Wat vooraf ging: 3 delen ‘Dokter Brijs nodigt uit,’ waarin de knappe dokter het geluk vindt bij de charmante hoofdverpleegster Nicole.Deze nieuwe reeks is daarop het vervolg en speelt drie jaar later. Veel leesplezier… Dokter Brijs wordt vader (deel 1) Boiiing ! De anders altijd innemende en rustige dokter Herman Brijs was eventjes helemaal over de rooie. De klap waarmee hij de voordeur in het slot gooide was door het hele huis te horen. Je kon de ramen duidelijk horen rammelen en ergens viel het hem mee dat er geen enkele ruit aan diggelen ging. Ach wat, mompelde hij in zichzelf, Nicole met haar gezeur ook altijd. Het leek wel alsof zijn vrouw nergens anders meer over kon praten. Altijd weer dat geleuter over hoe graag ze van hem een kind wilde, het hing hem de laatste tijd flink de keel uit. Voor Nicole leek het een obsessie te zijn. Aanvankelijk was hij het helemaal met haar eens geweest. Zijn vrouw had al wel twee kinderen uit haar eerste huwelijk, maar een kind van hen samen zou hun liefde pas helemaal compleet maken. Helaas laat de natuur zich niet dwingen. Zes maanden nadat Nicole met de pil was gestopt, viel er nog altijd geen zwangerschap te vieren. Op aandringen van Nicole had Herman zijn sperma laten onderzoeken. Het resultaat was ontnuchterend geweest. Zijn zaadcellen waren van een mindere kwaliteit, zodat er maximaal tien procent kans bestand dat zijn echtgenote langs natuurlijke weg zwanger zou geraken. Na nog eens twee maanden vruchteloos proberen, was Nicole’s geduld op geweest. Vanaf toen wilde ze hem meeslepen naar een fertiliteitkliniek. Kunstmatige bevruchting, eerst met zijn sperma, en als dat niet lukte met dat van een donor, dat zag zijn vrouw als de oplossing. Voor Herman was dat echter een brug te ver. Waar het cardiologie betrof, zijn eigen vakgebied, stond hij zonder meer open voor elke vernieuwing die je maar kon bedenken. Als het er echter op aankwam om op een kunstmatige manier tot het verwekken van nieuw leven te komen, dan lag dat voor hem zoveel moeilijker. Wat dat betrof was hij ergens een arts van de oude stempel gebleven. Morele en principiële bezwaren, die hij met de beste wil van de wereld niet van zich af kon zetten, verhinderden dat hij zijn vrouw daarin volgde. Over mijn lijk! had hij gezegd, toen Nicole voor een zoveelste keer had aangedrongen. Die dag was de ellende pas goed begonnen. Zijn eigen warmbloedige vrouw, met wie het al drie jaar heerlijk seksen was, had hem categoriek de toegang tot haar schoot ontzegd. Geen inseminatie, geen seks, had zij eenzijdig beslist en sindsdien handelde ze daar ook naar. Zes weken duurde die onzin ondertussen al, waarvan de laatste twee weken een vakantie in Toscane waren geweest. Herman had er op gehoopt dat hun vakantie heilzaam zou zijn, maar niets was minder waar gebleken. Ook ver van huis was Nicole afstandelijk en kil gebleven. Nu ze weer thuis waren en hij alweer aan het werk moest, had Herman in alle vroegte een ultieme poging gewaagd. Hij had gemerkt hoe ze langzaam smolt onder zijn teder strelende handelingen, maar net toen hij erop rekende dat ze eindelijk nog eens op zijn avances in zou gaan, was ze de badkamer in gevlucht. Tijdens het ontbijt hadden ze weer eens woorden gehad rond de onvermijdelijke kinderwens van Nicole, maar liever dan zich in een uitzichtloos rondje verwijten over en weer te storten, had hij besloten om dan maar