Proud Mary (nice and slowly 2/2)

De deur van de hotelkamer stond zoals afgesproken tegen. Mary had me wel degelijk verwacht. Ik duwde de deur open en kwam in een halletje. De deur naar de eigenlijke slaapkamer stond op zijn beurt op een kier.

“Welkom Luc,” klonk het van in de slaapkamer. “Jij, bent het toch hé? Blijf even waar je bent en luister. Door het feit dat jij hierheen gekomen bent, neem ik aan dat je mijn uitdaging aandurft. Als dat niet zo is, en je bent alleen gekomen om het sleuteltje terug te geven, dan kom je maar meteen verder. Even goede vrienden. We kunnen dan nog even praten en over een kwartiertje ben je dan weer in je eigen kamer.

Als je mijn uitdaging echter wil aannemen doe je het volgende: Je gaat de badkamer rechts binnen en doet de deur met een luide klap dicht. Dan weet ik dat ik me verder klaar mag maken. In de badkamer leg jij het sleuteltje op de lavabo, je kleedt je tot je bovenlichaam naakt uit en klikt de handboei die je op de lavabo vindt, om één pols. Dan kom je terug naar de gang en klopt op deze slaapkamerdeur. Daarna doe je verder alles wat ik je zal opdragen. Is dat duidelijk? “

Nu ik zo ver gekomen was, lag het antwoord eigenlijk voor de hand. Toch gierden de zenuwen door mijn lichaam. Mary vertrouwde ik wel, maar was ik zelf te vertrouwen? Wat zou ze van me denken als ik al na 1 minuut zou smeken om te stoppen?
Dat waren problemen voor later bedacht ik me. Ik haalde diep adem en antwoorde “Ja Mary, het is me duidelijk”, ik nam de klink naar de badkamer vast, opende de deur en sloeg ze met een flinke klap achter mijn rug dicht.
De uitdaging was aanvaard.

Ik begon met wat Mary gevraagd had. Ik haalde het sleuteltje uit mijn broekzak, en legde het naast de handboeien op de lavabo. Ik deed mijn jas, trui en onderlijfje uit en legde die op de handdoekdrager. Ik bekeek het resultaat in de spiegel. Een sixpack was er niet meteen, eerder een klein bierbuikje. En gezellig borsthaar zonder overdreven veel haar op armen of de rug. Grijzend hoofdhaar met een opschuivend voorhoofd. De 50 was al in zicht en ik kon of wilde dat niet verbergen. Ik maakte nog even gebruik van het toilet, ging met wat water door mijn gezicht en klikte ten slotte de handboei aan mijn rechterpols.

Ik haalde nog eens goed adem, liep terug naar het gangetje en klopte op de deur.
Mary antwoordde meteen. “Ik ben er klaar voor. Steek jij je arm even door de kier van de deur zodat ik kan zien dat je braaf naar me geluisterd hebt.”
Ik stak mijn rechterarm door de deur voor me uit.
“OK, ik zie dat je goed opgelet hebt. Ik had niet anders verwacht. Kom nu maar verder.”

En of Mary er klaar voor was! Wat ik zag gaf me een magisch gevoel.
De kamer was sfeervol verlicht met een staanlamp in de hoek. Mary lag met opgetrokken benen en leunend op haar ellebogen op het bed. Ze had maar één kledingstuk aan: een zwarte satijnen body, doorschijnend aan de borsten, nauwsluitend en hoog uitgesneden aan de heupen. Mary was een echte vrouw en de body accentueerde wat gezien mocht worden. Ze sprak me lachend toe.

“Luc, doe me een lol, doe je mond dicht, zak op je knieën, hou achter je rug de handboei met je andere hand vast en kruip hierheen.” Hierheen was de rand van het bed, van waaruit 2 voeten met roodgelakte nagels me vrolijk toewuifden.

Veel keuze had ik natuurlijk niet meer, en ik liet me dan om te beginnen maar zakken en kroop met mijn handen op de rug naar het bed. “Zo, Luc, wat zeg je ervan om ‘nice and slow’ te beginnen? Begin maar te likken en te zuigen aan mijn dikke teen en ga dan door tot aan het kleintje. Daarna bouw je gewoon andersom op aan de andere voet. Zal dat lukken?”

