Duke’s teefje (4)

Duke’s teefje (4) Steef opende de deur en ik haastte me naar buiten. Ik keek snel om me heen en begon toen de straat over te steken. Er kwam een auto aan toen ik halverwege was en ik ging er als een speer van tussen, net binnen komend toen hij passeerde. Het was zo kantje boord dat mijn hart in mijn keel klopte. Henny was net thuis en hij was op weg naar de tv met een koel flesje bier en een zak chips. Hij verstarde en keek me aan, zijn bier bijna uit zijn hand vallend. “Schat, wat voor den duivel?’ Ik nam diep adem en liep op hem af. Zijn ogen gleden over de riem en de ketting, toen vestigden ze zich op de troep die langs mijn benen omlaag liep. Ik zei: “Dat is hondensperma, Henny. Ik heb met de hond van de buren geneukt.’ Ik liep vlak langs hem door op weg naar de douche. Henny volgde me zoals ik verwachtte. Ik draaide de kraan open en stapte in de cabine. Henny zei: “Kun je dat nader verklaren?’ “Welk woord begreep je niet?’ “Je neukte met een hond?’ “Juist, Henny, ik geloof dat je het begrijpt.’ “Waarom?’ “Omdat hij me beter en langer neukt dan jij. Hij is een fantastische neukert. Ik ben zijn teefje. Hij is mijn minnaar. Nog meer vragen?’ “Weten de buren dit?’ “Zij zijn dit begonnen. Het is mijn taak om hun hond van dienst te zijn. Ik neem mijn taak serieus.’ “Wat stelt deze vertoning voor, en waarom loop jij buiten naakt rond?’ “Ik ben niet naakt, ik draag een kuisheidsgordel.’ “Een kuisheidsgordel? Die dingen zijn bedoeld voor maagden.’ “Nee, die zorgen ervoor dat er geen onwettige pikken in prive kutjes en kontgaatjes komen.’ “Wie heeft de sleutel?’ “De Pietersens, natuurlijk.’ “En hoe kom ik aan mijn kutje?’ “Tja, dat wordt een probleem. Zij hebben regels. Duke komt het eerst in mijn spleet. Jij mag mijn kutje hebben, maar je moet het doen meteen nadat Duke het heeft gedaan, voordat ze het weer afsluiten. Ze zeiden dat ze je genoeg tijd zouden geven, zolang het maar niet te lang duurde. Ik heb hen verteld dat ze zich daarover geen zorgen hoefden te maken.’ Ik kon zien dat Henny niet zo ontzet was als hij zich voordeed. Zijn ogen bleven op mijn kuisheidsgordel rusten, en hij liet de cabinedeur open terwijl ik douchte. Hij vroeg me om alles tot in het detail te vertellen. Zijn kloppende stijve verried zijn ware gevoelens over het nemen van een hondenminnaar. Dus gaf ik hem een gedetailleerde beschrijving van de daad en het effect op mij. Hij kwam bijna in zijn broek toen ik hem vertelde dat Duke altijd een fris kutje zou krijgen, hij zou altijd na Duke mogen als de Pietersens overtuigd zouden zijn van zijn complete en algehele acceptatie van de juiste volgorde der dingen. “s Avonds was hij meer dan bereid om hen op te bellen om hen uit te leggen dat hij begreep wat zijn rol zou zijn. Ik kwam bijna klaar door alleen maar naar mijn man zijn verklaring, in een verscheidenheid aan obscene en levendige woorden, dat hij altijd na Duke kwam en dat ik Duke’s nummer een minnares en teefje was, te luisteren. Natuurlijk had hij al snel door wat de sleutelwoorden en uitdrukkingen waren die hen opwonden en hij gebruikte ze overvloedig. Ze vertelden hem om het teefje te brengen om te paren. Henny hield er niet van om met me naar de overkant te lopen terwijl ik alleen maar de gordel droeg; maar ik wilde het niet op een andere manier. Hij genoot uitzonderlijk terwijl hij bekeek hoe ik paarde met het beest, en hij volgde plichtsgetrouw, zijn schriele pik in het sopperige zooitje duwende en zijn lading in een recordtijd verschietend. Na deze eerste sessie sloot hij de gordel en maakte toen een met juwelen ingelegde hondenhalsband om mijn hals vast, die zij hem aanreikten. Ze vertelden hem dat ik die altijd moest dragen. De sierlijke halsband droeg een labeltje met de woorden “Duke’s teefje ” op beide zijden gegraveerd, met letters die je gemakkelijk op een paar meter afstand kon lezen. Ik droeg de halsband trots en was van plan om hem overal te dragen. Ze klikten een lijn aan de halsband en gaven het uiteinde aan Henny. Op de weg naar huis hield ik opeens in. Hij was zo nerveus. Ik was vastbesloten dat iemand me moest zien. Toen we bij onze deur aankwamen, stond ik erop om terug te gaan, omdat ik was vergeten om hen te bedanken. Arme Henny was buiten zichzelf, maar hij leidde me terug. Ze waren verrast om me te zien en vermoedden meteen mijn motief. Toen er een auto in onze richting kwam, wilde Henny er vandoor. Ik bleef stevig staan, hem tegenhoudend. Onbeschaamd ging ik voor de auto staan, hem daarmee dwingend af te remmen, te stoppen. Ik zwaaide naar het stel in de auto terwijl Henny probeerde om me verder te jagen. Ze verroerden zich niet voordat we bij onze deur aankwamen. Net toen Henny dacht dat we veilig thuis waren, riepen de Pietersens ons terug. Twee auto’s betrapten ons bij het oversteken. Ze stopten allebei, in tegenovergestelde richtingen, en bleven in de straat tussen ons huis en dat van de Pietersens staan. Toen we bij hun deur aankwamen, zei Maria: “Graag gedaan.’ Ik moest lachen. Henny wou naar binnen, maar dat wilden ze niet. We gingen terug. De twee auto’s stonden nog steeds in de straat. Henny wou achter een van de auto’s oversteken, maar ik wou tussen de koplampen in oversteken. In een auto zat een man alleen, maar in de andere zat een gezin met drie kinderen, allen met hun neus tegen het raam. Ik liep recht naar het raam bij de chauffeur van die auto. Hij draaide het raam omlaag en deed het binnen-licht aan. Ik leunde voorover, zodat ze een duidelijke blik op de gravure van mijn halsband konden werpen. Ik vroeg hem of hij wist hoe laat het was. Hij had een gemene grijns op zijn gezicht. Zijn vrouw zat er sprakeloos bij. Een kind vroeg: “Wie is Duke.’ Ik wees naar het huis van de Pietersens en zei: “Duke is hun mannelijke zwarte Labrador. Hoezo?’ Hij zei: “Wat betekent “Duke’s teefje “?’ “Arnold, alsjeblieft?’ zei zijn moeder. Ik keek haar aan en zei: “Wil jij het hem uitleggen, of moet ik het doen?’ Zij en haar man wisselden een blik. Met een knikje gaf hij een seintje naar mij. Zij keek naar haar kinderen en zag hun begerige opgewonden gezichten. De andere auto kwam dichterbij totdat de chauffeur ter hoogte van mijn kont was. Later bemerkte ik dat hij een zaklantaarn had. De vrouw draaide zich naar mij en zei: “Vertel jij het hem maar.’ Ik keerde me naar het kind en zei: “Duke is mijn minnaar. Ik ben zijn teefje. Weet je wat mannetjeshonden met hun teefjes doen?’ Beschaamd zei hij: “Ja, laat je hem dat met je doen?’ “Wat “dat “, lieverd?’ Tegen zijn moeder zei hij: “Mag ik het woord zeggen?’ Zij zei: “Nu je zo ver bent gegaan, zie ik niet in waarom niet.’ Hij lachte en zei: “Laat jij je door hem neuken?’ “Ja, ik laat de hond mijn kutje neuken. En ik laat hem ook in mijn kutje klaarkomen.’ Ik werd zo opgewonden door mijn obscene voorstelling en de acceptatie van de mensen, dat ik naar meer verlangde. Ik kwam overeind en stapte achteruit, meteen een lichtstraal op mijn kont krijgend. Ik liet mijn benen zien met mijn knieen uiteen en zei: “Dit is hondensperma. En zoals je ziet, lekt het hondensperma uit mijn kutje.’ Ik draaide me naar de man met de zaklantaarn en poseerde voor hem, zeggende: “Hier, ik neem aan dat je ook eens goed wilt kijken.’ De man richtte zijn zaklantaarn op mijn open kruis. Henny stond er onnozel bij terwijl ik mezelf zo tentoonstelde. Ik moest uitleg geven over de kuisheidsgordel, wat me een goed excuus gaf om mijn kutje te tonen. Om dit te doen, liep ik naar iedere auto en zwaaide ik mijn rechterbeen langs de auto omhoog, met mijn kutje voor het raam van de chauffeur. Ik gebruikte mijn vingers om de werking van de gordel te tonen. Beide mannen en de twee jongens maakten gebruik van mijn houding om mijn door de ketting uiteen gehouden kut-lippen uitgebreid te bevoelen. Ik ontdekte dat vastberaden vingers langs een ketting komen. Even later gingen we naar huis. Henny had opnieuw een stijve. Sindsdien ben ik betrapt door zowat alle buren. Ze weten allemaal wat er gebeurt. Henny had klachten verwacht, maar tot nu toe hebben we geen klachten, of bezoek van de autoriteiten, ontvangen. Dat is niet zo ongewoon als het lijkt. Ik had niks verwacht. We leven in een dunbevolkt deel van de provincie en de inwoners zijn stoere onafhankelijken met een code die zegt: “ieder het zijne’. Vele excentriekelingen zijn hier naar toe getrokken. Wij werden gewoon een van die gekken, die je moest tolereren of waarvan je kon genieten. Mijn buren bezoeken me nu vaak. Voornamelijk omdat ik alleen de halsband en de gordel draag. Ik kleed me alleen aan als ik naar de stad ga; en zelfs dan heb ik nauwelijks iets aan. Ze noemen me het teefje. Ik hou ervan om hun vragen te beantwoorden en vaak herhaal ik ze, met luide stem antwoordend, zodat degenen die in de buurt staan het ook kunnen horen. Sommige ouders jagen hun kinderen weg als ik in de buurt kom, maar de meesten niet. In feite stellen kinderen vaak de beste vragen. Sommigen werden er toe opgestookt, zeker weten. Henny heeft er mee leren leven dat hij het middelpunt van de spot is in onze gemeenschap. Hij heeft so wie so weinig omgang met hen, omdat hij veertig kilometer ver weg werkt en nooit gaat buurten. Hij kickt er nu wel een beetje op, soms neemt hij me mee voor een lange wandeling door de buurt, aan de lijn natuurlijk. Dat hoort uiteindelijk bij een hondenleven, en we houden ervan. Als jullie dit verhaal leuk vinden, laat het me weten. Ik zit er over te denken om het ook vanuit het gezichtspunt van Maria en Steef te schrijven. “