wat vroeger naar het ziekenhuis te vertrekken. Dat hij daarbij zijn woede op de huisdeur koelde, dat kon hem niets schelen. Net goed, dacht hij grimmig. Nicole mocht gerust eens goed schrikken, altijd datzelfde gezeur. Met gierende banden stoof hij weg. Zodra de stilte in het grote huis was weergekeerd, kwam Nicole weer tot zichzelf. Geschrokken was ze wel degelijk van zijn woede uitbarsting. Zo kende zij haar man niet. Stilletjes, alsof ze bang was om de hervonden rust in de statige woning opnieuw te verstoren, begon ze de kopjes op te ruimen waaruit ze zojuist samen met haar man nog koffie had gedronken. Twee dikke tranen rolden over haar wangen. Aarzelend veegde ze die weg met de mouw van haar duster, zichzelf dwingend om verder te gaan met opruimen. In de keuken aangekomen, kwam ze voorbij de glazenkast. Door de inval van de zon fungeerde het vensterglas min of meer als een spiegel en gedurende een tiental seconden bekeek ze zichzelf. Ze zag het niet onknappe gezicht van een nog jong uitziende vrouw van negenendertig, maar tegelijkertijd schrok ze van de trieste en doffe blik in haar ogen. Zelfs toen ze een glimlach probeerde te versieren, maakte dat haar beslist niet knapper. Komaan, Nicole,’ berispte ze zichzelf, je hebt dit zelf zo gewild, dus moet je nu niet staan janken.’ Alhoewel … zelf gezocht? Toch niet helemaal. Zij was niet de enige die onredelijk was. Herman was dat met zijn volgehouden koppigheid toch ook?
Mijmerend gingen haar gedachten terug in de tijd, terwijl ze op automatische piloot aan de afwas begon. Wat was ze fier geweest op haar trouwdag, met die knappe dokter Brijs aan haar zijde. Wat had ze trots naar hem opgekeken in de momenten dat hij haar liefdevol aankeek. Nogal wat collega’s hadden in haar plaats willen zijn en vooral Sandra Tilborgs had groen gezien van jaloezie. Stapelgek was ze geweest op Herman, verliefd tot over haar oren. Ruim drie jaar was dat intussen geleden, waarvan ze de eerste twee en een half jaar ontzettend gelukkig was geweest. Natuurlijk was ze met haar kinderen bij Herman ingetrokken en sindsdien was zijn villa hun riante thuis. Hij was vanaf de eerste dag een pracht van een vader gebleken voor Tim en Gino Een vader zoals haar jongens nooit hadden gekend. Ook voor haar was hij de perfecte man en echtgenoot. Overdag liefdevol en attent en ’s avonds in bed de perfecte minnaar. Ontelbaar waren de nachten dat ze hadden gevreeën tot een van beiden niet meer kon. Altijd was het heerlijk seksen met Herman en al enkele weken na haar huwelijk had ze zich totaal niet meer kunnen voorstellen hoe ze vijf jaar lang zonder had gekund. Hmm, mompelde ze in zichzelf gekeerd, dat is nu wel anders. De ochtendlijke ruzie zinderde nog na toen ze aan de afwas begon, net zo lang tot ze Harry in de tuin bezig zag. Harry was een postbode op rust die in de buurt bij nogal wat villa’s bijkluste als tuinman. Hij was bezig met het maaien van het grasperk. Harry was erg vroeg vandaag, maar ergens kwam haar dat wel goed uit. De zon op het versgemaaide grasveld nodigde uit om naar buiten te gaan. Over een uurtje zou het vast al warm genoeg zijn om lekker in het zonnetje te relaxen. Daar had ze vandaag alle tijd voor want tot vanavond waren Tim en Gino nog bij Oma en opa. Herman zou de kinderen ophalen als hij van zijn werk kwam. Rond die tijd moest zijzelf haar avonddienstdienst beginnen. Zolang Wioleta, hun