Het bedrog van Wilma -1

Proloog

Mijn naam is Martin en op het moment dat ik dit verhaal schrijf ben ik 43 jaar. Ik woon in het midden van het land tussen Utrecht en Soest. Samen met mijn vrouw Wilma, onze 3 kinderen t.w. Kaj onze 14-jarige zoon en zijn meer dan 3 jaar jongere tweeling zussen Manon en Lilian. Ik beschouw ons als een normaal Nederlands gezin. Al bewonen we dan een groot vrijstaand huis, iets wat niet iedereen gegund is. We hebben deels geluk gehad met een erfenis en deels dankzij Wilma die dit geld goed belegd had.
En op het moment dat dit huis vrij kwam, waren we in de gelegenheid dit te kopen. Het omvat 3 verdiepingen (exclusief de zolder) plus een groot souterrain, waarin ondermeer een tot deels omgebouwd kantoor gevestigd is. Het enige bijzondere aan ons gezin is, in mijn ogen dan, dat we allemaal vrij lang zijn. Ik 1.96, Wilma 1.85 onze zoon nu al een fractie kleiner dan haar en tenslotte onze beide dochters die nu al bijna 1.65 zijn en schijnbaar hun moeder achterna gaan qua lengte.

Een dikke 20 jaar geleden op onze gemeenschappelijke sportvereniging had ik Wilma leren kennen en 6 jaar later waren we in het huwelijksbootje gestapt. Op dat moment was zij zwanger van onze oudste zoon, Kaj. Wilma is 2 jaar jonger dan ik, en heeft ondanks de 3 kinderen die ze gebaard heeft een schitterend figuur. Lang dus, een atletisch figuur, heerlijke DD-Cup waaraan men niet kan afzien dat ze 3 kinderen gebaard heeft en net 41 geworden is. Ze heeft een erg open, hartelijk karakter en jeugdige uitstraling met een schaterende lach. Al met al een vrouw om trots en verliefd op te zijn en na al die jaren ben ik dat nog altijd. Ook qua sex hebben we niets te klagen, tenminste dat dacht ik altijd. Na een kleine terugval in de eerste jaren na de geboorte van onze kinderen is het nu weer naar het niveau teruggegaan van onze eerste jaren. We hebben, ondanks ons erg drukke leven, wekelijks minimaal 2 keer seks en heel soms nog de tijd voor een tussendoortje.

Zowel Wilma als ik werken deels vanuit huis. Wilma werkt voor een klein gespecialiseerd bedrijf in de financiële sector en geeft onder meer beleggings- en pensioenadvies. Ik weet dat haar ambities verder rijken en ze is ook een dik jaar geleden een MBA studie begonnen t.w. ‘Master of business administration in finance”. Een opleiding die ze recentelijkhad afgerond maar ze had alweer iets nieuws op het oog had ze me laten weten. Ik waardeer die drive wel in haar omdat ik merkte dat ze erg gepassioneerd is in wat ze nu doet en haar ideeën hierin ook kwijt kan.

Mijn achtergrond ligt meer op het gebied van ICT en heden ten dage bedrijfsorganisatie. Ik ben momenteel nog eigenaar van 2 bedrijven. Het eerste is puur op de ICT georiënteerd, met als aandachtsgebieden beveiliging en disaster/recovery management ofwel het voorkomen van problemen die voor een bedrijf in het slechtste geval tot faillissement kunnen leiden. Mijn klanten zitten verspreid over Europa maar vooral in de Benelux en Duitsland. Het tweede bedrijf is puur op bedrijfsorganisatie gefocust. De aandacht gaat hierbij uit op de begeleiding van personeel en eventueel hun klanten bij veranderingen in m.n. de bedrijfsvoering. Veranderingen, hoe groot of klein ze ook mogen zijn, kunnen soms onverwachte en ongewenste gevolgen hebben met name in de tevredenheid bij zowel personeel als klanten. En daar kom ik dan om de hoek om dat zoveel mogelijk te voorkomen. Amerikanen hebben voor dit soort type werkzaamheden een mooie naam bedacht: “Transition Manager”. De vergoeding schijnt dan blijkbaar hoger te zijn, haha.

