In het filmhuis draait een reprise van “De onfatsoenlijke vrouw”, een film uit 1991. Het thema is: lust en verborgen erotische verlangens. Een heerlijke film die we graag nog een keer willen zien.
Voor deze avond valt mijn keus op een jurkje 60-er jaren stijl. Kort, wijd rokje tot halverwege het dijbeen. Het leuke aan dit ontwerp is de grote rits die van de linkerschouder tot onderaan de rok schuin over het lijfje gaat. De rits heeft twee sluitingen: een onder en een boven die elk, los van elkaar kunnen worden gebruikt. Aan beide sluitingen hangt als decoratie een grote metalen ring. Omdat de stof redelijk dun is en het rokje makkelijk opwaait doe ik, zeer tegen mijn gewoonte in, toch maar een stringetje aan.
De kleine filmzaal is nauwelijks bezet. Wij nestelen ons aan het gangpad achter een groepje jongeren die waarschijnlijk nog niet geboren waren toen de film uitkwam. Zodra de film op gang is gekomen en Leon, de hoofdrolspeler, de geheime seksuele verlangens ontdekt van zijn tegenspeelster Emilia, worden de beelden al wat broeieriger. Vrij snel laat zij zich verleiden om haar erotische fantasieën, waaronder exhibitionisme, tot uitvoering te brengen.
Peters hand glijdt over mijn been naar boven en komt tot zijn verrassing het slipje tegen. Verbaasd kijkt hij mij aan. ‘Ja, ik dacht omdat het makkelijk opwaait.’ Peter houdt een open hand voor me. De boodschap is duidelijk: het slipje moet uit. Aanvankelijk probeer ik het onder het rokje vandaan te wurmen, maar dat feest gaat niet door. ‘Nee, nee, toch niet zo. Rits helemaal open!’ fluistert hij mij toe. Ik twijfel. Zoals bekend ben ik bepaald niet preuts, maar om in een bioscoop naakt achter een stelletje opgeschoten jongens te gaan zitten is me toch wat te heftig. Peter is echter onverbiddelijk en haakt een vinger al door het bovenste ring. ‘Oké, jij je zin,’ denk ik en maak de rits helemaal open tot onder aan toe. Het jurkje valt links en rechts open. Ik schuif het slipje onder mij vandaan en wil het net onder mijn hoge hakken vandaan worstelen, als een van de jongens zich omdraait. Ik zit nog gebukt, maar je hebt weinig fantasie nodig om te bedenken hoe het eruit ziet als ik rechtop kom. Peter kijkt de jongen aan die zich weer terugdraait. Snel geef ik het slipje aan Peter en trek de rits weer dicht. Oef, dat ging maar net goed bedenk ik me. Tijdens het verdere verloop van de film blijf ik me toch afvragen wat hij wel of niet heeft gezien.
Peter is helemaal in de ban van de film en trekt de rits weer wat naar beneden om mijn borsten en tepels te kunnen strelen. Dat werkt bij mij als een rode lap op een stier en sappen beginnen te stromen. Zelf maak ik de onderkant een beetje los om mijn clitje te bespelen. De jongens fluisteren wat met elkaar en van tijd tot tijd kijken ze een beetje half achterom.
De aftiteling rolt over het scherm, het licht gaat aan. De jongens staan op en kijken meteen naar mij. Helaas voor ze want ik zit decent gekleed. We staan nog een glas wijn te drinken in de kleine foyer als ze naar ons toe komen. Iedereen schaart zich rond de sta-tafel. Ze stellen zich voor; het blijken studenten te zijn aan de kunstacademie. Het gesprek gaat uiteraard over de film en het verschil in naaktscènes in films uit verschillende landen. De hypocrisie van Amerikaanse actrices die naakt in bed zouden liggen maar tot hun nek toe onder de lakens blijven, hooguit een blote schouder laten zien, acteurs die uit bed stappen en nog voor ze opstaan al een badjas aan hebben om hun geslacht te verbergen. De Scandinavische films met onverhulde seks en bloot. De Franse film, etc.etc. Wat hun vooral bij deze film opviel is de erotiek. Dan legt Peter zijn adagio op tafel: ‘Seks zit tussen je benen, erotiek tussen de oren.’ Die gedachte wordt instemmend ontvangen.
Tijdens het daarop volgende geanimeerde gesprek voel ik ineens een hand langs mijn been omhoog gaan. Als door een wesp gestoken draai ik me om en kijk in de geschrokken, schichtige ogen van Thijs, de jongen die zich als eerste tijdens de film omdraaide. Hakkelend en stotterend verontschuldigt hij zich. ‘Ik, eh, vroeg me af om het echt waar is.’ ‘Wat bedoel je?’ ‘Nou, dat van dat slipje,’ brengt hij nog steeds met een vuurrode kop uit. ‘Ah, je wilt weten of ik hier nu met een blote kut sta?’ De omstanders wachten met ingehouden adem, gespannen af hoe dit afloopt. ‘Bedoel je deze?’ vraagt Peter en haalt mijn slipje uit zijn jaszak tevoorschijn. Thijs weet niet meer hoe hij het heeft. Dan trek ik tergend langzaam de onderste sluiting beetje voor beetje omhoog. De spanning is om te snijden. ‘Ja zie je wel, het klopt,’ zeg ik. ‘Ik heb overigens helemaal verder niets aan,’ en trek de rits verder open. Er wordt wat hees gestameld tot een van de anderen moedig vraagt: ‘Zou je niet eens voor ons willen poseren?’ Ik ben kunstschilder en hij, een ander aanwijzend, is fotograaf. ‘Nee, dat denk ik niet, daar moet je maar een studiomodel voor inhuren. Ze is al mijn muze.’ zegt Peter. ‘Trouwens, over erotiek gesproken. Was dit erotisch, of niet?’ Er wordt gelachen en wij gaan naar huis voor het naspel.