dag dokter II

S ochtends aangekomen in het hospitaal, werden wij naar mijn vrouw haar kamer voor dagverblijf gebracht, waar de verschillende aan het onderzoek voorafgaande handelingen zouden verricht worden. Sinds de avond ervoor moest mijn vrouw reeds een vloeistof drinken zodat, gecombineerd met vasten haar darmen volledig leeg en rein zouden worden voor het cameraonderzoek.Vrijwel meteen kwam een verpleegster melden dat zij diende verwittigd te worden iedere keer mijn vrouw zich ontlastte op het toilet, om te kijken of de afgescheiden vloeistof zuiver genoeg was. Toen dit niet lukte met de drankjes werd besloten tot een lavement over te gaan. Een andere verpleegster kwam binnen, vergezeld door een verpleger, die een karretje met spullen voortduwde. Mij werd gevraagd even buiten te wachten, wat mijn vrouw meteen deed reageren: “Nee, ik voel me beter als hij blijft…. “. Het lavement was niet zo’n prettige bedoening, het reinigingsmiddel om je darmen te activeren bleek voor mijn vrouw nogal irritant door haar aandoening, als een soort jeuk die je niet kan krabben, zodat ze al snel ging draaien en kronkelen. De verpleger drukte haar op haar buik tegen het bed, hield haar billen wijd zodat de verpleegster de volledige spuit er kon instuwen. Toen de volledige vloeistof er in zat kon mij vrouw het al niet meer ophouden, zodat de verpleegster een soort buttplug in roestvrijstaal in haar aars duwde. Na twee volle minuten mocht ze naar het toilet, en bij het verwijderen van de buttplug spatte een beetje bruin-doorschijnende vloeistof op het pak van de verpleegster. “Werk jij af, Paul, dan kan ik me gauw omkleden? ” “Geen probleem “, zei de verpleger, en liet mijn vrouw, na zich te reinigen, op ellebogen en knieen plaatsnemen op het bed, haar knieen zowat 30cm gespreid. Vanwaar ik zat, in de bezoekerszetel, was dit een adembenemend zicht: Mijn vrouw, onderlichaam naakt voor een collega van haar waar ze dan nog niet zo’n positieve band mee had, in de meest verleidelijke en tevens vernederende pose die mogelijk was, haar mooie billen open, aars duidelijk zichtbaar, mollige schaamlippen (ondanks haar fijne lichaamsbouw kon mijn vrouw een winnaar zijn bij cameltoe-contests) net voldoende van elkaar om te zien dat haar klitje donkerrood werd ipv zachtroze. Wat moest ik hiervan denken, was haar relatie met die collega positiever dan ze me liet geloven of kickte ze plots op anaalbehandeling, iets wat ze me altijd weigerde. Veel denktijd kreeg ik niet, want onder de uitleg dat deze zalf een ontspannende en pre-pijnverzachtende werking had schoof de verpleger eerst een, dan twee vingers naar binnen in mijn vrouw haar aarsje, haar verwijdend voor de colonoscopie, zo’n camera was volgens hem best groot, en haar aars diende best goed voorbereid te worden. Toen de verpleger na wat voor mij wel tien minuten leek er nog een vinger bijdeed, ging mijn vrouw iets verzitten, haar bekken nog iets omhoog kantelend, zodat dat geschoren kutje nog meer zichtbaar werd, en zich wat opende door het iets verder spreiden van haar knieen. De tot dat moment twijfelende erectie in mijn broek nam volle oorlogssterkte aan, want zij werd NAT! Zag ik dat goed? Ik was het noorden wat kwijt door het duidelijk zichtbare en glimmende gebied tussen haar lipjes. De verpleger keek mij aan net op het moment dat ik de erectie in zijn broek opmerkte, zodat hij het gauw voor welletjes hield en snel opruimde na een bliksemend oogcontact van mijnentwege. Nooit zal ik vergeten wat mijn vrouw toen zei: “als het er ooit zal van komen is dit het beste moment, ventje, schuif je stampertje in mijn kont, ik ben er aan toe…. “, en terwijl ze op haar rug, benen omhoog met haar kont over de rand van het bed ging liggen haastte ik mijn pik naar binnen, in die warme tunnel. Na een paar stoten moest ik alweer stoppen doordat er, gelukkig, op de deur geklopt werd. “Zo mevrouwtje, ik hoop dat u er klaar voor bent, want het is tijd voor uw onderzoek “. Wegens te pijnlijk door haar aandoening zou mijn vrouw verdoofd worden voor dit onderzoek, en met een rood hoofd liet ze haar aars nog even controleren of alle handelingen correct werden uitgevoerd alvorens haar voorbereidend kalmeerpilletje in te nemen. Ik wandelde mee tot aan de ingang van het ok, waar we afscheid namen, en ik terug naar de kamer zou gaan. Ik raakte echter mijn weg kwijt en volgde een groep mensen, duidelijk onder begeleiding van een persoon die uitleg gaf in het spaans, en toen dit te traag ging nam ik een andere richting. Ik kwam in een zaal terecht waar je vanuit de bovenverdieping door glazen koepels naar beneden kon kijken, en na wat rondkijken (door mijn nog jonge uiterlijk en een beetje nerdy look viel ik niet op tussen de studenten)merkte ik dat een van de koepels afgedekt was. “Lullig, he “, zei een student naast me, “dat doen ze steeds als het een personeelslid is, alsof die daar last van hebben in hun slaap… “. Ik wist toch een minder gespannen plooi van het doek op te tillen, en na me er van te vergewissen dat niemand me in het oog had (dit was blijkbaar niet zo’n vreemde handeling, gezien de ongeinteresseerde blikken) keek ik de operatieeenheid binnen waar mijn vrouw onderzocht werd. Net toen ik keek werd een flexibele buis met glazen bol op het uiteinde uit mijn vrouw haar aars gehaald. Mijn vrouw lag naar beneden hellend op een soort gynaecologentafel op haar rug, haar benen opgetrokken zodat ze bijna dubbelgeplooid lag. De bedienaar van de buis maakte blijkbaar een grapje, want de man aan het hoofdeindelachte of knikte enthousiast. Aan de grond genageld zag ik hoe de grootste van de twee achter mijn vrouw ging staan, zijn broek naar beneden schoof en zijn forse lul in een keer in haar aars schoof, haar flink doorneukend, beurtelings in kut en kont. Het werd nog erger, de andere had nog een forsere lul, hij was duidelijk van vreemde origine, en terwijl hij haar door het sperma van de andere heen begon te neuken drukte ik per ongeluk op een knopje dat een intercom aanzette………”