Mijn werkzaamheden betreffen met name coaching en het leveren van workshops. In een andere setting zou ik zo maar huwelijks- of relatie consultant genoemd kunnen worden. Want eigenlijk gaat het in alle gevallen om goed luisteren, kijken, de ander in zijn waarde laten en samen tot een voor ieder bevredigende oplossing zien te komen. In ieder geval is het zeer uitdagend werk.
Daar dit laatste werk meer en meer tijd en energie van me vraagt heb ik het plan opgepakt om mijn andere bedrijf voor 90% te verkopen, maar zover is het nog niet.
Zoals gezegd werk ik als het kan vanuit huis, maar ontkom er niet aan dat ik 1 en geregeld 2 dagen per week bij de klant zit, en daarnaast regelmatig een 5-daagse workshop buitenshuis. En voor mijn eerste bedrijf eenmaal per 4 of 6 weken ook nog eens in het weekend, zo vanaf vrijdagnamiddag tot zaterdag- en soms tot zondagmiddag. Dan worden vaak testen uitgevoerd om te kijken of alles naar wens functioneert, met name als er iets uitvalt wat zomaar zou kunnen leiden tot het niet beschikbaar van het systeem voor klanten en personeel.

Wilma werkt 32 uur per week en heeft de woensdag altijd ingeroosterd als vrije dag. Zij werkt tegenwoordig meestal in de ochtend op een kantoor in de buurt van Hilversum of heeft afspraken buiten de deur. ‘sMiddags werkte ze voorheen vanuit huis, maar ze is nu gedetacheerd bij een bedrijf, of beter holding, in de buurt van Tilburg, waar ze verantwoordelijk is voor het financieel management. Dit in het kader van haar MBA opleiding. Ze zit daarvoor zeker 3 middagen per week op het centrale kantoor, net onder Tilburg dus. Dit komt ook wel weer goed uit voor haar omdat ze 2 avonden per week colleges heeft die ze volgt in Tilburg. Die dagen is ze dan pas in de later avond thuis.

Ze heeft ze nog altijd haar werkruimte op de begane grond, terwijl het mijne in het souterrain is. Haar studie neemt erg veel van haar tijd in beslag en heeft een grotere wissel op ons gezinsleven geslagen dan we vooraf gedacht hadden. E.e.a. was wel van te voren in goed overleg doorgesproken maar de praktijk valt dan toch altijd weer anders, en in ons geval slechter, uit. Ze is bijvoorbeeld veel vaker weg van huis dan we gewend waren. Gelukkig is het nog te overzien en indien nodig hebben we goede afspraken gemaakt en springen onze ouders geregeld bij door de kinderen op te vangen.

We zijn daarnaast een zeer muzikale en sportieve familie. In onze woonkamer staat een grote piano en op de eerste verdieping is een kamer ingericht als muziekkamer. En zodanig goed geïsoleerd opdat de anderen geen hinder hebben als iemand staat de oefenen. Zelf bespeel ik met veel plezier de saxofoon, Kaj is een fanatieke drummer en de dames zingen graag. Daarnaast zijn Wilma en Lilian erg bezeten van de gitaar en Manon heeft een voorkeur voor de piano en de synthesizer. Op sportgebied voetballen zowel Kaj als Manon, terwijl Lilian net als haar moeder graag tennist. Ze zitten alle drie op een lokale sportvereniging. We zwemmen verder allemaal graag en daarom is recentelijk een deels overdekt zwembad geplaatst, waar trouwens ook mijn schoonouders gretig gebruik van maken. Kaj doet in navolging van mij verder nog aan boksen. Dit doe ik zelf al jaren en train nog wekelijks met Bart, een zeer oude vriend. Bart is zelf nog iets langer dan ik, maar ik heb dan weer wat meer spiermassa. Weeg 102 kilo maar daar zit geen grammetje vet bij. In ieder geval hebben we voor deze activiteiten een kleine trainingsruimte in het souterrain gebouwd, zodat we alle ruimte hebben om te trainen op het moment dat het ons schikt. Ook Wilma en de kinderen maken van deze ruimte regelmatig gebruik.

Hoofdstuk 1: Betrapt

We hadden in het weekend, vrijdagavond tot zaterdagmiddag, een stresstest ingepland bij een klant net over de Duitse grens bij Venlo (zeg maar kort bij het vliegveld Wezel). Ik zou samen met een collega daar naar toe gaan.
Meestal plant Wilma op zo een avond dan een uitje met haar vriendinnenclubje in en nemen haar ouders, die op loopafstand wonen, de kinderen onder hun hoede inclusief het begeleiden van de kids bij de sportevenementen op de vroege zaterdagochtend, zoals voetbal en hockey. We halen ze dan in de namiddag weer op.