Poolse inwonende huishoudster, niet terug was uit vakantie mochten de kinderen na school naar oma en opa. Iets wat haar jongens overigens eerder een zegen dan een ongemak leken te vinden. Bij oma en opa mochten ze nu eenmaal meer dan thuis. Na de vaat las Nicole op de computer de e-mail door van de voorbije twee weken. Hier en daar moest er ook wat beantwoord worden. Toen ze daarmee klaar was, stelde ze tot haar tevredenheid vast dat de tuinman alweer weg was. Nu kon ze zonder problemen lekker lui in het zonnetje gaan liggen. Ze liep snel naar de slaapkamer om een bikini aan te trekken. Met een handdoek rond haar nek haalde ze even later uit het tuinhuis een ligbed te voorschijn. Zorgvuldig stelde ze de stretcher op, daar waar er de meeste zon inval was. Héhé, zuchtte ze, zodra ze zich op het ligbed had neergevleid, en sloot de ogen. Ze spreidde haar benen een beetje, zodat de zonnestralen ook daar bij konden komen. Onder de Toscaanse zon was haar huid al mooi gebruind, maar op een zonnige dag als deze kon het nooit kwaad om dat mooie kleurtje in eigen land een onderhoudsbeurt te geven. Plots realiseerde ze zich dat ze tijdens hun vakantie toch niet overal gebruind was. Het was al moeilijk genoeg geweest om Herman van zich af te houden, zonder dat ze zich naakt aan hem vertoonde. Daarom had ze het in Toscane niet aangedurfd om zonder bovenstukje te zonnen. Zou ze ÔǪ Ach, waarom ook niet. De beukenhaag rond de tuin was hoog genoeg. Niemand zou haar zien liggen en dus deed ze het bovenstukje van de bikini maar snel uit. Toen ze weer achterover lag en net op het moment dat ze haar ogen weer wilde sluiten, ging er een schok door haar heen. Op de tweede etage van het huis van de buren stond iemand naar haar te kijken. Instinctief plooide ze haar armen voor haar borsten en tussen haar oogleden door keek ze wat aandachtiger. Direct herkende ze diegene die haar stond te begluren. Het was de zeventienjarige zoon des huizes, een slungelachtige opgeschoten kerel, waarvan ze wist dat hij regelmatig met zijn ouders overhoop lag. Ze had doorheen de haag wel eens wat discussie opgevangen waaruit ze had kunnen afleiden dat haar buurjongen de puberteit nog niet helemaal achter zich had. Zijn ouders werkten allebei en dus had de jongen het huis voor hem alleen. Van waar hij stond, keek hij recht op haar neer. Ze voelde als het ware zijn ogen over haar bijna naakte lijf glijden. Uiteraard had hij haar borsten al gezien, dat kon niet anders. Ach, mannen!’ dacht Nicole. Allemaal waren ze hetzelfde. Deze knul, bijna een kind nog, kon zich al niet beheersen bij de aanblik van wat vrouwelijk bloot. Hij stond zich gewoon aan haar te vergapen. Wie weet stond hij zich tegelijkertijd niet af te trekken? Nicole stond voor de keuze. Ze wist dat ze eigenlijk de handdoek over haar lichaam zou moeten gooien. Anderzijds leek het haar best spannend om dat buurjochie eens een lesje te leren en dus koos ze voor het laatste. Heel langzaam haalde ze haar armen voor haar borsten weg. Tergend traag liet ze haar handen over haar buik omlaag glijden, terwijl ze onophoudelijk tussen haar wimpers door de buurjongen in de gaten hield. Nicole zag dat ze zijn volle aandacht had. Zijn ogen waren de hele tijd onverholen op haar lijf gericht. Traag, alsof ze aarzelde, bracht ze haar handen tot bij haar broekje en liet haar vingers onder het elastiek glijden. Terwijl ze