Ongeveer anderhalf uur geleden ben ik, Linda, geland op London Heathrow en rijd nu met een huurauto naar Aylesbury, een plaats ongeveer 65 km ten noordwesten van Londen, behorend tot het graafschap Buckinghamshire. Het is zaterdag 18 juni elf uur ’s avonds en een stortbui teistert het heuvelachtige beboste landschap. De ruitenwissers staan op de hoogste snelheid, maar helaas lang niet snel genoeg om de hoeveelheid regen te verwerken. Ik ben op weg naar een landhuis genaamd Aylesbury Hall of House. Ik weet het niet meer. Volgens de informatie van mijn oom ligt het net iets ten noorden van Aylesbury op de top van een heuvel. Ik schat dat ik nog zo’n 45 kilometer te gaan heb in dit kloteweer en het links rijden vind ik overigens knap vermoeiend. Mijn vader is drie maanden geleden overleden en twee weken terug ontving ik via een notaris een brief van mijn oom, een oudere broer van mijn vader. Zo lang als ik leef, en dat is nu 27 jaar, heeft mijn vader met geen enkel woord gerept over het feit dat hij een broer had. Die brief was dus een complete verrassing. Mijn oom schreef dat hij via de notaris in kennis was gesteld van het overlijden van mijn vader en mij graag wilde ontmoeten op zijn landgoed in Engeland. Best wel spannend dus. Ik ben enig kind en alleen door mijn vader opgevoed. Mijn moeder is kort na mijn geboorte overleden en het enige dat ik van haar weet is dat ze Engels van geboorte was. Verder wilde mijn vader nooit meer over haar kwijt dan dat ik uiterlijk veel op haar lijk. Zodoende ben ik dus onderweg en ben inmiddels Aylesbury al gepasseerd. Enkele kilometers verder ontwaar ik aan de rechterkant van de weg een bord met de naam van het landgoed en de aanwijzing dat ik over 400 meter naar rechts moet afslaan. Ik rijd langzaam een soort oprijlaan in die mij een heuvel opvoert en afbuigt naar rechts. Plotseling zie ik het landhuis in het schijnsel van de koplampen voor me opdoemen. Het is gigantische groot met aan weerszijden een aangebouwde vleugel. De laan eindigt in een rond plein voor het huis. Aan weerskanten van de voordeur aan de muur brandt een grote glazen lantaarn. Ik parkeer de auto en loop door de stromende regen de paar trapjes naar het bordes op. Ik bel aan door middel van een ouderwetse trekbel en hoor het belletje klingelen aan de andere kant van de brede deur. Het is inmiddels al kwart voor twaalf en nu toch wel gespannen omdat ik op het punt sta mijn oom te ontmoeten wacht ik tot de deur opengaat. Naar mijn gevoel duurt het eeuwen, maar dan hoor ik snelle voetstappen en gaat de deur open. Voor mij staat een kort, mollig vrouwtje van een jaar of vijftig. Ze vertelt me in het Engels dat ze de huishoudster is en dat mijn oom al naar bed is. Ik ben hier wel een beetje verontwaardigd over en vind het ook op zijn zachts gezegd vreemd. Hij nodigt mij nota bene uit en dan is hij er niet om mij te ontvangen! De huishoudster, Ellen, vraagt of ik nog wat wil eten in de keuken. Ik heb onderweg al wat gegeten en ik ben eerlijk gezegd zo moe dat ik aangeef direct naar mijn kamer te willen. Via een lange brede trap komen we aan het begin van een gigantische gang. Ellen wijst me de eerste deur links, opent de deur voor me, knipt het licht aan en laat me verder alleen. Als ik de kamer inloop krijg ik al bijna spijt dat ik gekomen ben. Wat een ouderwetse bende. Er staat een enorm hemelbed met zelfs nog gordijnen rondom die een beetje stoffig aandoen. Ook is er een grote open haard die helaas niet brand. Verder staat er nog een bureautje in de hoek en een donker houten garderobekast tegen de wand. Ik vind de hele sfeer in dit landhuis beklemmend. Het voelt hier vochtig en kil aan en dat bed is werkelijk niet erg uitnodigend. Er