Mijn collega woont in Nijmegen en de afspraak was hem op te pikken en dan samen naar de klant door te rijden. Plan was om daar om 17.00 te zijn zodat we de tijd hadden alles door te spreken. Ik had Wilma en de kinderen een prettige dag en avond gewenst en was om 14.00 uur vertrokken. Redelijk vroeg maar ja de vrijdagmiddag files kunnen soms tegen zitten. In dit geval viel het reuze mee en net na 16.30 passeerden we de Duitse grens toen de klant ons belde met de mededeling dat de test helaas geen doorgang kon vinden vanwege onverwachte problemen. Niks aan te doen dus rechtsomkeer gemaakt.

Aangezien het al vrij laat in de namiddag was en ik toch niet voor 19.30 thuis zou zijn en daar een leeg huis zou aantreffen besloten we om een klein hapje in Nijmegen te nuttigen en na de verkeersdrukte verder te rijden. Zogezegd zo gedaan en om 19.30 zat ik in de auto op weg naar huis. De navigatie gaf aan dat het een kleine 70 minuten rijden was en met wat heerlijke bluesmuziek van Gary Moore vloog de tijd zo om.
Bij het inrijden van onze straat zag ik nog licht branden in ons huis en in mijn alarmbellen gingen af. Inbrekers was mijn eerste gedachte en ik reed wat langzamer door. Tot mijn opluchting zag ik Wilma haar auto op de oprit maar daarnaast stonden 2 mij onbekende auto’s geparkeerd. Een Land Rover en een Audi 8, niet echt de auto’s van de Wilma’s vriendinnen. Ik reed wat door om een parkeerplaats te vinden, sloot de deur van de auto af en wandelde richting huis. Op dat moment gingen de lichten uit en ik zag Wilma vrolijk lachend, zeer sexy gekleed, in kleding die ik trouwens ook niet kende trouwens in gezelschap van 2 mannen het huis verlaten, samen in de Land Rover stappen en wegrijden. Mijn hart zat in mijn keel en ik was te verbouwereerd om iets te doen. Rende daarna snel naar mijn auto om de vervolging in te zetten. Gelukkig reden ze niet al te snel en had ik zo te pakken. Eenmaal op de A1 gingen ze richting Amersfoort en vervolgens Ermelo om daar af te slaan.

Na wat kleinere wegen gevolgd te hebben stopten ze uiteindelijk bij eenparkeerplaats gelegen bij een groot zalencomplex annex restaurant dacht ik. Er liepen wat andere paartjes naar de ingang en ik volgde op kleine afstand Wilma en haar gezelschap. Innig gearmd en iedere keer weer haar vrolijke schaterende lach. Bij de deur stond een portier en die liet hun door. Ik wilde ze achternagaan maar werd tegengehouden met de vraag of ik lid was en zoja mijn pas kon laten zien. Helaas niet en mocht dus niet verder. Ik zei dat de vrouw die zojuist naar binnen gegaan was mijn vrouw was en ook geen lid was want dan had ik het wel geweten. De portier keek mij meewarig aan en zei dat deze dame al meer dan 2 jaar een zeer gerespecteerd lid was en zelfs meer dan dat. Ik was stomverbaasd en vroeg hem wat is dat dan voor club en hij antwoordde een parenclub en dat er vanavond is een ‘members only event’ plaatsvond. Ik zei dat dat dit onmogelijk was omdat mijn vrouw nooit naar een parenclub wilde gaan, waarop hij zei: “Meneer, mevrouw is een van de meest actieve deelnemers aan deze avonden en gaat meestal als een van de laatsten weg. En ik weet dat ze vanaf het moment van binnenkomst tot sluitingstijd sex heeft met veel van de aanwezigen zo niet allen.” Daar stond ik dan met de mond vol tanden, wist me geen houding te geven. De portier gaf me een bemoedigend klopje op mijn schouder om vervolgens door te gaan met zijn werkzaamheden.

Ik ben maar teruggelopen naar mijn auto, heb daar een half uur versuft gezeten, boos, woedend om vervolgens toch maar langzaam terug te rijden naar huis. Nog altijd die CD van Gary Moore op, waar nu wel een aantal bijbehorende nummers voorbijkwamen zoals ‘Empty Rooms’ en ‘Seperate Ways’.
Rustig overpeinzend wat de portier gezegd had reed ik door de nacht. Al meer dan 2 jaar lid en ook niet voor 4 uur naar huis komend en sex met bijna alle aanwezigen. Dat kon Wilma onmogelijk zijn, zo kende de ik haar niet. Mijn hersenen maalden en maalden.
Dat mijn huwelijk voorbij was, was kraakhelder. Maar wat had ik gemist in al die jaren dat ze me bedroog vroeg ik me af. De sex was nog altijd goed maar waarom dan een parenclub? Thuis gekomen parkeerde ik de auto weer iets verder in de straat en liep naar binnen en pakte een flesje bier. Even bij zinnen komen in zoverre dat mogelijk was.