haar bekken een beetje in zijn richting kantelde, lette ze op haar jonge gluurder. Uiterst langzaam schoof ze het kleine broekje vooraan wat omlaag. Ze wist dat hij nu haar smalle streepje schaamhaar kon zien en ze wachtte op zijn reactie. Die kwam er bijna ogenblikkelijk. Ze zag zijn gelaat verstarren, zijn blik vertrok van wellust. Aan de beweging van zijn schouder kon ze merken dat zijn rechterhand in een hoog tempo heen en weer bewoog. Of Nicole het wilde of niet, het was best opwindend om zo’n jonge knul te zien geilen op haar lichaam. Wellicht fantaseerde hij erover dat hij haar lichaam streelde. Wie weet droomde hij wel dat hij haar zou neukenÔǪNeuken! ÔǪ Bij die gedachte ging er een schok door haar heen. Zou haar buurjongen al eens een meisje geneukt hebben? Zou hij al weten hoe nat en warm een meisjeskutje aanvoelde? Van een rijpe vrouwenkut als de hare zou hij vast nog nooit geproefd hebben, veronderstelde ze.
Bij die gedachte voelde Nicole zich een beetje geil worden. Haar gedachten gingen terug naar haar jeugdjaren. Zeventien was ze geweest, toen ze voor het eerst geneukt had met een jongen uit haar klas. Veel had het niet voorgesteld. Ze was toen nog erg nauw en op het moment dat die jongen haar penetreerde, had dat behoorlijk pijnlijk aangevoeld. Nauwelijks was hij helemaal in haar geweest, of hij begon al te spuiten. Zeer tot haar ongenoegen had hij zich meteen daarna alweer teruggetrokken, zodat haar eerste keer al bij al een teleurstellende ervaring was geweest. Deels door haar eigen onervarenheid, wist ze, maar tochÔǪ Hoe anders zou het zijn om nu met zo’n jonge jongen te vrijen en al haar ervaring aan te wenden om zo’n knul te leren wat een vrouw lekker vindt. Wat lekker vrijen, lekker neuken eigenlijk wel isÔǪ Natuurlijk kon ze dat niet maken. Dat besefte Nicole wel, maar de gedachte alleen al maakte haar wat stouter. De geile gluurder zou het haar vast niet kwalijk nemen als ze nog wat uitdagender zou handelen. Terwijl ze haar broekje verder omlaag schoof, draaide ze zich half op haar zij, waardoor hij nu ongetwijfeld haar ronde billen zag. Nicole probeerde zich voor te stellen wat voor kwelling het voor haar buurjongen moest zijn, toen ze het slipje van haar voeten schopte en ze helemaal naakt op de stretcher lag. Alleen haar poesje had hij nog niet te zien gekregen. Haar kutje, dat door het steeds toenemen van haar eigen opwinding intussen tintelde als gek. Nicole draaide eerst alleen haar bovenlijf, waardoor ze de jongen alvast kon aankijken. Wetend dat hij nu vast niet zou gaan lopen, omdat hij vooral niets zou willen missen, durfde ze hem nu met open ogen aankijken. Hij hing nu bijna door het raam en ze zag de begerige blik in zijn ogen. Terwijl zij haar bekken kantelde en het laatste restje van haar naaktheid aan hem prijsgaf, likte de jongen begerig langs zijn lippen. Zijn hongerige blik, duidelijk op haar van het vocht glimmende schaamlippen gericht, deed Nicole sidderen. De hete scheut die doorheen haar schoot kliefde, deden haar plots naar een lekkere stijve pik verlangenÔǪ Hoelang was het intussen al geleden? Minstens zes weken en plots leek dat een eeuwigheid. Zou ze haar buurjongen uitnodigen om haar te komen neuken, hier in de tuin op de stretcher? Nee! Natuurlijk niet! Dat kon ze niet maken, maar de gedachte daaraan wond haar wel op. De manier waarop hij, verborgen door het muurtje onder