zijn twee grote hoge schuiframen, waarvan ik merk dat er een half openstaat. Ik huiver en wil het raam dichtschuiven en de gordijnen sluiten als ik plotseling in het schijnsel van de lampen bij de voordeur van het huis een gedaante ontwaar. De verschijning is in een witte ouderwetse cape gehuld met de capuchon diep over het hoofd getrokken. Beinvloed door de naargeestige sfeer hier voel ik de rillingen over mijn rug lopen en denk in eerste instantie dat ik een ronddolende monnik uit de middeleeuwen zie. Als ik goed kijk zie ik tot mijn opluchting dat het, aan de manier van lopen te zien, een vrouw moet zijn. Ze loopt erg snel en met kleine passen. Iets verderop knipt ze een zaklantaarn aan en verdwijnt ze uit het zicht door de bocht in de oprijlaan. Wat raar denk ik. Wie zou dat nou zijn en waar zou ze heengaan zo midden in de nacht in dit rotweer? Ik ben te moe om er verder over na te denken en kruip rillend van de kou onder de vochtige lakens. Ik mis heel erg mijn lieve vriend en ons eigen warme dekbedje. De volgende ochtend aan het ontbijt ontmoet ik mijn oom in een muffig ruikende eetkamer. Het is een grote, norse, magere man met een onvriendelijke gelaatsuitdrukking. Hij lijkt helaas totaal niet op mijn vader. Mijn vader en hij blijken samen, begrijp ik uit zijn verhaal, in het verleden enkele jaren zaken gedaan te hebben in Londen en door vrienden te zijn voorgesteld aan mijn moeder. Zij bewoonde in die tijd met haar ouders dit landhuis. Mijn vader werd al snel op mijn moeder verliefd, zo vertelt mijn oom mij. In de periode dat mijn vader regelmatig op dit landhuis op bezoek kwam ben ik dus verwekt. Daarna is mijn moeder kennelijk nog tijdens haar zwangerschap een affaire begonnen met mijn oom. Mijn vader is daar zo woest om geworden dat hij geen enkel contact meer wilde met haar en zijn broer. Hij heeft nog wel hemel en aarde bewogen om zijn kind, ik dus, op te eisen. Mijn moeder en mijn oom zijn later getrouwd en ze is pas drie jaar geleden overleden. Nu is hij dus de trotse bezitter van dit enorme landgoed. Ik ben zo ontdaan en in verwarring gebracht door dit verhaal dat ik zeg me een poosje te willen terugtrekken op mijn kamer. Al die tijd heeft mijn moeder dus nog geleefd en geen enkele keer geprobeerd om met mij in contact te komen. Ik word er verdrietig van en die oom bevalt mij ook helemaal niet. Ik krijg de indruk dat hij alleen dit verhaal uit de doeken wilde doen en verder absoluut niet in mij geinteresseerd is. De lunch verloopt daarom erg stroef. Even ben in nog in de verleiding om mijn oom te vragen naar de vrouw in het wit’, maar de sfeer is hier zo beklemmend dat ik mijn mond maar houd. Na de lunch maak ik een wandelingetje door de tuin van het landgoed, maar het begint weer te regenen en ik besluit op mijn kamer maar wat te gaan lezen. Mijn oom had al aangegeven dat hij nog wat moest werken, wat mij goed uitkwam, want zo’n gezellige man is het niet. Tijdens het avondeten vertel ik hem dan ook dat ik de volgende morgen weer naar huis wil. Kennelijk heeft hij hier geen enkele moeite mee, want hij doet geen poging me ervan te weerhouden. We brengen nog een deel van de avond samen door. Hij probeert mij keer op keer met klem ervan te overtuigen dat hij niet schuldig is aan hetgeen er in het verleden is gebeurd. Ik walg van die man en zeg hem dat ik ga slapen, omdat ik de volgende morgen vroeg wil vertrekken. Ik heb geen enkele behoefte aan nog meer contact met hem. Op mijn kamer denk ik aan mijn vader. Ik ben erg teleurgesteld in hem, omdat hij mij dit alles niet verteld heeft, maar nu ik mijn oom heb ontmoet begrijp ik het ten dele. Ik ga nog maar wat lezen op bed. Plotseling lijkt het of ik voetstappen hoor op de