Tja, wat moest ik zeggen. Met dit soort uitdaging had ik geen enkele ervaring, maar ik had de uitdaging aangenomen. En dus begon ik aarzelend aan mijn opdracht. Voorzichtig aaide ik met mijn tong de onderkant van de linker dikke teen. Die geurde gelukkig fris en dat was alvast een pluspunt. De reis om Mary’s tenen was gestart.

Halverwege de tweede voet trok Mary haar been van me weg. “Je bent goed bezig, maar nu mag je mijn been bewerken. Handjes op de rug en klim maar zachtjes naar boven. Wel continu contact houden. Leun maar tegen mijn been indien dat nodig is”

En zo begon ik aan deel twee van de uitdaging. Niet dat die zo zwaar was. Gecommandeerd worden door een vrouw als Mary leek wel vernederend, maar au fond had ik niets liever. Zwaar werk was het niet en zo lang er geen blijvende sporen waren uit te leggen, viel het zeker mee. Pijn was niet zo mijn ding, maar voor Mary ook niet, zo bleek.

Ik klom dus mijn weg naar boven. Eerst met kusjes, dan met aaitjes met mijn bebaarde wang en kin, en dan met likjes. Eerste de wreef, dan de hiel en via het scheenbeen naar boven. Hoe verder ik vorderde, hoe moeilijker het werd om het evenwicht te behouden. Ik moest me steeds meer naar voren buigen. Om haar knie te bereiken, moest ik verder over de bedrand leunen dan ik aan kon. Toen ik even het contact verbrak om een betere houding te zoeken, kreeg ik een forse stamp in mijn zij: “Contact houden had ik gezegd!”

En net als ik dan toch bijna aan die knie toegekomen was en stiekem op nog hoger hoopte, kreeg ik een tweede stomp. Frontaal tegen de borst deze keer. Die was zo fel, zo onverwacht dat ik met mijn handen op de rug me onmogelijk tegenhouden kon. Ik lag dus languit op mijn rug naast het bed.

Nice and rough

Mary was me na mijn val onmiddellijk gevolgd en kwam wijdbeens op mijn borst zitten. “Tot zo ver het nice and slow Luc, nu wordt het nice and rough. En we beginnen met iets wat je ondertussen blijkt vergeten te zijn”. Nog voor ik begreep wat ze bedoelde (bij mijn val had ik mijn handboei losgelaten), was Mary van me afgesprongen, had ze me op de buik gedraaid en klikte ze ook de tweede boei rond mijn pols.

Aan mijn armen trok ze me richting voeteinde van het bed. “Zo Luc, ik heb nog heel wat voor je in petto. Maar omdat ik van nette mannen hou, ga ik je eerst onder de douche zetten. En zo gaat dat natuurlijk niet.” Voor ik er erg in had, lag ik na een nieuwe por languit op bed en begon Mary mijn schoenen en kousen uit te doen. Een nieuwe ruk, deze keer aan de broeksriem, trok me weer recht omhoog en weinig tellen later stond ik naakt in de kamer. Nice and rough, zoals Mary voorspeld had.

Als een ordinaire boef bracht Mary me naar de badkamer. Die had een mooie inloopdouche. “Ga daar maar in de hoek staan met je gezicht tegen de muur.” Het lag voor de hand wat er met me zou gaan gebeuren. Lang duurde het niet voor ik de eerste stralen op me neer kwamen: IJSKOUD.

Volgens medisch advies was ze onderaan begonnen en dus trok ik instinctief mijn benen weg. “Staan blijven!” “Dan ben je er het snelste van af”, volgde iets vriendelijker. En dus bleef er me niets anders dan door de koude appel heen te bijten.
Een minuut later mocht ik me omdraaien en kreeg mijn voorkant de volle laag. Als laatste was mijn mannelijkheid aan de beurt. Nu was dat formaat nooit om over naar huis te schrijven, maar de ijskoude douche had het doen verschrompelen tot nauwelijks meer dan een prinsessenboon. Mary keek er lachend naar en zei me:” daar wil ik later wel wat werk van maken, maar dat zal je moeten verdienen”.