het raam, verwoed aan zijn pik leek te rukken, was ook heel erg opwindend. Wat was die jongen vreselijk opgewonden, en dat allemaal door haar. Het voelde goed om te weten dat ze in zijn ogen een rijpe en aantrekkelijke vrouw was en Nicole was best bereid om hem daarvoor te belonen door hem nog meer op te geilen. Ergens stond ze versteld van haar eigen gedachten, gevoelens en verlangen, maar anderzijds was dat misschien ook logisch. Zes weken geheelonthouding, zes weken zonder intimiteit of seks hadden zo hun invloed op haar lichaam. Nu pas ondervond ze wat ze de voorbije weken had gemist. Zoals ze op dat moment naar een pik verlangde, dat was echt lang geleden. Toch wilde ze zich niet vergrijpen aan zo’n jonge knul. Nee, ze moest sterk zijn, haar besluit was definitief. Hem opgeilen, ok! Samen geilen, dat kon nog net maar verder zou ze niet gaan. Toen ze met haar rechterhand haar poesje bedekte, kon ze zijn verzwaarde ademhaling duidelijk horen. Ze opende haar dijen een beetje en met de zijkant van haar hand begon ze langzaam op en neer over haar spleetje te wrijven. Aanvankelijk stootte ze daarbij telkens weer haar klitje aan, maar al gauw ging ze haar knopje ontwijken. De golven van genot die daar van uit gingen, zouden er anders voor zorgen dat ze heel snel klaar zou komen. Dat wilde ze niet, toch niet onder de ogen van haar buurjongen. Met één hand begon ze beurtelings haar melkwitte borsten te kneden en weldra stopte ze twee vingers van haar andere hand in haar schede. OoÔǪooh! hoorde ze vanuit het raam van de buren, toen ze haar kutje begon te soppen. Ze zag hoe de jongen tegelijkertijd zijn laatste restje zelfbeheersing verloor. Nicole zag hoe hij nu als een bezetene aan zijn lul stond te sjorren. OoohÔǪ! klonk het nogmaals, gevolgd door een rauwe kreet. Plots bleef zijn schouder stil en ook zijn arm bewoog niet langer. Nicole kon zich makkelijk voorstellen hoe htaar buurjongen, kwakje na kwakje, zijn zaad onder de vensterbank tegen het behang aan spoot. Hoe het vocht langzaam naar beneden droop, een natte plek achterlatend op het behang. Opdracht volbracht,’ grinnikte Nicole in zichzelf. Ze stond op en raapte snel haar beide bikini delen van het gras. Ze sloeg de handdoek om en liep in de richting van het huis. Onderweg voelde ze de blikken van de jongen in haar rug prikken en daardoor draaide ze zich bij de achterdeur nog eenmaal om. Ze had zich niet vergist, hij staarde haar na. Glimlachend stak ze een hand op en zwaaide naar hem. Het had iets samenzweerderigs, alsof ze daarmee wilde zeggen dat hij zich geen zorgen hoefde te maken en dat hij nergens over in moest zitten. Ze zag zijn aarzeling en het duurde even voor hij reageerde. Toen hij terugzwaaide, was dat met zijn rechterhand. Zijn handpalm glom van het versgeloosde sperma.
Glimlachend glipte Nicole maar snel naar binnen. Straks ging die knul nog denken dat ze hem uitnodigde en dat was niet de bedoeling. Veiligheidshalve deed ze de deur maar op slot. Stel je voor dat hij haar achterna zou komenÔǪZelfs al had ze daarnet op de stretcher nog liggen fantaseren hoe het zou zijn om zich door zo’n jonge kerel te laten neuken, die fantasie toetsen aan de werkelijkheid, dat was toch net één brug te ver. Nicole klom de trap op en liep naar de ruime slaapkamer aan de voorzijde van het huis. Eigenlijk was de villa veel te groot, wist ze. Zeker als hun gezin niet verder zou