trap. Dan hoor ik door het open raam buiten het grind van de oprijlaan zachtjes knarsen. Als ik al niet zo scherp aan het luisteren was had ik het waarschijnlijk niet eens gehoord. Ik vlieg overeind, loop naar het raam en weer zie ik de vrouw in het wit. Ik ben zo nieuwsgierig dat ik besluit haar te volgen. Snel trek ik mijn schoenen en jas aan en sluip op mijn tenen de trap af. De voordeur staat nog op een kier. Ik doe hem verder open, glip naar buiten en laat de deur weer op kier openstaan. De vrouw in het wit zie ik nog net in het schijnsel van haar zaklamp om de bocht van de oprijlaan verdwijnen. Ik zet het op een lopen om haar in te halen. Ik houd tussen haar en mij een afstand van ongeveer 200 meter. Dan zie ik haar ineens een klein weggetje tussen de bomen door ingaan. Ik volg haar en de dansende lichtbundel over het bospad tot aan een open plek waar een typisch Engelse kleine cottage staat. Misschien de woning van een vroegere pachter? Er brandt licht en de vrouw in het wit gaat het huis binnen. Ik sluip een beetje gebukt naderbij en kijk door een van de ramen naar binnen. Dit is zo te zien een huiskamer en er brandt een klein lampje, maar ik zie niemand. Ik loop zachtjes om de cottage heen naar de achterkant. Ook daar is een raam en de roze met wit gebloemde gordijnen zijn niet helemaal goed gesloten. Tussen de twee helften is nog een flinke ruimte van zo’n 60 cm breed open gelaten. Voorzichtig kom ik dichterbij en gluur naar binnen. Ik zie een zacht verlichte slaapkamer en middenin in de kamer staat de vrouw in het wit voor een spiernaakte, ontzettend knappe man. Hij is erg lang, heeft een gespierd lichaam en een krachtige kop met een bos donker dik haar. Mijn adem stokt in mijn keel. Dit had ik totaal niet verwacht. De vrouw trekt de capuchon over haar hoofd en er komt een bos prachtig lang blond krullend haar tevoorschijn. Het doet me een beetje aan mijn eigen haar denken, hoewel dat van mij is iets donkerder is. Ik zie haar handen naar haar hals gaan en kennelijk doet ze de bandjes van haar cape los, want plotseling glijdt de cape in ?®?®n beweging op de grond en staat ze naakt voor hem. Ik kan vooralsnog alleen haar achterkant bekijken en ik zie een rank figuurtje met een heel smalle taille en prachtig gevormde billen. Ze gooit haar blonde krullen achterover en kijkt verlangend naar hem op. De man draait haar om, zodat ze met haar schouders tegen zijn borstkas leunt en zijn handen sluiten zich om haar volle ronde borsten. Hij begraaft zijn gezicht in de zee van krullen en ze wendt haar gezicht iets af zodat het haar voor een gedeelte over haar gezicht valt. Vervolgens kijkt ze weer recht voor zich en ik schrik ineens zo vreselijk dat mijn hart een slag overslaat. Deze jonge vrouw lijkt zo ontzettend veel op mij dat het me de adem beneemt! Ze heeft dezelfde amandelvormige ogen als ik, dezelfde rechte neus en volle lippen. Het is gewoon niet te geloven! De man kneedt met ?®?®n hand beurtelings haar borsten en gaat met zijn andere hand naar haar kutje. De vrouw beweegt haar bekken iets omhoog en hij glijdt meteen met ?®?®n vinger haar kutje in. Ik zie haar gelukzalig glimlachen en ze slaat haar armen naar achteren om zijn nek. Hij drukt zijn onderlichaam tegen haar kont en volgens mij drukt hij zijn stijve pik tussen haar billen, want ik zie haar even met haar kontje draaien. Mijn god, ik zou hier eigenlijk niet naar moeten blijven kijken kreun ik inwendig, maar die man is zo’n lekker ding en die vrouw lijkt zo op mij dat het is alsof hij dat alles met mij aan het doen is! Hij draait haar weer om, zakt op zijn knie?