo’n blondje.” “Die zou ik ook wel lusten.” “En jij Jeroen?” Doe mij ook maar liefje.” : De mannen Blonde Non en de vrouwen Bauer Zweigelt?” “Wat is dat. Dat Blauwe Sweigeld, Anja?” “Een droge Oostenrijkse rode wijn die goed bij wild past.” “We eten wild? Ik weet niet of..” “.. Laat je verrassen Wilma. Zo dacht ik een paar maanden geleden ook nog.”
Zoals ik had verwacht is het eenvoudige wildragout menu een succes. Een succes van de resten uit ons restaurant die, omdat ze te lang ongekoeld waren, anders hadden moeten worden afgevoerd. Het bier en de wijn maken de tongen los. Het is aan de tegenwoordigheid van geest van Ans te danken dat op enig moment de door Piet en Stijn gemaakte bouwtekeningen toch op de tafel worden uitgespreid.
“Zou ik de garage en de werkkamer ook eens in het echt mogen zien? Ik ken het alleen uit Piets en Steins verhalen en van deze tekeningen bij ons thuis op de keukentafel.
“Ik laat mevrouw Wilma ons huis zien? Ik heb toch geen verstand van verbouwen. Jeroen en Mama weten toch wat ik wil.” “Ga maar voor Anja. Ik volg je.”
De plannen die Stein ons vervolgens, voor zowel de huidige garage waar een grote slaapkamer met schuifpui en suite badkamer wordt gerealiseerd, alsook voor de huidige donkere werkkamer, die wordt omgetoverd tot een lichte kantoorruimte met drie moderne werkplekken, ontvouwd zijn beter dan verwacht. Het benodigde budget, dat mij even de adem beneemt, valt Ans en Simon daarentegen enorm mee. Simon heeft al eerder voorgesteld om zijn huis dat, hoe kan het ook anders bij een boekhouder, bijna is afbetaald, te verkopen.
Er wordt afgesproken dat al tijdens onze huwelijksreis wordt gestart met de verbouwing.
“Dank je Anja. Dat was nog eens een rondleiding. Het gebeurt niet snel dat iemand je letterlijk alles, van de zolder tot aan de kelder laat zien en er dan ook nog zo open over verteld.. Gosh Ans dit is geen verkeerd huis. Na die verbouwing hebben jullie ook nog elk je privacy. Dat jij en Simon dan alles gelijkvloers hebben, is ook niet verkeerd… Zoiets is in ons stulpje niet mogelijk hè Stein?” Zijn gezicht betrekt. “Als je dat had gewild, dan had je bij je lover moeten blijven.” Gelijk nadat hij de laatste woorden heeft uitgesproken is hem aan te zien dat het hem spijt. Hij legt zijn hand op de hare.“Sorry Wilma. Dat was niet eerlijk van mij.” Zijn vrouw kijkt ons, met vochtige ogen, één voor één aan en neemt een besluit.
“Wat ik heb gedaan. Dat was laakbaar en verkeerd. Punt! Maar het kwam niet uit het niets.” “Wilma Je hoeft hier toch niet..” “Dat hoef ik wel. Ik ben er niet over begonnen… Stein, hij verwaarloosde zichzelf en zo ook onze relatie. Dat begon niet pas bij zijn ontslag maar eigenlijk al na de geboorte van onze kinderen.” “Je hebt gelijk Wilma… Op de een of andere manier veranderde mijn kijk op haar.. Ze veranderde van geliefde in moeder. Waar zij haar best bleef doen om mij bij de les te houden..” “Niet alles was negatief Stein. Je bleef bij de les. Voor onze schatten was en ben je een geweldige vader. Het is aan jou geduld gecombineerd met je boerenverstand te danken, dat onze hoogbegaafde autistische jongen, tot een sociaal gewaardeerde en productieve persoon is opgegroeid.” Stein groeit bij het compliment van zijn eega. “Het enige dat voor mij nu telt is, dat wij elkaar hebben teruggevonden. Teruggevonden in alle aspecten van het leven.” “Wat zeg je dat weer netjes Stein. Noem man en paard man.. Meestentijds ben ik gelukkig met jou ingebakken respect en eerbied.. Maar in bed wil ik voelen dat ik als vrouw nog iets in je wakker maak.” “Dat heb je altijd gedaan Sas, maar uit verkeerd begrepen achting, trok ik in de slaapkamer de handrem aan. Ik was bang mijn mooie tere poppetje met mijn ruwe bouwbakkerslijf en grote handen van me af te stoten.” “Als je poppetje dat niet had gewild, had zij zich geen stoere bouwvakker uitgezocht. En als de kids strak met vakantie zijn, dan pak je jou huisslet maar weer eens ouderwets van achteren aan het aanrecht.” “Stein glundert. Laat jij je slipje dan uit. Nee hullkie van me. Dat mag jij dan hoogstpersoonlijk van mijn geile kont scheuren.”
“Wie wil nog iets drinken?” Het lijkt alsof Anja’s vraag beiden terug in het hier en nu trekt. Saskia kijkt blozend om zich heen. “Sorry, maar..” “Geen excuses Saskia. Dit is open huishouding. Om met de woorden van je man te spreken: ‘in alle aspecten van het leven’.” De opmerking van Ans breekt de spanning en een vochtig vrolijke avond onder vrienden neemt zijn beloop.
Gevoeld veel te snel trilt Wilma’s GSM op tafel. “Drink je glas leeg Stein. Saskia staat voor.” “Ze kan ook even binnenkomen.” Wilma schudt haar hoofd. “Dat zal ze niet doen. Ze moet er morgen weer vroeg uit.”
Het afscheid is warm. Het blijkt zelfs dat Ans en Wilma een afspraak hebben gemaakt om, tijdens de verbouwing, samen op pad te gaan voor woonaccessoires.
“Doen we nog een drankje?” “Ik liever niet Simon.” Anja kijkt mij aan. “Ik wil eigenlijk naar bed Jeroen.” Ik leg mijn arm om haar heen. “En eigenlijk zou je het fijn vinden, als ik met je meega.” Ze trekt haar schouders op. “Maar ik ben heel erg moe.” Ik weet precies waar ze heen wil maar vind dat zij het zelf moet zeggen. Ze bloost en straalt onzekerheid uit. “Èh.. Ik wil slapen, maar ook dat je bij me blijft.” “Dat kun je toch gewoon vragen liefje.” “Maar ik wil niet seksen. Eigenlijk wel, maar ik ben ook te moe.” “Weet je wat ik wil Anja?” Ze schudt onzeker met haar lieve gezichtje. “Ik wil dat mijn vrouw altijd zegt wat ze wil en wat ze niet wil.. En nu.. Nou wil ik niets liever dan met mijn liefste in mijn armen gaan slapen.” Het traantje dat ze wegpinkt ontroerd me en maakt me gelukkig tegelijk.