uitbreiden. Nogal wat kamers bleven ongebruikt. Maar hoe zou hun gezin ooit kunnen uitbreiden als Herman koppig bij zijn standpunt bleef? Ze had gedacht dat twee weken met zijn tweetjes in Toscane hem wel op andere gedachten zou brengen, maar niets was minder waar gebleken. Niet dat hij daar nooit geprobeerd had om toenadering te zoeken, maar zolang hij niet meewilde naar die fertiliteitkliniek, werd er wat haar betrof niet gesekst. Nicole wist dat ze met die houding niet alleen Herman onder druk zette. Ook zijzelf had het er meer dan eens moeilijk mee en eigenlijk kwam het wel eens op haar over dat ze door bij haar besluit te blijven, zichzelf ook een straf oplegde. Mijmerend dacht ze terug aan de voorlaatste avond in Toscane. Toen had ze het heel moeilijk gehad om niet te zwichten voor zijn avances. Onverwacht had Herman haar in zijn armen getrokken en geprobeerd om haar te kussen. Ze had de speciale warme gloed in zijn ogen gezien, die al zo vaak haar eigen hartstocht had weten aan te wakkeren. Ook die bewuste avond had ze dat gevoel van wellust en verlangen over zich voelen komen. Ze had hem afgeweerd. Ondanks zichzelf had ze haar handen tegen zijn borst gedrukt en op die manier als het ware een barri?¿re tussen hen opgeworpen. Ze kon er niet toe komen om voor één keer in zijn armen te kruipen en zich door hem te laten strelen. Het gevoel van verlangen had al gauw plaats gemaakt voor iets dat op afkeer leek. Daar was ze toch wel van geschrokken, want ondanks alles hield ze nog steeds zielsveel van Herman. Oh Nicole, had hij gejammerd, waarom doe jij toch zo? Verlang je dan helemaal niet meer naar mij? Ik ben je vanaf de eerste dag trouw geweest en nu dit. SchatÔǪdat verdien ik toch niet. Kom, laat me je strelen. Ik houd van jou en ik kan nietÔǪ Nee! had ze hem onderbroken. Jij weet best waarom ik je ontwijk. Met al die spanning tussen ons geloof jij toch niet dat ikÔǪ Haastig had ze zich losgerukt en was de kamer uitgelopen, voor hij haar opnieuw beet kon pakken. Ze wist dat wanneer ze zich opnieuw tegen zijn borst zou laten aantrekken, dat ze dan met zekerheid zou smelten. Ze zou zich overgeven aan zijn verlangen naar passie en hartstocht en dat wilde ze niet. Dan waren al die moeilijke weken voor niets geweest en zou Herman beslist nooit meer willen toegeven. Zeker twintig minuten had ze op het toilet van het vakantiehuisje zitten wenen en haar verdriet zitten verbijten, tot ze Herman naar boven hoorde gaan. Tegen zijn gewoonte in had hij haar geen welterusten gewenst en die nacht had ze beneden op de zitbank geslapen. In gedachten verzonken had Nicole ondertussen, haast zonder het te beseffen, het bed opgemaakt. Met twee handen streek ze de sprei mooi glad, waarna ze tot bij de kleerkast liep. In de grote spiegel bekeek ze haar nog steeds in een handdoek gewikkelde figuur. Ze mocht er best nog wezen, vond ze. Haar goed verzorgde gelaat, getooid met dat glanzende donkere haar mocht nog gerust gezien worden. Daarnaast had ze nog altijd een vrij stak lijntje en haar vrouwelijke rondingen waren, zowel naar vorm als volume, beslist de moeite waard. Geen wonder dat nogal wat mannelijke patiënten haar nakeken wanneer ze, met nauwelijks meer om het lijf dan een strak zittende verpleegstersschort, haar ronde maakte langs de kamers. Op haar negenendertigste waren er nog heel wat mannen die haar aantrekkelijk vonden. Hoewel ze