Wat te doen nu? Ik wilde eerst het hele plaatje duidelijk hebben voordat ik mijn vrouw met haar overspel wilde confronteren. Moest erachter komen hoe vaak ze wel niet in die periode naar die club gegaan was en of het daarbij gebleven was.
En ook of ze meer van die sexy kleding heeft. Daar eerst maar eens naar zoeken. In onze slaapkamer was in ieder geval niets en op die van de 2 meisjes ook niet. Dan maar op de tweede verdieping waar onze zoon zijn kamer heeft en er ook een soort van rommelkamer is. Daar hangt bv onze winterkleding, koffers etc. Na een tijdje gezocht te hebben vond ik uiteindelijk in een oude koffer wat. Wow wat een mooie en sexy Kleding en niet zo een beetje. Onder meer een zwart leren setje met een slip met open kruis e idem topje met open ruimte de borsten. Hoge zwarte laarzen echt een Meesteresse outfit. Ik ben mijn camera gaan halen en heb wat foto’s gemaakt.

Vervolgens naar beneden gegaan, PC van mijn vrouw opgestart en de agenda geopend. Bij vandaag stond PC en W/M vanaf 20.00 tot 12.00 de volgende ochtend. PC kon ik nog wel begrijpen maar wat W/M betekende niet direct.
Totdat ik dacht aan die 2 mannen die haar begeleiden. Het kon toch niet waar zijn. Ik scrolde wat terug in de agenda en zag op woensdag van 11.30 tot 14.00 W staan. Verder terug bladerend stond iedere woensdag op dezelfde tijd W of
M. En op de dinsdag en donderdag ochtend als ze klantafspraken buiten deur had vaak ook naast de naam van de klant Wof M.

Mijn hart bevroor en ik besloot om het weekoverzicht van haar agenda van de laatste3 jaar af te drukken.
Het was inmiddels 2.00 uur in de nacht en ik moest toch ergens mijn nachtrust vinden als dat tenminste mogelijk was. In ons bed wilde ik absoluut niet gaan slapen omdat ze dan wist dat ik thuis had. Dan maar op de kamer van mijn zoon. Ik ruimde alles op zodat ze geen idee had dat ik thuis was en ging naar proberen wat te slapen helaas zonder veel sukses.
Mijn leven was in puin gevallen en eigenlijk al tijden geleden. Hoe kon ik dat niet gezien hebben. Ook niets gehoord van de kinderen etc. En hoe moet het met hun verder want dat ik ging scheiden was voor mij kraakhelder. En hoe kan ik wraak nemen. Deze vragen speelden door mijn hoofd.
Toch moet ik ergens even zijn weggedommeld want opeens hoorde ik een auto stoppen, mensen met veel gelach en gepraat uitstappen. Mijn horloge gaf 4.40 aan. Mijn hart ging als een razende tekeer bij het open- en dichtgaan van de voordeur. Gepraat, gelach en ik hoor ze de trap oplopen. Praten en lachen in onze slaapkamer, toilet dat doorgespoeld werd etc. Na een kwartier was het stil. Het zou toch niet waar zijn dat die mannen bleven slapen. In ons bed, in de intimiteit van ons huis waar ook onze kinderen wonen en leven. Mijn woede neemt toe, kijk naar buiten en zie alle auto’s voor de deur staan. Ik wil naar beneden stormen en iedereen uit het bed en huis flikkeren.

Ik maan mezelf echter tot rust, adem diep en neem mijn spullen mee naar beneden. Open voorzichtig de slaapkamerdeur en zie Wilma naakt tussen 2 naakte mannen liggen. Een ijskoud gevoel bekruipt mij. Hoe heb ik in godsnaam ooit van deze vrouw kunnen houden vraag ik me af.
Vervolgens maak ik wat foto’s van het 3-tal op mijn Iphone en loop uiterlijk rustig naar beneden.
Daar zie ik diverse portemonnees en mobiele telefoons op tafel liggen. De heren voelen zich duidelijk thuis hier. Ik open ze, zie hun identiteitsbewijzen en besluit ook daar foto’s van te nemen. De ene heet Wouter en de ander Marcel. Dus daarmee is die vraag van W/M ook opgelost.
Beide mobiele telefoons neem ik op, zie dat ze geen fingerprint of oogdetectie hebben. Dat moet een koud kunstje voor een vriend van mij zijn om deze te kraken. Hem straks even bellen.
Zachtjes sluip ik het huis uit, stap in mijn auto en rijd wat doelloos rond. Uiteindelijk stop ik bij een wegrestaurant in de buurt van Boxtel uit en drink een paar koppen koffie.
Inmiddels blijkt het al 7.00 uur te zijn en ik besluit die vriend te bellen. Leg hem de situatie uit en kan direct terecht bij hem. Terug naar Utrecht dus.
Na wat klein prutswerk zijn beide mobiele telefoons ontgrendeld en kopiëren we de belangrijkste gegevens , zoals contacten en whatsapp geschiedenis, naar een geheugenkaart. Ook wordt er wat software geïnstalleerd zodat ik kan nagaan wanneer ze met Wilma in contact treden. Ik krijg dezelfde software mee om op Wilma’s telefoon te installeren.