Ze stopte met spuiten en ordonneerde me op mijn knieën te gaan zitten. Dan kwam ze naar mij en trok me aan mijn haren terug naar de slaapkamer. Ik kon haar nauwelijks volgen en het deed dus zeker pijn. Gelukkig was het niet ver.

Doel van de korte tocht was een bureaustoel die Mary voor het bed had geposteerd. “Neem maar plaats: armen achter de rugleuning en benen door de armleuningen.” Het koste me wat moeite me in de beschreven positie te wringen. Het resultaat was even simpel als efficiënt. Zonder touwen of extra hulpmiddelen zat ik vast. Los raken was niet onmogelijk, maar enkel als Mary dat zou toelaten. En al mijn belangrijke lichaamsdelen waren gemakkelijk bereikbaar. Met mijn benen in een brede V was de houding vreselijk ongemakkelijk. Niet pijnlijk al mocht het toch niet te lang duren.
“Zo, zei Mary, en nu mag mijn slaafje bewijzen wat hij waard is. Als jij me een orgasme kan bezorgen, maak je me blij en zal ik je belonen, anders … . Terwijl ze dat zei kantelde de ze de bureaustoel achterover zodat die tegen de bedrand kwam te liggen. Ze knoopte haar body onderaan los en plaatste haar rechterbeen over me heen op het bed. Haar poesje kwam perfect ter hoogte van mijn mond uit.

Proud Mary

“Lucske, je was voor de douche al aan het geilen op het einde van mijn lange benen. Ga je gang.”

God weet dat ik weinig ervaring had op met beffen, en al helemaal niet in deze situatie. Maar hier deze Mary mogen bevredigen was meer dan ik van de uitdaging verwacht had. Ik likte en zoog, blies en beet alsof mijn leven ervan af hing. Daarbij probeerde ik me zo veel als mogelijk te herinneren van de erotische lectuur en video’s waarmee ik wel wat ervaring had.
En toegegeven, Mary maakte het me niet moeilijk. Ik proefde al bij de eerste lik dat ze er klaar voor was. Tijdens mijn werk gaf ze me tussen haar hijgen aanmoedigingen en hints door. Een likje hier, voorzichtig daar. Het duurde dan ook geen eeuwigheid voor ze proestend klaar kwam. Opdracht geslaagd.

Als ze uit gehijgd was, kwam ze schrijlings boven mij op de bureaustoel zitten. “Ik ben best trots op ons. Op mezelf omdat ik jou al lang goed ingeschat had, en op jou omdat je de uitdaging aan durfde en perfect uitgevoerd hebt. Nu laat ik je de keuze: Wil je naar je eigen kamer terug of blijf je, op mijn voorwaarden uiteraard, hier bij mij overnachten? Je zal het je niet beklagen, het ergste is zeker voorbij. “
Wie kon in deze omstandigheden een andere keuze maken dan te blijven?

Toen ik haar dat vertelde, stapte ze van de stoel en plaatste zich ervoor. “OK, dan is het nu jouw beurt”. Veel tijd om mij een orgasme te bezorgen had ze niet nodig. Enkele lieve aaitjes aan mijn nu wel stijve jongen volstonden ruimschoots. Mary’s blik had waarschijnlijk al volstaan .

Nadien hielp Mary me recht uit de ongemakkelijke houding en ondersteunde me opnieuw naar de badkamer. Daar kleedde ze zichzelf uit en samen namen we een douche. Mijn handen bleven wel achter de rug vastgebonden, maar Mary had er niets op tegen dat ik me tegen haar lichaam vlijde. En aangezien ik het zelf niet kon, zeepte ze zachtjes mijn hele lichaam in. Na de warme douche drapeerde ze een kamerjas over mijn schouders. Met een blik naar mijn kleren en het sleuteltje zei ze: “dat zal dus pas voor morgenvroeg zijn.”

Ze ging me voor naar de slaapkamer, haalde de reservedekens uit de kast en legde die naast het bed op de grond. “Dat zal wel volstaan zeker?”
En zo gingen we samen de nacht in. Ik ongemakkelijk met de handen op de rug op mijn zij op de grond. Zij eveneens op haar zij iets hoger op de zachte matras van het bed. Maar oog in oog en beiden trots op de afgelopen avond. Misschien ook al dromend over wat de toekomst brengen zou. Ik alvast wel.