daar best trots op was, behoorde haar lichaam alleen en onvoorwaardelijk aan Herman toe. Zelfs nu zij en haar man met een diepe crisis in hun relatie werden geconfronteerd, dacht ze daar niet anders over. Terwijl ze haar handen over de handdoek liet glijden tot op haar buik, stond ze versteld van de tedere gevoelens die binnen in haar de bovenhand namen. Strelend over haar buik beeldde Nicole zich in hoe op die plek zich weldra de vrucht van hun liefde zou ontwikkelen. Hoe haar buikje zou oprekken tijdens de zwangerschap, om plaats te maken voor nieuw leven. AchÔǪAls Herman nu toch een gauw zou bijdraaien, wat zouden ze dan veel in te halen hebben. Wat miste ze zijn strelende handen, zijn kussende lippen, zijnÔǪNu ja, ze miste hem gewoon heel erg. In weerwil van haar droeve gedachtegang, hadden haar strelende vingers op haar buik spontaan voor een week gevoel gezorgd. Vanuit haar schoot nam een weldadig lome warmte bezit van haar lichaam. Vanaf haar hoofd tot aan haar voeten was die merkwaardige gloed duidelijk voelbaar. In een loom gebaar maakte ze de handdoek los en liet die naar omlaag glijden. Haar borsten, rond en stevig, leken haar toe te lachen. Ze legde beide handpalmen op haar tieten en voelde de indruk van haar harde tepels in de kommetjes van haar handen. De opwinding van even voordien in de tuin was weer helemaal terug. Toen ze haar handen wat vaster op haar borsten drukte, voelde ze haar speentjes hard worden als keitjes. In de spiegel zag ze hoe haar ogen een hitsige gloed kregen toen een onverwacht heet scheutje haar schoot in brand leek te zetten. Een diepe zucht ontsnapte haar toen ze zich realiseerde dat haar lichaam leek te schreeuwen om bevrediging. Zes weken geheelonthouding, het voorval met de buurjongen in de tuin én haar eigen gedachten maakten dat Nicole zichzelf niet meer in de hand had. Elke vezel van haar lijf hunkerde naar dat zaligmakende gevoel van opperste voldoening. Niet toegeven aan de lokroep van de natuur was niet langer een optie. Ze wilde er zelfs niet bij nadenken, zo botergeil was ze. Languit liet ze zich achterover op het bed vallen, waarna ze haar dijen lichtjes spreidde en haar handen naar omlaag bewoog. Haar vingers streelden langsheen het smalle strookje schaamhaar, tot bij haar verhitte poesje. Oh jeetje,’ dacht ze op het ogenblik dat ze haar lipjes beroerde. Zoveel vochtigheid had ze in tijden niet meer gekend. Wat was ze nat. Gedurende een seconde of twee vroeg ze zich af of zoveel opwinding kwam door het spelletje met haar buurjongen of door het gemis aan intimiteit met haar man. Nicole vermoedde een beetje van allebei maar ze was echter te opgewonden om daarover nog verder na te denken. Haar geest leek zelfs een beetje troebel want haar hele bewustzijn leek gericht op handelen. Ze deed haar dijen nog iets verder uit elkaar en trok haar knieën op. Een siddering ging door haar heen toen ze met één hand haar grote schaamlippen uit elkaar duwde en tegelijkertijd de middelvinger van haar andere hand zo diep als mogelijk in haar glibberige poesje schoof. Aah, kreunde ze zacht. Na zes weken voelde haar vinger net als een pik. Nou ja, een heel tengere dan, maar wel even hard en stijf als een echte neukstok.