½n en begint met een sensuele blik in zijn ogen haar kutje te likken. Ze draait weer wat met haar mooie kontje en drukt zijn hoofd nog wat dichter tegen zich aan terwijl ze met haar slanke handen door zijn dikke haar kroelt. Het voelt alsof hij mij likt en ik voel mijn eigen kutje kloppen. Even, heel even nog overweeg ik weg te gaan, maar dit stel windt me zo op dat ik gefascineerd blijf kijken. De man tilt haar op en laat haar met een klein plofje op het bed vallen. Ze trekt onmiddellijk haar benen op en doet ze wijd uiteen voor hem. Ik zie haar kutje glanzen in het licht van het bedlampje. Ze is enorm geil aan het worden kreun ik en mijn eigen lichaam begint te tintelen van verlangen. De man duikt weer gretig tussen haar dijen en begint haar opnieuw met lange halen te likken, terwijl ze zelf traag haar borsten kneed. Ik kan niets horen, maar ik zie aan haar gezicht dat ze ligt te genieten. Inmiddels ben ik zelf zo geil geworden dat ik het knoopje van mijn spijkerbroek al los heb. Ik kijk hoe de man schrijlings op haar gaat zitten en zijn pik diep in haar mond laat verdwijnen. Terwijl zij vol overgave aan zijn pik begint te zuigen, doe ik de rits van mijn spijkerbroek naar beneden. Die vent heeft een heerlijke volle gespierde kont en ze knijpt krachtig in zijn billen. Ik glijd met mijn hand mijn broekje in en voel dat ik ontzettend nat ben. Met ?®?®n vinger beweeg ik zachtjes over mijn klitje terwijl ik zie dat ze plotseling de man krachtig van zich afduwt en hij zich op zijn rug draait. Zijn erectie is enorm en ik voel mijn eigen kutje weer enorm kloppen.
Die vrouw lijkt erg op mij, maar ik zou willen dat ik nu even van plaats kon verwisselen. Ik wil jou ook fluister ik, maar denk ineens aan mijn eigen lieve vriend. Natuurlijk wil je hem niet, stomme trut vermaan ik mezelf. Het komt doordat het zo spannend is om ze zo bezig te zien stel ik mezelf kreunend gerust. Hij kijkt haar nu aan met een enorme geile blik en tuit zijn lippen voor een kus. Ze buigt over hem heen en ze beginnen weer hartstochtelijk te zoenen, terwijl de man op zijn beurt haar prachtige kontje streelt. Dan gaat ze rechtop zitten en laat ze die enorme paal in ?®?®n keer in haar kutje verdwijnen. Ze beweegt heftig op en neer en ik zie hem grijnzen van genot en naar haar op en neer wippende borsten grijpen. Zelf word ik hier zo geil van dat ik met twee vingers mijn kutje inglijd en mezelf begin te vingeren. De vrouw beweegt nog sneller op en neer en ik zie haar ineens naar haar buik grijpen. Ze drukt stevig twee handen net iets onder haar navel en haar lichaam begint hevig te schokken en ik kan zien dat ze kreunt. Oh god, ze is aan het komen hijg ik net als zij en voel golven van genot door mijn kutje gaan. Weer bedenk ik dat ik moet stoppen met kijken, maar die twee vormen zo’n mooi en lekker stel dat ik mijn ogen er niet van af kan houden. Ze heeft zich inmiddels van hem af laten glijden en ligt op haar rug wat na te hijgen. Haar buik gaat snel op en neer. De man heeft nog steeds een gigantische pik en duwt hem tussen haar borsten. Ze pakt haar borsten en druk ze stevig tegen zijn pik. Iedere keer als zijn paal boven haar borsten uitpiept geeft ze korte geile likjes over zijn eikel. Ik kan aan zijn vertrokken gezicht zien dat hij op het punt staat om klaar te komen. Met ?®?®n vinger bewerk ik mijn eigen stijve klitje weer en ondanks de kilte buiten voel ik me alsmaar heter worden. Dan zie ik dat de man van haar afgaat en haar met ?®?®n ruk op haar buik mikt. Hij grijpt haar heupen met twee handen, maar zij brengt haar kontje al gewillig omhoog en ik zie haar lipjes vochtig glanzen. Hij drukt met ?®?