We praten nog een tijdje over hoe het nu met me gaat maar daar is het nog te vroeg voor. Boosheid, woede, verdriet alles loopt in elkaar over.
Wat ons wel leuk leek was dat ik dadelijk Wilma zou opbellen en zeggen dat ik binnen 10 minuten thuis zou komen en zin in haar had. Maar dat ik dat pas zou doen terwijl ik al in de straat ben en wacht. Maar natuurlijk eerst voorzichtig de telefoons terugleggen om geen argwaan te creëren.
Zogezegd zo gedaan. Ik belde haar op, zag de lamp aangaan in de slaapkamer en kreeg een slaperige Wilma aan de lijn. En hoorde vervolgens de paniek in haar stem terwijl ze verbinding verbrak. Ik belde opnieuw geen reactie en nogmaals. Alle lampen waren inmiddels aan. Ik reed zachtjes de straat uit om vervolgens te keren. Zag mannen het huis uitvluchten en besloot de straat langzaam in te rijden. 2 auto’s scheurden langs mij heen. Mijn dashcam stond gelukkig aan voor het gevaI er iets kon gebeuren onderweg. Ik parkeerde, ging naar binnen en hoorde Wilma roepen dat ze in de douche was. Ik riep: “geen probleem lieverd ik ga dan alvast naar bed”. Ze rende de douche uit en riep “Nee, wachten” Intussen gaf ik haar snel een kus op haar mond. “Wat proef jij apart” zei ik. Ze liep rood aan en antwoordde: “ ik heb zojuist overgegeven in bed en mijn mond gespoeld. En de lakens moeten nu vervangen worden want daar zitten ook resten op”. Jaja en dat moet ik geloven de resten zijn van je uitspattingen ging door mijn hoofd. Stelde voor dat om te doen omdat ze ziek was en kletsnat van de douche. “Nee dat hoefde niet”, riep ze en greep in paniek alles direct bij elkaar. Dan maar nieuwe lakens opleggen en gaan slapen waarop ze voorstelde dat ik beter boven kon gaan slapen daar de kans groot was dat ze nog wel vaker zou moeten overgeven en ik ook mijn rust nodig had.

“Wat lief van je dat je aan mij denkt maar het is beter dat ik zo dadelijk even naar je ouders ga en vraag of ze kinderen wat langer kunnen hebben vanmiddag omdat je ziek bent en ik dan straks een dutje kan doen. Maar nu eerst even douchen en mij omkleden”.
Binnen een kwartier was ik klaar en ook nog snel de software geïnstalleerd op haar iPhone. Haar beterschap gewenst en de deur uitgewandeld richting schoonouders. Onderweg hoorde ik al wat piepjes op mijn mobiel.

En ja hoor ze had al wat WhatsAppjes gestuurd naar haar minnaars dat ik de deur uitwas en pas tegen 14.00 zou terug zijn. Of ze nog zin hadden om terug te komen. Ze had nog wel zin in een lekkere pik. Beiden reageerden negatief.
Wouter zei dan neuk je toch later dat stuk verdriet van je is die ook weer gelukkig waarop Wilma zei maar jouw pik is zoveel lekkerder.

Daar moest ik het dan mee doen. Nu is de mijne niet echt klein (18 cm) dus wat moet hij dan meer hebben vroeg ik me af.
Anyway, zei hij, ik zie je toch dinsdag ochtend weer bij die nieuwe klant van je. En die afspraak gaat trouwens geen 2 maar 3 uur duren en ik zal ook erbij zijn op verzoek van de cliënte.
Ik werd hierdoor getriggerd en dacht straks toch eens de agenda rustig gaan doornemen van haar.