De eerste ogenblikken vond Nicole het nog een beetje vreemd. Het was tenslotte alweer meer dan drie jaar geleden dat ze nog eens aan zelfbediening had gedaan, van voor ze verkering kreeg met Herman. Een paar aarzelende beweginkjes deden haar echter al snel wennen aan het gevoel. Weldra ging haar hand geroutineerd op en neer en omdat het verder stil was in de kamer, kon ze de smakkende geluidjes van haar kutje makkelijk horen. Nicole voelde hoe haar lichaam automatisch op de beweging van haar hand reageerde. Oh jee, wat ging ze lekker, én ÔǪ wat had ze dit hard nodig! Zich overgevend aan de hete prikkels sloot Nicole de ogen. OohÔǪ oh Herman, lispelde ze binnensmonds, neuk me, Herman ÔǪ nu! God wat verlangde ze naar de lekkere stijve pik van haar man. Dat heerlijke kromzwaard’ waarmee hij haar ontelbare keren tot op de rand van de waanzin had weten te neuken. Bij de gedachte aan Hermans heerlijke lid dat haar kutje helemaal omwoelde, schokte ze haar bekken van het bed op. Een kort maar heftig orgasme deed haar onderlijf samentrekken in één enkele gloedhete stuip. Kort maar krachtig. Toch daalde de rust niet over haar neer. Nicole’s honger was vreemd genoeg nog niet gestild. Zodra die hete stuip voorbij was, schoof ze een tweede vinger haar hete grotje in. Al gauw roffelde ze haar vingers in een hoog tempo ritmisch op en neer. In haar hoofd, waarop intussen kleine zweetdruppeltjes parelden, was er nu geen plaats meer voor gedachten aan Herman of aan zijn stijve pik. Enkel het genot van haar pulserende vingers in haar krampend kutje volstond om haar verwoed op zoek te doen gaan naar dat ene alles omvattende orgasme, dat zich tot drie maal toe aankondigde. Maar net op het moment dat Nicole het verwachtte, ontglipte het haar iedere keer. Het bracht haar ertoe om een andere houding te gaan aannemen. Ze moest en zou klaarkomen. Fluks draaide ze zich om. Op haar knieën, haar hoofd rustend op het hoofdkussen en met haar kontje in de lucht, propte ze vanaf dan drie vingers in haar kletsnatte schede. Direct begon ze zichzelf weer te soppen, terwijl ze met haar vrije hand haar hangende borsten flink onder handen nam, tot het bijna pijnlijk werd. Ooh ÔǪ Oooooh! Daar kondigde het nakende orgasme zich alweer aan. Vastbesloten om te voorkomen dat het haar nog een keer zou ontsnappen, ragde ze haar vingers op en neer als een bezetene. Minstens twee volle minuten hijgde, piepte en kreunde Nicole, tot ze plots verkrampte. Alle kracht vloeide uit haar vermoeide lijf en ze liet zich op haar buik op het bed vallen. Een alles verzengende hitte geselde haar onderlijf en rond haar vingers voelde ze de spiertjes in haar vagina samenknijpen. Op dat moment verloor ze elke controle. Aai ÔǪ Oooh ÔǪ ja! Haar verhitte kreetjes galmden door de kamer. Bij elke nieuwe hete stuip leken haar billen op te springen en het volgende moment was Nicole helemaal van de wereld af. Daardoor merkte ze niet eens dat haar drie vingers niet volstonden om de grote stroom sappen tegen te houden die uit haar kutje werd geperst. Pas toen ze minuten later weer tot zichzelf kwam, merkte ze de natte vlek op de bedsprei. Dat deed haar tot de realiteit weerkeren. Het was al over vieren en om zes uur begon haar dienst in het ziekenhuis. Ze mocht wel opschieten, wilde ze de kamer, maar ook zichzelf, weer netjes in orde hebben vooraleer ze naar haar werk vertrok. Gelukkig maar dat Wioleta, hun inwonende Poolse huishoudhulp, morgen ook weer terug kwam van haar vakantie in haar thuisland. De huishoudklusjes hoefde ze dan in ieder geval niet meer zelf te doen…”