®n hand zijn pik voor haar kutje en stoot direct door tot zijn ballen tegen haar kontje kletsen. Ze grijpt zich vast in het kussen voor haar en hij beukt nu hard keer op keer in haar. Dan zie ik zijn mond opengaan en hoor hem hier buiten brullen als hij klaarkomt. Dit is zo heerlijk om te zien dat ook ik schokkend klaarkom en ik laat mij hijgend ruggelings langs de vensterbank op de grond glijden en doe mijn broek weer dicht. Mijn benen zijn slap, maar ik moet zorgen dat ik hier vandaan kom. Ik sta wankelend op en probeer weg te rennen. Mijn ogen moeten wennen aan het donker. Wanneer ik de kei opmerk ben ik er al over gestruikeld en kom hard op mijn handen en knie?½n terecht. Zachtjes vloekend kom ik weer overeind en strompel om het huis heen. Wanneer ik net weer een stukje het bospad op ben hoor ik de deur opengaan. Wacht hoor ik haar roepen. Wacht nou, ik weet wie je bent. Ik wil met je praten . Ik geef geen antwoord en kijk ook niet om, want ik geneer me dood dat ik hen begluurd heb. Ik loop langzaam door het donker, meer op gevoel dan dat ik echt veel kan zien, terug naar de oprijlaan. Daar is het gelukkig iets minder donker dan op het bospad en ik bereik het huis nu vlug. Ik laat de deur maar weer op een kier staan. De pijn in mijn knie?½n neemt langzaam af en ik weet bovenaan de trap en in mijn kamer te komen. Beschaamd duik ik mijn bed in en het duurt lang voor ik in slaap val. De volgende ochtend ben ik nog maar net wakker als ik een klopje op mijn deur hoor. Verbaasd roep ik: Kom binnen . De deur gaat langzaam open en dan zie ik de vrouw in het wit naar binnen komen. Ze heeft nu haar cape niet om, maar draagt een gewone spijkerbroek en een rood T-shirt. Weer valt me op hoeveel ze op me lijkt. Ik moet je iets vertellen zegt ze in het Nederlands, maar met een zwaar Engels accent. Dit was me vannacht toen ze me nariep niet eens opgevallen. Ze gaat op de rand van het bed zitten. Het mag wel niet van mijn vader, maar ik heb tegenwoordig schijt aan hem. Ik heet trouwens Emily en ik weet dus sinds kort dat jij Linda bent . Het viel me zo op dat je uiterlijk zoveel op me lijkt zeg ik haar. Het spijt me heel erg dat ik je vannacht gevolgd ben . Dat geeft niets hoor zegt ze toch wel een beetje verlegen. Ik moet George wel stiekem ontmoeten, want mijn vader moet niets van hem hebben, maar ik heb je veel belangrijkere dingen te vertellen. Ik zal maar gelijk met de deur in huis vallen. Ik ben je halfzus en ze kijkt me trots aan. Mijn vader, jouw oom dus, wilde het voor jou geheim houden, maar ik heb verder niemand en ben veel te blij dat hij me vertelde dat ik een zus heb . Ze glimlacht blij. Ik kijk haar stomverbaasd aan. Ja , zegt ze. Ik ben twee jaar na jou geboren en we hebben dus dezelfde moeder . Verder vertelt ze me nog dat ze binnenkort stiekem met George wil trouwen en bij hem wil gaan wonen, zodat haar vader niets meer over haar te zeggen heeft. Kennelijk kan ze het ook niet zo goed met hem vinden wat me uiteraard niets verbaast. Ze vind het echt jammer dat ik toch die ochtend nog wil vertrekken, maar ik heb geen enkele behoefte aan haar vader en we zouden elkaar immers alleen in het geheim kunnen zien. We spreken af dat ze me e-mailtjes stuurt vanaf George zijn computer, want zelf mocht ze die niet aanschaffen van haar vader. Ik geef haar mijn adres en e-mail adres en verzeker haar ondertussen dat ik natuurlijk heel graag met haar in contact blijf en dat ook ik blij ben met haar als mijn zusje. We omhelzen elkaar innig. Ik geef haar een zoen op allebei haar wangen en ze verdwijnt naar haar kamer. Na gedoucht te hebben in een gammele badkamer, die ik naast mijn kamer ontdek, kleed ik me aan en ontbijt in de keuken alleen met Ellen, de huishoudster. Daarna stap ik in mijn auto en verlaat opgelucht het landgoed, maar met de wetenschap dat ik voortaan een lief zusje heb al woont ze in Engeland. Michelle757″