Even voorstellen : Celine

Hey, ik wou jullie eens voorstellen aan Celine : mijn nieuwste ontdekking. Om haar te beschrijven heb je nogal wat verbeelding nodig maar toch zal ik proberen hieronder zo nauwgezet mogelijk een totaalbeeld van haar te schetsen. Hoe het allemaal begon verneem je in de eerstvolgende afleveringen en wat ze allemaal meemaakt vertel ik jullie in geuren en kleuren. Maar o wee, heb a.u.b. ook wat geduld want voor ik het vergeet vergaloppeer ik mezelf en dat is niet de bedoeling. Jullie zullen ook zelf voor een deel mee kunnen bepalen en fantaseren wat Celine overkomt of meemaakt maar het meeste wat jullie te lezen zullen krijgen berust op waargebeurde feiten. Ik heb er lang over nagedacht of het wel zo verstandig is om jullie kennis te laten maken met Celine. Dagdagelijks lezen jullie al de nieuwste verhalen en sommige zijn zo doordeweeks dat ik me afvraag : wat hebben de lezers eigenlijk aan een nieuwe reeks ? Hier pleit ik dus voor een totaal andere benadering want “Celine”? moet iets extra's opleveren. Daarom zal ik er wel een tijdje over doen om de verhalenreeks op poten te zetten. Elke dag weer ontdek ik iets van Celine dat ik nog niet van haar wist. Op het eerste gezicht lijkt ze op een doodnormaal meisje van amper 16 jaar. Ze gaat naar school zoals iedereen op haar leeftijd en ze leidt tot een bepaald punt een gewoon meisjesbestaan ware het niet dat ze in haar vrije tijd nogal in beslag genomen wordt door haar tennis en haar viool. Niet omdat ze zoveel talent heeft, maar gewoon omdat het zo hoort bij haar komaf. Ja Celine heeft niet te klagen. Als enige dochter van een upper-klasgezin kan ze beschikken over alle nieuwe snufjes op vlak van media en technologie. Lang hoeft ze niet te zeuren wanneer ze iets nieuws wilt. Haar ouders verwennen haar misschien wat teveel maar daar spreek ik me verder niet over uit. Je zou denken dat Celine een heel grote vriendenkring heeft, maar niets is minder waar. Ze wordt van thuis uit zo “betutteld”? en ze laat zich ook eigenlijk graag in de watten leggen zodat ze weinig contact heeft met haar klasgenoten. Zelf voelt ze zich liever thuis in haar wereldje dan rond te toeren zoals sommige van haar vriendinnen doen en liefst dan achteraan op een brommertje van een of andere vriend. Als ze niets te doen heeft, dat betekent dan als ze haar schoolwerk heeft gemaakt en als ze niet naar de tennis- of vioolles moet, ligt ze graag voor de televisie bij slecht weer of ligt ze in de grote tuin te zonnen. Zelf heeft ze een ruime kamer die naar de tuin is gericht. Ik moet je waarschijnlijk niet vertellen dat het haar op het gebied van kleren aan niets ontbreekt. Als ik het goed voorheb, dan heb ik haar de laatste maanden in heel veel verschillende tenue'tjes zien rondlopen. Haar moeder volgt nauwgezet de nieuwste mode en brengt te pas en te onpas nieuwe bloesjes mee. Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat haar garderobe op haar kamer uitpuilt van hebbedingetjes. Voor ik het vergeet : Celine gaat naar een school waar een uniform verplicht is. 's Winters mogen ze i.p.v. een blauwe jurk een blauwe lange broek dragen. Maar voor de rest bestaat het schooluniform steeds uit een witte bloes en een blauwe trui of blauw jasje. Niemand vindt dit abnormaal en iedereen heeft zich al jaren geschikt naar deze tradities. Op school houden ze wel van orde en discipline, iets waar Celine absoluut geen last mee heeft, want ze valt niet op in de grote groep leeftijdsgenoten. Integendeel… ze zondert zich graag af en komt steeds enkele minuutjes voor het belsignaal naar de lessen. Na de studie wordt ze zoals gewoonlijk afgehaald door haar ma met de auto aan de schoolpoort. Aldus heeft ze, zoals ik al eerder zei, weinig sociaal contact met haar klasgenoten. Celine behaalt , volgens haarzelf, mooie cijfers maar is nu ook weer niet een hoogvlieger. Haar ouders verlangen wel soms wat meer inspanningen en een beter resultaat en durven voor haar de lat nogal hoog leggen. Over hun verwachtingen ligt Celine absoluut niet wakker van, dat heeft ze mij althans een tijdje terug verteld. Ze leidt dus een zorgeloos leventje en ze weet van zichzelf dat ze een niet onknap puberfiguur heeft. 's Morgens, maar vooral tijdens de weekends, kan ze urenlang paraderen in een of andere nieuwe outfit die haar moeder op de kop heeft kunnen tikken voor een gabbekras. Op haar kamer staat recht tegenover haar bureau een manshoge spiegel waardoor ze zichzelf gemakkelijk van kop tot teen kan bewonderen. Ja zo'n spiegel vindt ze ook super als ze danspasjes waagt op een frivool house-musicnummer. Meestal draagt ze haar haren los tot op haar schouder. Ze heeft precies dezelfde haarbos als toen haar moeder dezelfde leeftijd had : een lichtblonde pak fijn neerhangend haar. Op haar 16-de lijkt ze misschien ietsje ouder maar haar lichaam is echt wel volmaakt. Als ik haar voor de geest haal, dan zie ik haar steeds weer daar staan voor die spiegel in haar blauwe jurk. Twee lange kuitbenen en knokige knietjes steken er onderuit. Als ze danst of rondhuppelt, gebeurt het soms dat haar jurkje opvliegt en dan kan ik stiekem eventjes haar slanke dijen bewonderen. De laatste keer was het echter zo warm dat ze gewoon uit haar blauwe jurk stapte en in haar ondergoed aan haar bureau zat. Wat had ze het warm vooral omdat haar kamer naar het zuiden gericht stond. Ze had haar ouders dan ook al meermaals gevraagd om zonnewering te laten installeren. Misschien komt dit er nog wel in de loop van mijn verhalenreeks. Afwachten dus. Maar als ik haar nu zo op haar bureaustoel zie zitten dan moet me het toch van mijn hart om jullie te vertellen dat ze een goedgevormde body heeft. De rondingen van haar lichaam doen me nu wel watertanden maar Celine vindt het gewoon ook maar normaal dat ze een goed figuur heeft. Veel belang hecht ze er wel niet aan maar toch is het mooi meegenomen, vinden jullie ook niet ? Ziezo ik moet jullie nu wel laten want er ligt nog ander werk te wachten. Mijn moestuin moet dringend verzorgd worden en andere tuinkarweitjes liggen nog op mij te wachten want de eerste zonnestralen kondigen zich aan. Celine zal ik niet uit het oog verliezen. Van zodra de tijd rijp is, neem ik jullie weer mee in het knusse wereldje van Celine. Afgesproken ? Dus tot wat later en moest het zijn dat jullie zelf het niet kunnen laten om te gaan fantaseren, laat het me dan a.u.b. ook weten want gedeelde vreugde is dubbele vreugde, nietwaar ? Mailen kun je zoals aloude gewoonte steeds naar : domien_boy@hotmail.com “